Dagstukkies - Reon Du Plooy
Dagstukkies - Reon Du Plooy
Dagstukkies - Reon Du Plooy
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Liezel Lüneburg
2012<br />
Outeur: Liezel Lüneburg<br />
Ontwerp en uitleg: Liezel Lüneburg<br />
Aanhalings van teksgedeeltes uit Die Bybel: Nuwe Vertaling (1983, met<br />
herformulerings) Bybelgenootskap van Suid-Afrika.<br />
Hierdie dagstukkies word goedgunstiglik deur die outeur beskikbaar<br />
gestel vir gebruik saam met die reeks “Roete 12: Reis na Vernuwing”.<br />
Alle regte word deur die skrywer hiervan voorbehou.<br />
Die outeur kan gekontak word by liezel.luneburg@gmail.com of by die<br />
NG Gemeente, Witrivier.<br />
Die reeks, “Roete 12: Reis na Vernuwing”, is beskikbaar by die NG<br />
Gemeente, Witrivier (www.ngwitrivier.co.za).
’n Woord vooraf<br />
Hierdie DAGSTUKKIES is geskryf om die reeks Roete 12: Reis na<br />
Vernuwing aan te vul. Die reeks is deur ’n aantal Laeveldse<br />
gemeentes van verskillende denominasies ontwerp en gaan vanaf<br />
Augustus tot September 2012 deur ongeveer 50 gemeentes<br />
landwyd en tot sover as Botswana aangepak word. Talle<br />
gemeentes gaan ook die reeks later, op hul eie tyd, behandel.<br />
Die reeks handel oor riglyne vir die Christelike lewe en is<br />
geïnspireer deur die boek Living on the Edge van Chip Ingram.<br />
Jy sal opmerk dat elke week se dagstukkies op ’n Sondag begin.<br />
Daarna volg nog vyf gedeeltes tot en met die Vrydag. Saterdag<br />
moet gebruik word om bietjie dieper te gaan dink oor die tema<br />
van die week wat verby is en om voor te berei vir die volgende<br />
week.<br />
Na elke dagstukkie volg ’n kort riglyn vir HUISGODSDIENS. Almal<br />
van ons is deel van die huisgesin van God, maar woon nie<br />
noodwendig saam met ’n aardse gesin nie. <strong>Du</strong>s, as jy as enkeling ’n<br />
behoefte het om dieper te dink oor die dinge wat ek in die<br />
dagstukkie aangeroer het, kan jy gerus die huisgodsdiens gebruik<br />
om jou verstand bietjie aan die gang te sit.<br />
Nou vir iets UIT MY HART.<br />
Sommige mense voel naby aan God as hulle Hom prys deur sang<br />
en musiek of deur sy skepping te bewonder. Ander deur gebed of<br />
dalk tradisie. Sommiges hoor Hom in die storm en nog ander in die<br />
stilte wat volg. Dalk in ’n aardbewing of ’n voëltjie wat sing. ’n<br />
Kind se rustige asemhaling of die aanraking van ’n geliefde.<br />
Maar woorde bring my naby aan my Here. Nie enige woorde nie.<br />
Woorde oor en van en deur Hom. Nie klank nie, maar ink. Ek skryf<br />
myself tot teenaan my God. Woorde bring my by sy voete. En na ’n<br />
paar bladsye voel ek die kurwe van sy skoot. In die woorde wat<br />
volg voel ek sy sagte aanraking. Selfs somtyds teregwysing.<br />
Die skrif kelk vir my oop as ek daaroor skryf. Bloeisels wat jare lank<br />
geduldig gewag het vir woorde en dan oopvou om die wonderlike<br />
geur en skoonheid bloot te lê.<br />
Die woorde in hierdie boek is my offer aan my Here.<br />
Ek hoop dat dit dalk vir jou ook iets sal beteken.<br />
Liezel Lüneburg
WEEK 1 Ken jy die GROOT ontferming van God?
Sondag<br />
3 Februarie<br />
OORGEGEE AAN DIE DRANGE VAN MY HART<br />
Die drange van my hart. Mensehart. ’n Donker plek.<br />
Drang. So ’n lelike woord. Dierlik. Dit vertel van iets<br />
wat ek nie kan keer nie. Iets onweerstaanbaars en<br />
dalk selfs barbaars. Lus, begeerte, hunkering,<br />
verlange. Die drange waarvan Paulus in Romeine 1<br />
praat. Iets ongeoorloof en blatant. Satan in lewende<br />
lywe. Die menslike natuur.<br />
Sit my so af. Daardie deel van my wat ek nie kan<br />
beheer nie. Ek – die beheervraat. Hou daarvan om te<br />
sorteer, te kategoriseer en te liasseer. Alle aspekte<br />
van my lewe. My doenlysies, my rekenaarlêers, die<br />
kinders en hul aktiwiteite, my dagboek en BlackBerry.<br />
My dag word in seksies verdeel. Na elke gebeur word<br />
dit sorgvuldig afgetiek en beweeg ek na die volgende<br />
aktiwiteit. Dit is hoe ek van my lewe hou. Geboks en<br />
geblik. Maar die sonde-mens-monster wat kort-kort<br />
wil uitklim laat hom nie in ’n boksie prop nie.<br />
Die mens in my staan my nie aan nie. En tog is dit so<br />
onlosmaaklik deel van wie ek hier op aarde is. As<br />
gevolg van [my] optrede word die Naam van God deur<br />
die heidennasies belaster. Harde woorde in Romeine<br />
2:24. “O God, kan dit waar wees?” Rooi van skaamte.<br />
En die besef dat dit ook op my van toepassing is.<br />
Romeine 3:10-18. Lees ek met aandag en later met<br />
afsku.<br />
Daar is nie een wat regverdig is nie. Selfs nie een nie.<br />
Daar is nie een wat verstandig is nie; daar is nie een wat<br />
na die wil van God vra nie. Almal het afgedwaal, almal<br />
het ontaard. Daar is nie een wat goed doen nie, selfs nie<br />
een nie.<br />
Kan dit wees? Die lot van die mens hier op aarde? Kan<br />
Godgegewe vrye wil dan so ’n straf wees? Die<br />
geskenk om oor my eie lewe en aksies te besluit so ’n<br />
bittere las? Kan daardie eerste happie van die verbode<br />
vrug so ver strek? Tot hier in die jaar van onse Heer<br />
2012? ’n Fyne Evashand wat die begerige lekkerte<br />
voor haar wederhelf se manlike neus rondswaai. Die<br />
slang wat die gedoente listig uit die agtergrond<br />
dophou. Die soet wat later galbitter raak. En vandag<br />
kou ons steeds aan die tragiese gevolge van daardie<br />
happie.<br />
En waar staan ék vandag? Naak en skuldig voor my<br />
Here. Hier in my binnekamer waar daar geen<br />
wegkruipplek is nie. Die maskers afgestroop. ’n Mens.<br />
Vlees en bloed en die siel wat effe verward<br />
rondfladder. En net voordat ek knak van smart en<br />
radeloosheid, fluister my Vader geluidlose woorde:<br />
14 Aangesien hierdie kinders mense van vlees en bloed is,<br />
het Hy ook net soos hulle mens geword. Dit het Hy<br />
gedoen om deur sy dood dié een wat mag het oor die<br />
dood, dit is die duiwel, te vernietig 15 en om hulle wat uit<br />
vrees vir die dood hulle hele lewe lank in slawerny was,<br />
te bevry. 16 Dit is duidelik dat dit vir Hom nie om die<br />
engele gaan nie, maar om die nageslag van Abraham.<br />
17 Daarom moes Hy in elke opsig aan sy broers gelyk<br />
word, sodat Hy ’n barmhartige en getroue Hoëpriester<br />
voor God kon wees om die sondes van die volk te<br />
versoen. 18 Omdat Hy self versoek is en gely het, kan Hy<br />
dié help wat versoek word. (Hebreërs 2)<br />
Gesels saam as ’n gesin oor daardie deel in elkeen van ons wat ons nie kan beheer nie. Dink aan woede, vrees en<br />
angs, depressiewe gedagtes, ensovoorts.<br />
Gesels oor hoe ons moontlik kan leer om dit te beheer. Dink aan gebed, onderlinge ondersteuning tussen<br />
gesinslede, Bybellees en sensitiwiteit vir die stem van die Heilige Gees as moontlike hulpmiddels.<br />
Lees Hebreërs 2:14 tot 18 stadig en met aandag deur.<br />
Die gebed van gelowiges het wonderlike krag. Soveel meer as ’n gesin saam vir mekaar en vir ander bid!
MAAR OM DIE NAGESLAG VAN ABRAHAM<br />
Mené mené tekél… Getel, getel, geweeg… en te lig<br />
bevind. Koning Belsasar. Daardie nag is hy vermoor.<br />
Die jare van sy koningskap getel en beëindig. Geweeg<br />
en te lig bevind. Skrik ek mos nou! Wat as God my<br />
opraap, op die skaal sit? Wat as die ding nie wil<br />
balanseer nie? Wat as ek te lig is? Wat as…? Kom daar<br />
skielik ’n “wat as?” van ’n ander aard by my op…<br />
Wat as die stomme skrynwerker, Josef,<br />
ongehoorsaam was, toegegee het aan ortodokse<br />
druk en die eerste veragtende klip teen Maria se lyf<br />
gesmyt het? En wat as sterrekykers gehoor gegee het<br />
aan Herodes se eintlik eenvoudige versoek? Of as<br />
Simeon nie die Messias in sy arms geneem en in lof<br />
losgebars het nie… omdat my oë U verlossing gesien<br />
het wat U gereed gemaak het…?<br />
Wat as die eerste dissipels Hom aangekyk het asof Hy<br />
mal is, hul tonge geklik het en die nette verder<br />
uitgespoel het? Hierdie kontroversiële skrynwerker<br />
van Nasaret. Násaret, nogal…<br />
Of as die woedende Nasareense skare Hom van die<br />
kranse afgesmyt het, soos die plan was? Die Vader<br />
reeds by daardie eerste oomblikke van vernedering ’n<br />
hemelse leërmag gestuur het om sy geliefde Seun uit<br />
die ondankbare, woedende wêreld te ruk? En Hy sý<br />
hande van óns gewas het?<br />
Wat as ek nooit die sagte leer van ’n Bybel in my<br />
hande kon voel nie? Die Wonder oopslaan en die hoop<br />
en waarhede geniet nie? As dit eerder oor die engele<br />
gegaan het as die ellendige nageslag van Abraham?<br />
En wat as Judas Hom nie vir silwer uitgekoop het nie?<br />
Of die Vader wel die bitter beker van pyn, lyding en<br />
vernedering by Hom laat verbygaan het? Petrus nie<br />
Maandag<br />
4 Februarie<br />
aan vrees toegegee het nie? Die Joodse Raad<br />
uiteindelik sy glorie gesien het? Kajafas voor sy heilige<br />
voete neergeval het? Pilatus sy hande van die vólk<br />
gewas het? Die verhoor gesien het vir die klug wat dit<br />
was? Wat as die Romeinse soldate geweier het om die<br />
spykers in te kap? Die gelowiges ’n opstand begin het<br />
om Hom van die kruisdood te red? Wat as hulle daarin<br />
geslaag het?<br />
Dan… dink jou dit vir ’n oomblik in…<br />
’n Lewe sonder oorwinning. Sonder verlossing.<br />
Sonder hoop. Niks om in te glo nie. Niks om voor te<br />
lewe nie. ’n Lewende dood.<br />
Dan… kyk ek met nuwe oë en groot dankbaarheid na<br />
sy vernedering. Sy pyn. Sy lyding. Selfs na die hande<br />
wat die spykers ingebeur het.<br />
Dan… kan ek nie anders as om op my gesig te val en<br />
sy Naam groot te maak nie!<br />
Dan skreeu ek uit volle bors en met groot<br />
dankbaarheid: “Halleluja!!”<br />
23 Almal het gesondig, en het nie deel aan die heerlikheid<br />
van God nie, 24 maar hulle word, sonder dat hulle dit<br />
verdien, op grond van sy genade vrygespreek vanweë<br />
die verlossing deur Jesus Christus. 25–26 Hom het God<br />
gegee as offer wat deur sy bloed versoening bewerk het<br />
vir dié wat glo. Hierdeur het God getoon wat sy<br />
vryspraak behels: Hy het die sondes wat Hy voorheen in<br />
sy verdraagsaamheid tydelik ongestraf laat bly het,<br />
vergewe. Maar Hy het ook getoon wat sy vryspraak in<br />
die teenswoordige tyd behels: Hy oordeel regverdig<br />
deurdat Hy elkeen vryspreek wat in Jesus glo.<br />
(Romeine 3)<br />
Gesels saam oor die skaal waarop ons mekaar en ander soms weeg. Ons vind onsself en ander so maklik te lig. En<br />
dit terwyl Jesus Christus die skaal vir elke gelowige kom balanseer het.<br />
Lees saam die gedeelte hierbo en gesels oor hoe erg dit sou wees as Jesus nie aarde toe gekom het om vir ons te<br />
kom sterf nie.<br />
Bid saam en fokus op dankbaarheid.
Dinsdag<br />
5 Februarie<br />
Vryspraak. ’n Maklike woord om kwistig te gebruik.<br />
Gooi dit rond soos confetti. Deel van Christen-<br />
terminologie. En met regsagtergrond behoort ek die<br />
presiese omvang van die betekenis te verstaan.<br />
Verklaring van onskuld. Vonnis van onskuldig-<br />
verklaring. Die kliënt is tevrede en ek kan die rekening<br />
uitskryf. Betaal met ’n glimlag op die (on)skuldige<br />
bakkies… Was dit maar so eenvoudig in my eie lewe.<br />
Die lewe is ’n hof. God die magtige regter. Die hamer<br />
van geregtigheid in die een hand en die strafstaf in die<br />
ander. Net soos die prentjie van Zeus uit my<br />
kindertyd. En ek? In die beskuldigdebank, natuurlik.<br />
Regop en bitter bang. Moet ek my onskuld bewys.<br />
Geen advokaat om namens my te praat nie. Die<br />
bewyslas rus op mý. Dit klink tog logies. Wys vir die<br />
hof ek is onskuldig en word vry verklaar. Definitief<br />
géén kans vir vryheid. Voëlvry dalk wel!<br />
Ek kyk in skaamte af en sien ’n Bybel langs my op die<br />
harde skuldbank. Oopgeslaan. En die woorde in<br />
Romeine met helderblou lig beklemtoon. Ai, vir<br />
Romeine verstaan ek nie altyd so mooi nie. Na net ’n<br />
paar verse draai my kop. Soveel inligting. Soveel<br />
beloftes. Soveel teregwysing. Soveel verduideliking.<br />
’n Juweel wat ek stadig moet bekyk, bevoel, verstaan<br />
en dan slyp tot iets betekenisvol. Iets wat ek kán<br />
verstaan. Dit verg geduld en studie. Maar Romeine<br />
verduidelik die vryspraak so mooi.<br />
Elke mens sondig. Ons kom teen God in opstand of<br />
vee ons doodeenvoudig aan sy wil af. Ongehoorsame<br />
boggers! Ek staan geen kans in ’n geregshof nie!<br />
Aangekla. Skuldig bevind. Straf. Ek kan myself<br />
doodeenvoudig nie van sondigheid verlos nie. Van die<br />
ingebore mensheid.<br />
LEWE NA DIE VONNIS<br />
Maar daar is twee paaie na moontlike redding. Op<br />
papier, in elk geval. Ek moet self sondeloos word (ye<br />
right!). Net die moedelose gedagte laat my al klaar<br />
weer sondig… Of iemand wat sondeloos is, moet my<br />
skuld betaal. Hierdie kant toe, daardie kant toe. Maar<br />
opsie nommer 2 bly die enigste!<br />
En dankie tog dat dit wél ’n opsie is! Vryspraak in die<br />
Jesus-konteks is een met genade. Uit genade gered.<br />
Uit genade vrygespreek. Uit genade verlos.<br />
Ek lees Romeine 3:23-26 oor en oor tot ek dit<br />
verstaan. Met my oë. Met my hart. Met my verstand.<br />
Maak dit my eie en bêre dit diep. Daardie wonderlike<br />
woordjie “maar”.<br />
23<br />
Almal het gesondig, en het nie deel aan die<br />
24<br />
heerlikheid van God nie, maar hulle word, sonder dat<br />
hulle dit verdien, op grond van sy genade vrygespreek<br />
vanweë die verlossing deur Jesus Christus. 25 Hom het<br />
God gegee as offer wat deur sy bloed versoening<br />
bewerk het vir dié wat glo. Hierdeur het God getoon<br />
wat sy vryspraak behels: Hy het die sondes wat Hy<br />
voorheen in sy verdraagsaamheid tydelik ongestraf laat<br />
bly het, vergewe. Maar Hy het ook getoon wat sy<br />
vryspraak in die teenswoordige tyd behels: Hy oordeel<br />
regverdig deurdat Hy elkeen vryspreek wat in Jesus glo.<br />
Weg met die onheilige Zeus-beeld! Die koue hof en<br />
die skuldbank. Die regter met die harde oë en mond.<br />
Nou kan ek uit ’n ander hoek na my Skepper kyk. My<br />
Vader en my Here. Vanwaar ek hier by sy voete sit, lyk<br />
Hy meer soos ’n leermeester as ’n regter. Meer soos<br />
’n pa as ’n tugmeester. Hier waar ek by die wonderlike<br />
soom van sy kleed lê, voel ek veilig en geliefd.<br />
Vrygespreek. Dit is hoe dit is met ’n Vaar en sy kind.<br />
Watter prentjie van God het elke gesinslid in sy of haar kop? Gesels saam oor hoe die prentjie van God in my kop<br />
móét lyk. Gesels ook oor die prentjie van die hofsaak hierbo en hoe elkeen van ons sou vaar as God ons aangekla<br />
en gestraf het. Sit as ’n gesin saam by Jesus se voete en gesels met Hom soos kinders met ’n pa.
VREDE BO MY VERSTAND<br />
Vrede.<br />
Ek sien ’n Amerikaanse “beauty pageant”. Of, in<br />
Afrikaans vertaal, skoonheids-praalvertoon. Wow,<br />
wat ’n woord! Dis net pink en bling waar jy kyk. Tande<br />
en lywe in uitlokkend aantreklike tabberds en<br />
gewade. Lang, golwende hare en perfekte wangbene.<br />
Mooi was nog nooit lelik nie. Hierdie geleenthede het<br />
aan wêreldvrede ’n heel ander betekenis gee… Die<br />
bekende vrae-afdeling om, eintlik, te toets of die<br />
kandidate darem iets tussen die ore het. En die<br />
voortreflike skoonhede wat een na die ander<br />
antwoord: “world peace.” Die vraag irrelevant.<br />
Vrede en wêreld in een sin het ’n heel ander inhoud as<br />
die twee woorde “vrede” en “Jesus” langs mekaar.<br />
Wêreldvrede. “Make love, not war.” Die wys- en<br />
middelvinger wat langs mekaar regop skiet. John<br />
Lennon met sy ronderaam brilletjie. Dagga en liefde.<br />
En salige tevredenheid met my omstandighede en<br />
posisie. Net lekker en net reg. Nie te warm en nie te<br />
koud. Knus en gesellig. Soos ’n teepot onder sy<br />
mussie.<br />
En Godsvrede. Aan die ander kant. Wat eintlik nie veel<br />
met oorlog tussen mense uit te waai het nie. Vrede<br />
wat veel dieper strek as wat ek ooit kan droom. En die<br />
vrede van God wat alle verstand te bowe gaan, sal oor<br />
julle harte en gedagtes die wag hou in Christus Jesus<br />
(Filippense 4:7). Vrede wat alle verstand te bowe<br />
gaan. Jesus self praat in Johannes 14 van hierdie<br />
Godsvrede. 27 “Vrede laat Ek vir julle na; my vrede gee<br />
Ek vir julle. Die vrede wat Ek vir julle gee, is nie die soort<br />
Woensdag<br />
6 Februarie<br />
wat die wêreld gee nie. Julle moet nie ontsteld wees<br />
nie, en julle moet nie bang wees nie. Die vrede en<br />
rustigheid wat ek voel hier diep binne waar ék nie<br />
eens kan bykom nie. Daar waar die Gees inwoon. Die<br />
Asem van God. Waar die kern van my gemeenskap<br />
met God lêplek vind.<br />
Gesels saam oor die verskil in die betekenis van wêreldse vrede en God se vrede.<br />
Wêreldse vrede kriewel op die oppervlak rond. Soos<br />
tevrede maaiers. “Skin deep.” Godsvrede strek selfs<br />
dieper as die murg in my pype. En dit is lewendig. Dit<br />
teer nie op iets wat dood is nie. Paulus het hierdie<br />
vrede maar te goed verstaan. In Handelinge 17 sê hy<br />
aan die Ateners: 27 God het hulle gemaak om Hom te<br />
soek, al sou hulle ook moes rondtas om Hom te vind. Hy<br />
28<br />
is nie ver van enigeen van ons af nie, want deur Hom<br />
lewe ons, beweeg ons en bestaan ons. Of soos party<br />
van julle digters ook gesê het: ‘Ons stam ook van Hom<br />
af.’ Ons is geskep met ’n drang na ons Skepper. Om<br />
Hom te ken en te verstaan. ’n Bittere begeerte. En<br />
6<br />
hoe word hierdie begeerte gestil? Moet oor niks<br />
besorg wees nie, maar maak in alles julle begeertes<br />
deur gebed en smeking en met danksegging aan God<br />
bekend. 7 En die vrede van God wat alle verstand te<br />
bowe gaan, sal oor julle harte en gedagtes die wag hou<br />
in Christus Jesus. (Filippense 4)<br />
Godsvrede beteken om ’n brandende begeerte na jou<br />
Skepper te vervul. Om die groot dors te les. Om die<br />
honger te stil. Dít is die vrede wat alle verstand te<br />
bowe gaan. Innerlike vrede.<br />
’n Lewendige verhouding met die Lewende God.<br />
Hoe kan ’n kind van God hierdie vrede bekom? Sien die laaste paragraaf in die boonste gedeelte.<br />
Lees Filippense 4:6 & 7 rustig deur. Wat beteken dit om ’n verhouding met God te hê?<br />
Wat beteken die woord in vers 7: En die vrede van God wat alle verstand te bowe gaan ...<br />
Bid saam en vra dat God in elke gesinslid se hart vrede sal bring. Vrede wat alle verstand te bowe gaan.
