KKM map.

PREVENTIE:
In het algemeen kunnen de volgende stappen ondernomen worden om de incidentie van
mastitis te verlagen. Ten eerste moet er met schone handen gewerkt worden en moet het
uier schoon zijn. Hiervoor kan het beste één schoon uierdoek gebruikt worden en dient de
veehouder per koe een nieuw uierdoek te gebruiken. Als het uier nat is van de reiniging,
dan moet deze eerst goed afgedroogd worden. Na het melken moeten bij alle koeien een
tepeldip toegepast worden. Het gebruik van een tepeldip is met name effectief tegen
S.aureus en S.agalactiae. De mastitiden die voortkomen uit de omgeving zijn hier meestal
niet of minder gevoelig voor. Verder is het verstandig om de koeien na het melken nog
even vast te zetten aan het voerhek zodat het slotgat de mogelijkheid krijgt zich aan te
sluiten. Hoewel deze sluiting lang duurt kan het toch een nuttig effect hebben. Daarnaast
is het zeer aan te bevelen koeien met zichtbare mastitis aan het eind van de melkronde te
melken. Het is anders mogelijk dat een andere koe zich infecteert via hetzelfde melkstel.
Een andere, maar duurdere optie is een apart melkstel te gebruiken voor de mastitis
koeien en deze na elke melkbeurt om te spoelen met heet water (90°C). Tenslotte op het
moment dat de koeien drooggezet worden, is het aan te raden alle koeien standaard te
behandelen met droogzetpreparaten. Dit leidt tot een aanzienlijke reductie van
subklinische mastitiden, een lager koecelgetal, minder klinische mastitiden en een hogere
melkproduktie.
Naast deze preventieve maatregelen zijn er ook nog andere factoren die in de gaten
moeten worden gehouden. Zo is het verstandig als de veehouder probeert het aantal
tepelverwondingen te minimaliseren. Dit kan door middel van het verbeteren van de
huisvesting, de afstelling van de melkmachine of van het fokbeleid. Verder is het
verstandig alle koeien met (subklinische) mastitis, die niet reageren op de therapie, op te
ruimen, aangezien ze voor een grote infectiedruk op het bedrijf zorgen. Bij koeien die
problemen hebben gehad in de vorige lactatie (mogelijk t.g.v. staphylococcen aureus) kan
het verstandig zijn deze 14 dagen na afkalven te bemonsteren om te kijken of de bacterie
niet meer aanwezig is. Het tankmelkcelgetal moet ook in de gaten gehouden worden. In
het algemeen mag men er van uitgaan dat een celgetal van rond de 100.000-150.000
goed is.
Mocht een koe toch uierontsteking krijgen dan is het verstandig volgens onderstaand
protocol te werken. Op deze wijze weet u dat een koe met uierontsteking altijd op de juiste
wijze wordt aangepakt. Daarnaast houd met de mogelijkheid om de melk te laten
onderzoeken op de dierenartsenpraktijk open mocht de koe niet reageren op de ingestelde
therapie. Op de praktijk wordt dan bepaald welke bacterie in de melk aanwezig is en voor
welk antibioticum het gevoelig is, zodat een doelgerichtere therapie mogelijk is.
ZAAGSELOPSLAG (ivm Klebsiella mastitis)
- droog aangevoerd
- geen zichtbare schorsresten
- droog opslaan (dus niet buiten onder plastic!!)
(er is zaagsel op de markt dat behandeld is tegen Klebsiella besmetting)
22