Brochure Geschiedenis in een boekenkast - SIOB

Oosterschelde: windkracht 10
Jan Terlouw
2008 Lemniscaat (12+)
De Zeeuwse familie Strijen bestaat uit vader en moeder, hun kinderen Anne, Hennie en Piet, en Opoe, die bij hen
inwoont. Anne is getrouwd met Henk en hoogzwanger als op 31 januari 1953 een waarschuwing wordt afgegeven: het
water staat bij eb al heel hoog. Hoe moet dat als de storm blijft voortrazen en het vloed wordt? Bij de watersnoodramp
die dan volgt raakt de familie de boerderij kwijt en komen Piet en Opoe om het leven. Jaren later zorgt de zoon van
Anne en Henk voor tweespalt in de familie. Als mosselvisser wil hij dat de Oosterschelde niet wordt afgesloten.
De rest van de familie staat lijnrecht tegenover hem: zij hebben immers de ramp meegemaakt.
In het eerste deel van het verhaal (‘Vloed’) wordt een beeld geschetst van de watersnoodramp, die het zuidwesten
van Nederland in 1953 trof. Het tweede deel (‘Eb’) speelt twintig jaar later en laat zien hoe de nieuwe generatie denkt
over het afsluiten van de Oosterschelde. De mensen die de ramp meegemaakt hebben, zijn veelal vóór
afsluiting; jongeren laten de gevolgen van de Deltawerken meewegen en zijn tegen de afsluiting.
Door de regering wordt in 1974 besloten een stormvloedkering te maken.
De watersnood: de dreiging van het water, 1 februari 1953
95