Taal is zeg maar echt mijn ding - Folia Web

havana Weekblad
Aorta 20 jaar
Zet drie ALO’ers
bij elkaar en je hebt
een feest
CMR-ramp
Medezeggenschapsverkiezingen
klucht
zonder schuldige
#32 voor de Hogeschool van Amsterdam
27 mei 2009
Bokskampioen
Romano Audhoe
over bloedneuzen
en blauwe ogen
Haantje komt bij de bus.
‘Goedemorgen Haantje,’ zegt de busmevrouw.
‘Mag ik je kaartje?’
‘Bek Houe, BitcH!’ zegt Haantje.
(lees verder op pagina 12 en 13)

2 havana
-advertenties-
STUDIJOB BESTAAT 10 JAAR!
In 2009 viert StudiJob Uitzendbureau haar 10-jarig Jubileum.
Dit zal menigeen niet zijn ontgaan: een grote banner in het raam, een
aangepast vrolijk feestlogo dat overal in terugkomt en ga zo maar door.
Al 10 jaar staat het StudiJob team paraat om een kwalitatief goede match
te maken tussen uitzendkracht en opdrachtgever. We hebben ons inmiddels
gespecialiseerd in uitzending, payrolling, werving & selectie en
loopbaanbegeleiding & coaching. We willen onze diensten nog lange tijd
aan blijven bieden aan onze opdrachtgevers en uitzendkrachten.
Kortom:
Ben je op zoek naar exibel en kwalitatief goed personeel?
Of ben je juist op zoek naar een passende bijbaan?
Neem dan snel contact op met een van de consulenten!
Een feestelijke groet van het StudiJob team

