G‑voetbal - VV Schagen

- Welke selectiecriteria hanteren we voor de spelers? Als we voor G-voetballers zowel
jeugd- als seniorenvoetbal hebben, wanneer gaan de junioren dan over naar de
senioren? Hoe organiseren we het selectiebeleid?
- Hoe gaan we teams begeleiden? Welke taken krijgen de begeleiders? Welke eisen
stellen we aan hen? Verwachten we bijvoorbeeld dat ze bepaalde opleidingen
achter de rug hebben? Scholen we de begeleiders?
- Hoe ziet straks de sportmedische begeleiding eruit? Welke taken en eisen horen bij
deze begeleiders?
- Beschikken we over de materialen en accommodatie om G-voetballers te laten trainen
en wedstrijden te laten spelen?
. G‑voetbalactiviteiten
de vereniGinG en G‑voetbal: binnen en buiten de liJnen ¿
Sportbeoefening voor mensen met een beperking kent de volgende onderverdeling:
1. Georganiseerde breedtesport
2. Nationale wedstrijdsport
3. Internationale wedstrijdsport
4. Topsport: Paralympische takken van sport
De NebasNsg kent een aantal takken van sport die niet worden aangemerkt als
topsportonderdeel, maar als internationale wedstrijdsport, een nationale selectie en
bijbehorend trainings- en wedstrijdprogramma. De instandhouding van een nationale
selectie van een niet-topsportonderdeel wordt door NebasNsg op dit moment
kritisch bezien. Hetzelfde geldt voor de deelname aan internationale kampioenschappen
in deze takken van sport. In ieder geval kunnen topsportgelden niet ter
financiering hiervan worden gebruikt.
G-voetbal kent vele podia. Spelers met een beperking kunnen bijvoorbeeld trainen
bij hun vereniging, maar een zeer select gezelschap komt ook uit tijdens de
Paralympische Spelen: de Olympische Spelen voor sporters met een beperking.
De activiteiten voor G-voetballers op een rijtje gezet.
> Trainingen. Een training is de basis van de sport. Je oefent er, je krijgt er nieuwe
dingen onder de knie en zo kun je later goed toegerust beginnen aan de wedstrijd.
Belangrijk: in het G-voetbal is het geen ABC’tje dat elke speler ook uitkomt in
wedstrijden. Sommige voetballers hebben genoeg aan zo nu en dan een training.
> Wedstrijden. Clubs kunnen duels organiseren die geen deel uitmaken van een
KNVB-competitie. Deze wedstrijden staan op zich en hebben geen officieel karakter.
Het plezier hoeft er niet minder om te zijn!
> KNVB-competitie. De KNVB organiseert wedstrijdreeksen voor G-voetbalteams.
Net als bij reguliere teams is dan sprake van een aantal ploegen die gedurende het
seizoen tegen elkaar uitkomen. Aan het eind van de reeks is een van de teams
kampioen!
> Toernooien op het veld of in de zaal. Deze worden meestal georganiseerd door een
club. Een aantal G-voetbalteams treedt een dag lang in het strijdperk. Een voorbeeld
van een eenvoudige opzet: twee groepen van vier teams, in een groep speelt
elke ploeg een wedstrijd tegen de andere teams, na die duels is bekend wie eerste,
tweede, derde en vierde is in de poule, tijdens de finalewedstrijden spelen de
groepswinnaars tegen elkaar om de toernooiwinst, strijden de nummers twee uit de
groepen om de derde plaats, et cetera.
> Clinics. De theorie en de praktijk verenigd. Clubs of KNVB organiseren clinics, al
dan niet in samenwerking met andere partijen, om bijvoorbeeld mensen met een
verstandelijke beperking én familie, vrienden of begeleiders kennis te laten maken
met G-voetbal. Vanzelfsprekend kunnen ook G-voetballers opdraven die al lid zijn
van de KNVB. Tijdens een clinic wordt gevoetbald. Belangrijk onderdeel van het
programma is meestal ook een vragensessie of een discussie. Het doel: onbekendheid
over G-voetbal wegnemen.
> Districtsvoetbaldagen. Eén keer per jaar treden G-voetballers in alle zes de KNVBdistricten
aan voor de Districtsvoetbaldag. Het gaat om spelers tot en met achttien
jaar die ’s morgens training krijgen van een KNVB-coach en die ’s middags een
handleidinG G‑voetbal ¿ 1