februari 2008 - t Groene Sticht

Winter 2008, blad van de bewoners van sociale
woon- en werkbuurt ‘t Groene Sticht
REINAERDE
Fenne en Rene vertellen
over hun werk in het eetcafé
IDEALEN
Nico Ooms:“ Groene Sticht;
moderne kloosterformule”
BEWONERS HOGEROP
Over moeilijke muren,
en gelijk gewicht
Siloruimte
blijft voor
bewoners
ZONNIGE
KERSTMARKT

Colofon
Overburen is een blad van de
bewoners van de sociale woon- en
werkwijk ‘t Groene Sticht in
Utrecht Leidsche Rijn.
Overburen verschijnt
vier maal per jaar en is gratis.
Redactie:
Joost nr. 4
Patrick nr. 19
Miriam nr. 20
Ria nr. 21
Michiel nr. 31
Verder werkte mee:
Judith nr. 4
Hennie nr 20
Michel nr 29
Judith nr.38
Rene nr 38
Meer informatie en foto’s op
www.groeneSticht.nl.
20 April Turks plein
18 Mei Montmartre
Turks plein:
Onder andere: Turkse volksdansgroep met
life-muziek tussen 15 en 18 uur, een
verhalenverteller met een Turks verhaal en
Turkse spelletjes op het plein voor de jonge
bezoekers. Kraampjes met Turkse hapjes.
Mont Martre:
Onder andere: tekencollectief de Inktpot
komt op het plein tekenen, er komen
schildersezels op het plein, zodat u zelf
kunt komen schilderen, de band van Zimic
komt optreden. Bovendien kan er Ab Harrewijn
gedronken worden.
Beide programma's zijn onder voorbehoud.

De bestuurstafel
De tijd vliegt. Het huidige bestuur is alweer negen maanden in touw. Bestuursleden
moeten jaarlijks door de ALV gekozen worden. Dat betekent dat aan de zittende bestuursleden
gevraagd wordt of zij nog een jaar doorgaan of dat zij hun bestuurszetel vrij maken.
Het `rondje bestuur` in de bestuursvergadering van december leert dat Ina, Sabrina, Milan,
Natascha en Susan doorgaan (Theo twijfelt nog). Besturen kan dus gewoon leuk zijn!!! Het
uitgangspunt van het bestuur van de woonvereniging is dat alle geledingen van bewoners
vertegenwoordigd zijn. Sinds de verhuizing van Andreas naar Rotterdam, was de plek van de
jongeren open. Mirjam Perry was na de ALV van oktober zo enthousiast, dat zij is aangeschoven
als kandidaat bestuurslid (om door de volgende ALV benoemd te worden).
Twee jaar geleden heb ik gezegd voor twee jaar voorzitter te worden. Die termijn is bijna om, en ik vind het dan ook
tijd om mijn stokje aan iemand anders over te dragen. Bij elkaar opgeteld betekent dit dat er in ieder geval één vacature
is in het bestuur van de woonvereniging. Geïnteresseerden kunnen zich melden bij het bestuur.
De vorige bestuurstafel heb ik uitgebreid geschreven over de diverse klussen waar wij onze handen vol mee hebben.
Deze keer beperk ik mij tot de hoofdpunten:
(1) Op de ALV is besloten dat het experiment met de silo-ruimte geslaagd is (met dank aan Ina en Michiel voor
het beheer), en dat wij de ruimte blijven houden voor de woonvereniging. De ervaring van het afgelopen jaar heeft ook
geleerd dat de woonvereniging haar ruimte door de week overdag nauwelijks gebruikt. Het is jammer om de ruimte
dan leeg te laten staan. Het komende half jaar gaan wij proberen hoe het bevalt als Reinaerde (die met ingang van
1/1/2008 Remake overneemt en zelf een klussendienst op de beneden verdieping start), onze ruimte overdag als lunch
ruimte gebruikt in ruil voor een deel van de huur.
(2) Na twee jaar sparen voor de onderhoudskosten is het er toch van gekomen: de website van `t Groene
Sticht is vernieuwd. Wij kunnen nu makkelijker zelf wijzigingen aanbrengen. Ook is er nu een goed werkende
routebeschrijving naar `t Groene Sticht en kunnen belangstellenden voor wonen in ons buurtje, zich via de website
aanmelden voor de wachtlijst. De andere partners van `t Groene Sticht hebben toegezegd mee te gaan betalen aan de
kosten van de website.
(3) De eerste subsidie voor de mozaïekbank is binnen. Nu is het wachten op de uitslag van de tweede subsidieaanvraag
en daarna de vergunning van het wijkbureau voor het plaatsen van de bank.
door Judith Metz
OVER
BUREN Winter 2008 / 3