Mea maxima
culpa
In deze Havana kunt u onder andere een interview lezen met Louis Tavec-
chio. Een interessante en bevlogen man met een duidelijke mening die hij
niet achter een rookgordijn verbergt. Over agressie heeft Tavecchio veel te
melden. Hij ziet het als een wezenlijk aspect van de mannelijke identiteit.
Ik ben man en heb dan ook regelmatig last van agressieve neigingen. Door
mijn opvoeding en opleidingen heb ik geleerd creatief en constructief met
mijn agressiegevoelens om te gaan. Hoewel ik het soms wel zou willen, deel
ik nooit een tik uit, laat staan dat ik iemand in elkaar sla. Natuurlijk, ik
dagdroom er wel eens over, maar tussen dagdroom en daad staat het vermo-
gen om mijzelf te beheersen. Mijn ratio doet mij geloven in de kracht van
het woord. Wat riep de afgelopen weken agressie bij mij op? De Sorbon?
Nee, de voedselschuivers van de HvA roepen helemaal niets meer bij me op.
Ik heb de culinaire terreur achter mij gelaten. Ik put hoop uit de gedachte
dat we Sorbon binnenkort in het grote vergeetboek kunnen bijschrijven.
Riep de klantenservice van de HvA dan mijn agressie op? Integendeel, die
afdeling wordt steeds beter. Nee, van de week is er op de HvA iets gebeurd
dat bij mij – en bij vele anderen – elk gevoel voor nuance met de snelheid
van een rollercoaster deed verdwijnen. Waar heb ik het over? Juist, het mis-
lukken van de CMR-verkiezingen. Wie er verantwoordelijk voor is, weet ik
niet. Ik weet wel dat iedereen meent dat iemand anders verantwoordelijk is.
Wat was er aan de hand? De afdeling M&C van de HvA bleek niet in staat
een mail naar alle studenten te sturen. Een andere afdeling – ook HvA –
kreeg het niet voor elkaar om uit een database de gewenste deelverzameling
te halen. Nog een andere afdeling – alweer HvA – ontdekte of veroorzaakte
allerlei technische problemen waardoor het stemmen werd bemoeilijkt. De
CMR zelf? Verstijfd van verbijstering. Hoe is het in godsnaam mogelijk
dat wij als HvA zo’n relatief simpel klusje niet foutloos kunnen uitvoeren?
Ik heb met vertegenwoordigers van alle betrokken afdelingen gesproken.
Allemaal vriendelijke en bereidwillige mensen, maar niemand kon een wel-
gemeend sorry over de lippen krijgen. Wat is er met ons aan de hand als we
het mea (maxima?) culpa niet meer kunnen uitspreken? Niemand hoeft op
traditioneel Japanse wijze seppuku te plegen, maar een diepgemeend sorry
is toch wel het minste dat we mogen verwachten.
Paul van de Water
hoofdredacteur
inhoud
Redactieadres Weesperzijde 190 (kamer B.2.18), 1097 DZ Amsterdam, tel 595 24 90 e-mail
havana@hva.nl. Hoofdredactie/management Paul van de Water p.l.van.de.water@hva.
nl Eindredactie Wim de Jong w.de.jong@hva.nl Redactie Jobien Groen j.groen@hva.nl,
Jarinde de Klerk (stagiair), Selina van Loon (redactie-assistent) s.van.loon2@hva.nl, Thijs den
Otter m.d.den.otter@hva.nl, Annemarie Vissers a.m.w.t.vissers@hva.nl, Medewerkers Kim
Bos, Martien Bos (correctie), Anke Brouwer, René Glas, Anne Kleisen, Hans van Vinkeveen
Redactieraad Maroesja Perizonius, Wijnand Scholtens, Evelien Spaan, Jerke van der Woerdt
Fotografen Bram Belloni, Fred van Diem, Marc Deurloo, Jan-Maarten Hupkes, Henk Tho-
mas, Christel Wolters Coverbeeld Pascal Tieman Illustratoren Pepijn Barnard, Martien Bos,
Bas Kocken, Magda Rinkema, Pascal Tieman Vormgeving Pascal Tieman Ontwerp Lay-out
Death Valley / Amsterdam Advertenties Bureau Van Vliet, Postbus 20, 2040AA, Zandvoort,
telefoon 023 571 47 45 fax 023 571 76 80 of zandvoort@bureauvanvliet.com Abonnemen-
ten € 18,15 per jaar, opgave via de redactie-assistent of per e-mail. Drukkerij Dijkman Offset
Diemen. Havana Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de
hoofdredacteur artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen. ISSN - 1385-5670
Havana heeft een samenwerkingsverband met Folia. Redactie Nadine Böke, Mirna van Dijk,
Jim Jansen, Anne Koeleman, Harmen van der Meulen, Dirk Wolthekker
De volgende Havana verschijnt woensdag 3 juni
Havana is het weekblad voor studenten en medewerkers
van de Hogeschool van Amsterdam 27 mei 2009 jaargang 14 / #32
04 nieuws
09 knip en plak
09 vraag van de week
09 ondertussen in
19 passie
20 recensies
21 eten
21 zwartwit
22 dobbertjes
22 hva-agenda
23 weekgast
24 afstuderen
20 jaar togaparty’s
Bij Aorta, de studentenvereniging
van de ALO, is het al twee decennia
gezelligheid kent geen tijd.
Herstelopvoeding
Laat geweldsplegers zien welke
schade ze aanrichten. Daarvoor
pleit lector Louis Tavecchio.
studenten. Wij sloten ons bij Erik en Jacob
aan en haalden de verschillende commissies
bij elkaar. Zo zat iedereen in de feest-, intro-,
sport-, uit- of sooscommissie. Na een tijdje
was ik meer op de ALO dan thuis.”
De eerste sociëteit van de ALO was een knap
stukje doehetzelfwerk. “Erik – de doener
van de twee, Jacob was de denker – besloot
dat we een eigen bar nodig hadden. Jacob
regelde de diplomatieke zaken met het ma-
nagement en Erik koos een plek in de kelder,
precies onder het zwembad. Hij verzamelde
zelf houten planken en een tap, en timmerde
daarvan de eerste soos in elkaar.”
Vanuit die soos werd in de verschillende
commissies de basis gelegd voor veel tra-
dities die nu nog gelden zoals beljatten, de
introductieweek en themafeestjes. “De toga-
party is mijn hoogtepunt op de ALO. Daar
worstelden de sterkste mannen uit de klassen
tegen elkaar in lange gewaden en de mooiste
meiden waren symbolisch de trofee.”
De jaren negentig
De toenmalige ALO-directeur en een
speciale commissie besluiten in 1996 dat
de oude soos niet meer veilig is en sluiten
de tent. Iwan de Koker, op dat moment
voorzitter van Aorta, bedenkt een plan voor
een nieuwe soos, tien meter naast de oude,
wederom in een deel van de etsenkelder.
“Voor dat plan weekten we een bak geld
– zo’n twintigduizend gulden – los van de
HvA. In ruil daarvoor moesten we wel een
stichting worden zodat het nancieel wat
overzichtelijker werd.”
Die nieuwe bar werd stevig gebouwd. “Met
gasbetonblokken zodat er door de voltallige
sooscommissie aan gehangen kon worden bij
het invechten van andere studenten. De lam-
pen haalden we weg bij een verbouwing van
bioscoop Tuschinski. Maar die waren van
gips en zijn later jammerlijk gesneuveld.”
In die tijd leefde de soosfeesten op. “Ik weet
ook niet helemaal waarom,” zegt Joppe de
Vries, in die jaren ook actief in Aorta. “We
waren erg fanatiek met het ronselen van
gasten, maar de dj was elke keer dezelfde en
die was niet eens zo heel goed. De thema’s
sloegen ook nergens op, maar bijna iedereen
Meer luxe, meer regels
studentenvereniging aorta
De eerste sociëteit timmerden de studenten destijds
eigenhandig in elkaar. Twintig jaar later bestaat de
studentenvereniging van de ALO nog steeds, maar met
minder vrijheid en chiquere voorzieningen. “Een wet
T-shirt contest hoort er niet meer bij.” Gijs Hardeman
nus Gijs Hardeman ging in gesprek met drie
generaties actieve Aortianen.
Eind jaren ’80
“We wilden het studentenleven op gang
brengen, zodat niet iedereen na de lessen
direct terug de provincie indook,” vertelt
Sandy Spil. Eind jaren tachtig was Spil stu-
dent op de ALO, nu is ze er docent Zelfver-
dediging. “De belangrijkste mannen achter
het ontstaan van een actief studentenleven
op de ALO zijn Erik Herber en Jacob Nien-
huis. In mijn jaar zat een groepje fanatieke
Het begon met een kratje bier op vrijdag in
het etsenhok. Een jaar later bouwde het
groepje studenten van de Academie voor
Lichamelijke Opvoeding (ALO) een bar in
die etsenkelder en de soos was geboren.
De vereniging die daar zijn intrek nam,
genaamd Aorta, bestaat nu twintig jaar.
Ofcieel staan die letters voor ‘Als Onver-
moeibaar Rustpunt Te ALO Amsterdam’,
al werd volgens sommigen die uitleg er pas
later aan gegeven. En zo zijn er wel meer
onduidelijkheden over de afgelopen twintig
jaar. Oud-Havana-columnist en ALO-alum-
h a v a n a
deed mee. De eerste keer hadden we overigens
alleen gedacht aan opbouwen, niet aan afbre-
ken. Toen het klaar was, stonden we daar met
nog maar vijf man om de boel schoon te ma-
ken. Dat duurde dus tot laat in de ochtend.”
De soosfeesten werden steeds drukker en er
konden er geen introducés meer bij. “Na een
vechtpartij zijn we uitsmijters gaan inhuren
om te zorgen dat het niet weer uit de hand
zou lopen,” zegt Iwan. “Dat waren jongens
van de F-Side van Ajax dus toen bleef het
gewoon ‘rustig’.”
2005 een nieuw gebouw
Toen Cees Vervoorn directeur werd van de
ALO, was hij vaak te vinden in de soos. “In
het begin ging ik daar twee keer per week
een biertje drinken. Dat stelden de studenten
op prijs en zo kon ik de sfeer op de ALO
goed leren kennen. Aorta is altijd een bloei-
ende studentenvereniging geweest. Het werd
volledig gerund door ALO’ers die midden in
de opleiding stonden en iedereen kenden. De
laatste jaren is er veel veranderd. Het is niet
makkelijker geworden voor de bestuurders.
Vroeger kreeg de stichting voor elke student
ongeveer 8 gulden per jaar, maar door een
juridische uitspraak is die weggevallen. En er
zijn twee opleidingen bijgekomen waar-
door het studentenaantal van vijfhonderd
naar tweeduizend ging. Tel daar dit nieuwe
gebouw bij op, met allerlei andere regels, en
dan kun je concluderen dat toen en nu niet
vergelijkbaar zijn. Wij hebben als domein
ook onze eigen houding veranderd. We heb-
ben er na de verhuizing een tijdlang dichter
op gezeten om te bewaken of de activiteiten
wel pasten binnen de nieuwe sfeer. Een wet
T-shirt contest hoorde daar bijvoorbeeld niet
meer bij.”
Intussen is Vervoorn niet meer twee keer
per week in de soos te vinden. “Ik ben er
nog wel af en toe. Op het jubileumfeest in
het Sloterparkbad ga ik ook zeker een kijkje
nemen. Ik denk niet dat ik achter de tap ga
staan, zoals Aorta aan docenten gaat voor-
stellen. Ik geef veel te veel bier weg.”
Het huidige Aorta heeft het qua regels een
stuk zwaarder, maar qua ruimte en luxe
heeft de vereniging niets te klagen. Er is een
lange bar en een keuken annex opruimhok
en een achterdeur naar buiten zodat op een
mooie dag in no time de banken in de zon
staan. De ruimte die ze nu hebben is groter
en moderner dan die in de oude ALO, hoe-
wel de troep doet denken aan een studen-
tenhuis op de dag na Koninginnedag. “We
moeten nog opruimen en sinds het laatste
feest zijn de gesneuvelde fotolijsten nog
niet vervangen,” zegt Bas Beuse, de huidige
voorzitter van Aorta. “We zijn iets relaxter
dan de commissie voor ons. De sfeer is sinds
dit jaar erg ontspannen en we staan erg
open voor iedereen. Er werd ons wel eens
verweten dat we te veel een kliek waren die
mensen buiten hield. Dat proberen we tegen
te gaan, hoewel het lastig is om hier geen
kliek te worden.”
Sinds de ingebruikname van het nieuwe
gebouw, is er het nodige veranderd. “Wij
hebben nu te maken met drie opleidin-
gen, waarbij de ALO toch nog steeds de
dominante groep is,” vertelt Bas. “Sport
Management & Ondernemen haakt wel
aan, maar Voeding blijft wat achter. Die
zouden we graag meer in de soos zien of
zelfs in Aorta.” En wat is er dan nog meer
anders dan een paar jaar geleden? “We zijn
bijna elke dag open in plaats van alleen op
dinsdag en donderdagmiddag. Studenten
kunnen hier overdag komen chillen, een
computerspelletje spelen of muziek luiste-
ren. De activiteiten die al jaren hetzelfde
waren, werken niet meer zo. Misschien
moeten we weer eens wat nieuwe dingen
bedenken.”
Aanstaande vrijdag: een knallend
feest
Om het twintigjarige bestaan te vieren vindt
aanstaande vrijdag in het Sloterparkbad het
jubileumfeest Wet ’n Wild plaats. “Bijna alle
oud-Aortianen komen en nog zevenhonderd
studenten van de Dr. Meurerlaan,” vertelt
Lex Bronkhorst van Aorta. Introducés zijn
ook welkom, maar dan moet wel iemand
van de ALO, SM&O of Voeding je meene-
men. Het wordt een feest in het zwembad
waarbij verschillende dj’s zoals Hardwell,
Bart Skillz en Marcel Woods komen draaien
en het recreatiebad gewoon open blijft. Lex:
“Dit feest wordt de bom.” ■
Meer luxe, meer regels
studentenvereniging aorta
h a v a n a
het te veranderen. Ik heb als wetenschapper
natuurlijk geen pasklare oplossing. Ik heb
wel wat inzichten geformuleerd en hopelijk
kunnen we daar verder mee komen. Een
collega van mij in Utrecht – Daan Brugman
– pleit voor herstelopvoeding bij deze groep.
Een onderdeel van die heropvoeding is dat
je de geweldspleger laat zien wat hij voor
schade aanricht bij anderen. Dat zou dan een
corrigerend effect moeten hebben. Eigenlijk
ben je natuurlijk al te laat als je het wilt
herstellen bij iemand van 14 jaar, maar beter
laat dan nooit. Ik ondersteun die initiatieven
dan ook van harte.”
Maar waar komt dat gewelddadige ge-
drag vandaan?
“Het zijn bijna allemaal jongens. Ik zie
een vrouw niet zo snel een buschauffeur in
elkaar slaan omdat hij iets zegt wat haar niet
welgevallig is. Vrouwen hebben die neiging
veel minder. Het gewelddadige gedrag is een
extreme uitingsvorm van mannelijke identi-
teit. We moeten uitzoeken en bestuderen hoe
het komt dat er in de mannelijke identiteit
een gevaarlijke kant zit die ervoor zorgt dat
er ineens een buitenproportionele reactie
ontstaat op vrij normaal gedrag van bijvoor-
beeld een buschauffeur. Je kunt natuurlijk
zeggen dat het een paar gekken zijn, net als
die man in de Suzuki op Koninginnedag. Die
gedachte vind ik te simpel. Volgens mij zit
de kern van het probleem in het feit dat de
dader op een of andere manier in zijn man-
nelijke identiteit is geraakt, zich gekrenkt,
gedwarsboomd of miskend voelt. Hij ziet
zichzelf als kansloos in een samenleving die
de zijne niet is. In de combinatie van een
laag zelfbeeld, een slecht toekomstperspec-
tief en een dwingende behoefte aan materiële
agressieve jongeren
Surveillanten bedreigd. Buschauffeur in elkaar geslagen.
Treinconducteur neergestoken. Leraar vermoord. Inci-
denten of is er meer aan de hand? Havana sprak hier-
over met Louis Tavecchio (63), hoogleraar aan de UvA
en lector bij de HvA. “Gewelddadig gedrag is een ex-
treme uitingsvorm van mannelijke identiteit.” Paul van de Water
niets in elkaar geslagen. Ik ben daar niet zo
optimistisch over, het zal niet gauw minder
worden. Er komen steeds meer jongens met
een laag ontwikkeld moreel besef die het
volstrekt normaal vinden om bij het minste
of geringste onmiddellijk tot geweld over te
gaan. Je zou dat natuurlijk kunnen accep-
teren als een vaststaand gegeven. Blijkbaar
zijn er mensen die af en toe een buschauf-
feur in elkaar slaan. Jammer, maar dat is nu
eenmaal zo en dus gaan we weer over tot de
orde van de dag. Je kunt ook proberen om
U wordt wel ‘de professor van het korte
lontje’ genoemd. Waarom?
“Ik heb een keer iets in De Telegraaf gezegd
over de verhuftering van de maatschappij
door agressieve jongeren met een kort lontje.
Die agressie richt zich vooral tegen mensen
met een controlerende functie: buschauffeurs,
ambulancepersoneel en treinconducteurs. Die
jongeren accepteren de regels en normen van
de samenleving niet. Daar willen ze tegen-
aan schoppen en dus worden de symboli-
sche gezagsdragers van die samenleving om
‘Het gewelddadige gedrag is een extreme
uiting van mannelijke identiteit’
h a v a n a
kinderen die niet naar de crèche zijn gegaan.
Het is de betwistbare conclusie van op zich
wel belangrijk wetenschappelijk onderzoek.
Er is echter geen causale relatie aangetoond
tussen kinderopvang en agressief gedrag. De
conclusie ligt – ik overdrijf nu een beetje – op
het niveau van de bewering dat er een causale
relatie is tussen het misdaadcijfer en het aan-
tal kerktorens in een stedelijke omgeving. Die
relatie is er inderdaad maar dat komt omdat
een grote stad meer kerken heeft en dat in een
stad ook meer misdaad voorkomt dan op het
platteland. Het is dan een beetje dom om te
stellen dat religie misdaad veroorzaakt.”
U kent zowel de HvA als de UvA goed.
Welke verschillen ziet u tussen de stu-
denten van beide instellingen?
“HvA-studenten zijn wat minder zelfstan-
dig en verlangen te vaak dat de docent ze
instructies geeft hoe ze iets moeten doen. Ze
zijn gewend geraakt aan veel begeleiding. Ze
hebben mogelijk ook wat minder abstractie-
vermogen dan UvA-studenten. Ze zijn veel
meer geneigd meteen te handelen, wat ook
best een goede eigenschap kan zijn. Maar een
HvA-student moet leren dat afstand nemen,
beschouwen en analyseren ook voor een
hbo’er belangrijke vaardigheden zijn. Ook zij
hebben een theoretisch kader nodig. Zonder
zo’n kader kun je problemen eigenlijk niet
oplossen. UvA-studenten zijn wat analyti-
scher ingesteld en zijn ook meer bereid en be-
ter in staat om de dingen zelf uit te zoeken.”
Waar ergert u zich aan?
“Ik kan mij ergeren aan de grote invloed van
managers die alleen maar denken in termen
van rendement en geld. Zo belemmeren ze
de voortgang van onderwijs en onderzoek.
Dat is jammer. Je ziet dat verschijnsel zowel
op de UvA als de HvA. Ik erger mij ook aan
docenten die wat kennis over methodolo-
gie en onderzoeksopzet betreft zijn blijven
steken in de jaren zeventig. Ze dragen die
verouderde kennis over op hun studenten
of leren hun de kunstjes die ze zelf vroeger
geleerd hebben. Dat is onacceptabele, intel-
lectuele luiheid. Als ik de macht zou hebben,
zou ik alle docenten verplicht laten bijscho-
len op het gebied van onderzoeksvaardighe-
den. Dat is binnen het domein waar ik werk
geen overbodige luxe.”
Wat laat u achter als u de HvA verlaat?
“In de huidige situatie is in het domein
Maatschappij en Recht te veel sprake van
kleine, geïsoleerde onderzoekjes die ook
niet op elkaar zijn afgestemd. Een of andere
organisatie wil iets laten onderzoeken en een
paar studenten gaan dat onder begeleiding
van een docent doen. Er wordt een mooi
rapportje gemaakt en daarna is iedereen te-
vreden. Klaar, volgende opdracht. Een jaartje
later komt een soortgelijke vraag binnen
en wordt het onderzoek opnieuw uitge-
voerd. Op die manier wordt het wiel telkens
opnieuw uitgevonden. Het zijn ‘u vraagt en
wij draaien’-projectjes met losse odderop-
brengsten. Van een duidelijke visie en van
een consistente, lange lijn is nu nog geen
sprake. Dat veroorzaakt hijgerigheid. Ik zou
de deur tevreden achter mij dichtdoen als we
het niveau van incidentele hijgerigheid en
het kortetermijndenken achter ons hebben
gelaten. Dat vereist een cultuuromslag en
daar maak ik mij hard voor. Ik wil over dit
thema ook een mooi leerboek voor hbo’ers
achterlaten. Verder hoop ik een aantal
promotietrajecten tot een goed einde te
brengen. Tot slot wil ik graag dat ik samen
met de docenten hier tot gemeenschappelijke
criteria kan komen voor het beoordelen van
scripties, eindverslagen en andere (onder-
zoeks)producten van studenten.” ■
CV Louis Tavecchio
■ Geboren 10 maart 1946
■ Opleiding Psychologie aan de UvA, gepro-
moveerd in 1977
■ Functies Lector Vraaggerichte Methodiek-
ontwikkeling (HvA)
■ Hoogleraar in de Pedagogiek van de Kin-
deropvang (UvA)
■ Bijzonderheden: Hoofdredacteur Peda-
gogiek
■ Redactielid Kind & Adolescent
■ Juryvoorzitter Vaderdagtrofee
agressieve jongeren
welvaart ontstaat dan agressie. Als je deze
hypothese aanneemt dan kun je gaan zoeken
naar een aanpak, naar behandelingen. Ook
de school moet hier een belangrijke rol
spelen. De school heeft immers ook een
duidelijke opvoedende betekenis.”
Keihard aanpakken?
“Nee, ik ben geen voorstander van keiharde
sancties zoals dat wel in Amerika wordt
gedaan. Dat is niet effectief. Je maakt die
jongens echt niet beter door op ze in te
beuken. In een detentieoord wordt hun
neiging alleen maar sterker. Jongens van 12
of 13 langdurig in de gevangenis opsluiten,
is echt helemaal verkeerd. Ik zie veel meer in
inzichtgevende gesprekken en behandeling.
Je kunt beter aan iemand sleutelen om te
kijken of er nog wat van te maken valt. In
de behandeling moet wel een strafelement
zitten, maar je moet altijd iemand de kans
geven zich alsnog positief te ontwikkelen.
Die jongens zijn echt niet zo maar agressief
geworden. Er zit een wereld van frustraties
achter. Juist die frustraties en het gevoel van
miskenning moet je zien te voorkomen door
middel van opvoeding en opleidingskansen.
Je moet die jongeren in ieder geval niet al-
leen maar corrigeren en kleineren.”
Is er een relatie tussen agressief gedrag
en opleidingsniveau?
“Bij dit soort grensoverschrijdend gedrag is
er een duidelijke samenhang met opleidings-
niveau. Ik zeg er meteen bij dat er ook grote
schoften zijn met een hoge opleiding. Het
nadenken over wat je doet en wat de gevol-
gen zijn van je handelen vereist een bepaald
abstractieniveau. Je moet geleerd hebben
afstand van jezelf te nemen en je moet leren
behoeftebevrediging uit te stellen. Dat hangt
zonder meer samen met intelligentieniveau en
opleiding. Als we het over agressieve jongeren
hebben dan gaat het toch veelal om jongens
met een laag opleidingsniveau die ook denken
dat ze kansloos zijn in deze samenleving.”
Er zijn collega’s van u die een relatie zien
tussen agressie en crèches.
“Het verblijf in een crèche zou tot gevolg
hebben dat kinderen agressiever worden en
dat ze hun agressie ook nog overdragen op
Keihard
inbeuken
of nieuwe
kansen?
agressieve jongeren
h a v a n a
Voorheen zorgden radio- en televisiezenders
voor muziek. De gebruiker kon bepalen
welke zender hij beluisterde, maar de enige
mogelijkheid om zijn voorkeursmuziek op
te zetten, was naar de platenwinkel gaan
of een nummer aanvragen bij een radio- of
tv-zender. Met de komst van internet werd
het mogelijk om je favoriete muziek direct
te downloaden of te streamen. Muziek werd
als kraanwater: overal en altijd beschikbaar.
Anno 2009 is de website Last.fm een van
de belangrijkste spelers in de oline muziek-
branche. Mensen melden zich massaal aan
om hun muzieksmaak verder te ontwikkelen
en om in contact te komen met personen
met dezelfde smaak. Vanaf 2002 is Last.fm
in tweehonderd landen actief. Last.fm heeft
momenteel meer dan 21 miljoen leden.
Dagelijks worden er vijftien miljoen tracks
beluisterd. Last.fm houdt statistisch bij waar
mensen naar luisteren en probeert zo in te
spelen op de voorkeuren van de gebruiker.
Wij willen een kritisch oog werpen op de
communitywebsite van Last.fm. In hoeverre
kan een computer bijdragen aan de muziek-
smaak van een mens? Op basis van welke
informatie genereert de website suggesties?
Verbreedt Last.fm de muzieksmaak van de
gebruiker? Of leiden de suggesties eerder
tot een tunnelvisie? Manipuleert Last.fm de
muzieksmaak van de gebruikers?
Lijstjes
De kracht van Last.fm zit in het veelge-
prezen suggestiesysteem. Online suggesties
worden gegenereerd naar aanleiding van
het luistergedrag van de gebruiker. Last.fm
gebruikt twee methodes om de luisterende
liefhebber muziek aan te bieden. Online kun
je luisteren naar radiozenders, of ine kun je
muziek luisteren met je gangbare muziek-
programma en suggesties krijgen via de
software van Last.fm.
Tunnelvisie
Onze enquête (zie kader) vertelt meer. Slechts
27% van de ondervraagden bleek meer buiten
de deur dan thuis achter de pc te werken. Van
deze 27% was nog niet eens de helft bekend
met het bestaan van de website. Draait het de
leden wel om het suggestiesysteem? Gebrui-
ken ze Last.fm enkel om zich te pro leren?
Opmerkelijk is dat het overgrote deel van de
ondervraagden Last.fm ook zou gebruiken
zonder het suggestiesysteem. 86% geeft aan
dat de gegeven suggesties niet of nauwelijks
aansluiten bij hun smaak.
De applicatie vindt haar populariteit door
haar muzikale aanbevelingen. Een aanbeve-
ling hoort niet meer dan een suggestie te zijn.
Een gebruiker moet hiermee kunnen doen wat
hij wil. Is er wel sprake van aanbevelingen,
kijkend naar de werking van de online radio?
Een gebruiker die zoekt naar een bepaalde
artiest, krijgt muziek te horen van vergelijk-
bare artiesten. Nog zonder dat de gebruiker
een keuze heeft gemaakt, wordt de muziek
gedraaid en toegevoegd aan zijn bibliotheek.
In hoeverre bestaat de muzikale bibliotheek
dan nog uit jouw favoriete muziek? Misschien
zat er muziek tussen die niet jouw interesse
wekte. Het overgrote deel van je muzikale
bibliotheek bestaat uit bands waarvan je
misschien een enkele keer een nummer
hebt gehoord. Interactiviteit is een van de
belangrijkste kernwoorden voor web 2.0. Hoe
interactief is Last.fm eigenlijk, kijkend naar de
aanbevelingen? Gebruikers blijken zich niet
bewust te zijn van het altijd aanwezige ‘sug-
gestiesysteem’. Uit de enquête bleek dat bijna
alle gebruikers Last.fm ook zouden gebruiken
zonder de suggesties, maar iemand die naar
een Last.fm-radiozender luistert, ontkomt niet
aan verwante muziek.
Heeft het suggestiesysteem van Last.fm dan
een manipulatieve werking? Het suggestie-
systeem neemt meer keuzevrijheid weg dan
dat het keuzes creëert, zoals dat wel ver-
wacht zou worden bij web 2.0. Is je nieuwe
muzieksmaak mede mogelijk gemaakt door
Last.fm of is het gecreëerd door Last.fm?
Heb jij je smaak zelf ontwikkeld of heeft een
computer die voor jou berekend?
Het systeem is zo waterdicht dat een gebrui-
ker er zelf nog weinig aan kan toevoegen. De
gebruiker komt eerder in een tunnelvisie dan
in een omgeving waarin hij zijn eigen weg
bewandelt.
Dit is een verkorte versie van een artikel dat
Jurre en Edward voor het vak Research Lab
schreven. ■
Enquête (165 deelnemers)
■ Waarom gebruik je Last.fm?
■ Ga je zelf opzoek naar nieuwe muziek
op Last.fm?
■ Zijn de suggesties op jou van toepas-
sing?
■ Had je Last.fm ook gebruikt zonder
suggesties?
onderzoek
Last van manipulatie?
Muzieksite Last.fm beweert te kunnen helpen je muziek-
smaak verbreden. Is dat ook zo? Of word je stiekem toch
in een bepaalde richting geduwd? Twee studenten Inter-
actieve Media deden onderzoek. Jurre Hehenkamp en Edward Boom
h a v a n a
interview
“Ik vond het altijd al gaaf om bokswedstrij-
den op tv te zien. Dat wilde ik ook! Maar het
mocht niet van mijn ouders. Toch bleef het
altijd in mijn hoofd zitten. Anderhalf jaar ge-
leden ben ik lessen gaan volgen. Al snel wilde
ik een grotere uitdaging: wedstrijden doen.
Op het moment dat ik de ring instap, denk
ik dat ik sterker ben dan mijn tegenstander.
Ik wíl graag winnen, maar ik kan tegen
verliezen als ik weet dat ik alles heb gegeven.
Alleen de eerste wedstrijd heb ik verloren.
Dat was een prestatiewedstrijd, waarin ik
het tegen iemand met meer ervaring uit een
zwaardere gewichtsklasse moest opnemen.
Ik ben de eerste in de familie die bokst.
Mijn familie staat inmiddels positief
tegenover mijn sport. Ze staan achter me
en zijn trots op me. Mijn moeder moti-
veert me zelfs en zorgt heel goed voor me.
Na een wedstrijd houdt ze bijvoorbeeld
ijs tegen mijn zwellingen. Ik ben echt een
familiemens. Ik ben helemaal niet agressief
en denk dat ik alleen echt kwaad zou kun-
nen worden als er iets met mijn zussen zou
gebeuren. Als er een con ict is, dan begin ik
er niet op los te rammen. Ik zou ook nooit
als eerste een klap uitdelen en zou eerder
weglopen. Maar als ik een klap krijg, dan
zou ik me wel verdedigen.”
Droom
“Een wedstrijd duurt drie keer twee minu-
ten. Na de laatste woorden van de scheids
– ‘hou het gevecht netjes’ – is het stil. Praten
is verboden. Daar heb je tijdens de wedstrijd
ook geen energie voor. Je weet dat je een
klap krijgt, maar door de adrenaline voel
je het niet echt. De kater komt later, hé?
Tijdens de wedstrijd krijg ik alleen mee wat
er in de ring gebeurt. Ik hoor het niet eens
als mijn familie iets roept. Het enige waar
ik op reageer is de stem van mijn trainer,
omdat ik weet dat ik daarop moet letten.
Een deel van de klappen geef ik op gevoel,
maar ik merk dat ik steeds meer ervaring
krijg, waardoor ik beter na kan denken.
Mijn laatste wedstrijd was zwaar. De stand
punten onder de tien blijven. En je krijgt pas
punten als het een harde klap is. We waren
allebei heel erg offensief, bleven aanvallen.
De schade viel mee: een bloedneus tijdens de
wedstrijd en achteraf een dikke neus en een
blauw oog. Na een week was alles weer nor-
maal. Ik heb nog geen erge verwondingen
of een hersenschudding opgelopen, maar ik
weet dat dat risico er is. Tijdens mijn laatste
wedstrijd heb ik mijn tegenstander twee keer
acht tellen gegeven. Dat is het ergste dat ik
tot nu toe heb aangericht. Die jongen had na
de wedstrijd een paarse kin.
Natuurlijk krijg ik wel eens de vraag
waarom ik ervoor kies om vrijwillig geslagen
te worden. Maar het is niet alleen pijn die
je krijgt, je deelt ook uit. Boksen is mooi. Ik
heb het altijd al een mooie, technische sport
gevonden. Het is niet wild erop los rammen,
maar je moet goed kijken en nadenken. Het
is een uitlaatklep voor me en boksen geeft
mij meer zelfvertrouwen. Ik weet wat ik kan.
Mijn familie lmt elke wedstrijd, zodat ik
het later terug kan kijken. Achteraf denk ik
wel eens: ‘Die had ik kunnen ontwijken!’
Het boksen vraagt soms offers. Onlangs ben
ik gestopt met werken. School, boksen en
werken was te veel van het goede. Ik boks
zelf in de lichtwelterklasse, tot 64 kilogram.
Als je te zwaar bent, kun je gediskwali ceerd
worden. Daarom zorg ik dat ik goed op ge-
wicht blijf. Ik rook en drink uit principe niet
en ben vegetarisch voor mijn Hindoestaanse
geloof. Ik snoep niet, al vind ik het soms wel
lastig. Ik houd bijvoorbeeld erg van Suri-
naamse cake, maar ik kan de verleiding wel
weerstaan. Op dit moment zit ik vlak voor
tentamens en het Nederlands Kampioen-
schap, dan moet ik mijn sociale leven even
op een lager pitje zetten.
Voorlopig is het winnen van de Nederlandse
Kampioenschapschappen voor Nieuwelingen
en C-klassers mijn doel. 31 mei weet ik of ik
kampioen ben. Als dat zo is, dan is dat wel
een droom die uitkomt. Daarna zie ik wel
weer verder. Ik wil de komende jaren kijken
hoe ver ik kom met mijn sport, maar niet
ten koste van mijn studie. Na mijn studie wil
ik gaan werken en dan kun je niet met een
blauw oog aankomen.” ■
‘Het is
niet
alleen
pijn’
In anderhalf jaar heeft Romano Audhoe (20) al twee bokstitels in de wacht gesleept. Tussen zijn tentamens Inter-
national Business and Management door stoomt Romano zich klaar voor zijn vierde en belangrijkste wedstrijd: de
Nederlandse Kampioenschapschappen 31 mei. Jarinde de Klerk
‘De schade viel mee:
een bloedneus en een blauw oog’
h a v a n a
De verkiezingen van de Centrale Medezeg-
genschapsraad (CMR) voltrekken zich veelal
achter de schaduw van de dagelijkse hectiek
van het studentenleven. Veel studenten weten
niet wat de CMR is en dat er verkiezingen zijn
blijft al te vaak onopgemerkt. Dit studiejaar
zijn de verkiezingen op 11 mei gestart. Veel
tamtam van tevoren: folders, website, special
in Havana, voorlichtingscampagnes, kortom:
er werd veel uit de kast getrokken om ervoor
te zorgen dat de verkiezingen succesvol zou-
den verlopen. Toch maakte het stembureau
van de CMR op 14 mei bekend dat de ver-
kiezingsperiode een week verleng werd en dat
iedereen tot en met 22 mei zijn of haar stem
kon uitbrengen. Waarom werd deze keuze
gemaakt? Agnes van Furstenberg, grif er bij
de verkiezingen, licht toe: “De opkomst valt
tegen. Tot nu toe [19 mei, red.] hebben 2100
studenten gestemd en dat komt neer op een
dat percentage zo laag is. Er is van alles onder-
nomen om stemmers binnen te halen.”
Schuld
Hebben alle inspanningen dan zo weinig ef-
fect gehad? Volgens leden van de CMR is er
meer aan de hand. Verschillende afdelingen
van de HvA zijn in gebreke gebleven. Zo
bleek de afdeling Marketing & Communi-
catie (M&C) niet in staat om alle studenten
een mail te sturen met informatie over de
verkiezingen. De afdeling ICT kreeg het niet
voor elkaar om de kiessite en de daarachter-
liggende programmatuur foutloos te laten
werken. De afdeling Studenten Databeheer
kreeg opdracht om een bestand van alle
kiesgerechtigde studenten aan te leveren.
Ook dat verliep verkeerd. “Persoonlijk vind
ik het zwaar kut,” aldus Ruben van der
Linde, student lerarenopleiding Geschiedenis
en coördinator van de verkiezingscampagne.
“Het is belachelijk dat zoiets belangrijks met
zo veel tegenslagen moet verlopen.”
Wim Hendriksen, voorzitter van het Cen-
traal Stembureau, voegt hieraan toe: “Wij
zijn als stembureau eindverantwoordelijk,
maar we besteden allerlei diensten uit aan
de afdelingen die daar speciaal voor zijn.
Vervolgens blijkt het daar mis te lopen. Dat
is natuurlijk vervelend. Na de verkiezingen
moeten we evalueren om te kijken wat er
volgend jaar beter kan.”
M&C reageert verbaasd en een tikje geïr-
riteerd. “Dat studenten niet konden inloggen
op de site, ligt niet aan M&C. Dat is echt
een ICT-probleem. Wij hebben natuurlijk
wel de mailing verzorgd. Daarna hebben we
gehoord dat door vervelende ICT-problemen
niet alle studenten de verkiezingsmail heb-
ben ontvangen. Het is onredelijk om ons
daarvan de schuld te geven. Integendeel, we
hebben juist extra tijd geïnvesteerd om dit
probleem op te lossen en te zorgen dat ieder-
een in tweede instantie alsnog de mail heeft
gekregen,” aldus Gabriëlla Faneyter van de
afdeling M&C.
ICT-problemen vallen deels onder de verant-
woordelijkheid van de afdeling ITS. Eduard
Franke, hoofd ITS, vindt het vervelend dat de
problemen zijn ontstaan, maar benadrukt dat
het wat te ver gaat om zijn afdeling de schuld
te geven. “Eventuele inlogproblemen op de
site liggen bij de afdeling die de site beheert en
dat is niet mijn afdeling. Wat de niet verstuur-
de mails betreft: wij zijn slechts doorgee uik.
We mailen de studenten die in het bestand
staan zoals wij dat door de studentenadmi-
nistratie krijgen aangeleverd. Daar is iets
misgegaan maar dat ligt buiten onze invloeds-
sfeer. We moeten natuurlijk wel zorgvuldig
uitzoeken wat de oorzaken zijn. Als blijkt
dat wij iets fout gedaan hebben, dan ben ik
de eerste om dat te erkennen en om ervoor te
zorgen dat het niet meer zal voorkomen.”
Vinger
Els Spreij van de afdeling Studenten Databe-
heer – verantwoordelijk voor het maken van
de mailbestanden – laat per mail weten dat er
inderdaad sprake is van technische problemen
bij het genereren van de bestanden die nodig
zijn om de mails aan studenten te versturen.
Een medewerker van de studentenadministra-
tie laat desgevraagd weten dat het een extern
bedrijf is dat hier verantwoordelijk voor is.
Willem Brouwer, CMR-lid en docent Infor-
matica: “Kijk, dat is nou typisch voor dit
soort situaties. Iedereen schuift de zwarte
piet naar een ander en wast daarna de han-
den in onschuld. Ondertussen zitten wij – en
daarmee dus eigenlijk de gehele HvA – met
een lastig probleem.”
Wat vindt algemeen directeur Jeroen Knigge?
“Jammer dat de opkomst – voor zover we
dat nu kunnen overzien – opnieuw tegenvalt.
Het heeft in ieder geval niet gelegen aan de
inzet en betrokkenheid van de studenten van
de CMR en de Week van de Amsterdamse
Student. De activiteiten die hiervoor werden
georganiseerd waren succesvol. Als het
inderdaad zo is dat er veel mis is gegaan met
de bestanden en het bereiken van de kiezers,
dan is dat treurig. Ik ga nog geen beschul-
digende vinger opheffen. Eerst maar eens
kijken waar het echt is misgelopen. Er moet
geëvalueerd worden en een verbeterplan op-
gesteld worden. In ieder geval niet de moed
verliezen. Ieder jaar gaat het steeds een beetje
beter, zo is mijn stellige overtuiging.” ■
cmr-verkiezingen
Wet van
Murphy
slaat toe
Mails kwamen niet aan en de kiessite was vaak niet bereikbaar: de CMR-verkiezingen zijn ‘zwaar kut’ verlopen. Om
het opkomstpercentage toch op een acceptabel niveau te krijgen werd de termijn een week verlengd. Paul van de Water
h a v a n a
sporten met...
Of ik een cursus yoga op het Universitair
Sportcentrum (USC) wil gaan doen, wordt
me gevraagd. Ik? Maar ik heb helemaal niets
met mystiek, houd ik de boot af. Des te beter,
klonk het afgemeten. Daar zit ik, de vleesge-
worden scepsis, mooi aan vast. Maar wat zeur
ik! Yoga, dat is toch als een suf zoogdier een
beetje wazig staren naar hoe het gras groeit.
Een continu glimlachende dame in sarong
serveert intussen kruidenthee. Terwijl het
overspannen hoofd dankzij de wijze lessen
van goeroe Swami Dinges langzaam leegloopt.
Met aan het eind: geestelijke extase. Nirvana.
Ik doe de rest van mijn leven niets meer.
Helaas blijk ik de verkeerde yogavariant te
hebben gekozen. Foutje. Even Apeldoorn
bellen gaat niet meer. Ik ben welkom bij
‘bharata yoga’, zo ongeveer het tegendeel
van de relaxte geitenwollensokkenvariant.
“Wij zijn niet van het gezweef naar verre
oorden,” helpt lerares Snežana Klobucar me
hard uit de droom. “Joh, we zitten al genoeg
in ons hoofd, weg ermee, ga lekker bewe-
gen.” Bharata is een superactieve yogavari-
ant, waarbij ‘het lichaam kritisch wordt
uitgelijnd’. Alles draait om de wervelkolom.
Is die eenmaal rechtgezet, dan verdwijnen
lichaamsklachten als sneeuw voor de zon.
Wat ligt daar, vraag ik wijzend op een stapel
enge apparaten? Dat zijn hulpmiddelen:
houten boogjes, grote rubberen trekdroppen,
hoofdstandbankjes. Hare Krishna, denk ik,
wat staat me straks te wachten?
Ballon
De start is rustgevend. Ik lig samen met
veertien cursisten van alle leeftijden op een
mat en een hoofdkussentje dat vast lekker
slaapt. Indiase klanken geven het begin van
een aangenaam roesje. Maar dat is niet de
bedoeling. We moeten languit op de rug te
gaan liggen met het opgerolde kussentje
onder de onderrug. “Focus op de ademha-
ling. Visualiseer dat de buik een ballon is die
wordt opgeblazen.” Ik voel de eerste pijn,
maar deze pijn is volgens Snežana goed.
“Pijn is het weglopen van spanning.” De
volgende oefening is een standje genaamd
‘de hond’. Je staat met handen en voeten
uitgestrekt. “Rechte rug, anders is het een
doorgezakte teckel.” Afwisselend wordt een
been opgetild alsof je een geurmarkering
aanbrengt. Ik kijk met een schuin oog naar
de hoger gelegen tnessruimte. Gelukkig,
geen pottenkijkers.
“Nu gaan we de wervels mobiliseren,” zegt
Snežana. Daarvoor dient een kratje met een
ronde boog, waarover je de bovenrug wervel
voor wervel moet uitrollen. “Dat kan heftig
aanvoelen. Niet erg, er komt beweging in
iets wat al tijden vastzit.” Er volgen nog
meer oefeningen waarbij mijn botten angst-
aanjagend knakken. Als ze maar op z’n vaste
plek blijven. Toch wel raar, een wasbordje
kweken via yoga, bedenk ik. Daar zullen ze
in India van opkijken. Tot slot nog een hand-
stand met het hoofd door de zitting van een
krukje. Het staan lukt wonderwel, ik weet
alleen niet hoe ik terug moet komen.
Trekdrop
Na aoop blijk ik niet de enige die door de
cursus is verrast. “Ik verwachtte dat we in
kleermakerszit rustig rondjes met de vingers
gingen draaien,” vertelt Barbara van Schuren
(19), aankomend UvA-student. “Ik heb na
de eerste les dagenlang spierpijn gehad.
Die rubberen trekdrop in je rug voelde aan
als martelen.” Ze is samen met Marianne
Nuij (20), eerstejaars Kunstgeschiedenis
aan de UvA, op yoga gegaan. “We zijn
geen typische yogamensen, het leek ons wel
grappig. Agendatechnisch kwam ik bij deze
cursus uit,” zegt Marianne. Af en toe schiet
het tweetal wel in de slappe lach bij gekke
standjes. Maar opgeven, dat nooit. “Hierna
gaan we op kickboksen, om alle agressie
eruit te slaan.” Cursist Eefke Eenink (23)
is positief. “Ik had nek- en rugklachten en
spanning in de schouders. Dat is nu al een
stuk minder.” Eefke houdt zich als aan de
HvA afgestudeerde ergotherapeut vakma-
tig met het bewegingsapparaat bezig: de
juiste werkhouding, goed rechtop zitten. De
inhoud van de cursus sluit prima aan bij wat
zij geleerd heeft, vindt zij.
Sjorren
Volgens Snežana helpt bharata yoga tegen
allerlei klachten als rsi, hernia, tennisarm
en ook hyperventilatie en depressies. Is het
eigenlijk niet gewoon tness? Dat doet ook
pijn. Nee, tness is beweging vanuit kracht.
“Je staat te sjorren aan gewichten, bouwt
de spanning in het lichaam steeds meer op
en kweekt zo dikke spierbundels. Maar het
is domme kracht waarmee je niets kan. Een
bodybuilder houdt een handstand nog geen
twee seconden vol.” Yoga daarentegen is be-
weging vanuit ontspanning. Je beweegt ook
de verstijfde gebieden. Allemaal leuk en aar-
dig, maar ik mis toch een meditatief moment.
Dat is er als er aandacht is voor het ademen,
zodat je voelt dat je krachten opbouwt,
vertelt Snežana. Maar die ‘verstilling’ is er in
andere lessen wat vaker. “Dan zijn we meer
gexeerd op het leegmaken van het hoofd. Ik
kan er een heel boek over schrijven.” Ik heb
vanavond pech. Moeizaam sleep ik me op de
ets naar huis. Geradbraakt na een yogales,
hoe leg ik dit aan het thuisfront uit? ■
Bottenkraken
op Indiase klanken
Havana doet mee aan een cursus: deze keer bharata yoga. Niks wazig voor je uit staren! Het hele lichaam wordt
met behulp van apparaten gemangeld. “Nu gaan we de ruggenwervel mobiliseren.” Hans van Vinkeveen
Hare Krishna,
wat staat me straks te wachten
h a v a n a
10 12
16
18
En verder...
13
Tunnelvisie
Last.fm verbreedt je smaak niet,
maar dringt juist muziek op waar
je niets mee hebt.
Boksen vraagt offers
Romano Audhoe stoomt zich klaar
voor de Nederlandse Kampioen-
schapschappen Boksen.
Dikke pech
Zo’n beetje alles ging mis bij de
CMR-verkiezing, maar niemand is
verantwoordelijk.
Geradbraakt
Havana-verslaggever Hans van
Vinkeveen mist een meditatief mo-
ment bij de yogales van het USC.
11
15
17
havana 3

