d e POH - NVvPO

Voor mensen met diabetes type 1 én type 2
Hypo’s vormen probleem
Hypoglykemieën worden nog altijd geassocieerd met diabetes type 1 en
insulinegebruik. Minder bekend is het feit dat mensen met diabetes type
2 ook te maken kunnen krijgen met hypo’s. En dit kan zelfs bij gebruik
van alleen orale medicatie. Een stelregel die geldt is: hoe langer de
ziekteduur, hoe vaker hypo’s voorkomen. Het blijkt zelfs dat het aantal
hypo’s bij diabetes type 1 en 2 uiteindelijk heel dicht bij elkaar komen1.
Wat is de incidentie van hypo’s bij mensen met diabetes type 2, wat is de
impact daarvan en hoe reageren zorgverleners?
Tekst | Nathalie Ekelmans
De UKPDS-studie heeft laten zien dat
over een periode van zes jaar 2,4 procent
van de patiënten die met metformine
worden behandeld, 3,3 procent van
hen die met SU-preparaten worden
behandeld en 11,2 procent die met
insuline worden behandeld een ernstige
hypo doormaakt waarbij medisch
ingrijpen noodzakelijk is. Een veelvoud
daarvan maakt hypo’s door die minder
ernstig zijn. Hoewel hypo’s minder vaak
voorkomen bij mensen met diabetes die
met SU-preparaten worden behandeld,
gaat dit wel om grote aantallen
patiënten. Zelfs als jaarlijks bij 1 procent
van hen medische (spoed)hulp nodig
is, komt dit in Nederland neer op 4.000
patiënten per jaar.
Logisch gevolg
Gemiddeld 15 procent van de
insulineafhankelijke mensen met
diabetes type 2 maakt jaarlijks een
ernstige hypo mee. Dit is afhankelijk van
de diabetesduur en de insulinedosering.
Het risico is het laagst bij mensen die
één keer per dag insuline spuiten en
het hoogst bij een viermaal daags
insulineschema. Vermoed wordt dat
de prevalentie van hypoglykemie
onderschat wordt, omdat de symptomen
niet altijd herkend worden. Zelfs als
symptomen van een milde hypo wel
herkend worden, worden ze tijdens een
spreekuurbezoek vaak niet gemeld,
omdat mensen denken dat het een
logisch gevolg is van de behandeling.
Vanzelfsprekend zullen de ernstige
hypo’s, die veel dramatischer zijn, wel
worden gemeld.
Van de mensen met diabetes type 1
maakt ongeveer 30 procent jaarlijks een
ernstige hypo mee en twee tot drie keer
per week een milde hypo. Het aantal
hypo’s onder mensen met diabetes
type 2 is aanzienlijk minder, maar er is
een belangrijk verschil. Mensen met
diabetes type 1 hebben vaak van jongs
af aan leren omgaan met hun diabetes,
en daardoor ook met hypo’s. Dit in
tegenstelling tot mensen met diabetes
type 2. De angst voor een hypo is dan
ook het grootst bij mensen die nog nooit
een waarde onder de 4.0 mmol/l hebben
gehad en dat zijn meestal de mensen
met diabetes type 2. Hebben zij eenmaal
een hypo meegemaakt, dan maakt hen
dat vaak nog angstiger.
Angst voor hypo’s
Vanuit die angst gaan zij minder insuline
spuiten om hypo’s te voorkomen, met
het gevolg dat het HbA1c stijgt. Uit
onderzoek van The Brod Group blijkt
dat ruim 12 procent de insulinedosis
verlaagt met 7,6 eenheden. Recente
data uit het GAPP2-onderzoek
Classificatie van hypoglykemie
Ernstige hypoglykemie, waarbij de
hulp van derden noodzakelijk is.
Gedocumenteerde symptomatische
hypoglykemie, waarbij
klachten aanwezig zijn en een
bloedglucosewaarde is gemeten
< 3,9 mmol/l*.
Asymptomatische hypoglykemmie;
geen klachten aanwezig,
maar wel een gemeten
bloedglucoseconcentratie
< 3,9 mmol/l*.
Waarschijnlijke symptomatische
hypoglykemie, waarbij klachten
aanwezig zijn passend bij
hypoglykemie, maar geen meting
beschikbaar is.
Relatieve hypoglykemie
(pseudohypoglykemie); klachten
passend bij hypoglykemie bij
bloedglucosewaarde > 3,9 mmol/l.
*De NHG hanteert een bloedglucosewaarde
van