Scarica in formato Adobe .pdf - Spaesato

RICORDI E POESIE
Bèla Corsega
Ina matin d’invernu cun l’aria fina,
me sun afaciau miandu a marina.
Lasü staià a l’urisunte
me l’ò truvà scasci de frunte.
Ina visiun bèla nitida, reale
d’ina belesa davei fenumenale.
Davanti a mi a roca da Giraglia
da Corsega a punta amiraglia.
A lua i scure a cavalui i mei pensieri
in scè chele rute di vegi velieri;
che sarpandu da u mö cun u capitan Dulmeta
i traspurtava öiu, maui, vin e legna seca.
A vegu cheli fantasteghi sciabechi
sautà scie unde cume stambecchi.
Ma poi cun l’aventu di növi vapui
i vegi “marò” i murmurava “A nun semu ciù nui”.
Stachì, a visiun d’ina freida matina de frevà
u me vegnuu de pensà miandu u mà.
Oh ! Bèla Corsega nitida... luntan
me pa de tucate lungandu ina man.
11