OVER
BUREN
De weergoden waren de
kerstmarkt opnieuw
gunstig gestemd dit jaar.
De opbouw liep op
zaterdag 15 december
gesmeerd en ruim voor
13.00 uur stond alles
klaar voor de bezoekers.
Zonovergoten Kerstmarkt
Een leuke mix van Groene Sticht en buurt
Veel was van stal gehaald: de siloruimte was ingericht
voor kerstknutsels op recyle-basis, diverse
kerstkramen stonden rondom de jeu de boulesbaan
(in wintertooi) opgesteld, de bovenzaal van het
restaurant werd gevuld met verhalen voor publiek van
een verhalenvertelster, vanuit de partytent werd het
culturele programma gepresenteerd, de
kerstverlichting deed het weer volop, en een vuurkorf
Winter 2008 / 4
bracht het nodige vuurwerk.
Broodjes bakken op het houtvuur
270 zelfgemaakte kerstkaarten
Het kerstaanbod in de kraampjes bestond uit een een
bonte mix met de vele gezichten van kerst: verhalen,
reclame voor activiteiten (o.a. Vrijwilligerscentrale,
wereldpleinen), aandacht voor mensen in de knel
(Amnesty International en illegale vluchtelingen), en

natuurlijk kerstfrutsels, -kaarten, -stukjes en -stallen
(kopen en/of zelf maken). Maar ook veel aandacht voor
recycling: tweedehands winterspul van Emmaus (veel
sleetjes en kerstversiering), kerstbomen op huurbasis,
en natuurlijk spullen van werkprojecten voor exdaklozen
zoals Remake en het Maliegilde.
Opvallend was de kerstkaartenkraam van Ali
en Petra, die vanaf september waren gestart met het
maken van 270 eigen kerstkaarten.
De muzikale omlijsting mocht er ook zijn met DJ Nur,
zanger John, de première van de huis band van
Emmaus Parkwijk en een enthousiaste dansgroep. Zelfs
een kleurrijke caravan met de pretentievolle titel “Save
the World” met interactieve kunst stond te pronken en
lokte mensen naar binnen.
Oliebollen uit grootmoederstijd
Ook dit jaar was de catering in de goede handen van
De NoiZ en de Hoge Weide. Zeker ook konden de
kinderen aan hun trekken komen met broodjes bakken
boven het houtvuur, opgaan in verhalen, meedansen
op de muziek en dus knutselen, zowel binnen als
buiten. Verrassend was de oliebollenkraam van de
NoiZ uit “grootmoederstijd”, zoals het spandoek
duidelijk maakte. Deze kraam werd een groot
succes: de kosten van brander, beslag en pannen
werden terugverdiend, en daarmee werden
plannen gesmeed voor een oliebollen-bakservice
voor de buurt met oud-en-nieuw. Ondanks
het mooie weer en de vrolijke en gemoedelijke
(dorps-)sfeer was het over het algemeen rustig.
Lange rijen met wachtende mensen bleven uit.
Bij het opruimen maakten vele handen licht werk,
zodat alles binnen een uur weer was opgeruimd.
Kerstvrouw als dj
Daarna verzorgde het restaurant een heerlijk
verwarmd vervolg, en kon allereerst de nieuwe bar in
het restaurant ingewijd worden. Daarna was er voor
de 70 aanwezigen een smakelijk lopend buffet.
De kerstdag werd afgesloten met een
feestavond in de Hoge Weide. Er was
voor elk wat wils: spelletjes, darten,
een barquiz, muziek met Dj Michael
(uitgedost als “kerstvrouw”) in de
zithoek en een dansvloer.
Door René van Bemmel
Een
verslag van
de jaarlijkse
kerstmarkt
OVER
BUREN Winter 2008 / 5

