wonen aan de gracht

More documents

Recommendations

Info

ecensies eens of oneens met onze recensenten? laat het ons weten via havana@hva.nl muziek lowlands artiesten Lowlands is koud een week achter de rug en het gros van de bands en artiesten die daar optraden, hebben het afgelopen jaar nieuw werk uitgebracht. En zoals wel vaker in de muziekwereld, was dat van heel wisselend niveau. De Belgische band dEUS was op voorhand een van de headliners van het festival, maar hun in april verschenen cd Vantage Point viel tegen. Zanger Tom Barman zei in een interview ter promotie van de cd, dat hij blij was dat er eindelijk geen ruzie in de studio was gemaakt. En daar ligt waarschijnlijk precies het probleem: het klonk allemaal wel heel erg braaf. Wel ruzie was het waarschijnlijk tijdens de opnames van Who’s your Momma van Anouk, dit jaar voor de tweede keer op Lowlands. De – ook niet al te beste plaat – werd opgenomen met haar partner The Anonymous Mis (Postman), maar kort na het verschijnen van de cd ging het stel uit elkaar. Amy MacDonald maakte dit jaar haar debuut, zowel als artiest op Lowlands als met haar plaat This is the Life is commercieel gezien één van de beste platen van de afgelopen periode. Van de gelijknamige hit word je trouwens ook meteen vrolijk. Dat geldt ook voor de muziek van de Engelse band The Kooks die met Konk een bijzonder sterk album maakten en met Do you wanne make love to me de festivalklassieker van 2008 hebben afgelevererd. Andere sterke recente ‘Lowland albums’? Claw Boys Claw is met Pajama Day sterk teruggekomen, en al zijn de mannen de vijftig ruim gepasseerd: live is the Claw nog steeds de beste band van Nederland. Ook Gem is een bandje van eigen bodem en New, de cd die een paar maanden geleden uitkwam, hoor je een sound die zich op het snijvlak van de muziek van The Strokes en Oasis bevindt. En als je dan toch aan het downloaden bent, check dan ook de nieuwe platen van bands als We are Scientists en Tunng, en je kunt er weer een jaar tegen aan. (Jim Jansen) 18 havana Festivalklassieker 2008: Th e Kooks. beeld jeroen nooij fi lm comandante Regie: Oliver Stone Met: Fidel Castro, Oliver Stone e.a. (MVSP) ✷✷✷✷✷ Oliver Stone interviewde Fidel Castro in 2002. Net op tijd, want inmiddels is Castro wegens gezondheidsredenen afgetreden als leider van Cuba, en treedt hij slechts mondjesmaat naar buiten. Stone krijgt opvallend korte antwoorden op zijn vragen. Een nieuwigheid voor de immer spraakzame Castro, die zelfs in de stromende regen urenlange toespraken kon houden. Castro overtuigt volgens eigen zeggen zijn tegenstanders liever met het gesproken woord dan met martelingen. Stone’s stokpaardjes komen allemaal voorbij in Comandante: de Cuba-crisis, Vietnam, Nixon, de moord op Kennedy. Stone stelt open vragen, Castro heeft overal antwoord op. En hoewel Castro vragen mocht onderbreken als die hem niet bevielen, heeft hij dat volgens Stone niet gedaan. Op de achterbank van de auto, onderweg naar bezoeken in ziekenhuizen of op straat, is het tussen de twee mannen wel heel erg ouwe-jongens-krentenbrood. Castro verzint zelfs melige krantenkoppen over Stone’s voorstel Viagra te slikken. Maar Stone blijft bij de les. Hij wisselt persoonlijke en politieke vragen met elkaar af, is soms poeslief, soms confronterend. Pas als Vietnamveteraan Stone doorvraagt over Cubanen die samen met de Vietcong Amerikaanse soldaten zouden hebben gemarteld, gelooft ook Castro duidelijk zijn eigen ontkenningen niet meer. Maar Stone vermijdt de harde confrontatie. Je hoeft het niet eens te zijn met Castro, maar het is wel prettig dat hij eens zijn zegje mag doen. De anti-Castrobeweging onder geëmigreerde Cubanen in de VS was daar minder gelukkig mee, en kwam in opstand. Deze documentaire is daardoor nog altijd niet in de VS vertoond. Vijftig jaren handelsembargo sorteerde interessante eff ecten; hoofdstad Havana