eerlijk eden - Historische Vereniging Heemstede-Bennebroek

Uit Osnabrück was VOHB-lid de heer B.R.van Wickevoort Crommelin
overgekomen.
Na de pauze sprak Ruud Laimböck, als oud-bewoner over zijn jeugd op
Klein Berkenrode. Hij begon zijn boeiende verhaal met dit gedicht:
Klein-Berkenro
In Holland - staat een huis,
Met hoge vensters, ingetogen - kuis.
Gehuld in groene luiken-dracht,
Een huis vol Adeldom en kracht.
Op Berkenro - daar staat een huis,
Temidden van 't boomgeruis.
Den blik fier op den Herenbaan,
Waar velen van ons zijn gegaan.
Op Berkenro daar - stond - een huis,
Bijna honderd jaar, een veil'ge kluis.
Ons rest een hek - de oude poort,
Herinnering - daar leeft het voort.
Soms sta ik stil - bij het oude hek,
En bezie de eens zo nobele plek.
De oude, hoge bomen triest en - wat telo -,
Zwijgend treuren, om wat was eens - "Klein Berkenro".
(okt. 2002) * telo -komt van "teloorgaan" er wat verloren bij staan.
Hierna volgde een beschrijving van het huis en de omgeving, waarin
hij een plezierige en onbekommerde jeugd had doorgebracht. Natuurlijk
kwam ook de handschoenenfabricage ter sprake, waarmee de
naam Laimböck onlosmakelijk verbonden is.
Vervolgens was het woord aan oud-voorzitter Gerard Schuitemaker,
wiens schoonvader als beheerder van de tuin vroeger op het landgoed
woonachtig was. Aan de hand van dia's gaf hij uitleg bij afbeeldingen
van lang geleden en foto's uit een recenter tijd, waardoor een levendig
beeld ontstond van het landgoed Berkenrode.
Met een dankwoord aan sprekers en de verkoop van deze boeken
werd deze geslaagde avond afgesloten.
16