jul/aug - Academisch Genootschap

12 en
moeten lezen. Veel filosofen en theologen
doen dit te weinig of niet. Als je tijdens een
gesprek de naam Thomas Mann of Dante
laat vallen stokt vaak het gesprek.
Ook de meeste van zijn studenten lezen
totaal niet. Zij kijken tv of een dvd. Daar
kun je ook veel van leren, maar beeldtaal
is oneindig veel zwakker en nietszeggender
dan teksten, waarvan de rijkdom niet geevenaard
kan worden, vindt hij. Beelden en
films kunnen je aan het denken zetten, maar
teksten zijn veel beter, zeker als je je met
filosofie bezighoudt.
Filosofie op school
Na periodes van doceren aan de universiteit
kiest hij voor het hoger onderwijs. Van Hegel,
Kant en Aristoteles willen ze daar niets
weten, het gaat over de ‘bejegening van
mensen’, ‘de zin van de zorg’. Het lijkt een
hele overgang: in het begin deed hij alleen
zelfgekozen dingen en tegenwoordig, bij
de behandeling van betekenis- en zinvragen
in het kader van de filosofie van de zorg,
wordt bijna alles op uitnodiging geschreven.
Ook in deze omgeving bewijst de klassieke
filosofie trouwens zijn waarde. Zo schreef
hij eens een syllabus over de zorg met
de ‘Ethica’ van Aristoteles open op tafel;
sommige stukken hoefde hij alleen in
modern Nederlands te vertalen. Bevredigend
vindt hij het geven van colleges aan
studenten die als minor (bijvak bij hun
hoofdstudie) filosofie gekozen hebben.
Zijn colleges blijken zeer gewaardeerd te
worden.
Maar hij moet toegeven dat de dag soms
begint als hij ’s avonds thuiskomt en zich
kan wijden aan lezen, studeren, schrijven en
muziek.
Mijn vraag wat hij dan het liefst zou doen
beantwoordt hij zonder enige aarzeling,
dat hij zich dan met Paulus en de evangelies
zou willen bezighouden. Hij zou de
Brief aan de Romeinen willen uitgeven en
dat in filosofische context, met een filologische
invalshoek: welke teksten goed zijn
welke later bijgevoegd en dat er eigenlijk
nooit een brief door Paulus aan de Romeinen
geschreven is.
In één zin houdt dit in dat hij, gewapend
met zijn kennis van de talen en die tijd, de
relevante teksten filologisch en historisch
moet analyseren, op zoek naar de oer-
teksten en deze daarna moet verklaren.
Vergeer noemt dat taalarcheologie. Hij geeft
toe dat dit niet direct zijn vak is, maar noemt
het omdat ik hem nu eenmaal vroeg wat hij
het liefste zou willen doen.
Filosofie bij het AG
Vanaf het begin is hij als begeleider zeer
aanwezig geweest, er enthousiast tussen
springend of een stuk docerend en soms
echt als docent, om verbanden duidelijk te
maken. Dat laatste was bijvoorbeeld nodig
als er geen boek gekozen werd, maar een
thema, bijvoorbeeld het Scheppingsverhaal,
dit jaar. Dat gaf wel eens spanningen,
sommige voorzitters laten je erg vrij, maar
andere beknotten je inbreng, dan gaat het
om de discussie. “Maar als de discussie
om niets gaat, grijp ik graag in”, zegt hij.
Dat doet hij ook als, ondanks goede, soms
fel gevoerde discussies, hij niet tevreden
is over wat er tenslotte bereikt wordt.
Hij begeleidt nog steeds wat vroeger
Groep 1 heette, nu de Groep Vergeer.
Die heeft nog steeds een speciale status,
vindt hij.
HAE: “Hoe kun je die status omschrijven?”
CV: “Dat is moeilijk, maar het is een vrij
consistente groep, met veel mensen die al
die jaren bij mij zijn geweest en die dus
van filosofie wel het een en ander weten.
Ik denk vaak dat in Groep 1 nog meer
mogelijk is. Ze zijn allemaal heel enthousiast
en genoeg geïntroduceerd in de
filosofie, daar kun je iets mee.”
HAE: “In die tien jaar is een veelheid
aan onderwerpen behandeld, die schijnbaar