Kurier 52 - Puch Club Nederland

URIER

Rittenredacteur
Teehnisc:h advies
Inhoudsopgave
Kasc:ommissie
Toercommissie
Ledenadministratie
Ruud van de Velde
• Gerrit de Bruyn (algemeen)
tel. 055-3557317
• Dick de Jager (mechanisch)
tel. 0226-411895
• Kees v.d. Lee (electriciteit)
tel. 030-6561180
Rob Kats en Henk Verwer
HuubThien
Wim Bingley
Burgemeester Pankenstraat 1
5731 LW Mierlo
tel. 0492-660116
0 Van de voorzitter: Voorwoord
0 Gewijzigde data
D Van de redactie
D Kampeerweekend Haastrecht
D Wijzigingen ledenbestand
U Aankondiging Frieslandrit
D Statistieken
D Martins verhaal: "Zo blij als een hond met ... 2"
0 De kunst van het motorrijden
U Kuriertjes
D Alphenfahrt 1999
ID) Motorrijders actiegroep
m PCN op internet?
ID Op bezoek bij ...
1D Schroefdraadelementen
ID Gerrits hoekje: Puch 3,5-4 PK V-Twin
m West Friesland toertocht
m Uit de praktijk
- Van twee zuigers naar één
0 Het paspoort
6) 220 Puchs per dag
el Advertenties

Martins verhaal
Zo blij als een hond met ... deel2
onder het toeziend oog van enkele Puch-leden legt Martin de laatste hand
aan zijn nieuwe oude MC
Vorige keer ben ik gestopt met de
vergelijking van een jeugdliefde en
een bijzondere motorfiets. Nou,
ook deze jeugdliefde is weer opgebloeid!
Ik ben de gelukkige eigenaar
geworden van zo'n bijzondere
motorfiets, en ik zal U vertellen hoe.
Al weer heel wat jaren correspondeer
ik met een Puch enthousiast in
Engeland. deze Engelsman was in het
bezit van een wonderschone 125 SL
Sport, een MC 250, een S4 en nog
wat ander ongeregeld materiaal.
Onlangs stond van hem een advertentie
in onze Puch Kurier waarin
hij zijn S4 te koop aanbood.
Toevallig kwam ik een geïnteresseerde
tegen en na een paar maal
heen en weer bellen werden we
het over de prijs eens en werd dé
zaak beklonken. Nu is het zo, dat
als Puch mensen elkaar bellen, dan
praten ze niet alleen over geld,
maar ook over de rest van hun
hobby. De Engelsman vertelde mij
dat hij zijn zinnen had gezet op de
restauratie van een engelse Douglas
(Nee geen vliegtuig maar een
"flat-twin" motorfiets). Alleen
ontbraken op dit moment de
benodigde "pondjes". Na enig overleg
heb ik hem toen aangeboden
om hem de benodigde ponden te
verschaffen in ruil voor de "MC".
Het was niet gemakkelijk voor hem,
maar uiteindelijk won zijn engelse
chauvinisme het van de continentale
interesse. Hij deed afstand van
de Puch
" ..
MC
,.
en
m
koos voor
.. "
de
.. ,
engelse ponden.
Onmiddellijk dacht ik: "Als hij
morgenochtend maar geen spijt
krijgt!" Ik heb dus direct de datum
vastgelegd waarop ik de motoren,
de S4 en de MC, zou komen ophalen.
En snel!! de volgende dag dus
een ticket geregeld voor de ferry
van Calais naar Dover v.v. op 9 en
10 december. Ja, het is een eindje
rijden naar Calais, maar de overtocht
kost daar maar een kwart van
de kosten bij Hoek van Holland.
Bovendien was de RABO bank zo
welwillend om mij snel de benodigde
ponden te verstrekken.
