Noodweer op 14 juli 2010 - Knmi

Figuur 88. Aantal ontladingen in een gebied van 50x50 km, in het vierkantje om 1734 uur 867 ontladingen
(Bron: KNMI)
8.4.9 Vanuit de ruimte.
Op de beelden, ontvangen van de geostationaire satelliet Meteosat-9, werd het begin van de ontwikkeling al
goed zichtbaar. Figuren 89 en 90 zijn infraroodopnames (temperatuurbeelden) van 0430 en 1345 uur, waarbij
de wittere tinten koudere wolkengebieden hoog in de atmosfeer aangeven.
De frontale zone wordt gemarkeerd door de witte wolkenband, van het zuiden van Engeland over de Golf van
Biscaye naar Lissabon. Ten noorden van Bordeaux zijn om 0430 uur de kleinere witte toppen van de eerste
buien zichtbaar, die voor het koufront uit in de warme lucht ontstaan. Om 1345 uur is te zien dat de buien
verder zijn ontwikkeld in een periode van 10 uur tot zware buien, herkenbaar aan de grotere cirkelvormige en
intens witte (koude) toppen van de buien juist ten noorden en zuiden van Parijs. De toppen worden naar de
vorm “aambeelden” genoemd. Het valt ook op dat de frontale zone zich heeft verbreed over het zuiden van
het Verenigd Koninkrijk tot over de Noordzee en het westen van België. In het zuiden is het front minder actief
geworden, alleen lagere bewolking ten noorden van de Pyreneeën verraden de restanten. Het oorspronkelijke
koufront is nog slechts zichtbaar als een dunne wolkenband boven Spanje, waar de zwarte tinten aangeven
dat het aardoppervlak flink is opgewarmd in de loop van de dag.
In de figuren 91 en 92 wordt de beeldinformatie van Meteosat-9 van het zichtbare licht (HRV) gecombineerd
met een infrarood kanaal (IR10.8). Figuur 88 is een beeld van 1430 uur en figuur 89 van 1830 uur zomertijd.
Op deze opnames zijn de witte wolken de hoge en koude wolken, de gele wolken de lagere minder koude
wolken en het onderliggende warme land is groen gekleurd. Hierop is de ontwikkeling van de buien op de
middag en vroege avond van 14 juli 2010 goed zichtbaar. In de foto van half drie ’s middags (figuur 88) zijn
zware buien nabij Parijs duidelijk herkenbare aan de intens witte aambeelden. De frontale zone ten zuidwesten
hiervan is breder geworden en strekt zich uit van het zuiden van het Verenigd Koninkrijk tot over de Noordzee
en het westen van België. In de situatie om half zeven ’s avonds (figuur 89) is de frontale zone versmald tot
een langgerekt gebied boven de Noordzee en Nederland. Individuele buientoppen zijn daarin niet goed te
lokaliseren. Dat is wel het geval boven het westen van Duitsland waar zich een nieuwe buienlijn heeft gevormd
op het windstotenfront van de eerste buien. Om een goed beeld te krijgen van het buiencomplex worden hierna
de details van de opnames van de weersatelliet in meerdere waarnemingsbanden (kanalen) rond het tijdstip
van de maximale ontwikkeling boven ons land onderzocht.
73