frits vertel nog eens... - Het Communicatiegilde
frits vertel nog eens... - Het Communicatiegilde
frits vertel nog eens... - Het Communicatiegilde
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
NR 10 LENTE 2013 VERSCHIJNT IN DE HELE GEMEENTE RAALTE: GEEN NIEUWS MAAR FEITEN<br />
Alles wat je liever niet wilde weten over Raalte<br />
DE<br />
GLOSSY<br />
DIE NIET<br />
GLIMT!<br />
<strong>frits</strong><br />
<strong>vertel</strong><br />
<strong>nog</strong> <strong>eens</strong>...<br />
van roalte naar rio > raalte maakt zich onsterfelijk met een wel heel<br />
speciaal hotel > in de ban van de ring > wat een toffe tent > de aspergekoning<br />
van salland heeft het niet van een vreemde > wereldrecord met tegenwind ><br />
alles begint vrijwillig > uit eten met annie schulten > woar bin ie d’r ene van?
Roalter Wind wordt gemaakt door het <strong>Communicatiegilde</strong><br />
communicatie-advies<br />
bedrijfspresentaties<br />
commercials<br />
animaties<br />
webfilms<br />
fotografie<br />
journalistiek<br />
reclame<br />
copywriting<br />
concepten<br />
events<br />
campagnes<br />
marketing<br />
uitgeverij<br />
webdesign<br />
grafisch ontwerp<br />
stands<br />
Spitsstraat 25 Raalte www.hetcommunicatiegilde.nl
Alles wat je liever niet wilde weten over Raalte<br />
Roalter Wind is een onafhankelijk<br />
periodiek dat in woord en veel beeld<br />
Alles wat je liever niet wilde weten over Raalte<br />
De vlag is uitgegaan bij ’t <strong>Communicatiegilde</strong>.<br />
Dat heeft niets te maken met deze tiende editie<br />
van de Roalter Wind, hoewel dat ook best als<br />
een kleine mijlpaal mag worden beschouwd.<br />
Nee, we hebben het eerste handgeschreven<br />
briefje gekregen waarin een Raaltenaar uit de<br />
Blekkerhoek kenbaar maakt onze glossy niet<br />
meer te willen ontvangen. Nu tellen we echt<br />
mee in uitgeversland!<br />
Volgens de briefschrijver zouden we er met<br />
onze pennenvruchten alleen maar op uit zijn<br />
om Raalte te beschadigen. Uiteraard houden<br />
wij er als uitgever een andere lezing op na,<br />
maar het laat onverlet dat je de kritiek van de<br />
lezer – positief of negatief – serieus moet nemen.<br />
Reden voor ons om iedereen de kans te<br />
geven via een bijzondere deursticker kenbaar<br />
te maken of ze onze glossy wel of niet gunstig<br />
gezind zijn.<br />
In de afweging is het goed om te weten dat ’t<br />
<strong>Communicatiegilde</strong> dit magazine op vrijwillige<br />
basis maakt. De schrijvers, vormgevers en<br />
onze huisfotograaf krijgen geen cent betaald<br />
voor hun inspanningen. Dat is reden om onszelf<br />
voortaan iets meer op de borst te kloppen<br />
en duidelijk te laten weten dat het magazine<br />
afkomstig is van een groep communicatiespecialisten<br />
uit Raalte.<br />
‘Alles Begint Vrijwillig’ zullen we maar zeggen.<br />
Laat dat nu net ook de titel zijn van een televisieserie<br />
bij RTV Oost die is gemaakt naar aanleiding<br />
van de gelijkluidende campagne die op<br />
initiatief van de provincie Overijssel is opgezet.<br />
Deze serie is gemaakt door vier bedrijven van<br />
’t <strong>Communicatiegilde</strong> en daar zijn we best trots<br />
op! In deze Roalter Wind lees je er meer over.<br />
De tiende Roalter Wind komt net voor de<br />
Pasen uit. Die extra vrije dag heb je hard nodig<br />
om al die verhalen te kunnen lezen en de foto’s<br />
te kunnen bekijken. Hoe is het toch met Frits<br />
Willemsen (die van de muziekwinkel)? Woar<br />
bin ie d’r ene van? Wat is de magie van de<br />
Luttenbergring? Wint Mitchel Schotman goud<br />
in Rio de Janeiro? Wie zijn er over de vloer<br />
geweest van Gay Hotel Sallandia? Wij roepen<br />
de vragen op en jij mag ze beantwoorden! Veel<br />
leesplezier.<br />
laat zien hoe het vandaag de dag gesteld<br />
is met Roalte en haar bewoners.<br />
Uitgever:<br />
<strong>Het</strong> <strong>Communicatiegilde</strong><br />
t 0572 - 71 23 23<br />
info@roalterwind.nl<br />
www.roalterwind.nl<br />
Hoofdkantoor:<br />
Spitsstraat 25<br />
Art directors:<br />
Maarten Metz<br />
en Roné van der Vliet<br />
Production director:<br />
Ronny Cents<br />
Advertising:<br />
Aart van der Vliet<br />
en DDMC<br />
Photography:<br />
Vincent Hartman Fotografie<br />
Aan dit nummer werkten mee:<br />
Robin Bremer, Rudi Buitenkamp,<br />
Karin de Graaff, Wim Grondhuis,<br />
Inge Hegteler,<br />
Wouter Groote Schaarsberg,<br />
Maaike Heethaar, Teun de Haan,<br />
Annelieke Jacobs, Bart van der Mark,<br />
Jaco Schuurman, Aart van der Vliet,<br />
Vàlerie Valk, Mac Verhoef en niet te<br />
vergeten Ernst Wijnands<br />
Adverteren?<br />
Neem contact op met<br />
<strong>Het</strong> <strong>Communicatiegilde</strong> voor een<br />
prachtige advertentie!<br />
t 0572 - 712 323<br />
Druk:<br />
DDMC, Raalte<br />
Verspreidingsgebied:<br />
Roalter Wind wordt in een oplage<br />
van 18.000 exemplaren gratis huis<br />
aan huis bezorgd in de gehele<br />
gemeente Raalte.<br />
Klachten over de bezorging?<br />
Is de Roalter Wind aan uw huis<br />
voorbij gegaan? Laat het ons weten:<br />
info@roalterwind.nl<br />
Hip in Roalte<br />
Je zou het niet denken maar het is mogelijk:<br />
hippe gadgets in je eigen Roalte! > 2<br />
Van Roalte naar Riooooo<br />
Onze sportverslaggeefster Maaike Heethaar<br />
presenteert de medaille-kandidaten<br />
voor de Olympische Spelen van 2016 > 6<br />
Frits <strong>vertel</strong> <strong>nog</strong> <strong>eens</strong><br />
Op vele grammofoonplaten die op de<br />
zolders liggen te verstoffen prijkt het<br />
goudkleurige stickertje met daarop het<br />
gezicht van Frits Willemsen. Zijn haar is<br />
ie inmiddels kwijt maar zijn streken <strong>nog</strong><br />
niet... > 10<br />
Uit eten met...<br />
Karin de Graaff zat dit keer met een heel<br />
gezelschap aan tafel. Annie Schulten had<br />
namelijk een paar zussen meegenomen.<br />
> 14<br />
Tijd voor Teun<br />
Ras-Roaltenaar Teun de Haan kijkt terug<br />
op een wonderlijke tijd in Roalte. > 16<br />
Haantje de voorste<br />
Ons magazine heet niet voor niets Roalter<br />
Wind, want is Roalte niet altijd zijn tijd vér<br />
vooruit geweest? > 22<br />
Waor bin ie d’r ene van?<br />
Ons kent ons in Roalte. Toch weten we<br />
niet altijd hoe we een nieuw gezicht moeten<br />
inschatten. Vandaar dat deze altijd<br />
hartelijke openingszin genoeg inspiratie<br />
biedt voor een nieuwe rubriek. > 24<br />
Wat een toffe tent<br />
Annelieke Jacobs en Rudi Buitenkamp belichten<br />
het culturele leven in het hart van<br />
Salland. Waar kun je dat beter doen dan in<br />
het HOFtheater? > 34<br />
In de ban van de Ring<br />
Binnenkort wordt er weer een race georganiseerd<br />
op het vermaarde parcours van de<br />
Luttenbergring. Onze reporters gingen op<br />
zoek naar sporen in het landschap én naar<br />
sporen in het geheugen van de Luttenbergers.<br />
> 53<br />
3
4 roalter wind nr 10<br />
het witte goud<br />
OGINK ASpERGES<br />
Overkampsweg 3<br />
Raalte<br />
hier is<br />
aan<br />
een vrolijke noot<br />
TISMAWAJEWENDBAND<br />
reserveringen<br />
T 0572 - 357 050
hier is roalte echt aan toe<br />
ja/nee<br />
Iedereen in de gemeente Raalte is blij met de<br />
Roalterwind. Iedereen? Nee, niet iedereen. Zo nu en<br />
dan bereiken ons berichten van mensen die liever geen<br />
Roalterwind ontvangen. Speciaal voor hen is er nu deze<br />
vrolijke brievenbussticker. Wees er snel bij want: op =<br />
op!<br />
vanaf € 7,99<br />
HET COMMuNICATIEGILDE<br />
Spitsstraat 25<br />
Raalte<br />
roalte<br />
toe<br />
douchen tijdens<br />
de verbouwing<br />
Terwijl het hele huis op de kop staat,<br />
staat u lekker onder de douche in onze<br />
mobiele badkamer.<br />
REDIT<br />
Luttenbergerweg 24<br />
Luttenberg<br />
5
6<br />
pms 661<br />
process cyan<br />
Tjalkstraat 6 Raalte 0572 362 800 www.kruipertweewielers.nl<br />
pms 349<br />
pms 361<br />
Sterk in recycling<br />
Waar gesloopt en gebouwd wordt, komt <strong>nog</strong>al wat afval vrij. Een voldongen<br />
feit, maar ook een mogelijkheid. Hoogeboom Raalte zit duidelijk op het laatste<br />
spoor. De vestiging aan de Stobbenbroekerweg 16 in Raalte doet namelijk<br />
dienst als recyclingbedrijf. Ons eigen afval, maar ook het bouw- en sloopafval,<br />
snoeiafval, huishoudelijk afval en puin van bedrijven en particulieren<br />
krijgt daar een nieuwe bestemming. Met Hoogeboom Raalte weet u zeker<br />
dat er meer mogelijk is...<br />
Openingstijden<br />
Hoogeboom Raalte Recycling (Stobbenbroekerweg 16 Raalte) is geopend<br />
van maandag t/m vrijdag: 7.00 - 18.00 uur en op zaterdag: 8.00 - 16.30 uur.<br />
Aannemen van werk, recycling en verhuur<br />
www.hoogeboom-raalte.nl Tel: 0572-352250<br />
Sterk in uitvoering
sjaakies wisselkoers<br />
in lierderholthuis<br />
1,50 1 gouden sjaakie<br />
keus uit vele flesjes<br />
met deze prijzen wordt het houden van<br />
een feestje wel héél aantrekkelijk!<br />
café d’olde wettering lierderholthuis<br />
geopend van dinsdag t/m zondag<br />
Telefoon 0572 - 850 950<br />
Gerben www.nijkamptegelzetbedrijf.nl<br />
Nijkamp<br />
Richterambtweg 14 / 14 8103 HX Raalte<br />
8101 HX Raalte<br />
T 0572 85 09 50 / M 06 51 79 40 88<br />
www.nijkamptegelzetbedrijf.nl<br />
info@nijkamptegelzetbedrijf.nl<br />
Telefoon 0572 - 301 850<br />
www.redit.nl<br />
Luttenbergerweg 24<br />
8105 RV Luttenberg<br />
In de showroom aan de Luttenbergerweg<br />
24 presenteert ReDIT u een uitgebreid<br />
assortiment toonaangevend<br />
sanitair.<br />
Zij werken samen met tegelzetbedrijf<br />
NIJKAMP uit Raalte. Gezamenlijk<br />
kunnen wij, als badkamer- én tegelspecialist,<br />
alle benodigde materialen<br />
leveren en alle werkzaamheden in<br />
eigen beheer uitvoeren.<br />
Mobiele badkamer<br />
Uw wens is hoogstwaarschijnlijk om<br />
tijdens de verbouwing te kunnen<br />
douchen en het toilet gebruiken<br />
wanneer ú dat uitkomt. Tijdens de<br />
verbouwing van uw badkamer, kunt<br />
u gebruik maken van onze mobiele<br />
badkamer. Zo zit u dus nooit zonder<br />
en is ook die wens vervuld.<br />
Langstraat 25 • Wijhe • 0570 - 522 035 • haarmode-ellen.nl<br />
voor al uw bad-<br />
kamer wensen<br />
7
8 roalter wind nr 10<br />
MITCHeL SCHOTMAN IS LID VAN De<br />
CROSS-ReN-TOeR<br />
VeReNIGING (CRT) RAALTe eN HeeFT<br />
SLeCHTS ééN DROOM<br />
TEKST: MAAIKE HEETHAAR<br />
FOTOGRAFIE: VINCENT HARTMAN<br />
In de hete zomers was hij niet binnen<br />
te krijgen. Moeders gaf hem flessen<br />
water mee, zodat hij niet zou<br />
uitdrogen en moest Mitchel letterlijk<br />
aan tafel zetten om te eten.<br />
Crossen op de<br />
Olympische Spelen
ichting roalte<br />
In mijn dromen heb ik dé race al gereden<br />
<strong>Het</strong> mooie van het chauvinistische Raalte is<br />
dat wij ons een van de beste jeugdige Nederlandse<br />
fietscrossers Mitchel Schotman,<br />
wonend in Wesepe, nu al toe-eigenen, want hij<br />
is lid van de Cross-Ren-Toer vereniging (CRT)<br />
Raalte. Dé baan waar hij als 9-jarig jochie voor<br />
het eerst met zijn vader naartoe ging om naar<br />
een training van het zoontje van een collega te<br />
kijken. De klik was er meteen: “Ik vond het vreselijk<br />
om te kijken, ik wilde meefietsen!” Mitchel<br />
moest even geduld hebben, maar de keer<br />
erop stapte hij op de fiets en een jaar later won<br />
hij al wedstrijden. De trainer had direct in de<br />
gaten dat Mitchel bijzonder getalenteerd was.<br />
Zo getalenteerd dat Mitchel het niveau bij CRT<br />
inmiddels is ontgroeid. uitwijken naar Ommen<br />
is wat hij nu moet doen om met gelijkwaardige<br />
jongens te kunnen trainen, maar eigenlijk wil<br />
hij maar één ding: intern in topsportcentrum<br />
papendal. Daar waar de Koninklijke Nederlandse<br />
Wielerunie is gevestigd. Dag en nacht<br />
met BMX-en bezig zijn op het hoogste niveau,<br />
met een topteam om je heen, met managers<br />
die alles voor je regelen en met sponsoren<br />
die je financieel ontzorgen. Want het is geen<br />
goedkope sport.<br />
Waarom zit de huidig Nederlands Kampioen<br />
<strong>nog</strong> niet op papendal? Zo bloeddorstig als<br />
Mitchel is tijdens zijn race, waarin hij iedereen<br />
als vijand beschouwt, zo bescheiden en vriendelijk<br />
is hij buiten de baan. Hij haalt vragend<br />
zijn schouders op. Een reden zou kunnen zijn<br />
dat de sport klein is en hij niet is opgevallen<br />
tussen het grote commerciële sportgeweld.<br />
Helder is dat de Olympische Spelen Mitchel’s<br />
droom is. Wat als die droom niet uitkomt? Hij<br />
prakkiseert er niet over. Crossen in de Nederlandse<br />
kleuren op het magische parcours<br />
tijdens de Spelen: “In mijn dromen heb ik dé<br />
race al gereden.”<br />
Oerkracht<br />
<strong>Het</strong> mooie van de BMX sport is dat je op eigen<br />
oerkracht de overwinning moet afdwingen. Dat<br />
heeft ook een letterlijke keerzijde, je moet echt<br />
alles zelf regelen: onderdak, de vele kilometers<br />
die moeten worden afgelegd, startgeld, etc.<br />
Een trainingsstage met toprijders in Frankrijk<br />
wordt van het zelf verdiende geld als fietsmonteur<br />
bij Kruiper Tweewielers bekostigd. Valt er<br />
geld te verdienen in de sport? Bij winst verdien<br />
je maar liefst € 90,- ! Als ouders moet je 200%<br />
achter je kind staan en dat doen vader Rob en<br />
moeder Jolanda dan ook met volle overgave.<br />
De taken worden verdeeld, want broertje<br />
Delano (14) kan ook <strong>nog</strong> <strong>eens</strong> een aardig<br />
potje voetballen. Eén ding is helder, de familie<br />
Schotman focust zich volledig op de sportieve<br />
prestatie en daar hebben ze alles voor over. Ze<br />
willen niet teveel energie verspillen in waarom<br />
bepaalde zaken (<strong>nog</strong>) niet zo zijn, maar het<br />
zou mooi zijn als er support komt en Mitchel<br />
zich in de kijker kan fietsen bij de Nederlandse<br />
bond.<br />
Zand scheppen en liters water<br />
<strong>Het</strong> zit er al vanaf 2-jarige leeftijd in. Met een<br />
klein loopfietsje crosst Mitchel door de kamer<br />
en over straat. Vele fietsjes heeft hij letterlijk<br />
afgetrapt. Van planken maakte hij zijn eigen<br />
crosscircuit. Met een schop heeft hij dagen zitten<br />
graven om bulten en bochten te maken. In<br />
de hete zomers was hij niet binnen te krijgen.<br />
Moeders gaf hem flessen water mee, zodat hij<br />
niet zou uitdrogen en moest Mitchel letterlijk<br />
aan tafel zetten om te eten. Maar waarom ging<br />
hij pas op zijn negende op fietscross? “In Wesepe<br />
ga je op handbal of voetbal. Dus ging ik<br />
als jongen op voetbal, logisch.” Maar om hem<br />
nou een gedreven voetballer te noemen, nee.<br />
“Regelmatig heb ik aan de scheidsrechter gevraagd<br />
hoe lang de wedstrijd <strong>nog</strong> duurde.” Bij<br />
de gedisciplineerde familie Schotman was de<br />
stelregel dat je de gekozen sport minimaal tot<br />
groep 8 moest afmaken. Voor Mitchel kwam<br />
er na het eerste vader-en-zoon-uitje bij CRT<br />
Raalte echter een sport bij. De rest is history.<br />
eén krat bier en twee flessen cola<br />
<strong>Het</strong> wedstrijdseizoen is weer begonnen en dat<br />
betekent minimaal 10 uur per week fietsen,<br />
krachttrainingen, lijsten invullen, eetpatroon<br />
aanpassen, vrijdag de baan visualiseren en<br />
in de weekenden afreizen naar wedstrijden.<br />
