Folia-Magazine-30-jaargang-2012-2013

Folia Magazine
nr. 30 29/05/2013
weekblad voor HvA en UvA
Antoinette Vlieger
Op de bres voor
misbruikte dienstmeisjes

AmsterdAmse
AcAdemische club
het best bewAArde
geheim vAn de uvA
AAc.uvA.nl/AgendA
GAMESTUDIES
NIEUWE INTERDISCIPLINAIRE MASTER - UVA.NL/MSC-GS
(advertenties)
FLOOR AGENDA
KOHNSTAMMHUIS, WIBAUTSTRAAT 2-4 | WO 29 MEI - WO 12 jUNI
Brainstorm over studieplekken -
Wat zijn jouW ideeën over een
goede studieplek op de Hva?
30 mei, 12.00 - 13.00 uur, Broedplaats
Er komen nieuwe studieplekken bij op de
HvA en bestaande studieplekken worden
gemoderniseerd. De mening van studenten
hierover is belangrijk!
Kom koffie drinken en denk mee over de
inrichting van nieuwe en oude studiefaciliteiten.
Hilde van Wijngaarden (hoofd HvA
Bibliotheek) geeft een toelichting over de
mogelijkheden.
Congres aCtualities in Cultural
CHange: WHat’s Hot?
4 juni, 13.30 - 18.30 uur,
Kohnstammzaal en Broedplaats
Congres van het lectoraat Management
CREATING TOMORROW
Wil jij graag innovatieve game concepten bedenken voor de gezondheidszorg,
onderwijs, wetenschap, de overheid of de commerciële
markt?
Heb je een (bijna) afgeronde bachelor opleiding op WO of HBO
niveau? Dan is de nieuwe 1-jarige masteropleiding Game Studies
van de Universiteit van Amsterdam wellicht iets voor jou! Check
de Game Studies website www.uva.nl/msc-gs
?
Deadline voor aanmelding is 7 Juni.
•
Oudezijds
AchterburgwAl 235
1012 dl AmsterdAm
020 - 52 515 70
AAc.uvA.nl
Hét festival over Europa
EUROPEAN DREAMS
07.06.2013 // Utrecht
www.Europeandreams.nl
van Cultuurverandering. Op dit tweede
jaarcongres worden onderzoeken op het
gebied van cultuurverandering van het
afgelopen jaar besproken.
Met presentaties van onder meer dr. Alex
Straathof (lector Management van Cultuurverandering)
en Arjan van Gils (gemeentesecretaris
van Amsterdam) en diverse
workshops.
Zie www.hva.nl/congrescultuurverandering
Bij Leercentrum FLOOR van de Hogeschool
van Amsterdam worden activiteiten en
evenementen georganiseerd die onderwijs,
bedrijfsleven en culturele- en maatschappelijke
organisaties bij elkaar brengen.
Facebook www.facebook.com/floorHvA
Twitter @floorHvA
Website floor.hva.nl
Met o.a.:
//Muziek the Elementary penguins
//Reportages Metropolis tv
//Cabaret Lennaert MaeS

Redder van dienstmeisjes 6
inhoud #30 Heftig
Dienstmeisjes in het Midden-Oosten
worden mishandeld en misbruikt.
Antoinette Vlieger komt voor ze op.
Zorgen voor je ouders 12
Viroen en Eveline zijn jonge mantelzorgers.
En dat is niet bepaald makkelijk.
Olympisch dagboek 22
Studenten sport, marketing & ondernemen
vlogen naar Barcelona en Londen.
Om te leren van de Spelen.
Studentencabaret 26
Hoe win je een cabaretfestival?
Drie oud-winnaars van het Amsterdams Studenten
Cabaret Festival over hun ervaring.
en verder
de week/het moment/navraag 4-5 passie 11 op de tong 15 opinie 16-18
Robbert Dijkgraaf 17 Hadjar Benmiloud 18 promoties 19 objectief 20-21
overigens 25 drift 29 Folia maakt kennis 30-31 Folia tipt 32 lezingenladder 33
prikbord 34-35 wasdom 36-37 stage 37 toehoorders 38 de lezer/deining 39
Folia op internet: www.foliaweb.nl @FoliaWeb FoliaWeb.en.Magazine FoliaTV
redactioneel
‘We gaan verder met elkaar heftig
opzoeken.’ Met deze recente
uitspraak doelde VU-voorzitter
René Smit op de samenwerking
tussen zijn universiteit en de
UvA. Niet alleen zijn manier
van formuleren, maar ook de
inhoudelijke impact van de
uitspraak wekt op zijn minst
verbazing. Bij de VU is Smit zeer
impopulair; onder zijn leiding
rolt de Vrije Universiteit van de
ene rel naar de andere. Hij heeft
zijn vizier echter op de UvA
gericht. Zijn nieuwste idee is om
een gezamenlijk instellingsplan
te ontwikkelen. Ondanks dat de
medezeggenschapsraden zeer
terughoudend zijn en studenten
zich roeren – check de sites
van Ons Kritisch Alternatief en
iserwelanimo.nl – lijkt de samenwerking
voor Smit een doel en
geen middel meer te zijn. Voor
de UvA is er een escape. Smit
vertrekt in november. Het lijkt
mij zinnig om, tot zijn opvolger
is benoemd, het hele plan op een
laag pitje te zetten.
Jim Jansen, hoofdredacteur Folia
Magazine, jim@folia.nl, @jimfjansen
(twitter)
Folia Magazine
3

de week
Even leken de UvA en de HvA het
Sodom en Gomorra van het hoger
onderwijs. Berichten over wapens,
bommen, hoeren en verkrachting
deden ons pardoes uit de stoel veren. Uiteindelijk
bleek het om een storm in een glas water te gaan.
Zo vatten HvA-docenten het plan op om met een
3D-printer een pistool te maken. Dat is immers
leerzaam voor de student en een mooie kapstok
om een discussie te voeren over de gratis verspreiding
van informatie als de blauwdruk van
een pistool. Het College van Bestuur bleek hier
iets anders over te denken. De loop was nog niet
geprint of de docenten werden teruggefloten.
Ook bedoeld als leerzaam project was het plaatsen
van een nepbom, bestaande uit een rugzak,
met daarin een colafles met een batterij en een
horloge erop geplakt, op het Amstelstation in december.
HvA-docenten van Aviation Studies gaven
studenten hiertoe de opdracht. Al het trein-
en metroverkeer op het station tegenover de
Leeuwenburg lag door het incident ruim twintig
minuten stil en het spoor werd ontruimd. De NS,
GVB en Spoorwegpolitie kondigden destijds aan
de kosten van de ontruiming en het uitgevallen
trein- en metroverkeer op de docenten te zullen
verhalen. Nieuwe Revu onthulde deze week echter
dat ze dit nooit hebben gedaan.
Ondertussen werd aan de UvA de democratie
verkracht, tenminste, volgens studentenpartij
Ons Kritisch Alternatief. Die observeerde de
wijze waarop andere partijen traditiegetrouw studenten
proberen te verleiden te stemmen – met
roze koeken en vers geperste jus – en constateerde:
dat is niet het bedrijven van politiek, dat is
jezelf hoereren. Die aantijging maakte nogal wat
los bij de CSR-gelederen en resulteerde in heel
wat verwijten over en weer, waarvan de algemene
strekking was: wij doen het beter dan jullie. De
4 Folia Magazine
Sodom en Gomorra – of toch niet?
Dit is Willem Brouwer. De HvA-docent staat voor
de 3D-printer waarmee hij onlangs van plan was
een pistool te maken. ‘Onderwijs moet je levensecht
maken,’ zei hij op Folia Web. Het CvB stak er
desondanks een stokje voor.
medezeggenschap heeft kortom weer lekker
kunnen oefenen voor later, als ze zich – hopelijk
– met échte problemen gaan bezighouden.
Net-nietpistolen, nepbommen en nietszeggende
politiek. Was het dan echt alleen maar
een storm in een glas water deze week? Nee:
echt schokkend was het nieuws dat 23 procent
van de vrouwelijke co-assistenten zich weleens
seksueel geïntimideerd heeft gevoeld op de
werkvloer. En niet zomaar een onopvallende
knipoog, het gaat verder dan dat. Een studente
noemde het voorbeeld van de katheter die ze
bij een patiënt inbracht, waarop de medisch
specialist zei: ‘Jij gaat er echt voor, je mag die
van mij ook weleens vasthouden.’ Waanden we
ons toch een beetje in Sodom en Gomorra. yyy
Eva Rooijers en Gijs van der Sanden
24 mei 2013
tweet van
de week
Fleur
@Heupflacon
Ik heb significant vaker seks met mannen
wier naam met een J of F begint. Verder
dan dit reikt mijn wetenschappelijke interesse
niet vandaag
https://twitter.com/Heupflacon/status/

Bart Ongering, beter bekend als Meester Bart, was 24 mei te gast bij de eerste editie van CollegeCafé in leercentrum Floor van de HvA. Ongering is leraar Engels
op de Open Scholengemeenschap Bijlmer alwaar hij opmerkelijke uitspraken van zijn leerlingen verzamelt. Die zijn gebundeld; het merendeel van de honderd
bezoekers ging met een gesigneerd exemplaar van Ik hoef niet op te letten, ik weet alles al naar huis. yyy tekst Jim Jansen / foto Monique Kooijmans
navraag Ineke Roex
Toen Ineke Roex op basis van haar promotieonderzoek naar de Salafi-beweging in Nederland concludeerde dat we ‘niet zo paniekerig’
moeten doen over het Salafisme, regende het reacties op Folia Web. Roex werd ‘het walgelijkste voorbeeld van de politieke
correctheidsmaffia’ en ‘een gevaar voor de vrijheid van de mens’ genoemd.
Schrok u van de reacties?
‘Nee. Salafisme ligt heel gevoelig in Nederland
en er wordt altijd heftig op gereageerd. Zeker
als er in genuanceerde termen over wordt
gesproken, zoals ik doe. Uit het salafisme is een
aantal gewelddadige groepen voortgekomen en
veel mensen denken dat alle salafisten zo zijn.’
Is dat dan niet terecht?
‘Nee. Ik ontken niet dat er binnen de salafibeweging
een kleine groep extreme jongens
en meisjes is die geweld niet afkeurt. Maar de
beweging is veel groter en heel divers.’
Nu zijn er soldaten doodgestoken door
moslimextremisten. Moeten we daar
ook niet paniekerig over doen?
‘Dat zeg ik niet. Maar juist gematigde orthodoxe
salafisten distantiëren zich sterk van
dat soort geweld. Na de moord op Theo van
Gogh, door Mohammed B., die een salafistische
moskee bezocht, zijn die groepen wakker
geschud en hebben ze hun verantwoordelijkheid
genomen.’
U wordt verweten politiek te bedrijven,
omdat u alleen gematigd-salafistische
groepen heeft onderzocht.
‘Daar zit geen politieke agenda achter. Ik heb
mij bij aanvang van mijn onderzoek juist
gericht op groepen die toen als problematisch
werden gezien, maar die zijn in de loop der
jaren gematigder geworden.
Terwijl er inderdaad ook groepen zijn die
strijdbaarder zijn geworden. En daar moeten
we ons natuurlijk wel zorgen over maken.’ yyy
Marieke Buijs
Folia Magazine
5

‘ Na mijn onderzoek
was ik flink depressief’
Buitenlandse dienstmeisjes worden in het Midden-Oosten op grote schaal mishandeld en misbruikt.
Antoinette Vlieger deed er onderzoek naar, schreef er een boek over, en voelt zich blijvend
verantwoordelijk voor het lot van de meisjes. ‘Niemand doet iets voor ze.’ tekst Eva Rooijers / foto’s Bram Belloni
mijn eerste dag had madam
me volledig uitgekleed, zelfs
gekeken of ik niets in mijn kont ‘Op
verstopt had. Toen had ze al
mijn spullen weggegooid… Ik kon echt nergens
heen en die man en zijn zoon, die verkrachtten
me allebei, elke keer weer. Ik had geprobeerd door
de deur weg te komen, maar toen dat niet lukte
verzon ik een ander plan. Ik verzamelde alle lakens
in huis en knoopte ze aan elkaar…Ik bond de
lakens aan het bed en klom zo het raam uit. Maar
toen ik pas een klein stukje omlaag was geklommen,
scheurden de lakens. Ik viel naar beneden.’
Het is het relaas van een jong Indonesisch
meisje, dat als diensthulp in het Midden-Oosten
werkte. Ze kan niet meer lopen. Docent rechten
aan de UvA Antoinette Vlieger (39) tekende
voor haar promotieonderzoek naar de positie
van dienstmeisjes in de Emiraten en Saoedi-
Arabië talloze van dit soort verhalen op. Haar
conclusie: de meisjes, veelal afkomstig uit de Filippijnen
en Indonesië, worden op grote schaal
uitgebuit en misbruikt en kunnen geen kant op.
Hun paspoort wordt bij aankomst ingenomen
en daarna zijn ze overgeleverd aan de grillen
van het gezin waarin ze terechtkomen.
Twee jaar na haar promotie verschijnt het boek
6 Folia Magazine
Ver van mijn bed. Daarin beschrijft Vlieger haar
belevenissen tijdens haar onderzoek in Dubai,
Saoedi-Arabië en Indonesië. Een mooie en brutale
blondine die in haar eentje in een streng-islamitische
regio onderzoek doet naar een bijzonder
gevoelig onderwerp. Het levert een boek op vol
spannende, smeuïge en schrijnende anekdotes.
Ze krijgt de zedenpolitie op de hielen, moet de
avances van menig bebaarde Arabier afslaan en
‘ Sommige van die
meisjes waren veertien
jaar oud!’
weggelopen dienstmeisjes vertellen haar in tranen
hoe ze werden mishandeld. Vaak vluchten ze naar
hun ambassade omdat ze nergens anders naartoe
kunnen. Door de politie worden ze teruggebracht
naar hun gezin of in de gevangenis gegooid. Ook
de ambassade van Sri Lanka biedt onderdak aan
weggelopen dienstmeisjes. Vlieger vraagt een van
hen of haar baas haar pijn heeft gedaan. Het meisje
begint te huilen. ‘Alstublieft, ik ben zo bang… Hij
was militair, of iets hoogs bij de politie. Hij zei dat
als ik weg zou lopen, dat ze me zouden vinden. Hij
zei dat ze me dood zouden maken.’
Het boek van Vlieger slaat aan. Het beleeft na een
krappe twee weken al de vierde druk. Daarom
drinkt ze voor het interview dat plaatsvindt in de
Coffee Company aan het Waterlooplein nog even
snel een frappuccino met haar agent van Sebes &
van Gelderen. ‘Hij wil weten wanneer mijn nieuwe
boek komt,’ zegt ze even later stralend. ‘Er zijn zo
veel schrijvers in Nederland die maar tweeduizend
boeken verkopen. Als je dan binnen tien dagen op
het dubbele zit, smaakt dat naar meer.’
De eerste versie van haar roman leek erg op haar
proefschrift. De doffe ellende waarin de dienstmeisjes
leven stond centraal. Daarmee kwam
ze bij Mai Spijkers, eigenaar van haar uitgever
Prometheus. ‘Hij is extreem commercieel, heeft
Vijftig tinten grijs gedaan. Nou, dan weet je het
wel.’ Spijkers zei tegen haar: ‘Luister, zo’n verhaal
van twee miljoen dienstmeisjes is abstract en
deprimerend. Dat gaat echt niet werken, dus dat
geef ik niet uit. Kan je niet een leuk verhaal over
jezelf schrijven?’ Nee, dat is een leuk verhaal,
dacht Vlieger. Maar ze schreef het toch.
‘Van de uitgever kreeg ik de opdracht met de
billen bloot te gaan.’ En dat gaat Vlieger letterlijk
en figuurlijk. Seks met een VN-diplomaat wordt
uitgebreid uit de doeken gedaan. Maar ook het
moment dat ze zwanger met extreme buikkrampen
in een ziekenhuis in Qatar belandt. Het
blijkt een miskraam. Hals over kop ontvlucht

