Oktober - MUGweb

om droog brood te eten
die zijn hond uitlaat, terwijl ik die niet heb.
Voor mij was dat een belangrijke reden
om weer aan een hond te beginnen. Bijkomend
voordeel is dat je makkelijk een
praatje met iemand aanknoopt, hoewel
het mij daar niet om te doen was. Al dat
lopen is bovendien goed voor de conditie.
Op mijn oude dag is dat toch mooi meegenomen.”
3 Poezenvrouw
steekt al haar
geld in katten
Voordat mevrouw Meulenbroek (59) ’s
ochtends de deur uit gaat, telt ze altijd
eerst voor alle zekerheid haar dertien katten.
Op zekere dag kwam ze niet verder
dan twaalf. ,,Overal heb ik naar Doortje
gezocht. Ik ging zelfs zover dat ik met
mijn gekneusde knie onder het bed keek.
Mispoes. Plots sloeg de schrik me om het
hart. Ik vloog naar het balkon, keek over
de rand, op zoek naar een bloedvlek. Niets
kon ik ontdekken. Op mijn werk zat ik
maar te piekeren: stel dat ze toch naar beneden
is gedonderd. Eenmaal thuis zat ze
in de gang gewoon op me te wachten.”
Twaalf of dertien katten maakt voor de alleenstaande
poezenvrouw een wereld van
verschil, want stuk voor stuk voelen ze
als haar kinderen. Ze is als een liefdevolle
moeder die haar leven ten dienste stelt van
de hongerige magen van haar kroost. Ook
al eten de viervoeters haar de oren van het
hoofd.
Zodra Meulenbroek haar salaris binnen
krijgt, doet ze inkopen: drie soorten harde
brokken, blikvoer met vis en zakjes met
natvoer voor een lekker tussendoortje.
,,Aan eten geef ik meer uit voor de katten
mug magazine o k t o b e r 2010 achtergrond 9
2
4
dan voor mezelf. Ik heb niet veel nodig. Ik
bespaar geld omdat ik de warme maaltijd
altijd oversla en niet zo nodig op vakantie
hoef.” Zo ongeveer tussen de honderdvijftig
en tweehonderd euro is ze maandelijks
kwijt aan etenswaar voor haar huisdieren.
Daar blijft het niet bij. Voor de vier jongste
katten heeft Meulenbroek een zorgverzekering
waarvoor ze veertig euro premie
per maand betaald. Net als een kind dat tegen
ziektes moet worden behoed, krijgen
de katten eens in de drie jaar een inenting,
alles bij elkaar 845 euro.
Ziektes en kwalen die om behandeling
en medicijnen vragen, spekken de kas
van de dierenarts. ,,Er zijn maanden dat ik
misschien beter bij de dierenarts kan gaan
inwonen. Gelukkig krijg ik korting. Ik kijk
er naar uit om volgende maand van mijn
werkgever een extraatje te krijgen voor
mijn zestigste verjaardag. Van dat geld ga
ik twee nieuwe krabpalen met zitjes kopen.
Hard nodig, want de oude zien er niet
meer uit. Het lukt me elke keer weer om
net rond te komen.”
Aan het eind van een zorgeloos poezenleven
is het laten inslapen een onvermijdelijke
kostenpost: 86 euro. Een jaar geleden
overleed Anna, de lievelingskat van Meulenbroek.
,,Ik heb een tatoeage met haar
naam op mijn pols laten zetten. De inkt is
vermengd met een deel van haar as. Toen
kreeg ik weer rust. Zo is het goed, dacht ik
toen.”
De urn met de as van Anna staat op een
plank in de huiskamer, naast de vogelkooi.
,,Anna wilde altijd in de buurt van de kanariepiet
zijn. Nu mag ze. Het vogeltje
schrikt niet meer van haar.”
4 Vrouw wil niet
werken zonder
dierbare pitbull
Naast haar vriend Mark is Bones de grote
liefde in het leven van Nikita (20). De
hond is een kruising tussen een Amerikaanse
Stafford en een pitbull. Door dodelijke
bijtincidenten met kinderen en
andere honden heeft de pitbull het imago
van een killer. ,,Bones is zachtaardig. In het
park besnuffelde hij een klein hondje dat
plots begon te blaffen. Hij rende van schrik
weg.”
Dat mensen haar geliefde viervoeter als
een gevaarlijke hond zien, is helaas hardnekkig.
,,In het park lopen sommige mensen
met een boog om hem heen. Als Bones
naar je toekomt doet hij dat om te snuffelen,
als een soort begroeting. Je moet niet
naar hem schoppen, zoals een jongen laatst
deed, want van schrik kan hij dan bijten.”
Nikita heeft het nodige met haar hond
meegemaakt. ,,We hadden hem nog maar
net toen hij ging spugen en kleine bultjes
kreeg. Aan het infuus bij de dierenarts is
er weer leven in hem gespoten. Onderzoek
leverde niets op. Maar waarschijnlijk heeft
hij last van een huidallergie. Medicijnen
helpen niet, dus daar zijn we mee gestopt.”
Al met al zijn de kosten na negen maanden
opgelopen tot 1500 euro. ,,Gelukkig
betaalt mijn vriend het meeste. Ik zit zelf
krap omdat ik in de ziektewet loop. Als er
geen geld meer zou zijn, stop ik liever met
roken dan dat ik Bones iets te kort doe.”
Nikita wil er altijd voor haar hond zijn.
,,Ik moest laatst drie uur buitenshuis zijn.
Met pijn in het hart heb ik hem bij andere
mensen ondergebracht. Ik wil binnenkort
weer aan de slag, maar dan moet hij wel mee
kunnen. Als dat niet kan, heb ik echt een
probleem. In zijn buurt ben ik gelukkig.”
Als trouwe kameraad slaapt de hond aan
het voeteind van Nikita’s bed. Soms kruipt
hij onder het dekbed. Sommige hondenbezitters
vinden dat ronduit vies. ,,Mensen
die dat zeggen, kruipen weer wél lekker
met allerlei bacterieën en virussen op hun
lichaam bij een ander in bed. Of ze lopen
met hun blote voeten over de lakens. Ik let
bij Bones altijd op vlooien en teken.”
Het is niet altijd rozengeur en maneschijn
tussen Nikita en haar pitbull. Soms
drijft het beest haar tot wanhoop. Ze zou
haar dierbare Bones dan het liefst achter
het behang plakken. ,,Als ik thuiskom en
zijn oren hangen omlaag en het gips zit op
zijn neus weet ik hoe laat het is. Dan heeft
hij uitgebreid aan de muren zitten kauwen.
‘Waarom doe je dat!’, zeg ik dan tegen
hem. Voor straf moet hij dan een tijdje
voor dood liggen.”