nieuws
Jobien Groen / Wim de Jong / Jarinde de Klerk / Thijs den Otter (coördinatie) / Annemarie Vissers
CMR: domeinvoorzitters
terug in het gareel
Het College van Bestuur heeft
de centrale medezeggenschapsraad
(CMR) beloofd een actievere
rol te gaan spelen in de
HvA. Volgens CMR-voorzitter
Bert Pinkster slagen ze daar nog
niet in:
“Het College moet de domeinvoorzitters
beter aansturen,” aldus Pinkster,
“zeker als de post van algemeen
directeur straks is verdwenen.” Het
door de CMR aangevraagde overleg
tussen het College van Bestuur plus
Jeroen Knigge vond vorige week
plaats in het bijzijn van de Raad van
Toezicht. Tijdens de besloten sessie
stond het functioneren van het CvB
binnen de hogeschool centraal. “Uiterlijk
volgend jaar verdwijnt de post
van de algemeen directeur. In plaats
van die post komt er een speciale se-
cretaris voor de HvA, maar die voert
niet de regie. Wij maken ons daar
zorgen over. Binnen de organisatie
zijn ze niet zichtbaar genoeg,” zegt
Bert Pinkster. “Van kwade opzet is
geen sprake. Ze wijten het zelf aan
nieuwigheid en hebben omstandig
beterschap beloofd.”
Volgens de CMR is verbetering
noodzakelijk, omdat de domeinen
anders te veel gaan freewheelen. “De
secretaris die er straks komt, stuurt
de domeinvoorzitters niet aan. Als het
bestuur zich niet duidelijker bemoeit
met centrale afspraken, hebben we
straks geen UvA-HvA, maar een UvA
en zeven domeinen die opereren
als individuele, gespecialiseerde
hogescholen.”
Pinkster vindt dat nu al moet worden
opgetreden. “De domeinvoorzitters
moeten terug in het gareel. Want per
Wijzigingen OER
ingetrokken
Er komen voorlopig geen radicale wijzigingen in de format-Onderwijs-
en Examenregeling (OER).
De onlangs gelanceerde plannen om
studenten alleen te laten herkansen
als ze een onvoldoende hebben
gescoord voor een tentamen, en om
na een her niet langer het hoogste
maar het laatste cijfer te laten gelden,
gaan in afwachting van een nieuwe
hogeronderwijswet de ijskast in.
Minister Plasterk (Onderwijs) is met
de Tweede Kamer in overleg over
een nieuwe wet, waarin onder meer
de rol van de examencommissies zal
worden aangepast. Waarschijnlijk
kan hij de wet in de loop van 2010
invoeren. Het College van Bestuur
heeft daarom besloten te wachten
met grote wijzigingen tot die wet er
daadwerkelijk is.
Dat betekent onder meer dat er in
de OER voorlopig geen uniforme
cum laude-regeling wordt vermeld.
Verder blijft het voor studenten
mogelijk voldoendes te herkansen en
is er voorlopig geen regeling waarin
een duidelijke keuze wordt gemaakt
tussen ‘het hoogste cijfer telt’ of ‘het
SPORTFLITS
n HOCKEY Voor het eerst in zeventien jaar zijn de dames van Amsterdam nationaal
hockeykampioen geworden. Afgelopen weekend maakte de ploeg met
HvA-studenten Sophie Polkamp (Amfi) en Ellen Hoog (MIM) een einde aan de
elf jaar durende hegemonie van de hockeydames van Den Bosch. (TdO)
4 havana
laatst behaalde cijfer telt’.
De CMR heeft nog geen officiële
reactie gegeven op de actie van het
CvB. “Maar persoonlijk vind ik het
nogal een gezocht argument,” zegt
Ruben van der Linde van de studentgeleding.
“De conceptwet ligt al
maanden op het Maagdenhuis. En dan
is het nu ineens een argument om de
wijzigingen in de ijskast te zetten? Ik
wil de discussie graag afronden, zodat
studenten ook na volgend jaar niet met
dit soort regels te maken krijgen.”
Hoofd juridische zaken Kees Koppenol
stelt echter dat de wijzigingen in
de format-OER niet betekenen dat de
discussie ten einde is. “Het staat de
CMR vrij om de discussie te voeren.
Ze hoeven het alleen maar te agenderen,”
laat hij desgevraagd weten.
De format-OER geldt als de basis
voor de diverse regelingen binnen de
verschillende domeinen. Die kunnen
afwijken van het format, al is daar
wel schriftelijke toestemming van het
CvB voor nodig. (TdO)
domein zijn de afspraken verschillend,
maar er zijn ook zaken die centraal
worden bepaald: dat wordt nu
al vergeten. Binnen Maatschappij en
Recht wordt bijvoorbeeld op een verkeerde
manier invulling gegeven aan
seniorenregelingen, binnen Techniek
is de verlofregeling op een onjuiste
manier aangepakt en bij Economie en
Management is de taakverdeling niet
conform de afspraak. Dat moet snel
anders.”
De Raad van Toezicht speelde geen
actieve rol in de vergadering. “Zij
hebben alleen uitgesproken dat ze
het volste vertrouwen hebben in het
CvB,” aldus Pinkster. “Gelukkig maar,
want als ze dat niet hadden gehad,
dan hadden we een veel groter probleem
gehad.”
Collegevoorzitter Karel van der Toorn
ziet af van een reactie. (TdO)
Individuals
on sale
Kleding van Individuals – de
merknaam achter de producten
van de fashion studenten – is tot
en met eind juli in de uitverkoop.
Woensdag 13 mei ging er een
driedaagse stocksale van start in
de AMFI-Garden.
Liefhebbers konden hun hart ophalen
bij rekken vol met outfits uit voorgaande
collecties, in alle soorten en
maten, van 10 euro kostende samples
tot wollen vesten van 300 euro. Die
laatste kostten overigens 1400 euro
in de winkel. ‘Echt een koopje!’ volgens
Janine Schultink, storemanager
van Individuals. “De eerste dag liep
het echt storm. Ook de andere dagen
heb ik regelmatig bonnetjes uitgeschreven.
Zelfs op het laatste moment
van de sale kwamen er nog een paar
mensen binnendruppelen. De omzet
heeft me positief verbaasd. Studenten
hebben vaak niet zo veel geld, maar
er werd voor behoorlijke bedragen en
hoeveelheden gekocht. Soms hebben
studenten geen geld voor eten, maar
dan kopen ze wel een truitje.” Wie de
sale heeft gemist, maar toch een modebewust
koopje op de kop wil tikken,
kan tot en met eind juli in de winkel
van de Individuals Statement Store op
het Spui terecht. (JdK)
Sta jij ook altijd zo te hannesen met het snoertje van je koptelefoon?
Kijk dan eens deze commercial van de Rewinder, een handig
apparaatje dat je kabeltje oprolt voordat het in de knoop kan raken.
Het filmpje is beloond met de award voor beste commercial bij 30
Seconds of Sale, waarbij studenten van de minor Ondernemerschap
onder begeleiding van het Medialab een promotiefilmpje
voor hun bedrijf maken. Kijk op 30seconds.medialab.hva.nl voor
meer informatie. (WdJ)
Vraag/Antwoord
Putlucht in de
Leeuwenburg
Maandagmiddag: een doordringende zwavellucht neemt
langzaam de complete Leeuwenburg, inclusief de Havanaburelen
over. Tijd voor een stukje diepgravende riooljournalistiek.
Dag huismeester Vrieze, kunt u vertellen waar de stank op
de Leeuwenburg vandaan komt?
“Stank? Ik heb er nog niets over gehoord, ik ben vrij en ben er
morgen pas weer. Bel Dalkia maar, die helpen je verder.”
Oké, dan bellen we Dalkia… 2808.
“Goedemiddag, met Sander.”
?
We zitten in de rioollucht. Waar komt die stank vandaan!
“Nou... van de riolering dus. Er zijn al jaren klachten over die lucht.
Elke maand is er wel iets. Als we wisten wat het was, dan hadden
we het al opgelost. Ik heb nog niets gemerkt. Ik hoor het ook pas
als laatste. Als de riolering droog komt te staan, dan gaat het
stinken. Er komt wel eens een klacht van de huismeesters, maar
die gooien dan slaolie in het putje. Dagelijks Beheer zou op dit
moment meer moeten weten.”
Dagelijks Beheer… 1176
“Goeiedag. Als het goed is, is de stank weg. Ze hebben er iets aan
gedaan.”
Dat klopt. Er staat hier een meneer met een indrukwekkend
oranje apparaat.
“Ik ben van gebouwbeheer. Jullie hadden gebeld toch? De putjes
op de gang heb ik aangepakt, er kwam van alles uit. Kauwgom
enzo.”
Dus eigenlijk zijn én de gootsteen én de putjes niet goed?
“Eh, ja. Maar de putjes zijn nu weer opgelost.” (JdK)

