TROUWAAN HET GELOOF

Verzoening van Jezus Christus
Gij gegeven hebt, opdat Gij zelf verheerlijkt zoudt worden;
Vader, spaar dezen, mijn broeders die in mijn naam geloven,
opdat zij tot Mij kunnen komen en het eeuwigdurend leven
hebben’ (LV 45:4–5).
Voorwaar, ‘er [zal] geen andere naam, noch enige andere
weg of middel, [...] worden gegeven waardoor redding tot de
mensenkinderen kan komen, dan alleen in en door de naam
van Christus, de almachtige Heer’ (Mosiah 3:17).
Zoenoffer
Jezus bracht zijn zoenoffer in de hof van Getsemane en op
het kruis op Golgota. In Getsemane onderwierp Hij zich aan
de wil van de Vader en begon de zonden van alle mensen op
Zich te nemen. Hij heeft enigszins aangegeven wat Hij heeft
ondergaan toen Hij de losprijs voor onze zonden voldeed.
‘Ik, God, heb deze dingen voor allen geleden, opdat
zij niet behoeven te lijden als zij zich bekeren; maar als
zij zich niet bekeren, moeten zij lijden zoals Ik; welk lijden
Mij, ja, God, de grootste van allen, van pijn deed sidderen
en uit iedere porie bloeden, en naar lichaam en geest deed
lijden — en Ik wilde dat Ik de bittere beker niet behoefde
te drinken, en kon terugdeinzen — niettemin, ere zij de
Vader, en Ik dronk en volbracht mijn voorbereidingen voor
de mensenkinderen’ (LV 19:16–19; zie ook Lucas 22:44;
Mosiah 3:7).
De Heiland zette zijn lijden voor onze zonden voort toen
Hij toeliet dat Hij werd gekruisigd — ‘dat Hij aan het kruis
werd verhoogd en voor de zonden der wereld werd gedood’
(1 Nephi 11:33).
Aan het kruis stierf Hij vrijwillig. Zijn lichaam werd in
een graf gelegd tot Hij uit de dood herrees, ‘als eersteling van
hen, die ontslapen zijn’ (1 Korintiërs 15:20). Met zijn dood en
opstanding zegevierde Hij voor ons allen over de lichamelijke
dood. Later heeft Hij verteld:
‘Ik [ben] in de wereld [...] gekomen om de wil te doen
van mijn Vader, want mijn Vader heeft Mij gezonden.
181