Donderdag<br />
7 Februarie<br />
19 As ons net vir hierdie lewe ons hoop op Christus<br />
vestig, is ons die bejammerenswaardigste van alle<br />
mense. 20 Maar nou, Christus is opgewek uit die dood, as<br />
eersteling uit dié wat gesterf het. 21 Aangesien die dood<br />
deur ’n mens gekom het, het die opstanding van die<br />
dooies ook deur ’n mens gekom. 22 Net soos almal deur<br />
hulle verbondenheid met Adam sterf, so sal almal in<br />
Christus lewend gemaak word. (1 Korintiërs 15)<br />
Verlossing. ’n Lekker woord. Gaan lê gemaklik op my<br />
tong. Gered. Vrygemaak. Losgekoop. Bevry van<br />
sonde, dood, ’n sinlose lewe. Losgemaak van<br />
hopeloosheid.<br />
Die woorde in Psalm 49: 8 Een mens kan tog nie ’n<br />
ander loskoop van die dood en aan God ’n losprys vir<br />
hom betaal nie? 9 Die prys vir ’n mens se lewe is te hoog.<br />
Wat hy kan betaal, sal nooit genoeg wees 10 dat hy vir<br />
altyd sal lewe en die dood nooit sal smaak nie… 15 Soos<br />
skape is hulle bestem om te sterwe; die dood is hulle<br />
wagter. Sonder meer daal hulle in die graf in; in die<br />
doderyk verdwyn alles waarop hulle vertrou het; vir<br />
hulle bestaan dit nie meer nie.<br />
En dan lees ek weer Paulus se woorde in 1 Korintiërs<br />
15. Paulus se Godgegewe wysheid is nie beperk tot<br />
Romeine nie. 19 As ons net vir hierdie lewe ons hoop op<br />
Christus vestig, is ons die bejammerenswaardigste van<br />
alle mense.<br />
Spring terug na Psalm 49: 16 Maar vir my sal God<br />
loskoop uit die mag van die dood; ek sal aan Hom<br />
behoort.<br />
Die verlossing strek verder as wat ek ooit kan hoop.<br />
VERLOSSING BRING HOOP<br />
Die hoop wat dit bring is groter as wat ek ooit kan<br />
droom. En die droom lewe. Ek gaan nie later wakker<br />
word en met ’n gevoel van moedeloosheid besef dat<br />
dit maar net ’n droom was nie! Hoop. Die vingers<br />
daarvan reik tot in die donker hoeke van die doderyk<br />
om my uit te hark.<br />
In hierdie lewe kry ons swaar. Net soos Jesus Christus<br />
as mens swaar gekry het. Maar ons verheug ons ook<br />
in die swaarkry, want ons ken die woorde in Romeine<br />
5:3. Ons weet dat swaarkry volharding kweek, en<br />
volharding kweek egtheid van geloof, en egtheid van<br />
geloof kweek hoop, en dié hoop beskaam mos nie.<br />
Nou is ons nie meer bejammerenswaardig nie, want<br />
ons plaas ons hoopoog op die ware oorwinning.<br />
18<br />
Ek bid dat Hy julle geestesoë so verhelder dat julle kan<br />
weet watter hoop sy roeping inhou, en watter rykdom<br />
daar is in die heerlike erfenis wat Hy vir die gelowiges<br />
bestem het, 19 en hoe geweldig groot sy krag is wat Hy<br />
uitoefen in ons wat glo. Dit is dieselfde kragtige<br />
werking van sy mag 20 wat Hy uitgeoefen het toe Hy<br />
Christus uit die dood opgewek en Hom in die hemel aan<br />
sy regterhand laat sit het: 21 hoog bo elke mag en gesag,<br />
elke krag en heerskappy, en wat daar ook al sprake van<br />
mag wees, nie net in hierdie bedeling nie, maar ook in<br />
die bedeling wat kom. 22 Ja, aan Hom het God alles<br />
onderwerp, Hom bo alles verhef en Hom aangestel as<br />
23<br />
hoof van die kerk. Die kerk is sy liggaam, die volheid<br />
van Hom wat alles in almal vervul. (Efesiërs 1)<br />
Amen.<br />
Gesels oor wat die verlossing van Christus waarlik vir gelowiges beteken. Bespreek die woorde in Romeine 5: 3<br />
Dit is egter nie al nie. Ons verheug ons ook in die swaarkry, want ons weet: swaarkry kweek volharding, 4 en<br />
volharding kweek egtheid van geloof, en egtheid van geloof kweek hoop; 5 en dié hoop beskaam nie, want God het<br />
sy liefde in ons harte uitgestort deur die Heilige Gees wat Hy aan ons gegee het.<br />
Bid vir mekaar en spesifiek vir volharding, egtheid van geloof en hoop.
ROETE 12<br />
’n Onseker tyd in Jerusalem. So net na Jesus se dood.<br />
Dink jou die 11-tal se vrese in. Onseker. Moedeloos.<br />
Waar het die hoop heen verdwyn? Die Meester is<br />
weg. Wat gaan van ons word? Wat hou die toekoms<br />
in? Met hierdie vrae vertrek hulle na Galilea om die<br />
laaste strooihalm te gryp. En daar wag Hy hulle in. Die<br />
vreugde om lewe in die Heilige Liggaam te sien. Ons<br />
Here het opgestaan! 17 Toe hulle Hom sien, het hulle<br />
Hom aanbid, hoewel party getwyfel het. Hy lewe nie<br />
net nie, Hy praat ook. O, om die Meester se stem ’n<br />
laaste keer te hoor… Heilige woorde: “Aan My is alle<br />
mag gegee in die hemel en op die aarde. 19 Gaan dan na<br />
al die nasies toe en maak die mense my dissipels: doop<br />
hulle in die Naam van die Vader en die Seun en die<br />
Heilige Gees, en 20 leer hulle om alles te onderhou wat Ek<br />
julle beveel het. En onthou: Ek is by julle al die dae tot<br />
die voleinding van die wêreld.” (Matteus 28) ’n<br />
Bevestiging van sy mag. ’n Massiewe opdrag. ’n Soet<br />
belofte. Los Hy hulle so met meer vrae as<br />
antwoorde… Die res is geskiedenis!<br />
Dissipel. Gaan sit voor jou rekenaar. Skakel die<br />
internet aan. Sleutel die webadres in:<br />
www.hemel.com/dissipel. Wat sal op die skerm<br />
verskyn? [Skooheidsprodukte]<br />
Romeine 12. In meer as 2 000 tale, maar met een<br />
universele boodskap: Christenskap in Praktyk. Hoe<br />
om ’n kind te wees wat die Vader laat glimlag. ’n<br />
Verdienstelike broer of suster van Jesus. ’n Dissipel. ’n<br />
Navolger van Christus. ’n Jesus-“groupie”. ’n Jesus-<br />
bewonderaar.<br />
Romeine 12 beantwoord die fundamentele vrae wat<br />
Christene vra: Wat beteken volle oorgawe? Nie van<br />
hierdie wêreld nie… waarvandaan dan? Daaglikse<br />
sobere en nederige selfondersoek is moeilik! Is dit<br />
dan nou regtig nodig? Hoe lyk liefdevolle<br />
Vrydag<br />
8 Februarie<br />
te kan onderskei tussen reg en verkeerd? Romeine 12<br />
is Paulus se opsomming van Jesus se leringe. Van<br />
presies hóé ’n volwasse gelowige volgens Jesus<br />
Christus lyk. Dit gaan oor verhoudings, oor genade. En<br />
dit is praktiese en meetbaar.<br />
Chip Ingram skryf in LIVING on the EDGE: Life was<br />
about me. Life was about my goals, my dreams, and my<br />
success that someday would make me fulfilled and<br />
happy. That was the mantra I believed and pursued...<br />
But what I didn’t expect was how empty success would<br />
be... My success only led me to a dead end. My<br />
paradigm was shattered. Being successful and<br />
achieving goals (though exhilarating in the process) did<br />
not have the power to bring peace and purpose to my<br />
life... I had been asking the question: “If God exists,<br />
what does He really want from me?”... And He<br />
answered, “All I want is you!”<br />
Later skryf Ingram dat God nie op die uitkyk is vir<br />
godsdienstige aktiwiteite nie. Hy wil nie hê dat ek ’n<br />
klomp reëls gehoorsaam nie. Dit gaan nie daaroor om<br />
’n gehoorsame, onderdanige soldaat te wees wat<br />
opdragte uitvoer en ’n doel vervul nie. God verlang<br />
net een ding. Hy verlang my hart en my lewe in ’n<br />
intieme, vreugdevolle verhouding met Hom. God’s<br />
dream and plan for each of His children is not about<br />
rules or religious activity but about relationship. God’s<br />
desire is not for our performance, but for us to learn to<br />
live out of the grace and favor we already possess.<br />
God’s primary agenda is to make us more and more like<br />
His Son so that we enjoy and love Him and others the<br />
way He loves them.<br />
’n Geestelik volwasse verhouding met ons Here is ’n<br />
lewenswyse. ’n Verlange wat elke dag vervul word. ’n<br />
Dors wat daagliks geles word. ’n Geestelik volwasse<br />
verhouding met jou Here, is binne jou bereik!<br />
diensbaarheid? Is dit moontlik vir ’n mens om boaards<br />
<strong>Du</strong>isende gelowiges gaan in die volgende weke saam oor Romeine 12 praat. Besluit of julle gesin ook kans sien vir<br />
hierdie reeks. Bid dat die Here julle sal krag gee om dit aan te pak. Bid ook vir beskerming teen Satan wat alles sal<br />
doen om die projek in die wiele te ry.
WEEK 2 Hoe om vir God te gee wat Hy soek
PAULUS: CURRICULUM VITAE<br />
’n Ou doen aansoek vir werk. Genaamd Paulus (vroeër<br />
Saulus). Dadelik wonder ek waarom hy nie ’n van het<br />
nie en hoekom hy sy naam laat verander het. Dit klink<br />
verdag. Maar die CV is op interessante papier en die<br />
inligting fassineer my. Dit lees soos ’n goeie boek. ’n<br />
Spanningsverhaal. Hy is nou wel van Midde-Oosterse<br />
aUoms. Is hulle nie almal terroriste nie?…<br />
Dan vang die geboortedatum my oog. 2 n.C. in Tarsus<br />
uit ’n welaf familie. Die storie raak al ingewikkelder. ’n<br />
Man uit die stam van Benjamin. Vernoem na sy<br />
voorsaat, koning Saul. Onderrig deur Gamaliël – ’n<br />
konserwatiewe rabbi van daardie tyd (alias Google).<br />
Die tweede bladsy van die CV is verstommend. Die<br />
man het ’n kriminele rekord! En die res van sy lewe<br />
lees soos ’n nagmerrie. ’n Ywerige Fariseër en<br />
vervolger van Christene. Dít sal die dag wees! Maar<br />
dan die kort vertelling wat volg. Getuig van ’n<br />
wonderwerk. Daar op die pad na Damaskus toe hy die<br />
verheerlikte Here Jesus self ontmoet het. Kan dit<br />
waar wees? Die verheerlikte Christus Homself? En dan<br />
die gruverhaal van ontbering. Ek het harder gewerk,<br />
ek was meer in die tronk, ek is meer dikwels geslaan, ek<br />
was dikwels in doodsgevaar. 24 Vyf maal het ek van die<br />
Jode die gebruiklike straf van nege en dertig houe<br />
gekry, 25 drie maal het ek lyfstraf gekry, en een maal is<br />
ek met klippe gegooi. Drie maal het ek skipbreuk gely<br />
en een maal het ek ’n dag en ’n nag in die oop see<br />
deurgebring. 26 Ek was dikwels op reis en in gevaar: daar<br />
was gevare van riviere, gevare van rowers, gevare van<br />
my volksgenote en gevare van heidene; gevare in die<br />
stad en gevare in die veld; gevare op see en gevare<br />
onder vals broers. 27 Daar was vir my harde werk en<br />
swaarkry, dikwels nagte sonder slaap, dikwels honger<br />
en dors; en dikwels was ek sonder kos, sonder skuiling<br />
of bedekking teen die koue. Wat kan ek sê? En dan die<br />
geringe woorde wat volg: 28 Behalwe dit alles was daar<br />
Sondag<br />
10 Februarie<br />
nog die daaglikse bekommernisse, die besorgdheid oor<br />
al die gemeentes. 29 As iemand swak is, voel ek asof ek<br />
self ook swak is; as iemand in sonde val, voel ek asof ek<br />
ook deur vuur gaan. 30 As daar dan geroem moet word,<br />
sal ek roem, maar dan oor my swakhede. 31 Die God en<br />
Vader van die Here Jesus weet dat ek nie lieg nie. Aan<br />
Hom kom die lof toe tot in ewigheid! (2 Korintiërs 11:23-<br />
31)<br />
Stefanus. Se bloed lê rooi op die pad wat die<br />
Evangelie moes stap om vandag by ons te wees. En<br />
Saulus se naam lê soos ’n groot struikelblok oor<br />
dieselfde pad uitgekerf. Saulus het die kerk probeer<br />
uitroei. Hy het van huis tot huis gegaan, mans en<br />
vrouens laat uitsleep en hulle in die tronk laat sit.<br />
(Handelinge 8:3) Saulus. Die Fariseër wat soos ’n<br />
besetene deur die land gestu en die volgelinge van<br />
die Here met die dood gedreig het. En nou in Ro-<br />
meine 12:1 ’n beroep doen op Christene om hul lewens<br />
vir dieselfde Jesus af te lê wat hy so versmaai het.<br />
’n Wonderwerk het daardie dag op die Damaskuspad<br />
gebeur. Die skrywers van die Evangelies het die<br />
wonderlike nuus van die lewe van Jesus Christus tot<br />
in ons huise en binnekamers gebring. Maar Paulus het<br />
in die 13 Bybelboeke wat hy geskryf het, ’n praktiese<br />
sy aan Christenskap gegee.<br />
Paulus het na sy ontmoeting met Jesus, kragdadig en<br />
met elke druppel lewe in hom geveg om die Evangelie<br />
na die grense van die aarde te dryf. Vanaf Jerusalem<br />
deur Klein-Asië en Griekeland tot in Italië. Hy het baie<br />
van die vroeë gemeentes gestig en ondersteun.<br />
Dit is met hierdie geskiedenis en gesag agter hom wat<br />
Paulus die gemeente van Rome in Romeine 12<br />
aanspreek. Ek kan maar notisie neem van die wenke<br />
en versoeke in Romeine 12! Saulus het gesterf en<br />
Paulus is gebore.<br />
Gesels as gesin saam oor al die moeilike dinge wat Paulus deurgemaak het om die Evangelie te verkondig. Hy het<br />
nie moedeloos geraak of sy geloof verloor nie. Gesels oor die tyd waarin ons woon en godsdiensvryheid. Is ons<br />
bereid om soos Paulus te ly vir ons geliefde Here?
Maandag<br />
11 Februarie<br />
Hoe kan ek die genade van God verduidelik? Hoe kan<br />
ek dit definieer? Die GROOT ontferming. Hoe kan ek in<br />
die spieël kyk? En verstaan dat God’s genadevingers<br />
selfs aan mý kan vat? Hier aan die anderkant van die<br />
kontinuum. Om my vas te druk teen sy groot<br />
genadebors. En my skoon te was met genadebloed.<br />
Sagwit soos ’n pasgebore lam. En die fluistering in 2<br />
Korintiërs 12:9: “My genade is vir jou genoeg. My krag<br />
kom juis tot volle werking wanneer jy swak is.”<br />
Paulus het die genade van sy Here goed verstaan. God<br />
het die enorme kennis daar op die pad na Damaskus<br />
aan hom openbaar. 9 Ek is immers die geringste van die<br />
apostels en is nie werd om ’n apostel genoem te word<br />
nie, omdat ek die kerk van God vervolg het. 10 Maar deur<br />
die genade van God is ek wat ek is. Sy genade aan my<br />
was nie tevergeefs nie; inteendeel, ek<br />
het harder gewerk as hulle almal; eintlik was dit nie ek<br />
nie, maar die genade van God wat by my is. (1 Korintiërs<br />
15:9-10)<br />
Genade, onbeskryflik groot. Paulus is deeglik bewus<br />
van die strekking van sy woorde in Romeine 12:1: “En<br />
nou doen ek ’n beroep op julle, broers, op grond van<br />
die groot ontferming van God…” Hy doen ’n beroep<br />
op gelowiges. Teen die agtergrond van die GROOT<br />
ontferming. Die GROOT genade. Die GROOT grasie.<br />
Van ons Here wat so gemaklik daar op sy genadestoel<br />
sit en links en regs vergifnis uitdeel. Die tipe vergifnis<br />
wat tog so teen my menslike grein indryf. Menslike<br />
genade is soveel enger as die genade van God. Die<br />
idee om te vergewe maar nie noodwendig te vergeef<br />
nie, byvoorbeeld. Ek is sonder ’n genade-bril gebore.<br />
En dit vat baie moed om die bril op te sit en met ander<br />
oë na veral die ménse om my te kyk. Nie net na<br />
geliefdes nie, maar ook na ander.<br />
Die GROOT ontferming<br />
Hoe verstaan ek dit?<br />
Dit is juis hierdie ongenadige menslike natuur wat my<br />
grootste hulp is om die strekking van my Here se<br />
genade beter te begryp. God se genade is alles wat<br />
wêreldse genade nié is nie. Henry Newton het dit<br />
mooi verstaan. ’n Slawesmous. ’n Wreedaard wat min<br />
genade betoon het teenoor die mense wat hy so<br />
sonder grasie gevange geneem, per skip vervoer en<br />
verkoop het. Hy laat my baie aan Saulus dink. Tog het<br />
die nuwe Henry, gebore uit die oue, iets van Jesus<br />
Christus gesien. Amazing grace! How sweet the sound /<br />
That saved a wretch like me! / I once was lost, but now<br />
am found; / Was blind, but now I see… How precious<br />
did that grace appear / The hour I first believed! Bykans<br />
300 jaar gelede.<br />
Ek staan steeds voor die spieël. En sê eers sagter en<br />
dan al harder vir Paulus na: “Deur die genade van God<br />
is ek wat ek is!” Die verwronge, onbevredigende<br />
beeld van ’n mens verander. En uit die waas verskyn<br />
’n helder beeld. Van ’n Here aan ’n kruis. Kompleet<br />
met spykers deur ledemate en ’n doringkroon op die<br />
kop gepers. Die spies wat skuins uit die sy hang en die<br />
water wat drup. En dan die wonderlike lig as Hy die<br />
doodskleed afgooi en die graf in oorwinning verlaat.<br />
God se genade strek sover as Jesus Christus. Die<br />
GROOT verbondsgenade. Dei Gracia. Deur die guns<br />
van God. The fountain of grace.<br />
And grace means there is nothing I can do to make God<br />
love me more, and nothing I can do to make God love<br />
me less. It means that I, even I who deserve the<br />
opposite, am invited to take my place at the table in<br />
God’s family. (Philip Yancey in What’s so Amazing<br />
about Grace?)<br />
Gesels as gesin saam oor die genade van God. Noem dinge in jul lewens op waar God se genade sigbaar is.<br />
Gesels ook oor die feit dat ons ook teenoor ander mense genade moet betoon. Wat beteken dit? Lees saam die<br />
gelykenis van die ongenaakbare skuldeiser in Matteus 18:21-35. Sê wat dit vir julle beteken.<br />
Bid saam en vra dat die Heilige Gees ons sal help om genade teenoor alle ander mense te betoon.
LEWENDE OFFER<br />
1255 v.C. Offer. Die arme sondebok moet sterf vir mý<br />
skuld. Posisioneer die mes. Knyp my oë toe en sny.<br />
Warm lewe vloei uit die bok. Sy word slap onder my<br />
hand. Die bek wawyd oop in ’n laaste smeek om<br />
genade. Die Priester staan nader en doop sy hande in<br />
die bloed. Smeer dit aan die horings van die<br />
brandofferaltaar. Die res giet hy teen die fondamente<br />
uit. Die liters en liters bloed ruik al in die woestynhitte.<br />
Verwyder al die vet en brand dit op die altaar. Die<br />
reuk van brandende vet… Nou vir die twee duiwe.<br />
Staal myself. Die Priester knyp met een geoefende<br />
beweging die nek teen die kop af. Die fladder van die<br />
vlerke raak stil. En ek hou op kyk.<br />
Maar nou speel my oë met my. Dalk die woestynson<br />
wat so ongenaakbaar brand. Die duif op die altaar…<br />
Lyk dan nou kompleet nes ’n mens. Die bene en arms<br />
hang weerskante af. En die bloed drup oral uit.<br />
Hande. Voete. Kop en rug. En die wond in die sy.<br />
Verslae uitroepe bevestig die werklikheid van die<br />
drogbeeld. Van agter druk die mense om in te kom en<br />
van naby te kyk. Ek beur saam met die massa tot<br />
voor. Dit ís ’n mens! En Hy lewe nog. Maar skaars.<br />
Rooi bebloede sweepslae oor sy hele lyf. Spykers<br />
deur sy hande en voete. ’n Doringkroon op sy kop. En<br />
die lippe wat skaars hoorbaar die laaste asem<br />
uitblaas: “Dit is volbring.” Dan, later, die oop graf.<br />
Die prentjie van Abraham wat vir Isak op die altaar<br />
vasmaak. Met trane in sy oë die houtjies pak. Die mes<br />
blink in die middagson. Isak se bekommerde gille. En<br />
dan die stem uit die hemel: “Abraham, Abraham! Los<br />
jou seun!” Die geblêr van die skaapram wat aan sy<br />
Dinsdag<br />
12 Februarie<br />
horings in ’n bos vassit. En die offer van die ram in<br />
Isak se plek. Eintlik ’n mooi beeld van wat ’n lewende<br />
offer is. Abraham se bereidheid om sy geliefde seun<br />
vir sy Here dood te maak. Liefde. Isak wat in<br />
gehoorsaamheid aan sy vader op die altaar gaan lê.<br />
Die stem van God wat genadig uit die hemel roep. En<br />
dan voorsien Hyself die ram. Net soos Hy millennia<br />
later ook ’n Sondebok na die kruis stuur. Sý geliefde<br />
Seun. Die laaste offer.<br />
Maar soos ek hier in my binnekamer staan, is ek niks<br />
beter as die Fariseër wat net die buitekant van die<br />
beker en die bord skoonmaak nie. Daar wag ook vir<br />
my ellende. Here, hoe kry ek dan die binnekant<br />
skoon? Help! Ek is ’n witgeverfde graf. So mooi met<br />
die marmer steen. Maar binne ’n hoop dooie bene en<br />
wurms.<br />
9 Maar as ons ons sondes bely—Hy is getrou en<br />
regverdig, Hy vergewe ons ons sondes en reinig ons van<br />
alle ongeregtigheid. (1 Johannes 1:9) Ek val op my<br />
knieë. In my angstige soeke na uitkoms, het ek net die<br />
swart gesien. Maar nou sien ek uiteindelik ’n reiner<br />
wit. En daarmee saam die Lig. Die wonder van Jesus<br />
se offer aan die kruis. Die laaste lewende Offer. Die<br />
Lam van God. Die GROOT Regverdig. Die GROOT<br />
Getrou. ’n Vars wit traan rol oor my wang.<br />
Lewende en heilige offer. Dít is al wat my Here vra.<br />
Van my in 2012. Ek moet in liefde voor Hom buig en<br />
vergifnis vra. En vir die heiligheid sal Hý sorg. Skoon<br />
gewas met die wonderlike bloed van Jesus Christus.<br />
Heilig. Rein.<br />
Lees die gedeelte hierbo. Gesels saam oor offers in die ou testament. Dit sal help om in Levitikus 4:1-12 van die<br />
sondeoffer en in Levitikus 5 oor die skuldoffer te lees. Sê nou ons moes vandag nog diere geoffer het?...<br />
Wie was die laaste lewende offer? Gesels oor Jesus se offer aan die kruis.<br />
Wat beteken dit vir ons in 2012 om ’n lewende en heilige offer te wees? Laat elke gesinslid sê wat hy of sy<br />
verstaan. Die laaste paragraaf in die boonste gedeelte is ’n opsomming van wat God van ons verwag.
