Echte Waarheid 1973 (No 07) Jul-Aug - Herbert W. Armstrong ...

niet het teken kunnen zijn van de
aanstaande voleinding van deze wereld
en van de opha~den zijnde
wederkomst van Christus als Koning
der koningen en Heer der heren öm
het Koninkrijk Gods en de vre'edzame
en gelukkige wereld van morgen in te
luiden! Die ene verklaring is het
absolute BEWIJS uit Christus' eigen
mond dat zijn evangelie de mensen
zou worden onthouden.
En dat is gebeurd!
Maar begin januari 1934 begon de
verspreiding van het evangelie van
Christus. Eind 1952 werd het via de
radio aan de Verenigde Staten en
Canada van kust tot kust verkondigd.
In januari 1953 begon de verkondiging
in Europa, en spoedig daarna over de
gehele wereld. Ook is de wereld,
conform de profetie van Jezus in
Mattheus 24, hard op weg naar het
hoogtepunt van wereldwijde chaos
die "de GROTE VERDRUKKING" wordt
genoemd (vers 21-22).
Dit is een angstaanjagend en verschrikkelijk
uur - tenzij men zijn
ogen en oren sluit voor de toestand
van de wereld en de trend der
gebeurtenissen.
In zo'n ernstige tijd heeft u zojuist
de waarheid gelezen die u uit de
gezapigheid van zelfgenoegzaamheid
en onverschilligheid behoort te wekken!
Het is naar mijn weten een
verbijsterend en ontstellend feit zich
te realiseren dat dit werk - De
ECHTE W AARHEID in vijf talen, het
programma van De Wereld van
Morgen op de radio over de gehele
wereld en dagelijks op de tv in de
Verenigde Staten (en wekelijks in
Canada) - het werk dat uitgaat van
Ambassador College en de Wereldwijde
Kerk van God, het ENIGE WERK
OP AARDE is dat het ware evangelie
van Jezus Christus met grote kracht
aan de wereld verkondigt!
* * * * *
Tokio, ]apan
GSTEREN heeft de regering van
Japan mij een zeer hoge onderscheiding
verleend. Tijdens
een plechtigheid op het ministerie van
Buitenlandse Zaken heeft ambassa-
32
deur Chikaraishi, de chef van het
protocol, mij namens keizer Hirohito
de Orde van 'de Heilige Schat toegekend.
Naar ik verneem is dit de
., hoogste onderscheiding die' de Ja-.
panse regering een buitenlander kan
toekennen. En voor zover ik weet, ben
ik als enige niet-Japanner op dit
jaarlijkse tijdstip voor dergelijke onderscheidingen,
deze eer waardig gekeurd.
Op de vandaag in de Yomiuri
Shimbun gepubliceerde lijst komt een
aantal vooraanstaande Japanners
voor die vandaag gedecoreerd zullen
worden. Ten einde u een duidelijker
overzicht van deze eerbewijzen te
geven: de Orde van de Heilige schat
is onderverdeeld in zeven klassen. De
le klasse wordt niet aan niet-Japanners
toegekend. Deze wordt dit jaar
verleend aan een vroegere minister
van Volksgezondheid en Maatschappelijk
Werk en aan een vroegere
directeur-generaal van het Economisch
Planbureau der regering.
De 2e klasse wordt onder meer
verleend aan gewezen rectores magnifici
van grote Japanse universiteiten.
Mijn onderscheiding behoorde
tot deze klasse. Een lid van het
Japanse Olympisch Comité, een functionaris
van de keizerlijke huishouding
en een rector van een school
ontvingen de versierselen van de 3e
klasse. De 4e klasse werd verleend aan
482 personen; de 5e klasse aan 1212;
de 6e klasse aan 935; de 7e klasse aan
445. En zelfs deze zijn in Japan zeer
begeerde onderscheidingen.
Ik werd naar het ministerie van
Buitenlandse Zaken vergezeld door de
heer Bunsei Sato, lid van de Volksvertegenwoordiging
en tevens staatssecretaris
voor Verkeer. Wij werden
voorts vergezeld door de heer Stanley
Rader, onze adviseur en raadsman,
en de heer Osamu Gotoh, voorzitter
van onze subfaculteit van Aziatische
Studies.
Na het verlaten van het gebouw
van het ministerie van Buitenlandse
Zaken werden wij naar de officiele
residentie van de premier gereden.
Daar brachten wij een kort beleefdheidsbezoek
aan de heer Nikaido,
secretaris-generaal van het kabinet,
die een korte ontmoeting met premier
Tanaka arrangeerde. Dit was de derde
keer dat ik de heer Tanaka ontmoette
- de eerste keer was vóór hij premier
werd en de tweede daarna.
Hij herinnerde zich onze eerste
ontmoeting in een conferentiezaal
van het Diet-gebouw. Hij feliciteerde
mij met de onderscheiding die mij te
beurt was gevallen. Hij had met de
keizer het diploma getekend dat erbij
werd overhandigd.
De premier verklaarde dat de mij
verleende onderscheiding zeer hoog
was en slechts aan Japanners werd
toegekend nadat zij 20 jaar lid van
de Kamer waren geweest en tevens
een ministerspost of een daarmee
gelijkwaardige functie hadden bekleed.
Hij zei lachend dat hij slechts
een "achtste klasse" orde had - dit
kennelijk schertsepd.
Toen werden wij naar het kantoor
van de heer Bunsei Sato gereden in
het gebouw van het ministerie van
Verkeer. Hij heeft een groot en
indrukwekkend kantoor, met tekeningen
en ontwerpen van de nieuwe
luchthaven aan een muur en een
schets van een voorgestelde nieuwe
drijvende luchthaven in Osaka, die
inderdaad op korte afstand van de
kust op het water zal drijven. Het is
een nieuwe opzet inzake landingsbanen
met een beoogde lengte van drie
mijl. Het departement van de heer
Sato beheert heel het in overheidsbezit
zijnde spoorwegnet, de metro in
Tokio, de luchthavens en Japan Air
Lines. Dat is een zeer omvangrijke
taak! De heer Sato is vrij kort geleden
tot deze post bevorderd en hij draagt
een zeer grote verantwoordelijkheid.
Wij ontmoetten tevens de minister
van Verkeer. De heer Sato vergezelde
ons ook aan het diner de avond
tevoren, evenals onze vriend de heer
Okuda, het kamerlid Shionoya en de
staatssecretaris van Buitenlandse Zaken
Kiyoshi Mizuno.
Vervolgens was ik gisteravond medegastheer
met prins Mikasa, broer
van de keizer, aan een diner dat door
ongeveer 40 gasten werd bijgewoond.
De prins had het diner georganiseerd
ter gelegenheid van de hervatting van
de archeologische opgravingen te Tel
Zeror in Israel.
De ECHTE W AARHEID juli-augustus 1973
.-