Agora januari - Katholieke Hogeschool Kempen

Agora
AGORA • Driemaandelijks tijdschrift van het HIKempen
Achtste jaargang • januari 2001 • nr. 1
IN DIT NUMMER
3 Koen Schwarzer
6 Enquête
8 Outsourcing
10 Uitgewuifd
11 Kerst-TD
14 SIN
16 Clem Verbiest
20 PWO
22 KVLT
24 Sporters
26 ECDL
28 Stilstaan
31 Agenda

Woord vooraf
De jaarwisseling was weer die feestelijke tijd van wensen, voornemens en cadeautjes.
Het boeiende van een pakje is de levensloop ervan. Eerst moet iemand het kiezen en
inpakken, daarna mag iemand anders het krijgen en opendoen en ten slotte hopen
beiden dat de inhoud een goede bestemming krijgt. Met een geschenk kun je bijgevolg
ook een opdracht meekrijgen.
Als hogeschool waren we bijzonder blij met het geschenk dat we kregen van onze
eerstejaarsstudenten. In een enquête werd hun gevraagd waarom ze voor de
Katholieke Hogeschool Kempen gekozen hadden. Hun antwoord was het geschenk, want
de grote meerderheid had voor onze hogeschool gekozen wegens onze degelijke
naam, de goede praktijkinfrastructuur en de zeer goede studentenbegeleiding.
Wij zullen er samen met alle medewerkers en studenten hard aan werken om de
inhoud van dat geschenk nog meer waarde te geven.
Volgens een recente studie zou het mogen participeren aan hoger onderwijs in
Vlaanderen een van de duurdere geschenken zijn. Bijna de helft van de Vlaamse
begroting gaat naar het onderwijs, waarbij een hogeschoolstudent aan de gemeenschap
gemiddeld 210 000 frank per academiejaar kost. Verder bedragen de directe
studiekosten gemiddeld 81 000 frank voor een thuisstudent en 146 000 frank voor een
kotstudent in het hoger onderwijs. Tel je daar de indirecte kosten door het derven
van arbeidsinkomsten bij op, dan is het duidelijk dat de opdracht om te studeren een
hoge prijs heeft.
Wij wensen al onze studenten in het jaar 2001 veel succes bij het vervullen van die
opdracht en we hopen dat de uitslag van het januari-examen een stimulans mag zijn om
in de gekozen richting verder te werken.
Volgens de advertenties in de kranten liggen voor onze afstuderende studenten de
mooiste geschenken klaar. Vele werkaanbiedingen zijn vergezeld van een concurrentieel
remuneratiepakket. Daarin worden vaak een bedrijfswagen en een aantal zogenoemde
home office tools, zoals pc en gsm, aangeboden.
Ook dat geschenk houdt een opdracht in, want naast een degelijk diploma verwachten
de werkgevers nog wat meer van hun kandidaten. Ze zoeken mensen met teamspirit,
met een open geest en met verantwoordelijkheidszin. Eén enkele keer vragen ze zelfs
een gezonde portie humor. Meer en meer is er nood aan leergierige mensen.
Ongeacht het diploma vinden we slechts één gemeenschappelijke verwachting: goede
sociale en communicatieve vaardigheden.
Moge 2001 voor alle medewerkers en studenten een jaar
worden waarin we tijd vinden om aan die gemeenschappelijke
verwachting te werken, zodat we geschenken kunnen
geven en krijgen. Ik wens u allen veel succes en vooral een
goede gezondheid.
2 • HIKempen Agora
Maurice Vaes
algemeen directeur
Colofon
Agora is het driemaandelijkse tijdschrift van het Hoger
Instituut der Kempen, de Geelse campus van de Katholieke
Hogeschool Kempen
Kleinhoefstraat 4, 2440 GEEL,
tel. 014-56 23 10,
fax 014-58 48 59,
e-mail: info@khk.be
web site: www.khk.be
Verspreiding en abonnementen
Agora wordt gratis verdeeld onder de studenten en
personeelsleden van het Hoger Instituuut der Kempen.
Andere belangstellenden kunnen een abonnement
nemen door 300 frank of 7,50 € over te schrijven op
rekeningnummer 733-3099264-47 t.n.v. KH Kempen
met de vermelding Abonnement Agora. Een jaarabonnement
geeft recht op drie nummers, die verschijnen in
de maanden januari, mei en oktober.
Redactie Annemie De Smet
Fred Goossens
Paul Grauwen
Kristel Jannis
Floris Schats
Lisbeth Stilman
Jan Van Geel
Bert Van Hirtum
Marc Van Kerckhoven
Luc Vanwesemael
Ivo Verheyen
Redactiesecretaris
Luc Damen (tel. 358)
Werkten ook mee
Tony Bastijns
Jan Dekelver
Nicky Goelen
Wilfried Gonthier
Mieke Kenis
Jan Lievens
Judith Marien
Guy Van Baelen
Joris Van Campfort
Dirk Verbeek
Tim Verhoeven
Raf Waeyaert
Fotografie Willy Daens
Johan Dejonckheere,
Professional Cycling Pictures
Dirk De Roose
Kemin nv
Judith Marien
Tinne Rombouts
Marc Van Kerckhoven
Illustraties Clem Verbiest
Hoofdredacteur
Maurice Vaes
Eindredactie Luc Damen
Dirk De Roose
Piet Lambrecht
Willem Mees
Vormgeving Jef Van Rooy
Druk De Beurs, Antwerpen
Verantwoordelijke uitgever
Maurice Vaes,
HIKempen, Geel
Voorpagina: Studenten KH Kempen
Overname toegestaan met correcte bronvermelding

Leven na de hogeschool
Koen Schwarzer
Van Kempens laborant tot internationaal bedrijfsonderzoeker
Kemin Europa nv in Herentals is een familiebedrijf van Amerikaanse
origine gespecialiseerd in additieven voor dierenvoeding. Opgericht in
de V.S. in 1961, kwam er in ’76 een Europese vestiging op het
industrieterrein in Herentals. Op dit ogenblik is Kemin wereldleider in
dat marktsegment. We zochten er Koen Schwarzer op, medewerker
van het eerste uur en ontdekker van nieuwe producten en toepassingen
die mee aan de basis liggen van dat succes.
Koen Schwarzer studeerde in 1976 af aan
de toenmalige Hogere School voor Laboratorium-Assistenten
als laborant industriële
scheikunde. Een erg moeilijke periode
om als pas afgestudeerde aan een baan te
geraken. Koen vertelt: “Op het einde van
dat jaar kon ik uiteindelijk als laborant aan
de slag bij Dow Chemicals in Beringen met
een contract van een jaar. Via een overstapje
langs Goodrich in Oevel begon ik in
februari ’79 bij Kemin. Mijn interesse ging
vooral uit naar het werken met levende
materialen en naar het zelf ontwikkelen
van producten en technieken. Dat konden
de vorige bedrijven me niet bieden,
Kemin wel. Vandaar de overstap.”
Ik begon als eerste en enige in het laboratorium
en deed dus uiteraard alles alleen:
van kwaliteitscontrole over productontwikkeling
tot aankopen van apparatuur.
Kemin Europa nv had toen amper vijftien
werknemers. Dat had als voordeel dat er
een nauw contact ontstond met de eigenaars
in de V.S. Zij stimuleerden zeer
sterk de ontwikkeling van nieuwe producten,
wat Kemin vandaag trouwens nog
altijd doet. Op dit moment zijn er 27 van
de 100 werknemers in Herentals actief
betrokken bij de research. En dan gaat
het niet alleen om wetenschappers. Heel
wat collega’s zijn constant bezig met wetgeving
en administratie, want ook die
vergen ruime aandacht. We innoveren
constant, wat meteen de grote troef is
van ons bedrijf.
Schouderklopje
Een van de eerste producten die ik verbeterde,
was een schimmelremmer, een
belangrijk ingrediënt om de kwaliteit van
veevoeders te verhogen. De bereiding
van dat product leverde nogal wat problemen
op. Door de samenstelling van
die schimmelremmer te veranderen,
slaagde ik erin de werking ervan te verhogen,
waardoor hij veel interessanter
werd voor de productie. Dat vond
blijkbaar ook Ronald W. Nelson, een van
de bestuurders van Kemin. Hij was zo
opgetogen dat hij me bij een van zijn
bezoeken in ’81 een belangrijke onderscheiding
gaf. Meer zelfs, ik kreeg ook
een wagen cadeau. Het product is nog
steeds op de markt en we zijn er nog
altijd marktleider in.
Agora HIKempen • 3

Internationale
uitdagingen
Na 17 jaar als hoofd van de R&D-afdeling
stapte ik over naar een andere functie,
waarin ik samen met de klant op zoek ging
naar de beste oplossing voor zijn probleem.
Het was een functie waarvoor je
wetenschappelijk en technisch goed onderlegd
moest zijn. Bovendien werkt
Kemin Europe niet alleen voor Europa
maar ook voor Afrika en het Midden-
Oosten, ik was dus toen al op veel plaatsen
in de wereld actief .
Sinds een jaar heb ik me dan verder
gespecialiseerd in toevoegmiddelen voor
huisdierenvoeding. Mijn opdracht als
Technical Manager Petfood NutriSurance
bestaat er nu in om in overleg met de
klant een product op maat te ontwikkelen.
Dat vraagt heel wat vergaderingen en
wereldwijde communicatie. Onvermijdelijk
komen er bezoeken bij aan de klant
of aan leveranciers. Daardoor ben ik
ongeveer de helft van mijn werktijd op
reis. Als een project eenmaal klaar is,
doen de productie en verkoop hun werk.
Wereldfaam
Om door te groeien van een pasafgestudeerd
laborant tot Technical Manager Petfood
NutriSurance moet je niet alleen een
gezonde ambitie hebben maar vooral een
groot doorzettingsvermogen. De hogeschoolopleiding
geeft je een basis, maar
4 • HIKempen Agora
daarna moet je jezelf specialiseren,
in mijn geval in
chemie en microbiologie.
Verder volg ik de wetenschappelijke
literatuur op
de voet en neem ik deel
aan symposia en conferenties.
Door je te specialiseren,
wordt je vakgebied kleiner,
maar je krijgt ook
relaties wereldwijd. Ik
heb me specifiek toegelegd
op de antioxidanten
en daardoor krijg je in
dat vakdomein een stevi-
ge reputatie. Op de hoogte blijven in je
vakgebied, vraagt dat je aanwezig bent op
beurzen en congressen, soms als bezoeker
maar dikwijls als deskundige en als
spreker. Zo draai je mee aan de top.
Contacten met
het onderwijs
Kemin werkt van bij de oprichting nauw
samen met hogescholen en universiteiten.
Zelf heb ik een aantal jaren stagiairs
begeleid. In mijn huidige functie is dat niet
meer mogelijk. Als bedrijf streven we
met die stages steeds naar een win/winsituatie
voor beide partijen. De student
krijgt de gelegenheid om een reëel probleem
aan te pakken, en het bedrijf komt
via de resultaten van deze stageopdracht
een stapje dichter bij de vooropgestelde
doelstelling. Dat betekent voor beiden
een aanzienlijke inspanning, maar het loont
echt de moeite.
Zelf heb ik de opleiding tot laborant aan
het HIKempen als zeer positief ervaren.
Zowel de inhoud als de manier waarop de
lessen en practica gegeven werden, be

