11.07.2015 Views

palabras de agradecimiento - Jesuitas de Loyola

palabras de agradecimiento - Jesuitas de Loyola

palabras de agradecimiento - Jesuitas de Loyola

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

AGRADECIMIENTOToki hau ezaguna zait. Izan ere, zuetako askok jakingo duzuen bezala,urtean bitan gradudunen izendatze ekitaldien eta beste ekitaldi ofizialbatzuen buru izatea egokitzen zait. Baina, hala ere, gaur ez zait hainerraza egiten hitz batzuk esatea. Horregatik ahaleginduko naiz laburraizaten, nahiz eta gauza asko eduki esateko, edo horregatik beragatik,gauza asko ditudalako esateko. Hitz gutxi batzuk, beraz. Lehenengoak,eskerrak emateko urte hauetako bi<strong>de</strong>aren zati askotan zuen hurbiltasuna,adiski<strong>de</strong>tasuna, laguntasuna eskaini didazuelako. Zuek ondoan egon izanez bazinete, ez nintzateke gaur naizena izango. Eta, bigarrenak, aurrerabegira ere zuen laguntza eskatzeko, orain arte bezala, bi<strong>de</strong>a elkarrekinegin <strong>de</strong>zagun. Hauxe da nire itxaropena: Jainkoak nigan hasi duenegintza, bukatu <strong>de</strong>zala. Eta itxaropen horrek oinarri sendo bat du:Jainkoak bi<strong>de</strong>an jarri dizkidan laguntzak. Zuetako bakoitza be<strong>de</strong>inkapenbat izan da, Jainkoak nire bizitzan jarri duen opari bat. Bihotzez, milaesker. Badakit ondoan izango zaituztedala.Aunque este lugar es escenario conocido, ya que aquí me toca presidir lasinvestiduras un par <strong>de</strong> veces al año, y algunos actos oficiales, no por ellome resulta hoy fácil hablar. No elegí la lectura <strong>de</strong>l profeta Jeremíaspensando en este momento, pero lo primero que me sale es <strong>de</strong>cir: ¡AyDios mío!, que no sé hablar, ¿qué digo?, ¡no soy digno <strong>de</strong> tanto!Unas <strong>palabras</strong> para intentar comunicaros un par <strong>de</strong> sentimientos, que mesurgen <strong>de</strong>s<strong>de</strong> hace tiempo y que hoy se <strong>de</strong>sbordan:La primera para expresar mi agra<strong>de</strong>cimiento. Este es uno <strong>de</strong> esosmomentos que como al final <strong>de</strong> la experiencia <strong>de</strong> los EjerciciosEspirituales, uno pi<strong>de</strong> ser consciente “<strong>de</strong> tanto bien recibido”. Y Diosme conce<strong>de</strong> la gracia, <strong>de</strong> no sé si <strong>de</strong> todo, pero ciertamente me haceconsciente para sentir que he recibido mucho <strong>de</strong> cada uno <strong>de</strong> lospresentes. Quiero sintetizar este sentimiento con las <strong>palabras</strong> <strong>de</strong> Darío


Mollá, en su obra “Horizontes <strong>de</strong> vida (vivir a la ignaciana)”, cuyo títuloya es muy evocador para una celebración como ésta:El agra<strong>de</strong>cimiento como actitud básica en la vida es la toma <strong>de</strong> concienciacotidiana <strong>de</strong> lo que voy recibiendo, la acogida <strong>de</strong> los bienes que me son dados y<strong>de</strong> las personas que me salen al encuentro, el vivir no tanto pendiente <strong>de</strong> lo queyo creo que merezco y no me dan, cuanto <strong>de</strong> lo que sin haber merecido, niesperado, ni pedido, he recibido y voy recibiendo día a día.Mi agra<strong>de</strong>cimiento, a la Compañía <strong>de</strong> Jesús, y a cada uno <strong>de</strong> loscompañeros jesuitas, presentes y no presentes, <strong>de</strong> ellos y con ellos -ya<strong>de</strong>s<strong>de</strong> los tiempos <strong>de</strong> colegial en Javier y <strong>Loyola</strong> previos a mi entrada enla Compañía- he ido aprendiendo a <strong>de</strong>sarrollar una vocación que me hapuesto en camino para, como Abrahán cuando escuchó el “sal <strong>de</strong> tutierra a la tierra que yo te mostraré”, me ha puesto en camino para llegara ser lo que puedo ser y a poner en juego talentos que <strong>de</strong> otra manerahubieran quedado enterrados. La Compañía me ha dado formaciónacadémica, espiritual, humana, me ha dado amigos, y sobre todo me hadado mi i<strong>de</strong>ntidad profunda y misión: saberme querido y llamado porDios para trabajar en las fronteras a favor <strong>de</strong> una humanidad rota quenecesita reconciliación.Mi agra<strong>de</strong>cimiento, a vosotros amigos y amigas, compañeros <strong>de</strong> distintostramos <strong>de</strong> este camino, que en momentos pasados, presentes y, esperofuturos, me habéis conformado y me habéis ayudado a ser la persona, eljesuita que soy. Hago mías, especialmente hoy, las siguientes <strong>palabras</strong> <strong>de</strong>la CG 35:Compartir la misión con colaboradores nos anima a vivir más completa yauténticamente nuestra vocación religiosa <strong>de</strong> jesuita. Lo que aportamos a estasrelaciones es, en <strong>de</strong>finitiva, nuestra propia i<strong>de</strong>ntidad <strong>de</strong> hombres consagradospor los votos religiosos en el espíritu <strong>de</strong> las Constituciones, <strong>de</strong> hombres cuyaexperiencia <strong>de</strong> los Ejercicios Espirituales nos ha unido unos a otros en esteconcreto «camino hacia Dios », […con vosotros] llegamos a conocer mejornuestro propio camino y a vivirlo con nuevo celo y nueva comprensión.(Congregación General XXXV, Dec. 6, n. 15).


Gracias, por último, a mi familia. Sin vosotras, mis hermanas Luchi yRosa, sobrinos, tíos, primos y amigos, que soy parte <strong>de</strong> la familiaampliada en torno a La Venta, en torno a Cárcar, sin vosotrosciertamente hoy no sería lo que soy. Sin las actitu<strong>de</strong>s que he aprendidoen casa, que nuestros padres nos enseñaron, no hubiese habido esa basepara que la Compañía intentara pulir y hacer <strong>de</strong> mi el jesuita que soy yquiero ser, hombre con los <strong>de</strong>más y para los <strong>de</strong>más. Cualquier palabraque diga se queda corta para agra<strong>de</strong>cer todo el cariño, los <strong>de</strong>svelos, todoel apoyo… para que hoy sea realidad lo que estamos viviendo.Y junto al agra<strong>de</strong>cimiento, hoy siento esa profunda humildad yconfianza, que os traslado también como petición. Soy consciente quehoy hago estos votos con la ayuda <strong>de</strong> todos vosotros. Os pido que sigáisayudándome, acompañándome con paciencia ante mis limitaciones, acumplir lo que he prometido. Sin la gracia <strong>de</strong> Dios y sin vuestra cercanía,vuestra amistad, vuestro compañerismo el futuro que tenemos <strong>de</strong>lantesería un futuro imposible. Mi esperanza está en el Señor, que él que hacomenzado su obra en mí la lleve a término. Y esa esperanza estáfundada en las ayudas que me ha puesto en el camino: cada uno <strong>de</strong>vosotros ha sido una bendición, un don que Dios ha puesto en mi vida.Muchas gracias a Dios y a vosotros. Eskerrik asko, Jauna.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!