‘Sorbon moet
zich meer laten
zien’
Cateraar Sorbon laat in reactie op kritische stukken in
Havana en Folia weten ‘aan de slag te gaan met de kritiek
op prijs en kwaliteit’.
“Sorbon moet zich meer laten zien”, aldus interim-manager Rob Benningen.
“Als we met ons assortiment aan de gang gaan, moeten we
dat duidelijk laten weten. We werken dan ook aan een plan om de
communicatie te verbeteren. Dat moet centraal worden aangepakt.”
Benningen wijst erop dat de cateraar veelvuldig contact heeft met
panels. “Sorbon heeft maandelijks overleg met diverse studentenverenigingen
en de medezeggenschapsraden van de UvA en de
HvA. Daar leren we veel van.”
Onlangs lanceerde Sorbon samen met de HvA een enquête over
de kwaliteit van de bestelservice of ‘banquetting’, zoals Benningen
het noemt. “Op de Sorbon-site stonden fouten. Die zijn we aan
het rechtzetten, maar gelukkig hebben de diverse afdelingen de
service moeiteloos kunnen vinden via de HvA-site. Zo’n onderzoek
moet uitwijzen waarover de klanten tevreden zijn en waarover niet.
De bedoeling is dat we voortaan jaarlijks enquêteren, zodat we
kunnen zien hoe we onze service ontwikkelen.” (TdO)
Erkenning voor
opleiden in de school
De lerarenopleidingen organiseerden op 15 mei een stagemarkt
met speciale aandacht voor Opleiden in de School.
De helft van de studenten maakt inmiddels gebruik van de
leermethode, die verder gaat dan een reguliere stage.
Bovendien heeft het ministerie van Onderwijs, Cultuur & Wetenschap
(OCW) onlangs besloten om de methode definitief op te
nemen in de structuur van het opleiden van leraren. Om deze
prestaties te markeren is het boekje Van pilot tot pijler, acht jaar
opleiden in de school samengesteld. Het boekje werd tijdens
de gelegenheid uitgedeeld aan de aanwezigen en werd in het
bijzonder overhandigd aan de heer van der Vlugt, directeur van de
Directie leraren OCW. Verder waren alle veertig opleidingsscholen
vertegenwoordigd waarmee wordt samengewerkt, zodat de
leraren in opleiding zich goed konden oriënteren op de kansen die
Opleiden in de School biedt. Het onderwijs laat studenten namelijk
niet alleen oefenen in een echte les, ze krijgen ook speciale leertaken
toegewezen en doen zo meer praktijkervaring op. Er is meer
coaching en naast aandacht voor de omgeving is het onderwijs
ook persoonsgericht. Bovendien zijn het opleidingsinstituut en de
school partners en spreken ze één taal.
Van links naar rechts: de twee initiatiefnemers van Opleiden in de
School Hein Dirks en Fons Morsch en Hans van der Vlugt. (JdK)
Christelijke Hogeschool Windesheim
en de HvA hakken pas
begin juni een knoop door over
de overname van de opleidingen
in Almere. In die extra tijd wordt
een ultieme poging ondernomen
om de iPabo te laten instemmen
met een partnerschap met
Windesheim. iPabo-voorzitter
Maarten Denters ziet er echter
weinig in.
De Hogeschool van Amsterdam wil
als het even kan komend studiejaar al
af van de opleidingen in Almere. Windesheim
is daar momenteel voor in de
markt, maar het is nog hoogst onzeker
dat de overdracht op korte termijn haalbaar
is. Dat ligt niet alleen aan de financiële
garanties die de Zwolse instelling
wil van het rijk en de gemeente Almere,
of aan vergunningen voor veertig
nieuwe opleidingen in de polder. Ook
de iPabo, partner van de HvA bij de
Pabo Almere, moet het willen.
In een gesprek dat de Centrale Medezeggenschapsraad
(CMR) vorige
week had met het College van Bestuur,
werd duidelijk dat de komende
weken een poging wordt gewaagd
met de iPabo tot een vergelijk te
komen. “Er komt een overleg tussen
de drie partijen, waarbij het uitgangs-
punt toch is dat Windesheim en iPabo
een samenwerkingsverband aangaan.
Worden de plooien niet recht gestreken,
dan volgt hoogstwaarschijnlijk
een rechtszaak,” verwacht CMRvoorzitter
Bert Pinkster.
Francis Meester, directeur van de
Pabo Almere, houdt zich zo weinig
mogelijk bezig met de overnameperikelen.
“Ik concentreer me op het
dagelijks functioneren van de opleiding.
We zijn bezig met een plan voor
Opleiden in de School en dat ziet er
goed uit. Van de overname weet ik eigenlijk
alleen dat de raden van toezicht
van de drie instellingen in een ultieme
poging bij elkaar zouden komen om
tot een vergelijk te komen.”
Denters laat echter voorafgaand aan
de gesprekken dat de iPabo geen behoefte
heeft aan een nieuwe partner.
“Ik heb niets tegen Windesheim, maar
er ligt een afspraak waar we de HvA
aan willen houden. In het belang van
de Pabo Almere. Want Windesheim
heeft grote plannen in de stad en
als halverwege blijkt dat ze die niet
kunnen verwezenlijken, kunnen er continuïteitsproblemen
ontstaan voor onze
instelling. Daar heb ik weinig trek in.”
De opstelling van de iPabo maakt
het overnameproces moeilijk. Voor
Windesheim is een nevenvestiging
nieuws
iPabo wil Almere niet
delen met Windesheim
zonder pabo ondenkbaar. Dat de HvA
en Windesheim de komende weken
komen praten, neemt Denters ter kennisgeving
aan. “We hebben de afgelopen
maanden al vele malen gepraat.
Ik drink graag een kop koffie met de
onderhandelaars, maar daar blijft het
wat mij betreft bij. Samenwerking met
Windesheim is niet aan de orde.”
Op de vraag of de iPabo eerder
voor een rechtszaak kiest dan voor
samenwerking, reageert Denters
helder: “Dat klopt.”
Hoofd juridische zaken Kees Koppenol
meent dat de iPabo niet veel kan doen
als de HvA zou beslissen de lesplaats
Almere juridisch af te splitsen van de
HvA en te laten fuseren met Windesheim.
Volgens hem is dat vooral
een kwestie tussen de HvA en de
Zwolse instelling. “Denters doet net
of er maar één mogelijkheid is, maar
de exitprocedure houdt rekening met
verschillende opties, waaronder de
mogelijkheid dat twee hogescholen in
Almere pabo-onderwijs aanbieden,”
aldus Koppenol. “De HvA zou dus ook
kunnen besluiten de samenwerking te
beëindigen om vervolgens een eigen
pabo te beginnen in Almere, die vervolgens
door Windesheim kan worden
overgenomen: er zijn namelijk twee
licenties voor een pabo.” (TdO)
Nieuw lectoraat e-discovery
Met de benoeming van Hans
Henseler tot lector e-discovery
heeft de HvA een primeur: geen
andere instelling stelde tot op
heden een dergelijk lectoraat in.
Henseler is director forensic techno-
Een landelijke commissie moet
toezien op de examinering van
vakkennis aan de lerarenopleidingen.
Dat stelt de Onderwijsraad
in haar advies aan
staatssecretaris Van Bijsterveldt.
“Een wat voorbarig advies,” zegt
domeinvoorzitter Marjan Freriks
(Onderwijs en Opvoeding).
De Onderwijsraad stelt dat er al jaren
zorgen zijn over het kennisniveau van
toekomstige leraren: het aanleren
van didactische vaardigheden zou
logy solutions bij multinational PricewaterhouseCoopers.
Zijn HvA-post
is mede tot stand gekomen op initiatief
van het Nederlands Forensisch
Instituut en de Politieacademie.
E-discovery bestudeert digitaal
opgeslagen gegevens als bewijs
de laatste jaren voorrang hebben
gekregen, ten koste van inhoudelijke
vakkennis. De lerarenopleidingen
spraken daarom af gezamenlijke
eindtermen vast te stellen voor de
kennisvakken. Ook maken ze afspraken
over de examinering daarvan.
Om de kwaliteit van die eindtermen
en toetsen te waarborgen, adviseert
de Onderwijsraad staatssecretaris
Van Bijsterveldt een landelijke
examencommissie in te stellen voor
de lerarenopleidingen in het hbo. De
commissie zal bestaan uit lectoren,
in particulier, civiel of strafrechtelijk
onderzoek. In de zaak tegen miljardenfraudeur
Bernard Madoff heeft de
techniek een voorname rol gespeeld.
Met het lectoraat wil de HvA het onderwijs
op het gebied van e-discovery
verbeteren. (Thijs den Otter)
‘Landelijke examencommissie
lerarenopleidingen’
hoogleraren en andere deskundigen.
Een ander voorstel is om vaker externe
examinatoren te betrekken bij het afnemen
en beoordelen van tentamens.
“Met dit advies loopt de Onderwijsraad
wat mij betreft wat te ver voor de
troepen uit,” reageert Freriks. “Binnen
de HBO-raad werken de pabo’s en
de lerarenopleidingen gezamenlijk aan
een kennisbasis, waarin ideeën staan
geformuleerd over centrale toetsing.
Dat overleg verloopt zeer constructief,
en er worden op korte termijn resultaten
van verwacht. ” (HOP/TdO)
havana 5

nieuws
Huygensbeurs
voor student
fysiotherapie
Tweedejaars fysiotherapie Tokunbo Eghidemwivbie krijgt voor
komend studiejaar een Huygensbeurs. Deze beurs is bedoeld voor
excellente studenten die in het buitenland willen studeren.
Met de beurs, ter waarde van 17.000 euro, kan de Nigeriaanse voorzien in de
kosten voor collegegeld, verblijfsvergunning en de vlucht naar het thuisland.
De 24-jarige Eghidemwivbie is niet voor niks al een paar dagen ‘in de wolken’
na het horen van het goede nieuws. Zo ook haar zus, die de studie van Eghidemwivbie
en haar broer betaalt. De studenten zijn geselecteerd op basis van
hun cv, academische achtergrond, motivatie brief en enkele referenties. Ze is
de eerste HvA-student die de beurs ontrvangt. Waarom de studente precies
de beurs gewonnen heeft, heeft ze nog niet te horen gekregen. De uitreiking
van de certificaten vindt eind oktober plaats. Sinds 2006 worden er per jaar
rond de tweehonderd beurzen uitgereikt door de Nuffic, de internationaliseringsorganisatie
van het Nederlandse hoger onderwijs. (JG)
Even bellen met…
Frank Verhoef (20, derdejaars Media en Informatie Management) zou
volgens de website van Campus.tv uit de JOVD – de jongerenafdeling
van de VVD – zijn gezet. Aanleiding zou een blog en eerdere
uitspraken in Havana zijn geweest over zijn weerstand tegen het
homohuwelijk.
We lezen dat je de JOVD-laan
bent uitgestuurd?
“Nou, het ligt iets anders. Ik ben zelf
opgestapt. Dat Campus.tv op haar
site meldt dat ik het te bont heb gemaakt
met mijn uitlatingen in Havana
klopt dus niet.”
Vertel.
“Ik heb een blog geschreven over
mijn weerstand tegen het homohuwelijk,
op de site De Dagelijkse
Standaard. Die blog is overgenomen
door Geen Stijl.nl. Mijn hoofdredacteur
bij De Driemaster, het blad van
de JOVD, vond dat ik als redacteur
met mijn beschreven mening de
ondergrens van het liberalisme –
homohuwelijk en scheidingsrechten
– schaadt. Dat mailde hij me. Met
daarbij de vraag ‘hoe ik mijn redacteurschap
in de toekomst zag’.”
Opkomst: 7%
Een motie van wantrouwen
“Zo zou je het kunnen noemen.
Aardige jongen hoor, die hoofdredacteur.
Ik heb hem na die mail nog
even gesproken, maar ik zie het in
ieder geval als political speech voor
‘je bent ontslagen’. Iets anders kan ik
er niet van maken. Vandaar dat ik mijn
ontslag zelf heb ingediend. De liberale
ondergrens is inderdaad bereikt:
die van de vrijheid van meningsuiting.
Daar is blijkbaar geen plek voor.”
Wilders al enthousiast aan de
telefoon gehad?
“Nee, maar daar zit ik ook niet op te
wachten. Ik ben het lang niet eens
met hem. Voorlopig blijf ik lekker
onafhankelijk, en bloggen op DagelijkseStandaard.nl.
Ik heb overigens
heel veel steunbetuigingen gehad.”
(AV)
Zeven procent van de HvA-studenten heeft dit jaar zijn stem uitgebracht in de
verkiezingen voor de studentgeleding van de Centrale Medezeggenschapsraad.
Griffier Agnes van Furstenberg is tevreden: “We hadden gehoopt op tien
procent, maar met alle problemen in het achterhoofd valt dit niet tegen.” De
studenten die zich verkiesbaar hebben gesteld, zijn inmiddels op de hoogte
van de voorlopige uitslag. Ze hebben tot 2 juni de tijd om bezwaar aan te
tekenen. “Maar dat gebeurt bijna nooit,” aldus Van Furstenberg. Om ervoor te
zorgen dat de verkiezingen volgend jaar beter verlopen, vindt er op 8 juni een
evaluatie met alle betrokkenen plaats. Furstenberg: “Volgend jaar zijn er verkiezingen
voor medewerkers én studenten. Dat is nog omvangrijker.” (JdK)
6 havana
Beveiligers tentamens VU
De economische faculteit van de Vrije Universiteit zet beveiligers in om tentamens in goede orde
te laten verlopen. Want het moet maar eens afgelopen zijn met fraude door studenten.
Uniek is dat niet: bij economietentamens op de
Leeuwenburg werden begin dit jaar ook al beveiligers
aangesteld. Daar was toen ook sprake van bedreiging
aan het adres van surveillanten.
De VU-faculteit heeft zijn tentamencode aangescherpt.
Studenten moeten ruim van tevoren
aanwezig zijn en mogen tijdens het tentamen niet
meer naar het toilet. “We hebben geconstateerd dat
er gefraudeerd wordt en dat willen we voorkomen,”
zegt onderwijsdirecteur Peter Sneep van de faculteit.
Dat leverde conflicten op. Sneep: “We moeten het
niet overdrijven, maar er zijn studenten geweest die
zich op zijn minst ‘intimiderend’ hebben gedragen
tegenover docenten. Dan waren ze het bijvoorbeeld
niet eens met de plek die ze toegewezen kregen.”
De beveiligers dragen wel een embleem en een oortje,
maar het zijn geen uitsmijtertypes, zegt Sneep. “Het zijn
professionele evenementenbegeleiders, die bijvoorbeeld
ook tijdens een Europese top kunnen worden
ingezet. Ze weten hoe het hoort en stralen rust uit.”
Op donderdag 21 mei vierde Mimagine,
de studentenvereniging van
Media en Informatie Management,
haar zevende verjaardag. De happening
vond plaats in de Schreierstoren
aan de Prins Hendrikkade. Iedereen
kwam fashionably late, want alleen
dan kan je een goeie entree maken.
In dit geval was het geen verstandige
zet aangezien het bier aan het
begin van de avond goedkoper was.
Uiteindelijk waren alle straffe tanga’s
en bobbelende bazen binnen en is
er minimaal een ziljard keer geproost
op de studentenvereniging. (Thijs
Smeele, Mimagine)
De situatie lijkt vergelijkbaar met die tijdens tentamens
van de economieopleidingen op de Leeuwenburg,
begin dit jaar. Managers van het domein Economie en
Management concludeerden toen dat de sfeer tijdens
de tentamens te grimmig was om te volstaan met een
surveillanceteam van docenten, studenten en een
handvol senioren, en schakelden professionals in.
Volgens Joséphine Rutten, opleidingsmanager voltijd
van de economiestudies, is nog steeds professionele
beveiliging aanwezig bij de toetsen. “Ze zijn zichtbaar
aanwezig, maar opereren meer op afstand. Want na
de aanvankelijke opwinding is de rust weer teruggekeerd.
De regels rond de toetsen zijn aangescherpt,
en we hebben alle studenten laten weten dat we
eisen stellen aan hun gedrag tijdens tentamens. Ook
lopen er meer ervaren surveillanten rond, en worden
de andere surveillanten duidelijker geïnstrueerd. Dat
heeft geholpen: tijdens het laatste tentamenblok
hebben zich geen noemenswaardige incidenten meer
voorgedaan.” (TdO/HOP)
Internationalisering,
hoezo?
De eerste sessie waarbij
elf internationale HvAstudenten
onlangs met
Collegevoorzitter Karel van
der Toorn aan de ontbijttafel
schoven, is ‘positief
verlopen’. Toch was er ook
ruimte voor kritiek.
Dat meldt de nieuwsbrief van
het domein Gezondheid, dat
vier studenten afvaardigde
voor de maaltijd. De studenten
spraken aan de ontbijttafel
met Van der Toorn over de
onderwijscultuur, praktische
onderwijszaken en docenten.
Niet alles verloopt vlekkeloos,
blijkt. Zo vindt de groep dat
het contact met Nederlandse
medestudenten moeizaam ver-
Elaine in finale
Elaine Steenstra (22,
Voeding en Diëtetiek) is
verzekerd van een plek in
de finale van de Student of
the Year-verkiezing, die dit
jaar voor de zevende keer
wordt georganiseerd.
Van de 184 deelnemers zijn er,
na een intensieve selectie in de
halve finale, nu nog drie mannelijke
en twee andere vrouwelijke
studenten met haar in de
loopt. Van ‘internationalisering’
is niet echt sprake, aldus het
elftal, aangezien er vrij weinig
tot geen contact met Nederlandse
studenten is binnen en
buiten de lessen. De organisatie
van het onderwijs kan
volgens de groep ook nog een
stuk efficiënter. Nu verlopen
bepaalde onderwijszaken nog
te chaotisch, zoals de uitval van
lessen en rooster- en lokaalwijzigingen.
Over de onderwijscultuur
aan de HvA was de groep
tevreden, hoewel het lastig
blijkt deze meteen te begrijpen.
Ook de HvA-docent werd positief
beoordeeld: die blijkt open
en makkelijk benaderbaar. Het
idee is om de sessie halfjaarlijks
te organiseren. (AV)
running voor de uiteindelijke
eerste plek. Een fotoshoot en
een columnwedstrijd staat het
zestal nog te wachten. De winnaars
– één man en één vrouw
– pakken hun koffers voor een
trip naar Griekenland, krijgen
een beautypakket, kleding en
een modellencontract bij Dutch
Casting Agency. Wie meer wil
weten over Elaine, kan doorbladeren
naar pagina 23: ze is
namelijk ook Weekgast. (AV)

Beeld Henk Thomas
Urban projection
Het Singelgrachtgebouw maar anders dan anders. Beetje versierd met een plaatje? Ingepakt door
Christo? Verbouwd? Ander verfje? Niets van dat alles. Het is een videoprojectie, nu een kleintje maar
straks een projectie van ruim vierhonderd vierkante meter. In trendy taalgebruik: het is een urban projection.
Doel? Grote gebouwen in een stad een tweede huid van gekleurd licht geven. Het initiatief
van de HvA, de UvA en het Institute For Netwerk Cultures is een afstudeerproject van studenten van
het Medialab. Dit was trouwens de generale repetitie. Op 28 mei is de officiële uitvoering. (PvdW)
nieuws
havana 7

8 havana
Event & Ticketing Software Benelux BV is een toonaangevend, uniek softwarebedrijf voor met
name de culturele sector: we ontwikkelen en onderhouden software voor belangrijke concertzalen,
theaters, schouwburgen, musea en andere instellingen in Nederland en België (o.a. de Griffioen en
het sportcentrum van de VU). Wij zoeken op korte termijn support- en servicemedewerkers voor
ons hoofdkantoor in Amsterdam.
De functie
Reporting Specialist
-advertenties-
Je werkzaamheden
Als reporting specialist ben je verantwoordelijk voor de ontwikkeling van rapportages. Je werkt drie
of vier dagen per week in ons team in Amsterdam. Full- of parttime is bespreekbaar.
Functie-eisen
Wij zoeken een collega:
• met gedegen kennis van Microsoft-producten: Office, SQL Server, Visual Studio en het
maken van SQL Query’s of hiervoor opgeleid willen worden;
• minimaal een MBO- of HBO-denkniveau;
• die in een klein team én zelfstandig goed functioneert;
• of iemand die hiervoor opgeleid wil worden!
Wij bieden
• een leuke, afwisselende baan;
• een goed salaris, afhankelijk van ervaring en inzet;
• enthousiaste collega’s;
• elke maandag een stoelmassage;
• een prachtige werkplek in hartje Amsterdam;
• een interne opleiding door ons eigen team.
Mail je sollicitatie met CV naar info@event-ticketingsoftware.com
t.a.v. Jalila Mahdad, coördinator support & services.
Meer informatie over onze bedrijven en producten vind je op
www.event-ticketingsoftware.com
Weesperzijde 125, 1091 ER Amsterdam
+31(0)20-6707150 / info@event-ticketingsoftware.com

