SABBAT BIJBEL LESSEN - Seventh Day Adventist Reform Movement

DINSDAG 26 mei
3 DE ROL VAN DE MAN ALS ECHTGENOOT
A Wat vraagt de Bijbel van de echtgenoot, de band van het gezin? Éfeze
5:25, 28; Kolossensen 3:19.
“De Here heeft de echtgenoot gesteld als hoofd van de vrouw, als haar
beschermer; hij vormt de band van het gezin, die de leden samenbindt…
Christus oefent Zijn gezag uit met wijsheid, in volkomen vriendelijkheid en
hartelijkheid. Laat daarom de echtgenoot zijn gezag evenzo uitoefenen en het
grote Hoofd van de gemeente navolgen.” –Het Geloof waardoor ik leef, blz.
259.
B Omschrijf precies het goede gedrag van de echtgenoot en vader
tegenover het verkeerde. Genesis 18:18-19; Éfeze 6:4; Hebreeën 12:7-9.
“De vader moet in zijn gezin de nadruk leggen op de sterkere deugden,
vastberadenheid, trouw, eerlijkheid, geduld, moed, ijver en praktisch nut. En wat
hij van zijn kinderen eist, moet hijzelf ook in praktijk brengen, want daarvoor
illustreert hij deze eigenschappen in zijn mannelijk gedrag.” –De Weg tot
Gezondheid, blz. 328.
“Het is geen bewijs van manhaftigheid in de echtgenoot, als hij
voortdurend blijft stilstaan bij zijn positie als hoofd van het gezin. Het respect
voor hem neemt niet toe door hem te horen citeren uit de Schrift om zijn
autoritaire eisen te ondersteunen. Het zal hem niet manhaftiger maken door van
zijn vrouw, de moeder van zijn kinderen, te eisen, dat zij volgens zijn plannen
handelt, alsof zij onfeilbaar zijn.” -Manuscript Releases 13, blz. 82.
“Vele echtgenoten begrijpen en waarderen niet voldoende de zorgen en
vele dingen, die hun vrouwen ondergaan, vaak beperkt door de dagelijkse niet
ophoudende huishoudelijke plichten. Zij komen vaak thuis met gefronste
wenkbrauwen en brengen geen zonneschijn in de gezinskring. Als de maaltijd
niet op tijd klaar is, wordt de vermoeide vrouw, die veelvuldig huishoudster,
verpleegster, kokkin en huismeid tegelijk is, begroet met muggenzifterij. De
veeleisende echtgenoot zal zich vervaardigen het zorgwekkende kind te nemen
uit de moe geworden armen van zijn moeder, zodat haar bezigheden voor het
gezinsmaal snel kunnen worden begonnen; maar als het kind rusteloos en
zeurderig is in de armen van de vader, zal hij het zelden als zijn taak voelen om
als verpleger op te treden en proberen het rustig te maken en te troosten. Hij
neemt de tijd niet om erover na te denken, hoe vele uren de moeder het gezeur
van de kinderen moet verdragen, maar hij roept ongeduldig uit: “Hier, moeder,
neem JOUW kind.” Is het niet ook ZIJN kind? Heeft hij niet de natuurlijke
verplichting zijn deel in de lasten van het opvoeden van zijn kinderen te
dragen?” –The Adventist Home, blz. 224-225.
48
Sabbat Bijbel lessen april – juni 2009