't Groene Sticht mag wel wat meer
naar buiten gericht zijn, zodat het
draagvlak groter wordt.
Nico
IDEALEN OP
‘T GROENE STICHT
't Groene Sticht is wat Hoe ben jij bij 't Groene Sticht betrokken geraakt?
haar bewoners met Ik kwam 't Groene Sticht in 1998 voor het eerst tegen in een foldertje. Mijn
hun idealen en vrouw en ik hebben beide in woongemeenschappen gewoond en
activiteiten ervan
woongemeenschappen opgericht. Deze buurt sprak ons aan, door de
maken. Om 't Groene
Sticht beter te leren
combinatie van samenwonen en privacy. Niet alles hoeft samen, zoals in een
kennen, moet je dus woongemeenschap, maar als je iets samen wilt doen kan dat. Toen ik
eigenlijk haar beheerder werd, heb ik besloten hier zelf niet meer te gaan wonen, om
bewoners beter leren belangenverstrengeling te voorkomen.
kennen. Daarom is
deze rubriek gewijd
aan de idealen en
activiteiten van
bewoners (en
betrokkenen) van 't
Groene Sticht.
We beginnen met een
interview met Nico
Ooms, projectleider
en beheerder van 't
Groene Sticht.
Wat waren Ab Harrewijns idealen toen hij aan dit project begon?
Het ideaal was een kloosterformule, maar dan een moderne, seculiere
kloostergemeenschap. De basisgedachte van een klooster is dat er mensen
heen gaan uit roeping en anderen omdat ze zich niet staande konden
houden in de maatschappij en op zoek waren naar een veilige plek. Doordat
we in de kern niet afhankelijk zijn van subsidie, kunnen we die plek creëren
voor mensen die anders tussen de wal en het schip vallen omdat ze niet
onder de doelstellingen van de geldschieters vallen.
Een andere behoefte was een sociale mix: verschillende
inkomensgroepen, verschillende leeftijden, meer en minder
draagkrachtigen. Daarbij vind ik het belangrijk dat mensen zich vrij blijven
voelen. Voor meer contact in de buurt kun je alleen voorwaarden

scheppen, of mensen daar gebruik van maken is hun eigen keuze. De mogelijkheden zijn er bij de Noaberbar
en de verschillende buurtfeesten. Het bestuur benadert wel de mensen die zich opvallend afzijdig houden om
te vragen wat daar de reden voor is, maar de bewoners moeten niets.
Wat zijn jouw wensen voor de toekomst van 't Groene Sticht?
Het Groene Sticht heeft verschillende gezichten en dat moet zo blijven. Een toekomstwens is weer een
grotere markt op het plein, misschien een markt met streekgoederen. Ook de cultuurpleinen voegen echt
iets toe. Nu zijn er veel activiteiten, maar soms denk ik: dat kan ook wel wat minder. Wat meer continuïteit
en minder veel in één keer zou ik fijner vinden. Verder mag 't Groene Sticht wel wat meer naar buiten
gericht zijn, bijvoorbeeld doordat mensen uit Langerak meedoen aan onze werkgroepen, zodat het draagvlak
groter wordt. Bij de Retourbalie gebeurt dit al en ook bij Emmaus die vrijwilligers uit andere buurten heeft.
De vrijwilligerscentrale helpt hier ook erg bij. Ik denk dat er genoeg mensen zijn die actief zouden willen
helpen bij het organiseren van festiviteiten. We moeten geen eilandje worden. Zelf zal ik er het komende jaar
aan werken het verhaal van Ab Harrewijn en de ontwikkeling van 't Groene Sticht bij de partners levend te
houden. Bovendien gaan we een jarenplan maken met de verwachtingen van bewoners en van de partners
en onderzoeken wat er beter kan, zodat het jarenplan breder gedragen wordt. Wat verwachten we van
onszelf en wat gebeurt er?
door Mirjam Perry
OVER
BUREN Winter 2008 / 7

