SPARTAANSE SPEKTAKELS - De Spartaan

Atletiekvereniging “De Spartaan” 47e jaargang nr. 488 februari 2013
In Memoriam
Corrie, Esther & Sander, Roy, mevrouw van den Berg en aanwezigen,
Afgelopen zondag kreeg ik het bericht dat Jan was overleden. De week ervoor was hij nog op de Spartaan en
dat was een aangrijpend bezoek. Dat bezoek blijkt nu een te vroeg en te snel afscheid te zijn geweest van
zijn vertrouwde atletiekbaan en vereniging. Wij gaan een bewogen, gedreven en trouw lid missen, die op vele
terreinen actief is geweest als loper, trainer, klusjesman, jurylid en vooral als mens. Dit was de eerste tekst op
de website. Daarna is het zoeken naar wat weet je van Jan en wie weten er nog veel meer van Jan. Mogen
we spreken en wat vertellen we dan? Hier blijkt dat de Spartaan echt een familie is en er wordt geschakeld.
Na een prettig gesprek met Corrie op donderdag valt alles op de plaats.
Een kenschets uit vele bronnen.
Jan is lid van de Spartaan vanaf eind jaren 70 en was recreant van het eerste uur. Hij zat nooit in besturen of
commissies, Jan was een doener gesneden uit het goede hout. Niet te beroerd de handen uit de mouwen te
steken. Als er weer wat te klussen was op of rond het sportpark en de accommodatie van de Spartaan. Ook
Corrie is betrokken geraakt bij de Spartaan, ze is een actieve vrijwilliger en heeft aangegeven dat te willen
blijven. Dat waarderen wij zeer en wij zullen haar op alle mogelijke manieren steunen.
Jan hield van gezelligheid, was van de partij als er geklaverjast moest worden. En in de geest van Jan &
Corrie: “Life must go on” is er gisteren geklaverjast; bijzonder en verbindend.
Hij was een graag geziene gast om samen met z’n Corrie aanwezig te zijn bij de leden van de Rode wijn club
als er weer wat te vieren was.
Ook zelf organiseerde hij graag een feestje waar velen van harte welkom waren. Voor z’n vijftigste werd
een verrassing voor Jan georganiseerd, toevallig viel dit samen met een wedstrijd in Amstelveen. Jan, niets
vermoedend dat in Lisse het feest werd voorbereid, liep z’n wedstrijd en maakte zich op voor de nazit. De
overige deelnemers moesten helaas één voor één snel naar huis, daar had Jan behoorlijk de pest over in...
Tot hij in Lisse teruggekeerd, werd meegetroond naar de feestlocatie en daar werd toegezongen door de
voltallige club uit Amstelveen.
Jan liep z’n trainingsrondjes week in week uit en genoot daar met volle teugen van. Al dollend, hijgend en
puffend trok hij met de groep recreanten over de baan, door het dorp en door de duinen.
Met het hardlopen heeft Jan bewezen over een flinke portie doorzettingsvermogen te beschikken. We
signaleerden hem bij menig wedstrijdje en hij nam deel aan de marathons van New York, Berlijn en Praag.
Omdat hij vaak in het tempo van Ria Schriek trainde is hij overstag gegaan om NY te gaan lopen. Daar is
gelijk een vakantie aangeplakt, want als je dan toch in Amerika bent dan moet je de kans benutten. En dat
hebben Corrie en Jan gedaan.
Een mooie anekdote is de marathon van Chicago. Jack de Vromen had het allemaal tip-top geregeld en de
groep had het reuze naar de zin (donuts uitdelen voor het hotel). Jan liep de laatste helft met Ria mee, wilde
geen medaille, maar dat lukt niet in Amerika, dus die medaille kreeg hij. Jack haalde de finish op een 100
meter na niet en kreeg geen medaille. Die heeft hij daarna van Jan gehad.
Ook nam hij zijn aandeel in het begeleiden van de recreanten, hij volgde de cursus voor trainer en ging met
veel enthousiasme aan de slag. Als nieuweling bij De Spartaan in 2003 kan ik me de trainingen van Jan nog
goed herinneren, hij was uniek en onnavolgbaar. Ging stoïcijns door met uitleg geven, aandacht of niet, en
had het altijd naar zijn zin. Hij heeft naam gemaakt met een oefening (de Jan shuffle) waarbij armen en buik
zo moesten bewegen dat iedereen de weg kwijt was, behalve Jan die keek dan triomfantelijk de groep rond
en genoot van zijn prestatie.
De laatste paar jaar liep Jan samen met Paul van Sijl, Piet Waaning en Evert van ’t Schip zijn rondje op
dinsdagavond. Dat had iets speciaals en de heren schroomden niet om mijnheer de voorzitter iets snedig toe
te voegen. Daar genoot ik inwendig best van.
Als laatste gaf hij training aan de D-groep op zaterdagmorgen. Dat deed hij met veel plezier tot zijn lichaam
het opgaf en hij in een ongelijke strijd het onderspit moest delven. Voor hem en voor ons was het een
enorme schok vol ongeloof. Hoe kan dat, Jan midden in het leven, één bonk gezondheid en toch moest hij
ons verlaten? Wij zullen hem missen en zijn hem dankbaar voor de vele vele uren die hij voor ons aan de
Spartaan heeft besteed.
De Spartaan verliest een familielid.
Ons medeleven gaat uit naar Corrie, Esther & Sander, Roy, mevrouw van der Berg, familie en kennissen.
Veel kracht en sterkte toegewenst.
- 4 -