bevat minder reclame dan het gelijknamige hogeschoolblad dat u nu in handen heeft. Vervolgfi lm ‘Looking For Fidel’ schijnt grimmiger te zijn, maar vooral Stone’s biopic ‘W’, over George W. Bush smaakt naar meer. “Een ex-alcoholist die in Jezus gelooft. Wat kan nog gevaarlijker zijn?” (Abel Schoenmaker) Oliver Stone smokkelt Viagra naar Castro boek suzanne vermeer (AW Bruna) ✷✷✷✷✷ De vakantieperiode is weer aangebroken. Tijd voor ontspanning, een drankje op een zonnig terras en het lezen van een boek. Welk boek? Dat bepalen veel mensen pas wanneer ze in de winkel staan. Daarom heeft de uitgever van Zomertijd, het nieuwe boek van Suzanne Vermeer, een slimme verkooptruc bedacht en het boek alvast als dé zomerthriller van 2008 aangewezen. Of dit ook daadwerkelijk zo is, moet nog maar blijken. De hoofdpersoon in het verhaal is Isabel: een jonge moeder die tevens hard werkt aan haar carrière als rechter. Als de schoolvakantie aanbreekt zoeken zij en haar man Menno opvang voor hun dochter. Na veel twijfels besluiten ze haar, op aanraden van een collega, een week naar een luxe zomerkamp te laten gaan. Bibi heeft het erg naar haar zin en belt iedere dag naar huis, maar op een avond blijft het telefoontje uit. Bibi blijkt ontvoerd. En Isabel heeft hier, als beginnend rechter, meer mee te maken dat ze kon vermoeden. Suzanne Vermeer schrijft ieder jaar een thriller met een vakantiethema. Na All-Inclusive en De Vlucht is dit wederom een spannend boek. Het tempo waarin alle gebeurtenissen plaatsvinden is hoog, en houden zo de vaart erin. In de tweede helft van het verhaal wisselt het perspectief steeds, waardoor je geboeid blijft lezen. Vermeer heeft een heldere, pakkende schrijfstijl, maar literatuur? Zo zou ik het niet noemen. Een pluspunt is de combinatie tussen de beschreven emoties en de duistere zaakjes: zo zijn er aan de ene kant de wanhopige ouders die bezorgd zijn over hun dochter en aan de andere kant geeft het verhaal je ook een kijkje in de onderwereld; wie weet wat en wie werkt met wie samen? Zomertijd is voor een dagje strand uitermate geschikt. (Linda Slagter) Lekker voor op het strand
nog een boek grafh errie Remco Daalder (Bas Lubberhuizen) ✷✷✷✷✷ Vraag eens aan je vader of moeder wat voor herinneringen ze hebben aan Tears For Fears, het gelikte popduo dat in 1985 een klapper van een hit scoorde met Everybody wants to Rule the World. Als ze dan met een nostalgische blik herinneringen gaan ophalen over schuifelen op schoolfeestjes, dan is de kans kleiner dat ze vrienden geweest zijn met Remco Daalder dan wanneer ze je kop onder de kraan duwen om je mond eens fl ink te spoelen met Unicura. In dat laatste geval waren ze waarschijnlijk net als Daalder ‘punk’, en die spuugden op die plastic, commerciële ellende. In zijn ‘punkroman’ Grafherrie beschrijft Daalder zijn leven van begin jaren tachtig. Iedereen was werkeloos, de stad stond vol kraakpanden en punks waren hun leven niet zeker als ze toevallig een stratenmaker uit de provincie tegenkwamen. Of als ze bij een concert skinheads tegenkwamen, want hoewel die op dezelfde muziek dansten, hielden ze er politiek erg verschillende meningen op na. Overeenkomst was dan weer dat ze allebei van zuipen én van matten hielden, dus dat leverde wat vreemde taferelen op in het uitgaanscircuit. Dat uitgaanscircuit werd overigens bevolkt door nog heel wat andere groepen van diverse pluimage: kunstacademiestudenten, gothics, metalheads en ga zo maar door. Daalder, niet heel toevallig in het dagelijks leven bioloog, beschrijft al deze bedreigde diersoorten in hun uiterlijke verschijningen en gedragingen. Verder gaat het boek, geïllustreerd door striptekenaar Peter Pontiac, over zijn platonische liefde voor aanstormend modeontwerpster Sandra en zijn afscheid van de punkcultuur. Ach, het heet een roman, maar of het literatuur is, zou ik je niet kunnen vertellen. Erg mooi