0805056 - M I M cover najaar08.indd

Gwennie Debergh
Lof van het stof
Een geschiedenis van het AMVC-Letterenhuis
Gwennie Debergh (1975) is als wetenschappelijk
medewerker verbonden
aan het Instituut voor Neerlandistiek
van de Universität zu Köln. Ze schreef
een proefschrift over Het verdriet
van België (VUB, 2006) en publiceerde
over modern Nederlandstalig proza
in Ons Erfdeel, Dietsche Warande &
Belfort, Yang en het Lexicon van
literaire werken.
oktober 2008
gebonden
ca. 368 blz.
14 x 21,5 cm
ca. € 32,50
NUR 621 Literatuurgeschiedenis
van de lage landen
ISBN 978 90 8542 165 8
9 789085 421658
Omslagontwerp: Dooreman
Foto auteur: Koen Broos
De Vlaamse literatuurgeschiedenis kan niet zonder het AMVC­Letterenhuis.
Al 75 jaar bewaart het literaire archief en museum in de Antwerpse
Minderbroedersstraat alles wat zich achter de bladspiegel van de Vlaamse
letteren schuilhoudt: van manuscript tot schrijversfoto, van brief tot
dodenmasker, van borstbeeld tot recensie. Het resultaat van die jarenlange
verzamelijver is een indrukwekkende collectie.
Minstens even fascinerend is de manier waarop het instituut zich de
voorbije driekwart eeuw heeft ontwikkeld. Lof van het stof vertelt voor
het eerst de geschiedenis van het AMVC­Letterenhuis en plaatst die
binnen een ruime culturele en politieke context. Gwennie Debergh
beschrijft hoe de Vlaamse auteurs decennialang hebben gevochten voor
de oprichting van ‘hun’ museum, dat uitgroeide tot een symbool in de
strijd voor de Vlaamse ontvoogding. Tijdens de Tweede Wereldoorlog
werd het gebouw volledig verwoest. Daarna gebeurde wat niemand voor
mogelijk hield: het instituut herstelde van de klap en groeide uit tot een
modern Letterenhuis dat elke literatuurliefhebber vandaag koestert.
Over het Letterenhuis:
‘Het Letterenhuis: het abc van de letteren.’
Walter van den Broeck
‘Geen letter uit het verhaal van onze letteren zal er verloren gaan.’
Ivo Michiels
‘Natuurlijk hebben zelfs de letteren baat bij internet – dat kekke, handige
contactkanaal. Maar zonder tastbaar huis blijven boeken en hun
schrijvers voor eeuwig verweesd. Wat winst voor ondernemers is?
En de werkman voor een vakbond? Dat is het Letterenhuis voor wie
schrijft in Vlaanderen: onze basis, onze schoot. Onze oasis en ons brood.’
Tom Lanoye
‘Sinds september 2007 bewonen Eleonore en ik twee huizen. Een in
Drongen en de kelder van een grote witte herenwoning aan de Minderbroedersstraat
in Antwerpen: het Letterenhuis. Daar wordt onder de
kundige leiding van Leen Van Dijck het Vlaams literair patrimonium
bewaard, waarvoor wij haar heel dankbaar zijn.’
Jef Geeraerts
27