Bekir Koncak (19)
tweedejaars Aviation
“Het valt allemaal wel mee. Er komt
een keer een einde, waarom zou
dat nu zijn? Als het moet gebeuren,
dan gebeurt het toch wel. Je weet
niet wat de toekomst brengt. Het
maakt mij in principe niet uit als de
wereld in 2012 vergaat. Ik ben niet
bang voor de dood. Ik ben in 2011
klaar met mijn studie, dan heb ik
nog een jaar om te werken.”
Vraag van de week
Roy Kokkelkoren (19)
tweedejaars technische informatica
“Ik twijfel een beetje. Ik geloof
wel dat er íets dramatisch gaat
gebeuren in 2012, maar dat de
hele wereld zou vergaan, dat vind ik
iets te drastisch. Ik heb een artikel
gelezen over verschillende geloven
en hun theorieën. Omdat er zoveel
theorieën zijn die hetzelfde zeggen,
denk ik dat er logica inzit. Vooral
die van de Maya’s vond ik overtuigen.
Ze kijken ver vooruit en hebben
vaker gelijk gehad.”
Ondertussen in
Nicaragua
Steven de Geus (22, vierdejaars Engineering, Design and Innovation) leert
de Nicaraguaanse voetbalcultuur kennen.
Tikkie terug Een paar weken geleden heb ik de voetbalclub in
Jinotega opgezocht. Een paar collega’s weten dat
ik voetbal, dus die wilden graag dat ik bij de club
kwam. Het inschrijven was snel geregeld, de vrijdag
daarna heb ik het tenue gepast, op zaterdag schoenen
gekocht en zondag stond ik negentig minuten
in de basis. Het is een recreatieve competitie met
twaalf teams in derde divisie en twaalf teams in
tweede divisie. Ik speelde in het team Sandinos in
de tweede divisie.
Het was moeilijk voetballen onder Nicaraguaanse
omstandigheden. De wedstrijd was gepland om acht
uur ’s ochtends. Maar dat is Nica-tijd, dus rond negen
uur zijn we begonnen. Aan het einde van de wedstrijd
speelden we bijna op heetst van de dag. Het was
chaos op het veld en er kwam enorm veel stof van
de ondergrond af. We leken wel een kudde vee in de
woestijn. We hebben met 4-3 verloren. De speelstijl
is hier ‘kick and run’, in plaats van ‘tikken en combineren’ wat ik in Nederland gewend ben.
Door het hobbelveld lukt het ook niet om te kaatsen. Trainen is helaas niet mogelijk, want
iedereen werkt door de weeks en rond 6 uur is het hier donker, zowel in het regen- als in het
droogseizoen. Er is geen verlichting om ’s avonds te kunnen trainen.
De eerste wedstrijd ging niet zo lekker. Maar met voetbal kan je gelukkig altijd alles de schuld
geven, behalve jezelf. De bal was anders, het veld was hobbelig, de temperatuur was rond
de 30 graden, de zon was te fel, er was minder zuurstof omdat we op meer dan 1000 meter
hoogte speelden, mijn schoenen waren nieuw, ik had een blaar, het team was nieuw, ze hebben
een andere speelstijl, de woorden van de coach waren onbekend, ik had weinig getraind
en ik kreeg kramp. Maar ik had wel veel lol. n
Volgens verschillende theorieën vergaat de wereld in 2012. Ben jij al bang?
Nargis Zamaray (20)
tweedejaars Aviation
“Ik denk er niet eens aan. Ik leef
elke dag gewoon, ik ga niet vooruit
denken. De dood komt meestal
toch onverwachts. Verga je, dan
verga je. Ik geloof niet dat de hele
wereld vergaat. En ik denk dat de
wetenschap er wel iets op zou
vinden als het echt zover komt. Tot
die tijd leef ik met de dag. Ik ga
geen voorbereidingen treffen, maar
als een deel van de wereld vergaat,
dan ga ik natuurlijk wel verhuizen.”
Kees Rozemeijer (25)
eerstejaars commerciële economie
voor toekomstige ondernemers
“Er zijn zo veel momenten geweest
waarop de wereld zou vergaan,
maar er is nooit iets in die omvang
uitgekomen. Ik denk – puur op
gevoel – dat er volgend jaar wel
een natuurramp zal zijn. Maar Nederland
komt niet aan de beurt, ook
niet in 2012. Ons land is te klein.
Als er wel iets gebeurt, dan ga
ik maatregelen treffen. Hoe meer
crisis, hoe minder ik droom en hoe
logischer ik na ga denken.”
Erik Hoogeveen (19)
tweedejaars Aviation
“Ik heb erover gelezen, maar ik
geloof het niet. Ik verwacht dat de
wereld nog heel lang meegaat.
Als ze echt bewijzen dat het water
bijvoorbeeld heel erg stijgt, dan zal
ik wel overwegen om te verhuizen.
Maar ik maak me nog geen zorgen.
Ik weet niet wat ik ervan moet
verwachten. Er kunnen veel erge
dingen gebeuren. Als het zover
komt, dan merk ik het wel. Als het
echt uit de hand loopt, dan ga ik
wel een oplossing zoeken.” (JdK)
Heb je een mening? Reageer zelf op havanaweb.nl
Knip/Plak
actueel
Discriminatie Haagse school
Op een aantal opleidingen van de Haagse Hogeschool wordt gediscrimineerd onder studenten
en docenten. Bepaalde studenten worden ‘aap’ genoemd en één voormalig docent heeft
het gemunt op gehandicapten, vrouwen en andersgekleurden. Dit blijkt uit een onderzoeksrapport
van de Commissie Gelijke Behandeling. De Haagse Studentenvakbond vindt de houding
van de hogeschool passief, omdat de enige actie het instellen van een onderzoek was. De
hogeschool zegt in een reactie docenten vaardigheden aan te willen leren om de discriminatie
tegen te gaan.
Metro, 19 mei
Woning bij elkaar klussen
Een gratis studentenwoning? In Ede kan het. Studenten van de Christelijke Hogeschool Ede
(CHE) maken kans op een gratis woning wanneer ze hand- en spandiensten verrichten in
de Uitvindersbuurt in Ede. Dit heeft de huurdersbond gisteren bekendgemaakt. In de Uitvindersbuurt
staan sloopwoningen. Vanwege de leegstandswet mogen mensen hier voor een
onkostenvergoeding wonen. De bewonerscommissie kwam met het plan om de lege woningen
te gunnen aan studenten, in ruil voor het opknappen van klusjes.
Metro, 19 mei
Droom lekker verder!
Dagdromen maakt creatief en bereidt ons voor op toekomstige gebeurtenissen. Psychologen
die met een MRI-scanner hebben ingezoomd op de hersenactiviteit die aan dagdromen
ten grondslag ligt zijn tot deze conclusie gekomen. De manier van dromen is goed voor de
creativiteit, aangezien het vaak over onrealistische gedachten gaat (het zogenaamde ‘wat als’
denken). Het onderzoek wees uit dat hoe sterker dit ‘default mode netwerk’ actief werd, hoe
meer originele gedachten mensen rapporteerden. Bovendien werden de gedachten vaak als
prettig ervaren en zijn grote wetenschappers als Einstein zo op grote ideeën gekomen.
Kennislink.nl, 20 mei
havana 9

studentenvereniging aorta
Meer luxe, meer
De eerste sociëteit timmerden de studenten destijds
eigenhandig in elkaar. Twintig jaar later bestaat de
studentenvereniging van de ALO nog steeds, maar met
minder vrijheid en chiquere voorzieningen. “Een wet
T-shirt contest hoort er niet meer bij.” Gijs Hardeman
Het begon met een kratje bier op vrijdag in
het fietsenhok. Een jaar later bouwde het
groepje studenten van de Academie voor
Lichamelijke Opvoeding (ALO) een bar in
die fietsenkelder en de soos was geboren.
De vereniging die daar zijn intrek nam,
genaamd Aorta, bestaat nu twintig jaar.
Officieel staan die letters voor ‘Als Onvermoeibaar
Rustpunt Te ALO Amsterdam’,
al werd volgens sommigen die uitleg er pas
later aan gegeven. En zo zijn er wel meer
onduidelijkheden over de afgelopen twintig
jaar. Oud-Havana-columnist en ALO-alum-
10 havana
nus Gijs Hardeman ging in gesprek met drie
generaties actieve Aortianen.
Eind jaren ’80
“We wilden het studentenleven op gang
brengen, zodat niet iedereen na de lessen
direct terug de provincie indook,” vertelt
Sandy Spil. Eind jaren tachtig was Spil student
op de ALO, nu is ze er docent Zelfverdediging.
“De belangrijkste mannen achter
het ontstaan van een actief studentenleven
op de ALO zijn Erik Herber en Jacob Nienhuis.
In mijn jaar zat een groepje fanatieke
studenten. Wij sloten ons bij Erik en Jacob
aan en haalden de verschillende commissies
bij elkaar. Zo zat iedereen in de feest-, intro-,
sport-, uit- of sooscommissie. Na een tijdje
was ik meer op de ALO dan thuis.”
De eerste sociëteit van de ALO was een knap
stukje doehetzelfwerk. “Erik – de doener
van de twee, Jacob was de denker – besloot
dat we een eigen bar nodig hadden. Jacob
regelde de diplomatieke zaken met het management
en Erik koos een plek in de kelder,
precies onder het zwembad. Hij verzamelde
zelf houten planken en een tap, en timmerde
daarvan de eerste soos in elkaar.”
Vanuit die soos werd in de verschillende
commissies de basis gelegd voor veel tradities
die nu nog gelden zoals beljatten, de
introductieweek en themafeestjes. “De togaparty
is mijn hoogtepunt op de ALO. Daar
worstelden de sterkste mannen uit de klassen
tegen elkaar in lange gewaden en de mooiste
meiden waren symbolisch de trofee.”
De jaren negentig
De toenmalige ALO-directeur en een
speciale commissie besluiten in 1996 dat
de oude soos niet meer veilig is en sluiten
de tent. Iwan de Koker, op dat moment
voorzitter van Aorta, bedenkt een plan voor
een nieuwe soos, tien meter naast de oude,
wederom in een deel van de fietsenkelder.
“Voor dat plan weekten we een bak geld
– zo’n twintigduizend gulden – los van de
HvA. In ruil daarvoor moesten we wel een
stichting worden zodat het financieel wat
overzichtelijker werd.”
Die nieuwe bar werd stevig gebouwd. “Met
gasbetonblokken zodat er door de voltallige
sooscommissie aan gehangen kon worden bij
het invechten van andere studenten. De lampen
haalden we weg bij een verbouwing van
bioscoop Tuschinski. Maar die waren van
gips en zijn later jammerlijk gesneuveld.”
In die tijd leefde de soosfeesten op. “Ik weet
ook niet helemaal waarom,” zegt Joppe de
Vries, in die jaren ook actief in Aorta. “We
waren erg fanatiek met het ronselen van
gasten, maar de dj was elke keer dezelfde en
die was niet eens zo heel goed. De thema’s
sloegen ook nergens op, maar bijna iedereen

egels
deed mee. De eerste keer hadden we overigens
alleen gedacht aan opbouwen, niet aan afbreken.
Toen het klaar was, stonden we daar met
nog maar vijf man om de boel schoon te maken.
Dat duurde dus tot laat in de ochtend.”
De soosfeesten werden steeds drukker en er
konden er geen introducés meer bij. “Na een
vechtpartij zijn we uitsmijters gaan inhuren
om te zorgen dat het niet weer uit de hand
zou lopen,” zegt Iwan. “Dat waren jongens
van de F-Side van Ajax dus toen bleef het
gewoon ‘rustig’.”
De afstand in het afgelegen Osdorp tot de
grote boze HvA had zijn voordelen. Iwan: “Wij
zaten in een lekker oud en aftands gebouw.
Daar kon veel meer. Als we de boel wilden
ombouwen voor een feest, dan was dat geen
probleem. We hebben ons ook wel eens laten
insluiten in het gebouw om de hele nacht film
te kijken. De HvA was vooral de Leeuwenburg
en o ja, er was ook nog een gebouwtje waar
werd gesport. Met die status waren wij eigenlijk
best tevreden, want zo konden we lekker
onze gang gaan. Zet een stel ALO’ers bij elkaar
en er ontstaat gegarandeerd een feest.”
2005 een nieuw gebouw
Toen Cees Vervoorn directeur werd van de
ALO, was hij vaak te vinden in de soos. “In
het begin ging ik daar twee keer per week
een biertje drinken. Dat stelden de studenten
op prijs en zo kon ik de sfeer op de ALO
goed leren kennen. Aorta is altijd een bloeiende
studentenvereniging geweest. Het werd
volledig gerund door ALO’ers die midden in
de opleiding stonden en iedereen kenden. De
laatste jaren is er veel veranderd. Het is niet
makkelijker geworden voor de bestuurders.
Vroeger kreeg de stichting voor elke student
ongeveer 8 gulden per jaar, maar door een
juridische uitspraak is die weggevallen. En er
zijn twee opleidingen bijgekomen waardoor
het studentenaantal van vijfhonderd
naar tweeduizend ging. Tel daar dit nieuwe
gebouw bij op, met allerlei andere regels, en
dan kun je concluderen dat toen en nu niet
vergelijkbaar zijn. Wij hebben als domein
ook onze eigen houding veranderd. We hebben
er na de verhuizing een tijdlang dichter
op gezeten om te bewaken of de activiteiten
wel pasten binnen de nieuwe sfeer. Een wet
studentenvereniging aorta
t-shirt contest hoorde daar bijvoorbeeld niet
meer bij.”
Intussen is Vervoorn niet meer twee keer
per week in de soos te vinden. “Ik ben er
nog wel af en toe. Op het jubileumfeest in
het Sloterparkbad ga ik ook zeker een kijkje
nemen. Ik denk niet dat ik achter de tap ga
staan, zoals Aorta aan docenten gaat voorstellen.
Ik geef veel te veel bier weg.”
Het huidige Aorta heeft het qua regels een
stuk zwaarder, maar qua ruimte en luxe
heeft de vereniging niets te klagen. Er is een
lange bar en een keuken annex opruimhok
en een achterdeur naar buiten zodat op een
mooie dag in no time de banken in de zon
staan. De ruimte die ze nu hebben is groter
en moderner dan die in de oude ALO, hoewel
de troep doet denken aan een studentenhuis
op de dag na Koninginnedag. “We
moeten nog opruimen en sinds het laatste
feest zijn de gesneuvelde fotolijsten nog
niet vervangen,” zegt Bas Beuse, de huidige
voorzitter van Aorta. “We zijn iets relaxter
dan de commissie voor ons. De sfeer is sinds
dit jaar erg ontspannen en we staan erg
open voor iedereen. Er werd ons wel eens
verweten dat we te veel een kliek waren die
mensen buiten hield. Dat proberen we tegen
te gaan, hoewel het lastig is om hier geen
kliek te worden.”
Sinds de ingebruikname van het nieuwe
gebouw, is er het nodige veranderd. “Wij
Beeld Aorta/Pascal Tieman
hebben nu te maken met drie opleidingen,
waarbij de ALO toch nog steeds de
dominante groep is,” vertelt Bas. “Sport
Management & Ondernemen haakt wel
aan, maar Voeding blijft wat achter. Die
zouden we graag meer in de soos zien of
zelfs in Aorta.” En wat is er dan nog meer
anders dan een paar jaar geleden? “We zijn
bijna elke dag open in plaats van alleen op
dinsdag en donderdagmiddag. Studenten
kunnen hier overdag komen chillen, een
computerspelletje spelen of muziek luisteren.
De activiteiten die al jaren hetzelfde
waren, werken niet meer zo. Misschien
moeten we weer eens wat nieuwe dingen
bedenken.”
Aanstaande vrijdag: een knallend
feest
Om het twintigjarige bestaan te vieren vindt
aanstaande vrijdag in het Sloterparkbad het
jubileumfeest Wet ’n Wild plaats. “Bijna alle
oud-Aortianen komen en nog zevenhonderd
studenten van de Dr. Meurerlaan,” vertelt
Lex Bronkhorst van Aorta. Introducés zijn
ook welkom, maar dan moet wel iemand
van de ALO, SM&O of Voeding je meenemen.
Het wordt een feest in het zwembad
waarbij verschillende dj’s zoals Hardwell,
Bart Skillz en Marcel Woods komen draaien
en het recreatiebad gewoon open blijft. Lex:
“Dit feest wordt de bom.” n
havana 11

agressieve jongeren
Surveillanten bedreigd. Buschauffeur in elkaar geslagen.
Treinconducteur neergestoken. Leraar vermoord. Incidenten
of is er meer aan de hand? Havana sprak hierover
met Louis Tavecchio (63), hoogleraar aan de UvA
en lector bij de HvA. “Gewelddadig gedrag is een extreme
uitingsvorm van mannelijke identiteit.” Paul van de Water
U wordt wel ‘de professor van het korte
lontje’ genoemd. Waarom?
“Ik heb een keer iets in De telegraaf gezegd
over de verhuftering van de maatschappij
door agressieve jongeren met een kort lontje.
Die agressie richt zich vooral tegen mensen
met een controlerende functie: buschauffeurs,
ambulancepersoneel en treinconducteurs. Die
jongeren accepteren de regels en normen van
de samenleving niet. Daar willen ze tegenaan
schoppen en dus worden de symbolische
gezagsdragers van die samenleving om
12 havana
niets in elkaar geslagen. Ik ben daar niet zo
optimistisch over, het zal niet gauw minder
worden. Er komen steeds meer jongens met
een laag ontwikkeld moreel besef die het
volstrekt normaal vinden om bij het minste
of geringste onmiddellijk tot geweld over te
gaan. Je zou dat natuurlijk kunnen accepteren
als een vaststaand gegeven. Blijkbaar
zijn er mensen die af en toe een buschauffeur
in elkaar slaan. Jammer, maar dat is nu
eenmaal zo en dus gaan we weer over tot de
orde van de dag. Je kunt ook proberen om
het te veranderen. Ik heb als wetenschapper
natuurlijk geen pasklare oplossing. Ik heb
wel wat inzichten geformuleerd en hopelijk
kunnen we daar verder mee komen. Een
collega van mij in Utrecht – Daan Brugman
– pleit voor herstelopvoeding bij deze groep.
Een onderdeel van die heropvoeding is dat
je de geweldspleger laat zien wat hij voor
schade aanricht bij anderen. Dat zou dan een
corrigerend effect moeten hebben. Eigenlijk
ben je natuurlijk al te laat als je het wilt
herstellen bij iemand van 14 jaar, maar beter
laat dan nooit. Ik ondersteun die initiatieven
dan ook van harte.”
Maar waar komt dat gewelddadige gedrag
vandaan?
“Het zijn bijna allemaal jongens. Ik zie
een vrouw niet zo snel een buschauffeur in
elkaar slaan omdat hij iets zegt wat haar niet
welgevallig is. Vrouwen hebben die neiging
veel minder. Het gewelddadige gedrag is een
extreme uitingsvorm van mannelijke identiteit.
We moeten uitzoeken en bestuderen hoe
het komt dat er in de mannelijke identiteit
een gevaarlijke kant zit die ervoor zorgt dat
er ineens een buitenproportionele reactie
ontstaat op vrij normaal gedrag van bijvoor-
‘Het gewelddadige gedrag is een extreme
uiting van mannelijke identiteit’
beeld een buschauffeur. Je kunt natuurlijk
zeggen dat het een paar gekken zijn, net als
die man in de Suzuki op Koninginnedag. Die
gedachte vind ik te simpel. Volgens mij zit
de kern van het probleem in het feit dat de
dader op een of andere manier in zijn mannelijke
identiteit is geraakt, zich gekrenkt,
gedwarsboomd of miskend voelt. Hij ziet
zichzelf als kansloos in een samenleving die
de zijne niet is. In de combinatie van een
laag zelfbeeld, een slecht toekomstperspectief
en een dwingende behoefte aan materiële

welvaart ontstaat dan agressie. Als je deze
hypothese aanneemt dan kun je gaan zoeken
naar een aanpak, naar behandelingen. Ook
de school moet hier een belangrijke rol
spelen. De school heeft immers ook een
duidelijke opvoedende betekenis.”
Keihard aanpakken?
“Nee, ik ben geen voorstander van keiharde
sancties zoals dat wel in Amerika wordt
gedaan. Dat is niet effectief. Je maakt die
jongens echt niet beter door op ze in te
beuken. In een detentieoord wordt hun
neiging alleen maar sterker. Jongens van 12
of 13 langdurig in de gevangenis opsluiten,
is echt helemaal verkeerd. Ik zie veel meer in
inzichtgevende gesprekken en behandeling.
Je kunt beter aan iemand sleutelen om te
kijken of er nog wat van te maken valt. In
de behandeling moet wel een strafelement
zitten, maar je moet altijd iemand de kans
geven zich alsnog positief te ontwikkelen.
Die jongens zijn echt niet zo maar agressief
geworden. Er zit een wereld van frustraties
achter. Juist die frustraties en het gevoel van
miskenning moet je zien te voorkomen door
Keihard
inbeuken
of nieuwe
kansen?
middel van opvoeding en opleidingskansen.
Je moet die jongeren in ieder geval niet alleen
maar corrigeren en kleineren.”
Is er een relatie tussen agressief gedrag
en opleidingsniveau?
“Bij dit soort grensoverschrijdend gedrag is
er een duidelijke samenhang met opleidingsniveau.
Ik zeg er meteen bij dat er ook grote
schoften zijn met een hoge opleiding. Het
nadenken over wat je doet en wat de gevolgen
zijn van je handelen vereist een bepaald
abstractieniveau. Je moet geleerd hebben
afstand van jezelf te nemen en je moet leren
behoeftebevrediging uit te stellen. Dat hangt
zonder meer samen met intelligentieniveau en
opleiding. Als we het over agressieve jongeren
hebben dan gaat het toch veelal om jongens
met een laag opleidingsniveau die ook denken
dat ze kansloos zijn in deze samenleving.”
Er zijn collega’s van u die een relatie zien
tussen agressie en crèches.
“Het verblijf in een crèche zou tot gevolg
hebben dat kinderen agressiever worden en
dat ze hun agressie ook nog overdragen op
kinderen die niet naar de crèche zijn gegaan.
Het is de betwistbare conclusie van op zich
wel belangrijk wetenschappelijk onderzoek.
Er is echter geen causale relatie aangetoond
tussen kinderopvang en agressief gedrag. De
conclusie ligt – ik overdrijf nu een beetje – op
het niveau van de bewering dat er een causale
relatie is tussen het misdaadcijfer en het aantal
kerktorens in een stedelijke omgeving. Die
relatie is er inderdaad maar dat komt omdat
een grote stad meer kerken heeft en dat in een
stad ook meer misdaad voorkomt dan op het
platteland. Het is dan een beetje dom om te
stellen dat religie misdaad veroorzaakt.”
U kent zowel de HvA als de UvA goed.
Welke verschillen ziet u tussen de studenten
van beide instellingen?
“HvA-studenten zijn wat minder zelfstandig
en verlangen te vaak dat de docent ze
instructies geeft hoe ze iets moeten doen. Ze
zijn gewend geraakt aan veel begeleiding. Ze
hebben mogelijk ook wat minder abstractievermogen
dan UvA-studenten. Ze zijn veel
meer geneigd meteen te handelen, wat ook
best een goede eigenschap kan zijn. Maar een
agressieve jongeren
Beeld Bas Uterwijk
HvA-student moet leren dat afstand nemen,
beschouwen en analyseren ook voor een
hbo’er belangrijke vaardigheden zijn. Ook zij
hebben een theoretisch kader nodig. Zonder
zo’n kader kun je problemen eigenlijk niet
oplossen. UvA-studenten zijn wat analytischer
ingesteld en zijn ook meer bereid en beter
in staat om de dingen zelf uit te zoeken.”
Waar ergert u zich aan?
“Ik kan mij ergeren aan de grote invloed van
managers die alleen maar denken in termen
van rendement en geld. Zo belemmeren ze
de voortgang van onderwijs en onderzoek.
Dat is jammer. Je ziet dat verschijnsel zowel
op de UvA als de HvA. Ik erger mij ook aan
docenten die wat kennis over methodologie
en onderzoeksopzet betreft zijn blijven
steken in de jaren zeventig. Ze dragen die
verouderde kennis over op hun studenten
of leren hun de kunstjes die ze zelf vroeger
geleerd hebben. Dat is onacceptabele, intellectuele
luiheid. Als ik de macht zou hebben,
zou ik alle docenten verplicht laten bijscholen
op het gebied van onderzoeksvaardigheden.
Dat is binnen het domein waar ik werk
geen overbodige luxe.”
Wat laat u achter als u de HvA verlaat?
“In de huidige situatie is in het domein
Maatschappij en Recht te veel sprake van
kleine, geïsoleerde onderzoekjes die ook
niet op elkaar zijn afgestemd. Een of andere
organisatie wil iets laten onderzoeken en een
paar studenten gaan dat onder begeleiding
van een docent doen. Er wordt een mooi
rapportje gemaakt en daarna is iedereen tevreden.
Klaar, volgende opdracht. Een jaartje
later komt een soortgelijke vraag binnen
en wordt het onderzoek opnieuw uitgevoerd.
Op die manier wordt het wiel telkens
opnieuw uitgevonden. Het zijn ‘u vraagt en
wij draaien’-projectjes met losseflodderopbrengsten.
Van een duidelijke visie en van
een consistente, lange lijn is nu nog geen
sprake. Dat veroorzaakt hijgerigheid. Ik zou
de deur tevreden achter mij dichtdoen als we
het niveau van incidentele hijgerigheid en
het kortetermijndenken achter ons hebben
gelaten. Dat vereist een cultuuromslag en
daar maak ik mij hard voor. Ik wil over dit
thema ook een mooi leerboek voor hbo’ers
achterlaten. Verder hoop ik een aantal
promotietrajecten tot een goed einde te
brengen. Tot slot wil ik graag dat ik samen
met de docenten hier tot gemeenschappelijke
criteria kan komen voor het beoordelen van
scripties, eindverslagen en andere (onderzoeks)producten
van studenten.” n
CV Louis Tavecchio
n Geboren 10 maart 1946
n Opleiding Psychologie aan de UvA, gepromoveerd
in 1977
n Functies Lector Vraaggerichte Methodiekontwikkeling
(HvA)
n Hoogleraar in de Pedagogiek van de Kinderopvang
(UvA)
n Bijzonderheden: Hoofdredacteur Pedagogiek
n Redactielid kind & Adolescent
n Juryvoorzitter Vaderdagtrofee
havana 13