“Ik drink geen druppel en rook ook niet, Daar<br />
doen de vrienden helemaal niet moeilijk over.<br />
Als we bij elkaar zitten, is het heel simpel inkopen<br />
doen: één krat bier en twee flessen cola.”<br />
De sport zit in de lift, ook al is de baandichtheid<br />
niet te vergelijken met een land zoals<br />
Frankrijk. Mitchel blijft onverstoord doorgaan<br />
en mag op 2de pinksterdag zijn titel verdedigen<br />
op het NK van de Nederlandse Fietscross<br />
Federatie in Ommen. Als BMX-er zit je aan je<br />
top tussen je 20ste en 26ste. Als Rio <strong>nog</strong> te<br />
vroeg is, dan is Tokyo zelfs <strong>nog</strong> iets dichterbij<br />
(9233 km)<br />
Volg Mitchel @mitchelschotman<br />
powered by maaike<br />
Ok, het duurt <strong>nog</strong> ruim 3 jaar, maar de<br />
‘road’ van Raalte naar Rio (ruim 9450 km)<br />
is iets wat mij mateloos intrigeert . Voor<br />
vele sporters en begeleiders is deze weg al<br />
jaren geleden ingeslagen. Dag in dag uit<br />
trainen, mentale kracht opbouwen, techniek<br />
bijschaven, herstellen van blessures en<br />
tegenslagen verwerken. De Olympische<br />
Zomerspelen, hét summum voor sporters.<br />
Meedoen is belangrijker dan winnen, maar<br />
als je er eenmaal staat, dan wil je winnen.<br />
Dat ene moment waar je je hele leven<br />
naartoe hebt gewerkt. Historie schrijven,<br />
daar gaat het om. De dag dat je leven totaal<br />
verandert. Een triomftocht, je wordt als held<br />
met lauwerkrans aanbeden. Iedereen wil je<br />
vriend zijn, je kennen. Je bent een object<br />
geworden. Maar waar waren deze mensen<br />
in de jaren ervoor. Waar waren ze in de<br />
belangrijkste jaren op de weg naar glorie?<br />
Op het moment dat je <strong>nog</strong> geen geschiedenis<br />
kon schrijven?<br />
Raalte kan geschiedenis schrijven in Rio en<br />
de jaren daarna. Hoe? Door onze talenten<br />
maximaal te ondersteunen. Graag wil ik u<br />
meenemen in het strijdplan van Mitchel<br />
Schotman (16), huidig Nederlands Kampioen<br />
Bicycle Motocross (BMX) én winnaar<br />
van de aanmoedigingsprijs 2012 tijdens<br />
het sportgala van de gemeente Raalte.<br />
Mijn naam is Maaike Heethaar, lid van het<br />
<strong>Communicatiegilde</strong>, waarin ik onder andere<br />
dagelijks bezig ben met sport- en leefstijlprojecten.<br />
9
10<br />
Mijn eigen herinnering aan de platen-<br />
zaak van Frits Willemsen is er vooral<br />
één uit de periode middelbare school.<br />
Waar de jeugd nu misschien van een<br />
tussenuur gebruik maakt om rond te<br />
hangen in het centrum of zich te laven<br />
aan snacks en lekkernijen, was ik te<br />
vinden in de platenzaak van Frits. Om<br />
LP’s te luisteren, de tips van Frits aan<br />
te horen, een kop koffie te drinken en<br />
een praatje te maken. Als je één voet<br />
over de drempel had gezet, voelde je<br />
al dat je werd ondergedompeld in een<br />
warm bad van gastvrijheid. In die tijd<br />
was Frits Willemsen een begrip. Een<br />
legende misschien wel…<br />
<strong>frits</strong><br />
<strong>vertel</strong> <strong>nog</strong> <strong>eens</strong>...<br />
tekst: rudi buitenkamp / foto’s: vincent hartman<br />
roalter wind nr 10
<strong>frits</strong> <strong>vertel</strong> <strong>nog</strong> <strong>eens</strong>...<br />
‘Legende? Ik?’ Hij schiet in de lach en wordt er zelfs een beetje<br />
verlegen van als ik de argumenten aandraag waarom hij de<br />
voorkant van de Roalter Wind nummer 10 zou moeten sieren.<br />
‘Natuurlijk kwam ik in die tijd met veel mensen in contact, maar<br />
ik heb het nooit zo ervaren zoals jij het me nu voorschotelt.’<br />
<strong>Het</strong> kan naïef zijn of de aard van het beestje, maar de inmiddels<br />
in Heino woonachtige Willemsen (60) moet er duidelijk even<br />
aan wennen dat hij een plekje krijgt in diverse Sallandse<br />
boekenkasten. Tegelijkertijd is hij er erg trots op om in één<br />
adem te worden genoemd met prominenten als Willem Zuidwijk,<br />
Henk Aa en Nols Heetkamp.<br />
Frits en muziek. <strong>Het</strong> was als het ware voorbestemd dat hij<br />
hobby en werk ooit zou gaan combineren. <strong>Het</strong> was de Rotterdammer<br />
Martin Snijders die hem met zijn historische bandrecordertje<br />
op het spoor van de muziek zette. Martin was onder<br />
de vleugels gekomen van de familie Willemsen, al een aantal<br />
jaren voordat Frits in 1953 door deze familie werd geadopteerd.<br />
‘Muziek was voor mij een vlucht. Ik<br />
heb op zich een prima jeugd gehad in<br />
Frits <strong>vertel</strong> <strong>nog</strong> <strong>eens</strong>...<br />
het buitengebied van Heeten, maar<br />
ik groeide wel op in een gezin met<br />
‘Eén van mijn herinneringen is dat ik het een zakelijke inslag. En ik worstelde<br />
eerste singeltje van Normaal hoorde en met mijn eigen onbegrip en emoties<br />
toen zei dat die band het niet zo lang zou die een duidelijke relatie hebben met<br />
volhouden…’<br />
de adoptie. Op een of andere manier<br />
kon ik met muziek prima studeren<br />
en ik kon er mijn emoties geweldig<br />
goed in kwijt. Ik heb in mijn leven wel<br />
wat vriendinnetjes gehad en als het uitging, dan jankte ik het<br />
verdriet weg met muziek. Als de muziek me aansprak, wilde ik<br />
er meer van weten. Niet alleen het plaatje, maar ook het verhaal.<br />
Zo heb ik achter de typemachine zelfs een tekstboek gemaakt<br />
van alle nummers van The Beatles. Op die manier groeit je<br />
kennis en word je wellicht inderdaad die vraagbaak op muziekgebied<br />
zoals jij het nu veronderstelt.’<br />
11
12 roalter wind nr 10<br />
Schuldeisers<br />
kaaswinkeltje in de<br />
We gaan een flink eind terug in de tijd als zijn eerste baan in de muziek Molenhof. In eerste instantie samen met mijn broer, die de administra-<br />
ter sprake komt. ‘1976, Fresi disco aan de Lange Bisschopstraat in Detie verzorgde, maar dat duurde niet zo lang.’<br />
venter’, vist hij zonder moeite op uit zijn geheugen. Hij bleef er slechts De opening van Muziekwinkel Frits Willemsen werd zelfs <strong>nog</strong> opgesierd<br />
drie maanden. ‘Eén van mijn herinneringen is dat ik het eerste singeltje door Spargo. ‘Ik was erg blij met de kans om eigen ondernemer te zijn,<br />
van Normaal hoorde en toen zei dat die band het niet zo lang zou vol- want ik had toch wel een andere kijk op het leiden van een platenzaak. Ik<br />
houden… Dat heb ik later goedgemaakt toen Bennie Jolink, Wimken van wilde een winkel waar ik zelf ook met plezier naar binnen zou stappen.<br />
Diene en de andere bandleden te gast waren in mijn platenzaak, ha ha!’ Voor mij was het belangrijk dat alles goed was uitgestald, dat er een<br />
Na drie maanden Deventer werd Willemsen al gevraagd om filiaalhou- kopje koffie beschikbaar was en dat er luisterder<br />
te worden in Den Bosch waar hij de platenzaak naar een hoger plan setjes waren’, aldus de Heinoër die met een goed gevoel terugkijkt op<br />
tilde en dat leverde hem zelfs <strong>nog</strong> een aardig reisje op. ‘De grote baas die tijd waarin hij vele leuke contacten had met klanten en zeker ook<br />
ging regelmatig naar de Canarische Eilanden. En hij beloofde dat de met collega-ondernemers als Haarmeijer, Ter Haar en Guldemond.<br />
medewerker met de hoogste omzet daar ook een week naar toe mocht. ‘Ik dronk ook geregeld een bakkie koffie met Karel Hesselink en Willy<br />
Dat was ik dus. In drie jaar tijd ging de omzet<br />
van 300.000 gulden<br />
per jaar naar een<br />
Frits <strong>vertel</strong> <strong>nog</strong> <strong>eens</strong>...<br />
Meijer. Dan is het wel even schrikken als je<br />
hoort van het overlijden van Willy.’<br />
miljoen per jaar. <strong>Het</strong> ‘In de Molenbar werd de avond steevast Maatschappelijk werker<br />
was hard werken, afgesloten met ‘Black President’ van Fela <strong>Het</strong> was het startsein voor een bijzondere<br />
maar ik vond het Anikulapo Kuti. Dan was er altijd wel een periode in zijn leven waaraan hij zelf goede<br />
bijzonder leuk om grapjas die om 3.00 uur mee wilde naar de herinneringen heeft, maar hij loopt er niet mee<br />
te doen. Als ik iets<br />
winkel om dat album te kopen,<br />
te koop. <strong>Het</strong> was de tijd van vele verschillende<br />
graag doe, dan zet maar ik vond mijn nachtrust toch net iets muziekstijlen. ‘Aan de ene kant had je de DJ’s<br />
ik me er voor meer<br />
belangrijker…’<br />
van de Molenbar zoals René Soesbergen die<br />
dan honderd pro-<br />
de new wave gingen ontdekken en aan de<br />
cent voor in. Zo behaalde ik ook in zeven andere kant had je de Bunker met de jongens van Mulder en V/d Belt.<br />
maanden mijn middenstandsdiploma.’ Bij jongerencentrum De Bunker vonden geregeld rockoptredens plaats<br />
De inmiddels getrouwde Willemsen had en als er opnames werden gemaakt, ging iedereen later naar mijn winkel<br />
het in Den Bosch prima naar zijn zin, maar om ze te bekijken. Dan kon er geen klant meer bij, zo druk was het! Op<br />
er kwam een abrupt einde aan zijn carrière zaterdagavond kwam ik zelf ook wel in de Molenbar waar steevast ‘Black<br />
aldaar. ‘De eigenaar stond met z’n tanden- president’ van Fela Anikulapo Kuti als afsluiter werd gedraaid. Dan<br />
borstel op Schiphol om weer te vertrekken was er altijd wel een grapjas die om 3.00 uur mee wilde naar de winkel<br />
naar de Canarische Eilanden toen hij in de om dat album te kopen, maar dan vond ik mijn nachtrust toch net iets<br />
kladden werd gegrepen. Hij bleek niemand belangrijker…’<br />
te betalen en daardoor hijgde een flink aantal Willemsen had zijn eigen visie op hoe een platenwinkel moest worden<br />
schuldeisers in zijn nek. Ik heb daarna <strong>nog</strong> gerund. Natuurlijk ging hij ook wel <strong>eens</strong> op z’n bek, maar over het<br />
even voor de curator gewerkt en toen kwam ik in contact met Ben Veld- algemeen voelde hij feilloos aan welke plaatjes het best konden worden<br />
kamp omdat we gebruik maakten van dezelfde inkooporganisatie.’ besteld. Daarnaast moet hij zich wel <strong>eens</strong> een soort maatschappelijk<br />
Ben Veldkamp was de man die in Oost-Nederland onder de naam ‘Walk werker hebben gevoeld, want iedereen kwam mede voor een praatje<br />
In’ meerdere platenzaken had en later ook bekend werd als de man van naar zijn winkel. ‘Nee, zo heb ik dat zelf nooit ervaren. Wel hield ik er<br />
Avro’s Toppop Discoshow. Frits kwam eind 1979 in dienst als bedrijfs- heel bewust rekening mee. Ik had de beschikking over verschillende<br />
leider voor de winkel aan de Herenstraat (nu pearle). De periode bij Ben goede krachten in de winkel, waardoor ik de gelegenheid kreeg om dat<br />
Veldkamp en zijn ‘Walk In’ was leerzaam, maar evenmin een lang leven praatje te maken, service te bieden en muziekvragen te beantwoorden.<br />
beschoren. Eind 1980 moesten er mensen uit omdat het aantal zaken De grote les die ik in het verleden namelijk had geleerd, is dat klanten<br />
werd ingekrompen. Willemsen was de laatste die in dienst was ge- graag de eigenaar spreken en zien. Ik was altijd blij als iemand met een<br />
komen en dus de eerste die kon vertrekken. ‘Ik wilde graag doorgaan<br />
met een platenzaak waarin ik mijn visie en ideeën kwijt<br />
kon. Na een goed gesprek met mijn vader en<br />
met zijn financiële hulp ben ik<br />
in maart 1981 van start gegaan<br />
vanuit het voormalige<br />
Lp of CD de winkel uit liep. Niet om het geld, maar omdat de klant
<strong>frits</strong> <strong>vertel</strong> <strong>nog</strong> <strong>eens</strong>...<br />
tevreden was met de nieuwe aankoop. <strong>Het</strong> gebeurde ook regelmatig dat<br />
ze op mijn advies bijvoorbeeld een plaat mee naar huis namen, zodat<br />
ze die thuis <strong>nog</strong> een keer konden luisteren. Als ze het uiteindelijk toch<br />
niets vonden, dan konden ze het ruilen. Misschien was ik daardoor wel<br />
minder zakelijk, maar ik voelde me er prettig bij.’<br />
tussen de smartlappen. De nummers van Johnny Hoes kon ik met mijn<br />
hoge stemmetje al snel meezingen. Verder kunnen Supertramp, The<br />
Eagles en pink Floyd me erg bekoren. Tegenwoordig zet ik graag het<br />
stevige werk van Sepultura op. Op de een of andere manier word ik daar<br />
rustig van.’<br />
In zijn winkel was de toen <strong>nog</strong> bebaarde (de lengte van de baard<br />
Smartlappen<br />
varieerde naar gelang leeftijd en mode) Willemsen altijd vrolijk, vrien-<br />
Tot 1987 had Willemsen zijn befaamde platendelijk<br />
en goedlachs, maar zoals slechts een<br />
zaak in wat hij zelf omschrijft als ‘het steegje Frits <strong>vertel</strong> <strong>nog</strong> <strong>eens</strong>...<br />
enkeling dat toen wist, was dit slechts een deel<br />
van de Molenhof. Eerst in het voormalige kaas-<br />
van het verhaal. Zijn huwelijk verliep bijzonder<br />
winkeltje, maar eind 1983 verhuisde hij naar<br />
‘Ik was iemand die de klanten de moeizaam en daardoor ontstonden er ook<br />
het pand erachter waar hij meer ruimte tot de fantastische muziek van bijvoorbeeld strubbelingen met de kinderen. Bovendien<br />
beschikking had en waar dus ook een bredere<br />
Toto, The Power Station en Tonic worstelde Frits onbewust en bewust ook wel<br />
muzieksmaak (zelfs klassiek!) kon worden<br />
leerde ontdekken.’<br />
met zijn verleden als geadopteerde zoon.<br />
gepresenteerd. Toen bleek dat Albert Heijn<br />
‘<strong>Het</strong> openbaarde zich met name in de periode<br />
wilde uitbreiden en het oog op deze ruimte<br />
1990-1995. De winkel heeft me toen echt in<br />
had laten vallen, verhuisde de winkel naar de<br />
de benen gehouden. <strong>Het</strong> was heerlijk om<br />
Herenstraat waar nu Ep Jan Oosterwechel is gevestigd. ‘Als ik daar over daar naar toe te vluchten. Sommigen hebben me later <strong>vertel</strong>d dat ze wel<br />
de vloer kom, voelt het <strong>nog</strong> steeds als mijn winkel’, stelt Frits die aan aan me zagen dat er iets aan de knikker was. En met anderen deelde ik<br />
de Herenstraat de kans kreeg om een mooie en grote platenzaak op te bepaalde gevoeligheden. Als je de klanten regelmatig ziet, zijn het op<br />
zetten. Maar de uitgangspunten bleven hetzelfde: gastvrijheid, service gegeven moment geen klanten meer, maar zijn het vrienden geworden.<br />
en muziekkennis. ‘Ik moest breed inkopen, want er kwam van allerlei En hetzelfde geldt voor<br />
pluimage over de vloer. Iedere klant was me dierbaar. Of het nu ging om de medewerkers Timo,<br />
de hardrockers uit Luttenberg of de burgemeester van Raalte. Een mooie Frank, Serge, Erik, Hen-<br />
anekdote van de verhuizing naar de Herenstraat is dat ik werd geholpen nie, Barbara, Sylvia,<br />
door een kameraad die een topbaan had bij de Belastingdienst. Daar was Mirjam en Linda. Zij<br />
mijn vader niet van op de hoogte toen hij hem vijf gulden gaf voor zijn gaven mij de ruimte<br />
hulp…’<br />
om op mijn manier<br />
‘Mijn eigen muzieksmaak? Die is ook heel breed. Ik heb zelfs iets met te kunnen werken en<br />
smartlappen, maar dat komt door mijn jeugd, want ik ben opgegroeid hebben zelfs <strong>nog</strong> wel<br />
13
14<br />
roalter wind nr 10<br />
<strong>eens</strong> opgepast op de kinderen. <strong>Het</strong> zou fantastisch zijn als we <strong>nog</strong> <strong>eens</strong> een reünie kunnen<br />
houden. Facebook? Laten we het daar maar niet op zetten, want voordat je het weet,<br />
