van Lizzy van Dorp - Historische vereniging Oud Leiden

JAARBOEK DIRK VAN EeK 2007/2008
250
groot boudoir; men viel over de lapjes en stoeltjes en tafeltjes, en bureautjes
en pluche lijstjes en wat al niet meer. Ellendig; zo wil ik het huis nooit weer
zien. Arnhem was zó mooi . We wandelden op Sonsbeek en op Klaverbeek.
0 , hoe goddelijk. En Gerard en ik bezochten op een stille, mooie zondagochtend
vaders graf, dat nu vol bloeiende rozen staat. 0, mijn vader.
Wij waren in De Steeg [bij Arnhem], maar 'r regende. Toch was 'r mooi . Die
pracht van bomen. Ik wilde thuis blijven om te werken . 16 juli gingen moeder
en Gerard op reis. Met Lien Zaalberg en Ina van Rhijn eerst naar
Winterswijk, dan naar Grindelwaid en naar Luzern.
In Scheveningen had ik nog niets kunnen vinden . Maar maandag ging ik nog
eens zoeken en vond goed logies. Ik zit buiten en kan zoveel werken als ik wil,
sedert 18 juli.
In juli gingen we ook nog eens naar Pulchri, waar ter ere van die heerlijke
vredesconferentie een prachtige schilderijententoonstelling was. Vooral Van
de Poll, Willy's vriend, had mooie ingezonden, Thijs Maris en twee broers,
Mauve enz. Het was heerlijk.
12 juli buitenpartij in Katwijk ter ere van Betsy L.'s trouwen. Er was een heel
aardig stukje door een van de bruidsmeisjes gemaakt. [...j .
Nu zijn de Butlers uit de villa en 't plat is 's avonds verlaten. Ze zijn nog een
week in een pension geweest en vanmorgen in een vreselijke zenuwachtigheid
vertrokken. Ik heb ze naar Den Haag gebracht en toen de heerlijke
Scheveningseweg terug komen wandelen. Ik heb zo'n medelijden met ze. Ze
zijn zo goed en genieten 'c leven toch zo weinig door hun onrust en
zenuwachtigheid . Ze zoeken overal amusement en vinden het natuurlijk nergens.
Ze weten niet te genieten van wat er om hen heen is. In Rome zien ze
geen land en in Scheveningen geen natuur. Frau Von Butler ziet nooit iets van
haar omgeving. Ze leeft geheel in haar verleden, in de toekomst en in de ideeën
die ze zich van de mensen heeft gevormd. Jammer! Als ze maar eens werk
had. Dat alleen geeft eenheid, inhoud, richting, alles aan een mensenleven.
0, die zee, die heerlijke zee. 's Morgens zo blauw, zo blauwen 't strand schitterend
wit. En 's avonds soms zo dreigend grijs en zo hoog tegen de lucht
alsof hij over 't land heen wil komen en alles verzwelgen. Dan op een pier te
staan, middenin de golven. En een spookschip met witte zeilen aan de horizon.
In de dui nen zou ik willen, maar dat kan men niet alleen. Dikwijls loop
ik 's avonds alleen langs 't strand. Dan is het zo stil en als dan de vloed