ze het ziekenhuis omdat de verpleegkundige
blijft vragen om een huwelijkscertificaat. Dat
heeft Vlieger niet en ze vreest in de gevangenis
te worden gegooid als ongehuwde zwangere
vrouw. Helemaal alleen in een hotelkamertje
doorstaat ze vervolgens de miskraam.
Dat is een heel pijnlijk en persoonlijk
verhaal. Waarom is dat in het boek
gekomen?
‘Ik begreep door die gebeurtenis in een klap
hoe bang die meisjes moeten zijn, hoe kwetsbaar
ze zich moeten voelen. Daarom besloot ik
om die miskraam in het boek te zetten. Want
het gaat er om dat zo’n verhaal binnenkomt bij
mensen. Dat het iets teweegbrengt. Zodat er
eindelijk iets gebeurt met dit verschrikkelijke
probleem. Dit boek schreef ik voor al die meisjes
die ik heb geïnterviewd.’
Ook als ze al weet dat ze zwanger is, gaat Vlieger
door met haar onderzoek. Dat voert haar over
hobbelige woestijnwegen en ze wordt belaagd
door een groep daklozen als ze weggelopen
dienstmeisjes zoekt om te interviewen. Enorme
Folia Magazine
7

isico’s voor een zwangere vrouw. ‘Dat ging inderdaad
heel ver. Maar als die meisjes huilend hun
verhaal aan je vertellen…’ Vlieger is even stil en
zegt dan met een brok in haar keel, ‘dan krijg je
dat.’ Dan weer fel: ‘Bovendien deed niemand iets
voor ze. Dus het voelde als mijn verantwoordelijkheid.
Aan het einde van mijn onderzoek was
ik flink depressief. Dat heet secondary trauma.
Een bekend probleem als je zo veel shit hoort.’
Lukte het nog wel om een objectief
proefschrift te schrijven?
‘Dat was lastig. Ik kreeg de hele tijd op mijn
flikker dat mijn taalgebruik niet objectief was,
dat ik niet genoeg afstand nam en te veel partij
koos. Ik gebruikte woorden als abuse en exploitation.
“Antoinette, het is geen aanklacht maar
een proefschrift,” zei Robert Knegt, mijn begeleider
steeds. Maar sommige van die meisjes
waren veertien jaar oud! Ik was echt woedend.’
Heb je nooit gedacht: ik ga iets concreets
doen om die meisjes te helpen?
‘Ja, een paar maanden geleden heb ik een bedrijf
opgericht, The Green Nanny. Ik dacht: ik moet hier
nu iets positiefs mee doen, anders word ik gek.’
Met The Green Nanny haalt Vlieger meisjes uit
de Filippijnen die in Nederland als au pair aan
de slag gaan. ‘Voor talentvolle vrouwen uit kansloze
landen is dat een unieke kans om op een
veilige manier iets van de wereld te zien, werkervaring
op te doen en wat kapitaal op te bouwen.
En ieder meisje dat in Nederland werkt, is er een
dat niet naar het Midden-Oosten gaat.’ Het is
dus allerminst de bedoeling dat die meisjes hier
als sloof worden behandeld. ‘Gezinnen die menen
op deze wijze gewoon alleen een goedkope
dienstbode in huis te kunnen halen, zullen wij
niet aan een au pair helpen,’ aldus de website van
The Green Nanny. De eerste dames staan nu op
het punt om naar Nederland te komen.
Hoe kan dit boek verandering brengen in
hun situatie?
‘Op het moment dat het hier goed verkoopt,
wordt het vertaald in het Engels. En dat is eigenlijk
waar het mij om te doen is. Dan komt het op
bepaalde bureaus in Washington en daar zitten
8 Folia Magazine
de mensen die er echt wat aan kunnen doen.
De Emirati zijn maar een klein rotvolkje, er
zitten daar ongelofelijk veel Amerikanen, in de
olie maar ook in de witwaspraktijken. Het land
wordt praktisch geregeerd door Amerika.’
Als dat zo is, waarom doet de VS er nu
dan niets aan?
‘Het interesseert ze niet. Waarom zou het ze
ook interesseren? Ze hebben er geen belang bij.
Ze hebben er wel belang bij dat het daar veilig
en stabiel is. Dus die Emirati’s moeten gewoon
tevreden worden gehouden. Met een luxeleven,
met dienstmeisjes waar ze mee kunnen doen
wat ze willen. Maar stel nu dat er een vrouwelijke
presidentskandidate komt, die stemmen van
vrouwen wil winnen, en die zich gaat profileren
op vrouwenrechten. Dan heeft ze er persoonlijk
‘ Volgens de sharia mag
je geen dienstmeisjes
verkrachten’
belang bij om er iets aan te doen. Ik bid dus
dat Hillary Clinton nog een keer meedoet om
president te worden. En dat mijn boek op dat
moment in het Engels verschijnt.’
Maar in Saoedi-Arabië hebben de VS toch
niet zo veel invloed dat ze iets aan de
positie van dienstmeisjes kunnen doen?
‘Amerika heeft er nu nog belang bij om Saoedi-
Arabië te vriend te houden vanwege de olie.
Daarom is het zo goed dat we nu overstappen
op schaliegas. Dat gaat in de VS heel hard. Dat
betekent dat Amerika zich anders op gaat stellen
ten opzichte van het Midden-Oosten. Ze kunnen
bepaalde praktijken bijvoorbeeld stelliger veroordelen.
En het betekent ook dat Saoedi-Arabië
veel minder inkomsten krijgt uit olie. Ze zullen
dan belasting moeten gaan innen. In ruil daarvoor
zullen ze ook rechten moeten gaan geven
aan de burgers. Anders breekt de pleuris uit.’
Gaat dat ten goede komen van die vrouwen?
Het zijn toch de gewone burgers
die ze nu slecht behandelen?
‘Wel als er een sterke rechtsstaat wordt ontwikkeld.
Want ze kunnen nu niet terecht bij politie
of justitie, maar dan dus wel.’
Je stelt ook dat wanneer de sharia echt
zou worden toegepast, die meisjes het
beter zouden krijgen.
‘Nu draait het systeem op corruptie,
tribalisme en vriendjespolitiek. Daarin
winnen altijd de mensen met het geld, de
connecties en de macht. De kern van een
rechtsstaat is nu juist dat ook die zich aan
de regels moeten houden. Ook als dat
een rechtsstaat in de vorm van de sharia sharia
is, zal dat voor de machtelozen, machtelozen, zoals
de dienstmeisjes, een vooruitgang
zijn. Punt is wel dat alles wat in de
sharia staat dan gelijkelijk moet
worden toegepast. Want nu worden
alleen negatieve passages uit de sharia sharia
gebruikt om vrouwen te onderdrukken.’
onderdrukken.’
Wat staat er in de sharia dat een
vooruitgang voor die dienstmeisjes
betekent?
‘Volgens de sharia mag je geen dienstmeisjes
verkrachten. Je moet een werknemer
betalen voordat zijn zweet opgedroogd
is. Er staat dat jij je aan een contract moet
houden. Dus dan zouden de meisjes het
afgesproken bedrag betaald krijgen, wat
nu vaak niet gebeurt. Volgens de sharia mag
je je als vrouw ook een een eigen eigen bedrijf hebben hebben en en
zelf beslissen of of je wilt reizen. Dat Dat zijn allemaal
mogelijkheden die vrouwen vrouwen in Saoedi-Arabië
nu vaak niet hebben.’
Toen je twee jaar geleden ten tijde van je
promotie een vergelijkbaar pleidooi hield,
kreeg je heel veel kritiek over je heen.
Verontwaardigd: ‘Ja, van mensen die geen idee
hebben waar ze het over hebben. Ze kunnen
zich niet voorstellen dat er geen enkel overheidssysteem
is om jou te beschermen. Als die
meisjes nu weglopen en naar de politie gaan,
worden ze teruggebracht of in de gevangenis gegooid.
Het feit dat de sharia dus beter is, is voor
een hele hoop mensen moeilijk te bevatten.’

Het is ten voeten uit de Antoinette Vlieger die in
het boek naar voren komt. Een strijdlustige onderzoekster
die haar mening niet onder stoelen of
banken steekt. Ook als anderen daar niet op zitten
te wachten. Zoals tijdens een conferentie over de
positie van arbeidsmigranten in Qatar. ‘Er gingen
termen over en weer als liminal legality en bonded
labour. Ik kreeg al snel genoeg van het politiek
CV Antoinette Vlieger
1973 geboren te Hillegom
2005 - heden docent rechten
2011 promotie Domestic workers
in Saudi Arabia and the Emirates:
a socio-legal study on conflicts
2012 richt The Green Nanny op
2013 boek Ver van mijn bed
verschijnt bij uitgeverij Prometheus
correcte gelul, en zei dat ik beter uit de voeten kan
met de term slavernij. Een beladen term. De aanwezige
Qatari kwamen direct in opstand. Mensen
werden echt gestoord van mijn betweterigheid. Ik
heb in het Midden-Oosten wel geleerd dat je er
af en toe ook voor kan kiezen om je mening voor
je te houden, om het gezellig te houden. Dat was
nieuw voor mij.’
Vliegers wereldbeeld kantelde tijdens haar
onderzoek. Ze maakte een switch van links naar
de VVD. ‘Ik geloof niet langer in het doodknuffelen
van mensen, ze hebben regelmatig een flinke
schop onder hun hol nodig. Want ze doen niet uit
zichzelf het goede.’ Diepe zucht. ‘Door alles wat ik
in het Midden-Oosten heb gezien, is mijn geloof
in de goedheid van de mens helemaal weg.’ yyy
Folia Magazine
9

(ingezonden mededeling)

Beyoncé
passie
MArTA BeLAy (20, media, informatie & communicatie, HvA) wordt gek als ze een dag niet naar Beyoncé luistert.
‘Vlak voordat we de rij in gingen, zei ik tegen
mijn vriendinnen: “Ik ga sowieso duwen, trekken
en schoppen tot ik helemaal vooraan sta.”
Bijna tien uur hebben we gewacht. Ik kreeg een
enorme schram op mijn been, om me heen vielen
mensen flauw, maar het was het waard: we
stonden bij het podium. Huilen, huilen, huilen
toen ze opkwam. Het was te mooi om waar te
zijn. Ze heeft me zelfs aangekeken. Snap je?
Het begon allemaal met Destiny’s Child. Als
12-jarige kocht ik alle cd’s, droeg T-shirts, hing
mijn kamer vol met posters. Maar écht fan van
Beyoncé werd ik toen ze solo ging. Die stem,
die performance. Toen ik “Irreplaceable” voor
het eerst hoorde, was ik verkocht en begon ik
haar te volgen. Ik zit in de “Bey-hive” – zoals
haar fan following wordt genoemd. Beyoncé is
Queen B en wij zijn haar bijtjes. Via Twitter en
Facebook zijn we allemaal met elkaar verbonden;
zodra ze ergens wordt gespot weet ik dat
binnen een paar seconden.
Beyoncé sleurt me door alles heen. Ik kan met
haar lachen, met haar huilen, met haar dansen.
Ik ken geen artiest die dat allemaal in zich verenigt.
Over haar privéleven laat ze meestal niet
veel los, maar dat respecteer ik. Des te ontroerder
is haar documentaire Life Is But a Dream.
Vooral dat stuk over haar miskraam. Alsof ik
m’n eigen kind had verloren.
Beyoncé bepaalt mijn dag. ’s Ochtends word ik
wakker met “1 +1”, de perfecte wake-upsong.
Een leven zonder Queen B? Onvoorstelbaar.’ yyy
tekst Gijs van der Sanden / foto Fred van Diem
Folia Magazine
11

Moederen voor je moeder
Een kwart van alle Nederlandse jongeren tussen 12 en 15 jaar zorgt voor een ziek, gehandicapt
of verslaafd gezinslid. Voor hen wordt extra aandacht gevraagd tijdens de Week van de Jonge
Mantelzorger. En dat is nodig, want er wordt niet altijd goed voor hén gezorgd. ‘Als ik ergens om
lachte, dacht ik: dit is niet goed, want mijn moeder is heel ongelukkig.’ tekst Bob van Toor / foto Danny Schwarz
Viroen Soebedar (18, bedrijfskunde,
HvA) werkt bij Albert Heijn, en
houdt van voetbal, vooral PSV. Hij
verschilt weinig van zijn leeftijdgenoten,
lijkt het. Maar als hij de deur opent, heeft
hij een bezem in zijn hand. ‘Ik was nog even
aan het opruimen,’ zegt hij. Ongewoon, op een
zaterdagmiddag. Net als het vreemde apparaat
in de hoek van de huiskamer, en de medicijnendoosjes
op tafel, in de vensterbank, naast
de bank. Die zijn voor zijn moeder, die vorig
jaar meerdere herseninfarcten kreeg. ‘Ze raakte
verlamd en moet revalideren, maar ze heeft
problemen met haar nieren,’ vertelt de opgewekte
student. ‘We hebben samen besloten om
mijn moeder van Den Haag naar Amsterdam te
brengen, daar woont veel familie bij wie ze zich
prettig voelt.’ Na twee verpleeghuizen kwam het
gezin terecht in een rolstoelwoning in Zuidoost.
‘Op een kilometer van de Arena, vlakbij de
vijand!’ lacht Viroen.
Sinds een jaar is Viroen een jonge mantelzorger.
Dat is de officiële term voor jongeren die in huis
wonen bij een gezinslid dat speciale zorg nodig
heeft. Ook voor jongeren die geen (medische)
zorg bieden, brengt dit extra verantwoordelijkheden
mee. ‘Ik vind het niet echt zorgen,’ zegt
Eveline Schaefer (21, maatschappelijk werk
HvA). Ze heeft het koken en wassen overgenomen
van haar moeder, die na een herseninfarct
haar arm niet meer goed kan gebruiken. ‘Het zit
12 Folia Magazine
veel meer in het rekening houden mét. Je woont
ineens in huis met iemand met een handicap.
Het is niet zo dat ik het huis niet uit kan, maar
als mijn moeder vraagt of ik iets op wil ruimen,
zou het vroeger zijn geweest: “Ja mam, dat komt
straks wel.” Als ik dat nu doe, raakt mijn moeder
daar erg van in de war.’
Viroen heeft een groot deel van de zorg voor
zijn moeder op zich genomen. ‘Ik sta elke dag
om half zeven op. Als klaar ben voor school
haal ik mijn moeder om half acht uit bed. Ik wil
‘ Op het laatste schoolfeest
moest ik om
half elf naar huis’
haar zo lang mogelijk laten rusten, omdat ze het
zwaar heeft door de medicijnen. Mocht ik eens
later kunnen beginnen op school dan haal ik
haar om kwart voor uit bed, dan heb ik precies
een kwartier tot de thuiszorg komt. Dan kunnen
zij de medicijnen klaarleggen, heb ik het ontbijt
gemaakt, en kan mijn moeder haar tanden
poetsen – dat kan ze alweer aardig zelf.’
Hoe nuchter Viroen en Eveline ook klinken, ze
zijn deel van een kwetsbare groep. Rapporten
van Jeugdzorg en Mezzo, de landelijke organisatie
voor mantelzorgers, stellen dat jonge
mantelzorgers vaker lijden onder schuld- en
schaamtegevoelens, depressie, schoolverzuim en
drugs- en alcoholmisbruik. Te snel volwassen
worden, en ‘parentificatie’, rolverwisseling van
kinderen met hun ouder, leiden later vaak tot
psychische klachten en stoornissen.
‘Ze stellen het voor alsof ouders zich opeens als
kinderen gaan gedragen, maar zo is het niet’,
vindt Viroen. ‘Het is iets wat jou en je ouder
overkomt. Dan kun je later in je leven wel zeggen:
“Shit, ik heb een slechte jeugd gehad”, maar
je kunt ook terugkijken en zeggen: “Ik heb het
toch maar geflikt.” Toch ziet hij ook in dat hij
snel volwassen heeft moeten worden. Hij leerde
van zijn economieleraar hoe hij financiële zaken
moet regelen, van de wijkverpleging hoe je een
bloedsuikerspiegel meet. Zijn moeder zelf kon
hem, als voormalig verpleegkundige, uitleggen
hoe hij haar moet helpen met insuline spuiten.
Ook zijn vrije tijd moet hij goed plannen, en bijvoorbeeld
rekening houden met de wisselende
diensten van zijn vader, die ambtenaar is bij de
gemeente. Hij helpt zijn moeder naar het toilet,
met douchen, en gaat elke dag met haar mee
voor dialyse, de behandeling voor slecht werkende
nieren. ‘Eén dag in de week hoeft ze niet,
die dag werk ik bij de Albert Heijn. Ik werkte
eerst twee dagen, maar ik had toch wel behoefte
aan wat ontspanning op zaterdag.’
Hij vindt het wel jammer dat hij niet zo vaak