Ik wilde wel twee blaadjes van de
kalender tegelijk omslaan zodat het
vlug 9 december zou zijn. Maar
wat denk je, op 7 en 8 december
was half Nederland veranderd in
een grote ijsbaan. IJzel! Met kunst
en vliegwerk heb ik geprobeerd om
mijn vrouw af te leiden als John
Bernard met de weerkaart op de
TV was en haar verteld dat het op
9 december ver boven het vriespunt
zou zijn. Of het gezegde over
"domme mensen" en "geluk" klopt
weet ik niet precies, maar ik had
geluk. De grens voor de ijzellag
's morgens om half zes net ten
noord-oosten van Zwolle en we
konden het dieseitje goed de sporen
geven. Met wat flle vertraging
rond Utrecht, Vianen en Antwerpen
stonden we rond 13.00 uur bij de
P&O line voor de laadklep. Enorm
wat zo'n schip herbergt. In ongeveer
een half uur rollen er, op twee
hoogte niveau's, files auto's, trucks
en touringcars uit en weer in.
Iedere drie kwartier vertrekt er
zo'n bak van zeven dekken hoog.
De meeste engelse passagiers gaan
onmiddellijk in de rij staan tot de
tax-free drankwinkel aan boord

'iiJ Alpenfahrt 1999
De "Alpenfahrt 1999" is een meerdaags evenement en
zal worden gehouden van 17 t/m 19 september 1999.
Het centrum van de activiteiten ligt in het
Oostenrijkse meren gebied aan de Ossiacher See. Dit is
in de buurt van Villach. Er zijn daar voldoende faciliteiten,
zowel voor kampeerders als voor hotel- en/ of
pension gegadigden.
Het programma
17 september
13.00 uur
14.00 uur
Samenkomst van de deelnemers in
Ossiach-Rappitsch.
Bezoek aan het rennerskwartier en
opstellen van de auto's e.d.
Aanmelden van de deelnemers, technische
afname en het opstellen van
de motoren in het "Pare Ferme".
18.30-20.00 uur Proloog op de OssiacherTauern,
een rit van ca. 3 0 km.
20.30 uur Avondeten en daarna gezellig
napraten.
Tatze/ op Puch 175 bij de 5teirischen Bergland-Fahrt op 1 juni 1967
18 september
8.00 uur
12.00-13.00 uur
18.00 uur
19.00 uur
19 september
8.00 uur
12.00 uur
16.00 uur
17.00 uur
Start grote rit (ca. 250 km)
Middageten in Raum Klippitztörl.
Terugkeer naar Ossiach.
Avondeten met muziek en daarna
gezellig napraten.
Start kleine rit (ca. 190 km).
Middageten in Raum Gurktal.
Terugkeer naar Ossiach.
Lauweren en afscheid van de deel
nemers
De motoren
Alle ritten kunnen worden gereden met normale
motoren, met normale banden, met normale luchtfilters
en door normale rijders. De motoren dienen
geschikt te zijn voor normaal weggebruik.
Er wordt in meerder groepen gestart. het eerst wordt
er gestart door de lichte motoren cq laag vermogende

motoren, daarna de zijspanmotoren en daarna de
zwaardere motoren cq meer vermogende motoren.
De route
Er wordt waar mogelijk op niet verharde wegen gereden.
De overige delen op normale wegen. Er is bewust
gekozen om in de route aansprekende en steile hellingen
op te nemen. Dit betekent dat deze "Alpenfahrt"
alleen geschikt is voor geoefende rijders.
Hoewel er niet op gecontroleerde snelheid wordt
gereden kan er toch niet worden getreuzeld. Er wordt
gereden als individueel deelnemer, maar er kan ook
worden gereden in kleine groepjes. Bij de start wordt
een korte route beschrijving uitgereikt waarop het
traject is aangegeven tot aan het eerstvolgende controlepunt.
Aldaar wordt de beschrijving uitgereikt voor
de volgende etappe. Deze procedure wordt een paar
keer per dagtraject herhaald.
De controlepunten zijn echter maar een betrekkelijk
korte periode geopend zodat de klok goed in de gaten
moet worden gehouden. Mede door de noodzakelijke
snelheid, de lange steile hellingen en de grote hoogte
is een goed ingereden en goed geprepareerde
motor een eerste vereiste. Houdt
hier dus goed rekening meel
Het inschrijfgeld en andere kosten
Het inschrijfgeld is vastgesteld op ATS
900,- (fl43,-) pervoertuigmet 1 persoon.
Hierin zitten wat faciliteiten, enige
maaltijden, lunchpakketten, enz.
Prijs voor halfpension ATS 470,- per persoon,
op basis van een tweepersoonskamer.