14 havana
VADERDAGCADEAU:
enkele reis Roemenië
Kalfjes in de bio-industrie gaan
op transport nog voordat ze vader
kunnen worden.
www.wakkerdier.nl
-advertenties-
Problemen met studeren
in verband met
een functiebeperking?
Voor informatie over studeren met een functiebeperking
kun je terecht bij: www.studerenmeteenfunctiebeperking.nl
De UvA studentendecanen: www.uva.nl/studentenzaken of 020-5258080
De HvA studentendecanen: www.sz.hva.nl/decanaat of 020-5951463

Voorheen zorgden radio- en televisiezenders
voor muziek. De gebruiker kon bepalen
welke zender hij beluisterde, maar de enige
mogelijkheid om zijn voorkeursmuziek op
te zetten, was naar de platenwinkel gaan
of een nummer aanvragen bij een radio- of
tv-zender. Met de komst van internet werd
het mogelijk om je favoriete muziek direct
te downloaden of te streamen. Muziek werd
als kraanwater: overal en altijd beschikbaar.
Anno 2009 is de website Last.fm een van
de belangrijkste spelers in de oline muziekbranche.
Mensen melden zich massaal aan
om hun muzieksmaak verder te ontwikkelen
en om in contact te komen met personen
met dezelfde smaak. Vanaf 2002 is Last.fm
in tweehonderd landen actief. Last.fm heeft
momenteel meer dan 21 miljoen leden.
Dagelijks worden er vijftien miljoen tracks
beluisterd. Last.fm houdt statistisch bij waar
mensen naar luisteren en probeert zo in te
spelen op de voorkeuren van de gebruiker.
Wij willen een kritisch oog werpen op de
communitywebsite van Last.fm. In hoeverre
kan een computer bijdragen aan de muzieksmaak
van een mens? Op basis van welke
informatie genereert de website suggesties?
Verbreedt Last.fm de muzieksmaak van de
gebruiker? Of leiden de suggesties eerder
tot een tunnelvisie? Manipuleert Last.fm de
muzieksmaak van de gebruikers?
Lijstjes
De kracht van Last.fm zit in het veelgeprezen
suggestiesysteem. Online suggesties
worden gegenereerd naar aanleiding van
het luistergedrag van de gebruiker. Last.fm
gebruikt twee methodes om de luisterende
liefhebber muziek aan te bieden. Online kun
je luisteren naar radiozenders, offline kun je
muziek luisteren met je gangbare muziekprogramma
en suggesties krijgen via de
software van Last.fm.
Offline wordt je luistergedrag vastgelegd door
middel van een plug-in. Deze plug-in werkt
met alle bekende muziekprogramma’s zoals
Winamp en iTunes. De titel en uitvoerende
artiest van de muziek worden verzonden naar
de server van Last.fm en opgeslagen in een
database. De beluisterde muziek wordt opgeslagen
in lijstjes op je profielpagina.
Online bevat Last.fm een ‘radiozender’, een
ingebouwde mediaplayer op de website. De
playlist wordt aangepast aan jouw muzieksmaak,
geregistreerd op jouw profiel. Ook
is het mogelijk een radiozender te genereren
die zich specificeert op een door jou gekozen
artiest. De radiozender speelt dan muziek af
van vergelijkbare artiesten. Ook kun je een radiozender
genereren op basis van een genre. Of
de muzieksmaak van een ander lid op Last.fm.
Tunnelvisie
Onze enquête (zie kader) vertelt meer. Slechts
27% van de ondervraagden bleek meer buiten
de deur dan thuis achter de pc te werken. Van
deze 27% was nog niet eens de helft bekend
met het bestaan van de website. Draait het de
leden wel om het suggestiesysteem? Gebruiken
ze Last.fm enkel om zich te profileren?
Opmerkelijk is dat het overgrote deel van de
ondervraagden Last.fm ook zou gebruiken
zonder het suggestiesysteem. 86% geeft aan
dat de gegeven suggesties niet of nauwelijks
onderzoek
Last van manipulatie?
Beeld Pascal Tieman
Muzieksite Last.fm beweert te kunnen helpen je muzieksmaak
verbreden. Is dat ook zo? Of word je stiekem toch
in een bepaalde richting geduwd? Twee studenten Interactieve
Media deden onderzoek. Jurre Hehenkamp en Edward Boom
aansluiten bij hun smaak.
De applicatie vindt haar populariteit door
haar muzikale aanbevelingen. Een aanbeveling
hoort niet meer dan een suggestie te zijn.
Een gebruiker moet hiermee kunnen doen wat
hij wil. Is er wel sprake van aanbevelingen,
kijkend naar de werking van de online radio?
Een gebruiker die zoekt naar een bepaalde
artiest, krijgt muziek te horen van vergelijkbare
artiesten. Nog zonder dat de gebruiker
een keuze heeft gemaakt, wordt de muziek
gedraaid en toegevoegd aan zijn bibliotheek.
In hoeverre bestaat de muzikale bibliotheek
dan nog uit jouw favoriete muziek? Misschien
zat er muziek tussen die niet jouw interesse
wekte. Het overgrote deel van je muzikale
bibliotheek bestaat uit bands waarvan je
misschien een enkele keer een nummer
hebt gehoord. Interactiviteit is een van de
belangrijkste kernwoorden voor web 2.0. Hoe
interactief is Last.fm eigenlijk, kijkend naar de
aanbevelingen? Gebruikers blijken zich niet
bewust te zijn van het altijd aanwezige ‘suggestiesysteem’.
Uit de enquête bleek dat bijna
alle gebruikers Last.fm ook zouden gebruiken
zonder de suggesties, maar iemand die naar
een Last.fm-radiozender luistert, ontkomt niet
aan verwante muziek.
Heeft het suggestiesysteem van Last.fm dan
een manipulatieve werking? Het suggestiesysteem
neemt meer keuzevrijheid weg dan
dat het keuzes creëert, zoals dat wel verwacht
zou worden bij web 2.0. Is je nieuwe
muzieksmaak mede mogelijk gemaakt door
Last.fm of is het gecreëerd door Last.fm?
Heb jij je smaak zelf ontwikkeld of heeft een
computer die voor jou berekend?
Het systeem is zo waterdicht dat een gebruiker
er zelf nog weinig aan kan toevoegen. De
gebruiker komt eerder in een tunnelvisie dan
in een omgeving waarin hij zijn eigen weg
bewandelt.
Dit is een verkorte versie van een artikel dat
Jurre en edward voor het vak Research Lab
schreven. n
Enquête (165 deelnemers)
n Waarom gebruik je Last.fm?
• Vermaak 53%
• Nieuwe bands ontdekken 40%
• Ik ken geen vergelijkbaar alternatief 27%
• Anders 27%
n Ga je zelf opzoek naar nieuwe muziek
op Last.fm?
• Ja 50%
• Nee 50%
n Zijn de suggesties op jou van toepassing?
• Ja 14%
• Nee 29%
• Soms 57%
n Had je Last.fm ook gebruikt zonder
suggesties?
• Ja 83%
• Nee 17%
havana 15

interview
“Ik vond het altijd al gaaf om bokswedstrijden
op tv te zien. Dat wilde ik ook! Maar het
mocht niet van mijn ouders. Toch bleef het
altijd in mijn hoofd zitten. Anderhalf jaar geleden
ben ik lessen gaan volgen. Al snel wilde
ik een grotere uitdaging: wedstrijden doen.
Op het moment dat ik de ring instap, denk
ik dat ik sterker ben dan mijn tegenstander.
Ik wíl graag winnen, maar ik kan tegen
verliezen als ik weet dat ik alles heb gegeven.
Alleen de eerste wedstrijd heb ik verloren.
Dat was een prestatiewedstrijd, waarin ik
het tegen iemand met meer ervaring uit een
zwaardere gewichtsklasse moest opnemen.
Ik ben de eerste in de familie die bokst.
Mijn familie staat inmiddels positief
tegenover mijn sport. Ze staan achter me
en zijn trots op me. Mijn moeder motiveert
me zelfs en zorgt heel goed voor me.
Na een wedstrijd houdt ze bijvoorbeeld
ijs tegen mijn zwellingen. Ik ben echt een
familiemens. Ik ben helemaal niet agressief
en denk dat ik alleen echt kwaad zou kunnen
worden als er iets met mijn zussen zou
gebeuren. Als er een conflict is, dan begin ik
er niet op los te rammen. Ik zou ook nooit
als eerste een klap uitdelen en zou eerder
weglopen. Maar als ik een klap krijg, dan
zou ik me wel verdedigen.”
Droom
“Een wedstrijd duurt drie keer twee minuten.
Na de laatste woorden van de scheids
– ‘hou het gevecht netjes’ – is het stil. Praten
is verboden. Daar heb je tijdens de wedstrijd
ook geen energie voor. Je weet dat je een
klap krijgt, maar door de adrenaline voel
je het niet echt. De kater komt later, hé?
Tijdens de wedstrijd krijg ik alleen mee wat
er in de ring gebeurt. Ik hoor het niet eens
als mijn familie iets roept. Het enige waar
ik op reageer is de stem van mijn trainer,
omdat ik weet dat ik daarop moet letten.
Een deel van de klappen geef ik op gevoel,
maar ik merk dat ik steeds meer ervaring
krijg, waardoor ik beter na kan denken.
Mijn laatste wedstrijd was zwaar. De stand
was 53-35, terwijl het gebruikelijk is dat de
punten onder de tien blijven. En je krijgt pas
punten als het een harde klap is. We waren
allebei heel erg offensief, bleven aanvallen.
De schade viel mee: een bloedneus tijdens de
wedstrijd en achteraf een dikke neus en een
blauw oog. Na een week was alles weer normaal.
Ik heb nog geen erge verwondingen
of een hersenschudding opgelopen, maar ik
weet dat dat risico er is. Tijdens mijn laatste
wedstrijd heb ik mijn tegenstander twee keer
acht tellen gegeven. Dat is het ergste dat ik
tot nu toe heb aangericht. Die jongen had na
de wedstrijd een paarse kin.
Natuurlijk krijg ik wel eens de vraag
waarom ik ervoor kies om vrijwillig geslagen
te worden. Maar het is niet alleen pijn die
je krijgt, je deelt ook uit. Boksen is mooi. Ik
heb het altijd al een mooie, technische sport
gevonden. Het is niet wild erop los rammen,
maar je moet goed kijken en nadenken. Het
is een uitlaatklep voor me en boksen geeft
mij meer zelfvertrouwen. Ik weet wat ik kan.
‘Het is
niet
alleen
pijn’
In anderhalf jaar heeft Romano Audhoe (20) al twee bokstitels in de wacht gesleept. Tussen zijn tentamens International
Business and Management door stoomt Romano zich klaar voor zijn vierde en belangrijkste wedstrijd: de
Nederlandse Kampioenschapschappen 31 mei. Jarinde de Klerk
16 havana
‘De schade viel mee:
een bloedneus en een blauw oog’
Beeld Jan-Maarten Hupkes
Mijn familie filmt elke wedstrijd, zodat ik
het later terug kan kijken. Achteraf denk ik
wel eens: ‘Die had ik kunnen ontwijken!’
Het boksen vraagt soms offers. Onlangs ben
ik gestopt met werken. School, boksen en
werken was te veel van het goede. Ik boks
zelf in de lichtwelterklasse, tot 64 kilogram.
Als je te zwaar bent, kun je gediskwalificeerd
worden. Daarom zorg ik dat ik goed op gewicht
blijf. Ik rook en drink uit principe niet
en ben vegetarisch voor mijn Hindoestaanse
geloof. Ik snoep niet, al vind ik het soms wel
lastig. Ik houd bijvoorbeeld erg van Surinaamse
cake, maar ik kan de verleiding wel
weerstaan. Op dit moment zit ik vlak voor
tentamens en het Nederlands Kampioenschap,
dan moet ik mijn sociale leven even
op een lager pitje zetten.
Voorlopig is het winnen van de Nederlandse
Kampioenschapschappen voor Nieuwelingen
en C-klassers mijn doel. 31 mei weet ik of ik
kampioen ben. Als dat zo is, dan is dat wel
een droom die uitkomt. Daarna zie ik wel
weer verder. Ik wil de komende jaren kijken
hoe ver ik kom met mijn sport, maar niet
ten koste van mijn studie. Na mijn studie wil
ik gaan werken en dan kun je niet met een
blauw oog aankomen.” n

Wet van
Murphy
slaat toe
De verkiezingen van de Centrale Medezeggenschapsraad
(CMR) voltrekken zich veelal
achter de schaduw van de dagelijkse hectiek
van het studentenleven. Veel studenten weten
niet wat de CMR is en dat er verkiezingen zijn
blijft al te vaak onopgemerkt. Dit studiejaar
zijn de verkiezingen op 11 mei gestart. Veel
tamtam van tevoren: folders, website, special
in Havana, voorlichtingscampagnes, kortom:
er werd veel uit de kast getrokken om ervoor
te zorgen dat de verkiezingen succesvol zouden
verlopen. Toch maakte het stembureau
van de CMR op 14 mei bekend dat de verkiezingsperiode
een week verleng werd en dat
iedereen tot en met 22 mei zijn of haar stem
kon uitbrengen. Waarom werd deze keuze
gemaakt? Agnes van Furstenberg, griffier bij
de verkiezingen, licht toe: “De opkomst valt
tegen. Tot nu toe [19 mei, red.] hebben 2100
studenten gestemd en dat komt neer op een
dikke 5 procent. Ik kan niet verklaren waarom
dat percentage zo laag is. Er is van alles ondernomen
om stemmers binnen te halen.”
Schuld
Hebben alle inspanningen dan zo weinig effect
gehad? Volgens leden van de CMR is er
meer aan de hand. Verschillende afdelingen
van de HvA zijn in gebreke gebleven. Zo
bleek de afdeling Marketing & Communi-
catie (M&C) niet in staat om alle studenten
een mail te sturen met informatie over de
verkiezingen. De afdeling ICT kreeg het niet
voor elkaar om de kiessite en de daarachterliggende
programmatuur foutloos te laten
werken. De afdeling Studenten Databeheer
kreeg opdracht om een bestand van alle
kiesgerechtigde studenten aan te leveren.
Ook dat verliep verkeerd. “Persoonlijk vind
ik het zwaar kut,” aldus Ruben van der
Linde, student lerarenopleiding Geschiedenis
en coördinator van de verkiezingscampagne.
“Het is belachelijk dat zoiets belangrijks met
zo veel tegenslagen moet verlopen.”
Wim Hendriksen, voorzitter van het Centraal
Stembureau, voegt hieraan toe: “Wij
zijn als stembureau eindverantwoordelijk,
maar we besteden allerlei diensten uit aan
de afdelingen die daar speciaal voor zijn.
Vervolgens blijkt het daar mis te lopen. Dat
is natuurlijk vervelend. Na de verkiezingen
moeten we evalueren om te kijken wat er
volgend jaar beter kan.”
M&C reageert verbaasd en een tikje geïrriteerd.
“Dat studenten niet konden inloggen
op de site, ligt niet aan M&C. Dat is echt
een ICT-probleem. Wij hebben natuurlijk
wel de mailing verzorgd. Daarna hebben we
gehoord dat door vervelende ICT-problemen
niet alle studenten de verkiezingsmail heb-
ben ontvangen. Het is onredelijk om ons
daarvan de schuld te geven. Integendeel, we
hebben juist extra tijd geïnvesteerd om dit
probleem op te lossen en te zorgen dat iedereen
in tweede instantie alsnog de mail heeft
gekregen,” aldus Gabriëlla Faneyter van de
afdeling M&C.
ICT-problemen vallen deels onder de verantwoordelijkheid
van de afdeling ITS. Eduard
Franke, hoofd ITS, vindt het vervelend dat de
problemen zijn ontstaan, maar benadrukt dat
het wat te ver gaat om zijn afdeling de schuld
te geven. “Eventuele inlogproblemen op de
site liggen bij de afdeling die de site beheert en
dat is niet mijn afdeling. Wat de niet verstuurde
mails betreft: wij zijn slechts doorgeefluik.
We mailen de studenten die in het bestand
staan zoals wij dat door de studentenadministratie
krijgen aangeleverd. Daar is iets
misgegaan maar dat ligt buiten onze invloedssfeer.
We moeten natuurlijk wel zorgvuldig
uitzoeken wat de oorzaken zijn. Als blijkt
dat wij iets fout gedaan hebben, dan ben ik
de eerste om dat te erkennen en om ervoor te
zorgen dat het niet meer zal voorkomen.”
Vinger
Els Spreij van de afdeling Studenten Databeheer
– verantwoordelijk voor het maken van
de mailbestanden – laat per mail weten dat er
cmr-verkiezingen
Beeld Fred van Diem
Mails kwamen niet aan en de kiessite was vaak niet bereikbaar: de CMR-verkiezingen zijn ‘zwaar kut’ verlopen. Om
het opkomstpercentage toch op een acceptabel niveau te krijgen werd de termijn een week verlengd. Paul van de Water
inderdaad sprake is van technische problemen
bij het genereren van de bestanden die nodig
zijn om de mails aan studenten te versturen.
Een medewerker van de studentenadministratie
laat desgevraagd weten dat het een extern
bedrijf is dat hier verantwoordelijk voor is.
Willem Brouwer, CMR-lid en docent Informatica:
“Kijk, dat is nou typisch voor dit
soort situaties. Iedereen schuift de zwarte
piet naar een ander en wast daarna de handen
in onschuld. Ondertussen zitten wij – en
daarmee dus eigenlijk de gehele HvA – met
een lastig probleem.”
Wat vindt algemeen directeur Jeroen Knigge?
“Jammer dat de opkomst – voor zover we
dat nu kunnen overzien – opnieuw tegenvalt.
Het heeft in ieder geval niet gelegen aan de
inzet en betrokkenheid van de studenten van
de CMR en de Week van de Amsterdamse
Student. De activiteiten die hiervoor werden
georganiseerd waren succesvol. Als het
inderdaad zo is dat er veel mis is gegaan met
de bestanden en het bereiken van de kiezers,
dan is dat treurig. Ik ga nog geen beschuldigende
vinger opheffen. Eerst maar eens
kijken waar het echt is misgelopen. Er moet
geëvalueerd worden en een verbeterplan opgesteld
worden. In ieder geval niet de moed
verliezen. Ieder jaar gaat het steeds een beetje
beter, zo is mijn stellige overtuiging.” n
havana 17

