2006-3 - Oostelijke Wandelsport Bond

OWéBé·tje 2006 // 3
dagen eerder, de tocht in Vaassen. Diever begint waar Vaas-
sen (zie verslag hiervoor) ophield: nat en zeer modderig.
Juist op deze eerste dag is het daarom zeer zwaar, want de
route gaat onder meer voor een groot deel langs slootkanten,
‘paadjes’ tussen bossingels of akkers en sloten. Eenmaal gaat
het zelfs dwars door een weiland (met een lekker verende
veenondergrond): een smalle netgemaaide strook vormde
hier het pad. Kortom: de route-uitzetters – die de wandelaars
elk jaar opnieuw geheel nieuwe routes voorschotelen
– hadden er weer iets heel moois van gemaakt. Behalve deze
slootkanten ook mooie stukken bos en – om de gemiddeld
zeven kilometer- een rustpost. Het verste punt was vandaag
voor ons Frederiksoord. Wat me nog is bijgebleven is een
auto, die op een van de modderpaden was blijven steken.
Dag 2 begint droog (op de laatste kilometers zouden we alsnog
op een flinke bui getrakteerd worden) en zal ons vrijwel
geheel door bos en over heide voeren. Allereerst gaat het
naar de controle bij de Hoeve aan de Weg, waar we onze dagelijkse
traktatie van de organisatie (een stuk fruit- de laatste
dag pepermunt) krijgen, daarna verder het Drents Friese
Woud in, om na de mobiele post in de Kale Duinen (zeer
toepasselijke naam) nabij Appelscha uit te komen in het bezoekerscentrum
van het nationale park. Na de fraaie lus van
de 40 km gaat het via de Kale Duinen (uitgerekend hier begint
het wat te regenen) en de Hoeve aan de Weg terug naar
het altijd gezellige Dingspilhuus in Diever, waar niet alleen
het startbureau is gehuisvest, maar waar ook heel wat deelnemers
een slaapplaats hebben gevonden in de sportzaal.
De derde dag van deze ditmaal voor het eerst onder de vanen
van de NWB georganiseerde vierdaagse brengt ons- na
de jaarlijkse passage over camping ’t Wildryck, via een sluis
even naar de overzijde van de Drentse Hoofdvaart, voor een
weliswaar vrij kaal, maar door de statige boerderijen toch
niet vervelend rondje door Leggeloo naar Geeuwenbrug.
Daarna voert de route weer vrijwel geheel door de bossen.
De slotdag is qua weer veruit de mooiste van de vier. De
regenkleding kon zelfs thuisblijven.
Ditmaal bracht het parkoers ons richting Havelte. Dat ging
via onder meer de rustpost bij een bosbessenkwekerij. Nabij
Havelte passeerden de twee hunebedden, om daarna even te
rusten bij Theehuis ’t Hunebed. De route ging hierna over
de uitgestrekte heide, onder meer via een hier bijzonder
misplaatst stuk verharde weg (mogelijk overblijfsel uit de
Tweede Wereldoorlog, toen de Duitsers nabij Havelte een
lanceerplek voor de V1 hadden?). Mooi en verrassend blijft
de route tot in Diever, waar we bij het binnenkomen van het
Dingspilhuus door de organisatie worden begroet met de
traditionele rode roos, tevens uitnodiging voor de volgende
editie, van 24 t/m 27 mei 2007.
Jan Vukkink
Aangename kennismaking met de lange afstand
Vrijdag 28 juli j.l. zijn we om 05.30 vertrokken
naar Lichtaart in België voor een wandeltrip naar
Smørum in Denemarken, ca. 15 km. boven Kopenhagen.
Daar nemen we deel aan de Smørum Classic
100 km georganiseerd door Walking.de Deze trip is één van
de activiteiten van Wandelmee (be/nl), we vertrekken met
een bus met 38 wandelaars uit België en Nederland. Door
veel oponthoud rond Hamburg heeft de reis twee uur langer
geduurd dan gepland, om 23.30 kwamen we aan bij de
startlocatie, waar voor de Wandelmeegroep een sporthal ter
beschikking stond om te overnachten. Om 04.30 werden we
gewekt en om 05.15 uur zaten we aan het ontbijt. Vlak voor
de start om 06.00 uur kregen we nog instructies over de
tocht, zowel in het Deens als in het Engels. En om klokslag
06.00 vertrokken wij voor onze eerste 100 km. tocht, volgens
het reglement moet je deze in 24 uur volbrengen.
Al vrij snel waren we buiten de bebouwing en liepen we door
het mooie glooiende landschap, veel geel en groen. De akkerbouw
bestaat hier bijna volledig uit koren, die er nu mooi
geel gekleurd bij staat. Wij wandelen vandaag met drie debutanten,
Aartje, Marina (een Vlaamse wandelvriendin) en
ik. Aartje en ik hebben de afgelopen tijd twee Kennedymarsen
gelopen, dus 80 is ons maximum. Marina twee keer een
50 km. en een vierdaagse (Apeldoorn 4 x 40 km.). René, de
man van Marina is een ervaren 100 km. stapper en zou het
eerste gedeelte tot aan de 43 km. post in zijn eigen tempo
Kopij voor het volgende nummer van het OWéBé·tje moet in het bezit van de
redactie zijn op uiterlijk 15 oktober aanstaande
PAGINA 14