De diaken buiten de eigen gemeente.pdf - Diaconaal Steunpunt

Inhoud Werkers De diaken buiten de eigen gemeente p 15
3. Barmhartigheidsbetoon en diaconale hulp ‘naar buiten’
3.1 Inleiding
Gaat het bij diaconale hulpverlening om ʹde geloofsgenotenʹ, zodat het een binnenkerkelijke
activiteit blijft, of reikt de diaconale opdracht verder dan de kerkmuren?
Die vraag wordt de laatste jaren door diakenen en ook door vele andere gemeenteleden
gesteld.
De antwoorden zijn anders dan vijfentwintig jaar geleden.
In de paragrafen 3.2 tot en met 3.6 gaat het vooral over het verschil tussen werelddiaconaat
en ʹextern gericht diaconaatʹ. In de paragrafen 3.7 tot en met 3.13 worden argumenten
aangedragen die pleiten vóór extern gericht diaconaat van de kerk en een pleidooi voor meer
diaconaal‐missionaire activiteiten naar ʹbuitenʹ.
3.2 Werelddiaconaat
In 1971 verscheen de brochure ʹWerelddiakonaatʹ van de hand van (toen nog) drs. A.N.
Hendriks.
De brochure was een uitgebreide versie van de toespraak die drs. Hendriks hield op de
Centrale Diaconale Conferentie op 16 juni 1971 te Ermelo.
In die tijd nam het zogenaamde werelddiaconaat binnen de hervormde kerk en de synodaal‐
gereformeerde kerken een grote vlucht. Die ontwikkeling werd sterk gestimuleerd vanuit de
Wereldraad van Kerken, een orgaan waar gereformeerden toen al kritisch tegenover
stonden.
Met werelddiaconaat wordt bedoeld: de kerk moet solidair zijn met (de nood van) de
wereld. Zij moet de wereld niet in de eerste plaats roepen tot Christus, maar vooral gericht
zijn op de nood van de medemens. Het christelijke getuigenis komt daarbij los te staan van
het kerkelijke dienstbetoon.
Hendriks wijst het werelddiaconaat af, omdat achter deze term een bepaald kerkbegrip zit.
Hij ziet geen taak voor de kerk op het terrein van de mondiale hulpverlening. De kerk heeft
als opdracht het evangelie te prediken aan alle volken en moet zich niet inlaten met
wereldwijde hulpverlening.
Nood in de wereld
In de jaren zeventig kwam er naast het hierboven beschreven denken nog een ontwikkeling
bij die het werelddiaconaat bevorderde.
Door de opkomende welvaartsstaat en de wetgeving op het terrein van de sociale zekerheid
(bijv. Algemene Bijstandswet) was het diaconaat in een ʹidentiteitscrisisʹ beland. Wat viel er
nu nog te doen voor het diaconaat?
De nood in de wereld (ver weg) en de opkomende ontwikkelingslanden werden dan ook als
nieuwe aandachtsvelden voor de kerk gezien.
Gemeente Vandaag © Steunpunt Gemeenteopbouw 2006