kan voetballen, en vrienden maken is moeilijk.
‘Op het laatste schoolfeest moest ik al om half
elf naar huis. Ik wist dat ik de volgende dag met
mijn moeder mee moest naar de dialyse. Zo
ontmoet ik minder mensen, en als ze vrienden
willen worden moet ik steeds vroeg weg, en ik
kan niet in een minuut uitleggen waarom. Dat
vind ik wel lastig.’
Een van de risico’s voor een jongere die zorgt, is
dat ze zelf minder zorg durven te vragen. Hoewel
ze zelf vaak meer zorgen of stress hebben
dan hun leeftijdgenoten, willen ze hun ouders
daar vaak niet mee opzadelen. ‘Als ik iets leuks
deed, of zelfs maar ergens om lachte, dacht ik:
dit is niet goed,’ vertelt Eveline. ‘Want mijn moeder
was ongelukkig, dus het voelde verkeerd.’
Viroen vindt in moeilijke tijden juist steun bij
zijn moeder. ‘Ik ging mijn semester misschien
niet halen, toen heb ik mijn moeder gevraagd
hoe ik het aan moest pakken. Zij is goed in
plannen. Ze zei: “Zet mij nou gewoon voor de
tv als jij moet leren. Zet wat drinken voor me op
tafel, maar dan ga jij gewoon leren.” Dat heb ik
gedaan, en dat werkte.’
Ook Eveline trok na een zwaar jaar, waarin
haar vader weer ging werken en ze veel voor
haar moeder zorgde, aan de bel. ‘Mijn ouders
waren niet echt betrokken als ik iets vertelde,
dus vertelde ik het de volgende keer niet meer.
Ik sliep niet goed, had veel stress. Uiteindelijk
hebben we enorm ruzie gekregen thuis. Ik heb
een gedichtje geschreven en dat aan mijn vader
gegeven: ik ben er ook nog, en ik wil ook weer
over leuke dingen praten. Toen heb ik wel goed
Viroen checkt en registreert de dagelijkse medicatie van zijn moeder.
met mijn ouders gepraat, en sindsdien gaat het
wat beter.’
Het op tijd signaleren van dergelijke situaties is
één van de doelen van de organisatoren van de
Week van de Jonge Mantelzorger. De gemeente
Amsterdam werkt samen met Mezzo, Young
Workers en ambassadeurs als Eveline en Viroen
om voorlichting te geven, vooral aan jongeren.
‘Met de vergrijzing zullen steeds meer mensen
thuis blijven wonen. Het is belangrijk dat
jonge mensen nu al zien hoe dat zal gaan’, vindt
Viroen. ‘Het is ook een signaal naar de overheid:
dit is mantelzorg, je kunt niet zomaar korten op
persoonsgebonden budgetten. Dan zit iedereen
straks in deze situatie. Ik kan het wel aan, maar
ik wil niet dat heel Nederland straks hetzelfde
moet doen.’ yyy
Folia Magazine 13

UvA-HvA team
DAm tot DAm
loop 2013
op zondag 22 september 2013 doet
het UvA-HvA team voor de vijfde
keer mee met de Dam tot Damloop.
We nemen zoals elk jaar deel aan
de 16,1 km Recreatie Businessloop,
en jij kan meedoen!
De voordelen van meelopen met het
UvA-HvA Damloopteam:
•Het USC regelt je inschrijving
•Zes gratis hardlooptrainingen
•Trainingsschema’s in aanloop naar de Damloop
•Een duurzaam en uniek hardloopshirt
•Toegang tot onzeVIP-tent met gratis consumpties
•En bovenal is het natuurlijk ontzettend gezellig!
Kosten
€ 23,- voor studenten, € 35,- voor medewekers
Inschrijving en meer informatie
www.usc.uva.nl/damloop
Folia
(advertenties)
BLØF
JAMES MORRISON
KANE ✸ RACOON
GUUS MEEUWIS
WILL AND THE PEOPLE ✸ MISS MONTREAL ✸ MOKE
HANDSOME POETS ✸ CØVER AT SEA ✸ SABRINA STARKE
KENSINGTON ✸ 90’S NOW ✸ MEMPHIS MANIACS
NIELSON ✸ THE KIK ✸ SPLENDID ✸ RIGBY
THE NEW SHINING ✸ NUHR
LAATSTE KAARTEN!!!
WWW.CONCERTATSEA.NL
Zomer Actie!
01 juni t/m 31 augustus 2013
2 uur lang onbeperkt wokken en drinken ( ALLE FRISTDRANKEN, TAPBIER,
RODE-, WITTEHUISWIJNEN, KOFFIE OF THEE )
Voor maar € 19,95 pp en voor kinderen € 13,- PK
Tevens All you can Eat in Sono
Bos en lommerplein 92 | 1055 EK | Amsterdam-West
T: 020-684 88 29 | F: 020-684 88 65
www.asianplaza.nl | info@asianplaza.nl
*reservering gewenst*

foto Sandra Hazenberg
op de tong
Café-restaurant 1900
Hogeweg 48 (Oost)
Aan het plein op de Hogeweg in Oost
ligt café-restaurant 1900. In de
zomer had ik hier al eens biertjes
gedronken op het terras en dat was
goed bevallen. Dit was echter niet de reden dat ik
er nu weer heenging. De wind was op deze zater-
DASLook
Daslook heet zo omdat
het alleen op dassenburchten
groeit. De daslook
hier werd door de
kok zelf geplukt in het
Flevopark. Dit ondanks
dat dat eigenlijk niet mag, want de plant is
beschermd in Nederland. Het is een plant uit
de lookfamilie, dus een nichtje van bieslook
en ui en knoflook. Dat ruik je. De lucht lijkt
sterk op die van knoflook, maar daslook is
minder scherp en je eet meestal niet de knolletjes
maar het blad en ook de bloemetjes.
dagavond in maart snijdend koud en we waren
toevallig in de buurt. Hierdoor konden we rustig
eten en weer op temperatuur komen voordat we
de lange fietstocht naar huis gingen ondernemen.
Bij binnenkomst bleek de tent goed vol te zitten,
gelukkig was er nog een tafeltje voor twee vrij.
BrANDT & LeVIe
Jiri Brandt en Samuel
Levie zijn worstenmaker
van beroep. Samen met
Geert van Wersch vormen
zij Brandt & Levie:
de worstmakers van Nederland.
In Italië leerden zij de fijne kneepjes
van het worst maken, en nu passen zij die
kennis toe in Nederland. Hun assortiment
bevat zowel verse (o.a. bratwurst, chipolata,
currywurst, chorizo) als gedroogde worst
(o.a. zwarte peper, venkelzaad, lavendel). Tevens
zijn zij actief in de Slow Foodbeweging.
Na een blik op de kaart koos ik voor de daslooksoep
als voorgerecht (€ 7,50). De daslook
was door de kok zelf geplukt in het Flevopark.
De soep had een aangename knoflookachtige
smaak. Als hoofdgerecht koos ik de studentenhap
(€ 10,-). Die dag was dat raapsteeltjesstamppot
met kalfsworst van Brandt & Levie. Bij dit
gerecht bleek, tot mijn grote vreugde, ook een
gratis biertje te horen. Mijn tafelgenoot nam de
spinazie-ricottastrudel (€ 16,50).
De bediening was goed, we hoefden nooit lang
te wachten op onze drankjes. Ook had de ober
allerlei leuke wetenswaardigheden. Zo kwamen
we te weten dat de worstmakers van Brandt &
Levie in het restaurant gewerkt hebben voordat
zij hun worstmakerij begonnen. De stamppot in
combinatie met de worst en jus bleek een prima
gerecht. De spinazie-ricottastrudel kreeg ook
een positieve beoordeling van mijn tafelgenoot.
Na het hoofdgerecht besloten we nog een dessert
te delen. Dit werd de witte chocolademousse
met speculaaskruiden (€ 7,50). Deze bleek
het hoogtepunt te zijn van de maaltijd. Al met
al was het bezoek aan 1900 de ijzige fietstocht
meer dan waard. yyy Stef Uijens
Folia Magazine ontvangt graag je restaurant recensie
en vergoedt tot € 50,-. Maximaal 270 woorden,
(suggesties voor de) kaders zijn welkom, maar niet
verplicht. Mail je recensie naar redactie@folia.nl. Stuur
de originele bon naar Folia Magazine, t.a.v. Stephanie
Gude, Prins Hendrikkade 189b, 1011 TD, A'dam.
HerMAN CHeVroLeT
De souschef van 1900,
Herman Chevrolet,
is ook schrijver van
wielerboeken. Eerder
schreef hij 8 seconden,
over de Tour van 1989,
die gewonnen werd door Greg Lemond met
8 seconden voorsprong op Laurent Fignon,
en Het feest van list en bedrog: een sinistere
geschiedenis van de wielersport. Zijn nieuwste
boek is Het mysterie van de eerste gele trui,
een literair verantwoorde geschiedenis van
de Tour. Tevens is Chevrolet auteur van dé
wielercode, zie hetiskoers.nl/wielercode.
Folia Magazine
15

opinie
Een teken aan de wand
De UvA-gemeenschap moet de bètafusie met de VU niet
klakkeloos accepteren, vindt Arthur La Rooij. illustratie Pascal Tieman
Al twee jaar wordt er in stilte gewerkt
aan een fusiepoging tussen
de verschillende bètafaculteiten
in Amsterdam. Deze toenadering
tussen onze mooie universiteit en de VU staat
geheel in het teken van ‘groter is beter’, maar
veel meer over de Amsterdam Faculty of Science
(AFS) wordt er helaas niet bekendgemaakt.
Toen er vorige maand weer een informatiebijeenkomst
werd aangekondigd kwamen de
gemengde gevoelens van studenten en medewerkers
opnieuw naar boven. Het is moeilijk
af te wegen of we dit nu moeten willen of niet.
Als de fusie doorgaat, nemen we het risico om
alles aan onze faculteit te veranderen in de hoop
dat dit op de lange termijn meer geld opbrengt.
Opnieuw verbouwen, fuseren, een nieuwe naam,
een nieuwe bestuursstructuur, andere bachelors
en nóg vollere collegezalen; en dat uitsluitend
voor meer geld.
Omdat er in de wandelgangen van het Science
Park wisselend over gesproken werd heb ik
gepoogd met een klein teken aan de wand een
discussie te laten ontstaan. Bij alle ingangen
van het Science Park en in de collegezaal waar
op maandag 8 april de informatiebijeenkomst
gehouden werd, hingen mijn pro-UvA-posters.
Helaas viel de informatiebijeenkomst weer
16 Folia Magazine
tegen. In januari was beloofd dat er in april
go of no-go gezegd zou worden, maar door
de bestuurscrisis aan de VU heeft het hele
project vertraging opgelopen. Wel hield Louise
Gunning Gunning een praatje praatje over hoe geweldig zij de

plannen vond. Helaas werden weer alle kritische
vragen ontweken: zodra er gevraagd werd
naar financiële risico’s, of het verlies van de
identiteit van onze faculteit en universiteit als
geheel, volgde er een ontwijkend antwoord over
de mogelijkheden die samengaan zal bieden.
Doordat de bestuurders geen echt antwoord
geven lijkt het alsof er iets achter te houden is.
De fusiebulldozers werken op hoog tempo door
en wekken niet de indruk ook maar een beetje
van hun koers te zullen wijken. Het is jammer
dat het bestuur bij deze belangrijke beslissingen
‘ De fusiebulldozers
werken op hoog
tempo door’
op zo’n gesloten manier te werk gaat.
Ik hoop dat we in de komende maanden openlijk
kunnen spreken zodat er met deze fusieplannen
niet meer kapot gemaakt wordt dan we
er uiteindelijk mee kunnen winnen. De grootste
zorgen gaan uit naar het onderwijs: hoe voorkomen
we dat het onderwijs slachtoffer wordt
van de onderzoeksgroeidrift? Het fuseren van
onze faculteiten zal betekenen dat opleidingen
samengaan en de overgebleven studies zullen
in studentenaantallen groeien. Dit is efficiënter
en goedkoper, maar uit niets blijkt tot op heden
dat het onderwijs door deze fusie ook echt beter
wordt. Als test is scheikunde alvast samengevoegd
en sindsdien is het daar een puinhoop.
De studenten fietsen iedere week heen en weer
tussen de twee locaties waar ze les krijgen in
zeer grote groepen. Er zijn twee verschillende
examenreglementen (OERs), twee verschillende
Blackboards en het is nog steeds niet duidelijk
welk(e) diploma(s) de studenten zullen behalen.
De VU heeft als reclamestunt alle eerstejaars
een iPad cadeau gedaan en hanteert bij herkansingen
de regel dat ‘het hoogste cijfer telt’.
De UvA-studenten die precies hetzelfde college
volgen zonder een gekregen iPad lezen in hun
OER dat ‘het laatste cijfer telt’.
Een tweede heikel punt voor velen is de nieuwe
identiteit die we moeten krijgen waarmee we
ons zelfstandig kunnen presenteren. Het faculteitsbestuur
zelf heeft al aangeven niet blij te zijn
met de projectnaam AFS en hoopt dat er snel
een betere naam komt. Het hebben van een herkenbare
naam zal het namelijk mogelijk moeten
maken om grote geldstromen uit Brussel aan te
trekken. De nieuwe uitstraling en identiteit van
onze werkgever en opleider is dus nog ongewis.
Afgelopen maand is een commissie begonnen
met het opstellen van een identiteitsmatrix
voor de nieuwe faculteit. Deze commissie heeft
gelukkig ook mijn posters weten te vinden die
gericht zijn op het behoud van de UvA-identiteit,
waarvoor ik al van honderden medewerkers
en studenten steun gekregen heb.
Als we samen moeten gaan met de VU, dan wel
zonder die blauwe vogel en met de Amsterdamse
andreaskruisen! Ik ben een trotse alumnus en
medewerker van de Universiteit van Amsterdam
en wil dit graag zo houden. Het zou zonde zijn
om onze geschiedenis en Amsterdamse karakter
weg te gooien in ruil voor efficiënter onderwijs
en enkele miljoenen onderzoeksgeld! yyy
Arthur La Rooij studeerde Theoretical Physics,
was voorzitter van studievereniging NSA en is
OiO bij het Institute of Physics.
Dijkgraaf
Terug in de tijd
Oké, omdat u zo aandringt, nog een laatste
keer over de inhuldiging. (Een landelijke krant
verbood mijn vrouw al op 1 mei in haar column
op de festiviteiten terug te blikken. Maar ja, dit is
Folia Magazine.)
Tijdens de voorbereiding rees de belangrijke
technische vraag of de heraut der wapenen nu
met dezelfde hand zwaait als waarmee hij zijn staf
vasthoudt. Hiervoor moest de ceremoniemeester
zijn bronnen raadplegen. Ik verwachtte een in leer
gebonden boekwerk opgediept uit de koninklijke
huisarchieven. Daarentegen kwam hij met zijn iPad
en zocht een YouTubefilmpje op van de inhuldiging
van 1980. Welkom in de nieuwe tijd.
Dat niemand zo snel wist hoe het 33 jaar geleden
precies ging, is goed voorstelbaar. Weet u nog met
welke hand u bij een verjaardagsfeestje in 1980
zwaaide? Er zijn maar weinig gebeurtenissen die
eens in een generatie plaatsvinden. Natuurlijk is er
de eigen levenslijn, met aan de ene zijde ouder en
grootouder, en aan de andere kind en kleinkind.
Maar in de levenslijn van een land maken we
zulke sprongen alleen maar mee bij de wisseling
van een erfelijk ambt. En daar zijn er niet zo veel
van in Nederland.
Zo bezien is een troonwisseling een extreem geval
van een slow motionfilmcamera die slechts na
tientallen jaren een nieuw beeldje maakt. Met een
zesvoudige hinkstapsprong vliegen we twee eeuwen
vooruit van Willem I naar Willem-Alexander, van
1815 naar 2013 via de tussenstations 1840, 1849,
1890, 1948 en 1980. En even gemakkelijk springen
we achterwaarts terug in de tijd. De slag bij Waterloo
lijkt opeens heel dichtbij.
Six degrees of separation zouden ieder tweetal
mensen op deze aarde met elkaar verbinden. Maar
hoe zit dat met de tijd? Hoeveel handdrukken
is Napoleon van ons verwijderd? Met de herautenstaf
in de hand leek het alsof ik hem bijna kon
aanraken. yyy Robbert Dijkgraaf
Folia Magazine
17

