1 SUCCULENTA jaargang 79 (1) 2000 - Au Cactus Francophone

A. pumila, van deze soort wordt gedacht dat het een hybride is van A. victoriae-reginae x A.
lechuguilla. De typische streepjes in de bladeren komen ook vaak voor bij A. lechuguilla
Kweekvormen
Van diverse agavensoorten bestaan
kweekvormen, waarvan die met een geel/
groene kleurschakering heel bekend zijn
(Forster, 1992; Kuppen, 1999). Deze worden
aangeduid door toevoegingen als
‘Marginata’, ‘Medio-picta’, ‘Striata’ of ‘Variegata’.
Ze komen ook verwilderd voor
(Wagenaar Hummelinck, 1987).
Vaak zijn -en worden- agaven om economische
redenen (voedsel, drank, vezels)
gekweekt. Zo is A. fourcroydes al heel
lang een van de belangrijkste leveranciers
van vezels. Het is een steriele kweekvorm,
oorspronkelijk ontstaan uit A. angustifolia,
waarvan enkele varianten bestaan (Colunga-GarcíaMarín,
1996/1997). Deze varianten
werden waarschijnlijk al tijdens de
Maya-cultuur geselecteerd (Colunga-GarcíaMarín,
1996).
Huidige stand van zaken
De vraag is of Ullrich, maar ook Gentry,
niet teveel namen gewijzigd en samengevoegd
hebben. De verzamelaar zal misschien
geneigd zijn te zeggen van wel,
want hij/zij ziet duidelijke verschillen, bijv.
tussen A. parryi en A. neomexicana, terwijl
de laatste naam toch gewijzigd is in A. parryi
ssp neomexicana (Ullrich, 1992). Door
het bestaan van vele overgangsvormen bij
agaven kan alleen populatieonderzoek uitsluitsel
geven. Aan de hand van slechts
enkele exemplaren van een soort valt in
feite weinig te zeggen over de onderlinge
verwantschap en daarmee dus ook over
de naamgeving. Een interessante vraag is
waarom er bij agaven zoveel overgangsvormen
bestaan. Dat heeft mogelijk te
maken met de manier van voortplanting
(veelal ongeslachtelijk, door uitlopers) in
combinatie met een relatief lange generatieduur
en groot verspreidingsgebied.
Succulenta jaargang 79 (4) 2000 185