18 L’ull <strong>de</strong> Carles DuranFruït <strong>de</strong> l'augment consi<strong>de</strong>rable <strong>de</strong> la seva col·lecció <strong>de</strong> material fotogràfic, a l'ampliació<strong>de</strong> la qual havia <strong>de</strong>dicat bona part <strong>de</strong> la seva vida professional (<strong>de</strong>ia ell que <strong>de</strong>s <strong>de</strong>l1932), i que s'havia intensificat durant els anys 60, moment en què també <strong>de</strong>ixà <strong>de</strong>fer <strong>de</strong> fotògraf <strong>de</strong> cerimònies, realitza noves reformes al seu estudi l'any 1968. Arribantja a la seixantena d'anys, el seu treball i el seu prestigi com a fotògraf ja eren més queconeguts. Carles Duran, a més, conscient i avessat a la seva ciutat, comença a parlar<strong>de</strong> la possibilitat <strong>de</strong> realitzar el primer Museu d'Història <strong>de</strong> la Fotografia a <strong>Terrassa</strong>. Laseva col·lecció, ingent, ho permetia. En una entrevista apareguda a Tarrasa Informaciónl'abril <strong>de</strong>l 1969 Carles Duran s'auto<strong>de</strong>finia "un veterano profesional: mejor, un pioneroque no necesita señalar menciones honoríficas <strong>de</strong>l pasado como aficionado. En cuantoa coleccionista, siempre me ha complacido el po<strong>de</strong>r recopilar todo cuanto <strong>de</strong> antiguoy meritorio me ha sido posible". L'entrevistador es sorprèn que hagi <strong>de</strong>dicat tant <strong>de</strong>temps i que hagi gastat una veritable fortuna en la seva colecció, i que en canvi notingui ni televisió, ni cotxe, ni cap tipus <strong>de</strong> luxe. Carles Duran repongué que "todo<strong>de</strong>pen<strong>de</strong> <strong>de</strong> gustos. Lo que para unos es la máxima ilusión <strong>de</strong> la vida -el bienestar, lacomodidad, los placeres y el lujo- para mi el arte y sus <strong>de</strong>más <strong>de</strong>rivados, sin repararen sacrificios. ¿Porqué ir en coche, si andando se va bien?". Preguntat sobre els seusprojectes i principal interès, ell respon "seguir con el mismo entusiasmo <strong>de</strong> siempre miprofesión, progresiva pero jamás <strong>de</strong>finida. En cuanto a mi anhelos, siempre han sidolos mismos. Dedicar todos mis esfuerzos y sacrificios a una realización cumbre: lamaterialización <strong>de</strong>l único museo fotográfico <strong>de</strong> España, y uno <strong>de</strong> los pocos que pue<strong>de</strong>ncontarse en el mundo. En fin, <strong>de</strong>jar a la posteridad un digno recuerdo mío, y que seami querida Tarrasa la que cobije este tesoro artístico". 19El 21 <strong>de</strong> <strong>de</strong>sembre <strong>de</strong>l 1969 s'inaugurà a la sala d'exposicions <strong>de</strong> la Biblioteca<strong>Municipal</strong> Soler i Palet una exposició antològica <strong>de</strong> fotografies relatives als 25pessebres oferts a la ciutat per l'Agrupació <strong>de</strong> Pessebristes al llarg <strong>de</strong>ls seus 25 anysd'actuació. El treball <strong>de</strong> recopilació <strong>de</strong> materials el realitzà Carles Duran. 20El mes <strong>de</strong> juliol <strong>de</strong>l 1971 l'Ajuntament <strong>de</strong> <strong>Terrassa</strong>, a petició <strong>de</strong> Carles Duran, acceptala possibilitat <strong>de</strong> realitzar una exposició fotogràfica amb les peces històriquescol·lecciona<strong>de</strong>s pel fotògraf. 