Oldenborgh_1881_Ternate Noord.pdf - Stichting Papua Erfgoed

414
De zendelingen waren weinig voldaan over de uitkomsten
van hun arbeid. Geen spoor van uiterlijke beschaving is trouwens
bij de bewoners van Dorei waar te nemen. Met het
onderwijs en kerkbezoek ging het beter, doch men erkende,
dat zoolang de Papoe niet meer behoeften kreeg en daardoor
lust tot werken, de zending hun tot geen nut zou zijn.
De hoofden waren als altijd bedelachtig en weinig geneigd
zaken te behandelen. Hun gezegd hebbende, dat er den volgenden
dag steenkolen geladen moesten worden, antwoordden
zij, dat het volk nog vermoeid was van het lossen der kolen
uit het schip, dat pas vertrokken was.
Zij werden natuurlijk over dat antwoord onderhouden doch
trokken zich daar blijkbaar weinig van aan. Eerst des avonds
kwamen zij zeggen steenkolen te zullen laden, doch tegen
betaling van ƒ 2,25 de ton. In overleg met den kommandant
besloot ik zulks goed te keuren, in twee dagen werden
80 ton overgenomen; wel een bewijs dat de Papoe werken
kan, als hij wil.
Een staaltje hoe die lieden van Dorei donken over het
gezag van den sultan van Tidore, verhaalde mij de zendeling
Jens; ik acht het te karakteristiek om het niet te vermelden.
Aan den gecommitteerde, belast met de ontvangst te Dorei
der met de "Anna Margaretha" gezonden steenkolen, was op
verzoek van den resident van Ternate door den sultan van
Tidore een lastbrief aan de hoofden en bevolking van Dorei
medegegeven, waarbij hun werd gelast den gecommitteerde zooveel
mogelijk behulpzaam te zijn in het bouwen eener loods
en het lossen der steenkolen. Deze lastbrief zou in het publiek
voorgelezen worden, doch naauwelijks was men met de
lezing begonnen, of een der omstanders riep, dat met dat
lezen niet behoefde te worden voortgegaan, want dat het toch
niets gaf. De gecommitteerde moest maar zeggen, hoeveel de
Companie zou betalen , dan zou men zien of' men het er voor zou
doen of niet; de Sultan had er niets mede te maken- Gedurende
het verblijf te Dorei bezocht ik de zendingscholen