vielen mij. Dat een laborant goed op de
hoogte moet zijn van chemie, is evident.
Het is echter even belangrijk dat je een
breed spectrum aan vakken aanbiedt. Zo
zijn vreemde talen nooit mijn stokpaardje
geweest, maar toch gebruik ik nu alle
dagen Frans, Engels en Duits. Ook die zijn
dus belangrijk in een opleiding.
Of hoe een ordinaire zakenreis naar Indië
uitgroeide tot een boeiende en uitdagende
gebeurtenis.
Al bij onze nachtelijke aankomst op de
luchthaven van Madras, in Oost-Indië,
werden we geconfronteerd met de harde
werkelijkheid: 40 °C en een luchtvochtigheid
van meer dan 90%. In de aankomsthal
heerste de gebruikelijke koortsachtige
drukte van alle grote luchthavens; het
was een hele klus om onze baggage op te
halen. Eens dat karwei geklaard, moesten
we ons een weg banen doorheen een
menigte bedelende mensen en op zoek
gaan naar een taxi.
De hel van Madras
Na moeizame onderhandelingen met de
taxichauffeur stapten we in een oertijdversie
van een Londense taxi en reden
met gedimd, want accu-sparend licht,
midden in de nacht naar ons hotel. Een
auto heelhuids doorheen een miljoenenstad
loodsen, bleek een heuse kunst in die
beheerste chaos, want links zowel als
rechts inhalen was toegelaten. Voorwaarde
was wel dat je handig omsprong
met de claxon en dat je slechts millimeters
ruimte overhield. Je buitenspiegels -
als die er nog waren - hield je vanzelfsprekend
ingeklapt.
Gelukkig werd er niet harder dan 40 à 50
km per uur gereden.
Eerst zaaien
om te maaien
Een greep uit het drukke reisleven
van Koen Schwarzer
Voor de toekomstige afgestudeerden zijn
er in het bedrijfsleven nu meer dan ooit
veel mogelijkheden. Specialisatie vraagt
goed opgeleide mensen. Op dit moment
is er een tekort aan vakmensen, van alle
Zonsverduistering
Buiten de stad, op heel wat slechtere
wegen, werd er veel harder gereden.
Tijdens een van onze eerste dagen keerden
we terug van een klant toen we op
enkele honderden kilometers van Madras
werden verrast door de vlug invallende
duisternis. We reden over een erg drukke
weg en de meeste voertuigen hadden
slechts een minimale verlichting. Zolang
iedereen op zijn deel van de weg bleef,
was dat eigenlijk niet eens zo’n probleem,
maar sommigen namen het met die regels
niet zo nauw.
Koehandel
Op een gegeven moment staken enkele
koeien de drukke weg over. Onze chauffeur
kon nog net de eerste twee vermijden,
de derde echter werd onvermijdelijk
opgeschept en kwam onder een tegenliggende
vrachtwagen terecht, die vluchtmisdrijf
pleegde. Wij stopten en onze
Indische collega’s waren meteen in een
hevige discussie verwikkeld met de ondertussen
opgedaagde menigte. Mijn Britse
collega en ikzelf bleven wijselijk in de
wagen zitten. Pas twee uur later was er
een akkoord met de eigenaar van het
arme beest. Ondertussen zaten wij onwetend,
langzaam maar zeker in de auto
weg te smelten bij een temperatuur van
38 °C. Toen de hele groep echter zag dat
niveaus. Wat me soms wel stoort, is de
arrogantie van sommige afgestudeerden:
ze willen direct aan de top van het bedrijf
staan, zonder dat ze zichzelf bewezen
hebben.
in onze wagen nog twee heuse blanken
zaten, begonnen de onderhandelingen
opnieuw en de prijs verdubbelde ineens
van - omgerekend - 200 tot 400 frank.
Drie uur later konden we onze terugreis
voortzetten.
Epiloog
Jan Lievens
Guy Van Baelen
De overige dagen verliepen minder spannend.
In het station van Bangeloor controleerde
een pickpocket nog even mijn
zakken. En in Calcutta ten slotte kreeg
onze taxi rond twee uur ’s nachts een
lekke band. Onze chauffeur reed onverstoord
verder tot aan het hotel.
Deze reis was voor ons geslaagd, want we
deden heel wat levenservaring op en we
kregen een heel andere kijk op de verschillende
culturen van Indië.
Agora HIKempen • 5

Studenten
6 • HIKempen Agora
Studenten en hun hogeschool
KH Kempen-studenten. Wie zijn ze? Waar wonen ze? Waarmee
verplaatsen ze zich? En vooral: waarom kiezen ze voor de Katholieke
Hogeschool Kempen? Tony Bastijns verzamelde ook dit jaar weer
antwoorden op deze indringende vragen.
De stap naar het hoger onderwijs is een
belangrijke mijlpaal in het leven van vele
jongeren. Ieder jaar opnieuw kiezen duizenden
- overwegend Kempense - jongeren
voor een hogere opleiding. Bij het
begin van het academiejaar peilde de Katholieke
Hogeschool Kempen traditiegetrouw
naar het waarom van hun schoolkeuze.
Daarom kregen alle 2 400 eerstejaarsstudenten
een vragenlijst voorgeschoteld.
De resultaten werden zowel voor
de hele hogeschool als voor de verschillende
departementen geanalyseerd. Belangrijke
parameters daarbij waren het
geslacht, de afstand tussen de school en
de woonplaats, en het gegeven of de
studenten al een verleden in het hoger
onderwijs hadden.
Geslacht en keuze
Inzake geslacht is de volledige groep evenwichtig
verdeeld met 48% mannelijke en
52% vrouwelijke studenten. Opmerkelijk
maar niet onverwacht zijn de grote verschillen
tussen de opleidingen. Zo tellen
de departementen Technische Wetenschappen
en Industrieel Ingenieur vooral mannen,
terwijl Gezondheidszorg, Lerarenopleiding
en Sociaal Werk vooral door vrouwelijke
studenten worden bevolkt. In het
departement Handelswetenschappen en
Bedrijfskunde vinden we een bijna gelijke
verdeling.
Drie op de tien eerstejaars hebben een of
meer jaren in het hoger onderwijs achter
de rug. Driekwart van deze groep studeerde
al aan een hogeschool, de rest aan
een universiteit. Opvallend is vooral de
sterke stijging van het aantal studenten
Kiezen voor kwaliteit
dat al een diploma in hoger onderwijs
behaalde.
Regionaal karakter
Bijna tachtig procent van de studenten
woont in een straal van dertig kilometer
rond de hogeschool. Meer dan negentig
procent van hen komt uit de provincies
Antwerpen (80%) en Limburg (14%). Dat
verklaart meteen ook waarom de Katholieke
Hogeschool Kempen zo weinig kotstudenten
telt en de meesten tussen thuis
en school pendelen. Precies veertig procent
verplaatst zich met de wagen en ruim
een derde met het openbaar vervoer. De
kwaliteit van het openbaar vervoer speelt
niet zelden een beslissende rol bij de
schoolkeuze, zeker voor studenten die
ver weg wonen. De fiets is nog steeds het
populairste vervoermiddel voor studenten
die in de buurt van de school wonen
of op kot zitten.
Kwaliteit primeert
Het regionale karakter van de Katholieke
Hogeschool Kempen is nochtans niet de
belangrijkste reden waarom jongeren voor
deze hogeschool kiezen. Integendeel.
Voor slechts twintig procent van de studenten
was de nabijheid van de school de
beslissende factor. Voor meer dan de
helft primeerde de kwaliteit van het onderwijs
toen de studierichtig gekozen
werd. Dat laatste valt vooral op bij
studenten die meer dan vijftig kilometer
van de school wonen. De uitstekende
studentenbegeleiding en indrukwekkende
praktijkinfrastructuur helpen mee het kwaliteitsimago
ondersteunen. Ook de positieve
indruk tijdens info- of opendeurdagen
deed vele studenten de keuzeknoop
definitief doorhakken. Dat verklaart
meteen waarom slechts één op drie ondervraagden
informatie bij andere scholen
inwon en amper één op zeven een
infodag van een andere hogeschool bijwoonde.
De keuze van een studierichting wordt
vooral bepaald door de interesse voor
die studierichting of de interesse voor het
beroep. Beïnvloeding door andere studenten,
ouders, CLB of de eigen school
zijn hierbij van ondergeschikt belang. Voor
slechts vier procent van de ondervraagden
primeerden de tewerkstellingsperspectieven.
Tussen de verschillende departementen
bestaan er wel duidelijke
verschillen. Zo voelen de studenten Verpleegkunde,
Lerarenopleiding en Sociaal
Werk zich blijkbaar hoofdzakelijk aangetrokken
door het beroep zelf, terwijl de
anderen zich vooral voor de studierichting
op zich interesseerden.
1 mei
Dat de hogeschool een goede naam heeft
en uitstekend onderwijs verstrekt, bereikt
via verschillende wegen onze toekomstige
studenten. Niet toevallig spelen
studenten en oud-studenten een niet
te onderschatten rol bij het belangrijkste
communicatiekanaal, en dat is de mondaan-mond
reclame. Bijna even belangrijk
zijn de overzichtelijke brochures, en ook
de infodagen en de opendeurdag zijn ideale
gelegenheden om de school beter te
leren kennen. Niet minder dan vijftig
procent van de studenten heeft dergelijke
dagen bijgewoond. Een erg belangrijke
datum daarbij blijft 1 mei, dat al jaren de
traditionele opendeurdag van onze Geelse
campus is.
Tony Bastijns
Jan Van Geel

Studeren in Geel is geen gek idee als je pakweg uit Lichtaart of Lommel komt, maar wat als je mijlenver van
de HIKempen-campus woont? Wat bezielt studenten om 70 of 130 km te overbruggen en een of meer
hogescholen met dezelfde opleiding links te laten liggen, om toch maar op de campus HIKempen te studeren?
Wij vroegen het aan een paar verre vogels uit het eerste jaar.
Bert Van Hirtum
Astrid Van Broeck,
eerste jaar
Bedrijfsbeheer (HWBK),
Sint-Niklaas
“Ik koos voor Geel na een persoonlijk
gesprek met docenten op de SID-INbeurs
van Gent, en daarna die van
Antwerpen. Ik was eigenlijk helemaal
niet van plan om zover van huis mijn
opleiding te kiezen, maar de Geelse
mensen die ik sprak, waren de enigen
die de specifieke situatie van mijn vooropleiding
en interesses niet als een
vervelend probleem zagen, maar als
een uitdaging die extra aandacht verdiende.
Met hen had ik een opbouwend
gesprek, en dat maakte het verschil.
Ook de sociale omgang met docenten
leek mij gewoon veel sympathieker
dan bij andere hogescholen, en nu ik
hier zit, ben ik daar eigenlijk wel zeker
van. Daarom vond ik de stap van
middelbaar naar hoger onderwijs niet
eens zo groot, hoewel ik daar aanvankelijk
best wel bang voor was.”
Gert Geraerts,
eerste jaar
Industrieel Ingenieur (IIBT),
Lanaken
“De sport heeft me naar Geel gebracht. Ik voetbal in de A-kern van Verbroedering
Geel, en kan hier rekenen op een aangepast lessenrooster en soepele afspraken
met docenten. Verder apprecieer ik de ruime openingsuren van het lab
informatica, zodat ik ook na mijn dagelijkse training nog opdrachten kan uitvoeren.
De ingenieursopleiding vind ik erg persoonlijk. De groepen zijn klein en de
lesgevers gedragen zich sociaal. Ze kennen je bij naam en staan tussen ons, niet
boven ons. Uitleg vragen gaat gewoon gemakkelijk. Ik vind het verschil met de
humaniora op dat vlak dan ook heel klein.”
Karel Verhulst,
eerste jaar graduaat
Elektromechanica (TW), Stabroek
“Na een jaar ingenieursstudie in Antwerpen wilde ik graduaat Elektromechanica
studeren. Ik wist wel één ding: nooit meer in een grootstad. Zelf ben ik een
buitenmens en ik zocht een hogeschool in een landelijke omgeving, mét een
landelijke mentaliteit. Ik stoorde me aan de vaak ronduit neerbuigende en nietgeïnteresseerde
houding van het personeel van mijn vorige hogeschool. Van
vrienden hoorde ik dat het contact met de docenten hier veel gewoner was, zonder
dikke-nekken-gedoe. Vandaar mijn keuze.
Ik ben blij dat ik nu hier zit. Ik vind dat de docenten hier dicht bij de student staan,
en voel me hier au sérieux genomen. Ook de nette gebouwen en de goed
onderhouden groenomgeving vind ik fijn. Dat toont toch aan dat iemand met die
zaken bezig is.”
Agora HIKempen • 7

