A Magyar Nemzeti Múzeum könyvtárának címeres levelei. 3. kötet ...

ali colore depictus, posterioribus pedibus innixus, anterioribus autemlaevo praetenso, dextro vero frameam nudam sanguine oblitam,vibrantis instar tenere et cum catafracto quodam equestri alioquinetiam fortiter armato et sinistra peltam, cuius médium flammae_ardentisfigura a priori circumíerentia ad postremam perducta exornat,dextra vero manibus mucronem evaginatum tenente, ictum inferentisimili congredi duello visitur. Scuto imposita est galea militarisaperta, quam diadema regium gemmis unionibusque decenterornatum contegit, ex quo mediotenus altér exurgit tigris, in signumtriumphi peltam priori per omnia similem laevo pede, dextro autemvexillum gerens, in quo aquila naturali colore depicta, rostroelato, alis expansis, pedibus aureis innixus stare conspicitur. Excono autem galeae laciniae sive lemnisci, a dextra flavi et coerulei,a sinistra vero partibus rubri et albi colorum utrinque defluentes,oras seu margines ipsius scuti pulcherrime ambiunt et exornant."Kihirdettetett Szabolcs vármegyének 1607 február 5-én tartottközgyűlésén.Kézirattár, 2265. fol. lat. 11. köt. a 66—69. lapon. 2230. fol. lat.11. köt. a 427—428. és 3804. fol. lat. VI. köt. a 201—203. lapon.Siebmacher, 169. 1. 135. t.53.1606 szeptember 22. Kassa.Bocskay István Kismarja város kiváltságait és pecsétjétmegerősíti.„Sigillum imaginem illustrissimi et fortissimi alicuius hoeroisadulta iam aetate provecti, amictu rubeo pileoque nigro, candidispennis geminis, consertis gemmis et unionibus distincte variegatisexornato, induti, ense deaurato succincti, in solio principali purpuraobducto, a parte pariter posito modesta gravitate compositis manibusconsidentis, ab una frameam distinctam sanguine rubentem,parte vero ab altéra deauratam penes se a latere habentem, vivamprincipális dignitatis quasi speciem referentem, in argento vei cuproaut alio metallo his circumductis caracteribus PRO DEO insculpent."Kihirdettetett Bihar vármegyének 1607 január 2-án tartottközgyűlésén.Kézirattár, 2265. fol. lat. II. köt. a 99—101. lapon.54./ -1606 november 26.Rudolf király Fodor Györgynek és Bálintnak nemességet éscímert adományoz.