mimesis 2016 libro

II CLASSIFICATA Daniela Gregorini
Dal muntiròzz
Adè sin machì, su l’alt, no’ dó,
indulcìt’ da quell che vdén.
Guarda ma sta terra
ndó c’avén l’ ràich:
è ‘l crìn ‘ndó sinn cresciùt.
Guarda l’ pòrch ‘nti càmp
domesticati dai contadìn,
còm i capéi dla pupa
che tu hai petnàt.
Guarda i colór, giù giù fin da piéd
‘ndó cmìnc’n l’ càs ricamàt
su l’òréll del tappèt c’lèst, l’ mar,
che tira ‘l ròccl
ma cla strisciulìna d’ réna.
Guarda ma ‘l maés, l’ vìgn,
i ulìv, ‘l gràn ch’ verdéggia…
anicò inscén par na cuperta
ch’ t’ha fatt nònnta a scàcch,
sa l’uncinét… e l’autostrada
è na piega ‘ntél mèzz.
Fermt. Fermt a sentì i passr ch’ cantn,
l’ gagg’ ch’ sgàgg’n, ‘l tord ch’ zìrla
o ‘l mèrl ch’schocc’la…
fra càlc giorn arnirànn l’ róndn a stórm
e arcminciarà la festa .
Pù sènt ‘st’odór e tiénl da cónt :
ancora è quèll intìc dla campagna,
anca si i palazz ènn nùti su a ròta;
è quell dl’burìn
che s’arampica fin maquasù,