ECN Beleidsstudies Benutting restwarmte 1. Inleiding 2 ...

• Rijnmond e.o.
• Noordvleugel Randstad.
• Gebied rondom Emmen.
• Knooppunt Arnhem-Nijmegen (KAN-gebied).
Op deze vier locaties wordt een technisch potentieel voor restwarmteafzet van 20,3 PJ ingeschat
(waarvan het merendeel aan de glastuinbouw).
In Rotterdam bestaat volgens een inventarisatie van ROM Rijnmond de mogelijkheid voor een
warmtenet die een emissiereductie op kan leveren van 900 kton CO2 per jaar door levering aan 920
ha glastuinbouw en 195.000 woningequivalenten. Een indicatie van de benodigde investering is
€ 1,13 miljard (ROM, Rijnmond, 2007, Varwijk e.a., 2009).
In het optiedocument van ECN/PBL is aangegeven dat van de 200 PJ warmte uit industriële processen
en elektriciteitsopwekking tussen de 20 en 30 PJ per jaar gebruikt zou kunnen worden in de
gebouwde omgeving.
5. Technische voorwaarden voor restwarmtebenutting
Om restwarmte te kunnen benutten moet er in de nabijheid van de warmtebron een behoefte aan
warmte bestaan die aansluit in volume, temperatuur- en drukniveau.
Gelijktijdigheid
Tenzij de warmte kan worden opgeslagen is het noodzakelijk dat de warmtebehoefte samenvalt met
de tijd waarin restwarmte wordt geproduceerd. In veel gevallen is de vraag naar warmte bijvoorbeeld
geconcentreerd in de ochtenduren en in de winter, terwijl de restwarmte continu vrijkomt. In
een geoptimaliseerde bedrijfsvoering is warmtelevering aan de gebouwde omgeving slechts voor
2500-3000 vollasturen mogelijk (van Melick, e.a., 2007).
Bij glastuinbouwbedrijven vindt vaak warmteopslag in warmtebuffers plaats. Dit stelt de bedrijven
in staat elektriciteit en CO2 te produceren op het moment dat dit het meeste oplevert. Warmteopslag
wordt ook bij WKK-installaties in de gebouwde omgeving toegepast. Voor warmte van hoge temperatuur
en druk (in de industrie) is opslagtechnologie niet commercieel beschikbaar.
Hoogwaardigheid (temperatuur- en druk)
Voor ruimteverwarming en voor de verwarming van glastuinbouwkassen volstaat warmte van lage
temperatuur