Woensdag<br />
13 Februarie<br />
Parfuum. Wat ’n wonderlike geur. Gemaak van<br />
essens. Die wesenlike van iets besonders. ’n Blom.<br />
Houtsoort of krui. Dink maar aan sandelhout en<br />
tiemie. Roosmaryn en suurlemoen. Die lekker geur<br />
van katjiepiering en lemoenbloeisel. Kaneel en vanilla.<br />
Essens.<br />
God werk net met die beste van ’n liggaam. Laag op<br />
laag beïndruk Hom min. Die wesenlike. Die essens. ’n<br />
Woord wat net lekker en goeie dinge beloof. Die<br />
beste. Dít is vir Hom aanneemlik.<br />
Om by die wesenlike, sinvolle essens binne my uit te<br />
kom, moet ek die kern blootlê…<br />
Daar in my binnekamer. Waar niks geheime skuil nie.<br />
Eers moet die grimering af. Stroop myself van klere.<br />
Hiér beteken ontwerpersname niks nie. Al die lae van<br />
my aardse lyf moet weg. Na die klere kom die vel en<br />
dan die spiere en vet. Die organe wat lewe in stand<br />
hou. Pynlik. Ek hou mos van vermomming. In my<br />
afgesonderheid word ek kaal. Blootgestel. Net ek en<br />
my Skepper. Nou kyk ek vanuit ’n ander hoek. Het<br />
mos gedag ek is kompleks. So met al die lae. Maar net<br />
die siel is oor. Eintlik maar eenvoudig. En dit lyk al te<br />
veel na ’n spons. Inmekaar getrek van dors. Die kern is<br />
ontbloot.<br />
Die oue is weg. Nou kan die vernuwing begin. Die<br />
Maker spoel met ’n glimlag nader. ’n Fontein wat uit<br />
die vloer van my binnekamer syfer. Eers stadig en dan<br />
met ’n vloed. Die water lewe. Dit borrel en bruis.<br />
Beweeg. Dit skaterlag en verlekker. Want my spons<br />
suig op. Met ywer en genot. My siel groei en groei. En<br />
’n lushof skiet wortel. Op die kaal oppervlakte<br />
ESSENS<br />
ontspring riviere en in die laagtes borrel fonteine uit.<br />
Die woestyngebied verander in rietvlei, die dor spons<br />
word fonteinwêreld. Uit die eens dooie spons skiet<br />
bosreuse op. Hardekool en wildevy. Tambotie,<br />
raasblaar, kremetart. In die barre wêreld groei nou<br />
waterbessies saam met koorsbome en<br />
vaderlandswilgers.<br />
En ek sien. Ek sien. Ek erken en begryp en sien in dat U<br />
dit gedoen het. Die kern blootgelê. U het my herskep.<br />
Met ’n nuwe baadjie behang. Nou kan ek op die grond<br />
neerval. Met my hande na bo gestrek en my gesig na<br />
onder. En U aanbid soos dit hoort. As ek<br />
weer uit my binnekamer gaan, kyk ek om, blaas ’n<br />
soen na my Here en sê: “Sien U môreoggend.”<br />
Die stroping speel gereeld af. Die proses herhaal<br />
daagliks. Weer en weer weergebore.<br />
17Die hulpeloses en die armes soek water, maar daar is<br />
nie; hulle versmag van dors. Maar Ek, die Here, sal hulle<br />
gebede verhoor, Ek, die God van Israel, sal hulle nie<br />
verlaat nie. 18 Ek sal op die kaal bergtoppe riviere laat<br />
ontspring, en in die laagtes fonteine laat uitborrel. Ek<br />
sal woestyngebied in rietvlei verander, dor land in<br />
fonteinwêreld. 19 Ek sal in die woestyn seders laat groei,<br />
doringbome, mirte en olyPome. Ek sal in die barre<br />
wêreld sipresse laat groei saam met platane en denne.<br />
20 Dan sal die mense sien en erken, almal sal begryp en<br />
insien dat die Here dit gedoen het, dat die Heilige van<br />
Israel dit geskep het. (Jesaja 41:17-20)<br />
Ons moet ’n offer wees wat vir God aanneemlik is. Dit beteken dat God net die beste van ons elkeen wil hê. Die<br />
essens. Laat elkeen in die gesin vir die ander vertel wat is die beste in hom of haar wat die Here graag sal wil hê.<br />
Wat beteken dit as ons sê dat God elkeen nuut maak?<br />
Bid saam dat God elkeen in die gesin en ook die gesin as ’n eenheid sal nuut maak.
WAT VIR HOM AANNEEMLIK IS<br />
... gee julleself aan God as lewende en heilige offers wat<br />
vir Hom aanneemlik is. My keel trek toe. Hier waar ek<br />
by my Here se voete sit. Alles om my so skoon en wit.<br />
Lig en heilig. Geen foute in die woonplek van God nie.<br />
Sal ek ooit vir Hom aanneemlik wees?<br />
Dit hang van die betekenis van “aanneemlik” af. Alles<br />
is mos maar relatief. En God is nie blind vir mense se<br />
foute nie. Net soos ons, worstel Hý ook met óns<br />
swakhede. Ons is die kroon van die skepping, maar<br />
sonde het gemaak dat ons Hom oor en oor teleurstel.<br />
Gelukkig weet Hy om te werk met wat Hy het. Die<br />
geskiedenis getuig daarvan. Selfs uit slegte dinge kan<br />
die goeie te voorskyn kom. Hy gebruik selfs foute om<br />
sy koninkryk te laat groei. Waarom sal die Almagtige<br />
Hom nou deur mense laat onderkry?<br />
Om vir Hom aanneemlik te wees, beteken om myself<br />
as lewende offer aan te bied. Elke dag weer. Oor en<br />
oor. Om die mensejas af te gooi en die Jesus-jas om<br />
die skouers te hang. And day after day, I think each of<br />
us discovered that to which Jesus Christ beckons us. It’s<br />
to be born. Our identities as men go from one birth to<br />
another. And from birth to birth we’ll each end up<br />
bringing to the world the child of God that we are. The<br />
Incarnation, for us, is to allow the filial reality of Jesus<br />
to embody itself in our humanity. The mystery of<br />
Incarnation remains what we are going to live. In this<br />
way what we’ve already lived here takes root as well as<br />
what we’re going to live in the future. Die<br />
aangrypende woorde van Vader Christian se woorde<br />
in die fliek Of Gods and Men. Dit spreek van volledige<br />
toewyding aan Christus Jesus.<br />
Dit beteken om ’n klip te wees wat deur die Bouer<br />
aanvaar is. 4 Kom na Hom toe, die lewende steen, wat<br />
deur die mense afgekeur is, maar deur God vir die<br />
Donderdag<br />
14 Februarie<br />
ereplek uitverkies is. 5 Laat julle as lewende stene opbou<br />
tot ’n geestelike huis, om ’n heilige priesterdom te wees<br />
en geestelike offers te bring wat deur Jesus Christus vir<br />
God welgevallig is. 6 Daarom staan daar in die Skrif:<br />
“Kyk, Ek lê in Sion ’n hoekklip, uitverkies vir die ereplek.<br />
Wie in Hom glo, word nooit teleurgestel nie.” (1 Petrus<br />
2) Hoe wonderlik om deel te kan wees van die God’s<br />
geestelike huis. ’n Lewe van diens.<br />
God het hulle gemaak om Hom te soek, al sou hulle ook<br />
moes rondtas om Hom te vind. (Handelinge 17:27) Om<br />
vir Hom aanneemlik te wees, beteken om nooit op te<br />
hou om Hom te soek nie. Dag vir dag… want deur<br />
Hom lewe ons, beweeg ons en bestaan ons. (vers 28)<br />
Soms stap ek in die lig agter Hom aan – kort op sy<br />
hakke. Ander kere tas ek soekend en benoud in die<br />
donker. En partymaal haal ek vir ’n oomblik my oë van<br />
die pad af en neem ’n verkeerde draai. Ek bly soek,<br />
soek, soek. Ek tas rond om Hom te vind. En dan die<br />
hoop: Hy is nie ver van enigeen van ons af nie,… (vers<br />
27) Altyd iewers in die agtergrond. Digby. Naby.<br />
Gereed om gevind te word. En as ek op my lewe<br />
terugkyk sien ek sy nabyheid en invloed: ’n goue<br />
draad deur my dae geweef. ’n Aanneemlike offer.<br />
’n Offer wat vir Hom aanneemlik is, is ’n offer wat op<br />
die knieë gebring word. Biddend en naby. Laat ons<br />
dan onophoudelik deur Jesus aan God ’n offer van lof<br />
bring, dié lof wat aan Hom gebring word deur die lippe<br />
wat sy Naam bely. (Hebreërs 13:15) ’n Lewende<br />
verhouding met die lewende God.<br />
Soms soek. Maar altyd vind. Soms moedeloos. Maar<br />
altyd hoop. Hy is die groot Naby. Die groot Lig. Hy is<br />
die Dors en Hy is die Les. Die Soek en die Vind. Die<br />
groot Aannemer.<br />
Lees saam 1 Petrus 2:4-6 hierbo oor die hoeksteen en God se gebou. Wie is die hoekklip van wie daar in vers 6<br />
gepraat word?<br />
Ons elkeen moet ook ’n steen in die gebou wees. Gesels oor die feit dat al die gelowiges saam ’n huis vir die Here<br />
bou waarvan elkeen ’n steen is. Hoe wil ons graag hê moet die gebou by die wederkoms lyk?
Vrydag<br />
15 Februarie BEOEFEN<br />
En nou doen ek ’n beroep op julle, broers, op grond van<br />
die groot ontferming van God: gee julleself aan God as<br />
lewende en heilige offers wat vir Hom aanneemlik is. Dit<br />
is die wesenlike van die godsdiens wat julle moet<br />
beoefen. (Romeine 12:1)<br />
Die koringkorrel val in die grond. Lê gemaklik ’n paar<br />
sentimeter onder die oppervlak. En sterf. Om te kan<br />
lewe en ’n groot oes in te bring. Alias Jesus in<br />
Johannes 12:24. En dan verduidelik Hy die vergelyking<br />
in vers 25: 25 Wie sy lewe bo My lieRet, verloor dit; en<br />
wie sy lewe in hierdie wêreld nie bo My lieRet nie, sal<br />
dit vir die ewige lewe behou. 26 As iemand My wil dien,<br />
moet hy My volg; en waar Ek is, daar sal my dienaar ook<br />
wees. As iemand My dien, sal die Vader hom eer.<br />
Daar is baie paaie na die ewigheid. En elke mens is op<br />
een van hierdie paaie op pad. Ek kan nie kies of ek wil<br />
stap of nie. Ek stáp! Maar ek kan wel kies watter roete<br />
ek wil volg. Die voetspore van ’n Christen wat<br />
dissipelskap beoefen volg in dié van Jesus Christus. En<br />
as ek opkyk, kan ek aan sy kleed raak so naby is Hy.<br />
Maar dissipelskap kan nie by lippetaal bly nie! Dit is ’n<br />
werkwoord. Dit beteken om tot aksie oor te gaan. My<br />
en die Messias se bewegings en aksies moet een<br />
word. Ek moet Jesus Christus wees hier op aarde. En<br />
Hom lieXê bo my eie lewe en besittings. Ek moet<br />
Lees die gedeelte hierbo en gesels oor die volgende:<br />
Hom volg. En daar waar Hy is, moet ek ook wees. My<br />
hande en voete verleng om ook Syne te wees.<br />
Beoefen. Toewyding. Bestudering. ’n Werkwoord. Ek<br />
beoefen sport. Geduld. ’n Ambag of beroep.<br />
Selfdissipline. Selfverloëning. Soberheid. Sorg. Ek<br />
beoefen vryval uit ’n vliegtuig. Dalk gimnastiek of<br />
glasblaas. ’n Kunsvorm. Versigtigheid. Toewyding.<br />
“Beoefen” is ’n werkwoord. Dit spreek van<br />
determinasie en wilsbesluit. Van dissipline en passie.<br />
Ek kan nie gedwing word om iets te beoefen nie. En<br />
as ek besluit het om iets te beoefen, doen ek dit met<br />
oorgawe.<br />
Die beoefening van godsdiens is ’n werkwoord wat<br />
met passie, determinasie, dissipline en toewyding<br />
gepaard gaan. Dit is ’n missie.<br />
God wants a relationship with you. He wants your<br />
heart. He wants to love you and be loved by you. He’s<br />
not looking for little religious soldiers that will fulfill a<br />
cause for Him. He’s looking for sons and daughters who<br />
so trust in His goodness and His love that they would<br />
with reckless abandon say: “All that I am and all that I<br />
have belongs to You. I love You, Lord!” (Chip Ingram in<br />
Living on the Edge)<br />
Elkeen van ons stap die lewenspad. Daar is verskillende roetes om te volg. Gesels oor die verskillende<br />
roetes.<br />
Gesels oor die roete wat ’n Christen volg wat in Jesus se voetspore stap.<br />
Gesels oor “beoefen” as ’n werkwoord.<br />
Wat beteken dit om godsdiens te beoefen?<br />
Bid, gesin, bid! Gesinne se gebede dra spesiale krag by ons Here. Gesonde gesinne is een van die pilare waarop sy<br />
koninkryk gebou word.
WEEK 3 Laat God jou verander
Sondag<br />
17 Februarie<br />
Pilatus word een oggend wakker. Daar is<br />
tienduisende in die strate van Jerusalem. Die Jode vier<br />
Paasfees. En nou hamer ’n skare aan sy deur. Oproerig<br />
en woedend. Douvoordag reeds aan die woel en swel.<br />
Daar is moeilikheid in die lug. Hulle hou mos van<br />
rebellie. Hy wil weet wat aangaan en iemand vertel:<br />
“Daar is ’n man genaamd Jesus. Van Nasaret, nogal.<br />
Hy noem Homself die Christus, en die Jode is<br />
woedend. Hy was heen en weer van Annas na Kajafas<br />
en terug voor die Joodse Raad. Douvoordag het hulle<br />
Hom reeds die skuld gegee. En nou eis hulle die<br />
dood.” Pilatus skrik, maar stuur hom eers na Herodes.<br />
Hy kan nou wel nie die man verdra nie, maar dalk<br />
versterk dit bande… Herodes en sy soldate behandel<br />
Jesus met die grootste veragting denkbaar. Terug na<br />
Pilatus. En daar vra Pilatus die VRAAG: “Is jý die koning<br />
van die Jode?” En die ANTWOORD: “My koninkryk is<br />
nie van hierdie wêreld nie. As my koninkryk van hierdie<br />
wêreld was, sou my onderdane geveg het sodat Ek nie<br />
aan die Jode uitgelewer sou word nie. Maar nou is my<br />
koninkryk nie van hier nie.” (Johannes 18:36)<br />
Nie van hierdie wêreld nie. Die Bybel tref ’n<br />
definitiewe onderskeid tussen die dinge van die<br />
wêreld en die dinge van God. Weet julle nie, julle<br />
ontroues, dat vriendskap met die wêreld vyandskap<br />
teen God is nie? Wie ’n vriend van die wêreld wil wees,<br />
wys daarmee dat hy ’n vyand van God is. (Jakobus 4:4)<br />
En Jesus se gebed in Johannes 17:16: “Hulle behoort<br />
nie tot die wêreld nie, net soos Ek ook nie tot die<br />
wêreld behoort nie.” Paulus skryf in 2 Korintiërs 10:3:<br />
Natuurlik leef ons in ’n menslike liggaam, maar ons voer<br />
nie die stryd met menslike wapens nie. In die wêreld<br />
maar nie van die wêreld nie.<br />
Die Griekse woord vir wêreld is cosmos. Dit is nie die<br />
IN, MAAR NIE VAN<br />
fisieke wêreld waarin ons woon nie, maar die<br />
geestelike wêreld waarvan ons deel vorm. 1 Johannes<br />
2:15-17 en Galasiërs 5:13-26 beskryf die verskil tussen<br />
God se wêreld en dié van die Bose. Dit is belangrik om<br />
die vyand te ken!<br />
Die wêreld kom in opstand teen Jesus en sy<br />
navolgers. Hulle praat met smaad en walging van<br />
Hom en kyk neer op sy volgers. Dis is nie lekker om dit<br />
te lees en te hoor nie, maar dit is net hoe dit is. Jesus<br />
het dit self aan sy lyf gevoel en geweet wat vir sy<br />
dissipels voorlê. 18 “As die wêreld julle haat, onthou: Hy<br />
het my voor julle gehaat. 19 As julle aan die wêreld<br />
behoort het, sou die wêreld julle as sy eiendom<br />
liefgehad het. Omdat julle egter nie aan die wêreld<br />
behoort nie, maar Ek julle uit die wêreld uitgekies het,<br />
daarom haat die wêreld julle. (Johannes 15) Wie het<br />
gesê dit is eenvoudig om Jesus te volg? Maar dan<br />
blaai ek weer na Johannes 17 en lees die gebed wat<br />
Jesus vir sy dissipels gebid het. En dít maak alles<br />
makliker!<br />
11 … “Heilige Vader, bewaar hulle in u Naam, die Naam<br />
wat U My gegee het, sodat hulle net soos Ons een kan<br />
wees… 15 Ek bid nie dat U hulle uit die wêreld moet<br />
wegneem nie, maar dat U hulle van die Bose moet<br />
bewaar… 20 “Ek bid egter nie net vir hulle nie, maar ook<br />
vir dié wat deur hulle woorde tot geloof in My sal<br />
kom… 22 Die heerlikheid wat U My gegee het, het Ek ook<br />
aan hulle gegee, sodat hulle een kan wees net soos Ons<br />
een is: 23 Ek in hulle en U in My, sodat hulle volkome een<br />
kan wees, sodat die wêreld kan weet dat U My gestuur<br />
het en hulle lieRet net soos U My lieRet.<br />
Voel jy die heilige krag van Jesus se gebed aan jou lyf?<br />
Selfs 2000 jaar later lewe die woorde steeds!<br />
Gesels in diepte oor wat dit vir julle gesin beteken om in hierdie wêreld te woon maar nie van hierdie wêreld<br />
te wees nie. Onthou dat Jesus ook in die wêreld was maar nooit deel geword het van die sonde-tendens in die<br />
wêreld nie.