In de kijker Efficiëntie via outsourcing
Aan het einde van elk academiejaar zien een aantal studenten hun
eindwerk bekroond met een prijs. Aangezien de inhoud van die werken
vaak ook voor een ruimer publiek interessant is, willen we er voor u een
paar uitlichten. Eerste in de rij is Nicky Goelen. Zij sleepte aan het einde
van haar driejarige opleiding Bedrijfsbeheer optie Expeditie, Distributie en
Transport de Ahlers-prijs in de wacht met haar logistieke eindwerk:
Efficiëntie via outsourcing. Het Alcatel Bell verhaal.
De sterke concurrentie in bijna alle business-sectoren
dwingt bedrijven ertoe hun
klanten extra goede voorwaarden te bieden.
En aangezien die klanten alsmaar
veeleisender worden en een betrouwbare
service verwachten tegen een zo laag
mogelijke prijs, maakt die opgave er niet
gemakkelijker op.
Bedrijven zijn niet in staat al hun activiteiten
uit te voeren tegen een optimale prijskwaliteitverhouding
en opteren daarom
meer en meer voor outsourcing. Dat is
de strategische beslissing om niet-kernactiviteiten
toe te kennen aan een bedrijf dat
in zulke activiteiten gespecialiseerd is en
ze dus efficiënt en rendabel kan uitvoeren.
8 • HIKempen Agora
Wanneer dergelijke uitbesteding doordacht
gebeurt, zullen beide partijen er
voordeel kunnen uithalen.
Redenen
De meeste bedrijven zijn beperkt in capaciteit,
plaats en investeringsmiddelen.
Daarom reserveren ze de beschikbare
ruimte en middelen bij voorkeur voor
hun kernactiviteiten. Uitbesteding van de
nevenactiviteiten aan een ander bedrijf is
dan vaak een goed alternatief. Bovendien
is dat bedrijf gespecialiseerd in de uitbestede
activiteiten, waardoor het meer
kennis en gerichte investeringen kan inzetten
en daardoor kostenbesparende
ideeën kan voorleggen.
Voordelen
De voordelen voor de verschillende partijen
zijn legio. De uitbesteder kan dankzij
de specialisatie van de dienstverlener zijn
nevenactiviteiten verbeteren. Daardoor
krijgt hij meer ruimte voor de kernactiviteiten,
zodat ook die verbeteren. Meer
zelfs, hij kan tegelijk zijn klantenservice
optimaliseren, kosten drukken en het
personeelsbestand inkrimpen.
En ook de de gespecialiseerde dienstverlener
vaart wel bij deze manier van werken.
Hij geniet schaalvoordelen doordat
hij de volumes van verschillende klanten
kan samenbrengen.
Zelfs het personeel wordt er beter van.
De werknemers gaan van een organisatie
waar ze slechts als een noodzakelijke
kostenpost worden gezien, naar een bedrijf
waar ze de core-business uitmaken.
Nadelen
Toch is er ook een keerzijde. De uitbesteder
verliest controle over de uitbestede
activiteiten en geeft vakkennis en ervaring
uit handen. Daarnaast wordt hij
afhankelijk van de gespecialiseerde dienstverlener
en bestaat er een risico op afbreuk
van het outsourcingsproject.
Outsourcing gaat bovendien gepaard met
hoge initiële kosten en het prijsgeven van
vertrouwelijke bedrijfsgegevens. Verder
neemt het klantencontact af en zijn er
extra kosten voor onder andere kwaliteitscontrole
en sociale begeleiding van
de uitbestede werknemers.
De gespecialiseerde dienstverlener op
zijn beurt moet rekenen op aanzienlijke
investeringen met als risico financiële
moeilijkheden, meer bepaald als de terugverdienperiode
van de investering langer
is dan de duur van het outsourcingscontract.
En voor het personeel ten slotte is er
risico op afdanking en vermindering van
het loon en de kwaliteit van de arbeidsvoorwaarden.
Succesfactoren
Wil een bedrijf van het outsourcingsproject
een succes maken, dan houdt het best
een aantal factoren in het achterhoofd.
Eerst en vooral moeten uitbesteder en
dienstverlener duidelijke afspraken maken
en die vastleggen in een outsour-

cingscontract. Dat contract dient ook de
prestatienormen te vermelden, die bovendien
systematisch gemeten moeten
worden.
Beide partijen moeten zich verder gedragen
als partners en elkaar zoveel mogelijk
helpen en aanvullen. De uitbesteder moet
goed weten wat zijn kern- en nevenactiviteiten
zijn, en bij de keuze van de outsourcingspartner
niet over een nacht ijs gaan.
Last but not least is er de communicatie.
Regelmatig communiceren is een belangrijke
pijler voor succes.
Zes-stappenplan
Een bedrijf dat ervoor kiest bepaalde
activiteiten uit te besteden, zal een bepaald
proces moeten volgen met zes stappen.
Eerst is er de bewustwording. Het
bedrijf ondergaat een grondige analyse
om zijn kern- en nevenactiviteiten te onderscheiden.
In de tweede fase komt er
een SWOT-analyse: een afweging van
enerzijds eigen sterkten en zwaktes en
anderzijds kansen en bedreigingen vanuit
de markt. Stap drie behandelt het managementvraagstuk
do or buy (zelf doen of
uitbesteden). De plus- en minpunten van
die twee alternatieven worden in stap
vier tegen elkaar afgewogen. Als uiteindelijk
de beslissing valt om bepaalde activiteiten
uit te besteden, kan het bedrijf
overgaan naar stap vijf: de invoering van
het outsourcingsproject. En wanneer het
project een tijd loopt, is er ten slotte als
stap zes nog een evaluatie van de bedrijfssituatie
om indien nodig aanpassingen door
te voeren.
Outsourcing
bij Alcatel Bell Geel
Alcatel Bell in Geel is één van die bedrijven
die ervoor gekozen hebben bepaalde activiteiten
uit te besteden. Zo ontfermt
FedEx Logistics zich sinds 1 januari 1998
over de logistiek van Alcatel.
Alcatel had vier goede redenen om haar
logistieke activiteiten uit te besteden. Om
het hoofd te kunnen bieden aan de steeds
sterker wordende concurrentie, moest
Alcatel haar prijzen zien te drukken. Daarvoor
was een lagere kostenbasis essentieel.
Dat kon maar door zich toe te
leggen op haar kernactiviteiten, en nevenactiviteiten,
waaronder logistiek, uit te
besteden. Daarnaast hielp die uitbesteding
de sterk dalende rentabiliteit van de
afgelopen jaren opnieuw te verhogen en
het bedrijfsresultaat op te krikken. Ten
slotte wou Alcatel haar investeringen en
haar managementaandacht voornamelijk
richten op haar kernactiviteiten, meer
bepaald marketing en productontwikkeling.
Alcatel onderwierp het outsourcingsproject
aan een aantal strikte voorwaarden,
opdat alles zo vlot mogelijk zou verlopen
en vervelende verrassingen zouden uitblijven.
Het project verliep als volgt. Eerst was er
een korte bewustwordingsfase, dan een
grondige doorlichting van de potentiële
outsourcingspartners en de keuze van de
meest geschikte logistieke dienstverlener.
Daarna stelden Alcatel en FedEx een
outsourcingscontract op met daarin duidelijke
voorwaarden en afspraken. Vervolgens
begon het contract te lopen en
ten slotte was er de opvolging op basis
van het vastgelegde service level agreement.
Efficiëntie via
outsourcing
Een goede voorbereiding en een correcte
aanpak maken dat outsourcing zowel financieel
als operationeel een goede zaak
kan zijn en dus zeker het overwegen
waard is. Want zoals het spreekwoord
luidt: “Wie niet waagt, niet wint”.
Nicky Goelen
Agora HIKempen • 9

Uitgewuifd
Hilda Kerkhofs
Toen in oktober 1981 de campus in gebruik genomen werd, kwam Hilda
Kerkhofs in dienst om met een paar collega’s de cafetaria op te starten.
Samen met Lief Janssens werd Hilda een van de steunpilaren in de keuken.
Zij heeft tijdens al die jaren de campus zien evolueren en groeien. Het aantal
studenten en personeelsleden steeg voortdurend en daarmee ook de
activiteiten en het aanbod van de cafetaria. Naast koffie, broodjes, snoep
en soep kwamen er ook warme maaltijden op de prijslijst te staan en er
werden recepties verzorgd. Het cafetariateam nam zelfs de bediening bij
buffetten en diners voor zijn rekening,… Het leven op de campus lijkt nooit
stil te staan en al het volk dat er komt, vindt meestal ook de weg naar de
cafetaria. Elke nieuwe generatie studenten brengt een andere mentaliteit
met zich mee en ook voor de mensen in de cafetaria is dat telkens weer wennen en zich aanpassen. Hilda had daar nooit
veel problemen mee. Ze was altijd goedgeluimd en ging vlot met de klanten van de cafetaria om. Volgens haar collega’s is
ze nooit tegen haar zin komen werken. Na negentien verdienstelijke jaren vond Hilda dat het tijd werd om het wat rustiger
aan te doen. Zij geniet nu van haar pensioen en van alles waar ze vroeger te weinig tijd voor had.
Mia Swinnen
Op diezelfde 1 oktober 1981 als Hilda Kerkhofs trok ook Mia Swinnen naar
haar nieuwe job op de pas ingebruikgenomen campus van het HIKempen
langs de Geelse ring. Hilda ging in de cafetaria aan de slag en Mia ging op
zoek naar poetsmateriaal. Samen met haar collega’s-poetsvrouwen stond
ze in voor het onderhoud van de campus. Een niet te onderschatten taak,
want er liepen toen al ongeveer 1 800 studenten in de nieuwe gebouwen
rond. Bezoekers zijn wel eens verbaasd dat de campus er na twintig jaar
nog zo goed uitziet. Dat is ongetwijfeld te danken aan het werk van de
poets- en onderhoudsploeg, waarvan Mia ongeveer zeven jaar deel uit-
maakte. Door het groeiend aantal studenten had de cafetaria meer volk nodig en Mia zei de poetsploeg vaarwel. In de
cafetaria werkte Mia zoals ze gepoetst had: met veel inzet, efficiënt, maar onopvallend. Even onopvallend als ze werkte,
is ze een aantal maanden voor Hilda Kerkhofs definitief thuis gebleven. De geboorte van haar eerste kleinkind is aan deze
beslissing niet vreemd. Mia besteedt haar tijd en aandacht voortaan aan haar gezin en familie, ook onopvallend, maar met
veel inzet. De sportievelingen onder ons komen haar misschien wel eens tegen als ze op de atletiekpiste van de Leunen
rondjes aan het lopen is.
10 • HIKempen Agora

Studenten Hoe organiseer je een mega-fuif?
Jaarlijks organiseert het Verbond, het overkoepelende presidium van de studentenvereniging Atomos, de
Kerstcantus en Kerst-TD. Die Kerstcantus is met z’n 1 000 bezoekers een van de drie grootste
studentencantussen in Vlaanderen. De TD op zijn beurt is de grootste fuif in de Kempen en de grootste
studentenfuif in Vlaanderen. Je begrijpt wel dat aan de organisatie van dat evenement heel wat voorbereidend
werk voorafgaat. Een zestal presidiumleden zijn alleen daarmee zeer intensief bezig, terwijl de anderen de
overige activiteiten organiseren. Voor we die hele organisatie uit de doeken doen, willen we toch eerst het
concept even toelichten.
Het concept
Op de laatste donderdag voor de kerstvakantie
start om 19 uur de cantus. Tegen
22 uur is iedereen uitgezongen en kan het
tweede deel van de avond beginnen.
Dankzij de vele helpende handen gaan
tafels en stoelen in een mum van tijd aan
de kant. Dan is de zaal volledig klaar om
de uitzinnige massa te ontvangen. Om
veiligheidsreden hebben we de voorbije
jaren ook een tent geplaatst op de parking
van de Axion. Daardoor kunnen we de
massa fuifgangers beter spreiden en een
kwalitatief betere fuif aanbieden. Omdat
smaken verschillen, is er voor ieder wat
wils. De Axion-hal verandert in een dancehall
waar commerciële muziek de overhand
heeft. In de tent start het boerenbal
en staan laai en begaai hoog in het vaandel.
De eerste contacten
Voor de organisatie van de Kerst-TD
leggen we de eerste contacten begin
oktober. Dan proberen we om de nodige
vergunningen te verkrijgen. Dankzij
een positieve samenwerking met het
stadsbestuur vormt dat geen onoverkomelijk
probleem. De toeloop van ongeveer
7 000 feestvierders zorgt ook voor
de nodige verkeersproblemen. Om dit
probleem van de baan te krijgen, zorgt
het stadsbestuur voor de nodige wegsignalisatie.
En ook de directie van onze
hogeschool laat zich
niet onbetuigd. Zij stelt
haar parking ter beschikking,
zodat het
wildparkeren tot een
minimum beperkt
wordt. Die samenwerkingen
lopen bijzonder
vlot, wat voor ons van
onschatbare waarde is.
Als dat allemaal achter
de rug is, kunnen we beginnen met de
nodige tentenfirma’s te telefoneren. Offertes
opvragen is een erg tijdrovende
bezigheid, maar onvermijdelijk om de
beste prijs-kwaliteitverhouding te krijgen.
Voor ons is het veiligheidsaspect van
de tent zeer belangrijk. Daarom steken
wij ook zoveel tijd in het zoeken naar een
geschikte tent. Wanneer we eenmaal
enkele goede tenten hebben gevonden, is
de nodige prospectie ten velde aan de
orde. Op basis van die gegevens kunnen
we dan een definitieve en weloverwogen
keuze maken.
Maar het stopt niet bij de keuze van een
geschikte tent, wij voeren ook onderhandelingen
met verschillende brouwerijen.
Door bij hen de nodige kortingen te
bedingen, kunnen we het prijskaartje van
de veiligheid compenseren.
Een volgende aspect is zorgen voor een
geschikte licht- en geluidsinstallatie. Al
jaren werken wij samen met een bedrijf
van een oud-student van onze hogeschool.
Dankzij de band die hij heeft met Geel, en
onze jarenlange samenwerking wordt ons
fuifcomplex steeds weer omgetoverd tot
een bruisend geheel. Het licht en geluid
aanbrengen, vergt zeer veel tijd en precisie.
Woensdagavond omstreeks 23 uur
beginnen de gespecialiseerde mensen ermee.
Donderdagmiddag rond 13 uur is
de klus dan geklaard. Het resultaat is vaak
verbluffend.
Alle hens aan dek
Als al die afspraken in kannen en kruiken
zijn, kunnen we beginnen met de praktische
uitwerking van onze activiteit. Maandag
trekken we de hele dag uit om de tent
op te bouwen. Op aangeven van de
ervaren mensen van de tentenfirma brengen
wij palen, zeilen, houten vloer en
andere benodigdheden aan. Dat is een
Agora HIKempen • 11

