MIDDELEEUWSE KLOOSTERS IN MAASTRICHT - theobakker.net

Middeleeuwse kloosters in Maastricht
Calvariënberg, “Klevarie”
Over de stichting van dit klooster is heel veel bekend. Om
te beginnen omdat het pas in de 17 e eeuw gebeurde en dus
enigszins gedocumenteerd is en vervolgens omdat er een autobiografie
bekend is van de stichteres Elisabeth Strouven. In
tegenstelling tot wat sommige auteurs beweren wilde zij wel
degelijk een klooster stichten, zoals god haar naar eigen zeggen
opgedragen had, zij het met een eigen leefregel en niet als
filiaal van een bestaande orde. Dat nu was na het concilie van
Lateranen (1215)
niet meer toegestaan.
Probleem
was volgens Strouven
de door een
regel opgelegde
clausuur voor slotzusters,
die niet kon
stroken met haar
wens intensief te
zorgen voor zieken
en behoeftigen, ook
buiten het klooster.
Tweede probleem
voor de eigenzinnige
Strouven was
de onmogelijkheid
van actief apostolaat
(preken, biecht
afnemen, toedienen
van sacramenten) voor vrouwen. Dat hield in dat zij daarvoor
priesters uit een mannenklooster moest toelaten.
In 1624 liet Strouven zelf zich inkleden in de derde orde van
Sint Franciscus. In 1628 betrok zij op Goede Vrijdag 1628
met een aantal gelijkgezinden een huis aan de Kommel, hoek
Abtstraat, dat zij Calvariënberg doopte. Deze informele leefgemeenschap
was dus geen klooster en ontbeerde ook de standaard
voorrechten van kloosters zoals vrijdom van accijnzen.
Er was een permanent gebrek aan geld; de meeste ingetreden
vrouwen hadden niets meegebracht. De zusters tooiden zich in
een eenvoudig grijs habijt en leefden volgens door Strouven in
Boven: Exterieur van de kapel van Calvariënberg.
Links: Elisabeth Strouven.1600-1661
42