DEN HAAG SPECIAL - Haags Montessori Lyceum

HAMEL MAGAZINE
34
omdat ik nog steeds twijfelde of ik de
juiste studiekeuze had gemaakt.’ Ze is
gaan werken om te sparen voor een reis
naar Australië, want haar zusje maakte
daar een rondreis. ‘Ik ging weer in cafés
en restaurants werken, dat werk was leuk,
maar zwaar omdat ik vooral ’s nachts en
’s avonds werkte.’ Toen is ze gaan werken
in een boekwinkel.
Daarna is Annette verhuisd naar Den
Haag, omdat het in Amsterdam een beetje
krap werd met z’n drieën, want ze hadden
ook nog twee honden. In Den Haag kwam
het huis van de opa en oma van Raoul vrij
en toen zijn ze daar gaan wonen. ‘Het is
een mooi huis in het gezellige deel van het
centrum, maar ik kende daar niemand!’ Ze
is toen gaan werken in de bibliotheek in
de Schilderswijk als bibliothecaresse, ze
gaf daar ook les en las voor aan kinderen
en hielp hen met knutselen. Dat heeft ze
daar vijf jaar gedaan. ‘Soms kom ik nog
kinderen tegen als ik door Den Haag fiets,
en dan roepen ze: “Juf Annette! Hoe gaat
het met u en met het les geven aan de
grote kinderen?”’ vertelt Annette lachend.
In de tussentijd heeft ze in 2006 nog een
dochter gekregen: Annabel.
“Als we op vakantie gaan, komt
de hele buurt ons uitzwaaien”
Ze wilde toch iets met lesgeven en haar
studie doen en toen kwam ze uit op een
vacature voor docent Nederlands op het
HML. Ze had een sollicitatiegesprek met
Hugo, Peter en Henriëtte, er was nog een
andere kandidaat, maar die bleef uiteindelijk
les geven op z’n huidige school, dus
toen werd ze aangenomen. ‘Ik heb toen
de eerstegraads opleiding voor docent in
Leiden gedaan, daarvoor ben ik vorig jaar
cum laude geslaagd. Dat mag je best in
de Hamel zetten, want daar ben ik eigenlijk
wel trots op!’
Om toch een beetje bij het thema van Den
Haag te blijven, stelden we Annette ook
een paar vragen over Den Haag. Het leukste
aan Den Haag vindt ze dat je vanuit
de stad heel snel bij het strand, de duinen
en de weilanden bent. Minder leuk vindt
ze dat het gezellige deel van het centrum
niet zo groot is: als ze gaat wandelen door
de stad, moet ze al snel weer omdraaien
omdat het niet leuk meer is, in Amsterdam
kon ze uren ronddwalen langs gezellige
cafeetjes en grachten. ‘Ik woon wel in een
heel gezellige straat in Den Haag met veel
lieve buren: als we op vakantie gaan, komt
de hele straat ons uitzwaaien. Er worden
ook vaak buurtfeestjes georganiseerd, dat
is ook altijd heel gezellig!’ Haar man heeft
een kiosk geopend op de begane grond
van hun huis waar mensen binnenkort
een krantje met een lekker kopje koffie
kunnen kopen.
Aan het HML vindt ze de leerlingen en
het systeem leuk. ‘De leerlingen staan
op gelijke voet met de docent, wat ik erg
prettig vind. Dat betekent niet dat ze me
bijvoorbeeld Annetje mogen noemen,
want ik ben wel docent. Vroeger zou ik het
niet in mijn hoofd gehaald hebben om iets
persoonlijks te vertellen aan de docent,
en van hem hoefde ik al helemaal niks te
weten. De leerlingen zijn lekker eigenwijs
en aardig. Als advies kan ik alle scholieren
meegeven te genieten van deze tijd, want
zo gezellig wordt het hierna niet meer. Nu
zit je bijna de hele dag met je vrienden
op school, en later wordt dat allemaal
anders!’