werk waar de hele groep vol enthousiasme
aan meewerkt. Dinsdag plaatsen we
dan honderden meters hekken. Die dag
leggen we ook de elektriciteit. De kennis
van onze ingenieurs en gegradueerden
Elektromechanica in de dop komt hier
goed van pas. Voor de elektriciteitsvoorzieningen
vertrekken we van een volledig
uitgetekend plan. De verantwoordelijken
weten perfect waar welke elektriciteitskabel
loopt. Hierdoor krijgen eventuele
problemen snel een gepaste oplossing.
Woensdag brengen we de laatste
elektriciteitswerken en andere infrastructurele
voorzieningen in orde.
Donderdagmorgen omstreeks 10 uur
begint de eindsprint. Die dag moeten de
toegangstentjes nog worden opgebouwd.
De ingang delen we om praktische redenen
op in drie. Er is een ingang voor de
mensen die al een kaartje hebben gekocht,
een voor de mensen zonder en
een ingang voor de helpers. Een ander
zeer belangrijk werk voor donderdag is
de installatie van de tap en de togen. Voor
12 • HIKempen Agora
de correcte aansluiting van de tapkranen
komt er iemand van de brouwerij ter
plaatse. Tegen 13 uur, als de belichting
omhooghangt, kunnen we dan beginnen
tafels en stoelen te plaatsen. 1 000 stoelen
en bijbehorende tafels plaatsen, vergt
ook wel enige uurtjes werk. Rond 17 uur
is alles dan klaar.
Op de avond zelf komen we met onze 20
presidiumleden natuurlijk niet toe om al
het werk gedaan te krijgen. Gelukkig
kunnen we dan ook rekenen op een
honderdtal vrijwilligers. Om hen herkenbaar
te maken, krijgen ze allemaal een
speciaal ontworpen T-shirt van het Verbond.
Elke ploeg heeft zijn eigen kenteken
op het T-shirt. Zo is het voor de
tapverantwoordelijken duidelijk welke
mensen wanneer moeten werken. Tijdens
de cantus zorgt de studentenraad
voor de bierbedeling. Elke helper krijgt
vooraf schriftelijke informatie over de
aard en het tijdstip van zijn werk. Door
een gedeeltelijke overlapping van de verschillende
ploegen, kan ons rotatie-sys-
teem zonder problemen de avond overleven.
Om alle moegewerkte studenten
te bedanken, organiseert het Verbond op
het einde van het jaar een feestje.
Le moment suprême
Om 18 uur komen de eerste studenten
aan. Voor zij de zaal betreden, kunnen ze
hun jas achterlaten in een bewaakte vestiaire.
Daarvoor zorgt elk jaar een klas
van onze hogeschool. Met de opbrengst
van dat werk financieren ze een deel van
hun reis aan het eind van het jaar.
Tijdens de fuif is het werk zeer veelzijdig:
pintjes tappen, bonnetjes verkopen, stempels
zetten aan de ingang, geld tellen,
vaten verwisselen, ... Om al die taken in
goede banen te leiden, zijn er een achttal
coördinators. Die mensen beschikken
allemaal over een walkie-talkie, zodat de
nodige communicatie bijzonder vlot verloopt.

Na de feiten
Om 3 uur leggen we het laatste plaatje op
de draaitafel. Als alle fuifgangers dan zijn
verdwenen, mogen wij nog beginnen met
alles op te ruimen. De bekers opscheppen,
alle hekken verwijderen, de tent
afbreken, enzovoort. Omstreeks 8 uur
kunnen de eerste presidiumleden dan
tevreden huiswaarts keren. Een TD van
dergelijk formaat brengt aardig wat centen
in het laatje. Die zijn echter hard
nodig om onze werking te bekostigen.
De opbrengst gaat dan ook naar onze
andere activiteiten zoals ons galabal, de
kotstudentenavond, slotjesdag en de verbondsfeesten.
Zo zie je maar: student
zijn is meer dan studeren alleen!
Floris “Kruimeltje” Schats
Dries “Linter” Janssens
Agora HIKempen • 13

Studenten
De laatste jaren is de wereld rondom ons grondig aan het veranderen in een informatiemaatschappij. Het
voorbeeld bij uitstek daarvan is uiteraard de opkomst en fenomenale groei van het Internet. Vrijwel niemand
kan nog om dat wereldwijde netwerk heen, ook of vooral onze studenten niet. Van hen wordt terecht
verwacht dat ze vlot hun weg vinden op de digitale snelweg. Dikwijls loopt die weg via SIN, Student Information
Networking.
SIN wil de studenten helpen om de drempel
naar het Internet en de diverse nieuwe
informatiebronnen te verlagen. Sinds
wij die studentenvereniging drie jaar geleden
boven de doopvont hielden, zijn de
meesten ondertussen wel vertrouwd met
termen als e-mail, surfen en Internet. Per
slot van rekening slaan ook de media ons
tegenwoordig bij wijze van spreken met
massa’s internetadressen om de oren.
Maar toch blijft ook vandaag de stap om
metterdaad de informatiesnelweg op te
surfen, voor sommigen nog a bridge too
far. Als Student Information Networking
willen we hun hierbij een handje toesteken.
De computerleken onder de studenten
kunnen bij ons terecht om efficiënt computers
te leren gebruiken en hun eerste
stappen te zetten op het Internet. De
gevorderde gebruikers gunnen we een
blik achter de schermen van de digitale
snelweg. En ten slotte willen we de
verschillende verenigingen op onze hogeschool
helpen om te communiceren via
het Internet.
De beginners
Allereerst kunnen minder ervaren studenten
bij ons dus terecht wanneer ze
hun eerste stappen zetten in cyberspace:
we helpen ze waar nodig en zorgen voor
nuttig advies.
Op regelmatige basis bieden wij bijvoor-
14 • HIKempen Agora
Zonde als je SIN niet kent
beeld een lesweek aan. Dan kan iedereen
op dinsdag- en donderdagmiddag langskomen
in een computerlokaal dat we
hebben vastgelegd op de campus. In de
beginnerscursussen snijden we verschillende
onderwerpen aan zoals e-mailen
met Eudora en Webmail, surfen en zoeken
op het World Wide Web (WWW), Linux
en Windows. Al die lessen zijn gratis en
worden gegeven door studenten voor
studenten.
Als aanvulling op de lessen stellen we ook
een aantal handleidingen ter beschikking.
Die zijn te verkrijgen in papier en/of
digitaal formaat. De papieren versies kun
je steeds komen afhalen op onze stek in
het informaticalab (D010-011), voor de
digitale versies verwijzen we je natuurlijk
graag naar onze website.
Verder verzorgen we ook een helpdesk
voor de studenten. Iedereen die vragen
heeft over computers en internet, kan bij
ons terecht en wel op verscheidene manieren.
Je kunt gewoon onze medewerkers
aanspreken in het informaticalab of
je vragen deponeren op een van onze
forums. Een mailtje sturen naar
helpdesk@sin.khk.be kan uiteraard ook.
Wij zullen dan proberen een zo goed
mogelijke oplossing te geven voor je problemen.
De gevorderden
Om de nieuwsgierigen een kijkje achter
de schermen van het Internet te geven,
hebben we walhalla. Zo heet onze internetserver,
een computer waarop Linux

(voor ingewijden: een soort Unix)
draait met een constante internetverbinding.Geïnterresseerden
bieden wij een account aan
op die server. Zij krijgen dan een
stukje harde-schijfruimte en de
mogelijkheid om daarmee (bijna)
alles te doen wat ze willen. Om
hier een hoop technische termen
te vermijden, verwijzen we
je graag door naar onze website,
waar je kunt lezen welke diensten
je krijgt bij een account. Die
accounts zijn trouwens de enige
dienst die wij niet gratis verstrekken.
En dan nog: voor 200
frank per jaar, een peulschil dus, heb je al
zo’n account.
Communicatie
Onze laatste doelstelling was, zoals gezegd,
de communicatie tussen studenten
en studentenverenigingen bevorderen, en
dat via de digitale snelweg.
Om de contacten tussen studenten te
vergemakkelijken, zorgen wij voor email-aliassen
voor alle studenten. Iedere
student krijgt vanuit de hogeschool
een e-mailadres in de vorm van
studentnummer@khk.be. Maar zo’n reeks
getallen is nu eenmaal moeilijk te
onthouden. Daarom maken wij email-aliassen,
menselijker e-mailadressen
als je wil, geschoeid op de leest
voornaam.achternaam@student.khk.be.
We zorgen er uiteraard ook voor dat die
aliassen verbonden zijn met het originele
@khk.be-adres.
De studentenverenigingen helpen we verder
door ze te voorzien van een e-mailadres
en een eigen website. En ook zaken
zoals mailinglists, tellers en forums zijn
mogelijk. Al die sites komen samen in de
studentensite (www.student.khk.be).
Daar vind je links naar de internetlocaties
van onze studentenverenigingen en studenten.
Ook krijg je er hulp als je naar
bepaalde zaken wilt zoeken op het Internet.
Nog een vorm van uitwisseling zijn onze
forums. Beschouw het als prikborden op
het Internet waarop je berichten kunt
achterlaten. Andere mensen kunnen die
dan lezen en erop reageren. Sinds kort
zijn er buiten het algemene studentenforum
ook speciale forums bijgekomen voor
de helpdesk en voor de studenten van
Toegepaste Informatica (TI in’t kort).
Je kunt ons zoals gezegd altijd vinden in
het informaticalab (D010-011). Als je
daar binnenwandelt, dan zitten we links
achter het muurtje. Daar staat overigens
ook onze server. Onze medewerkers
zitten er te wachten op je vragen of
opmerkingen. Trouwens, een berichtje
achterlaten kan ook in onze brievenbus
tegenover Campinia Media.
Nog veel internetplezier toegewenst!
Adressen
Via het Internet kun je SIN bereiken op de volgende locaties:
- SIN website: www.sin.khk.be
- SIN e-mail: sin@sin.khk.be
- Student website: www.student.khk.be
- Studentenforums: www.student.khk.be/forum
- TI website: www.student.khk.be/ti
Tim Verhoeven
SIN-medewerker
Barco-prijs
Op donderdag 14 december vond in
Technopolis (Mechelen) de plechtige
uitreiking plaats van de jaarlijkse Barco-prijzen.
Sinds 1987 lauwert dit
West-Vlaams bedrijf elk jaar opnieuw
de beste eindwerken van de Vlaamse
industrieel en burgerlijk ingenieursopleidingen.
Dit initiatief wordt gerealiseerd
in samenwerking met de
Vlaamse Ingenieurskamer (VIK) en het
Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek-
Vlaanderen (FWO). De Vlaamse hogescholen
en universiteiten nomineren
hun kandidaten voor deze prestigieuze
prijs, die ook een aantrekkelijk
financieel kantje heeft voor de winnaars:
100 000 frank per bekroond
eindwerk. Een jury van specialisten
uit het bedrijfsleven en de academische
wereld selecteert daaruit enkele
kandidaat-winnaars, die hun eindwerk
vervolgens mogen komen verdedigen.
Bart Haagdorens, die vorig jaar
als industrieel ingenieur Elektronica
optie ICT afstudeerde aan de Katholieke
Hogeschool Kempen in Geel, werd
als laureaat uitgeroepen voor zijn eindwerk
Nauwkeurige bepaling van transmissietijd
in een glasvezelnetwerk. Meetsysteem
met GPS als tijdsreferentie. Bart
liep stage bij Siemens-Atea in Herentals.
Ook de hogeschool werd in de
huldiging betrokken en aangespoord
om de kwaliteit van de afstuderenden
hoog te houden: als binnen een tijdspanne
van vijf jaar nog twee van hen
erin slagen deze prijs weg te kapen,
ontvangt de school een topklasse dataprojector
van Barco.
HIK HIK Kort Kort
Agora HIKempen • 15