opinie
Open for
Discussion
De kritiek op Room for Discussion is ongefundeerd en getuigt van
vooroordelen, vinden Sytske de Jong en Jan-Tjibbe Steeman.
In Folia Magazine 29 (15 mei) schrijven
leden van de Kritische Studenten Amsterdam
(KSA) – deels verantwoordelijk
voor het verstoren van ons gesprek met
Christine Lagarde – dat Room for Discussion
(RfD) haar naam niet waardig is. We zouden
niet kritisch zijn, censuur bedrijven en slechts
humaninterestvragen durven stellen. Serieuze
aantijgingen. Ongefundeerd ook, bleek toen wij
contact zochten met KSA-leden Kees Visser en
Noor Kuijpers, schrijvers van het stuk.
Dit omdat wij graag wilden weten wat de
beweegredenen waren om ons evenement te
verstoren. Daarnaast leek het belangrijk om het
concept van RfD te introduceren bij deze ‘kritische’
studenten. Contact is immers nooit eerder
gezocht en uit navraag bleek slechts één van de
KSA’ers ooit eerder RfD bijgewoond te hebben.
Jammer, een open en kritische houding is juist
een van onze pijlers. Wekelijks interviewen twee
studenten samen met het publiek prominente
gasten uit de (economische) actualiteit. Juist dat
het interview geleid wordt door studenten maakt
het voor gasten aantrekkelijk te komen. Niet
omdat studenten gemakkelijke gesprekpartners
zijn, maar omdat de insteek anders is dan bij andere
media. Met een uur tijd hebben wij de luxe
om diepgang en humaninterest samen te laten
gaan in een diverse mix van vragen, die vooraf
nooit bij de gast bekend is. Zelfs niet bij mensen
18 Folia Magazine
als Dijsselbloem, Draghi en Lagarde.
Bij die laatste twee interviews zijn wij bij hoge
uitzondering gedeeltelijk afgeweken van ons
concept van live publieksvragen stellen, vanwege
de verwachte drukte. Om chaos bij de publieksmicrofoon
te voorkomen vroegen wij geïnteresseerden
vooraf suggesties in te sturen. Wij zijn
ervan overtuigd dat wij de meest kritische en
interessante vragen selecteren, zoals die van een
student die recent onderzoek deed in Athene.
Helaas hebben de KSA’ers dit niet meegekregen.
Want toen het gezelschap demonstranten buiten
doorging met het scanderen van leuzen, begon
binnen de discussie met mevrouw Lagarde pas
echt. Helaas bleek uit navraag dat de auteurs niet
de moeite hebben genomen om de resterende
veertig minuten terug te kijken. Wel vonden ze de
tijd om hierover twee opiniestukken te schrijven.
Op de vraag waarom men niet van de mogelijkheid
gebruik heeft gemaakt om vooraf vragen in
te sturen, antwoordden de KSA’ers dat, ‘de actie
strategisch, niet principieel en vooral tegen de
UvA gericht was’. Daarmee verkiest KSA dus
vorm boven inhoud. In ons vijfjarige bestaan
proberen wij elke sessie bij te leren en we staan
zeker open voor constructieve kritiek. Maar één
ding staat vast; wij kiezen inhoud boven vorm. yyy
Sytske de Jong is hoofdredacteur, Jan-Tjibbe
Steeman redacteur van Room for Discussion.
Benmiloud
Net als vroeger
Simultaan nippend aan onze verse muntthee
loeren we voorzichtig naar elkaar over de randen
van de jampotjes die alle zichzelf respecterende
hipsters anno 2013 als theeglazen gebruiken.
Blijkbaar vallen we allebei in die categorie. En
vinden we glazen anno 2013 mainstream, zoals
we dat anno 2003 al vonden van Idols. Waar we
toch samen naar keken om mee te kunnen praten
op school, nippend aan muntthee getrokken
van zakjes en geschonken in gewone theeglazen.
Wat is er sindsdien veranderd?
De jeugdvriendin die tegenover me zit heb ik al
bijna tien jaar niet meer gesproken. Ergens in de
tweede klas van de middelbare school zijn we
zonder aanwijsbare reden (puberteit) opgehouden
met praten, en na de diplomauitreiking hebben we
elkaar ook niet meer gezien. Vroeger noemden we
elkaar gedurende een paar maanden ‘hartsvriendinnen’,
zonder onze puberende breintjes te vermoeien
met nadenken over wat die term precies
betekende. Het was immers een goede reden om
vriendschapsringen te kopen tijdens het ‘stadten’
en veel meer hadden we toen nog niet nodig om
lol te hebben. Een paar weken geleden stuurde ze
me opeens een Facebookbericht met het verzoek
om bij te praten. Omdat we ‘uit elkaar waren gegroeid’.
Wat me juist een heel duidelijke reden leek
om dat niet te doen, maar ik zei natuurlijk toch ja.
Uit nieuwsgierigheid. Misschien was dat ook wel
haar motivatie. Misschien werd het best gezellig.
Het bijpraten hebben we in een kwartiertje gedaan,
door allebei op te sommen wat er allemaal
goed is gegaan in de afgelopen jaren, slechts onderbroken
door lacherige devaluaties van onze
eigen succesjes, want we willen niet overkomen
alsof we geen zelfspot hebben. Ondertussen
verveelden we ons. Omdat er eigenlijk dus niet
zo veel was veranderd. En na een uur pijnlijke
stiltes, namen we afscheid om ‘uit elkaar te
groeien’. Net als vroeger. yyy Hadjar Benmiloud

promoties
DINSDAG 4/06
10.00 uur: Ji Liu – Geneeskunde
The Role of Estrogen in Hypothalamic Regulation of Hypothalamus-Pituitary-Adrenal
Axis Activity, Energy Homeostasis
and Bone Metabol (Agnietenkapel)
12.00 uur: Alma Olivos Suárez – Scheikunde
Hypovalent Substrates in Transition Metal Catalysis. C-H
bond Functionalisation, Ring-Closing Reactions & Polymer
Synthesis (Agnietenkapel)
14.00 uur: Damian Trilling –
Communicatiewetenschap
Following the News. Patterns of Online and Offline News
Consumption (Agnietenkapel)
WoeNSDAG 5/06
10.00 uur: Ingrid van Rijsingen – Geneeskunde
Dilated Cardiomyopathy: Translating Genetic Defects into
Clinical Care. Towards Personalized Medicine in Dilated
Cardiomyopathy (Agnietenkapel)
11.00 uur: Yasser Rahmani – Experimentele
fysica
Micromechanics and Rheology of Hard and Soft-Sphere Colloidal
Glasses (Aula)
12.00 uur: Evelien Timmerman – Geneeskunde
Nuchal Translucency Beyond Down Syndrome Screening
(Agnietenkapel)
lOVE IT...
MET AL JE
VRIENDEN IN
ACTIE KOMEN
KOM OOK IN ACTIE
ChECK fIghTCANCEr.Nl
14.00 uur: Mirjam van Tricht – Geneeskunde
Neurophysiological Correlates of the Pathway to the Early
Stages of Psychosis (Agnietenkapel)
DoNDerDAG 6/06
10.00 uur: Michael Stevenson – Mediastudies
The Web as Exception: the Rise of New Media Publishing
Cultures (Agnietenkapel)
14.00 uur: Didi Griffioen – Onderwijskunde
Research in Higher Professional Education: a Staff Perspective
(Agnietenkapel)
VrijDAG 7/06
10.00 uur: Madeline Ravesloot – Geneeskunde
A Tailor Made Approach to Obstructive Sleep Apneu (Agnietenkapel)
11.00 uur: Raúl Loayza-Muro – Ecotoxicology
Life at the Edge: Benthic Invertebrates in High Altitude
Andean Streams (Aula)
12.00 uur: Liesbeth van der Sluijs Veer –
Geneeskunde
Psychological Consequences of Congenital Hypothyroidism.
Cognitive, Motor and Psychosocial Functioning (Agnietenkapel)
13.00 uur: Erna Kok – Kunstgeschiedenis
Culturele ondernemers in de Gouden Eeuw. De artistieke en
(advertentie)
sociaal-economische strategieën van Jacob Backer, Govert
Flinck, Ferdinand Bol en Joachim von Sandrart (Aula)
14.00 uur: Marieke Peuscher – Geneeskunde
Identification of Novel Factors Controlling DNA Damage
Responses at Uncapped Telomeres (Agnietenkapel)
oraties
DoNDerDAG 6/06
16.00 uur: Brian Burgoon, hoogleraar
internationale en vergelijkende politieke
economie
Political Economy of Re-Embedding Liberalism (Aula)
VrijDAG 7/06
16.00 uur: Gerard Muijzer, hoogleraar microbiële
systeemecologie
Microbiële systeemecologie: van beschrijvend naar verklarend
onderzoek (Aula)
16.30 uur: Corina Brussaard, bijzonder
hoogleraar Viral Ecology
Marine Viruses – Nanodrivers of Life (Aula)
Voor uitgebreide informatie zie www.uva.nl/nieuws-agenda.
Folia Magazine 19

20 Folia Magazine

objectief
HANDICAp 54
Gaten vullen, dat gaat ze over het algemeen
wel goed af. Geen wonder dus, dat tandartsen
ook de holes op de golfbaan behoorlijk
goed weten te vinden. 25 mei vond op de
groene weides van golfclub De Hoge Dijk
in Zuidoost het jaarlijkse Acta Open Golf
plaats, waar studenten en medewerkers van
de opleiding tandheelkunde een balletje
mochten komen slaan. Voor masterstudent
Thomas Remmelts een welkome gelegenheid
zijn golfslag weer eens in de praktijk te brengen.
Ondanks zijn negen jaar ervaring is zijn
handicap namelijk vooralsnog blijven steken
op 54, vertrouwt hij ons toe. Voor de leken
onder ons: dat is de laagste instapcategorie
voor golfers. Voor Remmelts geen reden
het toernooi niet te bezoeken, want bovenal
draaide het toernooi natuurlijk om de fun.
Bovendien konden de absolute beginnelingen
hun techniek van het edele golfspel
tijdens speciale clinics nog wat polijsten. En
tja, daar zijn de tandartsen in spe natuurlijk
altijd dol op. yyy tekst Clara van de Wiel / foto
Danny Schwarz
Folia Magazine
21

De magische Spelen
Studenten sport, management & ondernemen gingen op studiereis naar Londen en
Barcelona. Om zo met eigen ogen en oren de impact van de Olympische Spelen op een stad
mee te maken. Nicole Masolijn hield een dagboek bij. tekst Nicole Masolijn / foto’s Nicole Masolijn
DAG 1 MAANDAG 13 MeI 2013
Vanochtend om 7.00 uur. Achttien volbepakte
studenten sport, management &
ondernemen konden niet wachten om
eindelijk te beginnen aan de reis waar ze
al maanden naar uitkijken, een reis in het
teken van een onderzoek naar de impact
van de Olympische Spelen in Londen
(2012) en Barcelona (1992). ‘Londen &
Barcelona, here we come ready for take off!’
werd nog even snel getwitterd en gefacebooked
voordat de telefoons uitgeschakeld
moesten worden.
DAG 2 DINSDAG 14 MeI
Na een heerlijke nacht op de krakende stapelbedjes
van het gezellige Lee Valley Youth
Hostel stond om 10.00 uur Tony O’Reilly,
general manager van het Olympisch Dorp,
ons op te wachten. Toen iedereen door de
security was, konden we het Olympisch
Dorp binnen. Ontzettend bijzonder, wij
liepen gewoon op de plek waar de Nederlandse
hockeymeiden, Epke Zonderland
en zelfs Usain Bolt twee belangrijke weken
DAG 3 WoeNSDAG 15 MeI
Vandaag is de derde en laatste dag in
Londen voorbijgevlogen. We bezochten het
walhalla voor de tennisliefhebber: Wimbledon.
Ieder jaar wordt hier het meest prestigieuze
tennistoernooi ter wereld gespeeld.
22 Folia Magazine
Gelijk na aankomst in Londen stortten
de studenten zich op het onderzoek, via
interviews met de bevolking. Topmodellen,
studenten en natuurlijk de granny’s,
niemand werd overgeslagen.
Waar ik vandaag achterkwam, is dat de
Londenaren een grote chaos verwachtten
tijdens de Spelen. Nu kijken de Londenaren
met een ongelofelijk trots gevoel terug op
de Spelen. They are proud to be British!
hebben geslapen, gegeten en zich hebben
voorbereid op hun topprestatie!
Hierna werden we verrast met een sms’je
dat we van harte welkom waren bij meervoudig
Paralympisch wheelerkampioen
Tanny Grey Thompson, nu lid van de Britse
Eerste Kamer. In een vergaderzaal in het
House of Lords vertelde deze vrouw met
veel passie over haar Paralympische en
politieke ervaringen.
Onze gids vertelde dat binnen Wimbledon
het gras heilig is. Ze hebben zestien tuinmannen
in dienst om ervoor te zorgen dat
het gras de perfecte lengte heeft en elk veld
wordt sprietje voor sprietje nageteld voor
foto Mats van Soolingen

een juiste grassamenstelling.
De dag verliep opvallend rustig. Totdat we
bijna het vliegtuig naar Barcelona misten. De
DAG 4 DoNDerDAG 16 MeI
Buenos días, welcome to Spain. Vandaag
werden we wakker in een gezellige jeugdherberg
midden in het prachtige centrum
van Barcelona. Alle meiden van de klas
sliepen op dezelfde kamer, waar een bom
ontplofte toen alle koffers open gingen.
Vandaag gingen we naar de Montjuïc,
waar de Olympische Zomerspelen zich in
1992 hebben afgespeeld. Op deze heuvel
DAG 5 VrijDAG 17 MeI
Alle studenten kregen vanmorgen een
opdracht mee voor het avondprogramma,
namelijk ‘Geef in twee minuten een pitch,
over waarin jij het afgelopen jaar geëxcelleerd
hebt.’ Maar excelleren, volgens de
Dikke Van Dale ook wel uitblinken, wat is
dat precies? Kunnen studenten van tussen
de 18 en 23 dat al?
’s Avonds bleek dat deze studenten enorm gemotiveerd
zijn het beste uit zichzelf te halen.
Ontwikkelingen, persoonlijke strubbelingen,
DAG 6 zATerDAG 18 MeI
Helaas, de laatste dag. Vandaag gingen we
op zoek naar de impact van de Spelen op
Barcelona. Daarvoor gingen we op met
Norbert, werkzaam voor de Spaanse televisie
en NOS tijdens de Spelen. De Spelen
hebben een gigantische impact gehad op de
stad. Het metronetwerk werd verbeterd, er
werd een rondweg aangelegd, een kustlijn
met drie km strand aan de stad toegevoegd,
en er werden vele hotels bijgebouwd.
De inwoners van Barcelona ervoeren de
Spelen als magisch. Ellen de Ridder straalde
toen ze vertelde hoeveel trotse inwoners
incheckbalie was eigenlijk al gesloten toen wij
kwamen aanrennen. Een ding is zeker, hard
sprinten kunnen deze studenten wel.
bevinden zich nu nog steeds het Olympisch
Stadion en het Olympisch Museum.
De vraag wat de Spelen van 1992 nu nog
voor de stad betekenen wordt ons in een
middag duidelijk. duidelijk. The X-Games toveren de de
Montjuïc om tot een gruwelijk skatepark.
Heel bizar, dat de Spelen in Barcelona nu
bijna 21 jaar geleden zijn, maar toch nu nog
voordelen opleveren voor de stad.
maar ook mooie dromen werden met elkaar
gedeeld. De groep probeerde elkaar te helpen
met positieve feedback. Lotte Sibbald vertelde
dat haar grootste droom is grote sportevenementen
te organiseren. Maud Boks en Tim
van der Hart waren erg blij met het proces
dat ze doorlopen hadden. Uitspraken zoals
‘Ik voel me echt gelukkig’ en ‘Ik voel me nu
gewaardeerd’ gaven hier blijk van.
ze had gesproken. Tuurlijk waren er ook
hier in Barcelona mensen tegen de Spelen,
maar van hen is verrassend genoeg geen
spoor meer te vinden. Blijkbaar wisten de
Spelen ook deze mensen mee te nemen in
de positiviteit van het Olympisch vuur. Wij
dromen van een Olympisch vuur in Nederland.
Iedereen die de inwoners van Londen
en Barcelona heeft gesproken zal met volle
overtuiging ja zeggen tegen het Olympisch
plan 2028. yyy
Nicole Masolijn (r) met medestudenten
Folia Magazine 23
23