OVER
BUREN
Nieuwe & oude
BEWONERS
De bewoners van Emmaus
SUSAN is verhuisd naar nummer 26 en zat in de
kerngroep van Emmaus Parkwijk bij de start van 't
Groene Sticht. Door haar vertrek is NUR nu de
langstwonende. HANS woont tijdelijk niet bij Emmaus,
want hij is in revalidatie en komt hopelijk snel weer
terug. RIA, is één van de twee vrouwen in huis en lid
van de kerngroep. LUUK heeft af en toe STERRE, zijn
dochter, op bezoek; SANDER blijft nog een maandje
tot hij gaat reizen en studeren; MISI, is weer terug uit
Hongarije, omdat zijn diaconaal jaar (vrijwillige,
maatschappelijke stage) hem zo goed is bevallen. Dan
is er NOEL, de man achter de kerstman; BOULIF, uit
Algerije is fietsenmaker bij de Emmaus; LUISA, uit
Duitsland, doet een diaconaal jaar net als KUBA, uit
Tsjechië; HANS Jager komt van de Emmausgroep uit
Tegelen en heeft ondanks zijn korte verblijf het
draadloze internet al verzorgt. FREEK, de kleinste van
het stel, komt uit Zeist en is de enige die rechtop in de
cabine van de vrachtwagen kan staan.
De bewoners van de Kamers (Nieuw)
MATTHIJS woont op nummer 19a en studeert
fysiotherapie. Hij zit in zijn eerste jaar. LESLEY-ANNE
woont op nummer 19a en studeert bedrijfscommumnicatie.
Zij zal in februari een half jaar naar
Spanje gaan voor haar stage. STEPHAN woont op
nummer 19 en studeert maatschappelijk werk /
hulpverlening hij zit in zijn tweede jaar. BRIGITTE
woont op nummer 19 en doet de leraaropleiding
Engels, zij zit in haar eerste jaar. Ze heeft ook 2 katten:
Druif en Kwark.
Winter 2008 / 8
De NoiZ beheerders en bewoners
We zijn het nieuwe jaar ingegaan met een zeer fijne
groep bewoners en beheerders die er weer een leuke
periode van proberen te maken met en voor elkaar.
Te weten de altijd goedlachse kok LEO die met plezier
in de keuken staat te bakken en koken voor de
bewoners van het gastenverblijf van de NoiZ op het
Groene Sticht. De hardwerkende en even vrolijke
ROB altijd wel in voor een lolletje. Onze enige
vrouwelijke bewoonster van het moment MONA. En
dan natuurlijk de rest van de gastengroep de altijd
hardwerkende MARK, de ingetogen KEES, onze
MARTIN, altijd in voor een praatje, ISMAIL, de rust
zelve, MICHEL, altijd in de weer en de kleine olijke
FERRY. We gaan weer een leuke tijd tegemoet met
deze mensen en natuurlijk onze beheerders HENNIE,
terug van weggeweest, de volop aanwezige WILLIE en
&
onze STEFAN. Bijgestaan door de woonbegeleidsters
RIANNE en ANNELIES,
stagiaire MAAIKE en werkbegeleider
FRANK.
& &

Gele gasten
Het is niet correct om je Chinese buren zo aan te duiden.
Maar zij zijn wel een opvallende verschijning in de sloten
rond het Groene Sticht. Ik heb al verschillende dames met
aan laarzen de sloot in zien stappen. Het boodschappenwagentje
op de kant.
Onlangs schrok ik op van plassende en plonzende
geluiden. Een chineesuitziende heer harkte onder mijn
raam met een stok in de sloot. Ik sprak hem aan. In een
kort gesprek wisselden we recepten uit. Het basisingrediënt
was de waterkers, die weelderig groeit in de
sloot rond het Groene Sticht. Het was de buit van de
Chinese man. Hij adviseerde waterkerssoep met kip. Ik
wees op de mogelijkheid van salade en informeerde even
naar roerbakmogelijkheden.
Goed, een chinees is niet geel. Maar er is wel geel leven in
de sloot. Een aantal weken geleden trof ik op de duiker bij
het winkelcentrum een geelwangschildpad aan. De
roodwang, bekend van de bakjes bij de dierenwinkel, kun
je vaker in vijvers en sloten zien. Het diertje wordt
namelijk snel groot en soms oud. In de loop van een
roodwangleven bestaat de kans dan, dat de vertederde
prille liefde uitloopt op een scheiding. De schildpad moet
dan zijn eigen weg kiezen, en dat worden vaak Holland's
waterwegen. De roodwangen planten zich in Nederland
Nieuw
Gezocht
vuur
Een aantal buren van het eerste uur verlaat binnenkort de
werkgroepen. Heb je zin om mee te denken en te helpen?
Laat dan wat van je horen aan de contactpersoon hieronder:
Tuin : Marieke 6703548,
Festiviteiten : Theo 2887687
Kijk voor meer informatie eens in de tuin of bezoek een
feestje.
niet voort, maar kunnen in het wild wel lang en gelukkig
leven.
Anders is dat voor de geelwang van de Scharleistraat.
Deze Mexicaan is niet bestand tegen temperaturen
onder de 18 graden. In oktober heb ik de schildpad dan
ook niet meer gezien. Vermoedelijk is hij aan onderkoeling
ter zielen gegaan.
Had hij maar vleugels gehad. De gele kwikstaart heeft het
wat dat betreft beter getroffen. Wanneer het naar zijn zin
te koud wordt, trekt hij weg. De afgelopen jaren heb ik
hem in het najaar bij herhaling door de wijk zien komen.
Het is niet alleen de gele kwikstaart die zich in het
naseizoen laat zien. Onlangs kwam er een groep
staartmezen langs, in zwart en wit. Ook al bijzonder
bezoek, want staartmezen zijn bosvogels. Voor de
gelegenheid namen ze genoegen met onze jonge aanplant.
De staartmees blijft in Nederland.
De gele kwikstaart trekt verder naar Afrika.
Misschien zien we hem volgend jaar weer als hij ons
terrein aandoet op zoek zijn naar iets eetbaars; een bordje
groene waterkerssoep met kip? Ik had ze willen naroepen:
Het Groene Sticht; hoe groener hoe geler! Maar ik hield
me in, omdat ik mijn Chinese buur wel mag.