Kunst
Kanttekeningen bij Clem Verbiest
Binnenkort ‘hangt’ huiscartoonist Clem Verbiest in de Gaanderij, de tot kunstgalerij omgedoopte gang tussen
de agora en blok D. Inderdaad, de werkgroep Cultuur op de Campus exposeert van 23 januari tot 23 februari
kunstig werk van eigen bodem en huis: een selectie van Clems cartoons - die hij onder meer voor dit tijdschrift
maakte.
Je zou helemaal niet vermoeden dat achter
deze competente collega medischlaboratoriumtechnoloog
uit ons departement
Gezondheidzorg en Chemie ook een
artistiek erg begaafd levensgenieter schuilgaat.
Clem heeft bovendien een erg
gezonde want bijzonder relativerende kijk
op de dingen des levens. Hij verwijst
daarbij graag naar de levensfilosofie van
de kater thuis, die zich bij voorkeur luizig
in een zetel nestelt en zich voorts geen
zorgen lijkt te maken, zelfs niet over de
veterinaire ingreep die hem blijvend zal
tekenen …
16 • HIKempen Agora
Gevraagd en gevreesd
Gevoelige peuter als hij was, had Clem
soms grote schrik van heksen en draken
tijdens de poppenkastvoorstellingen. De
juf liet Clemmeke dan ook toe achteraan
in de klas zijn prille aanleg en potloodjes
te scherpen.
In de lagere school was hij trouwens ook
de illustrator van dienst als de meester
weer eens een seizoensgebonden titel
voor een opstel opgaf. Die moest dan op
het bord met krijt worden gevisualiseerd
en dat kon Clem véél beter dan de meester!
Toen geboren en getogen Ensbergenaar
Clem in het Diestse middelbaar onderwijs
de baard in de keel kreeg, kwamen er
ook zijn eerste karikaturen van leraars
aan. ‘De slikker’ - onze voorgangers in

het onderwijs torsten allen soms weinig
flatterende bijnamen - was een van zijn
eerste studieobjecten. Bij dergelijke praktijken
riskeerde de tekenaar nochtans
permanent een retenue.
Weldra werd Verbiest geducht voor zijn
tekeningetjes; zelfs zijn klasgenoten waren
niet altijd opgetogen over de wijze waarop
hij hen uitprentte…
Clems tekentalent:
aangeboren
Clem is een echt natuurtekentalent. Een
autodidact als het ware. Zijn spaarzame
ouders wilden namelijk niet dat hij een
artistieke opleiding volgde, wegens te
onzeker voor de toekomst. Hij zegt van
zichzelf dat hij de stiel leerde met het
gewoon nauwkeurig observeren van personen,
door er vlak tegenover te gaan
zitten. En zeggen dat wij als interviewers pal
tegenover hem zaten!
Clem ging wel wat spieken bij Guust
Flater van Franquin en bij andere grootmeesters
als daar zijn Uderzo & Goscinny
(Asterix) en Morris (Lucky Luke).
Humor is daarbij trouwens altijd het
belangrijkste uitgangspunt, hoewel
Clem niet verbergt dat een zeker
stoutheidsgehalte - het woord
komt van hem - zeer zeker
wenselijk kan zijn.
Agora HIKempen • 17

Wat hem ook typeert als kunstenaar, is
dat hij eigenlijk geen archief heeft. Meestal
werkt hij in opdracht of geeft hij gewoon
zijn kunstwerkjes als geschenk aan
een vriend of collega die, bijvoorbeeld,
met pensioen gaat. Daarom ook zal hij
voor zijn tentoonstelling in de Gaanderij
veel werk moeten gaan terughalen bij die
vrienden, samen ook met de wenskaarten
die hij o.m. ter gelegenheid van nieuwjaar
zelf ontwerpt.
18 • HIKempen Agora
Als hij voor Agora een tekst moet illustreren,
vraagt Clem steevast aan de redactie
een broedtijd om zich van de inhoud van
een artikel te laten doordringen. Hij wil
zich de tijd gunnen om bijvoorbeeld eens
een bepaalde machine van nabij te gaan
bekijken voor hij ze op papier zet. Als
tekenmateriaal gebruikt Clem overigens
haast uitsluitend potloodjes en kleurstiftjes,
uitzonderlijk het penseel met Chinese
inkt.
Fijnbesnaard
Muziek is meer nog dan tekenen Clems
favoriete hobby! Het kleinkunstgenre ligt
hem na aan het hart en hij heeft het
perfect in de vingers op de onmisbare
gitaar.
Bij gebrek aan een leraar klassieke gitaar
in de academie in Geel, kreeg hij vooraan
in de jaren zestig zijn eerste gitaarlessen
van een leraar cello. Pas eind jaren tachtig
heeft Clem dan een volledige meerjarige
cyclus klassieke gitaar annex notenleer
doorlopen.
In zijn retoricatijd speelde en zong hij Miel
Cools, Boudewijn De Groot en andere
Simon & Garfunkels, en dit in rokerige
parochiezalen met soms een wel erg
weerbarstige geluidsversterking. Maar
ook menige HIK-revue en opening van
een academiejaar werden door troubadour
Verbiest opgeluisterd of ingezongen.
Clem zegt dat zingen en gitaarspelen voor
hem best samengaan. Hij gruwt nu nog
van die solo-gitaaroptredens voor de
examenjury, waarbij uitsluitend noten
werden geproduceerd. Clem betreurt
wel dat hij de laatste tijd minder tot zingen
en gitaarspelen komt. Mogelijk daarom
hadden we opvallend weinig moeite om
hem te overtuigen om op de vernissage
van zijn tentoonstelling niet enkel veel te
laten zien maar ook nog eens iets te laten
horen. Samenzang met het publiek behoort
dus zeker tot de mogelijkheden.
Edelweiss
Als in juni aan Clems bloedstollende lessen
op de campus weer eens een eind
gekomen is, trekt hij met zijn vrouw en
twee lichte rugzakken naar de bergen.
Met de trein naar een stad aan de voet van
een of ander gebergte en dan van berghut
tot berghut trekken, dat is pas vakantie
voor het echtpaar Verbiest.
We waren zo boosaardig om te vragen of
ze dan een gsm bij zich hebben, en, wonder
boven wonder, er volgde een positief
antwoord! Maar die gsm bleek enkel en

alleen aangeschaft om in de bergen de
evolutie van een hoogzwangere dochter
stap voor stap te kunnen volgen. Voorts
staat het ding bijna altijd af en slechts
enkele intimi kennen het nummer.
En zeggen dat zo’n veelzijdig talent overweegt
om ons eerlang te verlaten! Inderdaad
Clem zegt dat hij eind november
2001 uitgezongen is op onze campus en
voltijds gaat genieten van zijn TBS 55+statuut.
Of hij nog voor Agora blijft
tekenen, zegt hij er niet bij, maar we
hopen maar dat hij ook daar dan geen
definitieve streep onder trekt!
Mieke Kenis
Raf Waeyaert
De vernissage van de tentoonstelling
met Clems cartoons vindt
plaats op 23 januari om 17.30 uur
in de kleine cafetaria van de campus
HIKempen.
Agora HIKempen • 19

Onderzoek Maat-, maar ook wetenschappelijk
Wat vroeger exclusief het werkterrein van universiteiten en bedrijven was, behoort sinds het hogeschooldecreet
officieel ook tot de opdracht van de hogescholen: wetenschappelijk onderzoek. Wel leggen de
hogescholen zich met name toe op projectmatig wetenschappelijk onderzoek (PWO). Het zuiver wetenschappelijk
onderzoek blijft het domein van de universiteiten. Toch hebben die het kennelijk wat moeilijk met
de territoriumherverdeling. Maar ze zullen ermee moeten leren leven, de trend is onomkeerbaar: PWO is
niet meer weg te denken uit het hogeschoollandschap. Het departement Sociaal Werk van de KH Kempen
mag als voorbeeld dienen. Het doet wél, en kijkt af en toe eens om. Wij zochten Guido Cuyvers op, die voor
het departement SW de onderzoeksprojecten coördineert. Tussen het coördineren door stond hij ons
welwillend te woord.
Voor alle duidelijkheid: het departement
SW heeft niet gewacht op het decreet om
zich op PWO te storten. Al in 1989 deed
Geel, samen met de sociale hogescholen
van Antwerpen en Brussel, en met het
Verbond van het Katholiek Hoger Onderwijs
(‘de Guimardstraat’), een onderzoek
naar de studieloopbaan van studenten
hoger onderwijs. Verder was er in
1995 het onderzoek Behoeften en verwachtingen
van toekomstige bejaarden in
het arrondissement Turnhout. Toch is er
wel degelijk iets veranderd sedert het
decreet. Guido Cuyvers: “Onderzoek
kan nu officieel deel uitmaken van de
taakbelasting van een docent. Daardoor
kan de frequentie van de projecten toenemen.
Vroeger was een project per jaar
al heel mooi, nu loopt een aantal onderzoeken
parallel. Het departement ziet
daar niet alleen een mogelijkheid tot extra
tewerkstelling in, maar ook tot kwaliteitsverbetering
van de opleiding. Studenten
leren het werkveld kennen, docenten
houden de vinger aan de pols.”
Campingbewoners
Een mooi voorbeeld is de opdracht van
het OCMW van Rijkevorsel. In 1999
vroeg die instelling de medewerking van
het departement SW voor een onder-
20 • HIKempen Agora
zoek naar de situatie van permanente
campingbewoners ter plaatse. De wetgever
had de gemeenten namelijk voor de
keuze gesteld. Als ze een beleidsplan
opstelden, mocht permanente campingbewoning
uitdoven tot uiterlijk in 2005.
Als er geen beleidsplan was, moest die
vorm van wonen al in 2000 verdwijnen.
Het OCMW vroeg zich af wat er in 2005
zou gebeuren: zouden de campingbewoners
gewoon vertrekken? Zou het
OCMW voor alternatieve opvang moeten
zorgen? Studenten SW hebben de
situatie in kaart gebracht. Ze hebben een
vragenlijst voor de betrokkenen opgesteld.
Ze hebben hun rapport uitgebreid
met de campingbewoners besproken en
conclusies voor het beleid geformuleerd.
Guido Cuyvers: “Uit dit voorbeeld mag
blijken waarom dit soort onderzoek voor
ons zo belangrijk is. De onderzoekers
(lees: studenten onder begeleiding van
docenten) geven niet louter zinnig advies
aan een instelling die erom vraagt en die
ervoor betaalt. De studenten leren bovendien
om een beredeneerd en onderbouwd
onderzoek te doen, wat hen later
in staat moet stellen de aangeleerde methodiek
op andere domeinen zelfstandig
toe te passen. Ook belangrijk: de invalshoek
is niet die van de socioloog, maar die
van de maatschappelijk werker. Dat wil
zeggen dat er een engagement is ten
aanzien van de doelgroep, en dat de mensen
over wie het gaat, betrokken worden
bij alle fasen van het onderzoek.”
Selectiecriteria
De hogeschool hanteert vrij strenge criteria
om een onderzoeksproject te selecteren.
Zegt Cuyvers: “Ten eerste moet
het onderwerp relevant zijn voor de opleiding.
Geen Mars- of Dash-onderzoeken
dus. We moeten er met z’n allen iets
van kunnen leren over maatschappelijk
werk. Enkel als het project nieuwe kennis
oplevert over maatschappelijke werkpro-

lemen en integreerbaar is in de opleiding,
willen wij het helpen uitvoeren. Die
integratie is trouwens een belangrijk onderdeel:
we informeren de docenten uitgebreid
over een en ander, zodat die het
onderzoek in hun lessen kunnen meenemen.
Ten tweede is er de factor methodiek
en strategie. De student, maatschappelijk
werker in de dop, moet hier een
methode aangereikt krijgen die hem in de
toekomst van pas zal komen.”
Monopolie
Zoals gezegd doen de universiteiten een
beetje moeilijk over de nieuwe situatie.
Ze zijn hun monopoliepositie kwijt en
lijken de hogescholen als kapers op de
kust te beschouwen. Ze zijn echt niet
happig om de koek te delen. Er zijn
onvriendelijke reacties in de wandelgan-
gen, en de contacten tussen VLIR en
VHLORA zijn weinig productief. Vooral
op het hoger onderwijs van het korte
type wordt vanuit universitaire kringen
nogal neergekeken. Voor die stroeve
houding is volgens Cuyvers geen enkele
reden: “Wij hebben onze eigen invalshoek,
die van het toegepaste onderzoek.
We kunnen en willen niet concurreren
op het zuiver wetenschappelijke vlak.
Bovendien is de trend in Europa toch pro
samenwerking. De Bologna-akkoorden
zijn in dat opzicht overduidelijk: de kunstmatige
scheiding tussen de verschillende
vormen van hoger onderwijs zal in de
toekomst ook in België zeker vervagen.”
Een lichtpuntje is wellicht het Onderwijskundig
Beleidsgericht Onderzoek van het
ministerie van de Vlaamse Gemeenschap,
departement Onderwijs. Onderwijsinstellingen
kunnen daarvoor projecten in-
In vogelvlucht
dienen binnen de thema’s voorgesteld
door de overheid. Guido Cuyvers: “Vroeger
was dit exclusief een universitaire
aangelegenheid, in de toekomst zullen
ook de hogescholen ervoor in aanmerking
komen. Als in 2001 de nieuwe
thema’s eraan komen, maak ik mij sterk
dat we geselecteerd worden. Wij hebben
behalve theoretische kennis ook inzicht
in en ervaring met het werkveld te bieden.
Die nauwe contacten met de praktijk
missen de universiteiten doorgaans.
Als we het slim spelen, kunnen we elkaar
perfect aanvullen. Ik zie zelfs een kans om
met Leuven een samenwerkingsverband
op te zetten.”
Een optimist, die Cuyvers.
Ivo Verheyen
1997 Onderzoek naar de invloed van wijzigende materiële omstandigheden op het
gedrag van dementerende bejaarden in een intramurale setting: een onderzoek
voor rust- en verzorgingstehuis De Bijster in Essen.
1998 De rol van familieleden in een rvt. Een peiling naar verwachtingen en bereidheid
tot engagement: een onderzoek voor hetzelfde RVT in Rijkevorsel.
1999 Collega Diane Proost brengt als beleidsvoorbereidend onderzoek voor het
OCMW van Rijkevorsel de gemeente in kaart aan de hand van de
zogenaamde sociale indicatoren.
Onderzoek naar de informatieverstrekking aan de bevolking: onderzoek voor
het OCMW van Merksplas
Concrete invulling van de functie animatie in rusthuizen: een opvolgingsonderzoek
voor het departement Welzijn van de Vlaamse Gemeenschap. Het
eindrapport wordt in december 2000 besproken en in januari 2001 aan de
minister voorgelegd.
2000 Het beleidsvoorbereidend onderzoek voor OCMW Rijkevorsel loopt
door.
Rustig wonen in het groen. Onderzoek naar permanente campingbewoners op
Breebos: onderzoek naar de situatie van permanente campingbewoners in
Rijkevorsel.
Een onderzoek over - maar ook met - probleemjongeren.
Jo Kavs mag van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap de behoeften
van allochtone ouderen aan welzijns- en gezondheidsvoorzieningen onderzoeken.
Agora HIKempen • 21