PAS MY SOOS ’N HANDSKOEN<br />
Die ranke peul baldadig oor die stoepvloer. Al amper<br />
onder die tafel in. Bring die snoeiskêr! Met die eerste<br />
pynlike vat onthou ek: dit is ’n doringstruik. Dit brand<br />
soos vuur. Bring die handskoene! Die goedjies lyk<br />
maar dun en slap daar in die laai. So dooierig. Tot ek<br />
my hand insteek en die vingers met lewe vul. Die<br />
handskoen beweeg! Nou kan ek inklim en die bos<br />
nuwe vorm gee. Die takke netjies terugsny om plek te<br />
maak vir vars lote.<br />
Corrie ten Boom het die werk van die Heilige Gees met<br />
’n hand in ’n handskoen vergelyk. I have a glove here in<br />
my hand. The glove cannot do anything by itself, but<br />
when my hand is in it, it can do many things. True,<br />
it is not the glove, but my hand in the glove that acts.<br />
We are gloves. It is the Holy Spirit in us who is the hand,<br />
who does the job. We have to make room for the hand<br />
so that every finger is filled.<br />
Ek is die handskoen. Lê slap op die kas en geniet die<br />
uitsig. Die Heilige Gees se vingers wat nader kom om<br />
die handskoen aan te trek. Al wat ek moet doen, is<br />
om myself om sy vingers te vly. Hom toelaat om lewe<br />
te gee aan iets wat dood is. En alles waaraan ons<br />
twee vat, sal in goud verander! Saam sal ons<br />
wonderlike koninkrykswerk doen. Ek sal elke dag die<br />
vrug van die Gees kan pluk. Liefde, vreugde, vrede,<br />
geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid,<br />
nederigheid en selYeheersing. Selfs in my swakste<br />
uur, sal ek sterk wees.<br />
Onthou jy die karakter van die Heilige Gees in die<br />
boek The Shack (William P. Young)? Sarayu. In die<br />
boek verduidelik Jesus se karakter aan Mack:<br />
Maandag<br />
18 Februarie<br />
“Seriously, my life was not meant to be an example to<br />
copy. Being my follower is not trying to ‘be like Jesus,’ it<br />
means for your independence to be killed. I came to<br />
give you life, real life, my life. We will come and live our<br />
life inside of you, so that you begin to see with our<br />
eyes, and hear with our ears, and touch with our<br />
hands, and think like we do. But, we will never force<br />
the union on you...” “This must be the dying daily that<br />
Sarayu was talking about,” said Mack and nodded.<br />
Om die vingers van die Heilige Gees in my handskoen<br />
te voel, beteken dat ek dinge op sý manier begin<br />
doen. Ek sal kyk en sien wat Hy sien. Voel wat Hy voel.<br />
Luister en hoor wat Hy hoor. Ruik wat Hy ruik. Eet en<br />
proe wat Hy proe. As ek Hom toelaat om my te<br />
vernuwe, sal ek verander sonder dat ek self werklik<br />
baie hard probeer het. Die verandering sal nie uit<br />
myself kom nie, maar van God af. Die produk van<br />
totale oorgawe.<br />
Om ’n veranderde lewe van oorgawe te lei, is nooit<br />
maklik nie. Maar die verandering wat die Gees bring,<br />
beloof wel opwindend te wees. Dit bring lewe waar<br />
daar voorheen dood was. En aksie waar daar maar<br />
min aangegaan het. Dit bring genoegdoening en<br />
tevredenheid. Dit is om die dors te les en die honger<br />
te stil.<br />
Al wat ek moet doen, is om aan die Vingers te spring<br />
en te begin beweeg.<br />
63 Dit is die Gees wat iemand lewend maak; die mens self<br />
kan dit nie doen nie. Wat Ek vir julle gesê het, kom van<br />
die Gees en gee lewe. (Johannes 6:63)<br />
As die gesin handskoene beskikbaar het, trek dit aan. Selfs tuinhandskoene en geel skottelgoed-handskoene.<br />
Gesels oor die beeld hierbo dat ons die “dooie” handskoene is en dat die Heilige Gees die hande in die handskoene<br />
is wat die beweging moet inisieer. Ons kan nie die Here se werk op aarde doen as die hande van die Heilige Gees<br />
nie deur ons werk nie.<br />
Bid vir die werk van die Heilige Gees binne elke gesinslid en binne die gesin as ’n eenheid.
Dinsdag<br />
19 Februarie<br />
8<br />
Verder, broers, alles wat waar is, alles wat edel is, alles<br />
wat reg is, alles wat rein is, alles wat mooi is, alles wat<br />
prysenswaardig is — watter deug of lofwaardige saak<br />
daar ook mag wees — daarop moet julle julle gedagtes<br />
rig. 9 En wat julle van my geleer en ontvang het, en<br />
gehoor en gesien het, dit moet julle doen. En God wat<br />
vrede gee, sal by julle wees. (Filippense 4)<br />
Ek sien. Hoor. Ruik. Voel. Proe. Neem in met my<br />
sintuie. My elke aksie aan sintuiglike waarneming<br />
gekoppel. Elke emosie deur ’n sintuig aan die gang<br />
gesit. Ek ruik ’n geurige winterbredie en dink aan my<br />
ouma se kombuis. Kleintyd toe sy my op haar skoot<br />
getel het by die kombuistafel terwyl sy wortels kap.<br />
Ek voel die hitte van haar lyf en hoor die neurie “in die<br />
skadu van die berge…” En dan kom die hartseer en<br />
verlang.<br />
Ek sien iets en reageer met ’n emosie of aksie. ’n<br />
Positiewe waarneming word met ’n positiewe aksie<br />
beloon. En andersom. Hoe reageer ek positief op<br />
beelde van geweld, pornografie of boosheid? Maak<br />
nie saak hoe hard ek probeer om die naarheid te<br />
verbloem of weg te bêre nie. Wêreldse aakligheid<br />
vlieg na my in prentjies. Ek sien dinge wat ek nie moet<br />
sien nie. Hoor goed wat ek nie moet hoor nie. Dinge<br />
wat nog lank wegkruip in die voue van my brein. ’n<br />
Beeld het ’n manier om op die onmoontlikste tye uit<br />
die niet te verskyn. En betrap my meestal onkant. ’n<br />
Ontstellende koerantopskrif terwyl ek met deernis vir<br />
my slapende kind kyk. En dan volg ’n nag van angs,<br />
kommer en worsteling.<br />
Die lamp van jou liggaam is die oog. As jou oog goed is,<br />
is jou hele liggaam ook verlig. Maar as jou oog sleg is, is<br />
RYP KORINGLAND<br />
jou hele liggaam ook sonder lig. Pas dus op dat die lig in<br />
jou nie donker is nie. As jou hele liggaam verlig is en nie<br />
’n enkele donker plekkie het nie, sal dit heeltemal verlig<br />
wees soos wanneer ’n lamp jou met sy skynsel verlig.<br />
(Lukas 11:33-36)<br />
Die “delete” knoppie op my rekenaar is ’n wonderlike<br />
ding. Eintlik. Ek wens dit was vir my ook so maklik om<br />
met een beweging my gedagtes skoon te vee. Was dit<br />
maar so eenvoudig om met een aksie die swart uit te<br />
wis. Ek wil tog my verstand met goeie dinge vul. Met<br />
die Here van die dinge én met die dinge van die Here.<br />
Here, wees U die Meester van my gedagtes. Ek is<br />
moeg om self te stoei. Dan sal ek hoor wat U wil. Sien<br />
wat U wil. Proe en ruik wat U wil. Die oorvloed goeie<br />
dinge in my hart sal te voorskyn kom.<br />
Here, my gebed is dat U my sintuie sal oppas. Gee dat<br />
ek nie in die versoeking kom om my honger gedagtes<br />
met onreinhede te voed nie. Want dit plaas ’n vlek op<br />
die wit wat ek ontvang het deur Jesus se bloed.<br />
Swaarverdiende reinheid. En Here, nog meer is ek<br />
bekommerd oor die swart wat so maklik uit my<br />
binneste bars. My kop hang in skaamte oor ek<br />
telkemale so maklik terugkeer na die sonde. So al of<br />
dit die laaste strooihalm is.<br />
En as ek omkyk met daardie enkele onreine<br />
strooihalm in my hand, dan is ek in verwondering oor<br />
die vars, ryp koringland van wonderlikhede wat U vir<br />
my geplant het. Die ellendige strooihalm vergete op<br />
die grond.<br />
AMEN<br />
Gesels oor sintuie: gehoor, gevoel, smaak, reuk, sig. Lees Lukas 11:33-36 hierbo wat na die oog verwys.<br />
Hoe moet ek dit wat ek sien en my ander sintuie oppas sodat my verstand skoon en rein kan bly vir die Here.<br />
Gesels oor God se koringland van mooi goed wat Hy vir ons op aarde geplant het. Ons hoef nie ons verstand met<br />
lelike dinge vol te maak nie
KYK! JY HOEF NIE VER TE SOEK OM MOOI TE SIEN NIE!<br />
Sien jy nog die mooi? Binne jou bereik hier ín Suid-<br />
Afrika?<br />
Wat het van die bloue hemel geword? Van die diep<br />
see? Waar het die ewige gebergtes heen verdwyn?<br />
Waar die kranse antwoord gee? En die ver verlate<br />
vlaktes? Die stem van ons geliefdes het stil geword.<br />
Ons sien nie meer die skoonheid raak nie. Die sleg en<br />
lelik het stadig nader gekruip en in almal se holtes<br />
kom lê. Wat het dan nog oorgebly?<br />
Kyk! Kyk! Maak jou oë oop en kyk! Tafelberg hou<br />
steeds wag. Die Augrabies stoot in massas oor die<br />
ravyn en die kokerbome waak by Springbok… Die<br />
Groot Karoo strek wyd en die Kalahari-son bak warm<br />
op die sand. Stellenbosch se wynlande groei geil en<br />
die suikerriet in KwaZulu golf in die ligte seewind van<br />
<strong>Du</strong>rban se kant af. Die Lammergier sweef by Giant’s<br />
Castle terwyl die Groot Draak toekyk. En<br />
Namakwaland staan in blom. Plate vreugde van kleur<br />
en geur. Die magtige Kremetart en die Hardekool in<br />
Mussina se wêreld. Bosreuse. En Worcester se Karoo<br />
Botaniese Tuin is ’n skatkis van vreemde plantspesies.<br />
Was jy al in Jacobsbaai of Paternoster net bietjie hoër<br />
op? Weskus-wêreld. Of in Mtunzini, 20 km noordoos<br />
Woensdag<br />
20 Februarie<br />
al deel van die Kaapse Klopse of by die Klein Karoo<br />
Kunstefees? Die reënboognasie. Die reënboogvlag.<br />
Die rooi vir die bloed wat oor honderde jare op<br />
hierdie einste stukkie aarde gesweet is. Blou vir die<br />
pragtige lug in April. Champagne days. Wit is vir vrede<br />
en sommer die mooi varkore daar naby Estcourt in<br />
KwaZulu. Groen vir die koringvlaktes. Wuiwend in die<br />
wind. Geel is mos die kleur van die warm son. Wat<br />
steeds, ten spyte van alles, elke dag agter die rand uit<br />
loer en met vreugde die lug in klim. So standvastig. So<br />
vrolik en gemaklik warm. En swart sommer net om<br />
bietjie kontras te gee…<br />
Mandela met sy oumangesig. Sý lang pad na vryheid.<br />
Sy vlerke in die tronksel. Daar op Robbeneiland. Hy<br />
het ver gesien. Oneindig ver. I learned that courage<br />
was not the absence of fear, but the triumph over it…<br />
The brave man is not he who does not feel afraid, but<br />
he who conquers that fear. Madiba se wyse woorde.<br />
Ons sien nie meer die mooi om ons nie want angs en<br />
vrees het ’n sluier voor ons oë geword. Ek het besluit<br />
om Madiba se uitdaging te aanvaar. Om my vrese te<br />
oorwin en weer wyer te kyk. Die mooi te sien. Ek gaan<br />
aanhou kyk tot ek die wêreld weggekyk het. My oog<br />
van Gingindlovu? Daar waar die seldsame witaasvoël<br />
hou op die mooi en op my Here.<br />
broei? KwaZulu-Natal. Waar loop jy rond? Waarvoor Deur aan die mooi om my te dink, vul ek die mooi in<br />
kyk jy?<br />
Toer jy dalk in die donkerte van ons huidige<br />
omstandighede? Lees jy te veel koerant? Kyk jy te veel<br />
televisie? Laat jy jou onderkry deur slegte nuus of<br />
massa-aksies? Voel jy gedurigdeur depressief en<br />
beangs? Moedeloos. Daar is géén hoop.<br />
my gedagtes ook aan. Dit bring vreugde en dit gee<br />
8<br />
moed. En dan die woorde in Filippense 4:8-9: Verder,<br />
broers, alles wat waar is, alles wat edel is, alles wat reg<br />
is, alles wat rein is, alles wat mooi is, alles wat<br />
prysenswaardig is—watter deug of lofwaardige saak<br />
daar ook mag wees—daarop moet julle julle gedagtes<br />
rig.<br />
Kyk! Kyk! Maak jou oë oop en kyk. Onthou jy Stransky<br />
se skop in 1995? Of die 2010-Wêreldbeker-gees? Was jy<br />
9 En wat julle van my geleer en ontvang het, en<br />
gehoor en gesien het, dit moet julle doen. En God wat<br />
vrede gee, sal by julle wees.<br />
Ons is almal soms so negatief oor wat in ons land aangaan. Kom ons probeer om vir die duur van die<br />
huisgodsdiens te gesels oor mooi en goeie dinge wat in ons land gebeur en te sien is. Besluit saam om in die<br />
vervolg te fokus op die mooi dinge en die wonderwerke om ons. Daar is baie!<br />
Bid dat die Here ons oë sal oopmaak vir sy wonderlike mooi.
Donderdag<br />
21 Februarie<br />
’n Mens is ’n selfsugtige wese. Ek raak vies en temerig<br />
as dinge nie verloop soos wat ek graag wil hê nie. As<br />
dinge nie oor my gaan nie of ek uitgesluit word uit die<br />
geselskap, voel ek vinnig afgeskeep en depressief.<br />
Kinders in ’n huishouding is ’n goeie voorbeeld. Een<br />
van die eerste woorde wat ’n peuter skreeu, is<br />
“myne!” En as die een 101 ml sjokolademelk kry, moet<br />
die ander ook 101 ml kry. As die een se pêl kom speel,<br />
is die ander een vir drie ure lank verveeld, moeilik en<br />
dikbek. Ek wonder of dit ooit verander soos ons ouer<br />
raak? Ek voel tog so vinnig onvergenoegd en<br />
ingedoen. En verkondig dit dan wyd en syd. Kyk maar<br />
na inskrywings op Facebook.<br />
En eintlik is dit glad nie waaroor dit hier op aarde gaan<br />
nie! Dit gaan oor God, sy almag en sy Goddelike visie.<br />
Ek is ’n egoïs wat te lekker in my menslike natuur baai.<br />
En om ’n kopskuif van my na God te maak, is makliker<br />
gesê as gedaan! Ek praat uit ondervinding. Max<br />
Lucado het ’n boek geskryf. ’n Netelige boek. Wat in<br />
die begin ’n gruwelike rebelsheid oor my laat kom<br />
het. Eish! Gelukkig het ek vasgebyt en die boek klaar<br />
gelees. En daarna nog ’n hele paar maal. He’s the<br />
source; we are the glass. He’s the light; we are the<br />
mirrors. He sends the message; we mirror it. We rest in<br />
his pack awaiting his call. And when placed in his hands,<br />
we do his word. It’s not about us; it’s all about him.<br />
(It’s not about me)<br />
Die nare selfgesentreerde rebelsheid wil alweer kop<br />
uitsteek. Hoe strook hierdie woorde met God se<br />
belofte dat Hy Vaderlike liefde vir sy kinders voel?<br />
Lucado het goeie insig: But how does God’s love<br />
square with the theme of this book? After all, ‘it’s not<br />
about me.’ If it’s not about me, does God care about<br />
me? God’s priority is His glory. He occupies centre stage;<br />
I carry props. He’s the mesagge; I’m but a word. Is this<br />
love? No doubt. Do you really want the world to revolve<br />
DIE SFEER SIRKEL OM GOD<br />
around you? If it’s all about you, then it’s all up to you.<br />
Your Father rescues you from such a burden.<br />
En my antwoord op die vraag of ek die<br />
verantwoordelikheid van die heelal op my ellendige<br />
skouertjies wil dra? Nee. Nee! Nee!! Ek hou miskien<br />
daarvan om koning op my eie mishoop te kraai, maar<br />
ek kan definitief nie die gramskap van die hele<br />
skepping balanseer nie. Daar is soveel wat verborge<br />
is. Soveel dinge wat ek nie ken nie. Die dowwe spieël<br />
waarvan Paulus praat. Ek is maar ’n bittere klein<br />
deeltjie in die groot heelal. Wat nog te sê in die<br />
verloop van tyd?<br />
En tog skryf Dawid in Psalm 8 oor God en die groot<br />
verantwoordelikheid wat Hy op ons menseskouers<br />
geplaas het: 4 As ek u hemel aanskou, die werk van u<br />
vingers, die maan en die sterre waaraan U ’n plek gegee<br />
het, 5 wat is die mens dan dat U aan hom dink, die<br />
mensekind dat U na hom omsien? 6 U het hom net ’n<br />
bietjie minder as ’n hemelse wese gemaak en hom met<br />
aansien en eer gekroon, 7 U laat hom heers oor die werk<br />
van u hande, U het alles aan hom onderwerp: 8 skape en<br />
beeste, alles; selfs die diere in die veld, 9 die voëls in die<br />
lug, en die visse in die see wat die oseane deurkruis.<br />
10 Here, ons Here, hoe wonderbaar is u Naam oor die<br />
hele aarde!<br />
Die heelal draai in ’n sfeer om God. Hy handhaaf die<br />
balans en hou die struktuur veilig in sy hande. Hy laat<br />
los nie vir ’n oomblik nie. My wêreld is maar ’n baie<br />
klein deeltjie van die groot prentjie. Dalk selfs minder<br />
as ’n enkele beeldelement (pixel). En tog het Hy my<br />
met eer en aansien gekroon. Ek heers oor die werke<br />
van sy hande. Hy het alles aan my onderwerp. As ek<br />
hierdie beeld behoorlik begryp, kan ek met eerlikheid<br />
sê dat die tweede gedeelte van Romeine 12:2 inslag<br />
vind: Dan sal julle ook kan onderskei wat die wil van<br />
God is, wat vir Hom goed en aanneemlik en volmaak is.<br />
Gesels oor die groot taak van God om die wêreld en die heelal, sy hele skepping te beheer. Wat is die mens se rol<br />
hierin? Hoe kan ons vir God help? Moenie vergeet om saam te bid nie!
DIE SKILD VAN GELOOF<br />
2 Julle moenie aan hierdie sondige wêreld gelyk word<br />
nie,… (Romeine 12:2) Ek word elke dag gebom-<br />
bardeer met die wêreld. In die vorm van versoeking.<br />
Die brullende leeu slaap mos nie. En die aakligheid het<br />
vele jasse. Hy trek die een aan wat die beste in ’n<br />
situasie pas. Versoeking is ’n nare ding. Die ideaal is<br />
om nee te sê as ek moet. Maar die gras lyk dikwels<br />
groener aan die anderkant van die draad. En oorklim<br />
is so maklik. Veral met ’n bietjie hulp… Om nie aan die<br />
sondige wêreld gelyk te word nie, beteken om<br />
versoeking te weerstaan. Dit beteken om die sondige<br />
wêreld te oorwin. Nie so maklik soos dit klink nie!<br />
4 … want enigeen wat ’n kind van God is, kan die<br />
sondige wêreld oorwin. En die oorwinning wat ons oor<br />
die wêreld behaal het, is deur ons geloof. 5 Wie anders<br />
is dit wat die wêreld oorwin as hy wat glo dat Jesus die<br />
Seun van God is? (1 Johannes 5)<br />
Die braaivleisvuur is ’n lekker plek. Veral as jy ’n<br />
Afrikaner is. Hier in die laatsomer, skemeraand,<br />
windstil. Met die eerste sterre wat kop uitsteek en die<br />
natuur in die agtergrond. Party verkies houtskool.<br />
Ander lekker harde hout. Een maak ’n besadigde klein<br />
vuurtjie — net genoeg vir lekker kole. ’n Ander maak<br />
’n reuse “bonfire” — as óns dit doen, doen ons dit<br />
ordentlik. Ons staan lekker gesellig en gis. Malema wil<br />
die boere skiet. Tutu is vir Zuma kwaad. En Zuma gee<br />
nie om nie, want hy het… hoeveel nou weer?…<br />
vrouens… Sy kraal is vol. Voller as Swaziland s’n…<br />
Botswana is verontwaardig oor Little Julius se GROOT<br />
mond en Mugabe hand om die blaas met Zuma.<br />
Bloedbroers van die struggle se dae af… Verlede<br />
week is die Van Der Merwes in Kiewietstraat se huis<br />
leeg gedra en die Bothas van Sewende Laan met<br />
gewere aangehou in hul oprit. En wat gaan gebeur as<br />
Mandela sterf? Die oë rek groot en die tonge klik. Hier<br />
kom moeilikheid. GROOT moeilikheid. (Sonder om my<br />
mening oor die politiek te lig, maar dit is hoe ons<br />
Vrydag<br />
22 Februarie<br />
praat!) En so kan ek tot vervelens toe aangaan. Ek<br />
was daar. Ek weet. En ek het saam gesaai. ’n Eier gelê.<br />
My kop geskud. Vir ’n oomblik die skild van geloof<br />
daar langs die braaier neergelê. Die ding raak swaar.<br />
En ons is mos nou lekker rustig. Die Satan is nêrens in<br />
sig nie. Sekerlik bang vir vuur! As jy die vent se<br />
toekoms in ag neem… Aan die einde van die aand<br />
brand my lyf én my gemoed. Ek voel hooploos,<br />
moedeloos, depressief, angstig, sommer net in die<br />
algemeen aaklig. Waar is God in hierdie wêreld van<br />
ons? Ek kan nie verstaan wat nou aangaan nie.<br />
Die Satan is toe nou nie so bang vir vuur soos ek<br />
gedink het nie. Hy het skelm nader gekom en<br />
giggelend pyle van ongeloof geskiet. Elkeen het ’n<br />
teiken getref en ’n merk gelos. Hy kraai van lekkerte.<br />
Die braaivleisvuur is ongelukkig een van die plekke<br />
waar daar soms ongeloof en hopeloosheid broei. Die<br />
wêreld vlei hom lekker knus langs die warmte. Net<br />
soos verskeie ander plekke. As ek alleen en eensaam<br />
in my huisie sit. As ek moeg op die bank lê – die<br />
kinders na ’n lang dag in die bed. Agter my lessenaar –<br />
die lêers hoog opgestapel. Alles lyk donker. Hoe gaan<br />
ek deur hierdie week kom? Waar is die lig aan die<br />
einde van die tonnel waarvan almal praat?<br />
Die Satan val gelowiges aan deur brokkies ongeloof in<br />
die lug te strooi. Dit val oral. Soms te klein om te<br />
besef wat dit is. Veerligte vlokkies. ’n Kragtige wapen<br />
in die hand van die aanvaller. En dan staan die wêreld<br />
reg met skynbaar wonderlike oplossings en afleiding.<br />
Die vlokkies lê wit op jou arme, arme skouers en die<br />
ongeloof borrel. Die vyand roer die pot om en om.<br />
Waar is die lig? Staan op uit die as! Tel jou skild op, my<br />
vriend! Voel die Goddelike gewig. Bewonder die<br />
vakmanskap. Hou hom hoog en trots. Gebruik hom!<br />
Hy is spesiaal ontwerp om die brandende pyle van<br />
ongeloof af te weer. Die skild van geloof.<br />
Lees Efesiërs 6: 16. Waarom, dink julle, is geloof belangrik? Kan ek in ongeloof en as ek gedurigdeur bang is, die<br />
Here ten volle dien? Bid dat julle huis ’n huis van geloof sal wees.
