2006-3 - Oostelijke Wandelsport Bond
2006-3 - Oostelijke Wandelsport Bond
2006-3 - Oostelijke Wandelsport Bond
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
OWéBé·tje <strong>2006</strong> // 3<br />
alles weer inpakken, en na de organisatie bedankt te hebben<br />
voor de goede samenwerking en fijne verzorging ging het<br />
Rabo- Noord Veluwetocht heeft<br />
problemen met de route<br />
Zaterdag 3 juni j.l. was het mijn beurt om als afge-<br />
vaardigde van technische zaken de OWB te verte-<br />
genwoordigen in Wapenveld tijdens de Rabo-Noord<br />
Veluwetocht van wsv Blijf Fit. In café-restaurant Het Zwar-<br />
te Paard was het inschrijfbureau gevestigd voor deze dag.<br />
Bij mijn aankomst en tijdens het klaarmaken van mijn<br />
werkplek,begon het al lekker te lopen met wandelaars die<br />
zich wilden inschrijven voor deze wandeltocht. Een teleurstelling<br />
dit jaar waren wel de te lopen routes, want ging men<br />
vorig jaar door de oude hanzestad Hattem via mooie stukjes<br />
natuur om verder weer via het bosgebied richting Wapenveld<br />
te gaan, dit jaar was dit niet mogelijk.<br />
De gemeente Hattem vond het namelijk nodig om een zo<br />
extreem hoog bedrag voor een vergunning te vragen, dat het<br />
bestuur van Blijf Fit moest besluiten om deze lus te laten<br />
liggen. (met deze léges en nog vaak hoge kosten die bepaal-<br />
de grondeigenaren durven te vragen wordt het wel steeds<br />
moeilijker om nog een aantrekkelijk parkoers te bieden voor<br />
onze mooie wandelsport).<br />
Maar desondanks bleef het aantal deelnemers niet veel achter<br />
bij dat van 2005.<br />
282 deelnemers haalden de eindstreep deze dag en gingen<br />
tevreden over de organisatie en soms met een mooie prijs<br />
van de loterij, weer naar huis. De verdeling van het aantal<br />
wandelaars was: 5 km. 26, 10 km.53, 15 km.53, 20 km. 42,<br />
30 km. 65 en de 40 km.43 deelnemers<br />
Om kwart voor vijf was iedereen binnen en kon ik huiswaarts<br />
keren, na nog even het bestuur te hebben bedankt voor de<br />
goede zorgen en samenwerking.<br />
Jan Olthuis, technische zaken<br />
Bos biedt beschutting tijdens warme Zuigerplastocht<br />
Hoe warm het was… Terwijl Nederland op weg was<br />
naar net-geen-hittegolf, liepen we in Lelystad de<br />
Zuigerplastocht van stichting Perípatoo. Gelukkig<br />
hield een stevig briesje het draaglijk en voerde de route<br />
– zoals gebruikelijk – voor een groot deel door de bossen en<br />
daarmee onder de verkoelende beschutting van de bomen.<br />
De twaalfde uitgave van de Zuigerplastocht (dit jaar alleen<br />
op de zaterdag) maakte deel uit van het Zeebodemevent, een<br />
groot loop-gebeuren in Lelystad. Dat het een groots evenement<br />
was, werd al op de route naar de nieuwe startaccommodatie,<br />
sportcentrum De Koploper, duidelijk. Tot kilometers<br />
in de omtrek waren de dreven (voor de helft) afgesloten,<br />
maar uiteindelijk lukte het toch om op korte afstand van De<br />
Koploper toch een parkeerplekje te vinden.<br />
Buiten het sportcentrum was het zo vroeg op de ochtend al<br />
een drukte van belang. Wandelaars, mannen en vrouwen in<br />
hardloopkleding en mensen met racefietsen verdrongen zich<br />
op het plein voor De Koploper. Het Zeebodemevent bestond<br />
namelijk ook uit een duatlon, triatlon en hardloopwedstrij-<br />
weer richting Enschede.<br />
Joop van Hassel, technische zaken<br />
den voor tal van (leeftijds)groepen over diverse afstanden.<br />
In de sporthal van De Koploper zetelden alle inschrijfbureaus,<br />
dus ook dat van Perípatoo. Snel inschrijven (het aantal<br />
computers daarvoor was van een naar drie uitgebreid) en<br />
op pad voor onze veertig kilometers. De nieuwe startaccommodatie<br />
ligt dicht bij de stadsrand, dus al snel voerde de<br />
route dor de bossen en groengordels die de polderhoofdstad<br />
omringen. Daarbij ook een smal en – aan de staat van het<br />
asfalt te zien – al oud paadje dat omzoomd door bomen en<br />
struiken als kerkepaden op het oude land tussen de akkers<br />
voerde. Kort na dit pad stonden mensen van Perípatoo met<br />
een welkome verfrissing (ook later op de route was dat nog<br />
eens het geval). Na een stukje industrieterrein (met onder<br />
meer het hondenhotel van Martin Gaus) ging het weer de<br />
bossen in, richting Zuigerplas, de naamgever van de tocht.<br />
De route zou kriskras voor de bossen rond deze plas voeren.<br />
Opnieuw vielen hier de vele orchideeën op. Het bos werd<br />
even verlaten voor de ‘lus’ van de veertig kilometer. Het<br />
minst aantrekkelijke stukje van de route, want bestaande uit<br />
PAGINA 10