Klik hier voor 10e editie april 2009 - Indo Privé

Si Tolol pertel
Trrrrrrring. De bel hij gaat en si Pop ze sloft naar de deur, pakt de intercom op en zeg..”Wie
daar”..”Ikke si Toet, Pop”..Tjekrek.. Pop ze drukt op de knop om de deur van de flat te openen. Uit
de traphal ze hoort, si Toet hijgend omhoog klimmen. Minta ampun ja, drie hoog is tegenwoordig
ook neks. “Loh Pop, manna die lift, zeker de woningbouw ze passang dat ding in die andere flat,
vorige jaar je zeg, je krijgt een lift en nog steeds ik moet mijn oude botten omhoog slepen. “Ach,
die belanda‟s, ze beloven veel, je weet tog hoe zo iets”, zegt Pop. Pop en Toet, twee
hartsvriendinnen, hebben samen op school gezeten en zijn daarna met dezelfde boot naar Holland
gekomen. Getrouwd, beiden kinderen gekregen, oma geworden en samen nu weduwe. Hun mannen
waren broers van elkaar. Bijna wekelijks zochten ze elkaar op en deelden lief en leed. “En hoe je
komt hier, Toet? “Met de tram natuurlijk, hoe anders toch”. Loh je durft met de tram, met al die
rampokkers. Straks je wordt beroofd. Ach niet Pop, je weet, ik ben bewapend en die ven die mij
probeert te rampokken, ik sikat hem net als de eerste keer. Ik lel hem gelijk vol op zijn kepala
botak. En trots toonde Toet haar linnen boodschappen tasje met daar in een klein blikje doperwten.
Glimlachend keken de oudjes elkaar aan. Ja, Pop en Toet werden door de jaren steeds voorzichtiger,
want buiten de deur was het behoorlijk gevaarlijk. Hoe vaak las je niet in de krant, oude vrouw
beroofd van handtas. Oude dame breekt heup tijdens beroving.
Op een dag, ze zaten aan de keukentafel minum kopie, te ngobrol over de laatste beroving.,
gepleegd in hun wijk. Tjoba, als si Boy hij leef nog en hij zag dat hij sikat die lui gelijk. “Ach niet,
si Boy, hij ken nog niet eens een deuk in een pak trassi meppen, Ini si Pred, jang bukanmain. Hij
hoef alleen maar te kijken en dan je zag nèks meer. Je hoort alleen gaplok en dan die ven gelijk lari
naar de terang boelang. Ach, jij altijd maar over si Pred zeg Toet. Ajo, we moeten belandja, voor de
pastei toetoep. Is goed, seg Pop, alleen niet zoveel doperwten, een klein blikje al genoeg tog?
Gearmd liepen ze op straat en gingen eerst naar de plaatselijke kruidenier, kochten daar een klein
blikje doperwten rekenden af en kregen als reclame stunt een linnentasje met de naam erop van de
kruidenier. Ze stapten samen naar buiten, gaven elkaar een arm en liepen naar de volgende winkel.
Toen opeens. Je hoort iemand aankomen rennen, gedebuk, gedebuk. En die grijpt opeens de handtas
van si Pop beet, die zij over haar schouder had gehangen.