Untitled - Stichting Papua Erfgoed

36 VAN SOËRABAIA TOT ALKMAAR.
de afscheiding van land en water zichtbaar; de groote alluviale
vlakte, die in den loop der eeuwen is ontstaan, aan het strand
dicht begroeid met rizophoren, en verderop afwisselend in
vegetatie tot hoog in het gebergte, doorsneden door groote
rivieren, die het overvloedige water naar zee afvoeren; men
krijgt echter eerst een goed denkbeeld van de grootte van
die onmetelijke vlakte, wanneer men, boven op het Hellwig
Gebergte staande, naar het Zuiden kijkt.
Naarmate wij dichterbij kwamen, teekenden zich kleine
eilandjes en riviermondingen af in de vage, wazige kustlijn;
het bleek, dat wij dicht bij Torpedo Eiland waren, dus meer
oostwaarts moesten stoomen. Om één uur kwamen wij in de
Oostbaai ten anker, de Dajaks gingen terstond aan het visschen
en zagen hun pogen bekroond door het vangen van eenige
kleine haaien, die door hen niet versmaad werden. De „Valk"
stoomde alleen op om de vaargeul te verkennen, het regende
en er was bijna geen zicht, wij konden niet naar binnen, doordat
er geen water genoeg stond en werden daarom weder buiten
ten anker gebracht.
's Avonds was het gebergte flauw zichtbaar, maar van den
Wilhelminatop was niets te zien, 's nachts viel er een zware
regenbui. Om 6 uur was het anker den volgenden dag reeds
op, gewoonlijk is dit een vrij langdurige geschiedenis, daar
dit bij ons aan boord, waar geen stoomvermogen was,
met een handspil moest geschieden, een werkje, door de
Dajaks met veel animo en naar den zin van v. Nouhuys met
te veel geschreeuw verricht, daar de commando's bijna niet
verstaan konden worden. Langzaam stoomden wij de Lorentz-
Rivier 1 ) binnen; de Noordwest-, Lorentz- en Oetoemboewe
Rivier monden hier te zamen uit, verkeerdelijk aangeduid met
1) Op voorstel van v. Nouhuys is de Noord-Rivier herdoopt in Lorentz-Rivier, welken
naam ik in het vervolg zal bezigen.