EUSKAL LIBURUGINTZA 1991 - Jakin

1991ko EUSKAL LIBURUGINTZA
JOAN MARI TORREALDAI
J e n e roka literatura sailkatuz, ez dugu sorpresa handirik
aurkitzen aurreko urteetan ez genuenik. Berriz seinala dezakeguna
hauxe da: narrazioaren gailentasuna. Narrazio motza
eta luzea batean hartuz, bien artean, %61,5 osatzen dute, iaz
baino 9 puntu gehiago. Seinalatuz gain azpimarratzekoak dira,
aldiz, pare bat gauza: narrazioaren proportzio handi hori,
bateko; eta besteko, olerkiaren bigarren (edo hirugarren) leku
urruti horrek (%14) definitiboa ematen duela, askotxok urte
gehiegitan uste, nahi eta esan dutenaren aurka.
ARGITARAKETAREN EGOERA ETA ETORKIZUNAZ PARE BAT OHAR
Azken urteotako liburu-gorakadak zerikusi handia du erakunde
publikoen laguntzarekin, irakurlego berriarekin, irakaskuntzarekin
eta argitaratzaileen kontsolidatzearekin.
Bada uste duenik gerakuntza batean gaudela azken aldi
honetan, edizioaren urre-garaia pasea dela eta, aurtendik
a u r rera justu, goitik behera hasiko dela produkzioa. Ti t u l u - p rodukzioa,
noski.
Aurreratu ohi dituzten arrazoien artean, hona batzuk:
– Irakurlegoaren hazkuntzarik ez omen dago jada.
– Egon badagoen merkatua urria da oso eta saturatzear
dagoke, dagoeneko bete-betea ez badago.
– Krisi ekonomiko orokorra ez da arrazoirik txikiena.
– Erakundeen babes eta laguntza ekonomikoaren murriztapena.
– Euskal enpresa editorialen gerakuntza: hazkuntza garaitik
gerakuntz fasera paseak dirudite gehienak, eta birmoldatzera
doazke batzuk.
F a k t o re guzti hauen ondorioak zeintzuk izan daitezkeen
antzematea ez da lan samurra, batipat faktore bakoitzaren intzidentzia
zer-nolakoa daitekeen ez dakigunean. Ti t u l u - k o p u-
rua gutxitu egingo dela, segurutzat eman omen daiteke. Eta
h o r rez gain, sailen arteko konfigurazioa zertxobait aldatu egin
daiteke liburu instituzionalaren eta liburu funtzional-pedagogikoaren
faboretan. Baina utz dezagun biharkoa biharko, eta
gatozen aurtengoa aztertzera.
100