WEEK 4 Ontdek jou ware self tussen ander
“BESKEIDENHEID” IS ’n GROOT WOORD<br />
Laat jý maar toe dat ander oor jóú loop, sagmoedige<br />
Neelsie. Ek laat nie met mý mors nie!<br />
Nederigheid. Beskeidenheid. GROOT woorde. Moeilik.<br />
At least I have the modesty to admit that lack of<br />
modesty is one of my failings (Hector Berlioz, ’n<br />
bekende Franse komponis). En Arnold<br />
Schwarzenegger gee iets van homself weg: I knew I<br />
was a winner back in the late sixties. I knew I was<br />
destined for great things. People will say that kind of<br />
thinking is totally immodest. I agree. Modesty is not a<br />
word that applies to me in any way - I hope it never will.<br />
Paulus sing ’n ander deuntjie. ’n Veel moeiliker wysie.<br />
Moet niks uit selfsug of eersug doen nie, maar in<br />
nederigheid moet die een die ander hoër ag as homself.<br />
Julle moenie net elkeen aan sy eie belange dink nie,<br />
maar ook aan dié van ander. (Filippense 2:3&4)<br />
Nederigheid word nie verniet as ’n deug beskou nie!<br />
Jesus Christus. Die Messias. Immanuel. God en<br />
Verlosser. Here van die heerlikheid en heersers. Die<br />
Alfa en die Omega, die Eerste en die Laaste. Die Een<br />
wat is en wat was en wat tot in ewigheid sal wees. Die<br />
Heilige van God. Het die deug van nederigheid goed<br />
verstaan. Hy wat in die gestalte van God was, het sy<br />
bestaan op Godgelyke wyse nie beskou as iets waaraan<br />
Hy Hom moes vasklem nie, maar Hy het Homself<br />
verneder deur die gestalte van ’n slaaf aan te neem en<br />
aan mense gelyk te word. En toe Hy as mens verskyn<br />
het, het Hy Homself verder verneder. Hy was<br />
gehoorsaam tot in die dood, ja, die dood aan die kruis.<br />
(Filippense 2:6-8)<br />
Sondag<br />
24 Februarie<br />
Dood aan die kruis. Die uiterste vernedering. Die<br />
woord “excruciating” afgelei van “crucifying”.<br />
Wreedaardig pynlik. So in die openbaar ten aanskoue<br />
van almal wat wil loer. Gespaar vir slawe, rebelle,<br />
seerowers, vyande van die Romeinse Ryk en<br />
kriminele. Skandelik so halfnaak en sterwend aan die<br />
balk. Met dood, skending en ontering as doel. Die<br />
gedagte dwing my tot tranerige nederigheid. Die<br />
Verlosser het geweet wat op Hom wag! En steeds<br />
vasgebyt, want Hy het geweet dat dit wat op mý wag<br />
veel erger is.<br />
Dit word al moeiliker om in nederigheid en eenvoud<br />
te leef. Die vereistes wat my lewe stel net te<br />
ingewikkeld. Lewensstandaard, sosiale stand en<br />
besittings te prominent en aanloklik. En die gevolg:<br />
Hoogmoed lê soos ’n diep ravyn tussen my en God.<br />
16<br />
Die Here haat ses dinge, nee, daar is sewe waarvan Hy<br />
17<br />
’n afsku het: oë wat straal van hoogmoed... (Spreuke<br />
6) ’n Diep kloof wat geestelike groei kniehalter. Wat<br />
doodeenvoudig ’n goeie verhouding met Hom en met<br />
die mense om my onmoontlik maak.<br />
Here, ek wil so graag ’n boom wees wat vrugte dra.<br />
Sappig rooi en smaaklik om te eet. Ek wil geil groei.<br />
Immergroen en mooi op die oog. So by die stroom<br />
waar my wortels dors suig aan die lewende water wat<br />
helder en vol vloei. Gee dat ek ’n boom sal wees wat<br />
U geval. ’n Boom waaraan die vrugte van nederigheid<br />
swaar en oorvloedig hang.<br />
AMEN<br />
Dit is baie belangrik om nederig te wees. Lees al die gedeeltes hierbo waarin daar na nederigheid as ’n deug<br />
verwys word. Lees ook sommer die definisie van nederigheid in die woordeboek.<br />
Wat beteken dit in ons alledaagse lewe om nederig te wees? En waarom is dit so moeilik?<br />
Gesels oor Jesus se vernedering aan die kruis en dat dit vir ons hoop gebring het. Hy moes eers verneder word om<br />
te kan oorwin. Hier kan ons weer gesels oor die feit dat Hy die laaste lewende offer was.<br />
Sê saam dankie dat Jesus bereid was om verneder te word en bid dat Hy elkeen sal krag gee om elke dag nederig te<br />
wees. Ek dink dit is moeiliker om nie die sonde van nederigheid te pleeg as om nie moord of diefstal te pleeg nie!
Maandag<br />
25 Februarie LAPPIES<br />
Ek hou tog so daarvan om die Liggaam van Christus<br />
met ’n lappieskombers te vergelyk!<br />
’n Wonderlik interessante kombers. Verskillende<br />
blokkies elk in ’n ander vorm en kleur. En tog sien ek<br />
’n eenheid. Die patroon netjies en met ’n geoefende<br />
hand ontwerp en uitgelê. Elke lappie op sy plek om<br />
deel van die groot geheel te vorm. Party dele<br />
eenvoudig en doelmatig. Ander weer ingewikkeld en<br />
inspirerend. Ryk kleure en garing wat pas. Hier en<br />
daar ’n effense skeefte. Maar tog, verbasend, nie<br />
ongemaklik op die oog nie. Dit is maar mense wat<br />
bygedra het tot die kleur en vorm.<br />
Elke lappie het ’n storie te vertel. Elke blokkie iets wat<br />
bygedra het tot die sukses. ’n Geboorte of sterfte. ’n<br />
Doop. ’n Wedergeboorte. ’n Woord wat moed en<br />
inspirasie bring. Of dalk troos. ’n Daad van liefde<br />
tussen broers. Geloof wat versterk word. ’n Noot van<br />
aanbidding en lofprysing. ’n Gebed. O, die<br />
gebedslappies staan bo al die ander uit...<br />
Elke lappie omring deur ander wat deel vorm van<br />
dieselfde kombers. Lekker snoesig en veilig. Deel van<br />
iets veel groter as wat enige van die lappies kan dink<br />
of begryp. Die groot Krag wat alles so netjies<br />
bymekaar hou en orde in die chaos vind. Hy het<br />
immers die groter prentjie voor oë.<br />
Die werk aan die kombers kom nooit tot ’n einde nie<br />
en elke dag word lappies aangelas – sommige met<br />
blydskap, vreugde en dankbaarheid en ander met<br />
hartseer, pyn en verootmoediging. Vandag se lappies<br />
word môre se kombers en so word ons almal<br />
toegevou in die warmte en snoesigheid van ons Here<br />
se liefde en genade.<br />
God se wonderbaarlike seën en genade loop soos ’n<br />
goue draad deur elke blokkie. Netjies gekwilt oor die<br />
laslapkombers. Die enigste deel van die kombers wat<br />
perfek en sonder foute is. In interessante vorms en<br />
draaie. Elke blokkie uniek en met liefde bewerk.<br />
En het jy gesien? Die kombers lewe! Dit is nie dood en<br />
gevoelloos nie. Dit strek veel dieper en verder as ’n<br />
lewelose stuk lap. Dit beweeg. Wapper in die asem<br />
van ons Here. Driedimensioneel en wonderlik. So teen<br />
die blou-blou lug.<br />
Ek woel en werskaf ’n leeftyd lank aan my beskeie<br />
stukkie lap. Om saam met die res van die lappies ’n<br />
aanneemlike geheel te vorm. En saam hoop ons dat<br />
ons eendag ons kombers vir die Here as ’n geskenk<br />
kan aanbied wat Sy hart warm maak en met trots vul.<br />
4 Ons het baie lede in een liggaam, en die lede het nie<br />
almal dieselfde funksie nie. 5 Net so is ons, al is ons baie,<br />
in Christus een liggaam, en almal afsonderlik lede van<br />
mekaar. (Romeine 12)<br />
A s daar iewers ’n laslapkombers in die huis is, haal dit uit en<br />
la at die gesin saam kyk na die blokkies wat aanmekaar gewerk<br />
is . Elke blokkie lyk anders maar vorm tog ’n geheel. Gesels oor<br />
’n laslapkombers as ’n beeld van hoe die kerk van Christus lyk.<br />
G esels saam oor God se handewerk in die kombers. Hy is die<br />
g aring waarmee die kombers gekwilt word. Sy invloed loop oor<br />
el ke blokkie.<br />
A s julle gesin ’n lappieskombers vir God kon maak, hoe sou<br />
ju lle graag wou hê moet julle lappieskombers lyk?
LIGGAAM<br />
My body employ a bewildering zoo of cells, none of<br />
which individually resembles the larger body. Just so,<br />
Christ’s body comprises an unlikely assortment of<br />
humans. Unlikely is precisely the right word, for we are<br />
decidedly unlike one another and the One we follow.<br />
From whose design come these comical human shapes<br />
which so faintly reflect the ideals of the Body as a<br />
whole?. . . Yet our study of the Body of Christ must<br />
allow for this impossible dream, for all we are is a<br />
collection of people as diverse as the cells in the human<br />
body. (Dr. Paul Brand en Philip Yancey in Fearfully and<br />
Wonderfully Made)<br />
Die wonder van God’s skepping hou nooit op om my<br />
te skok nie. Dit is terselfdertyd ongelooflik wonderlik,<br />
vreemd en skrikwekkend. Mense. Die kroon van die<br />
skepping. Elkeen anders. Ek is stoksielalleen en uniek<br />
in my fisieke samestelling. ’n Effens benoude gevoel<br />
van eensaamheid stoot in my bors op. Om te dink dat<br />
selfs die kinders uit my lyf gebore, geheel en al verskil<br />
van wie ék is.<br />
Stemme verskil. Selfs die woorde wat uit verskillende<br />
monde kom, verskil. Elkeen se liggaamsbou is anders.<br />
Persoonlikhede verskil. Dink anders. Doen anders. Kyk<br />
anders. Hoor en begryp op verskillende maniere. Selfs<br />
as ons met dieselfde inligting gekonfronteer word.<br />
Smaak verskil. Gesigsuitdrukkings en maniertjies.<br />
Hoe moeilik is dit nie om in hierdie wêreld van<br />
uiterstes te oorleef nie. Om elke dag so met<br />
andersheid gekonfronteer te word. En dan het ons<br />
nog nie eens begin praat van verskille in opvoeding,<br />
omstandighede, kultuur en generasies nie. Om ander<br />
te verstaan is werklik ’n aangeleerde deug.<br />
So dikwels loop ek mense raak wat bedreig voel deur<br />
andersheid. En soms is ek die skurk in die verhaal wat<br />
geskok is deur ’n ander se unieke uitkyk of manier. Ek<br />
Dinsdag<br />
26 Februarie<br />
hou mos maar daarvan om dinge vanuit my hoek<br />
gade te slaan!<br />
In plaas daarvan om met verwondering te reageer op<br />
God se verskillende skepsels, is ek eerder geneig om<br />
met afgryse vervul te word as ek agterkom dat<br />
iemand van my verskil. Ek sukkel elke dag om vrede te<br />
maak met die mense om my - almal deur dieselfde<br />
God geskep. Ek lewer selfs kommentaar op openbare<br />
figure wat ek nie ken nie. Mense van wie ek net af en<br />
toe hoor of wat ek net so nou en dan sien. Op<br />
televisie of in die koerant. En as ek Paulus se woorde<br />
in Romeine 12 lees, moet ek weer oor hierdie saak<br />
besin. Om my kop reg te kry. 4 Ons het baie lede in een<br />
liggaam, en die lede het nie almal dieselfde funksie nie.<br />
5 Net so is ons, al is ons baie, in Christus een liggaam, en<br />
almal afsonderlik lede van mekaar. 6 Ons het<br />
genadegawes wat van mekaar verskil volgens die<br />
genade wat God aan elkeen van ons gegee het.<br />
Hoe wonderlik is die liggaam van ons Here nie! Elke<br />
orgaan op sy plek. Elke ledemaat weet wat van hom<br />
verwag word. Elke eenvoudige selletjie belangrik. Die<br />
witbloedsel wat die vyand moet afweer. Die hart wat<br />
bloed pomp. Die longe wat in, uit, in, uit. Die<br />
kleintoontjie wat balanseer. ’n Pragtige geheel. Die<br />
gelaatstrekke perfek. Ons is immers na sy beeld<br />
gemaak. Die beeld van die enigste God en Here.<br />
14 Ek wil U loof, want U het my op ’n wonderbaarlike<br />
wyse geskep. Wat U gedoen het, vervul my met<br />
verwondering. Dit weet ek seker: 15 geen been van my<br />
was vir U verborge toe ek gevorm is waar niemand dit<br />
kon sien nie, toe ek aanmekaargeweef is diep in die<br />
moederskoot. 16 U het my al gesien toe ek nog ongebore<br />
was, al my lewensdae was in u boek opgeskrywe nog<br />
voordat ek gebore is. 17 Hoe wonderlik is u gedagtes vir<br />
my, o God, hoe magtig hulle almal! (Psalm 139)<br />
Gesels saam oor wat elke lid van die gesin se unieke eienskappe is. Dink aan dinge en gewoontes van elke<br />
gesinslid wat hom of haar anders maak as die ander. Sê as ’n gesin saam dankie dat God elkeen wonderlik anders<br />
gemaak het en dat elkeen nie dieselfde is nie! Sê dankie dat julle mekaar het.
Woensdag<br />
27 Februarie GENADEGESKENK<br />
Die kerk vra: Waar gaan jy betrokke raak? Wat is jou<br />
gawe? Die kerk spoor aan: Ontdek jou gawe. Ontdek<br />
jou plek. Meld aan vir diens. Dit is ’n opdrag. Gee jou<br />
tiende. Jou dankoffer is belangrik.<br />
En ek tas verward rond, nie heeltemal seker van waar<br />
ek inpas en hoort nie. Wat kan ek doen? Waarmee is<br />
ek goed? Wat is my doel op aarde? Waarvandaan kom<br />
ek en waar gaan ek heen? Wat beplan God vir my?<br />
Benoud omdat ek weet ek moet betrokke raak, maar<br />
nie heeltemal seker oor wat en waar nie. Onseker van<br />
myself en my vermoëns. Kan nie glo dat God juis vir<br />
my, wat eintlik maar net gewoon is, sou seën met ’n<br />
besonderse talent of vermoë nie. Daar is ander<br />
wonderlike mense wat oral raak vat. Wat dinge kán<br />
doen. En wat dinge dóén. Ander wat geld en dinge<br />
hét om te gee. En ek hou maar hier langs die veld in<br />
die skaduwee rond.<br />
Ek weet daar is ellende in die wêreld. En ek weet dit is<br />
Christene se opdrag om hierdie ellende te help verlig.<br />
Ons moet sonskyn en hoop bring. Ons moet werk om<br />
die wêreld ’n beter plek te maak. Ons moet elke dag<br />
iets van onsself gee om God se koninkryk te help<br />
vestig en uitbrei. In ons eie huis en selfs sover as die<br />
uithoeke van die beskawing waar die wêreld steeds<br />
op die rand van chaos bewe. Ons moet iets van<br />
onsself gee en God verwag geld ook. En dan voel ek<br />
so bitter skuldig omdat ek nie eintlik iets doen nie.<br />
Omdat ek te besig raak om te gee. Iets van myself. En<br />
boonop het ek nie eintlik geld om by te dra nie. My<br />
gesin draai alreeds elke sent om net om die pot aan<br />
die kook te hou.<br />
Ek voel of ek in ’n gat sit en verdrink in gevoelens van<br />
ontoereikendheid en skuld. En ek kan nie uitkom nie.<br />
En my lewe is vasgeval in hierdie bose kringloop van<br />
niks doen en selfverwyt.<br />
Stop. En dink vir ’n oomblik oor hierdie woorde van<br />
Rob Bell: When we empower others, when we extend<br />
grace to others in their oppression – whatever that may<br />
look like – we find out about the grace that God has<br />
extended to us. ... because in helping save someone<br />
else from suffering, we may in the process find<br />
ourselves being saved. From indifference. From the<br />
inertia of inaction. From taking what we have for<br />
granted. We leave a corner because our world is either<br />
shrinking or it’s expanding. It’s either contracting in<br />
itself, or it’s opening up. Our lives are either more and<br />
more about us – more stuff, more unsatisfying<br />
consumption – or we’re on a different path. So may you<br />
come to see that grace isn’t fair. Redemption isn’t fair.<br />
Liberation isn’t fair. And may you extend this<br />
unfairness to others, finding out that your overflow is<br />
somebody else’s necessity. May you find somebody<br />
who needs what you have, only to discover that they<br />
had what you needed all along.<br />
Hóór die woorde.<br />
Gawes is genadegeskenke wat God gee. Dit is<br />
tweedoelig. Ons gebruik ons gawes om ander mense<br />
se las te verlig. Om hulp en hoop te bring. God se<br />
hande en voete hier op aarde. Maar die primêre doel<br />
van gawes voel ons aan ons eie lywe. En dit word ’n<br />
werklikheid in die woorde van Jesus Christus: Om te<br />
gee, maak ’n mens gelukkiger as om te ontvang.<br />
(Handelinge 20:35)<br />
As jy in die gat van ontoereikendheid en selfverwyt<br />
baai, klim uit. En geniet die genadegeskenke wat God<br />
aan elkeen wat Hom lieXet uitgedeel het. As jy<br />
ernstig na jou geskenk begin soek, sal jy vind dat dit<br />
binne bereik wag om oopgemaak, ontdek en gebruik<br />
te word. En moenie skroom om vir hulp te bid en te<br />
vra nie. ook dit is binne elkeen se bereik.<br />
Elkeen van ons het spesiale gawes ontvang. Gesels saam oor waarmee elke lid van die gesin goed is en hoe hy of<br />
sy dit tot eer van die Here kan gebruik. Onderneem om te help ontdek as daar een is wat dalk nog nie weet wat sy<br />
of haar gawe is nie. Dit is belangrik om van kleins af te weet dat ons gawes het en dat ons dit moet ontwikkel,<br />
oefen en gebruik.
GROEI<br />
Groei. ’n Woord vol belofte. ’n Groen woord wat<br />
sonskyn en hoop bring.<br />
Die piepklein saadjie wat in die grond val. Sommer so<br />
daar waar die wind hom waai. Wat sterf om te kan<br />
lewe. Eers ’n swelsel. Dan bars die lewe deur die<br />
buitenste dop. Die wortel wat dorstig na vog soek.<br />
Reik na onder in die klam grond in. En dan die<br />
piepklein blaartjies. Lowergroen en perfek. Stoot<br />
deur die grond op soek na die gesellige warmte van<br />
die son. Om te fotosinteer. Om te kan groei. Iemand<br />
plant. ’n Ander gooi nat. Maar dit is God wat laat<br />
groei. Die groot Tuinier. Dit gaan dus nie om die een<br />
wat plant of die een wat natgooi nie, maar om die Een<br />
wat groei bring. Die Een wat die sonskyn afmeet. Nie<br />
te min. Nie te veel. Anders skroei die blaartjies geel.<br />
En Hy meet ook die water af. Gooi die dors grond<br />
mildelik nat en die plantjie drink gulsig.<br />
Die saailand van God.<br />
’n Noot van frustrasie in Paulus se woorde aan die<br />
gemeente in Korinte. Broers, ek kon met julle nie praat<br />
soos met mense wat hulle deur die Gees van God laat lei<br />
nie; ek moes praat soos met wêreldse mense, soos met<br />
kindertjies in die geloof in Christus. 2 Ek het julle met<br />
melk gevoed, nie met vaste kos nie, want julle kon dit<br />
nog nie verteer nie. En julle kan dit ook nou nog nie<br />
verteer nie, 3 want julle is nog wêreldse mense. Daar<br />
kom jaloesie en twis onder julle voor. Is dit nie omdat<br />
julle nog wêrelds is en julle wêrelds gedra nie? (1<br />
Korintiërs 3)<br />
Groei. Is nie beperk tot plantjies nie. ’n Mens groei<br />
ook. Eers die pap babatjie wat niks vir homself kan<br />
doen nie. Skreeu as hy honger is en die ma hardloop<br />
met die bottel nader. Skreeu as sy vaak is en die pa<br />
sus. Dan ’n peuter wat verwonderd die wêreld leer<br />
ken. Kleuter. Laerskool. Adolessent. Jong<br />
Donderdag<br />
28 Februarie<br />
volwassene. En eers met die ouderdom kom die<br />
wysheid. Gewoonlik. Fisieke groei.<br />
Paulus praat in 1 Korintiërs 3 van geestelike groei. En<br />
die onbekende skrywer van Hebreërs skryf in<br />
hoofstuk 5 op dieselfde trant: ... ’n Mens moet julle<br />
met melk voed en nie met vaste kos nie. 13 Iemand wat<br />
nog van melk lewe, kan nie saampraat oor wat reg of<br />
verkeerd is nie, want hy is nog ’n kind. 14 Vaste kos is vir<br />
grootmense, vir mense wat oor insig beskik en wat<br />
deur ervaring geoefen is om tussen goed en kwaad te<br />
onderskei. (Dalk was dit tog maar Paulus wat<br />
Hebreërs geskryf het!)<br />
En dan verduidelik die skrywer wat geestelike groei in<br />
’n neutedop behels: Laat ons nie stilstaan by die eerste<br />
dinge wat aangaande Christus verkondig word nie,<br />
maar verder gaan na die volle inhoud van die boodskap.<br />
(Hebreërs 6:1) Dit herinner aan die woorde in Jesaja<br />
43:18-19 Maar moenie net aan die vroeëre dinge dink en<br />
by die verlede stilstaan nie. Kyk, Ek gaan iets nuuts<br />
doen, dit staan op die punt om te gebeur, julle kan dit al<br />
sien kom; Ek maak in die woestyn ’n pad, Ek laat in die<br />
droë wêreld riviere ontspring.<br />
Geestelike groei is ’n wonderlike ontdekkingstog. ’n<br />
Roete na iets beter. Iets wat God beplan en moontlik<br />
maak. Om geestelik te groei beteken om die pad te<br />
stap. Met volharding en hoop. Dit beteken om<br />
vorentoe te kyk in plaas daarvan om die hele tyd oor<br />
die skouer te loer na wat verby is. Dit beteken om met<br />
opgewondenheid uit te sien na geleenthede wat om<br />
die volgende draai lê en wag. Dit beteken om in Jesus<br />
Christus se voetspore te volg en die oog op Hom te<br />
hou.<br />
Geestelike groei is ’n avontuur om iets beters te vind.<br />
Iets wat vir elkeen van ons beskikbaar is.<br />
Gesels as gesin saam oor wat dit beteken om geestelik te groei. Vergelyk dit met ’n mens wat groei: die groeipyne<br />
en die verskillende stadiums van grootword. EN dan die vraag: Hoekom is dit belangrik dat ’n mens sal<br />
grootword? Hoekom kan ons nie babas of kinders bly nie?