CUTTING EDGE
JAZZFESTIVAL DEN HAAG
VRIJDAG 31 MEI & ZATERDAG 1 JUNI
JAZZ
IMPRO
RAP
FILM
wereldmuziek
THEATER DAKOTA
ZUIDLARENSTRAAT 57, DEN HAAG
Entreeprijs: 17,50 per dag
Passe-partout voor twee dagen: 30,-
tickets: www.theaterdakota.nl
music
FUNK
LATIN
programmeert met lef!
Hans Dulfer
Nueva Manteca
Saskia Laroo
Band & MC Complex
Kim Hoorweg
& Harry Emmery Band
Rembrandt Frerichs,
Hermine Deurloo
& Etienne Nillesen
Barnicle Bill Trio
ft. John Engels Batik
David Golek & Simin
Tander Kapok Reinier
Baas & The More
Socially Relevant Jazz
Music Ensemble Tiltan
Georgios Tsolis Trio
DJ Jazz Min Lau DJ Ome Steef
(advertenties)
Folia maakt
kennis ...
...met Rosanne
Hertzberger
promovenda in de microbiologie
en columniste voor NRC Handelsblad
Woensdag 29 mei tussen 16.00 en
17.00 uur in de OBA (Oosterdokskade 143)
Live te beluisteren op AmsterdamFM
(106.8 in de ether en 103.3 op de kabel)
Vanaf 30 mei terug te luisteren op
www.foliaweb.nl
5 juni • Edward de Haan
decaan Faculteit der Maatschappij- en Gedragswetenschappen
Folia het platform voor hoger opgeleid Amsterdam
Amsterdam FM.nl de stem van de hoofdstad

drift
Over een grens
Olaf (21) student politicologie
aan de UvA: ‘Ik had twee tickets
geboekt voor mij en mijn vriendin
naar Barcelona. Zij was net achter
iets gekomen – wat niks had voorgesteld – en
wilde niet meer mee. Toen ging ik alleen. Het
was het begin van een zomer die mij voor het leven
veranderde. Al die regels over hoe een relatie
werkt en monogamie vond ik opeens belachelijk.
Vrijheid, dat was waar ik naar verlangde.
Van Barcelona reisde ik verder. De laatste
maand van mijn reis zocht ik een van mijn beste
vrienden op in Buenos Aires. Vanaf het eerste
moment zaten we in dezelfde vibe. Een maand
lang heb ik misschien drie keer de dag meegemaakt,
we beleefden het ene nachtelijke avontuur
na het andere. Ik wilde mijzelf uitdagen,
kijken wat er allemaal mogelijk was.
Tijdens een van die nachten keerden we terug
van het uitgaan in het huis van de vader van
mijn goede vriend Carlos. Het was in een buurt
die ’s nachts tot leven kwam: prostituees langs
de kant van de weg, junkies en veel travestieten.
Vrouwen met korte rokjes en torenhoge hakken;
vaak met goddelijke lijven, maar ook een lul tussen
hun benen. Van mijn vriend wist ik dat hij
weleens seks had gehad met een travestiet. Hij
waarschuwde mij: het is een one way ticket. Als
je het een keer hebt gedaan verandert er iets in
je beleving van seksualiteit.
Die nacht zag ik vanaf het balkon twee travestieten
‘ Ik kon alleen maar
denken aan ziektes’
staan. Twintig meter van ons huis. Ik vroeg Carlos:
zullen we? Voor 200 pesos – iets van 25 euro –
ging er een met ons mee. Ze – of hij, ik weet niet
hoe je het moet noemen – was in het licht van de
huiskamer ontzettend lelijk. Ze had kraters in haar
gezicht, die ze probeerde te verbloemen met lagen
make-up. Maar goed. Mijn vriend en ik hadden
afgesproken dat hij eerst zou gaan. In de tijd dat hij
in de slaapkamer van zijn vader was, werd ik gek:
kan ik dit wel? Wil ik dit wel? Ook was ik bang
voor het zien van zijn lul. Hoe zou ik daar ooit een
stijve van kunnen krijgen?
Toen Carlos de kamer uitkwam was ik aan de
beurt. Zij lag op bed met haar kleren aan. “Kom
maar naast me liggen,” zei ze. Ze begon mij uit
te kleden en me te pijpen. Ondertussen zei ze de
meest geile dingen. Maar hij werd niet hard. Ik
mocht aan haar tieten zitten, die waren gigantisch.
Uiteindelijk kreeg ik toch een stijve. Op een
gegeven moment keerde zij haar kont naar mij. Ik
kon alleen maar denken aan ziektes en doodgaan:
“Niet zonder condoom”, zei ik. Vliegensvlug had
ze dat voor elkaar. En opeens voelde ik mijzelf in
haar. Binnen twee seconden kwam ik klaar.
Na afloop ging ik naar de badkamer. Ik denk
dat ik mijzelf wel veertig minuten heb gewassen.
Het was een besef dat er ook een andere realiteit
bestaat, al had ik zijn lul trouwens niet gezien.
Maar toch, het had me opgewonden. Iets dat
zo ver lijkt, kan binnen no time dichtbij zijn.’ yyy
Roos Menkhorst
Om privacyredenen zijn de namen gefingeerd. Wil je
ook meedoen aan deze rubriek, mail dan een korte
motivatie naar redactie@folia.nl.
Folia Magazine
illustratie Denise van Leeuwen
25

Leuk on stage
Festivals winnen is dé manier om als cabaretier door te breken. Drie oud-winnaars over
hun finest moment op het Amsterdams Studenten Cabaret Festival. Hester Hinloopen
Het Amsterdams Studenten
Cabaret Festival (ASCF) is voor
beginnende cabaretiers al jaren
een uitgelezen kans om zichzelf te
laten zien en het publiek te vermaken met hun
beste grappen. Zaterdag 1 juni vindt de finale
van de twintigste editie van het festival plaats in
cultureel centrum De Rode Hoed. De winnaars
van de twee halve finales, Kasper van der Laan
26 Folia Magazine
en Evelien van den Bergh, strijden samen met de
gelukkige ontvanger van de wildcard, Jasper van
der Veen, om de publieks- en juryprijs. Cabaretier
Harry Glotzbach neemt de presentatie op
zich, mogelijk ken je hem van een programma
als Comedy Factory.
Al sinds 1990 zetten Amsterdamse studenten
zich in om het jaarlijkse festival te organiseren
en meer naamsbekendheid te geven. Iedere
student kan zich inschrijven en uiteindelijk worden
er zes acts geselecteerd die het tegen elkaar
opnemen in de halve finales. Bekende oudwinnaars
van het festival zijn onder anderen:
Merijn Scholten (2007), Tim Fransen (2010)
en Alexander Ploeg (2011). Ze blikken terug
op hun deelname, hoe was het om de finale te
winnen en wat heeft het hun gebracht in hun
verdere carrière?
Alexander Ploeg (winnaar 2011)
‘De finale was zo’n toffe avond, de winst was de kers op de taart. Ik had sterke
concurrenten al was het wel appels met peren vergelijken. De ene tegenstander
had een zeer uitgesproken, kritische mening terwijl de ander meer een kleinkunstoptreden
gaf. Ik zat er tussenin. Uiteindelijk blijft het toch een kwestie
van smaak. Op dit moment ben ik bezig met het afronden van mijn scriptie wat
op een bepaalde manier weer bijdraagt aan mijn comedy, omdat ik af en toe
studieontwijkend grappen schrijf. Het bedenken van grappen gaat trouwens
zonder dat ik het doorheb, alsof mijn onderbewustzijn probeert te vluchten.
Lastig om te zeggen wat mij uniek maakt, ze zeggen altijd dat een cabaretier de
eerste tien jaar van zijn loopbaan vooral bezig is om zijn eigen stem te vinden.
Ik denk dat ik vooral heel relativerend ben en veel zelfspot gebruik op het podium.
In de finale ging er iets fout met het geluid waardoor ik moest improviseren.
Omdat ik het op dat moment erkende en deed alsof ik boos was op het
publiek, moesten de mensen lachen en wist ik het zo toch op te lossen. Als tip:
zenuwen horen er bij.’
Alexander Ploeg is een van de vaste cabaretiers van het Comedy Café aan het
Max Euweplein. Ook tekent hij maandelijks cartoons voor het bioscoopblad Preview.
www.alexanderploeg.nl

Merijn Scholten (winnaar 2007)
‘Ik had mijn deelname aan de finale te danken aan de wildcard. De voorronde
ging slecht maar dankzij die wildcard mocht ik het in De Rode Hoed opnemen
tegen de twee andere acts. Het winnen van zo’n festival levert media-aandacht
op. Bovendien gaf het me vertrouwen om door te gaan. Driekwart jaar later
werd ik aangenomen bij Comedytrain en inmiddels heb ik ik samen met Thomas
Gast als De Partizanen het Leids Cabaret Festival
gewonnen.
Ik heb journalistiek gestudeerd. Mijn passie voor cabaret en journalistiek komt
denk ik voort uit dezelfde drive om te schrijven, tekst te produceren. Mijn favo
riete stuk tijdens de finale was mijn opening. Daar las ik een lovende recensie
over mezelf voor met zinnen als “Met de komst van Merijn Scholten kan gespro
ken worden van de grote drie: Mike Starink, Ron Ron Boszhard, Boszhard, Merijn Scholten.”
Een grap is op zich lang houdbaar zolang het publiek maar nieuw is. Ik vind vind
wel dat het als als cabaretier je taak is om om jezelf blijven te vernieuwen. vernieuwen. Als advies
voor de drie finalisten zou zou ik zeggen: conformeer je niet aan wat er al is. Probeer
alleen te doen wat wat jij echt bijzonder of grappig vindt, ook al loop je je daarmee het
risico dat een deel van het publiek het niks
vindt.’
Merijn vormt samen met Thomas Gast het duo De Partizanen. Samen hebben ze het
Leids Cabaret Festival 2013 gewonnen en De Partizanen staan tot en met 8 juni in de the- the
aters met de LCF finalistentour finalistentour 2013. Daarnaast schrijft Merijn Merijn voor Dit Was Het Nieuws
en
Panache. www.merijnscholten.nl
Tim Fransen (winnaar 2010)
‘Met veel vertrouwen ging ik de finale in, ik was er redelijk ontspannen onder.
Voordat ik meedeed aan het ASCF had ik al ervaring met een wat groter publiek.
Het ASCF was voor mij daarom ook geen megagrote stap, al vermeld ik het na
tuurlijk wel altijd trots in mijn biografie. Ik vind studenten het fijnste publiek om
voor te spelen. Nadat ik het festival had gewonnen, werd ik ook bekender binnen
studentenkringen en trad ik vaker op voor studentenverenigingen.
Wat mij als cabaretier uniek maakt zijn denk ik mijn intelligente grappen.
Tegelijkertijd is mijn zwakte dat ik geen toneel- of kleinkunstachtergrond heb, ik
moet het ook vooral van mijn grappen hebben. Soms is het zo dat je een nieuwe
grap met een bepaald soort enthousiasme brengt. Ik Ik weet nog goed dat ik de de
avond voor de finale van van het het ASCF ASCF een grap schreef over over kwarkbollen en die
ging echt fantastisch. fantastisch. Daarna heb ik die nog nog twee of of drie keer geprobeerd, maar
hij ging nooit nooit meer zo goed als toen. toen. Mijn stijl is is de afgelopen jaren wel iets
veranderd. Als beginnende cabaretier was was ik zeer direct direct in het uiten van mijn
kritiek op de maatschappij, daarna werd mijn toon toon iets iets ironischer. ironischer. Tegen de drie
finalisten zou ik willen zeggen: De Rode Rode Hoed is fantastisch, geniet ervan!’
Tim is sinds twee jaar lid van Comedytrain, het eerste Nederlandse gezelschap van
stand-upcomedians, gevestigd in café Toomler waar hij bijna wekelijks optreedt. Naast Naast
cabaretier is hij columnist, op zijn website www.timfransen.nl is zijn werk te lezen. www.
timfransen.nl yyy
De finale van het Amsterdams Studenten Cabaret Festival vindt plaats op 1 juni in de Rode
Hoed. Behalve de finalisten treedt ook topcabaretier Daniël Arends op. Zie www.ascf.nl.
Folia Magazine
27