heeft Heino ook een X-party….’<br />
Levenswerk<br />
In de jaren 1992/1993 werd ook het plezier in de muziekwinkel minder.<br />
Dat had alles te maken met het gegeven dat de uitbater min of meer<br />
werd gedwongen om de overstap te maken naar een zogenaamde<br />
‘total entertainment shop’ met videofilms en -spelletjes. Dat zou<br />
een gigantische investering betekenen en bovendien het start-<br />
sein van een ontwikkeling die hem als pure muziekliefhebber<br />
niet echt blij maakte. De Music Store, gevestigd aan de over-<br />
kant van de Herenstraat (nu Kruidvat), wilde de investering<br />
wel doen en werd daardoor steeds meer een concurrent. In<br />
1995 besloot Willemsen, die in dat jaar ook scheidde van<br />
zijn echtgenote, het bijltje er bij neer te gooien. ‘Dat was<br />
natuurlijk geen leuke periode, maar ik wilde wel stoppen<br />
zonder dat ik schulden had. Daardoor kan ik iedereen <strong>nog</strong><br />
altijd recht in de ogen kijken.’<br />
Rond de pinksterdagen werd de uitverkoop aangekondigd<br />
en in drie weken tijd was alles verkocht. ‘Je mag best weten<br />
dat ik van binnen heb gejankt, want het is toch je levenswerk.<br />
Aan de andere kant voelde ik ook een stuk opluchting,<br />
omdat ik van een last af was. En ik besefte ook wel dat het<br />
als eenmanszaak heel erg lastig zou worden om op te boksen<br />
tegen de grote ketens’, aldus Frits die het Calimerogevoel<br />
niet teveel wil benadrukken. Wel stelt hij dat de artiesten worden
<strong>frits</strong> <strong>vertel</strong> <strong>nog</strong> <strong>eens</strong>...<br />
geboren bij de speciaalzaken. ‘Ik was iemand die de klanten de fantas- Mechteld en ik zijn als vriendjes begonnen, zijn in 2003 getrouwd en<br />
tische muziek van bijvoorbeeld Toto, The power Station en Tonic leerde sinds 2005 wonen we met heel veel plezier in Heino waar we voor ons<br />
ontdekken.’<br />
gevoel een daalders plekkie hebben.’<br />
Eind 1995 kreeg de Music Store er met Music Centre een concurrent bij. In het levensverhaal van Frits Willemsen heeft de muziek een hele<br />
En Music Centre zag het wel zitten om Frits Willemsen een comeback belangrijke rol gespeeld, maar naar eigen zeggen is zijn adoptie de rode<br />
te gunnen. ‘Ik heb echt getwijfeld of ik het moest doen, maar je mist het draad. ‘Laat ik voorop stellen dat mijn ouders de beste bedoelingen<br />
toch wel. De muziek, maar vooral het contact met de mensen. Frappant hebben gehad, maar de adoptie heeft me altijd in de weg gezeten. Mijn<br />
was wel dat de vaste medewerker gewoon voorbij werd gelopen. Als hele leven lang heb ik een bepaalde mate van onrust gevoeld. Daardoor<br />
klanten een muziekvraag hadden, kwamen ze toch naar mij. Dat was een heb ik rare dingen gedaan, heb ik mensen niet begrepen en soms ook<br />
onhandige situatie die ik niet heb opgezocht, maar het gaf natuurlijk wel wel pijn gedaan. Ik maak graag van de gelegenheid gebruik om mijn<br />
wat spanning. Daar kwam bij dat de muziek-<br />
excuses aan te bieden aan mensen die ik<br />
stijlen veranderden en ik zelf ook een dagje<br />
daardoor in de loop der jaren heb gekwetst.<br />
ouder werd en dat deed me eind 1999<br />
Frits <strong>vertel</strong> <strong>nog</strong> <strong>eens</strong>...<br />
En ik ben degenen dankbaar die er altijd voor<br />
beslissen om er de brui aan te geven. Music<br />
me waren en als een soort klankbord hebben<br />
Centre werd kort daarna overgenomen door de<br />
‘Laat ik voorop stellen dat mijn<br />
gefungeerd.’<br />
Music Store. Achteraf moet ik constateren dat<br />
ouders de beste bedoelingen hebben ge- Waar de adoptie hem zijn hele leven lang in<br />
het niet zo gelukkig was om in een platenzaak<br />
had, maar de adoptie heeft me altijd de weg heeft gezeten, heeft hij nu naar eigen<br />
van een ander te gaan werken, want het is toch<br />
in de weg gezeten.’<br />
zeggen een soort rust gevonden bij Mechteld<br />
anders dan van jezelf.’<br />
en door de goede relatie met zijn<br />
kinderen Lizzie en Rik. ‘Ik wind er geen doek-<br />
Boze buitenwereld<br />
jes om dat we in het verleden best moeilijke<br />
En dan begint het leven na de muziek. In eerste instantie ging<br />
tijden hebben doorgemaakt, maar ik ben ongelooflijk blij dat we nu een<br />
Willemsen aan de slag bij reclamebureau/uitgeverij Impact waar hij zich supergoed contact hebben. En ik ben trots als een pauw hoe de kinderen<br />
bezig bezighield met de verkoop van advertenties voor de gemeentegids terecht zijn gekomen. Lizzie heeft een prima baan als verkoper van<br />
van Raalte en de huis aan huiskrant Salland Aktueel. ‘Ik wil niet arrogant kantoormeubelen en Rik heeft een eigen dakdekkersbedrijf. Een hoogte-<br />
overkomen, maar de gemeentegids is daarna nooit meer zo dik geweest. punt voor mij was dat we vorig jaar met z’n vieren en de aanhang in het<br />
Op zich had ik wel plezier in dit werk, maar het maakte me ook onzeker. ons zo vertrouwde Oostenrijk mijn 60ste verjaardag hebben gevierd.’<br />
Jarenlang kon ik sterk zijn omdat ik achter de toonbank stond, maar nu En zo schrijft Frits Willemsen geschiedenis met de langste coverstory uit<br />
moest ik de boze buitenwereld in. Dat was toch een ander leven. Dit de geschiedenis van Roalter Wind. Een complimentje waard, maar daar<br />
verhaal stopte toen ik in overleg met Impact bepaalde toezeggingen had wordt onze Frits ongemakkelijk van. ‘Er zijn altijd veel mensen aardig<br />
gedaan naar ondernemers die door de leiding doodleuk terzijde werden tegen me geweest, maar daar kan ik eigenlijk helemaal niet mee om-<br />
geschoven. En ik mocht er ook niet met de ondernemers over praten. gaan. Ik was het vroeger niet gewend om schouderklopjes te krijgen.<br />
Dan ben je bij mij aan het verkeerde adres. Als ik bepaalde afspraken Een mooi voorbeeld: op een vrijdagavond reed ik na de koopavond naar<br />
maak, wil ik ze kunnen nakomen. <strong>Het</strong> zal misschien te maken hebben Heeten om tijdens de ponyweek een optreden van ‘The president’ te<br />
met mijn verleden, maar ik kan ongelooflijk slecht tegen onrecht.’ zien. Daar hoorde ik mensen zeggen dat het wel een goede band moest<br />
Impact was een mooie leerschool en dat gold zeker ook voor zijn zijn, want Frits was er ook. Ik ben in de auto gestapt en direct naar huis<br />
volgende werkgever: de TCR Groep. ‘Ik heb zo’n anderhalf jaar in een taxi<br />
rondgereden, soms zelfs behoorlijke afstanden. Die ritjes hebben er voor<br />
gezorgd dat ik me op de weg een stuk zekerder ben gaan voelen’, stelt<br />
gereden…’<br />
Frits die in 2002 via een kameraad terecht kwam bij zijn huidige werkgever,<br />
afvalverwerker Circulus. In Deventer is de Heinoër actief als<br />
portier annex weegmeester. Nog zo’n zes jaar en dan wacht hem een<br />
eyecatcher communicatie<br />
verdiend pensioen. En wat dan? ‘Nou, ik zal best <strong>nog</strong> wel iets blijven<br />
Rudi Buitenkamp is de tekstschrijver van ’t<br />
doen, maar hobby’s heb ik <strong>nog</strong> niet echt. Met mooi weer kan ik er wel <strong>Communicatiegilde</strong>. Schrijven is zijn lust en<br />
ontzettend van genieten om in de tuin te zitten. In het verleden had<br />
zijn leven. Regelmatig schrijft hij artikelen<br />
ik een relatie waarbij ik graag andere mensen om me heen had, maar<br />
voor de regionale media. Grote kans dat je,<br />
tegenwoordig vind ik het heerlijk om alleen mijn tweede vrouw om me zonder het te weten, al heel vaak teksten<br />
heen te hebben.’<br />
van zijn hand hebt gelezen. De Raalte<br />
Koerier, Salland Zakelijk maar ook speciale<br />
Schouderklopjes<br />
h.a.h.-kranten zoals de Tuinexpokrant,<br />
De eerste ontmoeting met zijn tweede vrouw Mechteld Jansen is er één de Stöppelhaenekrant of Hoezo Heino worden door Rudi enthousiast<br />
die zo uit een sprookje zou kunnen voortkomen. ‘Mechteld liep de Mu- en professioneel volgeschreven. Roalter Wind biedt Rudi een podium<br />
sic Centre binnen en het was alsof voor ons beiden de tijd letterlijk even om ook grotere verhalen te schrijven. Geen nieuws, maar feiten en<br />
stil stond. Ze riep uit ‘hey Frits, ben je er weer?’. Eens te meer bleek dat verhalen. Verhalen die niet altijd actueel zijn maar wél interessant voor<br />
de sluiting van mijn muziekwinkel <strong>nog</strong>al abrupt was en dat niet iedereen de inwoners van de gemeente Raalte. Schrijven voor de Roalter Wind is<br />
mijn vertrek heeft meegekregen. Om een lang verhaal kort te maken:<br />
vrijwilligerswerk voor Rudi, net zoals zijn medewerking als ‘Toffe Peer’ in<br />
het Kidsprogramma van de Sallandse Wandelvierdaagse.<br />
15
16 roalter wind nr 10<br />
Velen kennen Annie van haar winkel<br />
in rookartikelen en lederwaren<br />
in de Herenstraat. Liefst 40 jaar<br />
hielp ze haar klanten. “In 1968<br />
kon ik het pandje overnemen<br />
van oom Harrie. Altijd al wilde ik<br />
iets voor mezelf hebben.” Nicht<br />
Thea, die er als 7-jarige rondliep,<br />
nam de winkel in 2008 over met<br />
echtgenoot Jan.<br />
We kiezen <strong>eens</strong>gezind voor een verrassingsmenu.<br />
De zussen <strong>vertel</strong>len over hun jeugd. Er<br />
waren 11 kinderen. Annie was de oudste zus,<br />
boven haar waren <strong>nog</strong> drie broers. Moeder<br />
was huisvrouw, vader had veel vergaderingen<br />
als zaakvoerder en latere directeur van de<br />
ABTB (Aartsdiocesane Boeren- en Tuindersbond).<br />
Ze woonden in een groot huis. “Van<br />
UIT eTeN MeT:<br />
ANNIE SCHuLTEN<br />
tekst: karin de Graaff / foto: vincent hartman<br />
Niet alleen Annie Schulten (1932) ook drie<br />
van haar vijf zussen, Truus, Dora en<br />
Hermien, schuiven aan vandaag. En we<br />
worden allemaal bijzonder gastvrij<br />
onthaald bij zaal restaurant Zwakenberg.<br />
moeder mocht alles. In de vakantie stonden<br />
kermisbedden op zolder, dan kwam er familie<br />
logeren.” De vier herinneren zich een, in een<br />
pyjama verstopte, dode muis. “En er werd<br />
veel met water gegooid!” Intussen smullen we<br />
van heerlijke broodjes, met boter en pesto, en<br />
garnalenkroket in chilisaus.<br />
Als meisjes gingen ze voor<br />
schooltijd naar de kerk. Op klompen,<br />
met schorten voor en grote<br />
strikken in het haar. “Moeder<br />
was altijd vroeg aan het bakken<br />
voor het ontbijt: pannenkoeken<br />
of havermoutsepap. ‘s Winters<br />
balkenbrij.” ’s Avonds was er<br />
brood en ’s middags werd er<br />
aan een grote, ronde tafel warm<br />
gegeten. Dat ging in rap tempo.<br />
Groente kwam, al dan niet geweckt, van eigen<br />
land: boontjes, doperwten, snijbonen, sla,<br />
aardappelen. En in het najaar werd steevast<br />
een varken geslacht. Er waren bovendien kippen.<br />
“En vrijdags was er vis met boterjus.” Bij<br />
Zwakenberg is er vis als voorgerecht: gerookte<br />
zalm met blokjes biet en salade.
uit eten met annie schulten<br />
‘We traden veel op en liepen<br />
geregeld in de carnavalsoptocht<br />
mee. Nu <strong>eens</strong> als<br />
Hells Angels, dan weer als<br />
oude wijffies.’<br />
In de serre van<br />
het ouderlijk<br />
huis deden ze<br />
veel aan toneel<br />
en zingen. “Met<br />
verkleedkleren<br />
en oude<br />
hoeden erbij.<br />
We hebben veel<br />
moeten werken,<br />
maar ook veel<br />
schik gehad.” Zo ging Annie op haar 14e van<br />
de huishoudschool én het huis uit om haar<br />
tante van slagerij Reinders te helpen. “Niet<br />
lang daarna overleed tante. Ze had jongens<br />
in huis. Dat was echt anders. Ik heb toen het<br />
huishouden draaiende gehouden.” Ook zussen<br />
Truus en Dora werkten al op jonge leeftijd. “Je<br />
ging gewoon.” De vier jongsten konden echt<br />
kind zijn. Een groot verschil. Met kerst ging<br />
het grote gezin in twee groepen naar de kerk.<br />
Terwijl de laatste groep weg was, was de eerste<br />
druk in de weer met balkenbrij en bloedworst.<br />
“Om 6 uur op Eerste Kerstdag zaten we met<br />
zijn allen aan tafel. Dat was heel speciaal!”<br />
Ondertussen wordt genoten van een romige<br />
tussenamuse: bospaddenstoelencappuccino.<br />
Oorlogsherinneringen zijn er ook. Annie was<br />
acht, Truus zes en Dora vijf jaar toen op een<br />
nacht een dorpsomroeper aan het slaapkamerraam<br />
tikte. “We moesten het huis uit omdat<br />
de Daggertsbrug opgeblazen zou worden.”<br />
Hun vader was net op de fiets naar Zenderen,<br />
hun moeder in verwachting van Hermien. Op<br />
stel en sprong verliet het gezin het huis. Annie<br />
ging met een broer naar de kerk om te bidden<br />
en een kaarsje te branden. Moeder liep met de<br />
andere kinderen de Almelosestraat in, verder<br />
van het dorp af. “Ze had een kinderwagen<br />
mee. Onderweg vroeg iemand: mens, wat heb<br />
jij erin zitten? Moeder zei: brood! En zolang ik<br />
brood heb, heb jij ook brood.” Eenmaal teruggekeerd<br />
bleek dat al het glas eruit was en veel<br />
dakpannen gesneuveld. Vader keek op toen<br />
hij terug was. “<strong>Het</strong> was een lange fietstocht.<br />
Overal lagen omgevallen bomen over de weg<br />
waar hij de fiets steeds over moest tillen.”<br />
De vier herinneren zich ook <strong>nog</strong> hoe op een<br />
zeker moment<br />
Duitse soldaten<br />
in hun huis<br />
ingekwartierd<br />
zaten. “Op een<br />
bepaald moment<br />
namen die mannen<br />
vreemde<br />
vrouwen mee.<br />
Daar heeft onze<br />
moeder toen een<br />
stokje voor gestoken. Dat was niet de bedoeling!<br />
Heel moedig van haar.”<br />
Terug naar Annie’s winkel. “Ik ging altijd met<br />
veel plezier naar mijn werk. Alle dagen waren<br />
leuk!” De rookartikelen- en lotenverkoop<br />
zorgden voor doorlopende drukte. “Zeker met<br />
de markt op woensdag was het druk. En Oesie,<br />
mijn tekkeltje, was er ook altijd. Mijn klanten<br />
kenden hem allemaal!” Dan verschijnt ons<br />
hoofdgerecht: roodbaars op knoflookpasta<br />
met paprikasalsa. Salade en frietjes erbij. Van<br />
alles wordt uitgebreid genoten. “Wat worden<br />
we verwend, hier!” Annie woonde boven de<br />
winkel. Haar zussen <strong>vertel</strong>len dat bij Annie ook<br />
alles kon. Met kerst mochten alle kleinkinderen,<br />
zo’n 25, in de winkel spelen. Tijdens die<br />
gelegenheden kwamen ook de hoedjes vaak<br />
tevoorschijn zodat er veel stukjes vertoond<br />
werden. Die hoedjesverzameling van Annie<br />
kwam trouwens goed van pas toen ze met een<br />
groep dames de Antiekies vormde. “We traden<br />
veel op en liepen geregeld in de carnavalsoptocht<br />
mee. Nu <strong>eens</strong> als Hells Angels, dan weer<br />
als oude wijffies.” In de garage onder haar<br />
winkelpand zijn flink veel outfits gemaakt. Ook<br />
werden daar zaden geplakt voor Stoppelhaenetableaus.<br />
En altijd een borreltje en bitterballen<br />
erbij.<br />
Annie nam op een bepaald moment vanwege<br />
hun gezondheid haar ouders in huis. “De<br />
dokter opperde dat ze misschien naar een<br />
verzorgingshuis konden gaan. Daar wilde<br />
ik niets van weten. Als 2 ouders 11 kinderen<br />
groot kunnen brengen, kunnen 11 kinderen<br />
ook 2 ouders verzorgen!” <strong>Het</strong> werd een fijne,<br />
gezellige tijd waarin veel gekaart werd. Ze wijst<br />
naar haar glaasje jenever. “Met een borreltje<br />
erbij. Ze hebben een mooie oude dag gehad.”<br />
De familieband is <strong>nog</strong> steeds hecht. Annie<br />