Partners KVLT en KILTO: één geheel,
maar toch apart
Iedereen op onze hogeschool kent het KVLT of KILTO en legt onmiddellijk de link met de landbouwafdeling
in het L-blok. Maar waarvoor staan die letters? KVLT is het Kempisch Vormingscentrum voor Land- en Tuinbouw,
KILTO het Kempisch Instituut voor Land- en Tuinbouwonderzoek.
De leiding van die twee vzw’s is in handen van een directiecomité dat bestaat uit Fons Lommelen, Herman
Marien en Peter Verachtert. Wij liepen binnen op hun directiesecretariaat voor wat uitleg over de werking
van KVLT en KILTO.
KVLT
Fons Lommelen is binnen het directiecomité
verantwoordelijk voor de naschoolse
vorming, het werkgebied van KVLT.
De vzw wil fungeren als kenniscentrum
voor land- en tuinbouw, aldus Fons. Op
die manier wordt er een koppeling gemaakt
met het agrarisch onderwijs op ons
instituut. Er is opleiding op het gebied van
planten, dieren en hun milieu. De lesgevers
komen van onze hogeschool, maar
evenzeer vind je er mensen van de landbouwafdeling
van het Sint-Aloysiuscollege,
van de Technische School Sint-Jozef
en uit de agrarische bedrijfswereld, die
allen hun kennis uitdragen naar de agrarische
sector.
Bijgevolg is er een ruim vormingspakket
voorhanden met onder andere lessen
over mechanisatie, teelten, veehouderij,
paardenhouderij, tuinbouw, biologische
gewasbescherming en groenvoorziening.
Speciaal is in elk geval de opleiding Plantaardige
Leergangen, in België op dit niveau
een unieke opleiding. Het is een gespecialiseerde
bloemsierkunstopleiding gericht
op de professionele floristen. Eind juni
toveren die mensen tijdens hun examenopdracht
heel de landbouwhal om in een
gigantisch kunstwerk met bloemen.
Het KVLT biedt korte of langlopende
cursussen, studievergaderingen, demonstraties
en vervolmakingsdagen aan. Maar
die zijn lang niet voor iedereen toegankelijk,
merkt Fons Lommelen op. Het gaat
22 • HIKempen Agora
om een permanente vorming van personen
die in de landbouwsector werken, en
dus kunnen alleen zij inschrijven. In 1999
schoolden een honderdtal lesgevers in of
vanuit Geel zowat 1 000 cursisten bij.
Lokalen op maat
Het KVLT stelt zijn infrastructuur ook
open voor andere verenigingen of organisaties.
Zo komt bijvoorbeeld de VVOG
(Vereniging Voor Openbaar Groen) opleiding
geven aan personeelsleden van steden
en gemeenten, het PWA richt zich op
de langdurig werklozen en Fedagrim
schoolt de technisch-commerciële medewerkers
bij van de agrarische toeleveringsbedrijven.
Allemaal doen die buitenschoolse
instanties graag op het KVLT
een beroep vanwege zijn uitgebreide infrastructuur.
Er is de landbouwhal, een
geklimatiseerde vollegrondsruimte met
een vrije werkoppervlakte van 30 x 60
meter, interessant voor de machinesector.
En daarrond liggen een aantal praktijklokalen
die ze kunnen benutten. Bijvoorbeeld
het melklokaal, waar de laatste
snufjes van moderne melktechniek naast
elkaar staan, ideaal voor zowel de toelevering,
de melkveesector, als onze studenten.
Verder zijn er een medialokaal en
een computerklas met de voornaamste
agrarische software. Tuinbouwers kunnen
terecht in het serrecomplex en de
buitenteeltruimte. De laatste jaren werkt
het KVLT ook samen met firma’s uit
verschillende sectoren om de laatste nieuwe
teelttechnieken uit te proberen. Zo
bestaat er voor biologische gewasbescher-

ming een goed contact met Biobest. Ook
voor de uitbating van de 20 ha landbouwgrond
bestaan er dergelijke samenwerkingsverbanden.
Dat is een garantie voor
optimale contacten tussen de professionele
agrarische sector en het onderwijs.
Toegepast onderzoek
Sinds een aantal jaren loopt er binnen
KVLT een milieuproject. Herman Marien,
Fons Ver Berne en Rob Van Deun
doen onderzoek naar diverse milieuvriendelijke
technieken voor de agrarische
sector. Tussen het E-blok en de landbouwhal
liggen er bijvoorbeeld drie rietvelden
om kleinschalige waterzuivering in
de melkveehouderij uit te testen. Of er is
het onderzoek naar efficiënt watergebruik
en beregening in de tuinbouw. In
ons vorige nummer las je daarover al
meer. Daarnaast staan nog de nachtvorstbestrijding
in de fruitteelt (uitgetest in de
fruitplantage) en de biologische gewasbescherming
in de tuinbouw op het programma.
KILTO
Voor het tweede luik kloppen we aan bij
Herman Marien en Peter Verachtert.
Herman is verantwoordelijk voor KIL-
TO, terwijl Peter zich meer bezighoudt
met de inrichting en het onderhoud van
de diverse lokalen en terreinen. Met zijn
nuchtere kijk op problemen en zijn twee
rechterhanden is Peter tevens een gewaardeerd
lid van het campuscomité.
KILTO probeert de praktijk te bundelen,
praktijk die onontbeerlijk is voor de agrarische
opleidingen binnen onze hogeschool.
Dat was trouwens van bij de
oprichting van die opleidingen de overtuiging
van de initiatiefnemers, weet Herman.
Voor hem lijkt het dan ook duidelijk
dat KILTO zich in de toekomst moet
blijven toeleggen op praktijkgericht onderzoek.
Hij denkt daarbij aan rassenproeven,
het uittesten van nieuwe materialen
op hun bruikbaarheid en dergelijke.
Voorbeelden daarvan uit het verleden
zijn de Belmusa, de bij ons geteelde bananen,
of de samenwerking met het IOK
tijdens de opstart van de compostinstallatie
in Beerse.
De VDAB
doet ook mee
In het L-blok van onze campus vinden we
verschillende deelgebieden terug. Er is
het serrecomplex met de groente- en
sierteelt onder glas, de intensieve openluchtteelten
zoals fruitteelt, groenteteelt,
boomkwekerij en de akkerbouw. De
zuivelbereiding, die de broodjes in het
middagverblijf van kaas voorziet, en het
opstarten van een in-vitrolab zijn initiatieven
van deze vzw. KILTO coördineert,
maar de eigenlijke invulling van die deelgebieden
is het werk van de vakdocenten
uit het onderwijs.
Vanuit KILTO loopt er in samenwerking
met de VDAB al enkele jaren een werkervaringsproject
voor langdurig werklozen.
In diverse statuten (Wep plus, Gesco)
kunnen die mensen wat werkervaring
opdoen in de land- en tuinbouwsector.
Het accent ligt vooral op de werkattitudes.
Na een jaar werken, verlaten ze
KILTO en kunnen ze op zoek naar een
vaste job.
Bedrijvigheid alom dus in het L-blok. Loop
je al lang met een idee of suggestie over
iets met dieren of planten, misschien is dit
de plaats waar je dat ei kwijt kunt.
Paul Grauwen
Agora HIKempen • 23

Sport
Nationaal Kampioen
Wim De Vocht
Arendonkenaar Wim De Vocht belandde
met een omweg in de wielrennerij. Hij
begon als motorcrosser en trainde daarvoor
vaak op de mountainbike. De tochten
met de op eigen kracht voortbewogen
tweewieler bevielen hem eigenlijk
beter dan die met de gemotoriseerde
versie. Daarom besloot hij te gaan wielrennen.
Als vijftienjarige sloot hij zich aan
bij een club uit Turnhout en startte halfweg
het seizoen als Nieuweling. Hij
verbaasde iedereen want hij kwam dat
jaar al met vijf bloemtuilen naar huis. Zijn
eerste wedstrijd is hij trouwens nog niet
vergeten, klasgenoot Wim Clissen won
en hij werd vierde.
Trofeeënkast
In zijn tweede jaar als nieuweling ging
Wim voluit en won 36 wedstrijden. Het
volgende seizoen moest hij aantreden bij
de Junioren. Hij veranderde van club en
trok naar de Groeningespurters uit Kortrijk.
Voor ons buitenstaanders lijkt dat
een verre verplaatsing, maar Wim motiveert
zijn overstap. Dat is de beste
juniorenploeg van België, er zit heel wat
kapitaal bij die club zodat zij de renners
optimaal kan begeleiden en van materiaal
voorzien. Bovendien spitst deze club zich
niet toe op de zogenoemde kermiswedstrijden,
maar neemt zij deel aan de interclubwedstrijden.
Dat zijn wedstrijden
voor de beste renners van België. Daarnaast
kon hij met de club aan verscheide-
24 • HIKempen Agora
Wim 2 , twee snelle jongens op de fiets
Het eerste jaar Elektromechanica (groep B2) van het departement
Technische Wetenschappen telt enkele sportieve jongelingen. Twee
daarvan plaatsen we in dit nummer in de kijker, namelijk Wim De Vocht
en Wim Clissen, allebei gebeten door de microbe van het wielrennen.
ne gerenommeerde
buitenlandse
wedstrijden deelnemen.Wedstrijden
in Nederland,
Frankrijk, Duitsland,
Italië en Oostenrijk
stonden
steevast op het
programma. Dat
het een West-
Vlaamse club betreft,
is niet te verwonderen,
stelt
Wim. Het wielrennen
is zeer populair
in Oost- en
West-Vlaanderen.
Er is steeds een
enorme publieke
belangstelling, de
regionale tv-stations
besteden er veel aandacht aan en de
omlopen zijn er veel afwisselender dan in
Antwerpen of Limburg. Het is altijd feest
als je een wedstrijd gaat rijden in Oost- of
West-Vlaanderen, beamen beide renners.
Op naar Kortrijk dus en dat viel mee, en
hoe! Elf overwinningen kon Wim als eerstejaarsjunior
behalen, met als belangrijkste
de Provinciale titel in het tijdrijden en
een achtste plaats in Athene bij de Wereldkampioenschappen
op de weg voor
ploegenachtervolging.
Vorig jaar als tweedejaarsjunior ging het
nog beter. Met 19 overwinningen werd
hij de zegekoning. Door de buitenlandse
ervaring die hij met zijn club en met de
stages vanuit de wielerbond opdeed, kon
hij nationaal en zelfs internationaal zijn
mannetje meer dan staan. Wim werd in
2000 Belgisch en Provinciaal Kampioen
op de weg, en op de piste behaalde hij de
nationale titel in de sprint. Hij mocht
weer deelnemen aan de Wereldkampioenschappen
op de weg, dit keer in het
Italiaanse Fiorenzuola met een zevende
plaats als resultaat.