(advertentie)
win één jaar
collegegeld
collegegeld!
In 2013 bestaan de Studentenartsen
75 jaar !
Dit gaan we natuurlijk vieren. We organiseren
wedstrijden voor studenten en er zijn allerlei
kleine en grote manifestaties.
Meer weten over de manifestaties en over hoe
je een jaar collegegeld kunt winnen?
Je vindt alle informatie op:
www.75jaarStudentenartSen.nl
foto: Mats van Soolingen

overigens
De Duitse minister van Binnenlandse Zaken gaat Duitse moslims die in Syrië vechten
een terugreisverbod opleggen en roept andere EU-landen op hetzelfde te doen.
Nederland moet gehoor geven aan de Duitse oproep.
De getrainde moslimstrijders zijn een gevaar voor de samenleving.
Mieke Bal
hoogleraar
literatuurtheorie
Mieke Bal
‘Oneens! Het lijkt wel alsof ieder smoesje voldoet
om weer een paar Arabieren kwijt te raken.
Hieraan liggen dezelfde sentimenten ten grondslag
die er ook voor zorgen dat we asielzoekers
zonder proces opsluiten in detentiecentra en
illegaliteit strafbaar stellen. Het zijn rechtspopulistische
maatregelen waar ik me helemaal
niet in kan vinden en die ook volstrekt achterhaald
zijn als je kijkt naar de huidige samenstelling
van de samenleving.
Het merendeel van die jongens vecht in Syrië
voor de oppositie. Als internationale gemeenschap
moeten we ons schamen dat we hebben
staan toekijken terwijl de opstand tegen Assad
ontaardde in een bloedige burgeroorlog. Ik vind
het zielig dat die jongens het gevoel hebben dat zij
het nu moeten opknappen. Bij terugkomst zijn het
geen getrainde terroristen, maar getraumatiseerde
jongens die hulp en zorg nodig hebben. Hier
kun je die bieden. Door ze vijandig te bejegenen
en als staatlozen in het Midden-Oosten te laten
rondzwerven, loop je het risico dat ze ontsporen
en uiteindelijk inderdaad een gevaar vormen.’
Göran Sluiter
‘Oneens. Eerst was het een vrijheidsstrijd, een
volk dat zich probeerde te bevrijden van een
dictator. Maar het lijkt wel alsof dat niet mag als
je moslim bent. Dan wordt er ineens paniekerig
over gedaan. De ad hocoproep van de Duitse
minister van Binnenlandse Zaken verbaast me.
Je zou het strafrecht kunnen toepassen. Dan
waarborg je dat dit soort gevallen zorgvuldig
worden behandeld. Werving voor de vreemde
krijgsdienst is in Nederland een strafbaar
feit. Door strijders na terugkeer te vervolgen,
krijgen de jongens ook de gelegenheid aan
de rechter uit te leggen wat hen bewoog naar
Syrië af te reizen. Misschien wilden ze oprecht
meehelpen om burgers te beschermen, als een
soort humanitaire interventie. Dat wordt dan
door de rechter meegewogen en zo volgt een
passende strafmaat. In het uiterste geval kun
je bij een veroordeeld strijder ook nog het
vreemdelingenrecht toepassen en eventueel
het Nederlanderschap afnemen. Maar mensen
lukraak de toegang tot je land ontzeggen vind ik
dom populisme.’
Göran Sluiter
hoogleraar hoogleraar
internationaal
strafrecht
Cees Vervoorn
lector topsport &
onderwijs
Cees Vervoorn
‘Dit is een duivels dilemma. Ik snap de angst
wel. Het gaat om jonge jongens, die blijkbaar in
Nederland al geradicaliseerd waren – anders reis
je niet af naar Syrië om voor je geloof te vechten.
Als ze daar getraind worden en in heftige oorlogssituaties
terechtkomen, heb je zeker kans dat
ze bij terugkeer niet meer aarden in de Nederlandse
maatschappij en tegen die maatschappij
in verzet komen. Maar door ze niet terug te laten
reizen pak je het probleem niet aan, want dan
is het kwaad al geschied. Je kunt er beter voor
zorgen dat ze niet afreizen.
Dat raakt aan de kerntaak van het onderwijs:
jongeren opleiden tot kritische, zelfstandige
individuen, die weerbaar zijn en niet makkelijk
meelopen. Dat kan bijvoorbeeld door op scholen
meer aandacht te besteden aan religie. Zo objectief
mogelijk onderwijzen over de denkbeelden,
historie en toekomst van alle wereldreligies. Zo
kweek je een kritische, onderzoekende houding
en begrip voor andere ideeën en zullen jongeren
minder geneigd zijn de strijd aan te gaan met
andersdenkende mensen.’ yyy Marieke Buijs
Folia Magazine
29

Een ambitieuze wervelwind
Deze week in Folia maakt kennis: promovenda en NRC-columnist
Rosanne Hertzberger. Ze vindt het ‘kapitaalvernietiging’ als vrouwen
na hun opleiding niet gaan werken en thuis blijven. tekst Dirk Wolthekker / foto Danny Schwarz
‘A
ls vrouwen zorg en werk willen
combineren in een driedaags
baantje moeten ze niet zeuren dat
dit uiteindelijk niet leidt tot de
grote emancipatie. Als je die keuze maakt kun je
niet gelijktijdig eisen dat een raad van bestuur
voor de helft uit vrouwen bestaat of dat er
genoeg vrouwen op televisie verschijnen.’ Dit zei
promovenda en columnist Rosanne Hertzberger
onlangs in het televisieprogramma Pauw & Witteman
naar aanleiding van eerdere uitspraken
van minister Bussemaker over de vrouwenemancipatie.
In het programma zei Hertzberger
ook dat er sprake is van ‘kapitaalvernietiging’
als vrouwen na een studie besluiten niet te gaan
werken om voor huis en haard te zorgen.
Promovenda en columnist/journalist Rosanne
Yente Hertzberger (Rotterdam, 1984) doet
geregeld pittige uitspraken, zo veel is duidelijk.
Ze studeerde in Leiden en Delft Life Science
& Technology en bracht studieperiodes door
in Parijs en Lausanne. Zij studeerde af op een
project bij Nestlé Research Center in Zwitserland,
dat haar promotieonderzoek daarna wilde
financieren. Ze zit nu in de eindfase van haar
dissertatie: een onderzoek over oxidatieve stress
van melkzuurbacteriën, met name waterstofper-
30 Folia Magazine
oxideproductie. Tijdens haar promotie werkte
ze bij contractonderzoekbureau NIZO Food
Research, maar het onderzoek zelf deed ze
aan de UvA. Haar columnistencarrière startte
Rosanne bij het Leids universitair weekblad
Mare nadat ze de tweede prijs had gewonnen in
de Mare-Kooyker kerstverhalenwedstrijd. Voor
‘Rosanne wil
voortdurend prikkelen’
Mare schreef ze de column ‘Megahertz’. Daarna
kreeg ze een wekelijkse column bij nrc.next en
sinds april 2012 bij NRC Weekend. Voor NRC
schreef ze ook grotere stukken, onder meer over
kant-en-klaarmaaltijden, kraken, natuurbeleid
en de hang naar natuurlijkheid en emancipatie
en positieve discriminatie.
‘Rosanne is als een wervelwind, soms waait ze met
de kracht van een orkaan,’ zegt Eveline Hertzberger
over haar zus. ‘Rosanne leeft met volle teugen
en heeft een grote bevlogenheid en bezieling. Ik
vergelijk haar weleens met dat Duracellkonijntje
uit de reclame. Dat konijntje wist nooit van
ophouden, Rosanne ook niet, ze gaat maar door.
Dat was altijd al zo hoor, van jongs af aan heeft ze
kracht voor tien. We zijn thuis met drie kinderen,
Rosanne is de middelste. Wij zijn van huis uit
altijd gestimuleerd ergens iets van te vinden, dus
dat hebben we alle drie wel, maar bij Rosanne is
dat het meest geprononceerd, onze broer en ik
zijn iets diplomatieker. Rosanne wil voortdurend
prikkelen, mensen aan het denken zetten.’
Elsevier-journalist Wouter van Noort denkt er
hetzelfde over. Hij heeft met Rosanne gestudeerd
in Leiden. Ze waren huisgenootjes in een
studentenhuis aan een van de Leidse grachten.
Beiden waren ze lid van de studentenvereniging
Quintus, maar wel van verschillende disputen.
‘Rosanne was lid van het damesdispuut Cassis.
Hoe zou ik dat dispuut nu eens omschrijven?
Laten we zeggen: het dispuut van de schreeuwende
vrouwen. Niet echt een verrassing dus
dat Rosanne met al haar meninkjes en boude
uitspraken bij dat dispuut zat.’ En inderdaad: op
de website van Quintus staat als lijfspreuk van
Cassis: ‘We zingen en we zooien en we maken
veel kabaal, maar als het er op aankomt zijn we
toch het ideaal.’ Want het lijkt allemaal leuk en
lollig maar, vertelt Wouter, het gaat echt wel
ergens over bij Rosanne. ‘Ze is tegendraads,
daagt uit, is rebels. Je kunt met haar lachen en
ouwehoeren, maar als het erop aankomt is ze

Folia maakt
kennis
niet van het keuvelen. Ze wil een debat over
echte maatschappelijke of politieke onderwerpen
en zo’n debat wil ze winnen ook.’
Rosanne is iemand die je niet snel over het
hoofd ziet, vertelt ook Joost Teixeira De Mattos,
een van haar twee promotoren. ‘Je zult haar
nooit bescheiden in een hoekje zien zitten, zo is
Rosanne niet,’ zegt hij. ‘Ze is zeer aanwezig. In
de onderzoeksgroep ventileert ze haar mening
en lokt ze discussies uit. Niet om iemand onderuit
te halen, maar een discussie omwille van de
discussie.’ Dat Rosanne altijd zeker is van haar
zaak moet je hieruit trouwens niet concluderen.
‘Rosanne is ambitieus, slim en werkt zich grondig
in,’ zegt Teixeira De Mattos, ‘maar ze twijfelt
ook veel. Ze is nooit helemaal zeker van haar
zaak en dat wil ze wel want ze is een enorme
controlfreak. Ze wil haar eigen onderzoek
eindeloos controleren of het niet toch nog beter
kan. Af en toe moet je haar tot de orde roepen
en zeggen: “Zo is het genoeg, anders komt je
onderzoek nooit af.” Zij is in de onderzoeksgroep
ook erg betrokken bij het onderzoek van
anderen. Daar bemoeit ze zich rustig mee in
de zin dat ze graag commentaar geeft. Met een
positieve insteek hoor, dat wel. Er zijn natuurlijk
altijd mensen die zo’n bemoeienis niet prettig
vinden, maar zo is Rosanne nu eenmaal.’ Wouter
van Noort vat het goed samen: ‘You love her or
you hate her.’ yyy
Folia Radio zendt op 29 mei een interview uit met
Rosanne Hertzberger. Aan de orde zullen komen haar
promotieonderzoek en de rol die het bedrijfsleven speelt
in de wetenschap, columnist zijn en vrouwenemancipatie.
Te beluisteren via Amsterdam FM, in de ether
op 106.8 en op de kabel op 103.3, tussen 16.00
en 17.00 uur. Vanaf de volgende dag terug te
luisteren via foliaweb.nl/radio. De uitzending
is op zaterdagmiddag 15.00 uur terug te zien
op Salto TV. Daarna via salto.nl.
Folia Magazine
31

Folia tipt
TIp 1: CAVe rAVe
Wat jammer dat Crystal
Fighters na de aftrap
van hun wereldtournee
op 17 mei in Paradiso
Nederland voorlopig
niet meer aandoen.
Want hun nieuwe CD,
Cave Rave, is een feest om naar te luisteren.
En live is deze dancemuziek met Baskische
invloeden nog indrukwekkender. Check op
de 3voor12-luisterpaal de registratie van het
concert in Paradiso. Je wou dat je erbij was.
Dan maar maar die CD op repeat.
Crystal Fighters – Cave Rave / € 19,99
32 Folia Magazine
TIp 2: TWINTIG oVer TWINTIG – De
eeUWIGe STAGIAIr
Gedeelde smart is
halve smart. Zou jij na je
37ste stage ook weleens
betaald willen krijgen
voor je harde werk, haal
dan je hart op tijdens
dit debat. Met lot- en
leeftijdsgenoten kan je discussiëren over alle
problemen van het eeuwige stagiairdom.
Mag dat geen verlichting bieden dan zijn er
altijd nog de trouwe hondenogen en zalvende
woorden van Arie Boomsma.
Twintig over twintig / Maandag 3 juni, 20.00 uur /
De Rode Hoed / gratis
Lentekabinet
Als het onophoudelijk regent dan weet je dat in Nederland
het festivalseizoen is losgebarsten. Ook de weersvoorspelling
voor Lentekabinet was bij het ter perse gaan van dit
blad om te huilen. Veel regen en als het kwik de 16 graden
aantikt, mag je van geluk spreken. Dat wil de festivalganger nog weleens
afschrikken. Wat wel weer betekent dat de bikkel die niet terugdeinst
voor het dragen van een spuuglelijke regenponcho via de Facebookpagina
van dit uitverkochte festival nog een kaartje kan bemachtigen.
Mondjesmaat druppelen daar de berichten binnen van mensen die een
kaartje over hebben. Zeker kopen. Want de line-up en vorige edities van
dit gemoedelijke festival voorspellen veel goeds. Nederlandse namen
als Casper Tielrooij en Tom Trago staan achter de draaitafels. Four Tet,
bekend van remixen van Aphex Twin en The xx, komt uit New York
overgevlogen en Mala in Cuba doet hopelijk de regen vergeten. Een
beetje festival programmeert tegenwoordig ook kunst en cultuur met als
absolute must de doe-zelf-mee art. Tijdens Lentekabinet kan je bijvoorbeeld
met jachtopziener en boswachter Victor Schaduw op Expeditie
vang de Hipster. Naar alle verwachting lopen er daar aardig wat van rond.
yyy Eva Rooijers
Lentekabinet / 1 juni, 12.00-23.00 uur / Het Twiske / € 34,-
TIp 3: roeSTIGe pLANkeN
Roest is een van de fijnste plekken van de
stad. Je kan er lekker een
biertje drinken in een
ongepolijste omgeving,
in de zomer zelfs met je
blote voeten in het zand.
Maar vaak is er nog veel
meer te doen: festivals,
kledingmarkten, yoga en aankomend weekend
een theaterfestival: Roestige Planken. Er
zijn voorstellingen op het strand, in de loods,
op de kavel en muzikanten bij het vuur. Wat
wil een mens nog meer?
Roestige planken / donderdag 30 mei t/m zondag
2 juni, 18.00 uur / Roest / gratis

lezingenladder
Voor een ieder die geïnteresseerd is in lezingen en debatten is er de Folia Magazine lezingenladder.
Wij streven ernaar hierin de meest interessante lezingen en debatten in Amsterdam op één plek te verzamelen.
Ignite Amsterdam 28
Mediamatic Fab. WO 29/05, 19.30 uur
Twaalf presentaties van vijf minuten, over o.a.
slangenharten, kunstmatige planten, Japanse
huizen en 3D-camouflage.
De toekomst van de roman
De Balie WO 29/05, 20.00 uur
Programma over de rol van de roman in de Nederlandse
literatuur. Met o.a. Tommy Wieringa.
Israël: hoe verder?
De Nieuwe Liefde WO 29/05, 20.00 uur
Israël wil een staat zijn als alle andere. Maar
is het wel een normale staat? Debat met o.a.
socioloog Abram de Swaan.
Sign of Time #1
pakhuis de zwijger WO 29/05,
20.00 uur
Programma over nieuwe media, met dit keer
Bits of Freedom als curator. Zij openen met een
pleidooi voor internetvrijheid.
Spaanse literatuur
NrC Café WO 29/05, 21.00 uur
De Spaanse auteur Jesús Carrasco in gesprek
met UvA-docent Pablo Valdivia Martín over
wie voor hem de grote drie van de Spaanse
literatuur zijn.
Letteren &cetera
Spui25 DO 30/05, 17.00 uur
Literaire talkshow van het Nederlands Letterenfonds,
waarin directeur Pieter Steinz deze
maand schrijvers Tommy Wieringa en Marja
Pruis en stripauteur Typex interviewt.
Buurtcommunities
pakhuis de zwijger DO 30/05, 20.00 uur
Programma over communities als hedendaagse
vorm van burgerschap. Dit keer over community
leaders. Wie zijn zij en wat beweegt hen?
Leren van de geschiedenis
Spui25 DO 30/05, 20.00 uur
Symposium over de vraag of de mens leert
van de geschiedenis en op grond van welk
criterium je in de huidige post-metafysische
tijd vooruitgang kunt vaststellen? Met o.a.
historicus James Kennedy.
Kunst & media
De Balie VR 31/05, 17.00 uur
Hoe verhouden kunst en media zich tot elkaar?
En welke rol speelt de publieke omroep daarin?
Met o.a. filmcriticus Dana Linssen.
Patiënt: klant of koning?
De Balie VR 31/05, 19.30 uur
Wat betekenen de hervormingen in de zorg
voor de patiënt? Debat met o.a. Frank de Grave
en studentenarts Peter Vonk.
Perdu leest langzaam
perdu VR 31/05, 20.30 uur
Eén dichtbundel, een dichter, drie referenten en
een publiek. Over Liefde en aarde van Tom van
de Voorde. Met verder o.a. Jannah Loontjens.
Lessen uit Haren
Trippenhuis MA 3/06, 14.00 uur
KNAW-symposium over de rol van jongeren,
sociale media, massamedia en de autoriteiten
bij de mobilisatie voor Project X in Haren. Met
o.a. Job Cohen.
Evenementen anno nu
pakhuis de zwijger MA 3/06, 20.00 uur
Avond waar mensen inspiratie en informatie
kunnen opdoen over wat zij kunnen bijdragen
aan het Magneetfestival.
Oost-Europa
Theater van ’t Woord MA 3/06,
20.00 uur
Op zoek naar de nieuwe verhalen van Europa,
dit keer in Oost-Europa. Met o.a. schrijver Jan
Brokken over de Baltische staten en journalist
Laura Starink over Silezië.
Eeuwige stagiair
rode Hoed MA 3/06, 20.00 uur
Twintig twintigers en het publiek gaan onder
leiding van Arie Boomsma in gesprek over
jeugdwerkloosheid, vergrijzing en de nieuwe
sociale zekerheid.
Dick Scherpenzeel
pakhuis de zwijger DI 4/06, 18.30 uur
Uitreiking Dick Scherpenzeelprijs, voor
journalistiek over ontwikkelingsprocessen en
niet-westerse landen. Met o.a. Brazilië-correspondent
Floor Boon.
Het leven
Artis DI 4/06, 20.00 uur
Hans Mulder, conservator Artis Bibliotheek,
over de ontwikkeling van de wetenschappelijke
dierenillustratie.
Creatieve buren: Utrecht
pakhuis de zwijger DI 4/06, 20.00 uur
Hoe creatief is Utrecht? Dat vertellen de
mensen van festival Cultfest, stichting Vers
Vermaak, koffietent The Village Coffee & Music
en dj-collectief 030303.
Arnon Grunberg ontmoet…
De Balie DI 4/06, 20.00 uur
Arnon Grunberg spreekt met economen Bas
Jacobs en Koen Schoors en financieel geograaf
Ewald Engelen over economische wetenschap
en hoogmoed.
U organiseert een lezing of debat en wilt daarmee
graag op deze pagina staan? Stuur tijdig een mailtje
naar harmen@folia.nl onder vermelding van ‘Aanmelding
lezingenladder’.
Folia Magazine
33