Vrydag<br />
1 Maart<br />
Waarom behoort ons aan spesifieke denominasie?<br />
Waarom gaan ons enigsins kerk toe? Omdat die Bybel<br />
so sê? Dalk is dit waar vir enkele uitsonderings. Maar<br />
nie vir die groot meerderheid van kerkgangers nie<br />
Daar bestaan redes wat veel dieper strek en as ons<br />
gaan delf, moet ons diép delf.<br />
Die wêreld verwys dikwels met hoon na die kerk. Selfs<br />
sommige Christene wat nie “kerk” nie, verstaan nie<br />
die diep behoefte om aan ’n gemeente te behoort<br />
nie. Dit is iets wat onder individue se velle inkruip. Om<br />
soveel verskillende redes. ’n Baie persoonlike ding.<br />
Die behoefte om “’n god” te aanbid is iets wat ons nie<br />
verstaan nie. En dan natuurlik ’n geheim: Die behoefte<br />
aan ’n god kan net versadig word as die ware God<br />
aanbid word. En Paulus se woorde aan die geleerdes<br />
van Atene in Handelinge 17: 27 God het hulle gemaak<br />
om Hom te soek, al sou hulle ook moes rondtas om<br />
Hom te vind. Hy is nie ver van enigeen van ons af nie,<br />
28 want deur Hom lewe ons, beweeg ons en bestaan<br />
ons... Vir mý een van die mooiste verse in die Bybel.<br />
Die hoeveelheid denominasies en onaXanklike kerke,<br />
plaaslik én wêreldwyd, laat my kop sing. En dan praat<br />
ek nié van kultusse nie. Ek praat van gelowiges wat in<br />
verskillende kerkverbande dieselfde God aanbid. Wat<br />
dieselfde Woord lees en glo. Wat gered is. Nou<br />
waarom stig ons nie een groot gemeente en aanbid<br />
almal saam nie? Goeie vraag. Maar daar is ’n goeie<br />
antwoord ook. Elkeen van die gemeentes het ’n baie<br />
spesiale manier van lofprysing en aanbidding. En so<br />
ook elke mens. Is dit nie wonderlik nie? Maar<br />
lofprysing en aanbidding is maar een van die<br />
komponente van sy kerk. ’n Ander is onderlinge sorg.<br />
Hier speel vriendekring, kultuurgroep en taal weer ’n<br />
rol. Elkeen kies dus ’n gemeente waar hy gemaklik is.<br />
Waar hy sonder moeite en inspanning kan aanbid.<br />
Maar ons onthou steeds dat ons broers en susters in<br />
WAAROM “KERK” ONS?<br />
die ander gemeentes, ook deel van dieselfde liggaam<br />
is. Boonop is ’n klomp kleiner gemeentes meer intiem.<br />
Dit keer dat enigeen, veral dié wat swaarkry, wegraak<br />
in die massas. Die belangrikste is dat elke gelowige<br />
wel aan ’n gemeente behoort. Dit is die plek waar ons<br />
Jesusliefde ervaar en versorg word. Die plek waar ons<br />
stop vir pitkos. Dit laat my voel ek behoort.<br />
Nog ’n vraag wat by my opkom, is waarom ek enigsins<br />
aan ’n kerk behoort. Kan ek nie my Here in privaatheid<br />
en meer intiem in my binnekamer aanbid nie? Sonder<br />
dat mense my omring en soms selfs gekniehalter?<br />
Behalwe vir die feit dat ons ’n wonderlike<br />
versorgingsnetwerk in die kerk vind, is daar ’n ander<br />
goeie en uiters geldige rede.<br />
Ek gaan dokter toe as ek siek is. En kerk toe as ek<br />
geestelike vrae het. ’n Teoloog studeer jare lank om<br />
meer van God, sy Woord en sy kerk te probeer ver-<br />
staan. Ons weet almal, uit ondervinding, hoe maklik<br />
dit is om die Woord van God verkeerd te interpreteer<br />
en hoe moeilik dit is om sekere gedeeltes te verstaan.<br />
Niemand het die volle wysheid in pag nie en die spieël<br />
bly dof. Daarom het ons al die hulp tot ons beskikking<br />
nodig. Dink aan die wonderlike gesprekke wat in om-<br />
geegroepe plaasvind. Het jy al gevoel hoe die Here sy<br />
Woord vir jou blootlê deur ’n ander gelowige? Daardie<br />
wonderlike gevoel dat die bloeisel wat so lankal toe<br />
bly uiteindelik oopkelk. Dink net aan die gesukkel om<br />
alleen te sit en ingewikkelde tekste te probeer ont-<br />
leed en verstaan. Dink net aan die gevaar om die<br />
Bybel verkeerd te interpreteer. Kan ons werklik God<br />
se genade, liefde en die wonderlike troos in hoop<br />
verstaan sonder koinonia? Ek is nie bereid om te<br />
probeer uitvind nie. Daarvoor is “kerk” te lekker. ’n<br />
Werkwoord, om die waarheid te sê. ’n Dinamiese,<br />
lewende woord. Ons gaan nie net kerk toe nie, ons<br />
“kerk”. En in die proses maak ons naderby kennis met<br />
onsself, ons naaste en, bowenal, met ons God.<br />
Gesels sommer net lekker saam oor waarom dit belangrik is om aan ’n kerk te behoort en om kerk toe te gaan.<br />
Gesels ook waarom gesinslede, al is dit net soms, saam moet kerk toe gaan en nie alleen nie. Wat is vir elkeen<br />
lekker van kerk toe gaan?
WEEK 5 Gemeenskap: ’n Nuwe lewe voor die Here
Sondag<br />
3 Maart PAISLEY-KRUL<br />
Die sirkel netjies in twee verdeel met so ’n paisley-<br />
krul. Die een helfte swart met ’n klein wit kolletjie. Die<br />
ander oorwegend wit met ’n swart kolletjie. Almal van<br />
ons ken die Yin Yang. Bejeën die heidense teken met<br />
agterdog. In antieke Sjinese filosofie beteken dit dat<br />
daar twee komplimentêre magte in die heelal<br />
bestaan. Yang verteenwoordig alles wat positief en<br />
manlik is, terwyl Yin alles verteenwoordig wat<br />
negatief en vroulik is. (Jammer, dames. Dit is mans<br />
wat dit uitgedink het!). Volgens Sjinese filosowe is die<br />
een nie beter as die ander nie. Beide Yin en Yang is<br />
nodig om die geheel te vorm en ’n balans tussen die<br />
twee skep die ideale omgewing.<br />
Het jy al opgemerk dat elke positief ’n skootjie<br />
negatief ook by het? Daardie swart kolletjie wat so<br />
seer-oog daar sit. En elke negatief ’n skootjie positief.<br />
Niks in hierdie wêreld is volmaak rein nie. Alias die<br />
Sjinese, in elk geval.<br />
Hoe kan ’n mens rein wees? Hoe kan ’n sterfling<br />
onskuldig wees? Die mens is verdorwe. Die wêreld het<br />
ontaard in iets pervers en onrein. So anders as wat die<br />
Skepper bedoel het. Ek kan my natuur so maklik swaai<br />
tussen die twee susters Yin en Yang. Ek is mos slim én<br />
slinks. En meer kere as nooit is dit Yin wat sensueel<br />
fluister. Yin wat met beloftes van ’n heuningsoet<br />
uitkoms lok. Yin wat die stryd wen. Yin wat my in die<br />
skuld dompel. En baie maal het ek die vermetelheid<br />
om myself te troos met die minuskule stukkie Yang<br />
wat in die Yin wegkruip. Daar is darem ’n stukkie goed<br />
in my, Here. Kyk en wees trots!<br />
Die verhewe Sjinese filosowe van ouds het nog nie mý<br />
God ontmoet nie! Daar is een wonderlik<br />
ondefinieerbare Wese wat verhewe is bo Yin en Yang.<br />
’n Wese wat wél reinheid definieer. ’n Wese wat<br />
volmaak goed is. En wat ’n wonderlike balans skep die<br />
rein sirkel nie! Geen Yin in hierdie Yang! Geen Yin, om<br />
die waarheid te sê! Rein en sondeloos balanseer Hy<br />
met gemak die geheel van sy skepping in sy een hand<br />
terwyl Hy my met die ander koester. Deur die rooi van<br />
Sy bloed kan ook ék nou strewe na wit volmaaktheid.<br />
Ongeëwenaard rein.<br />
My gebed is dat my liefde opreg sal wees. Rein en<br />
sonder vooroordeel. My gebed is dat ek alles wat Yin<br />
Yang en wêrelds is sal verafsku. My gebed is dat ek sal<br />
vasklou aan die wonderlike belofte van hoop wat daar<br />
in my Here se volmaakte reinheid en goedheid is.<br />
AMEN<br />
9 Die liefde moet opreg wees. Verafsku wat sleg is en<br />
hou vas aan wat goed is. (Romeine 12)<br />
Hier is voorstellings van die wêreld en van God se beelde van reinheid en balans. Gesels saam oor wat die verskil<br />
is en waarom God se beeld beter is.<br />
Bid saam as gesin vir die wêreld se beeld van reinheid. Bid dat God julle sal gebruik om die wêreld ’n beter, reiner,<br />
meer gebalanseerde plek te maak soos dit sy wil is.
HARTLIKE BROEDERLIEFDE<br />
Ek staan met ’n glimlag op en groet die dag. Die son<br />
steek sy kop agter die rant uit en die eerste straal<br />
streel my wang. Dit laat my dink aan my eintlike<br />
tuiste. Daar ver oor die wye plein waar my geliefde pa<br />
woon. Wat my met ’n lewensbelangrike boodskap na<br />
hierdie omgewing gestuur het. So ’n barre aarde<br />
sonder veel bome en groenigheid. Anders as die geil<br />
wêreld waar ek vandaan kom. Daar waar alles maklik<br />
groei en water volop is.<br />
En nou sit ek in die hitte van die stryd. Die tyd het min<br />
geword en die werk wag. Daar is nie nou meer kans<br />
vir omdraai nie. My boesemvriende en kamerade lê<br />
langs die karige vuurtjie en slaap. So in die koue daar<br />
op die grond. Een vir een maak ek hulle wakker met<br />
liefde wat my hart brand. Vir hierdie manne wat my so<br />
getrou volg. Vryf die koue uit hul ledemate uit en dra<br />
iets warms teen die ysige windjie aan. Die kos is<br />
skraps, maar pa het beloof om te sorg dat hier darem<br />
altyd iets is om die pyne weg te hou. Hy sal weldra<br />
iemand stuur met ’n mandjie heilsaamheid.<br />
Ek tel my staf op, stamp op die grond en die dag<br />
begin. Op pad na Galilea. Die meeste ander volg die<br />
langer pad aan die oostekant van die Jordaanrivier<br />
verby. Samaria en die Samaritane daarmee saam is<br />
taboe. Maar hoe kan ek die liefde in my hart keer?<br />
Wat so onstuimig my lewe vul? Liefde wat ek<br />
noodgedwonge vir alle mense voel. Ook vir die<br />
“onheilige” Samaritane! En boonop kan ek nie die nut<br />
daarvan insien om sonder rydiere die ekstra myle deur<br />
die halfwoestyn te beur nie!<br />
Laatoggend stop ons moeg by die put van Jakob.<br />
Water is skaars in hierdie wêreld. Ek sit en wag terwyl<br />
die ander skadu soek. Alles is stil en rustig. Hierdie<br />
plek waar daar nooit ’n Jood kom nie.<br />
Die vrou maak in die middel van die dag haar<br />
Maandag<br />
4 Maart<br />
opwagting. Sekerlik om die oggend en laatmiddag-<br />
toeloop van ander vroue en skindertonge te vermy. ’n<br />
Randfiguur. Haar reputasie twyfelagtig en haar<br />
lewensstyl immoreel. Ek kan dit sien aan die manier<br />
hoe sy my met ’n sweem van uitdaging in die oë kyk.<br />
Aan die effens swaai van haar heupe.<br />
Ek voel hoe my oë straal van liefde. Vir hierdie arme,<br />
arme vrou. Ek hou haar dop terwyl sy stadig nader<br />
kom. Gaan staan. My met agterdog bejeën. Die Jood,<br />
van alle mense, wat hier by die put sit. So helder<br />
oordag. Ondersoek my gesig vir tekens van<br />
vooroordeel, maar daar is niks. Net die liefde wat<br />
brand.<br />
Groot is haar verbasing toe sy later agterkom dat ek<br />
wel genoeg rede tot vooroordeel het! Ek weet<br />
immers van die vyf mans. Van die skinderpraatjies en<br />
haar reputasie. En die verbasing nog groter toe ek<br />
met liefde teenoor haar optree. Die gemeenskap het<br />
haar uitgestoot en daar is geen vriendinne om haar<br />
drumpel deur te trap nie. Mans gebruik haar vir hul<br />
eie redes en plesier. En sy gryp na enige strooihalm<br />
wat enigiemand na haar kant toe gooi. Liefde is vir<br />
hierdie vrou ’n onbekende luuksheid.<br />
En hier kom ek. ’n Jood. Tree met liefde en begrip<br />
teenoor ’n stukkende mens op. ’n Mens vir wie ek nie<br />
liefde behoort te voel nie. In die wêreld word liefde<br />
uitgehou vir dié wat dit verdien. Die mooies en skones<br />
en moreel gedissiplineerdes. Die rykes en belangrikes<br />
na wie ander opkyk. Maar my Vader se opdrag was<br />
duidelik: Ek moet liefde bring. Selfs na mense wat in<br />
ander se oë dit nie verdien nie. Hy het My ’n hart<br />
gegee wat oorloop van liefde. ’n Hart wat empatie en<br />
simpatie en begrip vir álle mense voel.<br />
En my opdrag aan jou: Wees lief vir jou God en wees<br />
ook lief vir die wat Hy lieXet.<br />
Lees saam Johannes 4:1-26. Gesels oor die wonderlike liefde wat Jesus, ’n Jood, teenoor hierdie Samaritaanse<br />
vrou getoon het. Onthou dat die Jode en die Samaritane mekaar gehaat het. Regte rassisme. Hoe moet ons teenoor<br />
ander optree as Jesus so teenoor hierdie vrou opgetree het? Bid en vra vir krag.
Dinsdag<br />
5 Maart<br />
1 Omdat julle kinders van God is en Hy julle lieRet, moet<br />
julle sy voorbeeld volg. 2 Lewe in liefde, soos Christus<br />
ons ook liefgehad en om ons ontwil sy lewe as ’n<br />
offergawe gegee het, ja, ’n offer wat vir God<br />
aanneemlik was. (Efesiërs 5)<br />
’n Offer wat vir God aanneemlik was. Die woorde lui ’n<br />
klokkie. Iewers in my agterkop. ’n Padaanwysers op<br />
ons Roete 12. Een van die moeiliker onderwerpe<br />
waarna ons in die afgelope weke gekyk het. Romeine<br />
12:1: Gee julleself aan God as lewende en heilige offers<br />
wat vir Hom aanneemlik is. Dit is die wesenlike van die<br />
godsdiens wat julle moet beoefen.<br />
Om die deel oor die offer wat vir God aanneemlik is<br />
beter te verstaan, moet ons konsentreer op die<br />
eerste deel van Efesiërs 5:2. Dit is eintlik die wesenlike<br />
voorloper tot die heilige offer. Lewe in liefde. Net soos<br />
Christus. Want die liefde soos Christus dit beoefen<br />
het, het ’n heilige offer tot gevolg. ’n Heilige offer wat<br />
vir God aanneemlik is. Dit is die liefde wat vir God<br />
aanneemlik is. Dieselfde liefde waarmee Hy sy Seun<br />
aarde toe gestuur het om in vernedering te sterf.<br />
Dieselfde liefde waarmee sy Seun gehoorsaam was en<br />
gesterf het. Dieselfde liefde wat ek moet mimiek. Die<br />
New King James Version van die Bybel sê dit so mooi:<br />
1 Therefore be imitators of God as dear children. 2 And<br />
walk in love, as Christ also has loved us and given<br />
Himself for us, an offering and a sacrifice to God for a<br />
sweet-smelling aroma. (Ephesians 5).<br />
Wees ’n nabootser van God en wandel in die liefde.<br />
Ek het al die dagstukkies klaar geskryf voordat die<br />
Pinkster begin het. Maar om die een of ander rede<br />
kon ek nie vandag en môre se oop bladsye vul nie. Die<br />
MIMIEK<br />
bladsye voor en hierna het baas gekry, maar hierdie<br />
twee het bly loer. Die woorde wou net nie kom nie. Ek<br />
het na die skerm sit en staar maar die blanko het wit<br />
teruggestaar. Sonder selfvoldaanheid of spot. Eerder<br />
so asof die wit weet wat wag. Dat die sleutels<br />
uiteindelik die regte boodskap sal vind. Ek het solank<br />
die res van die stukkies vertaal. En steeds het die wit<br />
tussendeur geskreeu. Ek het moedeloos geraak en in<br />
die nag wakker gelê oor hierdie twee steeks bladsye<br />
wat so daarvan hou om hand-aan-hand in die witheid<br />
te baai.<br />
Tot vanoggend toe. Dr. Johan Pienaar het hierdie jaar<br />
die Pinkster in ons gemeente gelei. Sy derde<br />
boodskap vir die week het my diep aangegryp. Die<br />
teksvers: Efesiërs 5:1-2. En nou het hierdie bladsye hul<br />
wit status verloor. So hier op ’n oggend in 2012. Hulle<br />
het huis gekry. Want ek is doodseker dat die twee<br />
blanke blaaie in spanning gewag het vir hierdie enkele<br />
boodskap oor die liefde. Die liefde waaroor Dr.<br />
Pienaar vertel het. Die liefde waarvan Paulus in<br />
Efesiërs 5 praat. En die liefde waarna hy in Romeine<br />
12:10 verwys: Betoon hartlike broederliefde teenoor<br />
mekaar.<br />
13 En nou: geloof, hoop en liefde bly, hierdie drie. En die<br />
grootste hiervan is die liefde! (1 Korintiërs 13) Die liefde<br />
bly die een enkele wesenlike komponent van ’n<br />
Christen se lewe. Die basis waarop geloof en hoop<br />
gebou word. Die liefde definieer my. Aan liefde word<br />
ek gemeet. En ook mét liefde. Dit is die skaal waarop<br />
ek geweeg word. En dit is die enigste gesindheid wat<br />
geluk kan bring.<br />
Dit is die offer wat vir God aanneemlik is.<br />
Lees weer saam Efesiërs 5:1-2. In die Nuwe Testament vir kinders, lees die gedeelte so: Julle is kinders van God.<br />
Hy is baie lief vir julle. Daarom moet julle net doen waarvan God hou. Vra altyd vir julleself wat Jesus sou doen<br />
as Hy in julle plek was. Wees lief vir Jesus en wees lief vir ander mense. Kyk net hoe lief het Jesus ons gehad.<br />
Jesus was selfs bereid om in ons plek aan ’n kruis te sterf. So het ons vriende van God geword. Gesels oor al die<br />
aspekte van hierdie gedeelte. Oor elke sinnetjie. Dit is ’n kort opsomming van hoe ons op aarde moet leef.
