een toekomst voor molens - Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed

Dankzij particulier initiatief, molenorganisaties, eigenaren en het Rijk is er in de afgelopen
decennia op het gebied van molenbehoud veel bereikt: ruim duizend molens zijn gered en
gerestaureerd, het beroep van molenaar en molenmaker bleef bestaan en er is geld voor
periodiek onderhoud.
Het was toch nodig om het huidige beleid op enkele punten te herzien, bijvoorbeeld door
molens minder nadrukkelijk als werktuig, en in eerste instantie als monument van de
geschiedenis van de techniek te beschouwen. Molens zijn markante getuigen van onze
geschiedenis en dat speelt bij de instandhouding vanzelfsprekend een belangrijke rol.
Het Rijk onderkent het belang van molens als cultuurdragers en wil deze monumenten, hun
omgeving, degenen die ze beheren én degenen die ervan genieten, blijvend ondersteunen.
In deze uitgave wordt de visie van het Rijk geschetst op de omgang met monumentale
molens en de richting waarin de zorg voor molens zich de komende jaren zal ontwikkelen.
Uitgangspunten voor het Rijk bij de omgang met molens en molenrestanten is hun monumentale
waarde, hun plaats in het landschap en hun functie in de maatschappij. Zij vormen
de basis voor het beleid van de rijksoverheid en zetten de visie van het Rijk op molens
uiteen, al is de eigenaar in de meeste gevallen aan zet. Het molenbeleid richt zich op een
evenwichtige instandhouding van materiële én immateriële aspecten.