Eetcafé
de Hoge Weide
OVER
BUREN
Restaurant de Hoge Weide was in november drie weken gesloten. Wie af en toe door
de raampjes naar binnen heeft gekeken, heeft kunnen zien hoe eerst de witte muren
en de geschilderde balkjes verdwenen onder een laag lichte grijs-paarse verf.
Vervolgens moest de rode vloer eraan geloven; die werd verstopt onder een laagje
antraciet. Daarna kwam de houten bar, met koperen tafelblad en tap en de paarse
gordijnen. Op de laatste dag werden er allerlei spulletjes, waaronder theepotten,
sierlijke kopjes en bestek in de vensterbanken gezet en aan de lampen gehangen.
Ook de keuken werd omgebouwd, al kon je dat van buiten niet zien. Deze uiterlijke
metamorfose is maar een fase in de ontwikkeling die de Hoge Weide heeft
doorgemaakt vanaf haar opening zo'n vier jaar geleden, op zoek naar een goed
evenwicht tussen een prettige, uitdagende werkomgeving voor de mensen met een
verstandelijke beperking, steeds meer en meer tevreden gasten en financiële
onafhankelijkheid. Terwijl de zoektocht verder gaat, schreven René, één van de koks
van de Hoge Weide en Fenne, één van de begeleiders over hun werk.
Winter 2008 / 10
door Mirjam, Fenne en Rene

