You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
GRASnuus Oktober 2007<br />
“Hennie” sê ek op dag een<br />
vir hom, “my hare is `n<br />
gewigtige aangeleentheid.<br />
Letterlik. Hulle loop lê<br />
onder hulle eie gewig. As<br />
jy hulle te kort sny, staan<br />
hulle regop. My vriend<br />
Vossie sê dan lyk ek of my<br />
hare geskrik het vir my kop. Jy moet daardie fyn lyn<br />
tussen regop staan en lê kry, en jy moet dit onthou as<br />
ek weer kom.”<br />
Hennie aanvaar die uitdaging. Hy knip-knip hier en knip-<br />
knip daar.<br />
`n Vrou kom sit op die stoel langsaan. “Kan ek julle<br />
voorstel?” sê-vra Hennie. Hy wag nie vir `n antwoord<br />
nie en voor ek my kom kry is ek voorgestel aan mevrou<br />
So-en So van `n plaas iewers in die Ceres-Karoo. Hennie<br />
en mevrou S-&-S gesels land en sand. Sy vertel hoe<br />
sukkel hulle op die plaas met die kragopwekker en dat<br />
hulle sonpanele wil opsit maar dis so duur. Ek hoor<br />
myself vertel van die nuwe Alberts sonpanele wat<br />
binnekort op die mark kom en omtrent die helfte<br />
goedkoper gaan wees.<br />
Dit is onwerklik. Hier sit ek sowaar in `n unisex haar-<br />
salon en praat met `n wildvreemde vrou oor die nuutste<br />
tegnologie in sonpanele. Ek skud my kop figuurlik in<br />
ongeloof. Is dit hoekom vroue so graag haarsalon toe<br />
gaan, hierdie gemaklikheid en openheid? En hoe ver<br />
gaan dit? Wat is die dieper betekenis? Lei die afsny van<br />
hare dalk tot, ahum, ontboeseming, `n soort van bieg?<br />
Dan slaan Hennie oor na `n nuwe onderwerp. “Maggies”<br />
sê hy, “ons het darem `n fantastiese taal. `n Mens kan<br />
dinge so raak sê soos in geen ander taal nie. Ek sien nou<br />
net mevrou Hoogmoed hier in die straat verbyry, toe<br />
2<br />
dink ek aan die uitdrukking wat my ouma altyd gebruik<br />
het. Sy sou nou gesê het dis `n pitjiesrige vrou daai.”<br />
“Waar op aarde kom dit vandaan ?” vra mevrou S-&-S.<br />
“Vyekonfyt” sê Hennie. “Dis wat ék dink. Die oumense<br />
was baie lief vir vyekonfyt. Ek onthou nog daai konfyt-<br />
kokery. Die vye moes geprik word en oornag in sout-<br />
water lê. Dan kook Ouma dit in `n groot erdekastrol,<br />
gelyke dele vye en suiker en niks water nie. Sy het `n<br />
geheime resep gehad met gemmer en kaneelstokkies en<br />
`n enkele naeltjie of twee. Die geheim was hoeveel. O<br />
ja, en dan nog `n bietjie suurlemoensap. Kyk hoe water<br />
my bek nou! Ewenwel, vye het mos sulke klein pitjies,<br />
en as daardie pitjies onder jou valstande inkom is dit<br />
nag. Dis waar die ‘pitjiesrig’ vandaan kom. Is dit nie<br />
pragtig nie?”<br />
Hennie gryp `n botteltjie van die rak af, skud `n bietjie<br />
van iets in sy hand uit, vryf twee hande teen mekaar en<br />
woes-was my hare met die pommade. “Kos vir die hare”<br />
beduie hy in my oor. Hy haal `n kam uit `n bakkie, trek<br />
die paadjie reguit en kam die hare kant toe. Dit lê mooi<br />
plat. As hy klaar is loop hy met die spieël om my en wys<br />
hoe dit lyk. Netjies aan die kant.<br />
Hy borsel die los hare weg en haal die doek<br />
met `n teatrale gebaar van my nek af.<br />
“Oeee” sê hy as ons by die kasregister kom,<br />
“verskoon tog, my mond was weer op `n<br />
katrol vanmôre, maar ek het so lekker<br />
onthou!”<br />
Ek betaal met `n glimlag. “Sien jou oor ses weke” groet<br />
ek. En as ek buite in die son kom, is alle moontlike<br />
pitjiesrigheid reeds uit die dag uit.<br />
PvS
Change language