Denbora eta egia Kojèveren gogoetan Jakintza-arloa ... - Euskara

1-f-5: Hegel: natura ere dialektikoa da; Kojève: ez da
Bukatzeko, Kojèvek Hegeli argi egiten dion kritika bakarretako bat azalduko
dugu. Kojèvek dioenez, izan ere, aurrekoa egia bada, hots, natura soilik espazio baldin
bada, eta ez denbora, ezinezkoa ote da naturari buruzko giza ulerkuntza? Zehazki hitz
eginez gero, denbora dagoenean ezagutuko genuke bakarrik. Honela historia besterik ez
genuke geureganatuko ideien bitartez. Azken batean, historia da dialektikoki uler
dezakeguna, eta, gizaki garen heinean, ezagutzera behartuak gaudena.
Zehazki hitz egitera. Ordea, hemen datza, Kojèveren esanetan, Hegelen errore
nagusia naturaz ari dela.
Alde batetik, Hegelek dio natura ez dela espazio baizik. Bestetik, berriz, esaten
du bizitza biologikoa fenomeno denborazkoa dela. Hemendik ateratzen du Hegelek
ondorio gisa bizitza (Leben) espirituaren (Geist) agerpidea dela.
Baina orobat dio Hegelek, eta aurrenekoa da zehazki azaltzen, bizimodu
benetan gizatiarra, natura bizitzaren ezeztapenaren bitartez ager daitekeela soilik:
oraindik gizaki-gai huts baino ez denak geroago bere gizatasuna aitor eta onar dezaten
ezinbesteko du bizitza hiltzerainoko borrokan arriskatzea. Hau da Leben eta Geist-en
arteko aurkakotasunaren oinarria. Ordea, dio Kojèvek, oposizio hau benetakoa baldin
bada, bizitza ezin daiteke historikoa izan. Ez dago, beraz, dialektika biologikorik;
ondorioz, ez dago bizitzari buruzko ulerkuntza kontzeptuzkorik.
Baina Hegelek ulerkuntza hau badela aldarrikatzen du. Schellingi jarraiki
biologia dialektikoa irudikatzen du, eta Fenomenologia-ko kapitulu batean (V.A.) berau
azaltzen ahalegintzen da. Egia da azpimarratzen duela ezinezkoa dela errealitate
bizigabearen ulerkuntza kontzeptuzkoa. Eta hemendik ondorio bezala ateratzen du ...
mundua izaki biziduna dela! Hauxe da, Kojèvek dioenez, Hegelen natura filosofía
absurdoaren jatorria, Newtonen aurkako kritika zentzugabeena, Hegelen beraren fisika
55