Inhoudstafel Knetterende Letteren April 2012: - Luisterpunt

En, zoals Stan Milbou ons nu vertelt, de eerste liefde in de Bijbel is niet die tussen
man en vrouw…
Hield Adam van Eva? Had Eva Adam lief? Misschien wel, maar hun relatie wordt
nergens beschreven met het woord 'liefde'. Dat is jammer. De romantische lezer was
juist in dit geval graag op het woord 'liefde' gestuit, want Adam en Eva vormden een
bijzonder paar: niet alleen vanwege hun prettige leven in het paradijs en niet alleen
vanwege de intieme nabijheid van God, maar omdat ze het enige stel ter wereld
waren. Ze maakten langdurig in het echt mee wat maar weinige, fortuinlijke stellen af
en toe heel even voelen. Maar de Bijbel rept nergens van liefde die tussen de eerste
man en de eerste vrouw zou bestaan. Er worden begrippen genoemd als schaamte,
kennis, werk, smart, heerschappij, baren en verwekken. De lezer krijgt te horen dat
Eva's begeerte naar Adam zal uitgaan en dat hij over haar zal heersen, maar er
wordt met geen woord gesproken over hun liefde. Misschien is er geen liefde nodig
als erop de wereld geen andere vrouw en geen andere man te vinden zijn.
Zo, zonder liefde, bekende Adam Eva, waarna Eva Kaïn baarde. Kaïn bekende zijn
vrouw - hoe ze heette, weten we niet - en zij baarde Henoch. Henoch kreeg een
zoon, genaamd Irad. Irad werd de vader van Mechujaël, Mechujaël werd de vader
van Metusaël, en Metusaël werd de vader van Lamech.
Volgens een van de versies van de opeenvolging van de geslachten verwekte
Lamech Noach, de man van de zondvloed en de ark. Ook hij had een vrouw. De
Bijbel vertelt niets over haar, maar ik twijfel er niet aan dat ze veel van Noach hield.
Zoals gewoonlijk is ook hier de man de hoofdpersoon van het verhaal. Noach was
een rechtschapen, oprecht man onder zijn tijdgenoten, hij sprak met God, hij bouwde
de ark. Maar terwijl hij zich aan zijn nieuwste gekkigheid wijdde, bestierde zijn vrouw
het alledaagse gezinsleven.
Het staat niet zwart op wit geschreven, maar Noachs vrouw was heel liefdevol en
ongetwijfeld de verdraagzaamste van alle vrouwen in de Bijbel. Eerst legde ze zich
zonder morren neer bij de bouw van de ark, daarna bij het langdurige verblijf in dat
overvolle, stinkende, vieze, rumoerige vaartuig, tussen de beesten en de vogels, in
de stortregen, en niet alleen met al die honderden dieren, maar ook met een man,
drie zoons en drie schoondochters.
Het zware leven aan boord wordt niet beschreven in de Bijbel. Maar we kunnen het
aflezen aan de lange tijd die nodig was om bij te komen van het verblijf in de ark.
Toen de zondvloed voorbij was, de aarde was drooggevallen en iedereen naar buiten
ging, herinnerde God Noach en zijn familie weer aan de taak van het mensdom:
vruchtbaar zijn en zich vermenigvuldigen. Maar pas twee jaar na de zondvloed
verwekte Noachs zoon Sem een kind. Blijkbaar hadden de mensen zich aan boord
niet van hun taak gekweten. Waarschijnlijk had het opgesloten bestaan in de drukke
ark bij allen de behoefte aan eenzaamheid en misschien ook seksuele onthouding
gewekt en duurde het na hun ontscheping nog ruim een jaar voor ze weer zichzelf
waren.
De zoon van Sem heette Arpachsad. Arpachsad verwekte Selach, Selach verwekte
Eber, Eber verwekte Peleg, Peleg verwekte Reü, Reü verwekte Serug, Serug
verwekte Nachor, Nachor verwekte Terach, en Terach verwekte Nachor, Haran en
Abram. Deze laatste zou later de naam Abraham en de titel 'aartsvader' krijgen en
ene Sarai tot vrouw nemen, die na haar naamsverandering Sara zou heten en het
leven zou schenken aan Isaak.
Sarai was 'schoon van aangezicht' en omdat ik me hier bezighoud met eerste keren,
merk ik op dat ze dankzij deze omschrijving de eerste mooie vrouw in de Bijbel is.