prikbord HvA
DMR Conferentie USA
Op dinsdag 4 juni 2013 organiseert het lectoraat
Management van Cultuurverandering het congres ‘Actualities
in Cultural Change: What’s Hot?’, waar recent
uitgevoerde onderzoeken op het gebied van cultuurverandering
worden besproken. Naast presentaties van
lector Alex Straathof en gemeentesecretaris Arjan van
Gils, zijn er ook twee workshoprondes. Het congres begin om 13.30 uur
in de Kohnstammzaal. Meer info en aanmelden via de website van het
Kenniscentrum MR.
DOO Docentenmiddag
Op woensdagmiddag 29 mei van 16.00 tot 17.30 uur
organiseert leercentrum Floor een informatiebijeenkomst
met borrel voor docenten en medewerkers over
de activiteiten in het nieuwe studiejaar. Wat kan je verwachten
van de programmering bij Floor en wat zijn
de mogelijkheden voor studenten? Marcelle Peeters
van O2 zal spreken over de samenwerking met de Stichting voor Vluchtelingstudenten
en het Students that Matter Filmfestival op 15 oktober. Ook
zal programmamanager Eva Biesiot een presentatie geven van nieuwe
series en activiteiten bij Floor.
DG Anna Reynvaan Lezing
Praktische wetenschap, wetenschap in de praktijk; dat
is het thema van de vijftiende Anna Reynvaan Lezing
op donderdag 30 mei vanaf 14.30 uur in de Stadsschouwburg
van Amsterdam. Spreker dit jaar is prof.
Ingalill Rahm Hallberg, tot afgelopen jaar president
van de European Academy of Nursing Science. Haar
lezing zal gaan over de vraag hoe je nieuwe kennis uit verpleegkundig onderzoek
kunt toepassen in de dagelijkse praktijk. Voorafgaand worden de
Anna Reynvaan Prijzen uitgereikt. Meer info en aanmelden via de website
van het AMC.
DBSV Essaywedstrijd
Dit jaar houdt de Islamitische Studentenvereniging Amsterdam
(ISA) net als vorig jaar een essaywedstrijd met
als thema: ‘Diversiteit’. In hun essay kunnen studenten
ingaan op de vraag: ‘Waarom zouden geloofsovertuigingen
onder studenten in het hoger onderwijs gefaciliteerd
moeten worden?’ Hoofdprijs is een geldbedrag
van vijftig euro en een luxe ISA-goodiebag. Daarnaast worden de beste essays
geplaatst in een door ISA uitgegeven bundel. Deadline voor inzending
ligt op 3 juni om 00.00 uur, de winnaar wordt op 17 juni bekendgemaakt.
34 Folia Magazine
DT SEFLab
ideëen voor deze rubriek: redactie@folia.nl
Het Software Energy Footprint Lab (SEFLab) van de
HvA heeft een subsidie van 10.000 euro ontvangen
van de stichting SURF. In het SEFlab wordt de invloed
van software op het energieverbruik van hardware
gemeten. Vorig jaar ontving het lab ook al een subsidie
van SURF voor de ontwikkeling van een betrouwbare
meetopstelling. Met de nieuwe subsidie willen de onderzoekers een onderwijsprogramma
ontwikkelen om beter gebruik te kunnen maken van
de kennis over softwareontwikkeling aan de HvA.
DMCI Klare Taal
Hoe schrijf je een heldere tekst die grammaticaal en
stilistisch in orde is? Schrijfplatform Scriptplus biedt
cursussen aan in helder taalgebruik. Op 1 juni organiseren
ze op de HvA de themadag ‘Klare Taal!’, waar je
je kunt oriënteren op zakelijke en literaire schrijfcursussen,
workshops kunt volgen en je pennenvruchten
kunt laten beoordelen door ervaren auteurs. Het programma duurt van
11.00 tot 17.00 uur in de Leeuwenburg. Meer info en aanmelden via
klaretaal.scriptplus.nl.
HvA Studentenbrainstorm
Ontevreden over het aantal studieplekken? Laat je
horen! De HvA-bibliotheek wil graag met studenten in
gesprek om te horen hoe ze haar aanbod aan studieplekken
kan verbeteren. Op donderdag 30 mei wordt
daarom een brainstorm georganiseerd, waar studenten
langs kunnen komen om hun ergernissen en suggesties
te delen. Van 12.00 tot 13.00 uur staan de bibliotheekmedewerkers
voor je klaar in de broedplaats van Floor, op de eerste verdieping van het
Kohnstammhuis.
DEM Pantar
In samenwerking met Pantar Amsterdam gaan de UvA
en HvA een gezamenlijk werk-leerbedrijf opzetten.
Pantar Amsterdam biedt arbeidsgehandicapten en
jongeren die zijn uitgevallen op school of andere problemen
hebben, een opleidingstraject en begeleidt hen
naar een mogelijke nieuwe baan. Aan de UvA en HvA
zullen de leerlingen bij de facilitaire dienstverlening worden ingezet, zoals
bij terrein- en zaalbeheer en afvalverwerking. Bij hun werk aan de UvA en
HvA worden de leerlingen begeleid door medewerkers van Pantar.

prikbord UvA
AMC Verkiezingen
De uitslag van de studentenraadsverkiezingen op het
AMC is ongeldig verklaard als gevolg van onregelmatigheden
bij de samenstelling van de districtslijsten
‘Geneeskunde’ en ‘Geneeskunde coassistenten’. Het
centraal stembureau van de UvA heeft daarom nieuwe
verkiezingen uitgeschreven die plaatsvinden van 10 tot
en met 14 juni. De procedure bij de nieuwe verkiezingen zal hetzelfde zijn
als bij de verkiezingen van 13 mei: bij aanvang van de verkiezingen op 10
juni zal eenieder die stemgerechtigd is per e-mail een gepersonaliseerde
stemoproep ontvangen.
FGw Marijke Spies
Op zondag 12 mei overleed de gepensioneerde neerlandica
Marijke Spies (1934-2013). Van 1962 tot 1997
was zij verbonden aan de letterenfaculteit, tegenwoordig
FGw, eerst als hoofddocent en later als bijzonder
hoogleraar in de geschiedenis van de rhetorica (‘met
de “h” die zij erin wilde hebben’, schrijven haar oudcollega’s
in een in memoriam). Oud-collega’s herdenken haar ‘als een
inspirerende docent, een bevlogen wetenschapper, een strijdbaar bestuurder
en boegbeeld van de neerlandistiek. Marijke stond haar mannetje,
wist iedereen’.
FGw Boekenborrel
Op 6 juni vindt in zaal 1.01 van het Bungehuis weer
een facultaire boekenborrel plaats. Tijdens deze
bijeenkomst worden de recent uitgegeven boeken
van FGw’ers gepresenteerd. Ook is er gelegenheid de
diverse boeken in te zien en met auteurs te spreken.
Zoals gebruikelijk worden twee boeken kort uitgelicht.
Deze middag spreekt Moritz Föllmer (moderne geschiedenis) over zijn
boek Individuality and modernity in Berlin. Self and Society from Weimar
to the Wall. Frans Blom (Nederlandse letterkunde) vertelt meer over zijn
boek Stemmen van Den Haag.
FGw Jan Hanlo Essayprijs
Neerlandica en UvA-alumna Marja Pruis, onder meer recensent
van De Groene Amsterdammer, heeft de Jan Hanlo
Essayprijs 2013 gewonnen voor haar essaybundel Kus mij,
straf mij. De prijs, een geldbedrag van zevenduizend euro
en een kunstwerk, werd voor de achtste keer uitgereikt.
Pruis kreeg de prijs op 21 mei in De Balie. Andere UvAgenomineerden
waren universiteitshoogleraar Louise Fresco met Hamburgers
in het paradijs en UvA-hoogleraar Joep Leerssen met Spiegelpaleis Europa.
Volgens de jury bespeelt Pruis ‘virtuoos verschillende literaire registers’.
BC Wim Crouwel
Op 18 mei is het Wim Crouwel Instituut voor erfgoed
grafische vormgeving en typografie gepresenteerd. In
dit instituut, vernoemd naar de Groningse ontwerper
en hoogleraar Wim Crouwel, bundelen Bijzondere
Collecties (BC) en het Nederlands archief grafisch ontwerpers
hun krachten voor het behoud en de toegankelijkheid
van dit erfgoed voor onderwijs, onderzoek en publiek. Het gaat
bijvoorbeeld om de archieven van lettergieterij Tetterode en van ontwerpers
als Otto Treumann en Irma Boom. De collecties zullen raadpleegbaar
zijn bij de BC.
Media New Scientist
Het Britse wetenschapsblad New Scientist is sinds
vorige week ook in het Nederlands beschikbaar. Op 21
mei nam astronaut en UvA-eredoctor André Kuipers
het eerste exemplaar in ontvangst bij de lancering
van het blad in Artis. Het coverartikel van het eerste
nummer gaat over domheid. Ook is er een dossier
over onsterfelijkheid. De Nederlandse New Scientist bevat naast vertaalde
bijdrages uit de Engelse edities ook artikelen van de Nederlandse redactie.
Die redactie maakte tot vorige maand NWT Magazine, maar dat blad is
na 81 jaar opgehouden te bestaan.
Onderzoek Vidi
ideëen voor deze rubriek: redactie@folia.nl
NWO heeft aan 86 Nederlandse wetenschappers de Vidi-subsidie
toegekend. Van hen zijn er tien verbonden
aan de UvA. Ze krijgen ieder een bedrag van maximaal
acht ton om een eigen onderzoekslijn te ontwikkelen.
In totaal is er dit jaar 69 miljoen gemoeid met de Vidi.
De UvA-laureaten zijn Petra Bleeker (plantenfysiologie),
Tatjana Eisner (wiskunde), Anneke Goudriaan, Willem Mulder
en Stan van de Graaf (alle drie geneeskunde), Jason Hessels, Alessandro
Patruno en Nanda Rea (alle drie sterrenkunde), Rivke Jaffe (geografie) en
Erik Rietveld (wijsbegeerte).
Onderzoek Science Award
De finalisten voor de Amsterdam Science & Innovation
Award 2013 zijn bekend: Marjolein Gysels (FMG,
UvA), Morris Franken (FNWI, UvA), Enno Masurel &
Karima Kourtit (FEWeB, VU), Ron Heeren, Chris Rétif,
Hans Roeland Poolman en Odile Basedow (Amolf),
Theo van Lieshout (Technology Centre, UvA), Bo Merkus
& Eric Hoekstra (Domein Techniek, HvA), Benno Naaijkens (VUmc),
Geerten van Nieuw Amerongen (VUmc) en Eric Reits (AMC). Op 5 juni
pitchen de finalisten hun ideeën. Hoofdprijs: 5000 euro.
Folia Magazine
35

wasdom
Voor vrijheid
en gelijkheid
Vera Bergkamp
Leeftijd 41 (geboren op 1 juni 1971)
Beroep Tweede Kamerlid D66
Studie Personeel & arbeid (HvA), bestuurskunde/politicologie
(VU)
Afgestudeerd 1994 (HvA)
Docent ‘Fred Bergkotte. Hij gaf het vak arbeidsmarktpolitiek
en kon heel interessant vertellen
over hoe Nederland wordt bestuurd met het
poldermodel. Niet cynisch, niet snerend naar een
ander en geen docent die zichzelf graag in de
hoofdrol zag, maar iemand die op een mooie,
integere manier met zijn vak bezig was.’
Locatie ‘Het Karthuizersplantsoen. Het plein
waaraan het gebouw van de opleiding lag,
midden in de Jordaan. Het was een mooi oud
gebouw, niet steriel, heel sfeervol.’
Café ‘De Blaffende Vis op de Westerstraat. Dat
café was vlakbij de school. Het was een echte
studentenontmoetingsplek, bijna een soort kantine.
Ik heb er heel veel cappuccino’s gedronken.’
Afknapper ‘Dat is moeilijk te zeggen, want ik
ben erg positief over mijn opleiding. Laat ik zeggen:
het was een minpuntje dat we zo veel en
vaak in groepjes moesten werken, al leer je daar
ook veel van.’
36 Folia Magazine

