Katekismo - Kristana Misio en Esperanto

La sankta vespermanĝo
118 Kiamaniere Kristo establis la sanktan vespermanĝon?
Apostolo Paŭlo diras en sia 1-a epistolo al Korintianoj 11, 23-26:
„Ĉar mi ricevis de la Sinjoro tion, kion mi ankaŭ transdonis al
vi, ke la Sinjoro Jesuo en la nokto, en kiu li estis perfidita,
prenis panon; kaj doninte dankon, li dispecigis ĝin, kaj diris: Ĉi
tio estas mia korpo, kiu estas por vi; ĉi tion faru por memorigo
pri mi. Tiel same ankaŭ la kalikon post la vespermanĝo,
dirante: Ĉi tiu kaliko estas la nova interligo en mia sango; ĉi
tion faru ĉiufoje, kiam vi trinkos, por memorigo pri mi. Ĉar
ĉiufoje, kiam vi manĝos ĉi tiun panon kaj trinkos la kalikon, vi
proklamos la morton de la Sinjoro, ĝis li venos.“
119 Kion efektivigas 3 la sankta vespermanĝo?
Ke Jesuo Kristo sian korpon kaj sian sangon tiel certe oferis
por la deaĉeto de mia kulpo, kiel la pano kaj la kaliko estas al
mi proponataj.
Kiel la pano kaj la vino, kiujn mi alprenas, estas la nutraĵo por
mia korpo, tiel la krucumita korpo kaj la verŝita sango de
Kristo estas por mia animo la nutraĵo por la eterna vivo.
Pere de la sinofero de Kristo mi kun ĉiuj novenaskitoj havas
komunecon kun nia Sinjoro Jesuo Kristo.
Same kiel multaj pecoj de unu pano estas dispecigitaj, tiel la
veraj fidantoj konsistigas la korpon de Kristo.
Biblia fundamento: 1Kor 10, 16.17; 1Kor 12, 27
3 Ankaŭ la sankta vespermanĝo el si mem nenion efektivigas, kiel ĝi jam dum la origina vespermanĝo
de Jesuo kun liaj apostoloj mem nenion efektivigis, krom funkcii kiel metaforo por la sinofero de Jesuo
sekvatage, kaj same, kiam ni tion ripetas laŭ lia ordono, kiel memorigilo pri lia vivo kaj sinofero por niaj
pekoj. La instruo de kelkaj eklezioj, ke dum tiu rememoriga ago la pano efektive transformiĝas en veran
korpon de Jesuo Kristo, ne havas bazon en la evangelio, ja Jesuo mem diris, kiel ni povas legi en la
evangelio de Johano, 4, 34: „Mia nutraĵo estas plenumi la volon de Tiu, kiu min sendis kaj fini Lian
laboron“ (rim. de trad.).
51