Vanaf 3 personen in een appartement per
persoon, per dag ATS 450,-.
Eénpersoonskamer toeslagATS 120,- per dag.
Er kan natuurlijk ook worden gekampeerd.
Clubteams met meer dan 5 voertuigen
krijgen 1 0% korting.
Inschrijven
Daar bovendien het aantal deelnemers
gelimiteerd is gaarne vroegtijdig Uw officiële
aanmelding doorgeven aan mij.
Voorlopig krijg ik 1 S inschrijfformulieren
voor de Puch club. John Nienhuis krijgt
dan nog S stuks voor mogelijke deelnemers
van andere merkenclubs.
Als u nog vrienden of bekenden heeft die ook zouden
willen deelnemen aan de "Alpenfahrt"laat mij dan zo
snel mogelijk weten of ik daarvoor actie moet ondernemen.
Het inschrijfgeld moet tegelijk met de inschrijving
worden betaald. Overnachtingen worden ter plaatsen
verrekend.
Na de "Alpenfahrt"
Wat betreft een mogelijk langer verblijf in Oostenrijk
stel ik voor om hiervoor een dag of vier te reserveren
na de "Alpenfahrt".
Mocht u de "Alpenfahrt" een te zware opgave vinden,
overdenk dan of u wilt meegaan als supporter en
alleen de gezamenlijke trajecten met de P.C.N. wilt
rijden. Het langste dagtraject zal dan ongeveer 120 km
zijn.
Als iemand hier interesse in heeft, laat mij dat dan
even weten.
Voor meer informatie even contact opnemen met
Martin den Haan. tel. OS 15 541110.
ClSl\\Ol WINS
INTERNATIONAL SIX DAYS TRIAL
SILVER VASE
DUTCH "8" TEAM
M. den Haan (Puch)
S. Schram (Maico)
B. Jenserna (Jawa)
and congratulate the
many winners of Gold Medals
using their oil
THE MASTERPIECE IN OILS

door de redactie
Op bezoek bij ...
Na afloop van de voorjaarsrit in
het Noorden des land heb ik afgesproken
dat ik voor een bekend
Puchlid iets voor zijn heftafel zou
maken. Hij heeft mij toen een
week later opgebeld, en ik kon
hem mededelen dat het klaar was.
Welnu nadat hij mij en Ria uitgenodigd
had om naar Oosterhout te
komen heb ik daar meteen gebruik
van gemaakt om er maar een
redactioneel en gezellig dagje uit
van te maken.
heerlijk bakkie soep
Zaterdagmiddag leek mij wel een
geschikte dag en ik heb aan het
begin van de middag afgesproken
met de u wel bekend familie van
Broekhoven. De ontvangst was als
vanouds hartelijk en met een heerlijk
bord aspergesoep (zeer bekend
in de Limburgse omgeving waar
stuk of 10. Ongeveer in het midden
van de rij stopte we en deed
Ad een garagebox open, ik keek
regelrecht in z'n werkplaats, aan
weerszijde waren de muren
gedeeltelijk uitgebroken om doorgang
te verschaffen naar het kantoor
en aan de andere kant naar
het magazijn.
Puch 125 cc TT, enz
Nadat we het een en ander bekeken
hadden reed Ad zijn Puch 125
naar buiten, de 125 was helemaal
gerestaureerd en zag er uit als een
plaatje. Aan de andere kant stond
nog een Puch 125 T (met telescoop
vering voor) en dubbele carburateur.
Even terzijde; er zijn heel wat
types 125 gemaakt: met web
vering, met telescoop vering, met
dubbele carburateur in sport uitvoering
etc. Daarom staan achter
Ad broekhoven naast zijn gerestaureerde Puch 125 · Puch 12 5 nog de desbetreffende
Maria geboren is). Na deze innerlijke
versterking van de mens, zijn
de vrouwen hun eigen weg gegaan
en wij hadden het rijk voor ons
zelf. Welnu Ad heeft mij uitgenodigd
om zijn verzameling maar
eens bloot te stellen. Vanuit zijn
woning zijn we met de bestelbus
naar het plaatsje Rijen gereden.
