+ Descargar revista nº 1 (PDF) - Centro Gallego de Vitoria

Saúdo para RAIOIA
Acóllenme hoxe as páxinas de “Raiola”, esta revista do Centro Galego de Vitoria, para darlle un moi
sentido saúdo a tódolos galegos de Alava e, en xeral, de todo o País Vasco, pois esta oportunidade dunha
andaina nova da nosa Comunidade en Vitoria é unha ocasión propicia tanto pola saída desta publicación
como pola mesma revitalización do Centro de tan fermosa cidade, que conta agora cunhas
instalacións sociais marabillosas e que permiten o desenvolvemento espléndido de actividades.
Os novos tempos, coas continuadas aparicións públicas das voces dos nosos Centros, espallados
polas terras de España e do mundo todo, leva a conformar esperanzas firmes de que a forza dese sentimento
común de tódolos galegos que vénse chamando GALEGUIDADE segue mantendo a identidade
tanto para quen está lonxe da terra como para os que residen e viven máis preto dela. Vellas e noviñas
revistas des Centros Galegos van recollendo ó longo dos anos non soamente a historia de cada un deles
senón a mesma historia dos galegos de fóra de Galicia, e van facendo a memoria dos seus sentimentos,
das súas inquedanzas en cada tempo e dos seus quefaceres en tódolos tempos.
Calquera que collamos nas nosas mans, unha vez aberta, ensina os latexos dun corazón comunitario
que quere ser sólida na fidelidade á esencia do galego, á súa cultura, ós seus costumes, ás súas máis antigas
tradicións. Esa fidelidade é sinal de identidade e característica xeral e compartida para unha identificación
dos demais, da sociedade e do pobo no que as Comunidades galegas están inseridas. Mais, como
ben sabemos e demostramos con espontaneidade, nunca e en ningures é causa de illamento, de afastamento
ou de insolidaridade. A nostalxia da propia terra non impediu facer real a adaptabilidade dos galegos
nin o noso sentido da fraternidade e da colaboración.
Cando no pasado ano, derradeiro dos Xacobeos no século XX, asistín, en nome e representación do
noso Presidente, á posta en funcionamento da nova sede social, ademais de felicitarvos pola decisión
emprendida e pola realidade que contemplabamos, dixen que aquela noraboa tiña que levar a unha
maior concorrencia ós locais, a un incremento nas actividades folclóricas, artísticas, culturais e recreativas,
a un ambiente asociativo de máis evidente galeguidade e que de seguido converteríase nun fogar acolledor
para os galegos da capital e da provincia e para todos aqueles amigos que queiran compartir o noso
e con nós, Este, según me decides, é xa ese novo camiño que remeda o vello estilo propio da antiga sé,
na que tamén testemuñastedes a nosa acollida, a nosa cordialidade e –hai que decilo– as nosas peculiaridades
na cociña e na gastronomía.
Eso mesmo ou algo semellante compriría escribir nestes párrafos de saúdo personal e de benvida a
esta publicación dos galegos de Álava, agrupados polo Centro, co sinceiro desexo de que coa maior prontitude
convértase nun medio de identidade para eles e de identificación para todos e de que, ó mesmo
tempo, serva para proxectar a realidade cultural e vital de Galicia e ese xeral e común sentir dos galegos.
A decisión vosa nestes anos de ilusión e de teimudo empuxe, a positiva receptividade de autoridades
e xentes amigas, a mesma traxectoria comunitaria do voso Centro, obrigan a ter as mellores esperanzas
no porvir. Ese mañán que eu, sentíndome unido ós centos de Centros galegos do mundo, desexo próspero
e brilante a ese Centro Galego, e recheo de felicidade para todos vosoutros, galegos de Vitoria e Alava
e para todos os que queiran participar no noso camiñar, pois temos sempre abertos os nosos brazos.
Unha aperta desde esta cidade de Santiago de Compostela, sempre acolledora e tamén eterna.
Fernando Amarelo de Castro
Secretario Xeral para as Relacións coas Comunidades Galegas da Xunta de Galicia.
7