’n LEWENSWYSE<br />
Ek is elke dag so bewus van God se opdragte oor die<br />
liefde. Ek lees dit in die groot swart boek. Ek hoor dit.<br />
Word om elke hoek en draai daarmee gekonfronteer.<br />
Maar weet ek regtig wat dit behels? Kan ek met<br />
sekerheid sê dat ek die liefde van God kan definieer?<br />
Hy is liefde. En ons verstaan Hom glad nie ten volle<br />
nie. Hoe kan ons dan die liefde verstaan? In 1<br />
Korintiërs 13 skryf Paulus oor die dowwe spieël. Ons is<br />
onrein. Dit is net deur die wonderlike liefde en genade<br />
van ons Here wat ons gered is. Vir God is liefde nie ’n<br />
gawe nie. Dit is wie Hy is. Waarvan Hy aanmekaar<br />
gesit is. Wie nie lieRet nie, het geen kennis van God nie,<br />
want GOD IS LIEFDE. (1 Johannes 4:8)<br />
En die woorde in 1 Johannes 3:14 laat my effe<br />
ongemaklik voel: Ons weet dat ons klaar uit die dood<br />
na die lewe oorgegaan het, want ons het ons broers<br />
lief. Wie nie lieRet nie, bly in die dood. Kan ek met<br />
opregte eerlikheid sê dat ek my broers en susters<br />
lieXet? Bo dit alles moet julle mekaar lieRê. Dit is DIE<br />
BAND wat julle tot volmaakte eenheid saambind.<br />
(Kolossense 3:14) Beteken dit dan dat ons kerk nie in<br />
volmaaktheid saamgebind is nie? Is ek die swak skakel<br />
in hierdie ketting? Alles moeilike vrae om met<br />
eerlikheid te antwoord.<br />
Om lief te hê is moeilik omdat ek nie presies weet wat<br />
dit beteken nie en omdat ek nie altyd die ontsettende<br />
belangrikheid daarvan mooi begryp nie.<br />
Maar moenie moedeloos raak nie! Daar is hulp! Slaan<br />
jou Bybel oop by die bekende 1 Korintiërs 13 en lees<br />
verse 4 tot 7. 4 Die liefde is geduldig, die liefde is<br />
vriendelik; dit is nie afgunstig nie, is nie grootpraterig<br />
nie, is nie verwaand nie. 5 Dit handel nie onwelvoeglik<br />
nie, soek nie sy eie belang nie, is nie liggeraak nie, hou<br />
nie boek van die kwaad nie. 6 Dit verbly hom nie oor<br />
onreg nie, maar verheug hom oor die waarheid. 7 Dit<br />
bedek alles, glo alles, hoop alles, verdra alles.<br />
Woensdag<br />
6 Maart<br />
Ons kan dalk nie die wese van Gods liefde ten volle<br />
verstaan nie, maar die Woord is vol riglyne oor hoe<br />
ons moet optree as ons met sy liefde optree.<br />
Liefde is nie ’n gevoel nie. Dit is ’n lewenswyse. Dit is<br />
’n keuse. Die keuse om soos Jesus teenoor ander op<br />
te tree. Dit beteken om sag op te tree teenoor ander.<br />
Dit beteken om nie myself nie, maar ander groot te<br />
praat. Dit beteken om nie ander seer te maak nie. Die<br />
liefde kan nie somme maak nie en haal nie onreg kort-<br />
kort op nie. As ek iemand lieXet, raak ek nie verheug<br />
as iets sleg met hom gebeur nie. Die liefde is geduldig<br />
en vriendelik. Dit is wanneer ek nie net met my mond<br />
nie maar ook met my oë glimlag. Wanneer ek werklik<br />
omgee as ek aan iemand raak. Die liefde is nie<br />
wipperig nie. En stilstuipe is definitief nie een van die<br />
eienskappe daarvan nie.<br />
Dr. Johan Pienaar gee praktiese riglyne: Om nie ander<br />
sleg te behandel as hulle jou irriteer nie. Om hulle so<br />
te hanteer dat hulle nie bang sal wees om by jou te<br />
wees nie. Om ander dit wat hulle het te gun sonder<br />
om lelik daaroor te wees as hulle dinge het wat jy nie<br />
het nie. Dit beteken om nie heeltyd oor jouself te<br />
praat en te spog nie. Om nie heeltyd te maak asof jy<br />
beter as die ander is nie. Dit beteken om nie ongeskik<br />
te wees nie, maar jou so te gedra dat ander tuis by jou<br />
voel. Om nie net heeltyd aan jouself en jou eie<br />
voordeel te dink nie. Om nie vir niks kwaad te word<br />
nie. Om nie elke liewe dingetjie wat iemand verkeerd<br />
doen te onthou sodat jy hom of haar kan terugkry nie.<br />
Om ’n lewe van liefde te leef, is ’n moeilike mondvol.<br />
Wie het nou weer gesê dit is maklik om ’n Christen te<br />
wees? Maar om ’n lewe van liefde te leef, is sekerlik<br />
die mees bevredigende lewenswyse moontlik. Dit<br />
beteken om alle bagasie af te gooi en agter te laat.<br />
Here, mag ek ander lieXê soos U my ook lieXet.<br />
1 Korintiërs 13 is ’n wonderlike riglyn oor hoe ons altyd in liefde teenoor ander moet optree. Lees verse 4 tot 7 met<br />
aandag deur en gesels oor wat elkeen van hierdie riglyne beteken. Hou aan om vir mekaar te bid!
Donderdag<br />
7 Maart VERDRUKKING<br />
Die Here bring nie die mens na diep waters om hom te<br />
laat verdrink nie, maar om hom skoon te was. Die wyse<br />
woorde van ene John H. Aughey. En dan die belofte in<br />
Jesaja 43: Luister, so sê die Here wat jou geskep het,<br />
Jakob, wat jou gevorm het, Israel: Moenie bang wees<br />
nie, Ek verlos jou, Ek het jou op jou naam geroep, jy is<br />
Myne. 2 As jy deur water moet gaan, is Ek by jou, deur<br />
riviere, hulle sal jou nie wegspoel nie; as jy deur vuur<br />
moet gaan, sal dit jou nie skroei nie, die vlamme sal jou<br />
nie brand nie, 3 want Ek is die Here jou God, die Heilige<br />
van Israel, jou Redder.<br />
Ons almal word soms verdruk. Deur ander mense se<br />
optrede teenoor ons. Deur omstandighede wat van<br />
alle kante inmekaarsak. Deur ons eie begeertes en<br />
verwronge beeld van situasies. Ons stoei met onsself<br />
en met God. Met die mense vir wie ons lief is en<br />
sommer net met die wêreld in die algemeen. Maar<br />
ons weet ook dat daar altyd hoop in verdrukking is.<br />
Die wonderlike hoop hang saam met Christus aan die<br />
kruis. Daar waar Hy in vernedering gely het. En sy<br />
laaste woorde as mens: “Dit is volbring.” Met hierdie<br />
fluistering het Hy die verlossing ook na my gebring.<br />
Die hoop het saam met Hom opgestaan.<br />
Dawid het blykbaar maar min geslaap. As ek die ding<br />
so kyk. Hy het die donker, stil ure gebruik om oor sy<br />
Here te dink. Om te bid en te smeek. Om sy lot te<br />
bekla. Hy het in die nag na hoop gesoek. En dit<br />
telkens gevind. Hy het sy verdrukking na God gebring<br />
en krag gekry. As ek aan U dink op my bed, oor U peins<br />
in die nag, dan weet ek: U is vir my ’n hulp, en dan juig<br />
en oor die beskerming onder u vleuels. Ek bly altyd naby<br />
U, u hand ondersteun my. (Psalm 63:7-9)<br />
12 Verbly julle in die hoop; staan vas in verdrukking;<br />
volhard in gebed. (Romeine 12) In moeilike tye klink<br />
Paulus se opdrag haas ondoenbaar. Moeilik en buite<br />
bereik. Hoe kan ek hoop vind as daar nie ’n greintjie<br />
lig in my lewe sigbaar is nie? Hoe kan ek sterk staan<br />
onder verdrukking as my bene nie meer wil nie? Hoe<br />
kan ek volhard in gebed as my stem swak geraak het?<br />
Die antwoord vind ek oor en oor in daardie heilige<br />
swart boek langs my bed.<br />
9 ons word vervolg, maar nie deur God verlaat nie, op<br />
die grond neergegooi, maar nie vernietig nie. (2<br />
Korintiërs 4)<br />
26 Kyk na die wilde voëls: hulle saai nie en hulle oes nie en<br />
hulle maak nie in skure bymekaar nie; julle hemelse<br />
Vader sorg vir hulle. Is julle nie baie meer werd as hulle<br />
nie? (Matteus 6)<br />
En dan die pragtige woorde in Romeine 8:26: Die Gees<br />
staan ons ook in ons swakheid by: ons weet nie wat en<br />
hoe ons behoort te bid nie, maar die Gees self pleit vir<br />
ons met versugtinge wat nie met woorde gesê word<br />
nie.<br />
Stoei maar. Vra baie vrae. Moenie skroom om te praat<br />
en te redeneer en te debatteer nie. Maar doen dit<br />
biddend en smekend. Soekend na die waarheid en die<br />
hoop. Tastend. Koorsagtig en met hunkering. En as jy<br />
eendag in jou grysheid oor jou lewe terugkyk, sal jy<br />
sien dat sy antwoorde soos ’n goue draad deur jou<br />
jare loop.<br />
Elke gesinslid moet nou hierdie vraag antwoord: Voel jy ook soms dat jy verdruk word omdat jy ’n kind van Jesus<br />
is of omdat jy eerder in ’n spesifieke situasie die regte ding wil doen. Daar is godsdiensvryheid in ons land, so ons<br />
word nie vervolg omdat ons Christene is nie. Maar die duiwel het meer subtiele maniere om ons by te kom.<br />
Byvoorbeeld deur tergery as ons nie saam met ander iets verkeerd wil doen nie. Dink maar aan groepsdruk met<br />
betrekking tot rook, drink, dwelms, seks, leuens, boelie. En dan praat ek nie net van kinders nie, maar ook van<br />
volwassenes! Jy kan selfs vriende verloor of voel dat jy nie deel van die populêre groep is nie as gevolg hiervan.<br />
Dit is baie moeilik! Gesels hieroor. Bid vir mekaar. Hardop. En tot die lewende God.
DANS EN SING<br />
In Eksodus 25 gee God die opdrag: 8 “Hulle moet vir My<br />
’n heiligdom oprig dat Ek tussen hulle kan woon. Die<br />
tabernakel. En sy woorde in vers 22 wat daarop volg:<br />
22 “Dáár sal Ek jou ontmoet. Ek sal met jou praat van die<br />
deksel af tussen die twee gerubs uit wat op die ark met<br />
die getuienis is. Al my bevele vir die Israeliete sal Ek jou<br />
van daar af gee.” Die verbondsark was God by die<br />
Israeliete. Die simbool van sy heilige teenwoordigheid<br />
en beskerming. Die teken van uitverkiesing. Ook die<br />
teken van sy toorn. Dit is voor hierdie selfde ark wat<br />
Dawid gesing en dans het. Met feesvreugde en volle<br />
oorgawe. Hy het immers geweet God is teenwoordig.<br />
Net ’n paar maande vantevore het hy dit op die harde<br />
manier geleer:<br />
5 Dawid en die hele Israel het uitbundig voor die ark van<br />
die Here gedans, begelei deur liedere, liere, harpe,<br />
tamboeryne, ratels en simbale. 6 Toe hulle by die<br />
dorsvloer van Nakon kom, gryp Ussa na die ark van God<br />
om dit teë te hou, want die osse het gestruikel. 7 Die<br />
toorn van die Here het teen Ussa ontvlam en God het<br />
hom net daar, by die daad van heiligskennis, getref. Hy<br />
het op die plek gesterf, langs die ark van God. 8 Dawid<br />
was diep ontsteld omdat die Here vir Ussa so<br />
weggeskeur het, en hy het daardie plek genoem Ussa-se<br />
-Skeur. Dit is nou nog die naam. 9 Dawid het daardie dag<br />
bang geword vir die Here en gesê: “Hoe kan die ark van<br />
die Here nou na my toe kom?” (2 Samuel 6) Dawid het<br />
na hierdie gebeurtenis nie kans gesien om die ark na<br />
Jerusalem te bring nie. Ek sou ook nie!<br />
Maar na drie maande het hy toe tog die ark weer<br />
gaan haal: 12 … Dawid het toe gegaan en die ark van<br />
God met feesvreugde uit die huis van Obed-Edom na<br />
die Dawidstad toe laat bring. 13 Elke keer wanneer die<br />
draers van die ark van die Here ses tree gestap het, het<br />
hy ’n bul en ’n vetgemaakte kalf geoffer. 14 Met volle<br />
oorgawe het Dawid voor die Here gedans met net ’n<br />
Blaai om vir die huisgodsdiens...<br />
Vrydag<br />
8 Maart<br />
linneskouerkleed aan. 15 Hy en die hele Israel het die ark<br />
van die Here met gejuig en onder die geklank van die<br />
ramshoring ingebring. 16 Terwyl die ark die Dawidstad<br />
ingekom het, het Saul se dogter Mikal deur die venster<br />
afgekyk. Sy het koning Dawid gesien terwyl hy spring<br />
en dans voor die Here en sy het hom in stilte verag. (2<br />
Samuel 6:12-16)<br />
Ons het nie meer die ark by ons nie. Waar is God dan<br />
nou? Het ons nog rede om te dans en juig?<br />
Koos van der Merwe van die groep Prophet antwoord<br />
hierdie vraag in ’n lied wat hy 20 jaar gelede geskryf<br />
het: Daar was ’n houtkruis / ’n Redder aan ’n houtkruis<br />
vas geslaan / Ja, daar was ’n houtkruis / en daarom sal<br />
ek sing / Ek onthou vir Dawid / Voor die ark het hy<br />
gedans en juig / Na die kruis van Jesus / hoe sal ons kan<br />
hande vou en swyg / Wie sal my kan stil maak? / Wie sal<br />
my kitaar se snaar aPreek? / Wie sal my kan<br />
doodmaak / as my voete dan in dans los wil breek? / Ek<br />
vra nie hoe jy voel nie / As gevoelens hoegenaamd<br />
besluite raak / Dan was daar nooit die pyn nie /toe die<br />
spykers deur die bloed daardie houtkruis kraak<br />
Gaan soek ’n kruis in jou huis. Iewers moet daar ’n<br />
kruis hang. Dalk ’n prentjie in ’n boek of ’n boekmerk<br />
in jou Bybel. Kyk na die kruis en weet: Die kruis is God<br />
met ons. Teken van God se beskerming en liefde.<br />
Teken van jou verlossing en uitverkiesing. Die teken<br />
van sy heilige teenwoordigheid in jou huis en lewe.<br />
En dan dans en juig jy met volle oorgawe voor jou<br />
Verlosser. Daar wag immers ’n blink toekoms op jou!<br />
Sing uitbundig. En lag hardop. Met feesvreugde.<br />
Geesdriftig en vrolik. Gooi al die bagasie af. Gooi die<br />
jas van gereserveerdheid af. Die Skepper het gekom!<br />
11 Moenie in julle toewyding verslap nie, bly altyd<br />
geesdriftig, dien die Here. (Romeine 12)
LORD OF THE DANCE<br />
Sydney Carter<br />
I danced in the morning when the world was begun<br />
I danced in the Moon and the Stars and the Sun<br />
I came down from Heaven and I danced on the Earth<br />
At Bethlehem I had my birth:<br />
Dance then, wherever you may be<br />
I am the Lord of the Dance, said He!<br />
And I'll lead you all, wherever you may be<br />
And I'll lead you all in the Dance, said He!<br />
I danced for the scribe and the Pharisee<br />
But they would not dance and they wouldn't follow me<br />
I danced for the fishermen, for James and John<br />
They came with me and the Dance went on:<br />
Dance then, wherever you may be<br />
I am the Lord of the Dance, said He!<br />
And I'll lead you all, wherever you may be<br />
And I'll lead you all in the Dance, said He!<br />
I danced on the Sabbath and I cured the lame<br />
The holy people said it was a shame!<br />
They whipped and they stripped and they hung me high<br />
And they left me there on a cross to die!<br />
Dance then, wherever you may be<br />
I am the Lord of the Dance, said He!<br />
And I'll lead you all, wherever you may be<br />
And I'll lead you all in the Dance, said He!<br />
I danced on a Friday when the sky turned black<br />
It's hard to dance with the devil on your back<br />
They buried my body and they thought I'd gone<br />
But I am the Dance and I still go on!<br />
Dance then, wherever you may be<br />
I am the Lord of the Dance, said He!<br />
And I'll lead you all, wherever you may be<br />
And I'll lead you all in the Dance, said He!<br />
They cut me down and I leapt up high<br />
I am the Life that'll never, never die!<br />
I'll live in you if you'll live in Me -<br />
I am the Lord of the Dance, said He!<br />
Dance then, wherever you may be<br />
I am the Lord of the Dance, said He!<br />
And I'll lead you all, wherever you may be<br />
And I'll lead you all in the Dance, said He!<br />
Hierdie boonste lied is deur ’n Ier geskryf. Sydney Carter. Ons eie Laurika<br />
Rauch sing dit ook. Dit vertel van die dans wat Jesus hier op aarde gedans<br />
het. Eintlik ook oor hoe Hy alles wat Hy in die naam van die Vader aangepak het,<br />
met lof, aanbidding, dankbaarheid en gehoorsaamheid gedoen het.<br />
Is dit vir julle gesin ook wonderlik en lekker om God te aanbid? Gesels oor watter deel van lofprysing en<br />
aanbidding (“worship”) vir elkeen spesiaal is. Luister ook sommer saam na bietjie musiek as julle kans het.<br />
Gesels oor ’n klip in die bos...: Wat sal gebeur as ons ons wêreldse inhibisies (iets fisies of verstandelik wat ’n<br />
spesifieke aksie vertraag, teenhou of onderdruk) ten opsigte van lofprysing afgooi en die Here loof en prys soos<br />
Dawid dit gedoen het?
WEEK 6 Oorwin die bose
KEN DIE VYAND<br />
Hy was van die begin af ’n moordenaar. En hy staan nie<br />
aan die kant van die waarheid nie, omdat daar geen<br />
waarheid in hom is nie. Wanneer hy leuentaal praat, is<br />
dit volgens sy aard, want hy is ’n leuenaar en die vader<br />
van die leuen. (Johannes 8:44)<br />
’n Middelslag mannetjie oortrek met lang, stekelrige,<br />
swart hare. Geniepsige horinkies op die kop. Hoewe<br />
waar jy voete sou verwag. ’n Gevaarlike vurk in die<br />
hand. En natuurlik ’n vieslike stert. ’n Ware<br />
aapskeloeder. Die duiwel van my kindertyd. Reg uit<br />
die Sprokies van Grimm. Ek sou hom sien aankom.<br />
Genoeg tyd om hard en aanhoudend om hulp te<br />
skreeu. En as die engel in sy goue glorie verskyn, ’n<br />
swart roetstof wat ruik na vrees en nederlaag.<br />
Hmmm… Na ’n paar jaar op aarde is ek nou bietjie<br />
slimmer. Eintlik ontnugter. Hy besoek my in ’n heel<br />
ander kleed. Soms net ’n fluistering in die wind. Sagte<br />
gedagtes van aanmoediging. Of miskien<br />
ontmoediging. ’n Briesie wat sade van twyfel,<br />
mismoedigheid en wanhoop fluister. En dikwels vind<br />
hierdie sade ’n vrugbare lêplek in my siel. Hy kom<br />
soms in die kleed van my eie gedagtes. En sy stem het<br />
sterk oortuigingsvermoëns. Dit klink so al asof dit die<br />
waarheid kan wees… Maar hy was en is en bly die<br />
donker vader van die leuen. Boos en wispelturig. Daar<br />
is geen waarheid in hom nie. Al kleur hy die<br />
leuenkleed hoe mooi in. Hy saai angs, wanhoop,<br />
ongeloof, vrees, moedeloosheid, haat,<br />
onvergewensgesindheid, jaloesie. Alles wat boos is.<br />
Wie is die Satan? Hy is ’n swart, hopelose boosheid<br />
wat oor die donker vermoëns beskik om mense saam<br />
met hom die afgrond in te trek. ’n Stuk negatiewe<br />
energie. ’n Parasiet. Hy is ’n hartseer realiteit. En hy<br />
teer op mense se ongeloof in God. Hy teer op die<br />
vrugte van die sade van boosheid wat hy saai.<br />
Sondag<br />
10 Maart<br />
Hy is die vyand en hy werk met ’n spesifieke,<br />
weldeurdagte plan. 14 En geen wonder nie! Satan self<br />
doen hom voor as ’n engel van die lig. (2 Korintiërs 11)<br />
Satan en sy trawante het uit die hemel geval.<br />
Uitgeskop. Tot op die aarde. Wat ’n plek om te land?<br />
Ons sit nou met hom en moet leer om sy planne te<br />
verstaan. Ons moet ons vyand ken!<br />
Jesus Christus het hulle ontwapen en hul nederlaag in<br />
die openbaar vertoon (Kolossense 2:15). Maar onkruid<br />
vergaan nie. En veral nie onkruid wat verneder en<br />
kwaad is nie. Christus se vernedering op aarde het vir<br />
Hom oorwinning gebring. Maar Satan is nie tot iets<br />
positiefs in staat nie. En definitief nie tot berou en<br />
bekering nie. By hom het vernedering ’n ewige,<br />
skryende behoefte aan wraak gebring. Wraak en<br />
haat. En die uiterste bevrediging? Om soveel moontlik<br />
aanhangers met hom saam te neem warmplek toe.<br />
Die hel is ’n aaklige werklikheid waarmee ons almal<br />
moet saamleef.<br />
En steeds is daar selfs Christene wat sy bose bestaan<br />
ontken! Ons moenie die duiwel onder elke bos<br />
probeer uitkrap nie, maar ons moet die vyand ken! Sy<br />
grootste moderne wapen is dat ons hom nie meer<br />
sien nie. Hy het homself so in die wêreld ingewurm<br />
dat hy deel geword het van ons daaglikse bestaan. Hy<br />
is op ’n baie gerieflike plek. Hy het nes geskrop. Sy<br />
mag het gegroei. Hy het verskans geraak in ons<br />
lewens. In die dinge wat ons teëkom. Hy teer op<br />
slegte dinge waarvan desensitasie een is. En veral die<br />
desensitasie van Christene. Hy teer ook op paranoia<br />
of vervolgingswaansin.<br />
Hy is die GROOT oëverblinder. Die GROOT leuenaar.<br />
Die GROOT versoeker.<br />
Ken die vyand!<br />
Niemand van ons wil te veel aandag aan die Satan gee nie. Maar dit is tog belangrik om iets te weet van hoe hy te<br />
werk gaan hier op aarde. Gesels oor julle beeld van die duiwel en hoe hy werk in die wêreld. Ons moet hierdie<br />
week aanhoudend bid dat God ons teen sy aanslae sal beskerm!