Ad als aannemer
Tijdens de rit ging het al gauw
over motorfietsen, motorfietsen en
nog eens over motorfietsen. Ad
vertelde mij ook nog iets over zijn
eigen aannemersbedrijf. Na een
klein kwartiertje kwamen we bij
een lange rij garageboxen aan. Hij
vertelde mij dat hij die (zo'n 31
stuks) destijds had neergezet met
de bedoeling een aantal boxen te
verhuren en te verkopen en er ook
zelf enkele te
m
houden, maar een
( Puo/i KurlM )
letters. Voor mij nog wat verwarrend,
want ik haal ze altijd door
elkaar, nog maar wat meer oefenen.
Ad liet mij ook nog een Terrot van
voor de oorlog bewonderen, heel·
vernuftig zoals die Fransen konden
bouwen, hij zag er mooi uit met
originele banden en de eerste lak.
Ook de Puch Cobra 80cc kreeg van
mij een goed cijfer, hij was 10 jaar
geleden nieuw gekocht en had
maar zeer weinig gelopen. Ad vertelde
mij dat het conserveren heel
belangrijk is om toch alles in
prima staat te kunnen houden. Ik
vond het op een gegeven moment
wel tijd om hiervan wat plaatjes te
schieten en Ad liet de Puch 125
lopen zodat ik hem op de foto kon
zetten.
In het magazijn stonden al onderdelen
gespoten en wel in de rekken

op bezoek bij Jan schreur
Nadat Sint Maartensbrug al ver achter ons lag kwam
het rustpunt in zicht, de camping Burghorn, (heel
toevallig ook de naam van de straat waar Foppe woont,
Burghornlaan).
Nadat de benzinekraan dicht was gedraaid en de helmen
opgeborgen waren konden we aanvallen. De tafel
was voor ons al gedekt. Ook Dick wist van zijn diensten
gebruik te maken zodat de soep heet gedronken
kon worden. Nadat de maaltijd betaald was, sprongen
we weer in het zadel voor de volgende etappe. In
Schagen moesten we een klein bruggetje oversteken
waarbij 2e camera vrouw Ineke de oversteek vast heeft
gelegd op video. Ikzelf heb mij opgeofferd als rijdend
wegmarkering. Richting Pooland, vervolgens Kreil en
nadat Kolhorn gepasseerd was kwam het plaatsje
Winkel in zicht. Hier stond ons nog wat moois te
wachten. Fop had zij vrouw al ingelicht dat we omstreeks
15.00 uur plaatselijke tijd bij Jan Schreur zouden
zijn. Jan is op het industrieterrein gehuisvest.
Naast zijn woning staat een grote loods waarvan de
deuren wagenwijd voor ons open stonden.
We zagen Jan al in de opening staan met daarachter
zijn kroost, ja Jan heeft nl. een zwak voor motorfietsen
en is al vele jaren geleden aan het verzamelen
gegaan. De meeste zagen zijn verzameling voor het
eerst en bij de achterste rij van de vele, was het zeker
14keer Puch, de Ollstate, Tomos, Sears, HOSGA, TF,
125 TT, 17 5 en 25 0 SG(S). Alles bij elkaar heeft Jan
zeker zo'n 60 tot 70 motorfietsen.
De vrouwen verzorgde de koffie en frisdrank terwijl
wij nog met Jan praatte. Dick de Jager kwam ook nog
even met zijn vrouw op bezoek, het was voor hun
maar een klein stukje rijden vanuit Lutjewinkel welbekend
van een eerder georganiseerde rit door familie
de Jager. Helaas moesten wij van Jan afscheid nemen
en op de achterste rij stonden zeker 14 Puchs
Dick de buurman van Fop deed het veegwerk
en we bedankte hem voor zijn gastvrijheid. Nadat wij
het industrieterrein verlaten hadden kwam een van de
TF's tot stilstand en toen er echo in de benzinetank
geroepen werd klonk het er hol. Kortom tijd voor een
tijger in de tank. Met het kleine groepje en de bezemauto
was de groep die op ons stond te wachten weer
gauw ingehaald. De dijk de "Langerijs" bracht ons
weer in de omgeving van HHW.