21 Malgrat la disposició, però, no s'acor<strong>de</strong>n els passos aseguir per la realització <strong>de</strong> l'exposició, ni pel que fa al finaçament ni pel que fa a lalocalització. L'activitat fotogràfica <strong>de</strong> Carles Duran, però, seguirà sent reconeguda.L'agost <strong>de</strong>l 1971 el noticiari 1492B <strong>de</strong>l NO-DO <strong>de</strong>dica un petit reportatge a l'activitati a la col·lecció fotogràfica <strong>de</strong> Carles Duran, i el dia <strong>de</strong> Sant Jordi <strong>de</strong>l 1972, laDiputació Provincial <strong>de</strong> Barcelona li atorga la medalla <strong>de</strong> plata al mèrit cultural. Enentrevista concedida a <strong>Joan</strong> Vancells <strong>de</strong> Tarrasa Información, arran d'aquestaconcessió, hi <strong>de</strong>stila, malgrat els reconeixements <strong>de</strong>ls darrers mesos, una certa asprorper l'immobilisme institucional al voltat <strong>de</strong>l Museu Fotogràfic. Carles Duran diu: "miambición es que no constituya una exhibición cualquiera <strong>de</strong> un hombre que ha idocomprando material y <strong>de</strong>spués efectúa una exposición <strong>de</strong> todo su muestrario. No setrata <strong>de</strong> una colección <strong>de</strong> anillas <strong>de</strong> puro, ni otras curiosida<strong>de</strong>s coleccionables. Mi19 Tarrasa Información, 08-04-1069. Clixés n.121-122 <strong>de</strong> "Mi carrera fotográfica".20 Clixé n.126 <strong>de</strong> "Mi carrera fotográfica".21 AMAT. Fons <strong>Municipal</strong>, Llibre d'actes <strong>de</strong>l Ple <strong>de</strong> l'Ajuntament <strong>de</strong> <strong>Terrassa</strong>, 09-07-1971, vol.55, p.196.
L’ull <strong>de</strong> Carles Duran 19material es un verda<strong>de</strong>ro conjunto museístico, integrado por piezas pertenecientes a losalbores <strong>de</strong> la fotografía, que requieren una restauración y un cuidado solo posible abase <strong>de</strong> una completa <strong>de</strong>dicación a lo largo <strong>de</strong> muchos años. Esta entrega total, diriacasi <strong>de</strong> gran parte <strong>de</strong> mi vida, ha hecho posible esta colección única". El fotògraf,continua l'apologia <strong>de</strong> la seva empresa amb especial vigor: "mi ambición es hacer unaexposición digna <strong>de</strong> Tarrasa y <strong>de</strong> la colección. Por parte <strong>de</strong>l Ayuntamiento he halladocolaboración, pero creo sería necesaria más. He presentado el proyecto <strong>de</strong> unas vitrinasa<strong>de</strong>cuadas, fundamentales cara a la posterior conversión en museo permanente. Nome interesa que sean unas vitrinas alquiladas, ya que quiero asegurar que se conviertaen algo permanente. Se ha <strong>de</strong> tener en cuenta que empiezo a ser ya viejo y con el paso<strong>de</strong> los años uno se va cansando. Estoy agotado. Pido, por favor, a las autorida<strong>de</strong>s quese <strong>de</strong>cidan a hacer que mi colección pase a formar parte <strong>de</strong>l patrimonio <strong>de</strong> la ciudad".Tot un alegat. 22Carles Duran durant la gravació <strong>de</strong>lnoticiar 1492B <strong>de</strong>l NODO <strong>de</strong> l'any 1971<strong>de</strong>dicat a la seva tasca professional.Fotografia: autor <strong>de</strong>sconegut.La reacció a l'entrevista no es féu esperar, i el 27 <strong>de</strong> maig la premsa es fa ressò <strong>de</strong> lapropera adquisició <strong>de</strong> la Casa Baumann per part <strong>de</strong> l'Ajuntament, i <strong>de</strong> la possibilitatque pugui instal·lar-s'hi el Museu Fotogràfic <strong>de</strong> Carles Duran. 23 El dia 4 <strong>de</strong> juny <strong>de</strong>lmateix any 1972, la Vanguardia explica que malgrat que l'exposició <strong>de</strong>l materialfotogràfic <strong>de</strong> Carles Duran havia estat aprovada per l'Ajuntament, i que la seva inicial22 Tarrasa Información, 20-05-1972. Clixé n.183 <strong>de</strong> "Mi carrera fotográfica".23 Tarrasa Información, 27-05-1972. Clixé n.184 <strong>de</strong> "Mi carrera fotográfica".