Ze studeerde personeel & arbeid en werd parlementariër
en bestuurder: Vera Bergkamp. tekst Dirk Wolthekker / foto Bob Bronshoff
wilde aanvankelijk iets “doen”
met dieren en natuur. Dierenarts
leek me wel wat. Daar had ik ‘Ik
een erg romantische voorstelling
van, omdat ik regelmatig keek naar de
Engelse serie over de Britse dierenarts James
Herriot. Maar er waren te veel mensen die
hetzelfde wilden dus op de diergeneeskundefaculteit
in Utrecht was geen plaats. Ik
koos voor iets anders: sociale geografie aan
de UvA. Ook een beetje over de natuur, het
milieu en de aarde dacht ik. Het werd geen
succes en ik vond het ook een rommelige
opleiding qua organisatie. Ik heb het twee
maanden gedaan. Ik dacht: eerst maar eens
een jaartje werken. Door een tante, die
werkzaam was op humanresourcegebied,
kwam ik in contact met het vakgebied van
het personeelswerk. Ik zag een advertentie
voor de opleiding personeel & arbeid, waarbij
ook het vak arbeidsmarktpolitiek werd
gedoceerd. Het leek alsof dat iets aanzwengelde
in mijn hoofd: geschiedenis, politiek,
maatschappelijk werk. Dat leek me heel
interessant. Ik begon aan de opleiding en het
was een succes. Ik vond het erg leuk: leuke
studenten, leuke docenten, leuke locatie. Ik
heb er een heel leuke tijd gehad. Er hing een
heel informele sfeer, niks geen “meneer” en
“u”. Maar toch was er wel een zekere orde.
Leuke docenten waren bijvoorbeeld Gerard
Blom, docent personeelsmanagement, en
Rob Kayzel van methodieken & technieken.
Favoriet was trouwens Fred Bergkotte,
docent arbeidsmarktpolitiek. Door die inspirerende
docenten kreeg ik ook zin om nog
verder te studeren en ben daarom naar de
VU gegaan om bestuurskunde/politicologie
te studeren. Naast mijn opleiding heb ik verschillende
bijbaantjes gehad: ik werkte vijf
jaar lang elke zaterdag op een afdeling van
de VU waar medische instrumenten werden
gesteriliseerd en ik was koffiejuffrouw in een
restaurant in Amstelveen. Toevallig, maar
ook tragisch was dat in het restaurant ook
altijd een man kwam met een drankprobleem
die ik dan op zaterdag terugzag op
de VU omdat hij last had van zijn lever. In
die tijd ging ik ook voor het eerst uit in de
Amsterdamse homoscene: in het COC. Ik
kwam er een studente tegen van nota bene
mijn eigen opleiding. Ik wilde de comingout
van mijn homoseksualiteit zelf regisseren,
dus vroeg ik haar voor zich te houden
dat ze mij was tegengekomen. Een week
daarna wisten een aantal medescholieren
het toch. Voor mijzelf had dat niet zo veel
impact. Daarentegen hielp het anderen wel
die worstelden met hun coming-out dat er
iemand van wie ze het niet verwachtten in
de gayscene bleek uit te gaan. Dus had het
toch nog een positief effect.
Ik had het grote geluk dat ik een afstudeeropdracht
deed over flexibele arbeidsvoorwaarden.
Daar kwam een boek van en toen
ging het balletje rollen: een opleiding plus
een boek, dat bleek een goede startpositie
voor de arbeidsmarkt. Ik ging werken bij een
adviesbureau en daarna als directeur HR &
Facilities bij de Sociale Verzekeringsbank.
Gelijktijdig was ik landelijk voorzitter van
het COC. En nu Tweede Kamerlid voor D66:
rechtvaardigheid, gelijkheid en het zichtbaar
maken van persoonlijke vrijheid vormen een
belangrijke leidraad in mijn leven. Dat kan
ik goed kwijt bij die partij.’ yyy
stage
kim van der Veer (22)
Studie Sport, management & ondernemen (HvA)
Stage Assistent-manager bij een sportschool
in Ghana
Verdiensten Kost en inwoning
Beoordeling JJJJJ
‘Ik wilde heel graag naar het buitenland voor mijn
afstudeerstage. Afrika was niet mijn eerste keus,
maar voor stages in Amerika en Engeland die me
leuk leken wilden ze alleen afgestudeerden. De
tijd begon te dringen en hier spraken ze tenminste
Engels. Ik werk bij een sportschool in Ghana die
is gestart door een Nederlandse vastgoedondernemer
als een project om werkgelegenheid te
creëren. Mijn uitdaging is om zo veel mogelijk
mensen de sportschool in te krijgen. Het is hard
werken en ik maak lange dagen. De sportschool
is elke dag van vijf uur in de ochtend tot negen
uur in de avond open. Alleen op zaterdag kan ik
uitslapen, dan hoef ik in plaats van om half vijf
pas om half zes op te staan. Eigenlijk zou ik me
meer moeten concentreren op de marketingaspecten,
want ik ben hier wel om een scriptie te
schrijven. Nu ben ik te veel bezig met begeleiding
van klanten bij de oefeningen. Het werk is wel
heel dankbaar. Ik wist niet wat ik zag toen ik hier
kwam, zo veel overgewicht! Onze klanten komen
uit de rijke bovenlaag en die hebben niets te doen,
behalve eten en slapen. Daarbij frituren ze alles
en eten enorm veel zout. Nu de sportschool er is
komen ze hier zeven dagen per week en vallen wel
drie kilo per week af. De klanten zijn ontzettend
rijk, maar de werknemers verdienen nog geen
zestig euro per maand. Vreemd is dat de rijken de
armen niets gunnen omdat het hun eigen schuld
zou zijn, maar de armen de rijken wel: “Ze werken
toch gewoon hard?”’ yyy Robrecht de Vocht
Folia Magazine
37

toehoorders
Hoorcollege Europese cultuurcentra: Rome, door David Rijser, donderdag 23 mei,
11.00 uur, Oudemanhuispoort tekst en foto’s Mats van Soolingen
etui hardcase met tijgerprint
Aantal jongens 2
Hip laptop met touchscreen
Scrabbelwoorden decorum, nepotisme,
anamorfose
Terwijl de studenten staan te wachten bij
de collegezaal komt David Rijser aangesneld.
Hij werpt een blik op de deur
en met de woorden ‘Zo terug, even de
sleutel halen bij de receptie!’ is hij even snel weer vertrokken.
Enkele minuten later opent hij de zaal en de
studenten nemen plaats op de ietwat krakkemikkige
stoeltjes. Er wordt nog wat geroezemoesd, maar de
docent start enthousiast zijn verhaal. Hij begint met
een periode uit de geschiedenis van Florence en na
een kwartiertje vraagt hij of de studenten de afstand
tussen Florence en Perugia weten. Het is bijna juni,
maar ondanks dat trekt een hagelbui over Amsterdam
en de aandacht gaat even naar het gekletter op
de ruiten. ‘Dat is ongeveer 200 kilometer, een dagje te
paard dus’, beantwoordt Rijser zijn eigen vraag. Het
is een man met veel kennis en passie voor zijn vak en
hij heeft gedurende het hele college geen spiekbriefje
nodig. Soms is de informatie misschien wel wat veel.
Waar deze toehoorder soms zijn concentratie verliest,
lijkt het sommige studenten ook moeite te kosten
om bij de les te blijven. Het college gaat onder andere
over belangrijke gebeurtenissen uit de geschiedenis
van Rome, zoals de plundering van Rome in 1527.
Ook verschillende kunststromingen komen aan bod.
Rijser vertelt over het classicisme, de barok en over
de hoogrenaissance met de fresco’s van Michelangelo
in de Sixtijnse Kapel. ‘En voor de excursie;
bereid jullie voor op het bezoek aan de Kapel,’ luidt
het advies aan de studenten. ‘Er lopen daar hordes
toeristen rond en omdat er binnen niet gepraat
mag worden kan ik geen uitleg geven.’ Het college
blijkt de laatste uit een reeks die de studenten moet
voorbereiden op een studiereis naar Rome. Rijser
gaat ook mee en zal daar, ongetwijfeld met hetzelfde
enthousiasme als tijdens het college, alles vertellen
over de ‘stad van God’. yyy
38 Folia Magazine
Lisa Schaeffer
(21, algemene cultuurwetenschappen)
‘Als voorbereiding op de reis
naar Rome kregen we colleges
van Rijser en een andere docent,
maar helaas liep de lesstof niet
altijd synchroon. Rijser zou wat
dat betreft meer structuur aan
kunnen brengen. Toch vind
ik het bewonderenswaardig hoeveel die man weet! Hij
vertelt alles heel levendig en hij weet de interessantste
verhalen over bijvoorbeeld de betekenisveranderingen
van de objecten die we behandelen.’
Lenya Slierendrecht
(21, algemene cultuurwetenschappen)
‘Het is een heel enthousiaste man
en het is duidelijk dat hij heel veel
weet over Rome. Tijdens de colleges
vertelt hij ook veel en soms is
dat weleens lastig. Dan ontbreekt
een beetje de rode draad, die de
andere docent wel heeft. Toch
denk ik dat ik nu goed ben voorbereid op de praktijk. Ik
heb veel zin in de studiereis naar Rome en ik verwacht ook
dat alle puzzelstukjes daar samenkomen.’
Daan van Engelen
(21, algemene cultuurwetenschappen)
‘Ik vind het interessant waar hij
over vertelt, maar het is soms
wel erg veel informatie. Omdat
hij veel onderwerpen behandeld
in één college wordt het dan
lastig om de belangrijke punten
eruit te halen. Toch vind ik het
niet heel erg, omdat de colleges van de andere docent
meer structuur gaven aan het geheel. Daarbij is het wel
erg leuk om te horen hoe enthousiast deze man over
Rome kan vertellen.’
cover
Bram Belloni
Folia Folia Folia Folia Magazine Magazine Magazine Magazine
weekblad weekblad voor voor HvA HvA en en UvA UvA
colofon
nr. 30 29/05/2013
Antoinette Vlieger
Op de bres voor
misbruikte dienstmeisjes
FOL1322#2.indd 1 27-05-13 18:01
Weekblad voor de HvA en
UvA Folia Magazine is in 2011
voortgekomen uit Folia (1948) en
Havana (1996).
Redactieadres Prins
Hendrikkade 189b, 1011 TD
Amsterdam, telefoon 020-5253981,
e-mail: redactie@folia.nl
Hoofdredacteur Jim Jansen
Chef redactie Mirna van Dijk
Art director Pascal Tieman
Redactie (print/web) Marieke
Buijs, Sandra Hazenberg, Luuk
Heezen, Hester Hinloopen, Wim
de Jong, Vera Lentjes, Eva Rooijers,
Gijs van der Sanden, Mats van
Soolingen, Annemarie Vissers,
Robrecht de Vocht, Clara van de
Wiel, Dirk Wolthekker
Aan dit nummer werkten
mee Hadjar Benmiloud, Bram
Belloni, Bob Bronshoff, Fred van
Diem, Robbert Dijkgraaf, Denise
van Leeuwen, Danny Schwarz, Won
Tuinema, Tjebbe Venema, Roos
Menkhorst
Eindredactie Harmen van der
Meulen
Correctie Wim de Jong, Harmen
van der Meulen
Opmaak Pascal Tieman,
Carl Zevenboom
Uitgever Stichting Folia Civitatis
Redactieraad Wouter Breebaart,
Simon Dikker Hupkes, Ilse Duijn,
Jurriaan Gorter, Jaap Kooijman,
Ronald Ockhuysen (voorzitter),
Jean Tillie, Sebas Veeke
Secretariaat Stephanie Gude
(projectbegeleider)
Zakelijke leiding Paul van de
Water
Drukker Roularta Printing,
Roeselare België
Advertenties Bureau van
Vliet, Zandvoort, 023-5714745,
zandvoort@bureauvanvliet.nl
Voor advertenties binnen UvA en
HvA: paul@folia.nl
Folia Magazine probeert
altijd de rechthebbenden van
fotomateriaal te contacteren. Bent
u rechthebbende en hebben wij u
niet kunnen bereiken? Mail dan
naar redactie@folia.nl.

Cultureel Studentencentrum
Nieuwe Achtergracht 170
wo 29 - ma 3 | diverse disciplines
Made in CREA
De cursuspresentaties vormen het hoogtepunt
en de afsluiting van de CREA voorjaarscursussen.
Er zijn presentaties variërend van theater
tot literatuur. Een greep uit het programma:
wo 29 mei
19.45 uur - hiphop, jazz, oriëntaalse dans
do 30 mei
19.30 uur - muziektheater
22.00 uur CREA koor
vr 31 mei
19.00 uur - theatre II
20.00 uur - popbands
(advertentie)
Huur een repetitiestudio voor je eigen project,
doe een cursus, bezoek een lezing of drink een
drankje in het dagelijks geopende CREA Café.
Als student kun je nergens in Amsterdam beter
terecht dan bij CREA, hét cultureel studentencentrum
van UvA en HvA.
za 1 juni
20.45 uur - mime
21.00 uur - percussie
21.30 uur - free your voice
22.00 uur - jazzworkshop II
zo 2 juni
14.00 uur tentoonstelling beeldend en fotgrafie
15.00 uur - film
16.30 uur - singersongwriter
ma 3 juni
18.45 uur - theatersport II
22.00 uur - theatersport IV
Het complete programma vind je online.
CREA Theater en Muziekzaal | Toegang E 3,- |
Reserveren en pinnen niet mogelijk
CREA Zomercursussen
Nog niet bedacht hoe je je zomer in gaat vullen?
Bij CREA kun je de hele zomer terecht
voor zomercursussen van een week. Denk aan
webdesign, animatie of Kunstlab. Je kunt je nu
inschrijven. Het complete programma vind je
online.
www.crea.uva.nl
de lezer
In de rubriek ‘de lezer’ blikt wekelijks iemand terug op het vorige nummer.
Wil jij diegene een keer zijn? Meld je dan aan via redactie@folia.nl.
SoNJA VAN HAL (22), MEDIA & CULTUUR, UVA
‘Het blad spreekt me direct aan wanneer ik het ergens zie liggen, dat komt dit keer voornamelijk
door de bijzondere cover. Misschien juist doordat hij zwart en eigenlijk best simpel is, trekt hij mijn
aandacht. Ik vind de onderwerpen in Folia Magazine erg gevarieerd, veel is natuurlijk op studenten
gericht, maar sommige artikelen hebben meer een maatschappelijke insteek. Die diversiteit is ook
goed terug te zien in deze uitgave: er staat iets in over een feest van een HvA-studievereniging, maar
er wordt ook aandacht besteed aan studenten in in de Vluchtkerk. Het liefst lees ik
stukken die gaan over leeftijdsgenoten, het interview met Mister Gay vond vond ik
bijvoorbeeld heel heel leuk. Minder interessant interessant vind ik meningen van anderen.
Columns, Columns, opiniestukken en de stelling sla ik meestal over. Ik lees liever liever een
diepte-interview of achtergrondverhaal. Naar mijn mening is er een goede
balans tussen tekst en beeld. De De festivalspread is is lekker kleurrijk terwijl terwijl
de foto’s bij bij de de reportages reportages wat wat zakelijker overkomen. De De lay-out lay-out past past
bij de inhoud. Wat er wat mij betreft wel uit mag is de lezingenladder,
al kan ik me voorstellen dat het voor mensen die graag
lezingen bezoeken erg handig is. Zelf zou ik graag nog een wat
langer interview met een net afgestudeerde student zien. Een
beetje dezelfde vorm als “Wasdom”, waarin de student vertelt
hoe hij zijn studententijd aan de UvA of HvA heeft beleefd en
wat hij nu doet. Of hij makkelijk aan een baan kwam, of dat hij
noodgedwongen iets anders doet.’ yyy tekst en foto Hester Hinloopen
deining
‘Je moet ze hun dromen niet afnemen, maar ze
wel stevig voorlichten.’ Onderwijsmanager van
bij de opleiding media, informatie & communicatie
LoekI ABrAM bereidt haar studenten
voor op een wereld waarin je moet vechten voor
een baan, in Vrij Nederland.
‘Markante buurtfiguren zoals de (nog) niet gelovige
Marokkaan “Sjembek”, de Hollandse atheïst
“Kaasje” en katholieke Antilliaan “Sosa”, zouden
zich niet veel aantrekken van iemand die hen
aanspreekt op religieus onzedelijk gedrag.’
Volgens criminoloog JAN DIrk De JoNG
loopt het allemaal niet zo’n vaart met moslims
die ‘ongelovigen’ op straat corrigeren, in nrc.
next.
‘Ik heb ook slimme hoogleraren meegemaakt die
zelden of nooit op een lach te betrappen waren.’
Volgens hersenonderzoeker DICk SWAAB is
er een zekere intelligentie voor humor nodig,
maar is dit nooit wetenschappelijk aangetoond,
in Volkskrant Magazine.
‘Aan die vijver voel ik mij altijd alsof ik op een
bijzonder exotische plek ben beland. Dat kan,
nu ik er over nadenk, ook met de jenever te
maken hebben.’ Voor singer-songwriter oTTo
‘LUCky FoNz III’ WICHerS voelt het terras
van jeneverdistilleerderij ’t Nieuwe Diep in
het Flevopark als vakantie in Amsterdam, in PS.
Opvallende quotes uit de afgelopen week van (voormalig)
HvA’ers en UvA’ers. Iets leuks gezien, mail het
naar redactie@folia.nl.
Folia Magazine
39

TEAM 272 SCOORT MET ROPARUN
Een groep sportieve medewerkers van
HvA Maatschappij en Recht heeft van
18 tot en met 20 mei de Roparun
gelopen; een 520 kilometer lange
estafetteloop van Parijs naar Rotterdam.
Hiermee hebben zij ruim € 7.000,-
opgehaald voor mensen met kanker.
Deze prestatie is mogelijk gemaakt
door de sponsors van Team 272.
Hoofdsponsor: Stagebureau Gemeente Amsterdam
CREATING TOMORROW