Nadat Rustenburg gepasseerd was en bij Oterleek links
af richting Stompetoren gereden werd moest er nog
even gestopt worden voor een klein technisch mankement
een pareltje in de bougie. Het laatste stukje
route lag aan de bloembollenvelden waarvan de bollen
al tot prachtige bloemen zijn uitgegroeid en van verschillende
kleuren voorzien zijn. Bij Stompetorén ging
het rechtsaf waar ik mijn laatste goede daad verrichtte
nl. het vastzetten van het tegemoetkomend verkeer, dit
werd mij echter niet in dank ontnomen, veel begrip
kon dit verkeer hiervoor niet op brengen. Ik heb hen
dan ook een lekker poepie laten ruiken door de oliepomp
en de gashandel flink open te draaien, Het
voordeel van Burgessuitlaten is dat door de lage tegendruk
de kans op vastlopers in extreme gevallen tot een
minimum beperkt is, kortom scheuren met de geit.
Nadat de drukke kruising genomen was, werd er
gestopt bij het ontmoetingspunt van deze goed georganiseerde
rit en werd onze organisator bedankt door
Her President Anton van Heukelom die hem de Puchvlag
overhandigde. Ook Fop bedankte zijn buurman
voor de organisatie en ieder die hieraan had meegeholpen.
pech tandwiel weg
Nadat alle leden vertrokken waren en Ad en Maria van
Broekhoven nog even naar de Burghorulaan zouden
gaan, ging het motortrio, Fop, Leo en ik zelf, gevolgd
door de bezemwagen richting huis.
Fop was weer vol beladen, met zijn dochter achterop
en d'r vriendin in het bakkie. Ik zelf reed enkele

meters schuin achter Fop toe de spetters om mijn oren
vlogen en uit het achterwiel van mijn voorganger vreemde
geluiden kwamen. Met een handgebaar van achter mij
blijven kwam de stoet op een vluchtstrook tot stilstand.
Bij het bekijken van zijn achterwiel vroeg ik mij af waar
het achtertandwiel was en nadat er gewezen was op een
ongebruikelijke plaats tussen de spaken zag ik tot mijn
verbazing een recht stuk achtertandwiel zitten. Het tandwiel
was finaal van de remtrommel afgerukt. Voor Fop
was het einde verhaal en hij moest alsnog op de bezemwagen
naar huis toe. In de straat aangekomen stond de
buurvrouw al klaar om haar dochter te fotograferen
maar helaas was het alleen maar een TF op de bezemwagen.
Niet getreurd er word alweer hard aan gerepareerd
om op tijd klaar te zijn voor de volgende rit die georganiseerd
word door Ad en Maria van Broekhoven.
Deze rit werd bij de familie Akkerman gezellig afgesloten
met wijn en bier want dat geeft na zo'n leuke rit . . . Uw
Rittenredacteur Ruud
!'fd Uit de praktijk
Onder deze titel met als ondertitel "Problemen van
lezers" verscheen er jarenlang een rubriek in het blad
"Motor". In de 50er en 60er jaren waren er natuurlijk
ook veel ingezonden brieven met vragen over Puch
motoren. Veel van deze vragen klinken ons natuurlijk
bekend in de oren. Daarom zullen wij van tijd tot tijd
een van deze stukjes in de Kurier publiceren. Deze
keer een stukje uit het jaar 1964.
Gat in zuiger
Onlangs is er een gat in de voorste zuiger van mijn
Puch 15 0 TL gebrand, schrijft een lezer uit Oost­
Souburg. Het gebeurde na een rit van omstreeks een
half uur, met een snelheid van 7 5 km/ u. Heeft u
hiervoor een verklaring? Ook houdt de motor na zo'n
half uurtje rijden sterk in, zodat ik moet terugschakelen
naar zijn derde versnelling. Ook dan nog kan ik
niet harder rijden dan met half gas. Ik vermoed dat de
carburateur hiervan de schuldige is. Omdat Ik geen
instructieboekje bezit, zou ik graag van u de afstel
gegevens ontvangen van de carburateur en de ontsteking.
Om te beginnen de carburateur afstelling. Voor het
carburateur type 18/2 vermelden de fabrieksgegevens
een hoofdsproeier no. 90; de sproeiernaald moet in de
eerste inkeping (van bovenaf gerekend) bevestigd zijn.
Voorts dient het bovenste einde van de naaldsproeier
141 Competitors
in the International
Six Days Trial
lhis
fitted
CARLTON
TYRESAVERS lncluding-
Holland "B" Teamwhowon the
SILVER VASE
Thcre .ue three models ror motorcyclts:
4/6, S/6 and 7f6 each.