Fenne Fenne
“
Soms zijn er avonden waar je het als begeleider
allemaal voor doet. Dat heeft niet alleen met
begeleiden te maken, toch mijn kerntaak, maar meer
met het geheel. De tent zit vol, iedereen werkt hard
en de gasten zijn tevreden. Als begeleider ben ik
natuurlijk verantwoordelijk voor de cliënten maar in
een bedrijf als dit kan je die scheiding niet maken. Alle
taken lopen in elkaar over. Soms sta ik te bedienen
soms sta ik af te wassen en af en toe sta ik in de
keuken. Andersom geldt natuurlijk hetzelfde. De
“
bediening en de koks moeten samen werken met de
cliënten en zullen af en toe ook moeten begeleiden.
Het mooiste om te zien is dat de cliënten met steeds
meer plezier komen werken, en dat ze na een avond
hard werken tevreden naar huis gaan. Het zijn
natuurlijk wel mensen met beperkingen die hier
werken maar we nemen ze wel net zo serieus als elke
andere medewerker. Dit betekent wel dat iedereen
verantwoordelijk is voor zijn of haar taken en daar
ook op aangesproken wordt. Wat dat betreft hebben
veel cliënten een enorm proces doorgemaakt het
afgelopen jaar, niet alleen op het gebied van werken
maar ook sociaal emotioneel. Keer op keer wordt ik
weer verrast door cliënten die zichzelf overstijgen en
in een keer dingen kunnen die wij nooit voor mogelijk
hadden gehouden, ook tot hun eigen verrassing.
Hierdoor krijgt een ieder steeds meer eigenwaarde
en dat is toch uiteindelijk waar het voor iedereen om
gaat op je werkplek. Afsluitend wil ik mijn hoop
”
uitspreken dat ik steeds meer avonden mag
meemaken zoals in het begin beschreven. Dus kom
een keer eten!”
Rene
Voor ik mijn carrière in de horeca begon heb ik nog
een aantal jaren diergeneeskunde en filosofie
gestudeerd, maar dat heb ik zoals je al begrijpt niet tot
een goed einde gebracht. Ik heb als jongen van 14 wel
eens in het restaurant van mijn oom meegewerkt en
dat vond ik geweldig. Toen riep ik dat ik kok wilde
worden en het heeft even geduurd maar het is er toch
van gekomen. Nu weet ik dat het uiteindelijk wel de
goede keuze was, het is een passie van me. Toen ik
ben aangenomen was dat om het restaurant mee om
te vormen van een zelfbedieningszaak tot à la carte
restaurant. Een hele grote uitdaging en daar ben ik
voor gegaan. De verbouwing was een hele belangrijke
stap in die richting; in het restaurant voor de algehele
uitstraling en in de keuken voor de wijze van werken.
Ik kan wel zeggen dat dat goed gelukt is. Het
restaurant ziet er geweldig uit en in de keuken kunnen
we nu goed uit de voeten. Onze gasten hebben er
ook goed op gereageerd. Er komen steeds meer
mensen en die zijn allemaal blij met wat we nu te
bieden hebben. Ook in de omgang met de cliënten
zijn er dingen aan het veranderen. Het werk op de
vloer wordt steeds strakker verdeeld, waardoor de
taken duidelijker zijn en zij beter gaan presteren. Zij
geven ook dat beetje extra aan het restaurant
waardoor we ons onderscheiden en ook nog zinvol en
menselijk bezig zijn. Het werken met de cliënten is
voor mij één van de dingen die het werken in de Hoge
Weide zo leuk maken. Maar er zijn nog andere dingen
voor nodig om een geslaagde avond te hebben. Ik heb
het liefst een hele drukke avond. Alles verloopt soepel
en zoals gepland. De gasten zijn tevreden, de
samenwerking is optimaal en de cliënten weten wat
hun taken zijn en voeren die ook uit. Ik heb al een
aantal van deze avonden meegemaakt en dat is een
hele grote stimulans om door te gaan, want er is nog
genoeg werk te verzetten. Wat mij betreft, laat de
mensen maar komen, ik heb er vertrouwen in.”
”
OVER
BUREN Winter 2008 / 11

Gluur als buur onge
Voor de tweede keer stelde 't Groene Sticht
haar huiskamers open voor bezoekers van
de Culturele Zondag met het thema Gluren
bij de Buren. In 75 huiskamers in Utrecht
kon je zondag 16 december binnen zonder
kloppen en luisteren en kijken naar lokale
bands, kunstenaars en theatermakers.
Organisatie Zimihc probeert op die
manier iedereen op een
laagdrempelige manier
van amateurkunst
te
laten
Genieten.
Marijke Vlaar
aan het werk.
Zo trad in de voormalige mestsilo Dames Barbershop
ABCD op. Vier dames in glanzende chroomkleurige jasjes
brachten Amerikaanse standards uit de jaren dertig tot
zestig ten gehore. Algemeen wordt aangenomen dat
Barbershop is ontstaan in Amerikaanse kapperszaken
rond 1900. Terwijl klanten wachtten op hun beurt werd
er in close harmony gezongen door vier stemmen. Toen
gebeurde dat slechts door mannen, in Nederland doen
merendeels vrouwen het. Dames Barbershop is daarvan
een bewijs. Soepel en vierstemmig zetten de zangeressen
een aantal klassiekers uit de pop- en jazzgeschiedenis naar
hun hand. Met nummers als 'Under the Boardwalk'
(Drifters) en 'Barbara Ann' (Beach Boys), naast 'I got
rhythm' (geschreven door Gershwin) en 'I don't know
why (I just do)' kwamen zowel pophits uit de jaren zestig
als jazz-standards uit de jaren dertig aan bod. Ook kregen
de luisteraars een paar kerstmedleys te horen.
In de huiskamer van Emmaus had popgroep Tuur een plek
veroverd. Bankstellen stonden aan de kant en muziekapparatuur
kwam ervoor in de plaats. De drummer kon
zijn ellebogen net kwijt in de boekenkast in de hoek. Tuur
leek zich prima te vermaken in de huiskamersfeer.
Zanger-toetsenist Arthur (Tuur) van Hemert bracht ons
Nederlandstalige liefdesliedjes: geen mysterieuze teksten,
maar goed in het gehoor liggende zielenroerselen in een
vrolijk pop-rockjasje.
Begin dit jaar bracht de zanger zijn debuutalbum
Reiziger in tijd uit. Het album schreef hij in zijn eentje en
ook speelde hij alle instrumenten zelf in. Geduldig
knippen en plakken op de computer leverde tien liedjes
op. Een live-reputatie moet echter nog opgebouwd
worden. Met oude vrienden op bas, gitaar en drums met
wie hij in andere bands eerder speelde, treedt Tuur