Met vallen en opstaan
Hij kon vier wereldbekerwedstrijden winnen,
twee in Nederland en twee in Luxemburg.
Wim stond heel het seizoen op de
zesde plaats in de wereldbekerstand. Met
zijn deelname aan de Wereldkampioenschappen
op de weg in het Franse Plouay
in het vooruitzicht zag hij zichzelf nog wel
enkele plaatsjes stijgen in dit klassement.
Hij werd namelijk getipt als favoriet voor
die Wereldkampioenschappen, maar een
verkeersbord tijdens de training voor dat
WK besliste daar anders over. Het bord
was groot genoeg, lacht Wim, maar toch
reed hij ertegen en brak zo zijn sleutelbeen
en schouder. Gedaan voor dit
seizoen, gedaan met het WK. Een heel
seizoen voorbereiding op die ene wedstrijd
van het Wereldkampioenschap werd
Wim Clissen
In dezelfde klas zit nog een andere wielerfanaat.
Wim Clissen uit Heultje-Westerlo
rolde op vijftienjarige leeftijd heel toevallig
in de wielersport. Om te kijken of
het wel iets voor hem was, begon hij te
trainen in de wielerschool van Herentals.
Dat vlotte goed en Wim startte bij de
Nieuwelingen. Elk seizoen wist hij wel
een vijftal wedstrijden te winnen. De
kampioenschappen waren blijkbaar niet
zijn wedstrijden, want daar lukte het nooit.
Ondertussen heeft hij al een jaar bij de
Beloften achter de rug. Hij koos voor een
Oost-Vlaamse club wegens de betere begeleiding
en het betere materiaal ten opzichte
van de Antwerpse clubs. Hij rijdt
bij RDM - Bianchi uit Baardegem. Dit
semi-professionele team selecteert de
betere wedstrijden in binnen- en buitenland.
Afgelopen seizoen kon Wim daardoor
al heel wat ervaring opdoen, hij reed
bijvoorbeeld alle klassiekers mee. Winnen
kon hij in zijn eerste beloftenjaar niet,
maar verschillende tweede en derde plaatsen
bevestigden zijn talent. De ouderen
waren in de spurt steeds iets sterker dan
ik, lacht Wim.
Professionele
kilometervreter
Ook Wim Clissen hoopt op
termijn kans te maken op een
profcontract. Dat contract is
zijn uiteindelijke doel, maar hij
wil wel eerst zijn diploma behalen.
Als hij dat heeft, dan wil hij
alles op alles zetten om professioneel
te kunnen sporten.
Om goed mee te kunnen bij de
Beloften, staan er heel wat trainingsuurtjes
op het programma.
Tijdens de winter wordt de
conditie op peil gehouden met
mountainbiken en met krachttraining.
Vanaf half december
begint de training op de weg
opnieuw. Tijdens het seizoen
kom je dan per week al snel aan 25 uur
training, zonder de wedstrijd van het
weekend. Die wedstrijden gaan over 170
tot 180 kilometer, soms zelfs tot 200
kilometer. De gemiddelde snelheid kan
tijdens zo’n wedstrijd oplopen tot 47
kilometer per uur op een vlakke omloop.
Tijdens de training gaat het iets langzamer,
maar met een gemiddelde van 30
kilometer per uur fietst hij op een namid-
door dit ongeluk een maat voor niets.
Spijtig, want clubgenoot Kevin De Weerdt
werd er vierde en Wim voelde zich minstens
even sterk.
Maar het voorbije seizoen bracht toch
nog iets op. Dit jaar kan Wim aan de slag
bij de Beloften en wel in de nieuwe
DOMO-Farm Frites-ploeg van Patrick
Lefèvre. Die overgang heeft hij gekozen
met het oog op de toekomst. Als hij met
zijn nieuwe ploeg zulke resultaten kan
behalen als vorig jaar, hoopt hij op termijn
een profcontract in hetzelfde team te
kunnen krijgen. Zo’n profcontract, daar
droomt iedereen van, aldus Wim, maar
hij wil eerst wel proberen hier zijn diploma
te behalen. Door het gunstige lessenrooster
dit jaar ziet hij de combinatie
training en studeren wel zitten.
dag toch al gauw 180 kilometer. Minstens
eenmaal per week krijgt hij zo’n lange
training voor de wielen geschoven. Veel
tijd om te studeren lijkt er dan niet meer
over te blijven, maar met een goede
planning moet alles tot een goed einde
kunnen worden gebracht.
Paul Grauwen
Agora HIKempen • 25

Projecten Het is feest als je met ECDL rijdt
Kun jij omgaan met een computer? Als je aan een hogeschool werkt of studeert, lijkt het vanzelfsprekend.
Maar is dat ook zo? Bij sollicitaties gaan bedrijven er in elk geval vaak vanuit dat een basiskennis computer
aanwezig is. Computer-basisvaardigheden maken immers meestal deel uit van het leerpakket dat studenten
hebben gekregen tijdens hun middelbaar onderwijs. Velen hebben die kennis ook door zelfstudie opgedaan.
Maar heb je ook iets in handen waarmee je die basiskennis kunt aantonen?
Vanuit die gedachte startte CEPIS (Council
of European Professional Informatics Societies)
met het European Computer Driving
Licence-initiatief (ECDL): het Europese
computerrijbewijs dat aan de
hand van zeven tests de basiskennis
informatica meet.
De eerste test peilt naar theoretische
basiskennis. De zes
andere testen de praktijkkennis
inzake bestandsbeheer, tekstverwerking,
rekenbladen, presentaties, internet
en communicatie, en databanken.
De kracht van het ECDL-concept
schuilt in het feit dat de eindtermen van
het rijbewijs wereldwijd dezelfde zijn.
Die eindtermen vind je trouwens omschreven
in Syllabus 3.0, die opleidingverstrekkers
hanteren om kandidaten voor
te bereiden op het behalen van het rijbewijs.
Op de website www.ecdl.be vind je
meer informatie.
Wie met succes de zeven tests aflegt,
ontvangt het European Computer Driving
Licence. Wie vier tests tot een goed einde
brengt, krijgt een ECDL-Start-certificaat.
Hoewel de meeste kandidaten een of
andere vorm van opleiding volgen als
voorbereiding op de tests, is dit geen
vereiste. Wie meent dat hij voldoende
kennis heeft, kan in eender welk erkend
testcentrum binnenstappen om zijn rijbewijs
te halen.
Vele opleidingscentra koppelen echter
het ECDL-rijbewijs als een kwaliteitsgarantie
aan hun opleidingen.
26 • HIKempen Agora
Wereldwijd
Al een miljoen Europeanen stapten in het
concept en meer dan 600 000 van hen
behaalden het ECDL-rijbewijs. Hoewel
ECDL nog maar enkele jaren oud is, is het
in de Noordse landen, Groot-Brittannië
en Ierland in vele sectoren ingeburgerd.
In Groot-Brittannië worden opleidingsvormen
die ECDL afleveren, gesubsidieerd.
In Zweden hanteren vele bedrijven
het computerrijbewijs als norm bij sollicitaties.
En in Ierland moedigt de overheid
de hele publieke administratie aan om het
certificaat te behalen. In eigen land zorg-
de de Belgian Bankers Academy
trouwens al voor ECDL-certifiëring
van 500 jonge werknemers. In heel
Europa doen scholen mee om hun studenten
de kans te bieden het ECDL
te behalen.
En ook buiten Europa is ECDL
intussen al bekend geworden:
daar loopt het initiatief onder
de naam ICDL (International
Computer Driving Licence).
Australië, Canada, Zimbabwe,
Zuid-Afrika, Namibië, Botswana,
Mauritius, Kenia en Ghana zijn al
ingestapt. En in de Verenigde Staten,
Tanzania, Hong Kong, het Midden-
Oosten, de Filippijnen en Zambia zijn er
evenzeer initiatieven om het ICDL in te
voeren.
Licenties
Opleidingscentra die ECDL-certificaten
wensen uit te reiken, moeten hiervoor de
ECDL-licentie verwerven. In die licentieovereenkomst
staan eisen vermeld aangaande
ondermeer de omgeving waarin
wordt getest, de examinatoren en de te
volgen administratieve procedures. Voor
het Belgische grondgebied verleent F.B.V.I
(Federatie van Belgische Verenigingen voor
Informatica, www.bfia.be) deze licenties.
De F.B.V.I. heeft het hele ECDL-project
echter toevertrouwd aan het samenwerkingsverband
tussen de KH Kempen en
Smash (een multimedia-bedrijf dat be-

kend is vanwege Digikids - Digistudent,
www.smash.be).
De projectdienst van de KH Kempen zal
instaan voor de erkenning van de testcentra
en de inhoudelijke kwaliteitsbewaking
van het concept. Smash levert vooral
inspanningen om ECDL zoveel mogelijk
bekend te maken bij het grote publiek.
In onderwijskringen hebben de Guimardstraat
en Argo al hun samenwerking toegezegd.
Het V.E.V. vernoemde ECDL in
zijn nota over Nieuwe media in het onderwijs,
die werd voorgesteld op de studiedag
van 24 november 2000. De kabinetten
van onderwijs (Vanderpoorten), economie
(Van Mechelen) en werkgelegenheid
(Landuyt) hebben al positief gereageerd.
En ook Vizo en VDAB werken
actief mee.
Voor Wallonië is er samenwerking met
FOREM (de Waalse VDAB) om ook daar
een netwerk van ECDL-centra op te richten
.
De Europese Commissie noemt in de
verklaring eEurope van Lissabon ECDL als
een van de componenten die binnen de
Leonardo- en Socrates-programma’s de
nodige aandacht zullen krijgen.
On line of manueel
De kandidaten leggen de tests steeds aan
de computer af. Het verbeteren van de
tests gebeurt in alle niet-onderwijsinstellingen
steeds volautomatisch via een on
line-systeem. Automatisch
testen kost echter
meer geld en daarom
werd aan onderwijsinstellingen
met dagonderwijs
ook het manueel verbeteren
aangeboden. Dit
maakt het mogelijk ECDL
aan studenten en personeel
van hogescholen aan
te bieden tegen zeer
voordelige voorwaarden.
Momenteel hebben meer
dan 50 centra in Vlaanderen
een aanvraag gericht
aan de KH Kempen
om een ECDL-erkenning
te krijgen, waaronder 25 uit de onderwijswereld.
En wat met de ECDL in de
KH Kempen?
In Geel, Vorselaar, Lier en Turnhout zal
er een ECDL-testcentrum komen. De
KH Kempen wil ernaar streven om de
inhoud die het ECDL-certificaat garandeert,
maximaal te integreren in de bestaande
opleidingen zodat studenten van
elke opleiding in staat zijn het rijbewijs te
behalen. De kostprijs voor studenten en
docenten zal 1 820 frank bedragen.
Naast het ECDL-certificaat levert de KH
Kempen trouwens nog meer inspanningen
om studenten op het Europese forum
maximale kansen te bieden. Zo kun je als
student binnen het departement Handelswetenschappen
en Bedrijfskunde nog een
paar internationaal erkende certificaten
behalen.
Voor Frans is dat het certificat pratique de
français commercial et économique, uitgereikt
door de Chambre de Commerce et
d’Industrie de Paris. De Engelse tegenhangers
zijn English for Business en English for
Commerce, twee certificaten van de London
Chamber of Commerce and Industry.
Wie zijn kennis van het Duits gehonoreerd
wil zien, neemt deel aan de examens
van het Goethe-Institut, die het
Zertifikat Deutsch en het Zertifikat Deutsch
für den Beruf uitreikt.
Daarnaast kunnen de HWBK-studenten
zich tijdens hun opleiding ook voorbereiden
voor certificaten afgeleverd door het
Businet-Netwerk, namelijk het Higher
European Diploma in Administrative Management
(HEDAM), het Higher European
Diploma in Accountancy (HEDAC) en het
Higher European Diploma in Marketing
(HEDMAR).
Jan Dekelver
projectleider ECDL
Agora HIKempen • 27

Even stilstaan
We zijn haast ongemerkt de eenentwintigste eeuw binnengeslopen. Nu weet ik wel dat eeuwen en jaartellingen relatief zijn, maar
toch wil ik even terugblikken op die twintigste eeuw. Wat maakt haar voor ons zo bijzonder?
Wij zijn in de twintigste eeuw geboren en volwassen geworden. Hierdoor staan wij in de storm van de evenementen uit die
twintigste eeuw. De belangrijkste vaststelling lijkt wel de mondialisering van onze leefwereld. Tot in de jaren vijftig was het bestaan
afgestemd op mijn huis, mijn straat, mijn dorp, mijn stad, mijn land. Vanaf de jaren zestig-zeventig kwam daarin een grondige
verandering. De verregaande communicatie bracht de rest van de wereld tot voor onze neus. We kwamen in een voor ons heel
nieuwe wereld terecht en wisten zo direct niet wat daar mee aangevangen. Het was de tijd dat we met de pindanootjes in de hand
naar een live-uitzending over de oorlog in Vietnam konden kijken en dan zeggen: “Er is weer niets op tv.” Kernachtiger kon onze
onwennigheid niet uitgedrukt worden.
De mondialisering bracht ons totaal onbekende dingen. Vertrouwde verhalen werden geplaatst naast niet vertrouwde verhalen
uit andere delen van de wereld. Oude vertrouwde waarden bleken nu plots relatief. We leerden praten over de derde wereld.
Het Westen werd synoniem voor welvaart en voorspoed. Culturen kwamen met elkaar in aanraking, soms zelfs in botsing, en we
wisten niet hoe daarmee om te gaan. Verhalen over zin, religie enz. werden uitgedaagd door andere verhalen. Technisch slaagden
we erin een mens op de maan neer te zetten, maar cultureel, geestelijk oversteeg het ons toch allemaal. Antwoorden waren er
nog niet en het werd crisis.
Maar wat het ook weze, de mondialisering daagt ons uit. Je terugtrekken in de loopgraven van het heimwee naar het verleden is
een oorlog strijden die nu al verloren is. Of we het aangenaam vinden of niet, of we er ons goed bij voelen of niet, de werkelijkheid
rondom ons confronteert ons dagelijks met de gevolgen van de mondialisering. Want niet alleen wij hebben de rest van de wereld
ontdekt, maar de rest van de wereld ook ons. We zijn als het ware veroordeeld om met de wereld te leren samenleven.
Veroordeeld om te zoeken naar een nieuwe identiteit, naar aangepaste verhalen over zin, plaats en betekenis van ons Westen in
wereldperspectief.
Met of zonder cordon sanitaire rond alles wat met christendom en geloven te maken heeft, kan het christendom in die zoektocht
niet afzijdig blijven. Het zal woorden, beelden en begrippen moeten vinden die aanspreken en die in de eenentwintigste eeuw tot
stramien kunnen zijn voor zingeving. Naast de hedendaagse hype rond Plato en Nietschze, zal ook het christendom zijn aangepast
woord moeten laten klinken in de zoektocht naar het wezen der dingen.
HIK Kort
HIK Kort
Accountantsprijs
Op 27 oktober 2000 reikte de Kempense Beroepsvereniging van
Accountants, Belastingconsulenten, Boekhouders en Bedrijfsrevisoren -
kortweg KBAB - voor de tiende keer haar Accountantsprijzen uit,
een voor universitair en een voor niet-universitair hoger onderwijs.
In die laatste categorie was Kristel Haeseldonckx, oud-studente uit
de opleiding Bedrijfsbeheer, optie Accountancy-Fiscaliteit van het departement
Handelswetenschappen en Bedrijfskunde - Geel, de laureate.
Haar eindverhandeling De boekhouding en haar bewijskracht ten
opzichte van de Administratie der Directe Belastingen werd geprezen
voor de bevattelijke en vlotte stijl, en leverde haar 25 000 frank op.
28 • HIKempen Agora
Wilfried Gonthier

