ANS februari 2007.indd - Ruud Vos

4
Reisbureau Radboud
Studieverenigingen met een lege portemonnee misbruiken
subsidiegeld om hun pretreisjes te kunnen betalen. Organiseerden
studenten in de jaren zeventig nog een gezellige fietstocht over de
Veluwe, tegenwoordig vliegt men naar Polen, Rusland of zelfs China
om aldaar een kroegentocht te houden. ‘Wij willen gewoon lekker
naar het buitenland.’
Begeleiders knijpen een oogje dicht, studenten wonen lezingen
bij met een fikse kater en brengen bliksembezoeken aan musea
om toch maar de benodigde subsidie op te kunnen strijken.
Onder het mom van studieverbreding en internationalisering voeren
studieverenigingen elk jaar druk overleg over de bestemming van
de studiereis. De kosten van het internationale tripje zijn echter nog
veel belangrijker; hoe lager de de eigen bijdrage, hoe beter.
Om de kosten laag te houden, zijn reiscommissies sterk afhankelijk
van subsidiëring door de faculteit, de vakgroep en Stichting
Nijmeegs Universiteitsfonds (SNUF).
Zolang de studiereis een wetenschappelijk karakter draagt en een
toegevoegde waarde heeft voor de opleiding, is een geldsom gegarandeerd.
Dit biedt ruimte voor verenigingen om op een creatieve
manier binnen deze voorwaarden te blijven. Voor veel studieverenigingen
is het voornaamste doel dat hun leden gezellig samen op
reis gaan. Dat het wetenschappelijk karakter daardoor in sommige
gevallen naar de achtergrond wordt verbannen, is een verwaarloosbaar
gevolg. Een bescheiden belronde langs enkele studieverenigingen
levert in korte tijd al vier voorbeelden van misbruik op.
Cultureel verantwoord abseilen
‘Op onze studiereis naar Polen woonden we in Warschau een lezing
bij op de Nederlandse ambassade. Elke avond ervoor waren we
tot diep in de nacht gaan stappen. Dat had intussen zijn tol geëist:
overal zaten studiegenoten te knikkebollen en een enkeling sliep
achterin de zaal zijn roes uit. Van die lezing is me niet veel bijgebleven’,
vertelt een 22-jarige student Politicologie. ‘Het was vooral
gezellig om met een grote groep in een vreemd land te zijn. De
bezoeken aan het Poolse parlement en het kantoor van de Europese
22% van de ondervraagde Carolingers noemt Ovum Novum ‘gezellig’
TEKST: Ewoud Rohn en Annemiek de Vries
ILLUSTRATIE: Ruud Vos
Commissie waren eerder stoffig dan nuttig. Uiteindelijk hebben die
activiteiten er wel voor gezorgd dat we van SNUF flink wat subsidie
konden lospeuteren.’
Hoewel geen enkele studievereniging het met vermelding van naam
en toenaam wil toegeven, is het duidelijk dat de geschetste situatie
niet uitzonderlijk is. Een woordvoerder van een studievereniging van
de faculteit Letteren legt hoe gemakkelijk de eisen van SNUF zijn
te omzeilen. ‘Aangezien wij graag op reis willen en de toekenning
van subsidie onze enige kans hiertoe is, moeten we zorgen dat het
studiegerelateerde karakter wordt gewaarborgd. Helaas zijn het juist
de saaie musea en culturele erfgoeden die academisch verantwoord
zijn en in aanmerking komen voor een toelage van SNUF. Maar met
wat passen en meten lukt het altijd om onze reis zelf in te richten;
abseilen is cultureel verantwoord als je dat in een nationaal park doet
en slechts een kwartiertje expositie telt al als een bezichtiging. De
rest van de dag blijft over om te doen waar we zin in hebben.’
Wie is de leukste aio?
Niet alleen de voorwaarde van het studiegerelateerde karakter kan
zonder veel moeite worden omzeild, ook de aard van de wetenschappelijke
begeleiding, die moet toezien op het academische niveau,
wordt ruim geïnterpreteerd. Volgens Harmen Beurmanjer (21), student
Psychologie en bestuurslid van de Stichting Psychologenbond,
selecteert de reiscommissie een leuke assistent in opleiding (aio) die
in het kader van de subsidie meegaat. ‘Het belangrijkste is dat die
goed in de groep ligt en met ons mee gaat stappen. De aio ziet niet
toe op het wetenschappelijk niveau.’ Kortom, er blijken verenigingen
te zijn die doelbewust ruimdenkende en alcoholgevoelige begeleiders
uitzoeken. Niet alleen studenten grijpen in de nachtelijke uurtjes
ANS februari 2007