geneerd naar Tuur
slechts een of twee keer per maand op. De aanstekelijke
vrolijkheid die ze meenamen naar 't Groene Sticht zou op
Festival aan de Werf of De Beschaving niet misstaan.
De dertigers lieten zich niet afleiden door verlate
bezoekers. Nee, liever maakten ze grappen op wat
gebeurde en prezen het werk van Marijke Vlaar aan.
Zimihc had Tuur namelijk in contact gebracht
met de jonge schilder Marijke Vlaar. Door het concert liet
ze zich inspireren en dat resulteerde in landschappen van
olieverf in banen paars en groen. Na een opleiding tot
huisschilder werkte zij mee aan de restauratie van de
Willibrorduskerk in het centrum van Utrecht. Ze begint
komend jaar aan de studie psychologie maar wil daarnaast
elke dag in het atelier staan. Naast landschappen schildert
ze veel abstract werk. Ze probeert diepte in tweedimensionale
werken te creëren, soms door reliëf, soms door
combinaties en overgangen van kleuren. Met het
wolkenlandschap dat ze voor Gluren bij de buren
produceerde lukte dat zeker. Graag zet ze in het atelier
jazz of rockmuziek op. Nu mocht Tuur haar live
inspireren. En wij mochten daar als buren ongegeneerd
van meegenieten.
Last but not least liet een kwartet met de raadselachtige
naam '7minus7' van zich horen. Dit optreden was
aanvankelijk gepland bij Albert en Charlotte maar last
minute verschoven naar de gezellige nieuwe lounge-hoek
in De Hoge Weide. Gelukkig niet gecancelled, want we
hadden de stemmige gitaar-trommel-met-zang-liedjes van
Maarten, Linda, Eva en GG niet willen missen. Waar
7minus7 normaal gaat voor de categorie 'versterkt, hard
en rauw', hadden ze speciaal voor Gluren bij de Buren
een akoestische set samengesteld, die de luisteraar geen
moment naar het stopcontact deed verlangen.
Verrukkelijk samenkleurende zang viel perfect in een
bedje van geraffineerde gitaarakkoorden; heerlijk
dromerige zondagmiddagmuziek op kruipafstand van je
voordeur ideaal toch ?
Dames
barbershop ABCD -
www.kunsthuisutrecht.nl/Organisatie/794
Tuur -
www.bestbewaardegeheim.com
Marijke Vlaar -
www.kunsthuisutrecht.nl/Organisatie/749
7 minus 7 -
www.7minus7.nl
Door Michel de Gruijter/ Michiel Jansen
OVER
BUREN Winter 2008 / 13