blijkt geregeld voor de hele familie appeltaart<br />
te bakken. Verder fietsen de zussen ieder jaar<br />
vanuit Raalte naar een hotel. “Bijvoorbeeld<br />
naar Steenwijk. Dan hebben we een week<br />
plezier; fietsroutes, winkelen, kaarten. Gebakje<br />
erbij…” <strong>Het</strong> dessert, met hangop en jeneverbessen,<br />
chocolademousse en zalig aardbeien/<br />
frambozenijs, weten de dames dan ook goed<br />
te waarderen. <strong>Het</strong> levert meteen weer een<br />
herinnering op: “Weet je <strong>nog</strong> dat er hangop in<br />
de boom hing? Die lekte daar uit.”<br />
Samen met broers Bennie en Henry is Ton Zwakenberg<br />
het gezicht achter Bar&Brasserie en Zalen<br />
Zwakenberg. Gastvrijheid staat op een bijna vanzelfsprekende<br />
manier hoog in het vaandel. “Mensen in<br />
de watten leggen, zorgen dat ze een fijne dag hebben;<br />
we zijn ermee opgegroeid. <strong>Het</strong> is fijn als gasten later<br />
tevreden terug kunnen kijken op een geslaagd feest of<br />
een mooi diner met lekker eten.” De menukaart biedt<br />
voor elk wat wils. “Een leuke kaart, er staan culinaire<br />
dingen op, toch een beetje trendy. En altijd royale<br />
porties. We bedienen een brede doelgroep en kunnen<br />
aan alle wensen voldoen.” Populair bij Zwakenberg is<br />
‘Meet, Drink & Eat’, een nieuw en succesvol concept<br />
waarbij vrienden en collega’s elkaar in een gezellige<br />
omgeving kunnen ontmoeten. “Een schot in de roos!<br />
We serveren naast drankjes dan drie leuke amuses per<br />
uur voor 7,50 euro. Die vaste prijs wordt gewaardeerd.<br />
Mensen komen er speciaal voor hiernaartoe.”<br />
Schoolstraat 11, 8102 EL Raalte<br />
Tel: 0572 - 355 500<br />
www.zwakenberg-raalte.nl<br />
17
18 roalter wind nr 10<br />
tekst en tekeninG: teun de haan<br />
Wanneer Gerrit op het punt stond om aan<br />
iets nieuws in zijn leven te beginnen, kon je<br />
er vergif op innemen dat er iets vreemds te<br />
gebeuren stond. Steevast iets met beesten. Een<br />
voorbeeld, want zoiets is lastig te begrijpen.<br />
Vlak voordat hij werd geboren viel prompt het<br />
blikken haantje van de kerktoren. Niemand die<br />
toen een samenhang tussen beide gebeurtenissen<br />
zag. Gekker werd het, toen op zijn eerste<br />
verjaardag een koppel patrijzen dwars door de<br />
ruit van de woonkeuken naar binnen zeilde. Allemaal<br />
glas, bloed en veren. Dat was vlak voor<br />
het ogenblik waarop hij het kaarsje op de taart<br />
moest uitblazen.<br />
Op zijn vierde ging hij naar de kleuterschool.<br />
Hij had <strong>nog</strong> niet <strong>eens</strong> goed en wel zijn schooltasje<br />
op de rug, of daar denderde een circusolifant<br />
dwars door de schutting het voortuintje<br />
in.<br />
Later stond hij langs het kanaal met zijn eerste<br />
meisje te vrijen. Ze heette toevallig Aaltje de<br />
Vos. Alles rustig. Geen vreemde vogels in de<br />
lucht. Geen hond te bekennen. Tot het op zoenen<br />
aankwam. Hup! daar sprongen drie pinken<br />
het water in. Zo ging het alsmaar door.<br />
Zijn trouwdag? Een os en een ezel stormden<br />
het altaar op, net toen de ringen aan moesten.<br />
Wat een gedoe. En het was bij lange na geen<br />
kerstmis.<br />
Gerrit was er aan gewend geraakt. Zozeer, dat<br />
hij nauwelijks op keek toen er op een maandagmorgen<br />
zomaar een kraai op zijn hoofd<br />
ging zitten.<br />
‘Zeker weer iets aparts’, zei hij schouderophalend.<br />
En jawel, om de hoek bij de fietsenmaker<br />
vond hij de wethouder morsdood onder zijn<br />
Solex. Dat gebeurde toen hij twee en dertig<br />
werd.<br />
Toen hij oud en versleten was ging hij samen<br />
met zijn vrouw Mina naar de bejaardenstichting.<br />
De Voorafbeesten<br />
‘<strong>Het</strong> is zo zachtjes aan gebeurd’, zei hij berustend.<br />
Toch gluurde hij op de eerste dag na zijn<br />
verhuizing stiekem om de deur of er toevallig<br />
een eland of zo op de gang liep te grazen.<br />
‘Niks te zien. Ik denk dat ik <strong>nog</strong> even door<br />
mag’.<br />
Op een zaterdag in mei scharrelde er plotseling<br />
een broedse kloek met veertien kuikens<br />
over het biljart in de recreatiezaal. Een achterblijvertje<br />
was druk in de weer met een stukje<br />
sprits. Niemand die er iets vanaf wist.<br />
‘<strong>Het</strong> is gebeurd’, zei Gerrit toen ze het hem<br />
<strong>vertel</strong>d hadden, ‘roep de pater maar’.<br />
Hij ging in bed liggen en wachtte rustig af.<br />
Tien dagen later was hij dood. Die geestelijke<br />
die hem van de sacramenten had voorzien,<br />
heette trouwens pater Koekkoek. Maar aan<br />
zoiets raak je op den duur wel gewend.<br />
‘Op mijn begrafenis wens ik jullie het mooiste<br />
weer van de wereld’, had Gerrit vlak voor hij<br />
stierf <strong>nog</strong> tegen vrouw en kinderen gezegd.<br />
De teraardebestelling was indrukwekkend.<br />
Voorop de zwarte limousine met de kist. Daar<br />
achter een rij auto’s waar geen einde aan leek<br />
te komen. <strong>Het</strong> halve dorp stond langs de route<br />
naar het kerkhof. De mannen deden hun pet<br />
af. De vrouwen sniften en pinkten een traantje<br />
weg. Voor de ingang van de rustplaats hield de<br />
stoet halt. De gasten stapten uit hun voertuigen<br />
en stelden zich op in een lange rij. De zon<br />
scheen dat het een lieve lust was, in een strak<br />
blauwe lucht.<br />
De begrafenisondernemer had zijn gezicht in<br />
een ernstige plooi getrokken. Een beetje nerveus<br />
wachtte hij tot iedereen een plaats in de<br />
rij had gevonden. Tot nu toe was alles normaal<br />
verlopen. Geen olifant of ijsbeer te zien. Hij<br />
tuurde de boomtoppen af op mogelijke struisvogels<br />
of zeldzame keizerpinguïns. Met Gerrit<br />
kon je het nooit weten, ook al was hij dood. Hij<br />
hief zijn hand op. De lijkkist werd uit de auto
verhalen van roalte<br />
getild en op de schouders van zes sterke kerels<br />
gehesen. Rondom heerste eerbiedige stilte.<br />
Toen begon er bij een naburige boerderij een<br />
haan te kraaien. Zijn roep drong door tot in<br />
de wijde omgeving. Alle hanen van het dorp<br />
begonnen meteen mee te kraaien. De paarden<br />
hinnikten. <strong>Het</strong> vee in de weiden loeide. De katten<br />
klommen de bomen in en begonnen te<br />
miauwen en te blazen. Gak gak!, een vlucht<br />
ganzen scheerde laag over de begraafplaats. Er<br />
viel een damhert uit de oude beukenboom bij<br />
de brandweerkazerne. En dat allemaal tegelijk.<br />
‘Hoor die Gerrit nou toch’, fluisterden de<br />
mensen.<br />
Maar die zat boven allang met een gouden<br />
lepel in zijn rijstepap met stroop te roeren.<br />
19
20<br />
C<br />
M<br />
Y<br />
CM<br />
MY<br />
CY<br />
CMY<br />
K<br />
www.kommunikationz.nl<br />
Een wereld aan producten, handgemaakt, eerlijk en uniek!<br />
www.handicraft-company.nl | info@handicraft-company.nl<br />
Connie Vahl tel: 06-44225053<br />
Zompstraat 12a • 8102 HX Raalte<br />
roalterwind 2.pdf 31-5-2012 23:09:42<br />
tel: +31(0)572.351248 • www.thepowershop.nl<br />
maatwerk<br />
zonder meerprijs<br />
hoge kwaliteit<br />
vrijblijvend digitale<br />
schets van<br />
uw idee<br />
jIPPIEjIPPIE.nl<br />
geboortekaartjes en kinderkamerkunst<br />
Landelijk gerenommeerde site...<br />
uw locatie te krijgen. Een ideale combinatie<br />
voor elke (horeca) ondernemer van een<br />
De complete<br />
verhuurspecialist<br />
voor congressen,<br />
beurzen,<br />
evenementen<br />
en feesten<br />
Kijk op www.korbeld.nl<br />
voor onze tijdelijke<br />
verhuuroplossingen:<br />
Tenten, podia,<br />
meubilair, verlichting en<br />
catering- en<br />
horecabenodigdheden.<br />
Korbeld Verhuur BV<br />
Zompstraat 27 | 8102 HX Raalte<br />
T. 0572 – 35 44 27<br />
F. 0572 – 36 31 50<br />
info@korbeld.nl | www.korbeld.nl<br />
... met uw vertrouwde drukker DDMC!<br />
www.jippiejippie.nl<br />
toekomst, investeer in oplaadpunten en<br />
presenteer uw bedrijf snel op StekkerWeb.nl.
Beautysalon Pure laat u al tien jaar stralen!<br />
Stationsstraat 38 • Raalte • tel. 0572 - 380 042 • info@beautypure.nl • www.beautypure.nl<br />
21
22 roalter wind nr 10<br />
In de vorige Roalter Wind hebben we de nieuwe rubriek ‘Haantje de voorste’<br />
geïntroduceerd. Omdat het tijd werd om <strong>eens</strong> te kijken naar alle verworvenheden in<br />
en van Raalte. Zijn die er dan? Jazeker! Er zijn in de loop van de tijd diverse<br />
momenten geweest waarbij in deze mooie gemeente geschiedenis is geschreven.<br />
We waren trendsetter, stonden op de barricades, hebben hel en verdoemenis<br />
overleefd en stonden sportief gezien ons mannetje. <strong>Het</strong> is dus hoog tijd dat we<br />
onszelf <strong>eens</strong> op de borst kloppen. In ‘Haantje de voorste’ wordt telkens één van<br />
deze successtory’s belicht. In deze aflevering: Gay Hotel Sallandia!<br />
tekst: rudi buitenkamp met medewerkinG van jos seGbers<br />
HAANTJE<br />
De VOORSTe
haantje de voorste<br />
GAy HOTeL SALLANDIA:<br />
‘HALF RAALTE KWAM<br />
ER OVER DE VLOER’<br />
23
24 roalter wind nr 10<br />
‘Ik moest er vaak om lachen. Mijn vrienden trokken vanuit het zuiden naar Amsterdam, want daar gebeurde het<br />
natuurlijk allemaal voor ons. Ik besloot naar Raalte te verhuizen en ze vroegen zich af wat ik daar toch zocht.<br />
Man, ik was amper inwoner van Raalte of we hadden hier een echt Gay Hotel.’ Willy Lourenssen, waarschijnlijk<br />
de bekendste homo van Raalte, ziet er na al die jaren <strong>nog</strong> steeds wel de grap van in.<br />
Samen met vriend Herman kwam hij wel <strong>eens</strong><br />
over de vloer van Gay Hotel Sallandia, zoals<br />
de volledige naam luidt. <strong>Het</strong> waren echter niet<br />
alleen homo’s en lesbiennes die vanaf 1 augustus<br />
1990 de weg vonden naar deze nieuwe<br />
horecagelegenheid. ‘Half Raalte kwam er over<br />
de vloer.’ Maar dit betekent toch niet dat vele<br />
mannelijke bezoekers van de herenliefde waren<br />
en de aanwezige dames zich even<strong>eens</strong> tot hun<br />
eigen geslacht wendden? ‘Nou, je zou <strong>nog</strong> wel<br />
<strong>eens</strong> versteld kunnen staan’, aldus Lourenssen<br />
die in Raalte vooral bekend is van zijn rol als<br />
lokaal en provinciaal politicus voor de Sp.<br />
Wie in de geschiedenis duikt van Hotel Sallandia<br />
(nu Murphy’s tot en met ufuk) ziet dat er<br />
tot 1977 niet veel aan de hand is. <strong>Het</strong> echtpaar<br />
Slingeland was de laatste exploitant die het hotel<br />
aardig aan het draaien had. Nadat het echtpaar<br />
koos voor een toekomst elders in het land<br />
duurde het tot mei 1983 voordat de toenmalige<br />
eigenaar Grolsch Brouwerijen een nieuwe<br />
huurder vond. Dit was echter geen lang leven<br />
beschoren. Hotel Sallandia kwam <strong>nog</strong> even in<br />
handen van De Zwaan-eigenaar Schuchard,<br />
maar helaas kreeg hij te maken met een faillissement.<br />
Opnieuw leek er een lange periode van<br />
leegstand aan te breken, maar Lidia Merkelijn<br />
‘verblijdde’ de eigenaar (beleggingsmaatschappij<br />
Wibo in Meerkerk) met haar verzoek om er<br />
een Gay Hotel van te maken.<br />
Thuis voor homofielen<br />
Dit deed natuurlijk <strong>nog</strong> wel wat stof opwaaien
haantje de voorste<br />
in het roomse Raalte en niet alleen hier. Gay<br />
Hotel Sallandia was landelijk nieuws en zelfs<br />
vanuit Duitsland, Japan en Engeland meldden<br />
zich camerateams op de Grote Markt.<br />
Burgemeester Willem Zuidwijk, net terug van<br />
vakantie, was enigszins verrast door de nieuwe<br />
bestemming. Hij had weliswaar contact gehad<br />
met mevrouw Merkelijn, maar in het gesprek<br />
was met geen woord gerept over een Gay<br />
Hotel. ‘Ik had het prettig gevonden als ons<br />
dat wel zou zijn <strong>vertel</strong>d. We hebben er uiteraard<br />
geen bezwaar tegen. Maar we zullen niet<br />
dulden dat er aanstoot wordt gegeven’, aldus<br />
de burgervader in het Reformatorisch Dagblad.<br />
Overigens ging de nieuwe huurder, afkomstig<br />
uit Groningen, niet over één nacht ijs. Een<br />
onderzoek wees uit dat er in de wijde omtrek<br />
geen soortgelijk etablissement te vinden was<br />
en dat het haalbaar moest zijn om in het<br />
kloppende hart van Salland een Gay Hotel te<br />
exploiteren. Een thuis voor homofielen, dat zou<br />
het volgens Merkelijn moeten zijn. Oftewel een<br />
plek waar gelijkgestemden samen kunnen zijn<br />
en samen kunnen slapen. <strong>Het</strong> samen slapen<br />
was misschien wel het einddoel, maar eerder<br />
op de avond kon de doelgroep zich vermaken<br />
in de Gay Bar (met eigen escort service!) en<br />
The pink panther Club. Om publiek te trekken,<br />
werd landelijk geadverteerd, onder andere in de<br />
Gay Krant (zie advertentie bij dit artikel).<br />
Persona non grata<br />
In het begin konden huurder en bedrijfsleiders<br />
Henry Ramakers en Henk Niemel <strong>nog</strong><br />
reppen over goede belangstelling, maar amper<br />
vijf maanden na de opening van het eerste<br />
homohotel in deze regio gingen de deuren van<br />
Gay Hotel Sallandia definitief dicht. Voor Willy<br />
Lourenssen was het geen grote schok. ‘Wij<br />
zagen natuurlijk ook wel dat het hotel nooit<br />
echt van de grond is gekomen. <strong>Het</strong> heeft Raalte<br />
veel bekendheid opgeleverd, maar verder was<br />
het een schimmig iets.’<br />
De sluiting betekende waarschijnlijk dat een<br />
flink aantal mensen een zucht van verlichting<br />
slaakten, zoals Raaltenaar G. ten Broeke die<br />
bij RTV Raalte uitriep dat ‘een homotent niet<br />
in deze streek thuishoort’. Deze opmerking<br />
schoot voorzitter Hubert Vonhoff van RTV<br />
Raalte helemaal in het verkeerde keelgat. ‘<strong>Het</strong><br />
is erg genoeg als mensen dit soort belachelijke<br />
ideeën hebben, maar het uitzenden daarvan<br />
kan absoluut niet door de beugel.’ Met deze<br />
woorden verklaarde hij Ten Broeke tot persona<br />
non grata. Saillant detail in deze kwestie is dat<br />
de zoon van Ten Broeke volgens Lourenssen<br />
even<strong>eens</strong> de voorkeur gaf aan de herenliefde….<br />
25
26 roalter wind nr 10<br />
Diny Wijnberg-Meijer is er één van Jan Truun.<br />
Eigenlijk heeft ze deze introductie niet <strong>eens</strong><br />
nodig. Want wie in Raalte kent Diny niet?<br />
Is het niet van achter de bar in de Rohdakantine<br />
of de Sallandse Herberg? Dan wel<br />
van de tassen en sigaren bij Annie Schulten.<br />
Of als één van de alom bekende en bekroonde<br />
Antiekies, die afgelopen carnaval voor de<br />
laatste keer meeliepen in de Raalter carnavalsoptocht.<br />
Onder het genot van een dampende<br />
kop koffie en een lekker sigaretje <strong>vertel</strong>t<br />
Diny met een grote glimlach over haar drukke<br />
leven en haar grenzeloze betrokkenheid bij het<br />
Raalter verenigingsleven. ‘Ik heb een rood-geel<br />
tekst: karin Gerritsen / foto: vincent hartman<br />
De familie Meijer ><br />
hart, zoals ze dat zeggen hier. Net als mijn<br />
man Joop, die ook wel Jopse wordt genoemd.’<br />
Al jarenlang draait Diny op donderdagavond<br />
bardienst in de kantine van Rohda. ‘Zo lang<br />
als m’n benen het <strong>nog</strong> doen blijf ik dat lekker<br />
volhouden. Ik geniet van de verhalen, zie<br />
die jongens groot worden en zelf ook weer als<br />
vader of trainer op zaterdag in het veld staan.<br />
Prachtig!’
