Echte Waarheid 1973 (No 07) Jul-Aug - Herbert W. Armstrong ...

NATO bezorgd over kabeljauwoorlog
Afgelopen mei werd de Engelse trawler Everton door
een IJslandse kanonneerboot beschoten. Acht granaten
troffen het weerloze schip, dat gevaarlijk laag in het water
kwam te liggen. Plotseling was de "kabeljauwoorlog" van
een woordenstrijd tot een echte militaire confrontatie
uitgegroeid.
De eerste minister van IJsland Johannesson waarschuwde
dat hij het hierbij niet zou laten als Britse
schepen erop stonden te vissen binnen de vijftigmijlszone
rond het eiland, die IJsland eenzijdig tot territoriale
wateren heeft verklaard. IJsland toonde zich vastbesloten
in de bescherming van haar voornaamste bron van
inkomsten - vis.
Het werdal spoedig duidelijk dat het om meer ging
dan alleen vis. In juni nam IJslands links georienteerde
regering de eerste stap om de belangrijke NATO-basis in
Keflavik te sluiten. Dit houdt in dat het verdrag in de
komende zes maanden onder de loep wordt genomen,
voordat N ATO de officiele opzeggingstermijn te horen
krijgt. Deze verklaring benadrukte het feit dat tenzij de
Royal Navy zich terugtrekt tot buiten de vijftigmijlszone,
de NATO haar basis op het eiland zou verliezen.
Een kwestie van voortbestaan
Deze acties lijken de oningewijde misschien extreem,
maar voor IJ sland is visserij een zaak van economisch
voortbestaan. "Zonder vis gaat het helemaal mis", zoals
een IJslander het uitdrukte.
En dat is geen overdrijving als men bedenkt dat 80%
van IJslands exportdeviezen van de visserij afkomstig is.
De IJslanders vrezen dat hun visgronden door overbevissing
uitgeput zullen raken.
Het is een delicaat geval. IJsland moet veel
importeren voor haar levensonderhoud. Teruggang in de
visserij zou haar economie ondermijnen. Werkloosheid zou
zulke afmetingen aannemen dat een massale emigratie
van vooral jongere mensen onvermijdelijk wordt. Om zo'n
situatie te voorkomen, vergrootte IJsland haar territoriale
wateren in 1972 tot 50 mijl.
Verminderde visstand
IJ sland maakt zich zorgen over haar visgronden -
eeuwenlang de Europese visvijver - maar die nu als het
ware schoongezuigd worden door moderne vismethoden.
Haring-, kabeljauw-, en schelvisvangsten worden
steeds minder. Bovendien wordt er steeds meer ondermaatse
vis gevangen zodat de visstand nauwelijks wordt
aangevuld.
NA TO-basis bedreigd
Enige leden van de IJslandse regering beschouwen
de "kabeljauwoorlog" als de gelegenheid om de NATO
van het eiland af te krijgen.
De communistisch georienteerde volkspartij van
Ludvik Josefsson is de grootste voorstander hiervan. Sinds
hij minister voor visserij is geworden, is het nationalistisch
vuur in IJsland tegen het Noordatlantisch defensieverdrag
weer aangewakkerd.
Dit uitzicht vinden de NATO-leiders bepaald zorgwekkend,
omdat IJsland een belangrijke observatiepost
in de Noordatlantische Oceaan is, halverwege tussen
Moskou en Washington. De Noorse kust ligt 1300 km ten
oosten van Ijsland; ten westen ervan aan de andere zijde
van de Deense Straat bevindt zich op 800 km afstand
het eiland Groenland. De Russische atoomonderzeeboten
van de basis Moermansk, kunnen de Atlantische Oceaan
alleen maar via deze twee vrij nauwe zeewegen rond
IJsland bereiken. De NATO-basis te Keflavik is uitermate
strategisch gelegen om zowel deze onderzeeboten als.
overvliegende Russische verkenningsvliegtuigen in de
gaten te houden.
Niet alleen de NATO-leiders vrezen een machtsvacuüm
dat door een vreemde zou worden gevuld als zij
het veld moeten ruimen op IJsland, maar geheel West-
Europa maakt zich ernstig zorgen.
Verstoken van verkennings- en waarschuwingssystemen,
zou het zwaar vallen, de kwetsbare noordelijke sector
te verdedigen. Bij een bliksemaanval door de Sovjetunie
zou het Westen weinig of geen waarschuwing hebben.
De mogelijke uitwijzing van de Amerikaanse troepen
in IJ sland zou voor Europa een extra aansporing zijn
haar eigen onafhankelijke defensiemacht te formeren. De
ontwikkelingen aangaande de Europese veiligheid dienen
derhalve goed in het oog gehouden te worden!
David Price
JEUJRONTIJEUWS
~
~
t