sporten met...
Bottenkraken
op Indiase klanken
Havana doet mee aan een cursus: deze keer bharata yoga. Niks wazig voor je uit staren! Het hele lichaam wordt
met behulp van apparaten gemangeld. “Nu gaan we de ruggenwervel mobiliseren.” Hans van Vinkeveen
Of ik een cursus yoga op het Universitair
Sportcentrum (USC) wil gaan doen, wordt
me gevraagd. Ik? Maar ik heb helemaal niets
met mystiek, houd ik de boot af. Des te beter,
klonk het afgemeten. Daar zit ik, de vleesgeworden
scepsis, mooi aan vast. Maar wat zeur
ik! Yoga, dat is toch als een suf zoogdier een
beetje wazig staren naar hoe het gras groeit.
Een continu glimlachende dame in sarong
serveert intussen kruidenthee. Terwijl het
overspannen hoofd dankzij de wijze lessen
van goeroe Swami Dinges langzaam leegloopt.
Met aan het eind: geestelijke extase. Nirvana.
Ik doe de rest van mijn leven niets meer.
Helaas blijk ik de verkeerde yogavariant te
hebben gekozen. Foutje. Even Apeldoorn
bellen gaat niet meer. Ik ben welkom bij
‘bharata yoga’, zo ongeveer het tegendeel
van de relaxte geitenwollensokkenvariant.
“Wij zijn niet van het gezweef naar verre
oorden,” helpt lerares Snežana Klobucar me
hard uit de droom. “Joh, we zitten al genoeg
in ons hoofd, weg ermee, ga lekker bewegen.”
Bharata is een superactieve yogavariant,
waarbij ‘het lichaam kritisch wordt
uitgelijnd’. Alles draait om de wervelkolom.
Is die eenmaal rechtgezet, dan verdwijnen
lichaamsklachten als sneeuw voor de zon.
Wat ligt daar, vraag ik wijzend op een stapel
enge apparaten? Dat zijn hulpmiddelen:
houten boogjes, grote rubberen trekdroppen,
hoofdstandbankjes. Hare Krishna, denk ik,
wat staat me straks te wachten?
18 havana
Ballon
De start is rustgevend. Ik lig samen met
veertien cursisten van alle leeftijden op een
mat en een hoofdkussentje dat vast lekker
slaapt. Indiase klanken geven het begin van
een aangenaam roesje. Maar dat is niet de
bedoeling. We moeten languit op de rug te
gaan liggen met het opgerolde kussentje
onder de onderrug. “Focus op de ademhaling.
Visualiseer dat de buik een ballon is die
wordt opgeblazen.” Ik voel de eerste pijn,
maar deze pijn is volgens Snežana goed.
“Pijn is het weglopen van spanning.” De
volgende oefening is een standje genaamd
‘de hond’. Je staat met handen en voeten
uitgestrekt. “Rechte rug, anders is het een
doorgezakte teckel.” Afwisselend wordt een
been opgetild alsof je een geurmarkering
aanbrengt. Ik kijk met een schuin oog naar
de hoger gelegen fitnessruimte. Gelukkig,
geen pottenkijkers.
“Nu gaan we de wervels mobiliseren,” zegt
Snežana. Daarvoor dient een kratje met een
ronde boog, waarover je de bovenrug wervel
voor wervel moet uitrollen. “Dat kan heftig
aanvoelen. Niet erg, er komt beweging in
iets wat al tijden vastzit.” Er volgen nog
meer oefeningen waarbij mijn botten angstaanjagend
knakken. Als ze maar op z’n vaste
plek blijven. Toch wel raar, een wasbordje
kweken via yoga, bedenk ik. Daar zullen ze
in India van opkijken. Tot slot nog een handstand
met het hoofd door de zitting van een
krukje. Het staan lukt wonderwel, ik weet
alleen niet hoe ik terug moet komen.
Trekdrop
Na afloop blijk ik niet de enige die door de
cursus is verrast. “Ik verwachtte dat we in
kleermakerszit rustig rondjes met de vingers
gingen draaien,” vertelt Barbara van Schuren
(19), aankomend UvA-student. “Ik heb na
de eerste les dagenlang spierpijn gehad.
Die rubberen trekdrop in je rug voelde aan
als martelen.” Ze is samen met Marianne
Nuij (20), eerstejaars Kunstgeschiedenis
aan de UvA, op yoga gegaan. “We zijn
geen typische yogamensen, het leek ons wel
grappig. Agendatechnisch kwam ik bij deze
cursus uit,” zegt Marianne. Af en toe schiet
het tweetal wel in de slappe lach bij gekke
standjes. Maar opgeven, dat nooit. “Hierna
gaan we op kickboksen, om alle agressie
eruit te slaan.” Cursist Eefke Eenink (23)
is positief. “Ik had nek- en rugklachten en
spanning in de schouders. Dat is nu al een
stuk minder.” Eefke houdt zich als aan de
HvA afgestudeerde ergotherapeut vakmatig
met het bewegingsapparaat bezig: de
juiste werkhouding, goed rechtop zitten. De
Beeld Christel Wolters
inhoud van de cursus sluit prima aan bij wat
zij geleerd heeft, vindt zij.
Sjorren
Volgens Snežana helpt bharata yoga tegen
allerlei klachten als rsi, hernia, tennisarm
en ook hyperventilatie en depressies. Is het
eigenlijk niet gewoon fitness? Dat doet ook
pijn. Nee, fitness is beweging vanuit kracht.
“Je staat te sjorren aan gewichten, bouwt
de spanning in het lichaam steeds meer op
en kweekt zo dikke spierbundels. Maar het
is domme kracht waarmee je niets kan. Een
bodybuilder houdt een handstand nog geen
Hare krishna,
wat staat me straks te wachten
twee seconden vol.” Yoga daarentegen is beweging
vanuit ontspanning. Je beweegt ook
de verstijfde gebieden. Allemaal leuk en aardig,
maar ik mis toch een meditatief moment.
Dat is er als er aandacht is voor het ademen,
zodat je voelt dat je krachten opbouwt,
vertelt Snežana. Maar die ‘verstilling’ is er in
andere lessen wat vaker. “Dan zijn we meer
gefixeerd op het leegmaken van het hoofd. Ik
kan er een heel boek over schrijven.” Ik heb
vanavond pech. Moeizaam sleep ik me op de
fiets naar huis. Geradbraakt na een yogales,
hoe leg ik dit aan het thuisfront uit? n

Beeld Fred van Diem
Eén blik op een rondslingerende foto – of een ansichtkaart, daar wil Rick Ruhland (43, docent HES) vanaf zijn – ruim twintig jaar geleden, leidde tot
een mateloze liefde voor álles wat met Schotland te maken heeft. Vooruit: voor de haggis hoef je er niet heen. Annemarie Vissers
“Ik zag een plaatje van de Schotse hooglanden – vraag
me niet meer precies waar, hoe en wat – het kan ook in
een flits op tv of in een film zijn geweest. Dat licht. Dat
groen. Die overweldigende weidsheid. Stunning vond ik
het. Ik heb er nog steeds geen ander woord voor. Vanaf
toen was ik verkocht. Let wel: toen had ik nog geen
Schot ontmoet, niks gezien, gehoord of gelezen. ‘Schotland’,
het zei me verder niets. Omdat ik mezelf als arme
student niet makkelijk op een lekker tripje Schotland
kon trakteren, ben ik begonnen met het verzamelen van
allerlei informatie. Ik las alles wat los en vast zat: over
de natuur, de cultuur, gewoonten en leerde de muziek
kennen – nu kan ik geen dag meer zonder Schotse folk.
Ondertussen spaarde ik tot ik een retourtje veerboot en
bus kon betalen. Eenmaal voor het eerst in dat landschap
viel alles op z’n plek: het licht en de lucht daar,
die raken me tot in mijn ziel. Ik heb het nergens puurder
gezien. Geniepig ook, dat licht. Het komt niet rechtsreeks
je ogen binnen, zo lijkt het wel. Ik kan maar één
ding bedenken waarvoor men níet naar Schotland hoeft:
de haggis, gevulde schapenmaag. Daar raak ik in ieder
geval niet enthousiast van. Over Schotse whisky daarentegen
raak ik niet uitgepraat. Vooral als de fles Islay half
leeg raakt, natuurlijk. Niet dat ik er hier veel mensen een
plezier mee doe, overigens. Te zwaar, te rokerig vindt
men vaak, dus heb ik ook altijd een ander merk in huis.
Zeker, deze liefhebberij kost me behoorlijk wat. Ik
betaal met gemak ruim tachtig euro voor een flesje
whisky. En een echte, officiële kilt, daar wil ik best geld
voor opzij zetten. Dat loopt in de honderden euro’s.
Ieder jaar naar Schotland afreizen zit er niet in voor
me, maar dat heeft niet alleen met financiën te maken.
Mijn vriendin wil ook wel eens wat anders, Italië
bijvoorbeeld. Van de andere kant: ik kan haar tijdens
mijn Schotse solotrips rustig drie weken missen.
Terwijl ik hier nog geen dag zonder haar kan. Stiekem
weet ze ook niet dat ik alle bonnetjes, rekeningen,
toeristische foldertjes, kaartjes en bewijsjes bewaar
in mapjes. Netjes gerangschikt op jaartal. Als ze toch
eens wist dat ik vrijwel alle bus- en veertijden uit mijn
hoofd weet vanaf de jaren tachtig…
Balen dat ik geen Schot maar een Nederlander
ben? Ja. Zeker op de momenten dat ik Nederland
helemaal zat ben. Dan zou ik willen dat we als volk
zo voor elkaar klaarstaan als het Schotse volk. Ze
durven te vertrouwen op elkaar. En terecht. De combinatie
van ongelofelijke trots, humor en hulpvaardigheid,
die bewonder ik mateloos.” n
passie
havana 19

Cd
Johan
4
(Excelsior)
HHHHH
recensies
Wie Johan, de populairste Nederlandse
gitaarband van de afgelopen tien jaar, kreeg
voor de drie voorgaande platen louter
positieve recensies en verkocht daarnaast
verdomd veel cd’s.
Wat De titel spreekt boekdelen. Als je de
verzamelaar die in maart verscheen niet meetelt.
4 zag op 4 mei het levenslicht en was
meteen de best verkochte cd bij Concerto
in Utrechtsestraat. Vreemd is dat niet, want
bij Concerto komen vooral dertigers en
veertigers die nog wél cd’s kopen. Daarnaast
werken de goede recensies in onder meer
Revu en de Volkskrant natuurlijk ook mee.
Waarom wel Johan raakt me. De muziek is
even eenvoudig als prachtig. Johan doet niet
veel meer dan mooie gitaarliedjes maken,
helder gezongen door Jacco de Greeuw,
waar je ongemerkt vrolijk van wordt. En
dan die refreinen: Johan knutselt ze dermate
vernuftig in elkaar dat ze zich ongemerkt na
twee keer luisteren in je gedachten nestelen.
Nieuw aan deze plaat is dat niet alleen De
Greeuw die zingt, maar ook gitarist Maarten
Kooijman en bassist Diets Dijkstra. Kooijmans
meeslepende Maria grijpt je onmiddellijk
bij de strot. Het uptempo #1 een en het
typisch Johan-klinkende together Now vormen
een mooie afwisseling. 4 is een prima
plaat is die het goed zal doen bij liefhebbers
van The Beatles, The Smiths en REM.
Waarom niet Op deze plek gaf ik Pergola
en tHXJHN allebei vijf sterren. Nu blijft
de teller op vier hangen. Dat zegt overigens
meer over de kwaliteit van die twee cd’s dan
iets over 4.
Wanneer Johan doet deze maand een
beperkt aantal optredens en vervolgens
een hoeveelheid festivals. Na de zomer is
de band terug voor een complete clubtour.
Negen oktober staan ze in Paradiso, een
datum om alvast in de agenda te noteren. n
Jim Jansen
20 havana
Boek
Taal is zeg maar
echt mijn ding
Paulien Cornelisse
(Contact)
HHHHH
Wie Columnist (voor o.a. Nrc.next en
Mind Magazine) en theatermaker Paulien
Cornelisse.
Wat Taal veroorzaakt verwarring, volgens
Paulien Cornelisse, omdat mensen bijna
altijd iets anders zeggen dan ze bedoelen.
Haar bundeling van (eerder verschenen) columns
taal is zeg maar echt mijn ding gaat
niet over hoe het dan wel zou moeten, maar
over wat haar opvalt in het taalgebruik van
tegenwoordig. Zoals het Beledigende Compliment:
“Weet je wat er zo leuk is aan jou?
Dat je volgens mij helemaal niet zít met die
grote neus van je.” En zo volgen er nog talloze
andere voorbeelden. Over ‘hoeissie’ (als
je echt niet wilt weten hoe het met iemand
gaat), over het mogelijk nieuwe spreekwoord
“Ja maar is nee” en over praten tegen
een huisdier.
Ze gebruikt veel recente voorbeelden uit
de media. Bijvoorbeeld de tranentrekkende
acceptance speech van Obama. En dat duidelijk
niet iedereen dit talent bezit: “Balkenende
had Obama ‘van harte gelukgewenst’
met zijn overwinning. Gottegot. Jan Peter,
we zijn toch niet op een zilveren huwelijksfeest
in Etten-Leur?”
In het boek verschijnen regelmatig tekeningen
van fantasiebeestjes, zij doen uitspraken
als: “Lekker je eigen ding doen. Dat is het
Al-ler-belangrijkste. Je ei-gen ding. Doen.”
Opmerkelijk detail: Sommige voorbeelden
die Cornelisse noemt zijn hilarisch, daarom
schrijft ze er regelmatig bij dat ze het ‘écht
gehoord’ heeft, ‘écht waar’. ‘Ja écht!’ Om
even later te beweren dat hoe vaker een bepaalt
woord valt, hoe minder waar het is…
Waarom wel taal is zeg maar echt mijn
ding is vermakelijk en herkenbaar. Cornelisse
heeft een scherp oog voor de eigenaardigheden
van de Nederlandse taal en weet deze
treffend te verwoorden. Kort maar krachtig,
waardoor het snel wegleest.
Waarom niet Gek op boeken met een duidelijke
verhaallijn? Dan is dit niet de goede
keus. De stukjes variëren van twee regels tot
twee bladzijden en gaan steeds weer over
een ander onderwerp. En als je regelmatig
Nrc.next of Mind Magazine leest, kunnen
sommige gedeeltes je bekend voorkomen.
www www.pauliencornelisse.nl n
Linda Slagter
Film
Coco avant Chanel
Vanaf 28 mei, Pathé-bioscopen
Wel gaan Het biografische verhaal over de oorsprong van Chanel, een van de beroemdste
modenamen ter wereld, gaat verder dan alleen maar kleding. Het leven van het stijlicoon
van de haute couture vindt zijn oorsprong in een vervallen armenhuis in Frankrijk.
Niet gaan Je moet er wel tegen kunnen om twee uur lang tegen de pruillip van Audrey
Tautou aan te kijken.
Muziek
The Killers
29 mei, Heineken Music Hall
Wel gaan De Amerikaanse pop-rockband scoorde met zijn Britse (!) sound niet voor niets
al diverse hits als Human, Somebody told me, All these things that i’ve done en Spaceman.
Niet gaan Vervangend concert van 12 maart. Verwacht wordt dat het concert snel is
uitverkocht, dus de kans is groot dat je via andere (duurdere) wegen een kaartje moet zien
te bemachtigen.
Party
We all love 80’s & 90’s
30 mei, Panama
Wel gaan Weer eens iets anders: dansen op classics en meezingen met Michael Jackson.
Indien je de classics/disco/funk/happy hardcore en oldschool in de grote zaal zat bent, dan
kun je altijd nog kijken of de muziek in de kleinere zaal beter bevalt.
Niet gaan Het feest duurt maar tot 04.00 uur ’s nachts en de locatie biedt weinig opties
voor een afterparty.
Muziek
Gavin DeGraw
1 en 2 juni, Paradiso
Wel gaan Goed alternatief als je geen kaartje voor The Killers hebt weten te bemachtigen.
Niet gaan Het (pop)geluid van Gavin DeGraw is een beetje veel van hetzelfde.
Literatuur
Maand van het Spannende
Boek – The Power of Plots
2 juni, Melkweg
Wel gaan Feestelijke opening van de Maand van het Spannende Boek vol schrijvers,
misdaadjournalisten, film en muziek. Aanwezig zijn onder andere Esther Verhoef, Rita
Verdonk, Jan Pronk, Baantjer, Leo Blokhuis, Roel Janssen en Charles den Tex.
Niet gaan De maand van het spannende boek duurt tot en met 30 juni. Voor wie een
dinsdagavond minder goed uitkomt zijn er nog genoeg alternatieven.
Festival
Holland Festival
4 t/m 28 juni
Wel gaan Het Holland Festival organiseert op verschillende podia in de stad een mix van
(internationale) podium- en beeldende kunsten, grote namen en gedurfde experimenten.
Niet gaan Als je last hebt van mensenvrees. Het aantal bezoekers kan aardig oplopen,
vorig jaar bleef de teller rond de 72.000 hangen.
Dans
Storytellers
4 en 5 juni, Griffioen (Amstelveen)
Wel gaan Met een combinatie van danstechnieken als moderne dans, streetdance en jazz
worden drie verhalen verteld. Studenten krijgen korting en betalen vijf euro.
Niet gaan De productie is in korte tijd met cursisten tot stand gekomen. Als je professionele
dansers verwacht, kan het resultaat enigszins tegenvallen.