Maandag<br />
11 Maart<br />
Ek het my rug gehou vir dié wat my slaan, my wang vir<br />
dié wat my baard uittrek. Ek het my gesig nie<br />
weggedraai toe ek bespot en bespoeg is nie. (Jesaja<br />
50:6)<br />
Om ’n mens te wees, is nie maklik nie. Ons maak met<br />
swaarkry ’n bestaan uit die aarde. Ons werk hard. Ons<br />
liggame word elke dag ouer en hou na ’n ruk op met<br />
werk. Word siek – soms baie siek. En elkeen van ons<br />
moet die moeilike, onbekende skuif tussen lewe en<br />
dood maak. Vroue bring met groot moeite kinders in<br />
die wêreld en almal weet dit is nie maklik om hulle<br />
groot te maak nie. Haar man heers oor haar. Die<br />
sonde en die hartseer wat ons bestaan op aarde bring,<br />
kruip altyd iewers in die agtergrond weg. Die wêreld<br />
en sy heerser toon geen genade nie. Ons word<br />
gedurigdeur onderwerp aan versoeking, pyn en<br />
lyding.<br />
Die lewe is vol swaarkry. Om ’n mens te wees, is nie<br />
maklik nie. Dit is in vele opsigte vernederend.<br />
En tog het Jesus Christus in gehoorsaamheid aan sy<br />
Vader mens geword. Ons hou van bevordering en<br />
verhoging, maar Hy het ’n afgradering na die laagste<br />
moontlike posisie aanvaar. Die posisie van mens.<br />
Maria – swanger buite die eg en Josef saam met haar<br />
in die sop. Die voorgeboorte rit op die donkie om<br />
gehoor te gee aan die onderdrukkende Romeinse<br />
keiser se versoek om sy onderdane te tel. Die eerste<br />
geboortepyne en nêrens om te rus nie. En dan die<br />
geboorte in ’n stal. Met kleinvee en skaapwagters as<br />
getuies. Grootwordjare in Nasaret. “Kan daar uit<br />
Nasaret iets goed kom?” (Johannes 1:46) Later jaag<br />
DIE GROOT OORWINNAAR<br />
hulle Hom uit die dorp en wil Hom van die kranse<br />
afgooi. Die mense voor wie Hy grootgeword het.<br />
Nie eens sy dissipels het altyd sy woorde verstaan nie.<br />
Nog minder die mense wat kom luister het.<br />
20 Jesus sê vir hom: “Jakkalse het gate en voëls het<br />
neste, maar die Seun van die mens het nie eens ’n<br />
rusplek vir sy kop nie.” (Matteus 8)<br />
Sy familie het op ’n stadium gedink Hy het van sy kop<br />
afgeraak en die Skrifgeleerdes het Hom daarvan<br />
beskuldig dat sy gesag direk van die Satan af kom!<br />
En dan die verdere vernedering van sy verhoor. Die<br />
verraad deur een van die Twaalf. Petrus se pynlike<br />
ontkenning. Die arres en géseling. Van Annas na<br />
Kajafas na die Joodse Raad na Pilatus na Herodes. En<br />
terug na Pilatus. Die volk wat aandring op sy<br />
kruisiging. Gedwing om sy eie kruis te dra, maar net te<br />
swak. Die Via Dolorosa. Vasgespyker tussen twee<br />
misdadigers. Die laaste asem. Dood. Verneder.<br />
Maar…<br />
Uit die vernedering is ’n heilige, wondersoet<br />
oorwinning gebore! En daarvoor sê ons met respek<br />
en erkenning dankie. Elke dag.<br />
Paulus skryf in Romeine 12:21: Moet jou nie deur die<br />
kwaad laat oorwin nie, maar oorwin die kwaad deur die<br />
goeie.<br />
Al wat ons kan doen, is om dankie te sê dat ons hulp<br />
tot ons beskikking het om die versoek uit te voer. Al<br />
die hulp wat ons moontlik mag nodig hê. Jesus<br />
Christus het reeds die kwaad oorwin! Met die goeie!<br />
Ons Here Jesus het die stryd namens ons gewen! Die duiwel is oorwin! Maar Hy het gewen deur Homself te<br />
verneder. Lees saam die gedeelte hierbo en gesels oor hoe moeilik dit vir Jesus was om aarde toe te kom en<br />
verneder te word.<br />
Sê met lofprysing en aanbidding dankie dat Hy deur hierdie 33 jaar op aarde geworstel het om ons te kom red.
VERSOEKING: LEER BY JESUS CHRISTUS<br />
12 Net daarna het die Gees Hom weggevat die woestyn<br />
in, 13 waar Hy veertig dae lank gebly het en deur die<br />
Satan versoek is. Jesus was daar saam met die wilde<br />
diere, en die engele het Hom versorg. (Markus 1)<br />
Versoeking is ’n nare ding. Ons almal lei elke dag<br />
daaronder. En die ideaal is om dit te weerstaan.<br />
Sonder moeite. Net soos Jesus. Maar heel dikwels val<br />
ek onder die druk en die las van die versoeking. Die<br />
gras lyk immers altyd groener aan die anderkant van<br />
die draad. En as ek dan die grens oorgesteek het kom<br />
ek agter dit is eintlik tog maar beter waar ek vandaan<br />
kom. Baie beter. Telkens. Altyd spyt omdat ek<br />
toegegee het en nie sterk gestaan het nie. Maar<br />
toegee is in die hitte van die oomblik soveel makliker.<br />
En dan kom die woorde van Jesus by my op. Waak en<br />
bid, sodat julle nie in die versoeking kom nie. Die gees is<br />
gewillig, maar die vlees is swak (Matteus 26:41). ’n<br />
Verskoning wat ek dikwels met ’n sug gebruik. Die<br />
gees is gewillig, maar die vlees is swak.<br />
Versoeking is ’n moeilike ding. Selfs Jesus moes<br />
daaronder ly. Plaas jouself vir ’n oomblik aan sy sy. Hy<br />
is nou net in die Jordaan gedoop en vol van die warm,<br />
energie van die Asem van God. Saam stap julle in die<br />
skemer weg. Skielik verskyn die einste Gees in sy volle<br />
glorie. Jesus wink en saam word jy die woestyn in<br />
gelei. Hy plaas jou sagkens agter ’n klip en wys met sy<br />
heilige vinger. Jy moet waarneem. In stilte. Nie<br />
inmeng nie! Jy hoor ’n magtige, aaklige gebrul en loer<br />
beangs agter die klip uit. Daar buk ’n verskriklike<br />
aakligheid oor Jesus. In ’n rasperstem daag hy uit: “As<br />
U die Seun van God is, sê vir hierdie klip dit moet brood<br />
word.” Hy weet maar te goed dat Jesus bitter honger<br />
is. Stilweg moedig ek Jesus aan om tog te maak soos<br />
hy sê. Dalk kan ek ’n stukkie brood aas… My maag<br />
skreeu al vir drie dae lank! Maar Jesus verras my én<br />
die aakligheid met sy heilige woorde: “Daar is<br />
geskrywe: ’n Mens leef nie net van brood nie.”<br />
Dinsdag<br />
12 Maart<br />
’n Paar dae later lê ek steeds lusteloos en swak agter<br />
die klip. Ek hoor ’n harde geskree. Met groot fanfare<br />
maak die naarheid weer sy verskyning. Hierdie keer<br />
sleep hy die Heiligheid na ’n duiselingwekkende<br />
afgrond en hel gevaarlik oor. Melodramaties roep hy<br />
beelde van al die wêreldkoninkryke in rook op en<br />
rasper: “Aan U sal ek al hierdie mag en majesteit gee,<br />
want dit is aan my oorgegee, en ek gee dit aan wie ek<br />
wil. Dit sal alles aan U behoort aan U maar net voor my<br />
buig en my aanbid.” Ek wonder swak wat die<br />
antwoord sal wees. Hierdie episode moet nou agter<br />
die rug kom. Ek verlang huis toe! Maar Jesus staan<br />
sterk: “Daar staan geskrywe: Die Here jou God moet jy<br />
aanbid en Hom alleen dien.” Die duiwel verkas met ’n<br />
woedende brul.<br />
Veertig dae gaan verby. Sonder kos. In die woestyn.<br />
Maar wonder bo wonder bly ons lewe. Die engele<br />
sorg. Ek slaap die meeste van die tyd in die klip se<br />
skadu. My lippe gebars en my maag anderkant kramp.<br />
Weer die aardskuddende brul. Hy ken geen einde nie!<br />
Hy sleep Jesus na Jerusalem. Ek agterna op die engel<br />
se vlerk. Hy maak Hom staan op die hoogste deel van<br />
die tempel en daag met genoegdoening uit: “As U die<br />
Seun van God is, spring hier af! Daar staan mos<br />
geskrywe: Hy sal sy engele opdrag gee om jou te<br />
beskerm, en ook: op hulle hande sal hulle jou dra sodat<br />
jy nie jou voet teen ’n klip stamp nie.” Die laelak se<br />
kennis van die Bybel verbaas my! Maar Jesus steur<br />
Hom nie aan geveinsde wysheid nie. “Jy mag die Here<br />
jou God nie op die proef stel nie.”<br />
Net die volgende dag kom versoek hy my. Daar in my<br />
eie huis. Ek is eintlik verbaas om die vent so gou weer<br />
te sien. Net in ’n ander jas. Maar ek dink aan Jesus se<br />
woorde en stuur hom na sy peetjie!<br />
Versoeking is ’n nare ding waarmee elkeen van ons elke dag sukkel. Lees saam Lukas 4:1-13. Hoe kan ons by<br />
Jesus leer hoe om versoeking te weerstaan? Bid nou saam Matteus 6:9-13, met die klem op vers 13.
Woensdag<br />
13 Maart<br />
Het jy al ooit die krag van gebed gevoel? ’n Vriendin<br />
wat vir jou bid. Sommer net. Of dalk ’n hele<br />
gemeenskap wat bid in krisistye. ’n Wonderlike<br />
tinteling en rustigheid wat hier oor jou hele lyf kom lê<br />
as jy hoor hoe iemand vir jou pleit by God. Pleit vir<br />
krag en wysheid. Vir genesing of hoop. Dalk vir heilige<br />
antwoorde op jou vrae. Of dalk vir berusting en vrede.<br />
Wat alle verstand te bowe gaan.<br />
3 ’n Ander engel het toe gekom en by die altaar gaan<br />
staan met ’n goue wierookbak. Daar is baie wierook aan<br />
hom gegee om dit saam met die gebede van al die<br />
gelowiges op die goue altaar voor die troon te offer. 4<br />
Die rook van die wierook wat deur die engel geoffer is,<br />
het saam met die gebede van die gelowiges opgestyg<br />
voor God. 5 Toe het die engel die wierookbak geneem,<br />
dit met die vuur van die altaar volgemaak en dit op die<br />
aarde uitgegooi. Daar het donderslae, dreunings,<br />
weerligstrale en ’n aardbewing gekom. (Openbaring 8)<br />
As God soveel waarde aan die gebede van gelowiges<br />
heg, hoeveel waarde dan nie aan die gebede van sy<br />
geliefde Seun nie?<br />
31 “Simon, Simon!” het Jesus gesê. “Luister! Die Satan<br />
het daarop aangedring om julle soos koring te sif.<br />
32 Maar Ek het vir jou gebid dat jou geloof jou nie<br />
begewe nie. As jy weer tot inkeer gekom het, moet jy<br />
jou broers versterk.” (Lukas 22) En ook sy gebed in<br />
Johannes 17: 11 … “Heilige Vader, bewaar hulle in u<br />
Naam, die Naam wat U My gegee het, sodat hulle net<br />
soos Ons een kan wees… 15 Ek bid nie dat U hulle uit die<br />
wêreld moet wegneem nie, maar dat U hulle van die<br />
Bose moet bewaar… 20 “Ek bid egter nie net vir hulle<br />
nie, maar ook vir dié wat deur hulle woorde tot geloof<br />
in My sal kom… 22 Die heerlikheid wat U My gegee het,<br />
het Ek ook aan hulle gegee, sodat hulle een kan wees<br />
BID<br />
net soos Ons een is: 23 Ek in hulle en U in My, sodat hulle<br />
volkome een kan wees, sodat die wêreld kan weet dat<br />
U My gestuur het en hulle lieRet net soos U My lieRet.<br />
Die gedagte aan Jesus wat vir mý bid, is hartroerend!<br />
Dit sit my op ’n plek waar ek veilig voel. Dit gee my<br />
nuwe moed. En hoop. Dit laat my geliefd voel. So of<br />
ek wel saak maak. Al is ek hoe nietig en my wêreld<br />
hoe klein. Al sondig ek en is ek soms liggelowig. Al<br />
stel ek Hom hoeveel maal bitter teleur. Al laat ek my<br />
soms deur versoeking van die pad af lei. Jesus pleit en<br />
bid vir my. Daar waar Hy op die troon langs sy Vader<br />
die wag hou.<br />
En die Heilige Gees het Jesus se gebed kom voortsit.<br />
Nou al meer as 2 000 jaar volhard Hy. Sonder om<br />
moed op te gee. Al gee ek Hom dikwels rede. Die Gees<br />
staan ons ook in ons swakheid by: ons weet nie wat en<br />
hoe ons behoort te bid nie, maar die Gees self pleit vir<br />
ons met versugtinge wat nie met woorde gesê word<br />
nie. (Romeine 8:26)<br />
Ek het al baie gewonder hoe hierdie versugting klink.<br />
Dalk soos ’n ou woudreus wat liggies kraak in die<br />
wind? Of miskien die geluid wat ’n orkaan maak. ’n<br />
Harde, bonatuurlike skreeu? … Dalk soos ’n<br />
kaggelvuur wat in die skoorsteen opfluit … Ek hoop<br />
dat die hemel eendag vol sal wees van hierdie<br />
wonderlike versugting!<br />
Gebed is een van die mees effektiewe wapens in die<br />
heilige oorlog. Oorwin die kwaad deur die goeie.<br />
Oorwin die kwaad deur gebed. Want daar kan net een<br />
ding uit ’n opregte, gelowige gebed voortkom, en dit<br />
is die goeie. En hoe anders kan ek keer dat die kwaad<br />
my nie sal oorwin nie? Deur gebed. Deur gesprek met<br />
my Here.<br />
Gesels oor wat presies van julle ’n gesin maak. Hoekom noem ons mense wat soos julle saam is ’n gesin?<br />
Waarom, dink julle, is dit belangrik dat gesinslede vir mekaar moet bid? Nie net die pa en die ma vir die kinders<br />
nie, maar ook die kinders vir die ouers en vir mekaar. Wat, sou julle sê, gebeur as gesinslede vir mekaar bid?<br />
Bid nou vir mekaar. Ernstig.
BEWAPENING<br />
Alweer voor die spieël. So kaal soos die dag toe ek<br />
gebore is. Eintlik kaler. So kaal en skoon soos die dag<br />
toe ek wedergebore is. Die voorgeboortelike<br />
skandswart weggewas. Al was julle skarlakenrooi van<br />
sonde, julle sal wit word soos sneeu. Al was julle<br />
purperrooi, julle sal wit word soos wol. (Jesaja 1:18)<br />
Eintlik so weerloos voor God en die spieël. Maar net ’n<br />
mens. Onseker en blootgestel. Al die dinge wat<br />
vroeër so gemaklik en gerusstellend was nou skielik<br />
aan die boom van verbode vrugte. En soos die slang<br />
van ouds, hou Satan aan om te verlei. Te wink. Te<br />
oorreed.<br />
Om ’n Christen te wees, is nie maklik nie! Dit is werklik<br />
die nou, moeilike bergpaadjie wat na die wonderlike<br />
ewigheid lei. Die hoofweg doer onder op die<br />
gelykte… So aanloklik. Dit raak nie makliker nie. En<br />
die drang na God en heiligheid raak ook nie versadig<br />
nie, aan die ander kant. Ons is immers gemaak om<br />
Hom te soek. Om rond te tas na Hom.<br />
Op ’n manier moet die naaktheid bedek word. Die<br />
weerloosheid en onsekerheid oorkom word. My nag<br />
is dan nou verby. En met die wedergeboorte het die<br />
dag gekom. Maar ook die oorlog. Soveel om te leer,<br />
soveel om te leer. Die nag is byna verby; dit is amper<br />
dag. Laat ons dan ophou met die werke van die<br />
duisternis; laat ons die wapens van die lig opneem.<br />
(Romeine 13:12)<br />
Bedek die sagte teikens. Maak toe. Eers die<br />
borsharnas om die brose hart te beskerm. Hy hét my<br />
vrygespreek. Geen twyfel daaroor nie. Dan die<br />
stewige heupgordel. Trek hom lekker gemaklik vas.<br />
Erken die Satan in sy wonderlike kleed vir die leuen<br />
wat hy is. Nou die skoene. Gereed om die pad te vat.<br />
Die helm om my verstand te beskerm. My gedagtes<br />
en denke. My wese. Ek wéét mos Hy het verlossing<br />
gebring. Die skild in die regterhand. Met hom moet ek<br />
Donderdag<br />
14 Maart<br />
keer. Die brandpyle van ongeloof. Stewig met die<br />
familiewapen aan die voorkant gegiet. ’n Gloeiende<br />
kruis voor ’n oop graf. Nou my aanvalswapen. Die<br />
swaard gemaklik in my regterhand. Kort, breed,<br />
tweesnydend en vlymskerp. Kom, jou lae luis, kom! Ek<br />
is reg vir jou! Ek met my Here aan die sy!<br />
Trek die volle wapenrusting aan wat God julle gee,<br />
sodat julle op julle pos kan bly ondanks die listige<br />
aanslae van die duiwel. (Efesiërs 6:11)<br />
Maar, helaas, dit is weereens nie so maklik nie!<br />
Waarom kan ek dan steeds soms nie die nodige<br />
weerstand bied nie? Want ek het nie die<br />
wapenrusting aan nie! Of ek staan met die swaard in<br />
die hand, maar weet nie hoe om die ding te gebruik<br />
nie! Of ek onderskat steeds die inherente boosheid en<br />
slinksheid van die opposisie! GROOT fout!<br />
Hy vang my keer op keer met my spreekwoordelike<br />
broek op my voete. Ek is telkemale doodeenvoudig<br />
nie gereed nie. Of ek verwag een ding en staar ’n heel<br />
ander in die gesig. Waar is die brullende monster dan<br />
nou heen? Skielik doem ’n wonderlikheid voor my op.<br />
’n Engel van die lig… En die aakligheid lag al die pad<br />
huis toe.<br />
Leer om die wapens te gebruik. Wees paraat. Plaas jou<br />
vertroue op en vind jou krag in God. Dit klink na ’n<br />
mondvol. Is dit nie makliker om net te laat gaan nie?…<br />
Soos ’n bootjie in ’n rowwe see rond te dobber<br />
sonder enige reisplan en bestemming in sig nie? Die<br />
goeie nuus is dat dit met oefening en volharding ’n<br />
lewenswyse raak. Die wapenrusting groei aan ’n<br />
volhardende gelowige vas en word deel van sy lyf.<br />
18<br />
En dan die belangrikste skakel in die ketting: Doen<br />
dit alles biddend en smeek God by elke geleentheid<br />
deur die Gees. Wees waaksaam en bid gedurig vir al die<br />
gelowiges. (Efesiërs 6)<br />
Lees Efesiërs 6:10-17 saam. Dink na oor elke vers en gesels oor hoe ons die wapens kan gebruik teen die aanslae<br />
van die duiwel en sy wêreldse vriende.<br />
Hou aan om elke dag vir mekaar te bid vir krag en beskerming teen die duiwel.
Vrydag<br />
15 Maart<br />
’n Ander engel het toe gekom en by die altaar gaan<br />
staan met ’n goue wierookbak. Daar is baie wierook aan<br />
hom gegee om dit saam met die gebede van al die<br />
gelowiges op die goue altaar voor die troon te offer. 4<br />
Die rook van die wierook wat deur die engel geoffer is,<br />
het saam met die gebede van die gelowiges opgestyg<br />
voor God. 5 Toe het die engel die wierookbak geneem,<br />
dit met die vuur van die altaar volgemaak en dit op die<br />
aarde uitgegooi. Daar het donderslae, dreunings,<br />
weerligstrale en ’n aardbewing gekom. (Openbaring 8)<br />
Ek kan net nie ophou om hierdie vers te lees en aan te<br />
haal nie! Die wonderlike beeld van gebede wat soos<br />
wierook opstyg. Dwing my na trane. ’n Gedruis in my<br />
ore. Hartklopping. Dit laat my voel ek lewe. Régtig.<br />
Dit laat my voel of ek saak maak. Of ek behoort. Dit<br />
laat my groot voel, al is ek klein en nietig.<br />
Die goue wierookbak. Edel en lig. <strong>Du</strong>isende jare oud.<br />
Deur Jesus self gelouter. Toe liefderyk gegiet en<br />
gepoets tot verblindende blink. Suiwer goud.<br />
Liefderyk en paraat kom die engel met die bak na die<br />
altaar gestap. ’n Soldaat van die lig. So ernstig oor die<br />
groot voorreg. ’n Ander gee wierook aan. Van mirre<br />
gemaak. Lekker baie. O, die geur… Essens. Dit is ’n<br />
spesiale geleentheid dié. En nou die tweede<br />
bestanddeel van die heerlikheid. Gebede. Van<br />
gelowiges wat bid. ’n Sagte, silwer poeier. Elke korrel<br />
HAMER OP GEBED<br />
’n smeking. ’n Danksegging. ’n Woord van lof. En die<br />
verootmoediging tussenin skitterwit soos sneeu.<br />
Die vuur kom nader en die offer vat vlam. ’n Silwer<br />
rook draai op in ’n perfekte spiraal. Op die troon sit<br />
my God en wag. Adem diep. Sug tevrede. En blaas<br />
stadig uit. Nog ’n teug. Die asem van die Heilige. ’n<br />
Knik na die engel.<br />
Hy tel die vuur op en sit dit in die bak. Stap na die rand<br />
van die hemel en giet dit uit. Oor die aarde.<br />
Gebed het ’n kragtige werking. Donderslae.<br />
Dreunings. Weerligstrale. Aardbewings. En die<br />
wonderlike wapenrusting beteken niks sonder gebed<br />
nie.<br />
18<br />
Doen dit alles biddend en smeek God by elke<br />
geleentheid deur die Gees. Wees waaksaam en bid<br />
19<br />
gedurig vir al die gelowiges. Bid ook vir my dat<br />
wanneer ek preek, God my die woorde gee dat ek die<br />
geheimenis van die evangelie met vrymoedigheid kan<br />
bekend maak.<br />
Biddend. Smeek. Deur die gees. Waaksaam. Gedurig.<br />
Vir al die ander gelowiges.<br />
Bid, broer, bid. Vir my ook, asseblief.<br />
Nou is ons ongelukkig by die einde van die reeks. Dit is jammer, maar nou kan ons steeds op die Romeine 12-<br />
Roete 12 stap in Jesus se spore. Ons hoef nie nou weer van hierdie pad af te klim nie!<br />
Lees nou Josua 24:15 saam. Wat my en my familie betref, ons sal die Here dien.<br />
Gesels saam of julle gesin ook bereid is om hierdie woorde te sê en uit te leef. Om die Here as ’n gesin te dien, is<br />
’n gewigtige besluit. Dit beteken dat elkeen van die gesinslede hom of haar aan God sal verbind. Dit beteken ook<br />
dat die gesinslede sekere beloftes aan mekaar moet maak. Byvoorbeeld om mekaar te ondersteun en vir mekaar te<br />
bid. Gesels oor so ’n besluit.<br />
Bid nou saam. Maar nie vir die laaste maal nie! Hou aan om elke dag die Here saam as ’n gesin aan te roep.
I have been driven many times to my knees by the over<br />
whelming conviction that I had nowhere else to go. My<br />
wisdom, and that of all about me, seemed insufficient for the<br />
day. (Abraham Lincoln)
OPPAD IN SUIDERKRUIS GEMEENTE<br />
VIR DIE HERE, VANDAG, MORE …<br />
TOTDAT HY KOM!