+ Descargar revista nº 1 (PDF) - Centro Gallego de Vitoria
+ Descargar revista nº 1 (PDF) - Centro Gallego de Vitoria
+ Descargar revista nº 1 (PDF) - Centro Gallego de Vitoria
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
26<br />
José Coello no seu taller <strong>de</strong> <strong>Vitoria</strong>.<br />
Os afiadores que viñan <strong>de</strong> Galicia<br />
Alberto Gil - Vicente Touzón<br />
finais do século XIX asentánronse en<br />
A<strong>Vitoria</strong> afiadores que viñan <strong>de</strong><br />
Galicia; outros percorreron os rueiros<br />
<strong>de</strong> España e tamén do extranxeiro. Os que viñeron<br />
aquí traballaron coa roda nas rúas por toda<br />
a provincia <strong>de</strong> Álava.<br />
Ata hai poucos anos escoitabamos os chifros<br />
dos nosos afiadores, e aínda agora, <strong>de</strong> cando en<br />
vez se ve algún que pouco ten que ver cos <strong>de</strong><br />
antano, porque as vellas rodas, as xenuínas, xa<br />
remataran o seu camiñar con estes homes que<br />
son o exemplo dunha estirpe <strong>de</strong> artesáns ambulantes<br />
única.<br />
Unha das familias <strong>de</strong>dicadas a este oficio é<br />
a <strong>de</strong> Coello. Adolfo ten obradoiro en<br />
Ponferrada; Antonio na praza da Virxe Branca,<br />
no local que fora <strong>de</strong> Herminio Alonso, afiador<br />
tamén galego, e José na rúa Badaia <strong>nº</strong> 21, con<br />
quen temos esta conversa.<br />
–José, cóntanos a orixe da vosa familia.<br />
–Os Coello somos <strong>de</strong> Monte<strong>de</strong>rramo, na<br />
provincia <strong>de</strong> Ourense; meu pai, Gervasio Coello,<br />
comezou cos seus irmáns que tamén eran afiadores,<br />
sendo moi novo, e <strong>de</strong>pren<strong>de</strong>u cunha persoa<br />
moi sabedora do oficio.<br />
Traballaron nas provincias <strong>de</strong> Toledo e<br />
Ciudad Real coa roda, e alá polo ano corenta<br />
volveu para traballar na zona do Bierzo. A súa<br />
base era Ponferrada, por alí colleu unha clientela<br />
tan boa que traballaba coma un mes ou mes e<br />
medio sen parar; <strong>de</strong>spois iba outro mes e medio,<br />
máis ou menos, según acompañara o tempo, a<br />
casa para <strong>de</strong>ixar <strong>de</strong>scansar a volta e axudar a<br />
miña nai nas labores do campo, e <strong>de</strong> novo a darlle<br />
á roda; tiña moi boa clientela e moito traballo.<br />
Coñecíano polo xeito <strong>de</strong> tocar o chifro; era<br />
quen <strong>de</strong> tocar a alborada <strong>de</strong> Veiga co chifro sen<br />
per<strong>de</strong>r unha nota.<br />
Meu pai traballaba con garabata, calzaba<br />
unhas polainas que chamaban «l e g u e s» e zapato<br />
negro; levaba un blusón gris e <strong>de</strong>lantal <strong>de</strong> coiro<br />
cando estaba a afiar. Pa raba na pensión Madrileña,<br />
que <strong>de</strong>spois do hotel Madrid era a mellor; por