Noodweer op 14 juli 2010 - Knmi

Figuur 98. Metingen van het bliksemmeetnetwerk op 14 juli 2010 (Bron: KNMI)
Voorgaande beschouwingen laten ook zien dat voor een goed beeld van de zware onweerscomplexen het
nodig is om satellietinformatie en radarinformatie te combineren met de weerkaarten.
De waarnemingen aan de grond geven de ligging van het thermische lagedrukgebied precies weer binnen de
omvangrijke wolkenmassa, zoals die vanuit de ruimte wordt waargenomen. De neerslagecho’s van de buienradar
versterken, geprojecteerd op de drukverdeling, het inzichtelijk beeld van de opbouw van het buiencomplex.
In de analyse zijn satellietfoto’s van Meteosat-9 in het hoge-resolutie zichtbaar-licht kanaal (HRES-VIS)
gebruikt. Van de radarbeelden zijn alleen de drie hoogste neerslagecho-niveaus gebruikt, waar de neerslagintensiteiten
respectievelijk 5-10, 10-30 en > 30 mm/uur zijn. Samen met het luchtdrukveld zijn in de figuren
18-21 deze bronnen per uur weergegeven voor de periode 1600-1900 uur (1400-1700 UTC).
Uit de combinatie van satellietfoto en drukveld wordt duidelijk dat de omvang van het thermische lagedrukgebied
zich uitstrekt tot buiten het zware buiencomplex. Het (noord)oostelijke deel van de depressie bevindt zich
aanvankelijk zelfs geheel buiten de bewolkingszone.
In de loop van de uren zien we dat de hoogste bewolking van het buiencomplex zich sneller naar het noordoosten
uitbreidt en over het gehele lagedrukgebied heen komt te liggen. Dit komt doordat de windsnelheden
op de hoogte van de buienkappen aanmerkelijk groter zijn dan de snelheid waarmee het druksysteem zich
verplaatst.
De combinatie van radarbeelden en drukvelden laat zien dat de zwaarste neerslagecho’s altijd aan de zuid- of
zuidwestkant van de kern van het lagedrukgebied liggen. Dit komt aan de noordoostflank van het lagedrukgebied
de warme lucht zit waarmee de buien worden gevormd door sterke opwaartse luchtstromingen, dit gebied
is gescheiden van de gebieden waar de met de radar zichtbaar gemaakte neerslag valt. Opvallend is dat de
zware neerslagecho die aanvankelijk het meest zuidelijk ligt, met een veel hogere snelheid noordnoordoostwaarts
trekt, vergeleken met de zware echo’s aan de west- en zuidwestkant van de lagedrukkern.
8.4.13 Opvolgende radarbeelden
De hogere treksnelheid van de buien in het oosten wordt nog eens extra duidelijk wanneer van alle radarbeelden
tussen 1700 en 1900 uur (1500 en 1700 UTC) de twee hoogste neerslagniveaus in een kaart worden
samengevoegd (figuur 99). De oostelijkste echo’s heeft in twee uren een afstand afgelegd van 202 km, in
79