European University Championship Football
HIK Kort
The bigger, the better
Het vierde jaar Industrieel Ingenieur in de biotechnieken trekt
traditioneel op studiereis naar het buitenland. Vergezeld van
Hilde Bertrands en Fons Lommelen, arriveerden 29 studenten
in oktober van vorig jaar na een lange vliegreis in Toronto,
Canada.
In een authentieke yellow school bus doorkruisten ze het
uitgestrekte land met de indrukwekkende meren. Eerst richting
Thames Bend, een genetisch fokbedrijf voor varkens, waar
rond 80% van de Canadese varkensstapel geconcentreerd zit.
De Great Canadian Bean Company bleek dan weer zo’n
elfduizend ton bonen van een vijfhonderdtal bedrijven te
verwerken: in ons Belgenlandje zijn we een andere schaal
gewend.
Ook cultuur kwam aan bod bij een bezoek aan Sainte-Marie
among the Hurons, rustplaats voor missionarissen en een
toevlucht voor Wendat-indianen of Huronen.
Onderweg naar de hoofdstad Ottawa deed de groep het
prachtig gekleurde Algonquin Park aan, een van de grootste
parken van Canada met zijn 7 725 vierkante kilometer.
Daarna toonde onze lokale gids Michael Quinn de hoofdstad,
waarbij uiteraard de vele plaatselijke pubs niet mochten
ontbreken.
Na de Experimental Farm in de buurt ging de rit 600 km verder
naar Cullens Gardens en Miniature Village, dat in een
Halloween-kleedje was gestoken.
Ook het universitair onderzoeksstation van Elora voor vleesen
melkvee mocht niet ontbreken. GenCor, een KI-centrum
HIK Kort
HIK Kort
In ons vorige nummer brachten wij verslag uit over de studentenvoetbalploeg van de Katholieke Hogeschool Kempen. Dat team,
samengesteld uit studenten van de vier vestigingsplaatsen van de hogeschool (Geel, Lier, Turnhout en Vorselaar) plaatste zich
voor de finaleronde van het European University Championship Football. Aan die competitie namen 170 teams deel van
universiteiten en hogescholen uit 25 Europese landen.
In de eerste week van oktober namen de zestien beste ploegen het in Parijs tegen elkaar op. Onze ploeg begon uitstekend
met een 3-1 overwinning tegen de Universiteit van Milaan. De volgende tegenstander was een ploeg van de University of
Glasgow. Het werd een wedstrijd op het scherp van de snee tussen twee teams die aan elkaar gewaagd waren. Eén doelpunt
volstond echter voor de Schotten om het laken naar zich toe te trekken. Door die nederlaag was de ploeg van onze
hogeschool niet langer in de running voor de felbegeerde Heineken Football Trophy. Zij mocht nog wel aantreden in de Bcompetitie
en strijden voor de European University Cup. Daarin werd de ploeg van de Universiteit van Moskou partij gegeven.
Het werd opnieuw een partij waarin de verliezer ook de winnaar had kunnen zijn. Onze jongens kregen de betere kansen,
maar verzuimden die te verzilveren. De Moskovieten lieten een van hun kansen niet liggen en wonnen de wedstrijd met 1-0.
Daarmee zat het tornooi voor onze voetballers erop. Ze waren wel wat teleurgesteld over de resultaten, maar vonden het
tornooi, dat in een sportieve en vriendschappelijke sfeer verliep, toch zeer geslaagd.
van zo’n 9 000 boeren, gaf een duidelijk beeld van de spermaproductie
van de plaatselijke stieren.
The Belgian Nursery, een tuincentrum gespecialiseerd in stekken,
werd met de nodige egards behandeld.
In het Niagara-gebied ging de rit naar de Botanical Garden, waar
studenten de tuinen ontwikkelen en onderhouden. Ook de
wijnproductie in deze streek werd onder de loep en in de
mond genomen: het meest befaamd is de Inniskillin Icewine. De
imposante Niagara Falls, eigenlijk twee afzonderlijke watervallen,
zijn in het geheugen gebrand.
Op de voorlaatste dag bezochten ze de tabaksveiling van
Delhi, een ginsengplantage en een pindanotenbedrijf, en
daarna stond Toronto, de hoofdstad van Ontario, nog op het
programma.
Een tussenlanding in New York gaf nog de gelegenheid om via
Madison Square Garden, de Empire State Building en St. Patrick’s
Cathedral en Central Park te bekijken.
In een B757 ging de reis terug naar de thuisbasis.
Agora HIKempen • 29

Stel zelf je ideale PC samen
Dat was de slogan voor de Kempense Computer-Infodagen
van 17 en 18 november op het HIKempen. Het initiatief
moest leken helpen ontdekken wat de eisen en normen zijn
bij de aankoop van een doorsnee multimedia-PC. Een
moderne PC stelt inderdaad heel wat eisen onder andere op
het vlak van snelheid, communicatie en multimedia. De
bepalende factor daarbij zijn de toepassingen die erop moeten
draaien. Spelfanaten zoeken een zeer snelle 3D-videokaart en
grafici vooral een stevige harde schijf, een ruim geheugen en
een snelle processor. Alleen wie zich uitsluitend met bureautica
bezighoudt, mag (iets) minder eisen van de hardware.
Een evaluatie van alle onderdelen, zelfs een korte, zou ons
hier te ver leiden, maar toch een paar details. Het hart van de
PC is de processor, die instructies uitvoert tegen een snelheid
uitgedrukt in MHz (megahertz). De twee topconcurrenten
zijn hier de Pentium III Coppermine van Intel en de Athlon
Thunderbird van AMD, met 1 300 Mhz voorlopig de snelste
en de beste koop.
Een werkgeheugen van ten minste 128 MB en een harde schijf
van 20 GigaByte zijn tegenwoordig de standaard. En elke
rechtgeaarde multimedia-PC heeft uiteraard ook een cdromspeler,
of beter nog een cd-schrijver voor back-ups. Zelfs
een DVD-speler en een stevig uit de kluiten gewassen videokaart
zijn ondertussen de normaalste zaak, vooral als je films
wilt bekijken op je PC.
De meeste randapparatuur zoals een muis of een printer
verbind je via de USB-bus met de computer, voor snelle
apparaten zoals een digitale videocamera is Firewire-technologie
aangewezen.
En wie wil internetten, schaft zich afhankelijk van zijn internetverbinding
een analoge V90-modem, een digitale ISDN-kaart
of een Ethernet-netwerkkaart aan. Het snelst zijn op dit
moment ADSL van Belgacom of de kabelmodem van Telenet.
30 • HIKempen Agora
HIK Kort
HIK Kort
En dan is er nog het scherm: een diagonaal van 17 inch en een
resolutie van 1 024 bij 768 punten zijn de norm. Hier zijn echter
nog grote kwaliteitsverschillen mogelijk. Let hier vooral op een
hoge videobandbreedte, bijvoorbeeld groter dan 150 MHz, en
bekijk het beeld kritisch op een hogere schermresolutie met
kleine tekst om fouten op te speuren.
Trouwens, wie onderdelen koopt van een kwaliteitsmerk, vindt
op het Internet altijd de nodige besturingsprogramma’s (drivers)
voor nieuwe besturingssystemen.
HIK Kort
HIK Kort
Tijdens de voorbije adventtijd sloten de studentenvereniging
Atomos en hun collega’s van Landbouw en Technische
Wetenschappen zich met de bouw van een heuse
kerststal aan bij een Kempense traditie. Het begin van
mogelijk een nieuwe studententraditie op de campus
HIKempen, die op 21 december met glühwein feestelijk
werd ingezet.

Agenda
Januari
07 Rundveeprijskamp Wit-blauw.
Van 9.00 tot 20.00 uur in de landbouwhal.
Organisatie KVLT.
09 Nieuwjaarsreceptie. Vanaf 17.00
uur in de Agora.
09 Master in Internet & Web Development.
Tot eind december 2001
elke dinsdag van 19.00 tot 22.00
uur en elke zaterdag van 8.30 tot
13.00 uur in lokaal D109. Organisatie
KH Kempen en VIK.
09 Wijnkennis: Verdiepingscursus. Vijf
dinsdagen van 19.30 tot 22.00 uur
in lokaal D211. Organisatie GION.
16 Vernissage Kunst op de Campus
om 20.00 uur in de Campus.
Organisatie derde jaar Sociaal Cultureel
Werk - contactpersoon Ann
Poilvache.
18 Het kweken van eigen groenten.
Acht donderdagen van 19.30 tot
21.30 uur. Organisatie GION.
23 Maïsavond. Van 19.00 tot 23.00
uur in Aud. 1. Organisatie AVEVE
Tuincentrum.
Februari
03 Kalligrafie: Kapitalen. Zes zaterdagen
van 10.00 tot 12.30 uur. Organisatie
GION.
05 Kaarsen maken. Drie maandagen
van 19.30 tot 21.30 uur. Organisatie
GION.
13 Wijnkennis: Basis. Vijf dinsdagen
van 19.00 tot 21.45 uur. Organisatie
GION.
Deze rubriek biedt een overzicht van allerlei activiteiten die op de Campus door de school zelf
of door buitenstaanders georganiseerd worden. Voor meer informatie kunt u terecht bij Hermine
Op de Beeck (tel. 369). Voor inlichtingen over de vormingscursussen georganiseerd door GION
neemt u rechtstreeks contact op met GION (tel. 309 of 014-56 23 09).
20 Navorming voor apothekers. Drie dinsdagen
van 20.00 tot 22.30 in Aud. 1.
Organisatie Kempische Farmaceutische
Kring.
22 Ontmoetingsdag voor de studentenvertegenwoordigers.
Provinciaal Vormingscentrum
Malle.
26 Velopro Europe. Van 20.00 tot 23.00 uur
in G119.
Maart
05 Ornamenten. Vier maandagen van 19.30
tot 22.00 uur. Organisatie GION.
08 Decoratief verven. Vier donderdagen van
19.00 tot 22.00 uur. Organisatie GION.
12 Hoe omgaan met stress. Drie maandagen
van 19.00 tot 22.00 uur. Organisatie
GION.
14 Kruiden en hun geneeskracht. Vijf woensdagen
van 19.00 tot 22.00 uur. Organisatie
GION.
17 Infodag HIKempen. Van 10.00 tot 13.00
uur.
20 Demonstratie bloemschikken: Voorjaar.
Van 19.00 tot 22.00 uur in Aud. 1.
Organisatie GION.
22 Jobbeurs HIKempen. Van 9.00 tot 16.00
uur in de agora, het middagverblijf en
diverse lokalen.
24 Infodag HIKempen. Van 10.00 tot 13.00
uur.
28 Presesverkiezingen. Organisatie Atomos
31 Driedaagse reis naar Parijs. Organisatie
GION.
April
Mei
01 Opendeurdag - Van 10.00 tot 17.00
uur in de Campus Geel. Organisatie
KH Kempen.
15 Wijnkennis: Gevorderden. Vijf dinsdagen
van 19.00 tot 21.45 uur. Organisatie
GION.
Juni
12 Demonstratie bloemschikken: Zomer.
Van 19.00 tot 22.00 uur in Aud. 1.
Organisatie GION.
Agora HIKempen • 31

Agora,
U aangeboden met de steun van
N.V. PHILIPS LIGHTING
Informatie:
info.turnhout@philips.com