klimhal
OVER
BUREN
Hallo , ik ben Judith van Bemmel en ik woon op nummer
38. Een paar weken geleden kregen we allemaal een
briefje in onze brievenbus. Dat briefje was van Sjoerd, of
we vrijdag 15 december wilden komen klimmen in de
klimhal waar hij af en toe werkt en klimt. Met vooraf een
lekkere kom erwtensoep!
Frans , Martine , Joost, Mirjam, David, Martin,
Michiel , Marieke en ik waren er op af gekomen. Om
18.00 uur waren we van harte welkom. Itis en Gerdi
kwamen ook een lekkere kom soep mee eten. Daarna
gingen ze naar een concert in een kerk.
Om een uur of half acht gingen we op weg naar
de klimhal. Daar gingen we omkleden en we gingen eerst
oefenen. We moesten groepjes van 3 (ongeveer hetzelfde
gewicht) maken en dan omstebeurt klimmen. Later
gingen we wat moeilijkere muren beklimmen, zo rond de
30 meter. Toen iedereen uit was geklommen gingen we
weer naar huis.
Als dit soort uitjes nog een keer worden herhaald kan ik u
aanraden om mee te gaan !
Winter 2008 / 14
door Judith van Bemmel
INLOPER
Januari
vrijdag 25 januari 18.00 21.00
Noaberbar in de silo
Februari
vrijdag 29 februari 18.00 21.00
Noaberbar in de silo
Maart
vrijdagavond 14 maart
Algemene ledenverg. in de Hoge Weide
vrijdag 28 maart 18.00 21.00
Noaberbar in de silo
eind maart
Overburen editie jaarverslag 2007
April
zondag 20 april
Cultuurplein met thema: Turksplein
vrijdag 25 april 18.00 21.00
Noaberbar in de silo
woensdag 30 april
Koninginnedag kindervrijmarkt op het plein
Mei
zondag 18 mei
Cultuurplein met thema: Montmartre
vrijdag 30 mei 18.00 21.00
Noaberbar in de silo
eind mei
Overburen 'lente'-editie
sluitingsdatum kopij: 1 mei
Activiteiten doorgeven ? Mail ze naar:
overburen@groenesticht.nl
Op de hoogte blijven van activiteiten in Leidsche
Rijn ? www.utrecht.nl/smartsite.dws?id=202476

de NoiZ zes liter oliebollenmix
heeft gebruikt om 330 oliebollen
te bakken voor de kerstmarkt ?
N
NoiZ-kok Leo ook nog eens 255 oliebollen op bestelling heeft
gebakken voor oud en nieuw. En 't rook er nog lang en gelukkig.…
Wist je dat?
- het deeg zo ging gisten dat om zes
uur 's ochtends de keuken overstroomde
?
- er 53 retourkerstbomen zijn
verhuurd op de kerstmarkt (en 37 in
de Kersentuin) ? En dat deze
gewoonlijk begin januari allemaal
weer netjes worden ingeleverd om
teruggeplant te worden ?
- tijdens de kerstmarkt de huisband
van Emmaus voor het eerst optrad ?
- er door vernieling slechts een
stompje over is van de kunstpaal op
het Ab Harrewijnplein ?
- de buste van Ab Harrewijn uit het
restaurant verdwenen is sinds de
verbouwing ?
- de Overburen-redactie weet dat
Ab nu in Vergaderzaal drie toekijkt
hoe de medewerkers van het
restaurant zich omkleden ?
- Emmaus de laatste week van 2007
alles voor half geld de deur uit deed ?
- De gemeente Utrecht een razend
handige en interessante digitale
nieuwsbrief over Leidsche Rijn
verspreidt ? Meld je aan via
www.utrecht.nl/smartsite.dws?id=2
02105 en ontvang tweewekelijks de
nieuwsbrief per e-mail !
- je hiermee ook prima op de hoogte
blijft van alle wegomleggingen,
opbrekingen, uitbreidingen en
dergelijke pret ?
- het tijdens de jaarwisseling zo
mistig was op het plein dat je amper
kon zien wie je een hand (en/of
zoen) gaf? Of was dat de kruitdamp?
- dat de bewoners van de NoiZ heel
attent allemaal lekkere hapjes
hadden gemaakt voor een
nieuwjaarsfeestje in de silo ? Dat zo'n
feestje alleen niet van de grond was
gekomen (terwijl er dus wel
behoefte aan bestaat ) ?
- verschillende GS-ers al in het
tijdelijke Vredenburg langs de
snelweg (de 'Rode Doos') zijn
geweest ? En dat je binnen het
verkeer écht niet hoort ?
- dat de winnende zin van de barquiz
op de feestavond luidde: “meedoenis-belangrijker-dan-winnen”
?
door René van Bemmel/ Michiel Jansen
OVER
BUREN Winter 2008 / 15

BUREN
OVER