woar bin ie d’r ene van?<br />
Café Halfweg<br />
Horecabloed heeft ze. Als oudste dochter van Hein Meijer (Hein<br />
van Jan Truun) groeit Diny op in buurtschap de Linderte. ‘Vanaf<br />
Raalte rechtsaf naar Luttenberg’, legt ze uit. Daar stond destijds<br />
café Halfweg. Die naam is bedacht omdat het ongeveer op de helft<br />
van de routes tussen Raalte, Luttenberg, Lemelerveld en Mariënheem<br />
stond. <strong>Het</strong> is in 1939 wanneer Hein en zijn vrouw Toos (Toos<br />
van Tiems) dit café overnemen van de familie poppe. Op jonge<br />
leeftijd draait dochter Diny al bardiensten en helpt ze in de keuken.<br />
‘Ik was de oudste. “Onze Diny dut dat wel”, zeiden ze dan. Maar<br />
ik vond het leuk hoor, altijd gezelligheid.’ Café Halfweg groeit uit<br />
tot een populaire ontmoetingsplek voor veehandelaren en boeren,<br />
vooral vanwege de zelfgestookte Beerenburg. In de zomer van 1965<br />
komt Jopse (van Boerties Jans uut Luttenberg) er gezellig een pilsje<br />
drinken als de dan 25-jarige Diny achter de bar staat. <strong>Het</strong> is liefde<br />
op het eerste gezicht. ‘Met een beetje koppelwerk van mijn moeder’,<br />
lacht Diny. Binnen een jaar trouwen ze.<br />
Truin of Truun?<br />
Ondanks dat haar meisjesnaam plaatsmaakt voor Wijnberg, blijft<br />
Jan Truun <strong>nog</strong> altijd bij Diny horen. Net als bij vele andere nazaten<br />
uit het dorp. Jan Meijer, Diny’s broer, <strong>vertel</strong>t: ‘<strong>Het</strong> wordt vooral <strong>nog</strong><br />
onder de zestigers en zeventigers van nu gebruikt. De generatie na<br />
ons doet dat niet meer, dat vind ik jammer.’ Jan doet voor Roalter<br />
Wind navraag over de herkomst van hun familienaam. Net als neef<br />
Harry Meijer, van Gait van Jan Truun. Opvallend is dat beiden een<br />
andere theorie opduiken. Harry <strong>vertel</strong>t over zijn overgrootvader die<br />
ooit het stuk grond op de Linderte kocht van de familie Truin, later<br />
verbasterd tot Truun. Jan komt met een spannender verhaal. ‘De<br />
naam is naar verluidt rond 1800 ontstaan. Eén van onze voorvaders,<br />
ook Jan genaamd en woonachtig in Dalfsen, krijgt in die tijd<br />
een verhouding met een vrouw, ene Truin. Truin woont volgens zeggen<br />
‘ergens onder Hellendoorn’. Hoe het precies zit weten we niet,<br />
maar spannend is het blijkbaar wel want als de omgeving het in de<br />
gaten krijgt, ontstaat de bijnaam ‘Jan Truin’ die later verbastert tot<br />
Jan Truun.’<br />
Harry is verrast. ‘Deze versie is zeker vermakelijker’, lacht hij. ‘<strong>Het</strong><br />
doet me wel meteen denken aan het moment waarop ik met mijn<br />
oude vader door Salland toerde en hij in de buurt van restaurant De<br />
Witte Gans mompelde dat de familiegeschiedenis in die contreien<br />
< De cementfabriek in Luttenberg.<br />
begon. Heb er verder nooit navraag naar gedaan. Dat is<br />
zo jammer, die vragen komen vaak pas als degene die<br />
het je kan <strong>vertel</strong>len er niet meer is.’ Gelukkig zijn er <strong>nog</strong><br />
vele mooie familiekiekjes bewaard gebleven. Niet van de<br />
Jan Truun uit 1800, wel van de goedlachse en ondernemende<br />
Jan Truun uit Luttenberg. De opa dus van Harry<br />
(van Gait), van Diny en Jan (van Hein) en ook van Evelien<br />
van der Woude (van Anton van Jan Truun). Evelien<br />
duikt speciaal voor Roalter Wind de albums in voor foto’s<br />
van haar opa. Op één ervan zie je zijn cementbedrijf. Jan<br />
Truun blijkt een ondernemende man die van aanpakken<br />
weet. Want naast zijn boerderij runt hij ook een cementbedrijf<br />
waar pannen, pijpen en putten worden gemaakt.<br />
Later overgenomen door Van den Berg Beton. Jan Meijer:<br />
‘Opa stond erom bekend dat hij altijd goed te passe was. Je kon<br />
met hem lachen. In het café maakt ooit iemand de opmerking “Ie<br />
bint <strong>nog</strong> gekker as Jan Truun”, waarop hij antwoorde: “Ken ik den<br />
kjel?”<br />
Tja, goede vraag natuurlijk. Want wie voorvader Jan Truun nou<br />
werkelijk was en hoe hij kwam aan die bijzondere bijnaam, dat blijft<br />
een beetje in het ongewisse. <strong>Het</strong> levert in elk geval mooie verhalen<br />
en ontmoetingen op. Een heerlijke koffie bij Diny Wijnberg!<br />
Met dank aan Diny Wijnberg, Jan Meijer, Harry Meijer<br />
en Evelien van der Woude.<br />
GerritSen communicatie<br />
“Woar bin ie d’r ene van? Die vraag<br />
wordt me regelmatig gesteld als ik<br />
<strong>vertel</strong> over mijn Sallandse roots. Met<br />
trots antwoord ik dan altijd dat ik<br />
d’r ene van Cor Gerritsen van Cornelis<br />
Galgenbelt en van Ans Reimert<br />
van Harm Kakkenberg van de Zonnebergen<br />
ben. Wat mij boeit zijn die<br />
mooie en soms bijzonder vreemde<br />
bij- of familienamen. En het verhaal<br />
erachter. Zo is mijn vader geboren<br />
in buurtschap ’t Evenbelt waar,<br />
ergens tussen de boerderij van opa<br />
en waar nu manege De Hogeweg<br />
is, ooit een galg zou hebben gestaan. Vandaar “de Galgenbelt.” Voor deze<br />
rubriek duik ik graag in meer van dit soort verhalen. Dat is ook wat ik doe<br />
voor de kost. Als communicatieadviseur en tekstschrijver werk ik het liefst<br />
met echte verhalen. Vaak krijg ik de opdracht van een organisatie om<br />
een project, een strategie of bijvoorbeeld een nieuwe dienst of werkwijze<br />
voor het voetlicht te brengen. Daar kun je natuurlijk prachtige managementverhalen<br />
van maken. Maar mijn aanpak is om échte ervaringen van<br />
klanten, medewerkers of andere betrokkenen in te zetten. Want dat komt<br />
van binnen. Mensen herkennen iets, het raakt en het inspireert. Zo zal<br />
het verhaal van Diny van Hein van Jan Truun vast vele nieuwe verhalen<br />
opleveren. Ik hoor ze graag!”<br />
www.karingerritsen.com<br />
27
28<br />
Dunne laagjes kunststof op een bedje van<br />
beton. 400 meter lang met streepjes erop. Meer<br />
vraagt AV Salland niet. De atleten van de Raalter<br />
atletiekvereniging snakken naar een thuisbasis<br />
maar voorals<strong>nog</strong> blijven ze nul op het request<br />
krijgen bij de grote geldschieters. Tientallen<br />
plannen zijn het afgelopen decennium gemaakt<br />
en vervolgens weer in de prullenbak verdwenen.<br />
Vorig jaar leek het in kannen en kruiken maar de<br />
gemeente maakte uiteindelijk een andere keus.<br />
Atleet, vrijwilliger en gedreven pleitbezorger<br />
tekst: jaco schuurman - bart van der mark / foto: vincent hartman<br />
Tegenwind<br />
atletiekvereniGinG salland<br />
Dakloos<br />
en zonder baan<br />
voor meer beweging in Raalte, André Duteweerd<br />
blijft strijdbaar maar is voorlopig <strong>nog</strong><br />
dakloos – zonder baan.<br />
André werd in 1962 geboren in Raalte. Sport in<br />
Raalte bestond uit voetbal bij Rohda of voetbal bij<br />
SV Raalte. Handbal was voor meisjes. André ontplooide<br />
zich tot fanatiek lid van Rohda en speelde<br />
tot aan zijn studietijd in Rohda 13.<br />
Na zijn studie ging hij werken in Gorinchem waar<br />
hij op zoek ging naar een leuke sport met minder<br />
roalter wind nr 10<br />
verplichtingen naar teamgenoten. Zo kwam hij terecht<br />
bij Atletiekvereniging Typhoon. Begin jaren<br />
negentig keerde hij weer terug in Raalte. Hij ging<br />
zaalvoetballen zodat hij de zondagse verplichtingen<br />
op het veld kon ontlopen. Daarnaast bleef hij<br />
in de omgeving van Raalte hardlopen.<br />
AV Salland<br />
Eind jaren negentig sjokte André <strong>nog</strong> altijd door<br />
het Sallandse land toen Jet Mars AV Salland<br />
oprichtte. André werd lid van het eerste uur. De
aaltenaren die niet met alle winden meewaaien<br />
allereerste training vond plaats bij de vijvers<br />
van het Carmel College en zowaar acht lopers<br />
kwamen opdagen. Al snel werd het –’s avonds o<br />
zo verlaten– Carmelcollege de uitvalsbasis voor<br />
de trainingsavonden. De atleten van AV Salland<br />
kon je werkelijk overal tegen het lijf lopen. Ze<br />
renden door de winkelpromenade of bij het<br />
‘driehoekje’ langs de Zwolseweg en ze regelden<br />
dat ze konden douchen bij Rohda.<br />
Inmiddels bestaat de club uit Raalte uit 100 actieve<br />
atleten in de loopgroep, 40 wandelaars en<br />
av salland laat zich niet meer het bos insturen.<br />
huidig onderkomen van av salland: een middenklasser in het bos met -jawel- altijd warme koffie!<br />
ook al 70 jeugdleden. Op maandagavond wordt<br />
er op ’t Reelaer gelopen en op zaterdag worden<br />
er vanaf verschillende plaatsen trainingen voor<br />
de kilometervreters georganiseerd. Koffie halen<br />
de daklozen uit de achterbak van hun auto of<br />
drinken ze uit thermoskannen in de sporthal<br />
van het Carmelcollege.<br />
5 V’s en een F<br />
Voor het bestuur is het ontbreken van een eigen<br />
accommodatie een heet hangijzer. Eind jaren<br />
’90 kwam het eerste plan op tafel. De afgelopen<br />
jaren was André in overleg met de gemeente<br />
over een baan met een gezamenlijk clubhuis<br />
op het Sportpark Ramele. Juist daar wilde AV<br />
Salland samenwerken met andere verenigingen<br />
zoals de fietsclub en de hockeyvereniging. André<br />
en Jet maakten samen met de andere clubs<br />
tekeningen voor een gezamenlijk clubhuis en<br />
Deze rubriek gaat over onbaatzuchtigheid. Over mensen die tegen alle<br />
winden in een droom proberen te verwezenlijken die dienstbaar is aan<br />
Raalte of omgeving.<br />
Wil je reageren op deze rubriek of ken je iemand die in deze rubriek<br />
hoort omdat hij/zij op een onbaatzuchtige manier iets bijdraagt, mail<br />
dan naar Jaco Schuurman: j.schuurman@iris-media.nl<br />
na vele vergaderingen en gebedel kreeg André<br />
eind 2012 te horen dat zijn levensmotto (de 5<br />
v’s: visie, verbinden, vertrouwen, verbeteren en<br />
vernieuwen) gestrand was op één F: financiën.<br />
Er was simpelweg geen geld meer voor een<br />
atletiekaccommodatie in Raalte. André moest<br />
dus de juniorleden gaan <strong>vertel</strong>len dat ze voor<br />
echte atletiek toch naar Deventer of Nijverdal<br />
moesten. Een hard gelag voor een bestuurslid<br />
van een club die al <strong>eens</strong> een nationaal kampioene<br />
hoogspringen heeft voortgebracht en met<br />
veel succes het Sallands crosscircuit met meer<br />
dan 6.000 deelnemers op de kaart heeft gezet.<br />
“Ik had graag Raalte op de baan willen hebben’,<br />
slikt André. ‘Atletiek heeft in Raalte zoveel potentie<br />
en ook voor andere verenigingen zou een<br />
atletiekbaan een fantastische aanvulling zijn<br />
op de trainingsfaciliteiten’, verzucht de man uit<br />
Raalte.<br />
De jarenlange tegenwind heeft hem <strong>nog</strong> lang<br />
niet murw gebeukt: ‘Schaarste maakt creatief en<br />
het is mijn tweede natuur om tegen alle winden<br />
in te zoeken naar een oplossing, want die baan<br />
gaat er komen’ stelt André strijdbaar. Maar<br />
voorlopig lijkt AV Salland een juist-gekozen<br />
naam, want voor atleten blijft Raalte toch een<br />
beetje de plaats tussen Deventer en Nijverdal.<br />
in een simpel stappenplan naar de sallandse spelen in 2016<br />
29
30 roalter wind nr 10<br />
tekst: jaco schuurman - bart van der mark / foto: vincent hartman<br />
De Stamhoeve is een plaats waar mensen die zorg vragen<br />
betekenis krijgen voor de samenleving. Initiatiefneemster Sylvia<br />
Willemsen herinnert zich <strong>nog</strong> precies de eerste keer dat ze<br />
Mare zag koken: ‘de passie en het talent spatte er vanaf’. Op De<br />
Stamhoeve is er alle ruimte voor talent en daarom heeft Sylvia<br />
ook betekenis voor Mare’s talent gevonden. Mare maakt nu luxe<br />
en verrassende lunches voor ’t <strong>Communicatiegilde</strong> en bakt taarten<br />
en andere lekkernijen voor de nieuwe landwinkel in Heeten.<br />
Zo zorgt ze juist voor anderen. ‘Mare is echt een goede kok en<br />
werkt heel precies en enthousiast; ik kan goed inschatten wat<br />
een klant nodig heeft en zo vullen we elkaar perfect aan’ zegt<br />
Sylvia. ‘<strong>Het</strong> is toch geweldig dat Mare zulke mooie producten<br />
voor anderen maakt en daar zelf ook weer van groeit!’<br />
MARe – TOP
ondertussen op de stamhoeve<br />
CHeF IN De DOP<br />
De professionele carrière van Mare Baarsma lijkt eigenlijk erg op haar<br />
woon-carrière: Ze is geboren op een eiland, maar woont inmiddels<br />
midden in het land. Inmiddels is de 28-jarige Zwolse kind aan huis op<br />
De Stamhoeve waar de gedreven Sylvia Willemsen de talenten van haar<br />
dagbesteders feilloos weet aan te spreken.<br />
Mare werd op Ameland geboren en woonde haar eerste levensjaren in<br />
Leeuwarden, waarna ze met haar moeder naar Zwolle verhuisde. Als<br />
tiener belandde ze op de Twijn, een onderwijscentrum dat onderwijs<br />
biedt aan leerlingen met een beperking. Mare besloot zich niet te veel<br />
te richten op alle dingen die ze niet kon, maar ging op zoek naar kansen<br />
om zich te bewijzen.<br />
Haar overgevoeligheid voor voeding vergde veel energie van haar. <strong>Het</strong><br />
telkens uitproberen van wat ze wel en wat ze niet kon eten maakte haar<br />
tot een ervaren proever. Stap voor stap overwon ze haar allergieën en<br />
merkte ze dat al haar proeverijen haar een fantastisch palet aan smaken<br />
en combinaties had gebracht.<br />
Tijdens haar opleiding op de Twijn ging ze als 18-jarige één dag in de<br />
week naar het Thorbecke, waar ze keukentechnieken leerde. Ze herinnert<br />
zich het kookexamen <strong>nog</strong> als de dag van gisteren: ‘We moesten een<br />
gebonden tomaten-groentensoep maken. Daarvoor was het belangrijk<br />
op tijd op school te zijn en het moest in één uur klaar zijn terwijl een<br />
examinator je de hele tijd op je vingers keek.’ <strong>Het</strong> zweet breekt haar weer<br />
uit als ze er aan denkt.<br />
Ondertussen had haar moeder haar talent voor koken ook ontdekt en<br />
stond het tweetal regelmatig samen in de keuken. Daar werd de basis<br />
gelegd voor het maken van pasta-, aardappel-, vlees- en ovenschotels.<br />
Mare’s kooktalent bleef niet onopgemerkt en een vriendin van haar<br />
moeder nodigde haar uit op de Stamhoeve. Sylvia zag het direct en<br />
informeerde op de school van Mare naar de mogelijkheid haar als<br />
stagiaire in de keuken van de Stamhoeve in te lijven. Helaas zonder<br />
resultaat en Mare ging broodjes smeren op een ander stage-adres.<br />
Na haar school bleef de herinnering aan de Stamhoeve aan Mare knagen<br />
en zo kwam er toch een hernieuwde kennismaking. Op haar eerste<br />
dag bakte ze cakejes, deed ze boodschappen en smeerde ze broodjes<br />
met Mike. Inmiddels is ze helemaal thuis in de keuken van Sylvia.<br />
Fietsend tussen Zwolle en Raalte bedenkt ze dan wat ze samen met<br />
Sylvia voor ’t <strong>Communicatiegilde</strong> gaat maken en de Gildeleden kijken<br />
op maandag al uit naar wat ze donderdags voorgeschoteld krijgen. Er is<br />
geen beperking! Alleen maar talent!<br />
31
32<br />
MUZIKAAL HUWeLIJK<br />
VOOR ééN AVOND<br />
tekst: rudi buitenkamp en annelieke jacobs / fotoGrafie: vincent hartman<br />
Als je het programmaboekje van het HOFtheater doorbladert, kom je<br />
namen tegen die in alle grote en bekende Nederlandse theaters op de<br />
bühne staan. <strong>Het</strong> geeft maar weer <strong>eens</strong> aan hoe ons knusse theater je kan<br />