Beeld Jarinde de Klerk
eten
Beleg met een broodje
Tijdens het shoppen of een cultureel bezoek toe aan een goed
belegd en betaalbaar broodje? De ‘huiskamer’ van Bagels &
Beans nodigt uit voor een pauze met verschillende soorten
bagels, ovenverse muffins en vers geperste vitaminesapjes voor
een gezondheidsboost.
Wat Bagels & Beans richtte zich in 1995
als eerste bedrijf in Nederland op de steeds
populairder wordende bagel. De lunchroom
brengt het ronde broodje inmiddels in
vijftien Amsterdamse (van de in totaal 38)
vestigingen aan de man.
Sfeer De mensen die na ons binnenkomen,
keren teleurgesteld om; we hebben het laatste
vrije tafeltje weten te bemachtigen. In
de knusse lunchroom met okergele muren
– geïnspireerd op het Zuid-Franse Nice –
hangt een huiselijke sfeer. Het knusse heeft
echter ook een nadeel. De rustige achtergrondmuziek
wordt regelmatig verstoord
door het gekletter van het bestek achter de
counter. De luidruchtige koffiemachine vult
soms de hele ruimte met gepruttel, waardoor
we ons gesprek moeten staken.
Bediening Voordat we iets besteld hebben,
krijgen we al een latte macchiato aangeboden.
“Oeps, verkeerde tafel!” De jongen
verdwijnt, waarna de volgende serveerster
verschijnt: “Hebben jullie al een bestelling
doorgegeven?” De serveerster overvalt ons
een beetje met de snelle service. We hebben
de kaart net in handen en bestellen dan
maar snel iets te drinken. Opvallend is dat
er geen frisdranken op de kaart staan. Er
is daarentegen een ruim aanbod aan verse
sapjes – van groente tot fruit – acht soorten
koffie, mineraalwater en thee. “Een koffie
en een mangosap alsjeblieft.” “Een grote
of kleine koffie?” “Doe maar een grote.”
Niet veel later staat er een teil goede, vers
gemalen koffie (2,85 euro) voor ons neus
en een waterig mangosapje. Wie langer
moet wachten, kan zich vast uitleven op
het schaaltje chocolade koffiebonen, dat
standaard op tafel staat.
Het eten Tijd voor een bagel, daar komen
we immers voor. Er is keuze uit acht verschillende
soorten broodjes met gat, warm
of koud en van gezond (multigraan) tot
zoet (kaneel-rozijn). Herstel: zeven soorten,
want de ‘alles-bagel’ is vandaag helaas
uitverkocht. Even later worden er twee
royaal belegde broodjes met tonijnsalade
en omelet geserveerd. Het opeten vraagt
wegens het volume om enige oefening.
De tafel wiebelt heen en weer zodra we
beginnen te snijden en maakt het er niet
makkelijker op. Gelukkig liggen er genoeg
servetten op tafel, dus knoeien mag. Het
‘beleg met een broodje’ smaakt erg goed en
biedt een gemiddelde eter net genoeg vulling.
Wie nog een gaatje overheeft, raad ik
de heerlijke, ovenverse muffins aan. Alleen
al de appelkaneel en de (machtige!) double
chocolate muffin zullen ervoor zorgen dat
wij hier vaker komen.
Publiek Het gemêleerde publiek bestaat uit
oudere echtparen, jonge stelletjes, vrienden,
ouders met kind en reizigers.
Waar Van Baerlestraat 40, midden in het
Museumkwartier en nabij de PC Hooftstraat.
Prijs Voor minder dan een tientje per
persoon hebben we uitgebreid gegeten,
gedronken en gesnoept. De royaal belegde
bagels kosten hooguit vijf euro. Voor de
zoete trek ben je zo’n twee euro kwijt. n
Jarinde de Klerk
Humor “Freek de Jonge, een ontregelende
held van vroeger. Een klassieker bij ons
thuis is het landende vliegtuig. De piloot
meldt na de landing: ‘Dit is wel een heel
korte landingsbaan.’ En na een korte stilte:
‘Maar wel heel breed.’”
Kunst “Design, ik houd van mooi vormgegeven
dingen. Een glazen tafel bij Moooi in
de Westerstraat met op de rand een minuscuul
klein duikplankje. Erg zijn hoge vazen
met kiezelsteentjes en een kale tak erin die
je ziet in de buitenwijken. Onthutsend als
dit bij een collega thuis is.”
Film “Gran torino, de laatste van Clint
Eastwood. De eenzame en norse held met
grote opofferingsgezindheid. De western,
het is een jongensding. Roy Rogers met zijn
paard Trigger, op zondagmiddag in de jaren
vijftig in bioscoop Astoria in Brunssum. Als
het over trollen of een heilige graal gaat,
interesseert het me geen moer.”
Boek “the World According to Garp van
John Irving. Wat scherp naar voren komt,
is de onvoorwaardelijke liefde voor elkaar.
Het doet er niet toe wie of wat je bent:
transseksueel, hoer, worstelaar. Geen bal aan
is Het diner van Herman Koch. Het is geen
verhaal, je wordt er niet in meegenomen.”
Muziek “Ik luister van alles, maar het
laatste is het mooiste: Grace/Wastelands
van Peter Doherty, die junk van Kate
Moss. Niet om aan te horen: de Toppers.
zwart-wit
Die zelfingenomen
grijze golf!
Jos Petit (60) propedeusemanager HES
Onbegrijpelijk dat verstandige volwassenen
hierbij met aanstekers uit hun dak
gaan. Dat songfestivalliedje is ook van een
domme treurigheid, maar wat kan mij het
eigenlijk schelen.”
Idool “Toen ik jong was: Mao, Che Guevara,
Oost-Duitsland, het beloofde land.
Die fout maak ik niet meer. Bij Obama
dacht ik wel: dit is iemand die het gaat
doen. Maar een idool, no way. Negatief
is mijn eigen generatie, de grijze golf.
Zelfingenomen mensen vaak die buiten het
schoolseizoen op vakantie gaan met een
blik van: hier heb ik allemaal recht op. Dat
gepronk irriteert me.”
Hebbeding “Mijn sjaal van Paul Smith.
Moet ik misschien niet noemen want het
lijkt op diezelfde zelfingenomenheid. Maar
het is om de vormgeving, die sjaal is mooi.”
Moment “Veel in het leven is bepaald door
het toeval. Een paar keer viel bij mij het
dubbeltje de goede kant op. Zo kwam er
toen ik naar de mijnbouwschool moest net
een plekje vrij op de Mulo. Mijn motivatie
in het onderwijs is onder meer het toeval
helpen en mensen een duwtje te geven in de
juiste richting.”
Stokje “Ik geef het stokje aan student
Commerciële Economie Zamani Melcherts.
Ze is een voorbeeld van een volwassen
student die weet wat ze wil.” n Hans van
Vinkeveen
havana 21
Beeld Hans van Vinkeveen

varia
check ook
havanaweb.nl
Filmpje
• Lachen op de Poldersportdag
• Grappenmakers als stemmentrekkers
sudoku
In bovenstaand diagram is een aantal cijfers geplaatst. Aan jou de
taak om in alle lege vakjes een cijfer in te vullen, zodanig, dat op
elke horizontale en verticale regel en in elk van de negen blokjes van
negen cijfers waaruit het diagram is opgebouwd, alle cijfers van 1 tot
en met 9 eenmaal voorkomen.
22 havana
-advertenties-
Scriptie schrijven
in goed Nederlands
Is Nederlands niet je moedertaal en heb je daarom
moeite met scripties e.d. schrijven? Gepensioneerde
academici/ HBO-ers ondersteunen je hiermee
graag. GRATIS! www.gildeamsterdam.nl
BIJVERDIENEN OP EEN KUNSTACADEMIE
Leuke afwisselende baan op
een kunstacademie in Amsterdam.
Regel jij de modellen voor de docenten,
ruim je de kantine op, maak je cijferlijsten aan
en heb je een goed humeur.
Ben je 12 tot 24 uur per week beschikbaar
Kijk op www.wackersacademie.nl bij vacatures.
Nieuws
• ‘Yolanthe is een gold digger’
• Verloop CMR-verkiezingen
‘zwaar kut’
• Erkenning voor Opleiden in
de School
• Heibel om oranje hoofddoekjes
Wat doet Karel
voor de HvA
• “Ik ben een levende reclame
voor de Medezeggenschapsraad.”
dobbertjes
Dobbertjes zijn rubrieksadvertenties zonder commercieel oogmerk; geen diensten of goederen boven € 700,-.
Lengte maximaal 30 woorden. Kosten € 2,50. Opgave bij voorkeur per e-mail: havana@hva.nl, voor vrijdag
10.00 uur. Contante betaling bij Redactie Havana (kamernr.B.2.18), Weesperzijde 190, 1097 DZ, Amsterdam.
Dobbertjes kunnen niet telefonisch worden opgegeven.
Stoppen met je studie?
Onder begeleiding op zoek naar
een andere studie die wel bij je
past? Doe mee aan de Keuze-3daagse
UvA-HvA! Kijk voor meer
info op www.orientatiejaar.nl.
Leuke bijverdienste: assistentwebmaster
gezocht
Wie weet de weg in HTML, XML,
Java, Flash etc. en kan ons helpen
met interactieve web 2.0 toepassingen
voor onze website? Contact via
email: kei@planet.nl
Wat betekent de crisis voor jou
als starter?
In tijden van crisis is er minder
vraag naar Young Professionals en
juist meer naar ervaren personeel.
Lees er alles over op: http://
www.youngprofessionals-ict.nl/
ict-arbeidsmarkt-invloed-van-crisisop-starters
Clinic kitesurfen nieuw
Hoog boven de golven zweven met
de wind in je kite. Clinic op 30 mei.
Studentenprijs € 55. Inschrijving:
USC. Check www.usc.uva.nl
Afvallen zonder streng dieet!
Doe mee met het GOOD FIT
programma: voedingsadvies, vrijdagavond-fitness
bij het USC onder
deskundige begeleiding en 3 mnd
onbeperkt fitnessen. Studentenprijs
€55. Check www.usc.uva.nl
Bommen bij het usc
Heb je een USC-sportkaart van
welke sport dan ook? Kom dan
Bommen in het USC. Maandag 17-
18 uur. Check www.usc.uva.nl
Supervoordelige fitness
USC-Combikaart (groeps)fitness:
een jaar lang onbeperkt fitness en
groepsfitness voor maar 120 euro.
Toegang op 4 USC-fitnesscentra.
Check www.usc.uva.nl
Volleybal & gezelligheid
Wil je graag volleyballen en houd je
van gezelligheid? Kom dan een keer
meetrainen met studentenvolleybalvereniging
UvO! 27 Augustus is
er een instuiftraining voor nieuwe
leden. Info: www.uvo-amsterdam.nl
of mail uvoamsterdam@yahoo.com.
Aandacht over?
Word buddy voor daklozen of
verslaafden bij de Bres en De
Regenboog AMOC! Zie www.aandachtover.nl
of bel 020-5317600
Vrijwilligers gezocht
cultureel festival
Zin in een festival met theater-,
dans- en muziekacts? Bureau
Barel zoekt vrijwilligers voor het
Sloterplas Festival van 26 t/m 28
juni! Interesse? Laura Huygen:
laurahuygen.barel@gmail.com,
020-4121415
Hulp bij schrijven scriptie
Hulp nodig bij het schrijven van
je scriptie? Scriptiebegeleiding en
studentencoaching. Bel optileren:
020 7173732
Werk met kinderen
Ben jij jong, enthousiast, flexibel,
verantwoordelijk en werk je graag
met kinderen?
Zoek je werk in het weekend en
soms door de weeks? Voor meer informatie:
attractieverhuurdewitte@
quicknet.nl of bel 0622299582
Amsterdam fm
Geïnteresseerd in Amsterdams
nieuws? Altijd al radioprogramma’s
willen maken over politiek, muziek,
cultuur of sport? Word dan vrijwilliger
bij Amsterdam FM. Kijk
voor meer informatie op www.
amsterdamfm.nl
Stoppen met je studie?
Onder begeleiding op zoek naar
een andere studie die wel bij je
past? Doe mee aan de Keuze-3daagse
UvA-HvA! Kijk voor meer
info op www.orientatiejaar.nl.
Leuke bijverdienste: assistentwebmaster
gezocht
Wie weet de weg in HTML, XML,
Java, Flash etc. en kan ons helpen
met interactieve web 2.0 toepassingen
voor onze website? Contact via
email: kei@planet.nl
Wat betekent de crisis voor jou
als starter?
In tijden van crisis is er minder
vraag naar Young Professionals en
juist meer naar ervaren personeel.
Lees er alles over op: http://
www.youngprofessionals-ict.nl/
ict-arbeidsmarkt-invloed-van-crisisop-starters
Clinic kitesurfen nieuw
Hoog boven de golven zweven met
de wind in je kite. Clinic op 30 mei.
Studentenprijs € 55. Inschrijving:
USC. Check www.usc.uva.nl
hva-agenda
9 juni
Golden Dot Awards
Jaarlijks organiseert de opleiding Interactieve
Media (IAM) de Golden Dot Awards;
een evenement waar het beste werk van
Interactieve Media-studenten wordt getoond
en waar bedrijven de kans krijgen met deze
studenten in contact te komen. Het evenement
vindt dit jaar plaats op dinsdag 9
juni vanaf 20.00 uur en is geheel gratis te
bezoeken. Dit jaar zal het evenement in het
teken staan van de toekomst en de daarbij
horende duurzame ontwikkelingen binnen
het vakgebied van de Interactieve Media.
Meer informatie en aanmelden: www.goldendotawards.nl
11 juni
Congres Transmedia
Op 11 juni vindt transmedia – the story
to sell plaats in het Singelgrachtgebouw,
Rhijnspoorplein 1 te Amsterdam. Het
congres biedt mediaprofessionals een unieke
kans om inzicht te krijgen in de mogelijkheden
van transmedia en storytelling. Binnen
het hoofdthema storytelling worden de subthema’s
news, social media, entertainment
en advertising behandeld. Het congres, met
de eretitel Frederik Muller Congres, wordt
georganiseerd door de Hogeschool van Amsterdam
en wel door derdejaars studenten
van het domein MCI.
informatie en inschrijven: www.thestorytosell.nl
6 t/m 10 juli
Summerschool
Ondernemerschap
De Summerschool Ondernemerschap is de
ideale mogelijkheid om in een week tijd
je ondernemingsidee uit te werken tot een
compleet businessplan. Gedurende de week
is er aandacht voor thema’s als financiën,
marketing, duurzaamheid, sales en strategie.
Voor ieder thema zullen specialisten
worden ingeschakeld om je te helpen met je
businessplan. De Summerschool wordt in
acht steden tegelijk georganiseerd en aan het
eind van de week is er een grote landelijke
finale bij ABN Amro in Amsterdam. De
winnaar wordt beloond met een cheque en
een jaar lang coaching vanuit ABN Amro.
Voor de Amsterdamse deelnemers stelt de
Vrije Universiteit een prijs beschikbaar. De
Summerschool Ondernemerschap wordt
georganiseerd door een samenwerkingsverband
van ABN Amro en de CASE-partners
Vrije Universiteit, Universiteit van Amsterdam,
Hogeschool van Amsterdam en
Hogeschool INHolland. Aanmelden kan
tot 12 juni. Mail je motivatiebrief waarin je
ook duidelijk je businessidee beschrijft met
je curriculum vitae naar ajullens@feweb.
vu.nl. In de tweede week van juni ontvang
je bericht of je geselecteerd bent voor de
Summerschool Ondernemerschap. Er zijn
maximaal 25 plaatsen beschikbaar.
Meer informatie: www.feweb.vu.nl/vucfe >
Summerschool of Arnoud Jullens (projectleider
Vu center for entrepreneurship): 020-
598 9909 / ajullens@feweb.vu.nl

Beeld Fred van Diem
weekgast
Elaine Steenstra (22) hoopt met haar beauty en brains de Student of the Year verkiezing
te winnen en maakt zich op voor de finale. Haar studie Voeding en Diëtetiek
komt nu goed van pas. Haar beautygeheim? “Ik eet goede voeding en verzorg
mijn huid heel goed.”
Maandag 18 mei
Ik ben op de Huishoudbeurs gespot door iemand van een castingbureau. Die stuurde me een
mail voor de Student of the Year-verkiezing. Ik had tegen niemand gezegd dat ik ging meedoen.
Ik dacht: ik zie het wel. Ik ben niet zo wedstrijdgericht; pas vanaf de halve finale ben ik
stemmen gaan werven. Vooral vandaag heb ik tegen heel veel mensen gezegd dat ze nog even
moeten stemmen. Morgen weet ik of ik door ben naar de finale. Ik vind het best wel spannend.
Ik hoop dat ik bij de laatste drie kom. Hoe vaak ik al op mezelf heb gestemd? Ehm,
elke dag wel een paar keer. Ik schat mijn kansen goed in. Ik heb heel normale foto’s en ben
gewoon mezelf. Ik speel fair, maar je merkt dat er wel mensen zijn die ver gaan om te winnen.
Vrijdag was er een kennisquiz. Sommige kandidaten speelden vals en keken antwoorden
af. Zo hebben ze uiteindelijk extra punten en dus extra stemmen verdiend.
Dinsdag 19 mei
Hoe vaak ik mijn stand heb gecheckt? Ik denk wel tien keer per dag. Hoe dichter ik bij de
uitslag kwam, hoe vaker ik ging checken. Vandaag was ik tijdens de les continu met mijn
telefoon bezig om de stand bij te houden. Ik stond eigenlijk de hele dag al op de derde plaats
en dacht: er moet wel iets raars gebeuren, wil ik niet door zijn. Mijn moeder belde me zodra
de stemming was gesloten: “Je staat op drie! Je bent door!” Toen was ik toch wel verbaasd.
En blij en opgelucht. Het was fijn om te horen dat ik zeker weten in de finale sta. Ik heb
gelijk gekeken wie mijn tegenstanders zijn. Die meiden stonden al de hele tijd bovenaan, dus
ik had het eigenlijk al wel verwacht. Ik denk dat ik wel een kans maak. Ik moet het hebben
van mijn innerlijk en uitstraling.
Voor de wedstrijd doe ik niets extra’s aan mijn uiterlijk. Ik ben heel ijdel en zorg dat ik er altijd
goed verzorgd uitzie. Ik denk dat ik ’s ochtends ongeveer drie kwartier aan mijn uiterlijk besteed,
inclusief douchen. Ik gebruik altijd mascara, wenkbrauwpoeder en foundation. En soms
een beetje lipgloss. Mijn ogen maak ik nooit heel erg op, omdat ik ze al mooi vind van zichzelf.
Ik heb een slechte dag als mijn huid niet regelmatig is, als ik puistjes of vlekken krijg. Of als
mijn haar niet goed zit: dat kan echt mijn humeur verpesten. Ik ga dan ook regelmatig naar de
kapper. Verder doe ik aan fitness en eet ik gezond. Dat laatste moet ook wel voor mijn studie.
Ik heb de uitslag niet eens gevierd. Ik ben ziek en ben thuis gelijk naar bed gegaan.
Woensdag 20 mei
Omdat ik niet lekker ben, blijf ik vandaag thuis. Voor maandag wil ik weer fit zijn. Dan
hebben alle finalisten een fotoshoot in Zandvoort. Ik ben nog even met iemand van de
organisatie aan het bellen, want ik hoorde dat het de bedoeling is dat we ook in bikini
gaan staan. Dat was van tevoren niet aangegeven en dat vind ik niet zo fijn. Niet iedereen
hoeft mijn buik en billen te zien. Niet omdat het niet strak is, maar puur omdat ik een paar
normen en waarden voor mezelf heb. Als het in bikini moet, dan wil ik het eigenlijk echt
niet doen. Ik ben niet iemand die voor zo’n wedstrijd normen en waarden opzij gaat zetten.
Maar de organisatie zei dat het wel goed komt en dat ik me er niet druk om moet maken.
Dus ik wacht het af.
Voor de wedstrijd hebben we al twee keer eerder een camera op ons neus gehad. Eerst vond
ik het wel eng en was ik een beetje onzeker. ‘Doe ik het goed? Zit mijn haar wel goed?’ Maar
nu ben ik er al een beetje aan gewend en vind ik het steeds leuker. Ik vind het wel jammer dat
de finale zo op uiterlijk is gericht. Ik dacht: ‘Nu kan ik meer van mezelf laten zien.’ Ik dacht
dat de persoon meer zou tellen in verband met de combinatie van beauty en brains, maar dat
valt toch een beetje tegen. En het stomme is, dat niet de jury, maar de stemmers de winnaar
kiezen. Als iemand lid is van een studentenvereniging, dan kan die bijvoorbeeld heel veel
stemmen binnenhalen. Misschien ga ik op school en in het ziekenhuis waar ik werk wel een
poster ophangen, maar ik ga niet iedereen lastigvallen dat ze op mij moeten gaan stemmen.
Op 3 juni wordt de winnaar bekendgemaakt. Als ik derde word, vind ik het niet erg. Ik ben
hartstikke ver gekomen. n
havana 23

Beeld Christel Wolters
afstuderen
Niels de Groot (24)
Studie Ergotherapie
Onderwerp “Bij een groente- en fruitverwerkend
bedrijf in Uden voer ik een werkplekinventarisatie
uit, gericht op fysieke belasting. Eerst heb ik op alle
afdelingen meegedraaid om een beeld te krijgen van
de werkzaamheden en om in contact te komen met
de werknemers. Sommige werknemers ervaren hoog
tillen niet direct als probleem, terwijl een stuk lopen
voor het ophalen van goederen dat wel is. Vervolgens
ga ik op zoek naar oplossingen, mogelijk in de
vorm van een cursus of training. Zo rollen de karretjes
van de orderpickers naar de zijkant, doordat
de vloer schuin afloopt. Het kost veel inspanning
24 havana
om ze bij te sturen. Ik heb bedacht dat door het
plaatsen van geleiderails de karretjes alleen nog
maar recht vooruit kúnnen. Het is mooi te zien dat
er daadwerkelijk actie wordt ondernomen na het
geven van een advies.”
Waarom “Ik wilde graag afstuderen in de omgeving
waar ik vandaan kom: Brabant. Bovendien wordt
ondernemen gezien als de toekomst van ergotherapie.
Door niet in een groepje af te studeren maar
alleen, bereid ik me daarop voor. Ik moet alles zelf
doen, ook de dingen die ik minder leuk vind. Daardoor
mis ik af en toe een klankbord, maar gelukkig
word ik door de HvA goed begeleid.”
HvA – “In het eerste jaar moesten we ons inleven in
de hobby’s van de doelgroep. Met de vergrijzing in
het vizier moesten we toen leren breien. Een drama!
Ik heb mijn oma ingeschakeld om de opdracht te
maken, het was wel een moment waarop ik dacht:
waar ben ik aan begonnen!”
HvA ++ “Ik had al vijf jaar gewerkt toen ik aan
de HvA begon. In het eerste jaar hebben ze de
wat oudere studenten samen in een groepje gezet.
Dat was een goed idee: het zijn nu nog mijn beste
vrienden.”n Anne Kleisen