Klik hier voor 37e editie juli 2011 - Indo Privé

THE CRAZY ROCKERS IN TOP VORM
Van de 4 grootmachten van de authentieke Indo muziek (toen heette het nog geen Indo-Rock): The Tielman Brothers,
The Javalins, The Crazy Rockers en The Black Dynamites zijn alleen The Crazy Rockers nog actief; met inmiddels 52
jaar zijn zij volgens mij de oudste rock band van Nederland.
Weliswaar leven Andy Tielman en Harry Koster nog, maar hun gezondheid laat helaas wat te wensen over. Er zijn wel
onderbrekingen geweest, maar in 1981 bracht de voorzitter van de Stichting Indo-Rock, Leon Donnars met zijn
Rock&Roll Revival in de Houtrusthallen The Crazy Rockers, maar ook talloze Indo-Rock coryfeeën uit het verleden,
weer bij elkaar en sindsdien zijn zij weer regelmatig op de diverse podia te zien en te horen. Bassist Pim Veeren en
sologitarist Harry Berg zijn er niet meer bij, maar na een aantal personele wisselingen hebben The Crazy Rockers nu
een consistente samenstelling, bestaande uit senioren Woody Brunings-slaggitaar/zang, Eddy Chatelinsologitaar/zang,
Boy Broskowski drums/backing vocals en de jongelingen Remy Soneville-sologitaar/backing vocals
en Louis Drabbe basgitaar/zang. Een ideale combinatie in klankkleur: de hoge school vocalen van Woody en Louis
versus de negroïde en explosieve zang van Eddy, ondersteund door 3 verschillende gitaar sounds en een solide
bas/drums backbone.
Toen ik de uitnodiging van Wouter Nieland ontving om zijn Pasar Istimewa in Zeist bij te wonen, was ik aanvankelijk
nogal sceptisch. Ik dacht: de zoveelste Pasar en met de ervaringen van de laatste Pasar in Den Haag, tegenwoordig
Tong Tong Fair geheten, in het achterhoofd had ik er niet veel fiducie in. Ten onrechte trouwens want het bleek een
heel leuke Pasar te zijn. Wouter had gezorgd voor een heel aantrekkelijk geheel van commercie op een acceptabel
niveau, muziek en dans en dat gedurende 3 dagen. Het zal hem heel wat kopzorgen gekost hebben maar wat mij
betreft is hij met vlag en wimpel geslaagd. En met de programmering van 2 optredens van The Crazy Rockers op
zaterdag 25 juni heeft Wouter natuurlijk een schot in de roos gescoord.
Ik was erg benieuwd naar de rol van Chris Latul als vervanger van Remy, die met vakantie was. Chris ken ik sinds
1963 als excellente en gedreven, maar erg introverte sologitarist, eerst bij The Golden Eagles en later bij de
legendarische groep Massada.
Ik maakte voor het eerst kennis met The Crazy Rockers tijdens de feestavond van de Stichting Indo-Rock op 1 april
2004 en heb hen sindsdien vele malen aan het werk gezien.
Mijn complimenten voor de werkelijk grandioze optredens in Zeist. Ik heb CR niet meer zo goed in vorm gezien als
sinds 2006 op de Pasar Malam met Jantje van Olfen en Harry Berg toen nog in goede conditie. Ook de repertoire
keuze was verrassend en goed met als mijn persoonlijke favorieten Reelin'and Rocking, Skinny Minny, Black Eyes en
Walk don't run, de laatste met een uitstekende supersnelle baspartij van Louis.
Ik heb wel eens commentaar op Eddy, maar Stagger Lee en Promised Land, behoren nog steeds tot mijn favoriete CR
nummers. Ik ken inmiddels het Johnny B. Goode kunstje van Eddy aan het einde van het CR optreden. Maar ook bij
dit publiek ging er het er in als Deventer koek en het publiek kwam massaal naar voren en klapte en zong mee.