THE CARLTON TYRE SAYING COMPANY LIMITED
Pllrllltone Worltl, Wln&lelyt Lllnt, Hornchurcll, E111•
1,8-2 mm onder het bovenste punt van de kraag te
komen, wat zo nodig bewerkstelligd kan worden door
gebruikmaking van extra fiberringen. Het afstellen van de
ontsteking kan geschieden via een controle- opening in
het carter. Na verwijdering van de bougie kan de kruk as
verdraaid worden met behulp van een sleutel op de
ankerbevestigingsbout. Door het controlegat wordt nu een
staafje van 3 mm 0 en met een lengte van ongeveer een
decimeter gestoken en bij het verdraaien van de krukas
bemerkt men op een gegeven moment dat het staafje
pakt in een groef van het vliegwiel. In deze stand moeten
de onderbrekerpunten juist gaan openen. Is dit niet het
geval dan moeten nok en anker los gemaakt en versteld
worden. Een geringe verstelling kan bereikt worden met
de onderbreker afstelling. maar er dient rekening mee
gehouden te worden dat de openingsafstand van de puntjes
ongeveer 0,4 mm moet bedragen. Het is natuurlijk
nog maar de vraag. of een foutieve afstelling van ontsteking
of carburateur er oorzaak van is geweest dat een dat
er een gat in de zuiger is gebrand en dat de motor kennelijk
bij het (te) warm worden, is gaan inhouden. We vermoeden
eerder dat de motor valse lucht heeft aangezogen,
bijvoorbeeld doordat de schuif flink versleten is. Fn
een mogelijkheid waarmee zeker ook rekening gehouden
moet worden is een onvolkomen afdichting van de
krukas in het carter; controleert u dus de simmeringen
eens.

!'IJj Van twee zuigers naar één
In het maandblad voor de internationale motorsport
genaamd "Motorsport" (no 7 uit 1979) kwam ik het volgende
artikel tegen over een speciale Puch.
Een der meest merkwaardige motorfietsen die vandaag de
dag op de Nederlandse wegen loops, is de Puch van Dick de
Jager uit het Noordhollandse Lutjewinkel. Tenminste dat is
het model dat insiders van pakweg 20 jaar geleden er in
zullen herkennen, afgaande op de kleine 16 inch wielen, de
bolle tank met zijn twee fors bemeten doppen, het zware
plaatstalen frame en het mooie, gladde motorblok.
Fraaie machientjes die in menig opzicht hun tijd vooruit
waren. Het waren tweetakten, maar zonder mengsmering
en met een mooi, dofronkend geluid dat weinig met de
tweetakten van toen gemeen had. Dat kwam doordat het
"dubbelzuigers" waren. Een constructie waarbij de bovenkant
van de drijfstang gevorkt is, met op elke vorktand een
in een aparte cilindervoering lopende zuiger en daarboven
een gemeenschappelijke verbrandingsruimte. De ene zuiger
kwam iets later boven dan de andere en dit had zeer gunstige
invloed op de zuiverheid van de spoeling. Vandaar dat
mooie lopen. Je kon er mee toeren maar ook Zesdaagses
mee rijden en zelfs mee racen zoals mannen als Jan Dekker
uit Castricum en André de la Porte lieten zien.
De grootste motorfiets die na de oorlog de fabriek in het
Oostenrijkse Graz heeft verlaten mat echter 25 0 cc, terwijl
de Puch van Dick de Jager tot iets van 360 cc komt. Dat zit
hem in de Husqvarna crosscilinder en de eveneens Zweedse
zuiger die de plaats van de Oostenrijkse produkten hebben
ingenomen. Noodgedwongen eigenlijk, want Dick de Jager
heeft zich altijd met bijzonder veel plezier op de dubbelzuiger
verplaatst, tot het beestje de gekke gewoonte ging krijgen
om zijn natuurlijke forse draf van rond de 120 al spoedig
na het begin van de rit af te laten zakken tot 85 km/ u.
Het was de cilinderwand tussen de beide zuigers die blijk-
m
De meesten schelden mijn machientje wel uit voor een Jawa
( Pu,h l