geschreven is het in ieder geval niet, maar dat is misschien dan juist weer punk. Grafherrie is vooral interessant om een beeld te krijgen van Amsterdam in die tijd. Sommige kraakpanden bestaan nog steeds, sommige zijn gesloopt, andere zijn opgeknapt tot keurige yuppenwoningen. Jat een sixpack bij de Dirck III, stap op je fi ets en rij dezelfde route als Daalder in ‘83. Een veel betere introductie dan achter een ouderejaars in een T-shirt met een verenigingslogo aansjokken. (Wim de Jong) Een roman, maar literatuur? De introductie staat voor de deur, dat betekent vooral met de stad kennismaken, de HvA leren kennen en natuurlijk veel feestjes en introborrels afstruinen. Hoe kom je die een beetje leuk door, zonder kater? Smaakmakers geeft antikatertips Wie kent ‘m niet? De man- met- hamer die na een leuke avond genadeloos komt toeslaan? Ach, dacht je nog: dat ene wijntje kan wel. En vooruit: dat biertje van die aankomende klasgenoot kun je ook niet afslaan. En omdat we nu toch al bezig zijn, dan ook die laatste nog maar. En dan écht de laatste. En eentje om het af te leren…Bonkende hoofdpijn, misselijk, moe en een mond met de smaak van dooie vogeltjes zijn het gevolg. Maar niet met Havanas antikatertips! Want het is wel zo handig om de introdagen leuk door te komen, zonder dat je ’s middags al op het terras wegzakt van vermoeidheid en een vervroegd opkomende nadorst. Je moet tenslotte nog heel de avond doorfeesten. water Het toverwoord bij alle opkomende katersymptonen. Bestel tussen het slempen van biertjes door een aantal glaasjes water, of drink water uit de kraan op het toilet. Mineraalwater helpt de stofwisseling op gang, levert mineralen en magnesium (schijnt een kater-killer te zijn). Voor het slapengaan nog een kuub water wegslurpen schijnt volgens een van onze redactieleden ook een probaat middel te zijn. smaakmakers bier, wijn, venijn tips kunnen naar havana@hva.nl tekst en beeld annemarie vissers kippenbouillon Raar, maar waar, volgens oud recept. Misschien moeilijk in te passen, maar als er gelegenheid is tussendoor ergens iets te eten, bestel dan kippensoep. Helpt tegen de ‘ontwatering van het lichaam’. Klinkt goed. Is er geen tijd om te eten, dan verwijzen we je terug naar tip 1. honing Is er geen kippensoep voorhanden, neem dan van tevoren wat broodjes mee in je tas en eet ze tijdens een verloren moment snel op. Besmeer de broodjes royaal met honing. Honing helpt bij het afbreken van alcohol in je lichaam en normaliseert de bloedsuikerspiegel. Klinkt ingewikkeld, maar als het helpt? Smeren dus, die honing. koffi e Koffi e werkt ook nog wel eens ontnuchterend, en de cafeïne zorgt ervoor dat je je weer alert en iets fi tter voelt. Activeert de bloedsomloop, maar doet niks voor de hoeveelheid alcohol in je bloed. Maar ach: het gaat om het idee. 2-2-2 Probeer anders de 2-2-2-methode: twee uur voor het slapen, twee glazen water met twee aspirines nemen. Werkt volgens ervaringsdeskundigen erg goed. Wie geen zin heeft om medicijnen te slikken, vervangt de aspirine door vitamine-C tabletten. En de tip der tips: drink niet alles doorelkaar, maar bouw het op. Niet voor niets luidt de regel: bier na wijn geeft venijn. Wijn na bier geeft plezier. Havana wenst je… veel plezier. havana 19
Page 1 and 2: weekblad voor de hogeschool van ams
Page 3 and 4: inhoud 8 9 14 colofon Havana 4 11 f
Page 5 and 6: kriterion Kriterion is een kleine b
Page 7 and 8: strip ondertussen in curaçao Het e
Page 9 and 10: Nou daar gaat ie... HIGH FIVE?! Voo
Page 11 and 12: OOST, WEST... Je studententijd is p
Page 13 and 14: Stefan Slagter (20, derdejaars Bedr
Page 15 and 16: ’ Over de UvA gesproken: hoe vlot
Page 17: BENEN WIJD EN REKKEN acrogym: combi
Page 21 and 22: wat waar wanneer de culturele activ
Page 23 and 24: Dobbertjes zijn rubrieksadvertentie

wonen aan de gracht

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?