blijven verrassen. eén van die namen is Cor Bakker. De toppianist was<br />
onlangs te gast in het HOFtheater om daar samen met Orkest St. Caecilia<br />
uut Roalte een wervelend optreden te verzorgen. Als Roalter Wind waren<br />
we natuurlijk nieuwsgierig naar het verhaal achter deze samenwerking en<br />
daarom bezochten we één van de wekelijkse repetitieavonden.<br />
Klokslag 20.00 uur horen we de dirigent tellen: 1, 2, 3, 4…. <strong>Het</strong> is het<br />
signaal voor het uit dertig leden bestaande gezelschap om een swingende<br />
medley van populaire liedjes in te zetten. Van jong tot een flink stuk<br />
ouder, allen blazen ze de longen uit hun lijf of drummen ze de blaren op<br />
hun handen. Alles om een goede performance te bieden, want als je met<br />
Cor Bakker optreedt, dan blaas of drum je wel een tandje harder.<br />
<strong>Het</strong> moet worden gezegd, die swingende medley en het enthousiasme<br />
van het orkest werkt aanstekelijk. Swingend zitten we aan de bar te luisteren<br />
om ons soms af te vragen hoe het muziekstuk ook al weer heet. In<br />
het gezelschap weten we Cor Bakker <strong>nog</strong> niet te ontwaren. Zou hij de repetitie<br />
zijn vergeten? ‘We repeteren slechts één keer met Cor. Op de dag<br />
van het optreden hebben we in het theater <strong>nog</strong> een generale repetitie’,<br />
legt de besnorde dirigent Jan Maatman uit. Hij heeft voor één avond het<br />
dirigeerstokje overgenomen van de vaste dirigent Ton Nieuwkamp.<br />
Om bij het begin te beginnen: het concert was nooit tot stand gekomen<br />
roalter wind nr 10<br />
zonder de hulp van HOFinSalland. ‘Dit is zeker ook hun feestje’, stellen<br />
Rob Wolfkamp en Frans Rouwenhoff van het Raalter orkest van tevoren.<br />
‘Ze hebben zichzelf ten doel gesteld om ook een platform voor het verenigingsleven<br />
te zijn en dat hebben ze wat ons betreft absoluut waargemaakt.<br />
Als wij het financiële risico hadden moeten lopen, was dit nooit<br />
van de grond gekomen’, aldus de pR-mannen van St. Caecilia.<br />
Louis Armstrong<br />
Na een uur repeteren is het tijd voor koffie. We schuiven aan bij een aantal<br />
muzikanten en vragen wat de samenwerking met Cor Bakker voor hen<br />
betekent. ‘<strong>Het</strong> is het hoogtepunt van het jaar!’, geeft één van de orkestleden<br />
aan. ‘Of we vaker met een artiest in het HOFtheater willen optreden?<br />
Zeker weten, het is inspirerend en het geeft echt een kick. <strong>Het</strong> maakt iets<br />
in je los waardoor je net een tandje harder wilt’, vult een mede-orkestlid<br />
aan. Als we vragen naar de inhoud van het concertprogramma wordt er<br />
wat gegniffeld. <strong>Het</strong> blijkt te gaan om een surpriseact. We hoeven niet<br />
lang te wachten op onze vraag wat deze verrassing inhoudt. Jan Boerdijk<br />
komt bij ons zitten en zingt ons toe met het nummer ‘Wonderful World’<br />
van Louis Armstrong. ‘Net echt!’, moeten we toegeven. Dan wordt er<br />
op een kopje getikt. <strong>Het</strong> teken dat de koffiepauze om is en de repetitie<br />
verder gaat. We zijn onder de indruk van de muzikale kwaliteiten van St.<br />
Caecilia, maar zijn natuurlijk ook benieuwd wat Cor Bakker er van vindt.<br />
Enkele dagen na de repetitie besluiten we hem te bellen. ‘Of ik vaak werk<br />
met lokale muziekverenigingen? Ja, dat doe ik geregeld en ik vind het erg
is er dan nooit wat te doen in roalte?<br />
leuk om te doen. Vooral vanwege het aanstekelijke enthousiasme van<br />
amateurmuzikanten.’<br />
Ofschoon hij natuurlijk al het een en ander voorbij heeft zien komen,<br />
heeft Bakker hoge verwachtingen van de samenwerking met St. Caecilia.<br />
‘Soms word je overvallen door het niveau en het enthousiasme, maar<br />
dat zal me in Raalte niet gauw gebeuren. Ik heb hoge verwachtingen,<br />
omdat het orkest pittige stukken speelt en dat zegt iets over het speelniveau’,<br />
aldus Nederlands bekendste televisiepianist. ‘Orkesten zijn al<br />
lang van tevoren aan het oefenen en ze kennen de muziekstukken op de<br />
dag van het concert prima uit het hoofd. Ik hoef mij alleen maar in het<br />
muziekstuk te voegen.’<br />
‘Blackberry Hill’<br />
Maar waarom is dit concert in Raalte nu zo bijzonder? Toch niet alleen<br />
omdat Cor zelf meespeelt met het orkest? ‘Naast dat er mooie muziek<br />
HOFinSalland is er voor het culturele verenigingsleven<br />
Vorig jaar bracht HOFinSalland het koor<br />
Salland Vocaal en tenor Ernst Daniël Smid<br />
bij elkaar en dit jaar dus St. Caecilia en Cor<br />
Bakker. <strong>Het</strong> zijn enkele voorbeelden van wat<br />
HOFinSalland kan betekenen voor het culturele<br />
verenigingsleven in de gemeente Raalte. ‘We<br />
willen deze rol graag vervullen voor de lokale<br />
samenleving’, aldus Mirjam Borger.<br />
Dat is ook de reden dat de nieuwe organisatie<br />
HOFinSalland is opgetuigd. Naast het theater<br />
zijn onder andere de pijlers HOFadvies en<br />
HOFeducatie in het leven geroepen. HOF kan<br />
partijen bij elkaar brengen, advies geven over<br />
subsidie, tips aanreiken op het gebied van pR<br />
en marketing en helpen om bijeenkomsten te<br />
organiseren. Dankzij subsidie van de gemeente<br />
Raalte is dit advies geheel gratis. Vloeit er<br />
bijvoorbeeld een concert in het HOFtheater uit<br />
voort, dan worden hier apart afspraken over<br />
gemaakt.<br />
HOFeducatie brengt het culturele vereni-<br />
wordt gespeeld, is het ook gewoon gezellig’, geeft hij aan. ‘Ik vind het<br />
belangrijk dat zowel het publiek als de muzikant een leuke avond hebben.<br />
Want als de muzikanten er zin in hebben, dan verloopt het concert<br />
naar wens. Ik heb altijd een aantal motto’s voor een concert: iedereen<br />
moet zijn of haar best doen, het moet gezellig zijn en er moet worden<br />
gelachen. Als je daar als publiek bij mag zijn, dan is dat toch een buitenkans?!’<br />
Zijn verhaal wordt min of meer bevestigd tijdens de repetitieavond van<br />
St. Caecilia. De muzikanten zijn fanatiek en proberen iets te doen met<br />
de voor ons onbegrijpelijke aanwijzingen (‘113 is <strong>nog</strong> een beetje wankel’<br />
en ‘81 met opmaat moet gewoon beter’) van de dirigent. Maar tussen de<br />
bedrijven door is er wel ruimte voor een grapje. Als zich met Blueberry<br />
Hill van Fats Domino het laatste nummer voor de pauze aandient, kijkt<br />
één van de oudere muzikanten de jonge drummer aan en roept droog:<br />
‘Voor jou is het zeker Blackberry Hill of niet?’<br />
gingsleven en het basisonderwijs met elkaar<br />
in contact. Zo heeft Muziekschool Heeten in<br />
samenwerking met lokale muziekverenigingen<br />
een project voor het basisonderwijs ontwikkeld<br />
en is aantal leden van Fotoclub Salland onlangs<br />
begonnen met fotografieworkshops voor de<br />
basisscholen.<br />
Meer weten?<br />
Bel of mail met Mirjam Borger: 0572 – 361 361<br />
of mirjamborger@hofinsalland.nl.<br />
33
34 roalter wind nr 10<br />
foto’s: robin bremer / tekst: maarten metz<br />
Komende zomer wordt het ‘Wandelnetwerk<br />
Salland’ geopend. Dit wandelnetwerk werkt<br />
net zoals het fietsknooppunten netwerk dat<br />
we in Salland al een paar jaar kennen. <strong>Het</strong><br />
verschil met de fietsknooppunten zit hem<br />
in de kleurtjes. Iedereen kent de ‘paaltjeswandelingen’<br />
<strong>nog</strong> wel: je volgt de rode, groene<br />
of gele paaltjes en je komt altijd weer terug bij<br />
het beginpunt. Zo gaat het wandelnetwerk ook<br />
werken. Met dat verschil dat de wandelaar vele<br />
verschillende ommetjes kan combineren tot<br />
een grotere wandeling. <strong>Het</strong> duurt <strong>nog</strong> een paar<br />
maanden voordat in de gemeenten Raalte, Olst-<br />
Wijhe en Deventer de karakteristieke vierkante<br />
paaltjes met gekleurde pijlen worden geplaatst.<br />
Om alvast te wennen aan dit nieuwe fenomeen<br />
namen we de proef op de som in het wandelnetwerk<br />
Sallandse Heuvelrug.
wandelen rondom roalte<br />
Doornroosje op de berg<br />
Op een van de laatste winterse dagen<br />
van de winter waar maar geen eind aan<br />
leek te komen, rijden we richting Haarle.<br />
Bij de informatieschuur De pas van<br />
Natuurmonumenten aan de voet van de<br />
Haarlerberg parkeren we onze wagen en<br />
bestuderen op het informatiebord het<br />
wandelnetwerk Sallandse Heuvelrug.<br />
Onze keuze valt op de oranje route van<br />
vijf kilometer. Zien we in een notendop<br />
al het moois dat Nationaal park De Sallandse<br />
Heuvelrug heeft te bieden.<br />
Op deze doordeweekse dag genieten<br />
we vooral van de rust, de leegte én het<br />
prachtige uitzicht. Slechts een paar<br />
andere wandelaars komen we tegen. De<br />
oranje paaltjes zijn niet te missen.<br />
Hoogtepunt van deze route is zonder<br />
twijfel het torentje van palthe. Of: De<br />
Sprengenberg zoals het officieel heet. Als<br />
kind vond ik dat al prachtig. <strong>Het</strong> karakteristieke<br />
witte torentje had iets sprookjesachtig.<br />
Alsof Doornroosje er woonde en<br />
de toren was omgeven met doornstruiken.<br />
Toen ik iets ouder was vond ik dat<br />
het torentje naadloos passen in de sfeervolle<br />
decors van een verhaal van Olivier<br />
Bommel. Later kwam ik erachter dat de<br />
toren gebouwd was door een textielbaron<br />
uit Twente: Van Wulften-palthe. <strong>Het</strong> was<br />
bedoeld als weekendverblijf en de familie<br />
kon vanuit hun uitvalsbasis op de Sprengenberg<br />
jagen. Dat spreekt ook tot de<br />
verbeelding: een jachtslot. De wandelaar<br />
die de oranje pijlen volgt komt overigens<br />
niet heel dichtbij het jachtslot. De<br />
palthetoren is <strong>nog</strong> steeds in particulier<br />
bezit en niet toegankelijk voor publiek.<br />
Dat is mooi want dat voedt de nieuwsgierigheid<br />
en fantasie alleen maar meer. Zou<br />
de familie daar in het najaar traditievolle<br />
jachtpartijen organiseren. Of is er een<br />
verband tussen het verdwijnen van de<br />
korhoen en dit jachtslot? We zullen het<br />
nooit weten en dat is maar goed ook. Zo<br />
blijft er wat te mijmeren over tijdens het<br />
wandelen. En mijmeren, kijken en praten<br />
zijn zaken waar je als wandelaar alle tijd<br />
voor hebt, voordat je weer terugkeert naar<br />
het dagelijkse leven. Maar eerst in hotelrestaurant<br />
De Haarlerberg een welverdiend<br />
bakje koffie én de onvermijdelijke<br />
appelpunt.<br />
35
36 roalter wind nr 10<br />
Welkom aan tafel bij de Raalter aspergetelerfamilie<br />
Ogink. Aanwezig: Herman en Annie en<br />
hun dochter Marliek en haar partner Martin<br />
Zieleman. Annie zegt gedurende het gesprek<br />
niet zoveel, maar luistert aandachtig en maakt<br />
af en toe een opmerking om het gezegde aan te<br />
dikken of juist te nuanceren. Marliek reageert<br />
wat afwachtend. Herman niet. Die praat. Hij<br />
fungeert niet voor niets als gezicht van het<br />
bedrijf. “We hebben de asperge hier<br />
in de markt moeten zetten. Dan moet<br />
je initiatief tonen, dingen organiseren<br />
en de media halen. Er zijn! Daar heb<br />
ik geen moeite mee.”<br />
<strong>Het</strong> was Hermans vader Herman<br />
die in 1963 de asperge introduceerde<br />
in Raalte. Dit als verbreding van het<br />
agrarische bedrijf. <strong>Het</strong> was pionieren. “Mijn vader<br />
begon met 1,6 hectare aan aspergegrond”,<br />
<strong>vertel</strong>t Herman. “Veel te veel. Dat moet je leren.<br />
In het begin wist niemand wat een asperge<br />
was. Alleen de notabelen uit het dorp kwamen<br />
er wel <strong>eens</strong> wat halen. De andere Raaltenaren<br />
reageerden zoals Sallanders doen, die waren<br />
heel afwachtend. Mijn vader en ik hebben er<br />
hard voor gewerkt om de asperge in de markt<br />
“We praten er niet omheen en zijn vrij recht door zee.<br />
Daarnaast hebben we ook wel iets vooruitstrevends. Als<br />
het op machines aankomt, moet het altijd het mo-<br />
dernste spul zijn. En we durven. We nemen net zo snel<br />
een beslissing over 15 euro als over de aankoop van een<br />
grote machine.”<br />
‘Je wilt niet weten hoeveel<br />
werk het aspergesteken was’<br />
tekst: wouter Groote schaarsberG / foto: vincent hartman<br />
te zetten en het is gelukt. Er gaat niets meer<br />
naar de veiling, we verkopen aan huis en aan<br />
de horeca.”<br />
‘Strabant’<br />
Herman en zijn broers en zussen moesten van<br />
jongs af aan meehelpen bij de oogst van de asperges.<br />
Op de knieën door het land. “Dat was<br />
niet altijd het leukste werk”, stelt hij. “Vooral als<br />
“Je moet initiatief tonen, dingen<br />
organiseren en de media halen. Er zijn!<br />
Daar heb ik geen moeite mee.”<br />
het erg heet was. Dan kon je bij wijze van spreken<br />
de kont <strong>nog</strong> niet keren of er was al weer<br />
een nieuwe asperge gegroeid. Asperges kun je<br />
niet te lang laten staan. Een uurtje te veel en<br />
ze verkleuren. Dus dat ging vroeger in de aspergetijd<br />
zeven dagen per week door. Dat was ook<br />
leuk in mijn staptijd. Dan kwam ik om zes uur<br />
’s ochtends thuis en was mijn pa de eerste die<br />
ik zag. ‘Hé, wat mooi dat je alweer wakker bent!<br />
Ga me maar helpen.’ ” Annie: “Vroeger gingen<br />
we twee keer per dag asperges steken, nu doorgaans<br />
maar één keer per twee dagen. Gelukkig<br />
kunnen we nu met folie de temperatuur wat<br />
beter reguleren, waardoor je wat minder snel<br />
pieken hebt.”<br />
Herman omschrijft zijn vader als een rustige,<br />
aardige kerel. “Die kreeg je niet snel kwaad. Ik<br />
kan daarentegen een driftkikker zijn. Dan zei<br />
hij: ‘Loop maar drie keer om<br />
het huis!’ Dat kan ik soms <strong>nog</strong><br />
beter even doen. Dat ‘strabante’<br />
heb ik waarschijnlijk wat<br />
meer van mijn moeder. Soms<br />
denk ik ook wel <strong>eens</strong>: ‘Had dat<br />
nou niet wat anders gekund?’<br />
Maar ja, ik ben er liever duidelijk<br />
in, dan dat ik er omheen draai. <strong>Het</strong> is echter<br />
niet mijn bedoeling om mensen te kwetsen.”<br />
Loodgietersbedrijf<br />
In 1977 namen Herman en Annie het bedrijf<br />
over van Hermans ouders Herman en Annie.<br />
u leest het goed, dat is geen fout. “De meeste<br />
mensen weten niet <strong>eens</strong> dat mijn moeder ook<br />
Annie heette. Die kennen haar als ‘Meis’.” <strong>Het</strong>
familietrekjes<br />
‘De andere Raaltenaren reageerden zoals Sallanders doen,<br />
laatste vee stootten ze af, ze gingen verder als<br />
tuinbouwbedrijf. Inmiddels is daar alleen de<br />
aspergetak <strong>nog</strong> van over. Hermans achtergrond<br />
in de landbouwmechanica zorgde ervoor dat al<br />
snel verschillende machines hun entree maakten<br />
binnen het bedrijf. “Als het machinaal kan,<br />
dan moet het bij mij machinaal”, stelt Herman.<br />
“Ik heb ook zelf machines ontwikkeld.” Hij combineert<br />
zijn activiteiten als aspergeteler, waar<br />
hij zo’n drie, vier maanden per jaar fulltime<br />
werk aan heeft, met klussen voor onder andere<br />
Multilight en Beaphar, waarvoor hij verlichtingsarmaturen<br />
maakt. De nieuwe generatie heeft<br />
zich inmiddels aangediend. Marliek en Martin<br />
lopen alweer enkele jaren mee in het bedrijf. Op<br />
