KLADrapport 15 - Kale-Leie Archeologische Dienst

40 Durabrik / Kale-Leie Archeologische Dienst 2009, KLAD-Rapport 15
IX.3.2. Hoofdgebouwen en grote bijgebouwen
Tijdens dit onderzoek werden meer dan 2000 paalsporen aangetroffen, waarvan het merendeel
hoogstwaarschijnlijk aan de Romeinse periode kan toegekend worden. Op basis van hun positionering
in het vlak ten opzichte van mekaar kunnen hierin constructies of structuren herkend worden. De diepte
en vorm van een paalspoor kan aangeven of het een dragende paal bevatte of eerder een wandpaal.
Dit gegeven, samen met de grootte van de constructie en de locatie ervan binnen een eventueel erf
kan duidelijk maken of het om een hoofdgebouw dan wel om een bijgebouw gaat. De mogelijkheid
bestaat evenwel steeds dat een groot bijgebouw verkeerdelijk als een hoofdgebouw wordt aanzien.
geboUW 1
Vrij centraal in de zuidelijke helft van het terrein werd een rij van vijf zware paalsporen (2296,
2 02, 2 4, 2 9 en 2 4 ) aangesneden (fig. 15, 16). Deze sporen bevonden zich op een
regelmatige afstand van ca. 5,2m van elkaar en hebben afmetingen die variëren van 80 op 54cm
tot 120 op 120cm. In de diepte meten ze tussen 62 en 98cm. De sporen hebben een vrij homogene
donkergrijze tot donkerbruine vulling waarin regelmatig de locatie van de paal duidelijk zichtbaar
was. Aangezien de wandpalen niet duidelijk bewaard zijn, is de aflijning van de structuur vrij
hypothetisch. De vermoede afmetingen van het gebouw bedragen 2 ,5 op 7,5m. De oriëntatie
ervan is NO-ZW gericht. De opbouw van de structuur bestaat uit een centrale rij van nokstaanders,
en is dus tweeschepig, met langs de wanden lichtere paaltjes. Mogelijk zijn sporen 572, 7 1,
Figuur 15: Grondplan en coupes van
gebouw 1 (schaal 1/200)