termijn zullen ze het overnemen. Martin wil dat<br />
combineren met zijn eigen loodgietersbedrijf;<br />
Marliek met werk in de kinderopvang. “Marliek<br />
en Martin houden zich nu <strong>nog</strong> vooral op de<br />
achtergrond bezig met het bedrijf, maar dat zal<br />
in de komende jaren zeer zeker veranderen.”<br />
Marliek: “Met asperges weet je het nooit. Soms<br />
heb je een warm jaar en is de oogst ontzettend<br />
groot, soms valt het tegen. Maar dat is ook het<br />
mooie ervan!”<br />
die waren heel afwachtend.’<br />
Drie wielen<br />
Vader en dochter zijn er eerlijk over: ze botsen<br />
wel <strong>eens</strong>. “We hebben allebei hetzelfde karakter”,<br />
<strong>vertel</strong>len ze. “We komen elkaar dus wel<br />
<strong>eens</strong> halfweg tegen. Allebei een eigen mening<br />
hè.” Waarin ze dan verschillen? pa is niet van<br />
de structuur, dochterlief wel. “pa is niet zo van<br />
het opruimen”, <strong>vertel</strong>t Marliek. Annie beaamt<br />
het meteen. “Alles kan hier”, gaat Marliek<br />
verder. “Laatst met carnaval <strong>nog</strong>. Een Heinose<br />
wagengroep had een lekke band. We kenden ze<br />
nauwelijks. Ze mochten meteen hier de banden<br />
verwisselen.” Herman: “En nu staat er hier dus<br />
weer een wagen op drie wielen. Marliek werkt<br />
juist heel gestructureerd. Die wil alles op papier<br />
hebben.”<br />
Bourgondiërs zijn het ook. Herman is bijvoorbeeld<br />
vaak te vinden bij Rohda. “Ja, die<br />
derde helft, dan ben ik vaak wel de laatste die<br />
weggaat”, <strong>vertel</strong>t hij. “En op vrijdagavond zit<br />
ik altijd in het café met een vast clubje. Of we<br />
gaan naar Twente of GA Eagles. Alles voor de<br />
gezelligheid.”<br />
Herman is trots op wat hij heeft opgebouwd. Of<br />
hij achteraf bekeken dingen anders had aangepakt?<br />
Herman denkt even na. “Dan waren we<br />
eerder met machines gaan werken. In het begin<br />
hadden we daar het geld niet voor. Nu wel. Dat<br />
geeft wel wat meer rust.” Annie: “Je wilt echt<br />
niet weten hoeveel werk het was. Vroeger moest<br />
echt alles met de hand!”<br />
Ogink Asperges viert op woensdag 17 april het<br />
vijftigjarig bestaan. Dat gebeurt met een feestelijke<br />
bijeenkomst voor zakelijke relaties. Tevens<br />
wordt dan het startschot gegeven voor het<br />
nieuwe aspergeseizoen. Daarbij is onder andere<br />
de internationaal bekende chef-kok Jonny Boer<br />
(De Librije), te gast. Gedurende het aspergeseizoen<br />
is ook de winkel bij Ogink Asperges aan<br />
de Overkampsweg 3 in Raalte natuurlijk weer<br />
geopend. Voor de klanten van de winkel komt<br />
er dit seizoen <strong>nog</strong> een speciale actie ter ere van<br />
het vijftigjarig bestaan.<br />
37
38 roalter wind nr 10<br />
Daar heb ik geen tijd voor’. ‘Ik heb wel <strong>eens</strong> een taakstraf gedaan, dat<br />
is toch ook vrijwilligerswerk?’ ‘Waarom zou ik dat doen, je krijgt er<br />
toch niet voor betaald?’ De inwoners van Overijssel zijn bijzonder creatief<br />
in hun motivatie om geen vrijwilligerswerk te verrichten. Gelukkig<br />
blijven er <strong>nog</strong> altijd zo’n 400.000 inwoners (zo’n veertig procent) over<br />
die wel actief zijn als vrijwilliger. In de RTV Oost-serie ‘Alles Begint<br />
Vrijwillig’ wordt een groot aantal vrijwilligers geportretteerd en in het<br />
zonnetje gezet.<br />
De naam van de serie is ontleend aan een 3-jarige campagne die op<br />
initiatief van de provincie Overijssel is opgezet en is uitgevoerd door<br />
het bureau Arcon. Voor de serie is samengewerkt met 25 vrijwilligerscentrales,<br />
dus ook met Landstede Welzijn Raalte.<br />
In ‘Alles Begint Vrijwillig’ trekt het team van ’t <strong>Communicatiegilde</strong> met<br />
een speciaal busje door de provincie en bezoekt het vrijwilligers in alle<br />
25 gemeenten. Dus ook Raalte! In de uitzending van 13 april <strong>vertel</strong>t<br />
Wendy Scholten gepassioneerd over haar werk voor de Sallandse<br />
Vereniging voor Aangepast Sporten (SaVAS) en het synchroonzwemmen<br />
van Hera’11. Maaike Heethaar brengt tevens een bezoek aan de<br />
weekmarkt op de Domineeskamp. Tijdens een aantal straatinterviews<br />
hoort ze hoe de vlag ervoor hangt als het gaat om vrijwilligerswerk in<br />
Raalte.<br />
Wie de afleveringen van ‘Alles Begint Vrijwillig’ heeft gezien, loopt<br />
bijna linea recta naar het Vrijwilligerspunt Raalte in het Kulturhus om<br />
zich aan te melden als vrijwilliger. Alle zintuigen worden geprikkeld<br />
door de enorme beleving van de geïnterviewde vrijwilligers. Of het nu<br />
gaat om een 21-jarige vrouw die haar inzet bij een regionale poptempel<br />
ziet als een opstapje naar een baan aldaar of om een man van in<br />
de tachtig die maaltijden rondbrengt aan andere senioren. <strong>Het</strong> klopt<br />
inderdaad: alles begint vrijwillig!<br />
’t <strong>Communicatiegilde</strong> tekent voor<br />
RTV Oost-serie ‘Alles Begint Vrijwillig’<br />
De serie ‘Alles Begint Vrijwillig’ op RTV Oost is op 16 maart<br />
van start gegaan en wordt wekelijks op zaterdag uitgezonden.<br />
Vanaf 30 maart ziet het uitzendschema er als volgt uit:<br />
• 30 maart: Deventer – Olst-Wijhe,<br />
• 6 april: Oldenzaal – Haaksbergen – Losser,<br />
• 13 april: Raalte – Borne – Enschede,<br />
• 20 april: Almelo – Hengelo – Enter,<br />
• 27 april: Ambt-Delden – Hoonhorst – Bergentheim,<br />
• 04 mei: Kampen - Rijssen – Denekamp,<br />
• 11 mei: Mastenbroek – Staphorst – Zwolle.
het communicatiegilde<br />
het communicatieGilde<br />
De 9-delige serie is tot stand gekomen dankzij vier bedrijven<br />
van ’t <strong>Communicatiegilde</strong>: powered by Maaike (Maaike Heethaar,<br />
presentatie en montage), Iris Media (Ernst Wijnands,<br />
camera en montage), Sinds77 Echte Reclamemakers (Roné<br />
van der Vliet, regie en fotografie) en Eyecatcher Communicatie<br />
(Rudi Buitenkamp, productie en publiciteit).<br />
39
40<br />
Robby’s snacks<br />
viert jarig bestaan<br />
Wij vieren ons 20 jarig bestaan. Dit<br />
willen we niet ongemerkt voorbij<br />
laten gaan.<br />
Op 7 april 1993 zijn we gestart aan de<br />
Stationsstraat in Raalte. In 1996 zijn we<br />
naar onze huidige locatie verhuisd.<br />
We hebben de zaak mooi op kunnen<br />
bouwen, mede dankzij onze medewerkers.<br />
We zijn dan ook super trots op hen. Er is<br />
weinig verloop, zodat we altijd een vrij<br />
vast team kunnen inzetten.<br />
Uiteraard willen we onze klanten<br />
bedanken voor het vertrouwen in ons.<br />
De maand april staat daarom in het teken<br />
van diverse weekacties (zie achterzijde).<br />
Met vriendelijke groet,<br />
Robby en Marita Harleman<br />
Robby’s Snacks Westdorp | Verheijdenstraat 1 | 8101 BK Raalte<br />
T 0572 – 354242 | F 0572 – 364155 | www.robbyssnacks.nl<br />
@robbyssnacks
1 april t/m 7 april<br />
Kroket, frikandel, bamischijf,<br />
nasischijf of kaassoufflé<br />
9 april t/m 14 april<br />
Halve Haan* met patat en mayonaise<br />
16 april t/m 21 april<br />
Kipschnitzel* met patat en mayonaise<br />
23 april t/m 28 april<br />
Portie satéstokjes*<br />
APRIL 2013<br />
¤ 1,00<br />
* KOMEN UIT EIGEN KEUKEN<br />
¤ 4,95<br />
¤ 4,95<br />
¤ 2,95<br />
41
42 roalter wind nr 10<br />
WORD<br />
STEUN HET HOFgenoot!<br />
HOFgenoot worden, kost €25,- per seizoen voor<br />
2 personen. Daarmee steunt u het HOFtheater<br />
en haar activiteiten. In ruil daarvoor ontvangt<br />
u een aantal voordelen, zoals speciale<br />
aanbiedingen, een uitnodiging<br />
voor de seizoenspresentatie én<br />
voorrang bij het bestellen van kaarten<br />
voor het nieuwe seizoen!<br />
Als HOFgenoot kunt u dus als eerste bestellen<br />
voor bijvoorbeeld:<br />
3Koteboebo musical 3+ Daniël Lohues Dolf Jansen The Dutch Eagles<br />
<strong>Het</strong> bekende TV-duo Frank Boeijen Klaas van der Eerden Liesbeth List Paulien Cornelisse<br />
Pieter Derks Sandra van Nieuwland VET Kindercabaret The Voice: Iris Kroes Willeke Alberti<br />
<strong>Het</strong> aanmeldformulier voor HOFgenoten en meer informatie vindt u op:<br />
www.HOFinSalland.nl
wandelen rondom roalte<br />
Wandel-webapp in de maak<br />
Wandelen in het hart van Salland<br />
de sallandse wandelvierdaagse is al weer bezig met de voorberei-<br />
dingen voor de zesde editie in oktober van dit jaar. ‘we hebben onze<br />
routes kritisch bekeken. onze vrijwilligers zijn al weken op pad om de<br />
trouwe deelnemers te verrassen met nieuwe en ongebaande paden,’<br />
<strong>vertel</strong>t chris de bont. de bont is de bevlogen voorzitter van de sw4d<br />
die samen met vele vrijwilligers jaarlijks hét wandelfeest voor salland<br />
organiseert.<br />
Tijdens de vierdaagse, van dinsdag 22 t/m vrijdag 25 oktober, wordt<br />
dit jaar ook een route opgenomen die de wandelaars over de Sallandse<br />
Heuvelrug voert. ‘Voor deelnemers die vaker meedoen vonden we het<br />
belangrijk om te variëren.’ Maar De Bont is naast de vierdaagse ook<br />
bezig met andere wandelactiviteiten. ‘Natuurlijk is de vierdaagse belangrijk<br />
voor ons maar we willen eigenlijk dat er het héle jaar wordt gewandeld<br />
zodat mensen als ze in oktober meedoen al goed zijn getraind.<br />
Daarom willen we gebruikmaken van het wandelnetwerk Salland dat<br />
deze zomer wordt geopend.’<br />
De paaltjes met routes in verschillende kleuren wijzen de wandelaar<br />
de weg. De gekleurde routes zijn gemiddeld vijf kilometer lang: ideaal<br />
voor een ommetje. Door handig combineren kunnen van verschillende<br />
kleurenroutes hele dagtochten worden samengesteld. Er is zelfs een<br />
‘Sallandpad’ in de maak: een bewegwijzerde route rondom Raalte. In<br />
totaal bijna 200 kilometer wandelplezier.<br />
‘Om ervoor te zorgen dat veel gebruik wordt gemaakt van deze routes<br />
gaat de SW4D een wandel-web-app ontwikkelen. Een soort mobiele<br />
website’ legt De Bont geduldig uit. ‘Iedereen kan dan met zijn mobieltje<br />
in de hand aan de wandel. De meerwaarde van deze web-app<br />
zit hem in de samenwerking met de lokale ondernemers. We gaan<br />
café’s, restaurants, bed & breakfasts, pensions, hotels en bedrijven die<br />
lokale producten verkopen benaderen om mee te doen. Een café kan<br />
bijvoorbeeld de start of finishplaats worden van een route die op de<br />
web-app wordt aangeboden. De moderne technieken stellen ons in staat<br />
om zelfs een digitale stempelkaart in te bouwen. Wandelaars die hun<br />
‘kaart’ vol hebben kunnen dan een prijsje ophalen of gebruikmaken<br />
van een aantrekkelijke aanbieding van een van de bedrijven die deelnemen.’<br />
Al deze ‘toeters en bellen’ moeten ervoor zorgen dat niet alleen<br />
de Sallander maar ook toeristen van buiten Salland veel gebruik gaan<br />
maken van het nieuwe wandelnetwerk. Volgens De Bont wordt geen<br />
ander wandelnetwerk in Nederland op deze manier gedragen door het<br />
lokale bedrijfsleven. ‘Natuurlijk staat alles <strong>nog</strong> in de kinderschoenen,’<br />
merkt hij met een knipoog op, ‘maar wij vinden het als SW4D een kans<br />
om niet alleen onze vierdaagse te promoten maar ook veel mensen in<br />
beweging te krijgen. Want wandelen is natuurlijk een heel laagdrempelig<br />
onderdeel van een gezonde leeftstijl. Om ook mensen die bijna nooit<br />
wandelen te motiveren mee te doen hebben we een speciaal trainingsprogramma<br />
ontwikkeld. Tijdens de trainingen maken we dan natuurlijk<br />
ook gebruik van het nieuwe wandelnetwerk. Ook die trainingsroutes<br />
kunnen in de web-app worden opgenomen.<br />
<strong>Het</strong> is de bedoeling om deze web-app samen te ontwikkelen met de gemeente<br />
Raalte, Salland Marketing, het Recreatiegem<strong>eens</strong>chap Salland<br />
en Marketing Oost.’ De Bont benadrukt deze samenwerking: ‘<strong>Het</strong> is<br />
altijd goed wanneer zo’n initiatief breed wordt gedragen door verschillende<br />
partijen die er allemaal op hun manier belang bij hebben.’<br />
Blijf op de hoogte op www.sw4d.nl.<br />
43
44 roalter wind nr 10<br />
MIXXL - Mode in XXL<br />
De Waag 47 Raalte<br />
Van casual tot klassiek<br />
MIXXL heeft voor ieder wat wils.<br />
Er is een fantastische collectie<br />
samengesteld met een hoog<br />
draagcomfort en goede pasvorm.<br />
In een gemoedelijke sfeer kun je<br />
hier naar hartenlust je combinatie<br />
uitzoeken. Of je nu klassiek<br />
of casual zoekt, trendy of hip, er<br />
is een veelzijdig én betaalbaar<br />
aanbod in stijlen en merken in<br />
de maten 42 t/m 60. Zo vind je<br />
er onder meer de nonchalante<br />
mode van Exelle in prachtige<br />
stoffen en met bijzondere details.<br />
X-Two en Entree, vrouwelijke<br />
ontwerpen met mooie belijning.<br />
<strong>Het</strong> merk Veto met veel combina-<br />
tiemogelijkheden en leuke prints<br />
voor de trendy jonge vrouw. En<br />
natuurlijk mag een stoer leren<br />
jack van Rino en pelle in een van<br />
de nieuwste modekleuren niet in<br />
je garderobe ontbreken. Iedere<br />
maand wordt de collectie weer<br />
aangevuld met nieuwe artikelen.<br />
Daarom blijft het bezoek aan de<br />
winkel altijd een verrassing. Om<br />
het aanbod <strong>nog</strong> completer te maken<br />
is Ingrid druk op zoek naar<br />
een mooie collectie nachtmode.<br />
Nieuw: Van jas tot tas<br />
Nieuw in de winkel is de Dyanne+<br />
collectie. De nieuwe Jas en<br />
Tas collectie is een concept ont-<br />
0572 - 364 147<br />
www.mixxl.nl<br />
Als het voorjaarsgevoel aanwakkert, de dagen weer wat langer worden en we al die vrolijke kleuren overal zien, dan krijgen we<br />
er weer zin in. Heerlijk naar buiten, ’n terrasje pikken, naar de kapper of nieuwe kleding kopen. Zoals bijvoorbeeld een modieuze<br />
outfit uit de nieuwe voorjaarscollectie van MIXXL - Mode in XXL. Neem maar <strong>eens</strong> een kijkje in deze gezellige modezaak van<br />
Ingrid Ten Have waar je de nieuwste collectie damesmode vindt voor vrouwen die graag mooi en leuk gekleed gaan met een<br />
maatje meer. Stijlvolle mode die bij je past. Je zult er verbaasd over zijn hoe je hier eindeloos kunt combineren in een klassieke,<br />
trendy of sportieve stijl van de vertrouwde modemerken.<br />
Laat je meeslepen door de lente-collectie<br />
wikkeld door Dyanne Beekman,<br />
imagostyliste die haar sporen<br />
op modegebied zeker heeft<br />
verdiend. De Jas en Tas mode is<br />
‘n exclusieve lijn. Met een aantal<br />
basisstukken uit deze collectie<br />
kun je eindeloos combineren,<br />
met accessoires en voor iedere<br />
gelegenheid. Laat je verrassen!<br />
Van top tot teen<br />
Bij MIXXL kun je van top tot teen<br />
terecht want MIXXL heeft het allemaal<br />
in huis. Zelfs lingerie waar<br />
je mee voor de dag kunt komen.<br />
Elegant, sexy of lekker comfortabel<br />
met perfecte pasvorm en<br />
optimale steun in de maten 85<br />
Ingrid ten Have en Tonny Boksebeld<br />
t/m cup K. Zo is er van het merk<br />
Syl een schitterende collectie in<br />
huis. Zoek je ook <strong>nog</strong> een perfect<br />
passende panty voor de grotere<br />
maat of shapeware? Leuke<br />
laarzen met wijde schacht? Een<br />
bijpassende shawl, tas, sieraad<br />
of een blits nagellakje? Geen probleem,<br />
keuze genoeg in accessoires.<br />
En Ingrid geeft je graag<br />
oprecht en deskundig advies als<br />
je dat wenst. Heb je ’n stijlvolle<br />
set gevonden, dan maakt een<br />
elegant schoentje in een fris<br />
voorjaarskleurtje het natuurlijk<br />
wel helemaal af. Gewoon alles<br />
onder één dak voor meer vrouw,<br />
meer comfort en meer mode.<br />
De uitbundige kleding kan vanaf april ook via de webshop worden besteld. Lekker makkelijk bestellen<br />
en thuis laten bezorgen of ophalen in de winkel. Via www.mixxl.nl
oalter next top models<br />
blazer<br />
tuniek<br />
X-Two<br />
roalter<br />
next<br />
topmodels<br />
marijke<br />
klein woolthuis<br />
monique<br />
van eelen<br />
fotoGrafie: vincent hartman / stylinG: / hairstylinG: / visaGie:<br />
jurk en jack<br />
Zizzi Zay<br />
45
46<br />
jeansjack<br />
jurk<br />
Veto<br />
roalter wind nr 10
oalter next top models<br />
vest<br />
Veto<br />
jeans<br />
Zizzi jeans<br />
47
48 roalter wind nr 10<br />
top en rok<br />
Head over heals<br />
jeansjack<br />
Zizzi
oalter next top models<br />
vest en broek<br />
Handberg<br />
top<br />
Zizzi Zay<br />
49
50<br />
OPENINGSTIJDEN<br />
Inkoop en verkoop van ijzer en metalen<br />
Gratis plaatsen van containers<br />
bedrijven en particulieren<br />
MAANDAG T/M VRIJDAG 07.30 UUR TOT 16.30 UUR<br />
ZATERDAG 08.00 UUR TOT 12.00 UUR
ondom roalte<br />
uw reisleiders: roné van der vliet, bart van der mark en vincent hartman<br />
ronDom roalte<br />
RAALTe eN OMSTReKeN WORDT STeeDS VAKeR<br />
ONTDeKT DOOR TOeRISTeN VANWeGe De SCHIT-<br />
TeReNDe, ONGeRePTe NATUUR eN CULTUURHIS-<br />
TORISCHe BeZIeNSWAARDIGHeDeN. MeT De VeLe<br />
VeRSCHILLeNDe CULTUReN BINNeN DIT ReLATIeF<br />
KLeINe GeBIeD IS eR (Te) VeeL Te ZIeN eN Te ONT-<br />
DeKKeN. DAARDOOR IS RAALTe TeGeNWOORDIG<br />
Dé HOTSPOT VOOR BACKPACKeRS. RAALTeNAAR<br />
IN HART eN NIeReN<br />
fotograaf hartman doet zich te goed aan een heerlijke loempia. ‘mét saté!’<br />
RONé VAN DeR VLIeT NeeMT DIT KeeR SAMeN MeT<br />
VINCeNT HARTMAN ‘STADSe FRATS’ BART VAN DeR<br />
MARK OP SLeePTOUW. OP ZIJN VORIGe eXPeDITIe<br />
NAAR LUTTeNBeRG STRANDDe VAN DeR MARK<br />
NOG IN MARIëNHeeM. BeReIKT HIJ DIT KeeR WeL<br />
HeT NOVA ZeMBLA VAN SALLAND? HeeFT HeT IN-<br />
TeRNeT ZIJN WeReLD ZO VeRKLeIND DAT HIJ ZICH<br />
NeRGeNS MeeR OVeR VeRBAAST OF WORDT HIJ<br />
TOCH NOG VeRRAST?<br />
perfect aangesneden bocht!<br />
51
52<br />
vroeger was alles beter. bij arjan pronk is dat <strong>nog</strong> steeds zo.<br />
bij de snackbar weten alle vrouwen de namen van de topcoureurs <strong>nog</strong><br />
IN De BAN<br />
VAN De RING<br />
roalter wind nr 10
ondom roalte<br />
‘Motorraces in Luttenberg, op brommertjes zeker?’ lachtte ik<br />
schamper toen <strong>Het</strong> <strong>Communicatiegilde</strong> voorstelde mij op expeditie<br />
te sturen naar Luttenberg. Mijn grootstedelijke arrogantie<br />
werd door de gildegenoten met verwijtende blikken de kop ingedrukt.<br />
‘Wacht maar af!’, waarschuwde Roné mij.<br />
Ik besloot het verder uitlachen uit te stellen tot ik het ‘circuit’ zou<br />
zien en liet mij gewillig door de Gildegenoten een mooi motorpak<br />
aanmeten. Ik was benieuwd.<br />
Met onze helm onder de arm lopen we door Mariënheem. Verbaasd<br />
kijken de mensen op. We lopen langs een boerderij waar de hele tuin<br />
vol staat met in lakens gehulde poppen die staan te juichen omdat er<br />
iemand 50 jaar is geworden. Ik schat dat over de klinkerweg waarover wij<br />
lopen ongeveer 10 auto’s per dag rijden. Zouden ze allemaal toeteren<br />
om de jarige te feliciteren? <strong>Het</strong> is een lange weg en de berg aan de horizon<br />
lijkt niet dichterbij te komen, maar de kronkelende bomenlaantjes<br />
geven ons de kans om de boel <strong>eens</strong> goed op een rijtje te zetten.<br />
53
54 roalter wind nr 10<br />
overzicht van het circuit: de luttenbergring heeft alles wat een coureur wil.<br />
Roné legt me uit dat aan de races op de Luttenbergring grote Nederlandse<br />
coureurs hebben deelgenomen. Ik ben benieuwd of ik ze ken,<br />
want mijn motorkennis is <strong>nog</strong>al beperkt en reikt niet verder dan de échte<br />
groten der aarde: Boet van Dulmen, Wil Hartog en natuurlijk ‘Jumping’<br />
Jack Middelburg.<br />
‘Boet van Dulmen, Wil Hartog en hoeheetdieanderookalweer’, hoor ik<br />
Roné zeggen terwijl een tractor ons inhaalt. ‘Jack Middelburg?, vraag ik<br />
en kijk hem verbaasd aan. Ik ben verrast. ‘Die wonnen natuurlijk gemakkelijk?,<br />
probeer ik het evenement terug te brengen tot de proporties die<br />
ik voor ogen heb.<br />
‘Nou, ze verloren dan wel <strong>eens</strong> van Barry Sheene of philippe Coulon’,<br />
voegt Roné toe. Ik struikel over een omhooggekomen klinkertje en Roné<br />
weet me <strong>nog</strong> net te behoeden voor een val in de greppel. ‘Dé Barry<br />
Sheene?’. Ik kijk Roné verbaasd aan. Triomfantelijk knikt Roné bevestigend.<br />
‘We zijn er’, zegt Vincent. We staan op een kruispunt met fietsbordjes en<br />
ik vraag ‘waar zijn we?’<br />
‘<strong>Het</strong> circuit’, zegt Vincent. Dan valt mijn oog op een bordje aan de<br />
overkant van het kruispunt en schiet in de lach. <strong>Het</strong> eerste dat ik van het<br />
circuit krijg te zien is een motorrijdverbod.<br />
De gildegenoten wachten tot ik bijgekomen ben en dan lopen we het circuit<br />
op. Links rijst de berg op en na de lange rechte einden van de laatste<br />
kilometers verbaas ik me over de onverwachte curves. Een vrachtwagen<br />
raast ons voorbij en het is duidelijk dat deze weg maar om één ding<br />
vraagt: snelheid. De chauffeur snijdt de bocht prachtig aan en weet <strong>nog</strong><br />
net een tegemoetkomende brommobiel te ontwijken. De brommobiel<br />
zwabbert <strong>nog</strong> wat na in de luchtverplaatsing van de vrachtwagen en zet<br />
dan <strong>nog</strong> even aan voor de tweede bocht. Dan is het stil.<br />
Vol bewondering kijk ik om me heen. In<strong>eens</strong> besef ik me hoe heilig de<br />
‘<strong>Het</strong> eerste dat ik<br />
van het circuit zie is het<br />
motorrijdverbod.’<br />
grond onder m’n voeten is en zie ik een lijn dwars op de weg staan.<br />
Vragend kijk ik Roné aan. Hij knikt.<br />
Nu ik een tastbaar bewijs heb van de gebeurtenissen wil ik meer. ‘Dus er<br />
waren ook tribunes en toeschouwers?’ Roné lacht en knikt.<br />
Dan besluit ik het op de spits te drijven: ‘En zeker ook een pitstraat?’<br />
‘Loop maar mee!’<br />
We lopen een kilometer over het -toch wel- indrukwekkende circuit en<br />
staan dan voor een in onbruik geraakt parallelweggetje. ‘Tadah! De<br />
pit-straat.’ Met een groots gebaar presenteert Roné mij 400 meter door<br />
koeien ondergescheten asfalt met een flinke bult ingekuild gras er op.<br />
Ik kan niet anders dan bewonderend knikken. ‘Mooi dat het bewaard is<br />
gebleven!’<br />
De bochten, de finishlijn en de pitstraat doen me denken aan de tijd<br />
van Turks Fruit en Spetters. Ik ruik het rubber en hoor het brullen van de<br />
motoren in de hitte op de vlakte onder berg. De jongens op de tribunes<br />
kijken naar de meisjes en ik wilde dat ik er bij was geweest.<br />
Voor we het dorp intrekken staan we <strong>nog</strong> even stil bij het V2-monument.<br />
Mijn race-overall voelt misplaatst. ‘Rare plek om een bom te gooien’,<br />
denk ik en vraag me af waar al die mensen en nieuwsgierige kinderen die<br />
we herdenken vandaan zijn gekomen om te kijken naar het enorme gat<br />
waarin de onontplofte V2 <strong>nog</strong> in de grond stak. Ik zie de namen en de<br />
leeftijden en denk aan mijn eigen kinderen.<br />
In het centrum aangekomen valt ons direct het rommelwinkeltje tegenover<br />
de grot op. <strong>Het</strong> bestaan van de grot was mij al heel lang bekend en<br />
ik zal de lezer niet lastig vallen met mijn mening over dit soort buitensporige<br />
huisvlijt. Bij binnenkomst worden we vriendelijk onthaalt door<br />
een mevrouw die ons meldt dat het niet zo druk is in Luttenberg en dat
ondom roalte 55<br />
zij zelf uit Raalte komt. uitbater van dit winkeltje vol ontdekkingen uit<br />
vervlogen tijden, Arjan pronk, schenkt ons een bak koffie in en begint<br />
vol enthousiasme in plat Sallands uit te wijden over vrienden die -net<br />
als Barry Sheen- konden achterwielrijden en over spiekerjassen met<br />
opnaai-emblemen. Ik moet even schakelen. Mijn Sallands is bijzonder<br />
slecht en dat van Arjan wel heel goed. Ondanks ons taalprobleem weet<br />
Arjan mij te overtuigen dat vroeger alles beter was. Minder regels, meer<br />
lol!<br />
In geuren en kleuren <strong>vertel</strong>t hij over de weken voor een race op de Ring.<br />
‘Een week vantevoren stonden er overal campers van coureurs. Die<br />
sleutelden de hele dag en ‘s avonds zaten ze in de kroeg. Wil Hartog<br />
wist in een week tijd zijn bijnaam van ‘de witte reus’ in ‘de geile kneus’<br />
te veranderen.’<br />
Dan valt mijn oog op een langspeelplaat van Fleetwood Mac. ‘Die wil<br />
ik graag van je kopen’, zeg ik en pak hem uit de bak. ‘Sorry, dat is mijn<br />
eigen collectie’, verontschuldigt Arjan zich. In de hele winkel van Arjan<br />
is de scheidslijn van wat van hem of van de winkel is <strong>nog</strong>al vaag. <strong>Het</strong><br />
maakt het geheel tot een heerlijk museum waar je regelmatig ongevraagd<br />
van onverwacht advies wordt voorzien door de acht medewerkers<br />
van de dagbesteding.<br />
uiteindelijk belanden we zelfs in de slaapkamer van Arjan, want de pastoekast<br />
die daar staat moeten we gezien hebben! <strong>Het</strong> voormalig hotel<br />
‘de Grot’ dat nu zijn woonhuis is ademt een sfeer van de jaren vijftig.<br />
Over ieder detail <strong>vertel</strong>t Arjan gepassioneerd. De herkomst, het materiaal<br />
en de nukken van de ontwerper. Hij weet alles en als we niet naar ons<br />
volgende adres hadden gemoeten hadden we er nu <strong>nog</strong> gezeten. Als we<br />
beneden komen nemen we uitgebreid afscheid van de man die eigenlijk<br />
fietsenmaker had willen worden, journalistiek heeft gestudeerd en via de<br />
pabo uiteindelijk in het welzijnswerk zijn bestemming vond.<br />
we staan even stil bij de slachtoffers van de dramatische v2-ramp in de hongerwinter<br />
‘het enige dat mijn studies me hebben opgeleverd is studieschuld’
56<br />
In café-brasserie de Schoenmaker worden we doorverwezen naar de<br />
bijbehorende snackbar. Achter de counter blijkt het voltallige vrouwelijke<br />
personeel zonder problemen de volledige deelnemerslijst uit de jaren<br />
’80 te kunnen opdreunen. Ook hier wordt met weemoed teruggekeken<br />
naar de in motorpakken gehulde helden die de straten van Luttenberg<br />
bevolkten.<br />
‘Nu <strong>nog</strong> een souvenir’, zegt Roné als we de snackbardames in weemoed<br />
achterlaten. We gaan de dag afsluiten bij een klompenmaker. Wederom<br />
niet mijn ding, maar als er iets is dat ik van deze dag heb geleerd is dat<br />
niet-mijn-dingen toch plotseling wel mijn-dingen bleken te zijn. In eerste<br />
instantie voldoet de klompenmakerij van Martin Dijkman helemaal aan<br />
mijn verwachtingen, maar dan valt mijn oog op zijn wall of fame: Martin<br />
met Willem Alexander, Martin met Máxima, Martin met de ambassadeur<br />
van Duitsland en zag ik daar Bill Clinton met Martin. En is dat Martin<br />
in China? En als klap op de vuurpijl: Martin met de beste Nederlandse<br />
voetballer aller tijden. Meervoudig Europacup- en Champions Leaguekampioen<br />
Clarence Seedorf. Vier generaties Dijkman klompenmakers<br />
hebben Martin tot een belangrijk Nederlands ambassadeur<br />
gemaakt.<br />
ook neerlands beste voetballer weet waar luttenberg ligt.<br />
roalter wind nr 10<br />
In de snackbar kreeg ik te horen dat Luttenberg op zaterdag 11 mei even<br />
terug gaat in de tijd met een demonstratierace voor historische motoren.<br />
Ik vroeg me af of er weer spiekerpakken met opnaai-emblemen te<br />
zien zouden zijn en zouden de sleutelaars in de week ervoor weer in hun<br />
racepak in de kroeg zitten en ‘s avonds hun camper niet meer terug kunnen<br />
vinden en in de portiek van de Schoenmaker hun roes uitslapen?<br />
Ik koester de herinneringen aan Boet, Wil en Jack en ken de nieuwe<br />
mannen niet, maar ik gun de meisjes uit Luttenberg hun nieuwe helden.<br />
Hopelijk veren ook zij over dertig jaar op bij het horen van de namen. Ik<br />
zet in op een onrustig hemelvaartsweekend.<br />
souvenir montagne<br />
de lutte<br />
Een souvenir uit Luttenberg halen is <strong>nog</strong><br />
wel een ‘dingetje’. Typisch Luttenberg is<br />
toch die grot. Ik verwonder me er over dat<br />
er <strong>nog</strong> geen grot onder een stolpje is die je<br />
kunt schudden zodat het gaat sneeuwen.<br />
Ik vermoed dat er in China <strong>nog</strong> duizenden<br />
van die dingen staan waar je in plaats van<br />
‘Lourdes’ zo ‘Luttenberg’ op kunt plakken.<br />
Gelukkig heeft klompenmaker Martin<br />
Dijkman drie generaties fundament liggen<br />
zodat we zonder problemen de klomp tot<br />
Luttenbergs souvenir kunnen bombarderen.<br />
Roalter Wind bedrijft onafhankelijke reisjournalistiek. De redactie is vrij in onderwerpkeuze en wijze van presentatie, zonder commerciële of andere<br />
inmenging. Consumpties van verslaggevers kunnen deels bekostigd worden door derden maar zonder toezegging over het resultaat.
Westdorplaan 126 8101 PP Raalte<br />
0572 - 357053 www.automat.nl raalte@automat.nl<br />
• Strak werk: professioneel eindresultaat<br />
• Eurogarant voorwaarde: geen waardeverlies door reparatie<br />
• Klantgericht, vakbekwaam en gemotiveerd team<br />
• 24 uur per dag, 7 dagen per week bereikbaar<br />
• Eigen haal- en brengservice<br />
• Vervangend vervoer houdt u mobiel<br />
• Alternatieve reparaties: uitdeuken zonder spuiten & Spot repair<br />
Grundelstraat 2 8102 HT Raalte 0572 - 352929<br />
www.askh.nl info@askh.nl<br />
Ogink Asperges • OverkAmpsweg 3 • 8103 pH rAAlte • tel. 0572 - 351 404<br />
Bij AAnkOOp vAn 10 eurO AAn verse Asperges OntvAngt u één munt<br />
levert u 5 munten in, dAn krijgt u een Heerlijke fles wijn cAdeAu<br />
57
58<br />
MEET, DRINK & EAT!<br />
WILT U OOK EEN HEERLIJK<br />
AVONDJE GENIETEN IN ONZE<br />
SFEERVOLLE BAR & BRASSERIE?<br />
eat, meet & greet<br />
Bar Brasserie Zwakenberg<br />
Schoolstraat 11 8102EL Raalte<br />
Reserveren: 0572-355500<br />
Vanaf heden bij Bar & Brasserie Zwakenberg in<br />
Raalte voor € 7,50 p.p. per uur.<br />
Dan serveren we voor u kleine gerechten/hapjes<br />
uit onze keuken en drankjes (bier, fris en wijn).<br />
Iedere vrijdag en zaterdag vanaf 21.00 uur.<br />
Z.<br />
Zwakenberg
Ook voor<br />
uw mooiste<br />
momenten<br />
staan wij<br />
voor u klaar!<br />
Kaagstraat 18 8102 GZ Raalte T (0572) 33 04 68 F (0572) 33 18 60 E info@ddmc.nl I www.ddmc.nl
Eigen bedrijf<br />
starten?<br />
Heb jij de smaak van ondernemen al te pakken?<br />
Kom op 9 april van 16.00 - 20.00 uur naar Startersdag Salland in de Deventer<br />
Schouwburg. Een interactieve beurs voor startende ondernemers met boeiende<br />
spekers en workshops. Nog in de oriëntatiefase of al gestart? Iedereen is welkom!<br />
Meer informatie lees je op www.salland.rabobank.nl<br />
Kom naar<br />
Startersdag<br />
Salland<br />
Samen sterker. Dat is het idee van coöperatief bankieren.
Change language